Ζούμε σημαντικές ιστορικές στιγμές. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αμέσωςμετά το δημοψήφισμα με το υπερήφανο αποτέλεσμα 60% ΟΧΙ- 40% ΝΑΙ,5 μέρες πρινσέρνεται στην υποταγή.

Πολλοίσυμφωνούν με την όπως-όπως υποχώρηση και την θεωρούν εθνική σωτηρία.
Ο καθένας ας κρατήσει την γνώμη του. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον …αόρατον.

---Ο Θουκυδίδης, διασώζει και αφηγείται τον διάλογο Μηλίων και Αθηναίων, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα της επιστημονικής μελέτης των διεθνών σχέσεων. Το 416 π.Χ. και ενώ βρίσκεται σε ισχύ η Νικίειος Ειρήνη(421π.Χ.), την οποία είχαν υπογράψει οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες, κλείνοντας με αυτήν, την πρώτη φάση του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Αθηναίοι εκβιάζουν τους Μήλιους να μπουν στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Οι Μήλιοι λόγω της δωρικής καταγωγής τους και θεωρώντας εαυτούς συγγενείς με τους Σπαρτιάτες είχαν κρατήσει ουδέτερη στάση στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.Χ.).

--Στον διάλογο, οι Αθηναίοι, αφού εξηγήσουν στους Μήλιους ότι θεωρούν επικίνδυνους για την ηγεμονία τους όσους νησιώτες δεν έχουν ακόμα υποτάξει και ότι η συζήτηση που κάνουν, δεν μπορεί να στηριχτεί στην έννοια του δικαίου αλλά στο συμφέρον του ισχυρότερου, τους προτείνουν να υποταχθούν στην αθηναϊκή ηγεμονία. Με κυνικό τρόπο, οι Αθηναίοι λένε στους Μήλιους , πως δεν τους ενδιαφέρει η φιλία τους, αλλά αντιθέτως προτιμούν το μίσος τους, που θα είναι η απόδειξη της δύναμής τους πάνω στους συμμάχους και τους υποτελείς τους!

--Οι Μήλιοι απαντούν πως αν οι Αθηναίοι αναλαμβάνουν τόσο μεγάλους κινδύνους για να μην καταλυθεί η εξουσία τους κι αν οι υπόδουλοι διακινδυνεύουν τόσο πολύ για να απαλλαγούν από αυτήν, τότε αυτοί που είναι ακόμα ελεύθεροι , θα θεωρηθούν τελείως ανίκανοι και δειλοί, αν δεν φτάσουν στα έσχατα ώστε να μην υποδουλωθούν.

--Αθηναίοι: «Δεν χρειάζεται καθόλου να φτάσετε στα έσχατα, αν σκεφτείτε φρόνιμα. Διότι δεν αγωνίζεστε περί αρετής εναντίον ίσων αντιπάλων, όποτε θα ήταν ντροπή να υποχωρήσετε, αλλά αγωνίζεστε για τη σωτηρία σας. Επομένως δεν πρέπει να αντισταθείτε σε πολύ ανώτερούς σας».

--Μήλιoι: «Αν τώρα εμείς, αμέσως χωρίς αντίσταση υποχωρήσουμε, δεν έχουμε καμιά ελπίδα σωτηρίας. Αν όμως αντισταθούμε, υπάρχει ελπίδα να σωθούμε». …«Ούτε την αρχική μας απόφαση αλλάζουμε ούτε θα επιτρέψουμε να καταργηθεί μέσα σε λίγο χρόνο η ελευθερία μιας πόλης που κατοικείται εδώ και εφτακόσια χρόνια. Πιστεύοντας στην καλή τύχη εκ μέρους των θεών και στη βοήθεια των ανθρώπων και ιδιαίτερα των Σπαρτιατών, θα προσπαθήσουμε να τη σώσουμε. Ας κάνουμε μεταξύ μας συνθήκες ωφέλιμες και για τους δυο μας».

--Αθηναίοι: «Όπως φαίνεται από την απόφασή σας, μόνο εσείς από όλους τους ανθρώπους πιστεύετε ότι τα μέλλοντα είναι πιο σίγουρα από αυτά που βρίσκονται μπροστά στα μάτια σας. Θα αποτύχετε οικτρά παραδομένοι στις ελπίδες σας, στην τύχη και στους Σπαρτιάτες».

--Οι Μήλιοι, αδύναμοι μπροστά σε δυνατούς, επικαλούμενοι τη δικαιοσύνη, διαπίστωσαν με τραγικό τρόπο, πόσο «δίκιο έχει ο δυνατός», ανεξάρτητα από το ότι πιθανότατα και αυτός να συντριβεί από όλους όσους συνέτριψε ή εκμεταλλεύτηκε.

--Η συμπεριφορά των Αθηναίων προς τους Μήλιους το 416 π.Χ. ήταν συνέπεια οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων που διαμόρφωσαν τη συνείδηση των Αθηναίων πολιτών έτσι που κίνητρα δράσης και κριτήρια απόφασης να είναι η διατήρηση και αύξηση της εξουσίας, η δίψα για δύναμη και η χωρίς έλεος χρήση της βίας. Η ανθρώπινη συνείδηση διαμορφώνεται από τους θεσμούς και την εκάστοτε χρονική στιγμή που διαμορφώνουναυτό που λέμε πολιτικό ήθος.

--Ο Θουκυδίδης με τον διάλογο Μηλίων και Αθηναίων θέλησε να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή για τη μεταμόρφωση της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε ηγεμονία και εν τέλει σε τυραννίδα. Θυμίζει το τρίπτυχο της δραματικής ποίησης, Ύβρις-Τύσις-Νέμεσις. Η Νέμεση για τους Αθηναίους ήρθε λίγο αργότερα στη Σικελία και κορυφώθηκε με την ήττα του αθηναϊκού στόλου στους Αιγός Ποταμούς, το 404 π.Χ.. Η Αθήνα κρύφτηκε πίσω από τα τείχη του Πειραιά. Οι Αθηναίοι είχαν χάσει τον στόλο τους και τη δυνατότητα ανεφοδιασμού της πόλης τους και η λιμοκτονία ήταν θέμα μόνο μηνών. Οι Αθηναίοι τρομοκρατούνται από τη σκέψη ότι αυτά που είχαν κάνει σε άλλες πόλεις στη διάρκεια του πολέμου, σκοτώνοντας τους άντρες και υποδουλώνοντας τα γυναικόπαιδα, θα έπρεπε να τα υποστούν τώρα και οι ίδιοι. Η Σπάρτη, όμως, διάλεξε μια διαφορετική τύχη για την Αθήνα. Το πιο σημαντικό στο τέλος του πολέμου δεν ήταν το ότι νίκησαν οι Σπαρτιάτες, αλλά το ότι επέλεξαν, για τις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες, να μην καταστρέψουν την Αθήνα!

Ο διάλογος Μηλίων και Αθηναίων διδάσκει αιώνια, πως η «Ύβρις» μιας Υπερδύναμης φέρνει νομοτελειακά τη Νέμεση, γιατί καμιά υπερδύναμη δεν είναι κυρίαρχη για πάντα και η σθεναρή αντιπαράταξη των μικρών λαών απέναντι στην ξεδιάντροπη αλαζονεία των πάνοπλων ισχυρών, στο τέλος δικαιώνεται!
--Η ιστορία δεν θα σταματήσειαπόψε με το δεδομένο της μετατροπής του Λαϊκού ΟΧΙ σε ΝΑΙ, δημοκρατικότρόπω τηΕλληνικήΒουλή. Το δίκαιοΥΠΑΡΧΕΙ…επιμένει, επανέρχεται.

Νίκος Μυλωνάς

Όπως όλα δείχνουν το ακριβοπληρωμένο και χιλιοπληρωμένο μάρμαρο θα συνεχίζει να το πληρώνει ο λαός ,παρά τις προσδοκίες που όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου που συμφωνούν με τις πολιτικές της ΕΕ του δημιούργησαν .

Οι εργαζόμενοι της περιοχής,οι περισσότεροι εργάτες στην “βαριά βιομηχανία του τουρισμού” περίμεναν πως οι συνθήκες στην δουλειά θα γίνονταν ανθρώπινες.
Πως οι μισθοί θα αυξάνονταν, θα επέστρεφαν οι συλλογικές συμβάσεις ,δεν θα επιβαρύνονταν με βαριά και ασήκωτα φορολογικά χαράτσια.
Αντ αυτού ζουν μία από τα ίδια και χειρότερα, εξαθλιωμένοι από τη δουλειά και τα χαμηλά ή απλήρωτα μεροκάματα. Μέσα στην ανασφάλεια από τον όγκο των απλήρωτων υποχρεώσεων και ανεκπλήρωτων λαϊκών αναγκών
Με την αξιοπρέπεια τσαλακωμένη στις νέες ουρές που δημιουργήθηκαν έξω από τις τράπεζες.

Όπως όλα δείχνουν ,λοιπόν, μια νέα δυσβάσταχτη συμφωνία ,ένα τρίτο μνημόνιαι, έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα.
Τα μέτρα που προτείνει η συγκυβέρνση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μέτρα που προσθέτουν νέες πληγές στην εργατική -λαϊκή οικογένεια.
Είναι προκλητική και απαράδεκτη η “απαίτησή” των κυβερνητικών και όλων των υπολοίπων που ήδη κρατούν το στυλό στο χέρι για νέες υπογραφές, ο λαός να αναφωνήσει ζήτω για την επιτυχία της υπογραφής ή μη,λες και αφορά δικά του συμφέροντα και διεκδικήσεις.
Είναι βαριές οι ευθύνες πολιτικών δυνάμενων και του κυβερνητικού συνδικαλισμού που επιδιώκουν την στοίχιση των βιοπαλαιστών κάτω από τις σημαίες των εκμεταλλευτών τους.
Καμία σχέση δεν έχουν τα αιτήματα , οι κατακτήσεις, το δίκιο των εργαζομένων με αυτά της μεγαλοεργοδοσίας που βρήκε ευκαιρία και ξεσάλωσε.
Όποια και αν είναι η κατάληξη των “διαπραγματεύσεων” της κυβέρνησης με τους δανειστές δεν ξεφεύγουμε από την μέγγενη νέων σκληρών μέτρων που μας θέλουν γονατιστούς, φοβισμένους,διασπασμένους.

Αρκετά ματώσαμε - αρκετά πληρώσαμε!
Αρκετά ανεχθήκαμε την κοροϊδία τους, τις απάτες τους, τις υποκρισίες τους, πότε με κάλπικα δημοψηφίσματα πότε με τις ωμές απειλές τους.
Κανένας μόνος του - Κανένας ανοργάνωτος!
Έχουμε τη δύναμη, έχουμε τα όπλα! Να γυρίσουμε την πλάτη σε μνημόνια και αφεντικά και στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες!
Οργάνωση παντού!
Όλοι στον αγώνα με το ΠΑΜΕ μπροστά!
Δεν δεχόμαστε
•Τους νέους και παλιούς αντιασφαλιστικούς νόμους
•Το συνεχόμενο χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα, στους μισθούς, τις συντάξεις
•Τους νέους φόρους και τα νέα χαράτσια
Οι ζωές μας δεν αντέχουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δεν μπορούν να συρρικνωθούν για να σωθούν τα μονοπώλια, τα κέρδη τους, το βάρβαρο σύστημά τους!
Εδώ και τώρα κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, διεκδικούμε:
•Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Κανείς εργαζόμενος κάτω από 751 κατώτερο μισθό
•Κάλυψη όλων των απωλειών
•Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
•Κατάργηση των αντεργατικών νόμων
•Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων
Οργανώνουμε την απάντηση μας!
Ενισχύουμε τη δύναμη μας!
Nα απαιτήσουμε, εδώ και τώρα, την πλήρη διασφάλιση και καταβολή στην ολότητά τους των μισθών μας, των συντάξεων, των επιδομάτων ανεργίας.
Καμία αποδοχή της βάρβαρης και αντιλαϊκής ΕΕ!

Το Εργατικό Κέντρο καλεί τους εργαζόμενους της περιοχής σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα.

Εμείς έχουμε τη δύναμη!
Εμείς μπορούμε να ανατρέψουμε μνημόνια και βάρβαρα μέτρα!
Εμείς παράγουμε τον πλούτο! Δεν μπορεί να μοιραστεί δίκαια όταν διαχειριστές του είναι οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους στις κυβερνήσεις.
Εμείς πρέπει να γίνουμε κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε!