Ο Δημήτρης Κρεμαστινός, στην εισήγησή του, απαρίθμησε το τι προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στη χώρα και είπε ότι σήμερα το Κόμμα πρέπει να αναγνωρίσει και να διορθώσει τα λάθη του καθώς δεν υπερασπίστηκε όπως έπρεπε τις ρίζες και τις αρχές του, διέλυσε τις οργανώσεις της βάσης του που ήταν η κύρια δύναμή του και δεν οριοθετήθηκε ιδεολογικά απέναντι στα άλλα κόμματα. Πρόσθεσε, επίσης, ότι επείγει η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και κατέληξε:

«Τι πρέπει να γίνει σήμερα:
Αμέσως μετά τις εκλογές, είχα υποστηρίξει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία του και πρώτιστα να διασφαλίσει τη ενότητα του Κόμματος. Είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός καταστατικού ανάλογου με τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (όπως το SPD) η βάση του οποίου όχι μόνο θα συμμετέχει και θα ερωτάται αλλά και θα εκφράζεται με απόφασή της πάνω στα μεγάλα θέματα. Εάν λειτουργούσε έτσι το ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποφευχθεί η περιπέτεια του Καστελόριζου και σήμερα θα εξακολουθούσε να είναι το πρώτο ή το δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας. Εφόσον όμως ο Πρόεδρος εμμένει στην απόφασή του περί παραιτήσεως θα πρέπει να εφαρμοστεί το καταστατικό του Κόμματος γιατί διαβλέπω ότι εάν δεν εφαρμοστεί είναι πιθανόν να διαταραχθεί η ενότητα του Κόμματος. Εάν δεν υπάρξει πραγματική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως κόμματος που βάση του θα έχει το 45% και όχι το 4,5%, τότε το οποιοδήποτε συνέδριο δεν μπορεί να πάρει μεγάλες αποφάσεις.
Τέλος, θα επιμείνω ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ χρειάζεται οπωσδήποτε η βοήθεια του Προέδρου και του Γραμματέα του Κόμματος ο οποίος για να δουλέψει σωστά πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.»

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:

28.02.2015
Ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ

Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός

To ΠΑΣΟΚ, το μεγάλο αυτό κόμμα, που άλλαξε τον κοινωνικό χάρτη της χώρας, που ίδρυσε εκ του μηδενός το κοινωνικό κράτος, που επέτυχε την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων και των φτωχών, υπήρξε το κόμμα εκείνο που είπε όλη την αλήθεια για το πώς η χώρα χρεοκόπησε και που επλήρωσε το λογαριασμό της χρεοκοπίας ωσάν να ήταν το μοναδικό υπεύθυνο κόμμα.

Τι πρέπει να γίνει; Να αναγνωρίσουμε και να διορθώσουμε τα λάθη μας.
Δεν υπερασπιστήκαμε όπως έπρεπε τις ρίζες μας και τις αρχές μας.
Διαλύσαμε τις οργανώσεις της βάσης μας που ήταν η κύρια δύναμη του κόμματός μας.
Δεν οριοθετήσαμε τις αρχές μας, σε τι ακριβώς πιστεύουμε και τι μας χωρίζει ιδεολογικά από τα άλλα κόμματα: από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου εδίδαξε ότι ο κόσμος μπορεί να ζει καλύτερα εάν η χώρα συνδέσει το χρέος της με την ανάπτυξή της. Χρέος χωρίς ανάπτυξη σημαίνει καταστροφή. Αυτό που διακήρυξε στη Βουλή το ’93 - ότι «εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα»- υπήρξε ο θεμέλιος λίθος της φιλοσοφίας του. Πέτυχε την έγκριση των Μεσογειακών Προγραμμάτων και πήρε τη μερίδα του λέοντος στα προγράμματα Ντελόρ 1 και Ντελόρ 2.

Παρόλα αυτά, τα λάθη που ακολούθησαν και ιδιαίτερα της ΝΔ που κυβέρνησε τα τελευταία 5 χρόνια πριν από την καταστροφή, και η οποία δεν έλαβε κανένα απολύτως προστατευτικό μέτρο, οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Αντί όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που έλαβε η χώρα να οδηγηθούν στην ανάπτυξη, οδηγήθηκαν στην ευμάρεια και στην προκλητική συγκέντρωση πλούτου. Και σαν επιστέγασμα, ήρθαν τα λάθη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ το 2010 που, αντί να εκθέσει την πραγματικότητα όπως σας την εξέθεσα, ανέλαβε μόνη της, χωρίς οργανώσεις βάσης στο κόμμα για να στηρίξουν την πολιτική της, να λάβει μια σειρά μέτρων αναγκαίων για τη μη χρεοκοπία της χώρας διαλύοντας με αυτόν τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ.

Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ανενημέρωτοι και παραπληροφορημένοι από τα ΜΜΕ και τους διαφόρους ψιθύρους, κατέφυγαν σε άλλα κόμματα με αποτέλεσμα σήμερα να αποδεικνύεται το αυτονόητο. Ότι οι δανειστές προκειμένου να δανείσουν επιβάλλουν όρους. Είτε τους λένε «μνημόνια» είτε τους λένε «συμφωνίες» είτε τους λένε οτιδήποτε άλλο, οι όροι του δανεισμού είναι αναγκαίοι και υποχρεωτικοί προκειμένου να μην χρεοκοπήσεις.

Έτσι σήμερα, εγκλωβισμένοι σε άλλα κόμματα ζουν το δράμα της αυταπάτης. Πότε με τα «Ζάππεια» 1-2-3, πότε με τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης, πότε με τις αλλαγές ονομάτων όπως πχ η «Τρόικα» που έγινε «θεσμοί» ή όπως το «μνημόνιο» που έγινε «συμφωνία δανεισμού».

Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει, με τα στελέχη που έχει αυτή τη στιγμή, να κάνει έναν ανοιχτό διάλογο με τη βάση του και να οργανώσει δημοκρατικά τη βάση του όπως την οργάνωσε το ‘74 ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μια νέα βάση που θα εκπροσωπηθεί σε ένα συνέδριο αντιπροσωπευτικό και η οποία θα λαμβάνει αποφάσεις πάνω στα μεγάλα θέματα αφού προηγουμένως τα συζητά. Αν αυτό το κόμμα υπήρχε το 2010 και λειτουργούσε με αυτόν τον τρόπο δε θα υπήρχε αυτή η μεγάλη περιπέτεια ούτε για τη χώρα ούτε, φυσικά, για το ΠΑΣΟΚ.

Η λήψη αποφάσεων από την κορυφή χωρίς την έγκριση της βάσης δεν είναι το χαρακτηριστικό ενός σύγχρονου, δομημένου ευρωπαϊκού κόμματος. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε όλοι εάν θέλουμε να αναστήσουμε το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζοντας, όπως είναι αυτονόητο, τα λάθη μας.

Οι παραπληροφορημένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιληφθούν το ταχύτερο δυνατόν ποιοι τους παραπλάνησαν και τους οδήγησαν και αυτούς και τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο. Ο δρόμος για το ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος. Γιατί πρέπει να αναδείξει τι εκπροσωπεί το κάθε κόμμα πολιτικά σήμερα αλλά και τι χωρίζει το ΠΑΣΟΚ πολιτικά από αυτά. Όχι μόνο από τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ που, από ότι φαίνεται, συμβαδίζουν ακόμα και στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και το τι μας χωρίζει από τα μικρότερα κόμματα όπως είναι οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι. Το ΠΑΣΟΚ πολιτικά πρέπει να εκφράσει τη θέση του περί του τι είναι επακριβώς τα άλλα κόμματα για να μην εγκλωβίζονται σε αυτά οι δικοί του ψηφοφόροι.

Πρέπει, δηλαδή, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια. Όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Έλεγε ότι χωρίς σύγκρουση, δε δημιουργείται τίποτα το νέο. Και το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα λάβει υπόψη του ως βάση την παρακαταθήκη του ’74, χωρίς να ξεφεύγει από τις αρχές του, δηλαδή το ποιους εκπροσωπεί και ποιών τα συμφέροντα εκφράζει. Πρέπει, δηλαδή, να πείσει με τις πράξεις του ότι είναι το κόμμα του μη προνομιούχου μικρομεσαίου πολίτη ξεχωρίζοντας από τα κόμματα της καμουφλαρισμένης δήθεν αριστεράς και της καμουφλαρισμένης ακραίας δεξιάς ή της διαπλοκής. Δηλαδή να πει τι πιστεύουμε ότι εκπροσωπεί η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι και τι ακριβώς εκπροσωπούμε εμείς.

Τώρα, τι πρέπει να γίνει σήμερα:
Αμέσως μετά τις εκλογές, είχα υποστηρίξει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία του και πρώτιστα να διασφαλίσει τη ενότητα του Κόμματος. Είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός καταστατικού ανάλογου με τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (όπως το SPD) η βάση του οποίου όχι μόνο θα συμμετέχει και θα ερωτάται αλλά και θα εκφράζεται με απόφασή της πάνω στα μεγάλα θέματα. Εάν λειτουργούσε έτσι το ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποφευχθεί η περιπέτεια του Καστελόριζου και σήμερα θα εξακολουθούσε να είναι το πρώτο ή το δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας. Εφόσον όμως ο Πρόεδρος εμμένει στην απόφασή του περί παραιτήσεως θα πρέπει να εφαρμοστεί το καταστατικό του Κόμματος γιατί διαβλέπω ότι εάν δεν εφαρμοστεί είναι πιθανόν να διαταραχθεί η ενότητα του Κόμματος. Εάν δεν υπάρξει πραγματική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως κόμματος που βάση του θα έχει το 45% και όχι το 4,5%, τότε το οποιοδήποτε συνέδριο δεν μπορεί να πάρει μεγάλες αποφάσεις. 

Τέλος, θα επιμείνω ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ χρειάζεται οπωσδήποτε η βοήθεια του Προέδρου και του Γραμματέα του Κόμματος ο οποίος για να δουλέψει σωστά πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.»

Ο βουλευτής Δωδεκανήσου καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους σχετικά με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, δήλωσε:

"Εάν η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν αποτέλεσμα απ' ευθείας ανάδειξής του από το λαό, θα προέκυπτε Πρόεδρος από τον κεντροαριστερό χώρο. Άλλωστε αυτό αποτυπώνεται από τις δυνάμεις τις κεντροαριστεράς εντός και εκτός Βουλής. Όμως, η Κυβέρνηση επέλεξε έναν άλλο πολιτικό δρόμο που δεν είναι συμβατός με τη λαϊκή επιθυμία όπως αυτή εκφράστηκε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.

Θα στηρίξω την απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στην οποία ανήκω, αν και προσωπικά πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ θα εκφραζόταν πολιτικά ορθότερα ψηφίζοντας "παρών". Όσον αφορά τον προτεινόμενο Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο, έχω την καλύτερη άποψη για εκείνον καθώς με συνδέει μαζί του από ετών προσωπική και οικογενειακή φιλία και, κατά συνέπεια, του εύχομαι καλή επιτυχία για το αξίωμα που αναλαμβάνει."

Αντιστρόφως, εφικτή είναι τεχνικά και η πολιτική κωλοτούμπα…., όταν ετεροχρονισμένα και άκαιρα το 2015 απαιτούμε ως χώρα αυτά που δεν διεκδικήσαμε το 2009.

Το ζήτημα είναι η παρούσα κυβέρνηση να πετύχει κάτι καλύτερο από πριν, δηλαδή ένα βελτιωμένο πρόγραμμα. Αυτό ευχόμαστε όλοι....Τώρα αν χρειαστεί να κάνει και καμία κωλοτούμπα από διαγραφή σε επιμήκυνση, προσωπικά και όλους εκείνους που είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες δεν μας πειράζει ιδιαίτερα.... το αντίθετο.

Βέβαια τσατίζομαι όταν θυμάμαι τον λαϊκισμό ορισμένων "Αστέρων" (Κατρουγκαλοι, Χρυσόγονοι, κ.τ.λ.) που αποκαλούσαν την επιμήκυνση και την συμφωνία του 2012 του Σαμαρά ως προδοσία που μετατρέπει τη χώρα σε αποικία χρέους....Τώρα θα τους λέει τα ίδια η Χ.Α. γιατί η όποια συμφωνία, θα βρίσκεται εντός του ίδιου ευρωπαϊκού πλαισίου. Αυτά ακριβώς τα έλεγε το ΚΚΕ προεκλογικά όταν ασκούσε κριτική στις επαναστατικές αοριστίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα ίδια συνέβησαν όταν οι λεονταρισμοί και οι σκληροί ως απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για Ολάντ, Μέρκελ , Σόιμπλε αντικαταστάθηκαν από εγκώμια για φωτισμένους διανοουμένους και αρχιτέκτονες της νομισματικής πολιτικής της Ευρώπης. Η Γερμανική κατοχή όπως την αποκαλούσαν οι «σύντροφοι» μετονομάστηκε από τον ίδιο τον κ Βαρουφάκη ως γερμανική ηγεμονία, η οποία είναι μάλιστα και επιθυμητή!!! (Δηλώσεις στο BBC). Αυτές βέβαια τις λεπτομέρειες δεν τις πρόσεξαν τα «μεθυσμένα» Ελληνικά ΜΜΕ. Άραγε αυτή η μεταστροφή ενίσχυσε την διαπραγματευτική μας ισχύ?

Αυτό όμως που με τσατίζει περισσότερο, είναι ότι μας θεωρούν χαχόλους και προσπαθούν να βαφτίσουν το κρέας ψάρι....παγιδευμένοι στη δικιά τους δημαγωγία. Παραδεχτείτε ωρε παλικάρια τελικά ότι φιλοδοξείτε να κάνετε καλύτερα (μείωση χρέους χωρίς διαγραφή αλλά με επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων) όσα προσπαθούσαν να κάνουν οι προηγούμενοι.

Παραδεχτείτε ότι και να φύγει η Τρόϊκα με τη σημερινή μορφή της, θα υπάρχει πάλι κάποιος τριμερής εποπτικός μηχανισμός ελέγχου των δανειστών, δηλαδή Ε.Ε., Ε.Κ.Τ., Δ.Ν.Τ. Δεν πειράζει αν είπατε και καμία κουβέντα παραπάνω... τώρα προέχει η χώρα. Στην τελική θα συμφωνήσω με εκείνους που υποστηρίζουν ότι o προκλητικός τρόπος λειτουργίας της Τρόικα στην χώρα και η εικόνα των Υπουργών να λογοδοτούν ως μαθητές, έθιξε το φιλότιμο όλων μας.

Φανείτε «σύντροφοι» πολιτικά ειλικρινείς, ανώτεροι και ολίγον ρεαλιστές. Ήδη σήμερα ο Σαμαράς έκανε ένα μικρό βήμα στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. Αναγνωρίστε έμμεσα την κωλοτούμπα και καλέστε και τα υπόλοιπα φιλοευρωπαϊκά ελληνικά κόμματα της αντιπολίτευσης για να συμφωνήσετε σε ορισμένες αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές....

Για τους «συντρόφους» που θα αντιδράσουν στην διαπίστωση μου ότι ήδη έχει συντελεστεί η «κωλοτούμπα», που ενταφιάζει το αίτημα της διαγραφής χρέους, τους παραπέμπω στον κ Γιάνη Βαρουφάκη. Άλλωστε ο ίδιος ο ΥΠΟΙΚ και ο κύριος Τσακαλώτος ισχυρίστηκαν ότι η επιμήκυνση ισοδυναμεί ουσιαστικά με διαγραφή χρέους με άλλη ονομασία. Βαφτίζουμε δηλαδή το ψάρι κρέας για να ξεγελάσουμε τους κουτόφραγκους και να μπορέσει ο Σόϊμπλε να «πουλήσει» στους ψηφοφόρους του αυτή τη λύση.

Μεταβολή κατά 180 μοίρες, κωλοτούμπα δηλαδή, διαφάνηκε και στις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών στο Σίτι του Λονδίνου. Ξαφνικά, ο Γιάνης Βαρουφάκης διαβεβαίωσε ότι θα επιμείνει σε (μικρότερα) πρωτογενή πλεονάσματα έστω κι αν αυτό σημάνει εγκατάλειψη των υπεσχημένων κοινωνικών προγραμμάτων, ότι ιδιωτικοποιήσεις (για παράδειγμα, στο λιμάνι του Πειραιά) θα συνεχιστούν, έστω με άλλα κριτήρια και ότι δεν υπάρχει περίπτωση κρατικοποίησης των τραπεζών. Τέλος η κωλοτούμπα επικυρώθηκε τελεσίδικα όταν ο κ Βαρουφάκης δήλωσε ότι θα εφάρμοζαν τα 2/3 του μνημονίου το οποίο προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε, θα έσκιζε..κλπ., κλπ

Τελικά δεν πρόκειται για μία κωλοτούμπα. ..συμφωνώ και εγώ με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο...Αλλά για σειρά γυμναστικών ασκήσεων εδάφους που έχουμε να δούμε από το χρυσό μετάλλιο του Ιωάννη Μελισανίδη στους Ολυμπιακούς... (Γιάννης και αυτός αν και με 2 ν ).
«Σύντροφοι» απελευθερωθείτε γρήγορα από τον προεκλογικό σας δημαγωγικό λόγο, καλέστε και τους υπόλοιπους και συμφωνείστε σε κοινή εθνική διαπραγματευτική ομάδα. Οι διαφορές μας για το χρέος είναι πολύ μικρότερες από όσες θέλατε να παρουσιάζετε προεκλογικά στους πολίτες. Επί της ουσίας δεν κομίζετε κάποια ρηξικέλευθη πρόταση αλλά διαφορετικού τύπου τεχνικές λύσεις.

Προσωπικά δεν θα διαφωνήσω ότι το ντου και ο τσαμπουκάς του κ Τσίπρα στην Ευρώπη διεγείρει τον πατριωτισμό όλων. Ομοίως ένιωσα περήφανος όταν ο Βαρουφάκης είπε έμμεσα στον Σόιμπλε, ότι η Γερμανία έχει ευθύνη για τη διαφθορά και τη χρεοκοπία της Ελλάδας διά της Siemens και ότι καλύπτει τον κ Χριστοφοράκο. Το ζήτημα όμως είναι το αποτέλεσμα και όχι οι εντυπώσεις. Αυτά που κάνει τώρα ο κ Τσίπρας έπρεπε να τα είχε κάνει ο ανεκδιήγητος κ. Παπανδρέου το 2009, την εποχή του Καστελόριζου. Η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που τότε το ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΛΑΟΣ ψήφισαν τον πρώτο μνημόνιο, η πορεία μας είναι ολίγον μονόδρομος εκτός και αν αποφασίσουμε να απορρίψουμε την Ευρωζώνη.

Από το 2012 έως σήμερα, οι δανειστές και ειδικά οι Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τον εσωτερικό πολιτικό διχασμό, για τον οποίο ευθύνονται όσοι χρησιμοποίησαν τον λαϊκισμό για να φουσκώσουν τα ποσοστά τους. Εκμεταλλεύτηκαν βέβαια και την ανεπάρκεια και απροθυμία των αστικών κυβερνητικών δυνάμεων να υλοποιήσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σε δημόσιο, να κυνηγήσουν το λαθρεμπόριο καυσίμων, τη φοροδιαφυγή των υψηλότερων εισοδημάτων και να δημιουργήσουν ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Εκεί ήταν που απέτυχε κυρίως επικοινωνιακά αλλά και πολιτικά η προηγούμενη κυβέρνηση.

«Μανούλες» στο οικονομικό πόκερ οι δανειστές και ειδικά οι γερμανοί, βλέποντας ότι η χώρα κουτσά στραβά θα έβγαινε από το πρόγραμμα, δεν τηρούσαν τα συμφωνηθέντα από το 2012 για απομείωση χρέους. Από τη μία αναβολή στην επόμενη και όλο να μεταθέτουν την τήρηση των συμφωνηθέντων στις καλένδες, η μάλλον κοντά στην Προεδρική εκλογή. Όταν έφτασε η περίοδος της προεδρικής εκλογής οι Γερμανοί όχι μόνο δεν τήρησαν όσα είχαν συμφωνήσει αλλά ουσιαστικά έδειξαν την πόρτα στον Σαμαρά και άνοιξαν την πόρτα στον Τσίπρα. Το ερώτημα λοιπόν το οποίο εγείρεται είναι το εξής: Αν πραγματικά φοβόντουσαν τον Τσίπρα η Μέρκελ και η παρέα της, γιατί δεν έδιναν μερικά ψίχουλα στο Σαμαρά να περάσει τον σκόπελο της προεδρικής εκλογής?

Οι Γερμανοί από ότι φαίνεται θεωρούν ότι βρήκανε απέναντι τους ένα αριστερό ασκέρι (έτσι το χαρακτήρισε ο Βαρουφάκης) και ότι έχουν τη χρυσή ευκαιρία να μας πάρουν και τα «σώβρακα». Με άλλοθι την αριστερή ιδεολογία και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ οι Γερμανοί θέλουν να επιβάλουν περιουσιακούς φόρους όπως αυτούς που προέβλεπαν οι εκθέσεις της Deutsche Bundesbank.
Αυτή τη στιγμή τους δώσαμε πάλι το άλλοθι να μας δημιουργήσουν κρίση ρευστότητας παρόμοια με εκείνη του 2010, ώστε να μας επιβάλουν νέο σκληρότερο μνημόνιο όποια ονομασία και αν έχει. Η λύση λοιπόν είναι να υιοθετηθεί η πρόταση για σύσταση εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης και όχι κωλοτούμπες διά δημοψηφίσματος…

«Σύντροφοι» όταν ετοιμάζεστε να ψηφίσετε τον Αβραμόπουλο (εν ενεργεία αντιπρόεδρο της Ν.Δ. και επί χρόνια υπουργό) για ποιες εξεταστικές μιλάμε? Οπότε γρήγορα όλοι μαζί γιατί η Ελλάδα δεν έχει χρόνο για να ωριμάσετε....Αν αποτύχετε δεν θα ψοφήσει η κατσίκα σας...αλλά η κοινή κατσίκα όλων μας....όπως σωστά επισημαίνει και ο Φαήλος Κρανιδιώτης.

Υ.Γ. Η κατάσταση που βιώνουμε αποτυπώνεται απόλυτα και αλληγορικά μέσα από τους στίχους του τραγουδιού «Κωλοτούμπα» με εναλλακτικό προφητικό τίτλο « Ζεϊμπέκικο του Αλέξανδρου» (συνονόματος με τον Πρωθυπουργό) που τραγουδήθηκε το 1996 από τον Στέλιο Διονυσίου:

Τώρα που 'ρθαν όλα τούμπα
Μια Ελλάδα κωλοτούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Τώρα που 'ρθαν όλα σκούρα
Ο καθένας μια φιγούρα
Ο καθένας μια καμπούρα

Τώρα που 'ρθε κούφια η ώρα
Εποχή θανατηφόρα
Καραγκιόζη μου προχώρα
Ήρωά μου
Φόρα επάνω σου
Τα όνειρά μου λατρεμένη μου σκιά

Κρεμασμένο σε καλούμπα
Πέταγα πάνω απ' τη Τρούμπα
Έλα απάνω μου κι ακούμπα
Κρεμασμένο στα φεγγάρια
Σ' είδα σκλάβα στα παζάρια
Να σε παίζουνε στα ζάρια

Κρεμασμένο σ' ένα ψέμα
Άσ' το μη το κάνεις θέμα
Ξέρω, σ' έχω μες στο αίμα
Έρωτά μου
Είμαι τρύπα σ' ένα κέρμα
Γκόμενά μου
Της ζωής μου συντροφιά

Κι όπως πέφτει το σκοτάδι
Και ανάβει σαν καράβι
Ο μπερντές μας κάθε βράδυ
Στο ντιβάνι
Κι οι σκιές μας στο ταβάνι
Έρωτά μου
Ζωγραφίζουν δυο παιδιά

Πεταλάς Σάββας

Αργά το απόγευμα της Πέμπτης έληξε η κοινή συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ όπου, κεκλεισμένων των θυρών, έγινε συζήτηση μεταξύ των συμμετεχόντων για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και την πορεία του Κόμματος.

Στη συζήτηση αυτή ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός ζήτησε να διασφαλίσει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την ενότητα του Κόμματος γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθεί ιστορικά ό,τι συνέβη με την ΕΔΗΚ όταν ο τότε πρόεδρος του κόμματος Γεώργιος Μαύρος πιεζόμενος από τα μέλη του κόμματός του παραιτήθηκε για να εκλεγεί ο Ιωάννης Ζίγδης γεγονός που εν συνεχεία κατέληξε σιγά-σιγά στη διάλυση της ΕΔΗΚ.

«Για την περίπτωσή μας», τόνισε ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός, «ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει μια τετραετή θητεία που λήγει τον Μάρτιο του 2016, οπότε και σύμφωνα με το καταστατικό γίνεται εκλογή νέου Προέδρου. Όμως, εάν ο Πρόεδρος κρίνει διαφορετικά, υπηρετώντας την ενότητα του Κόμματος, τότε πρέπει όλοι να στηρίξουμε την απόφασή του».

Στη δευτερολογία του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αφού ευχαρίστησε τον Δημήτρη Κρεμαστινό για την ευγενική του πρόταση, διαβεβαίωσε ότι θα διασφαλίσει την ενότητα του Κόμματος οδηγώντας του σε συνέδριο μετά το Πάσχα, εντός του Μαΐου, χωρίς ο ίδιος να είναι υποψήφιος για νέα θητεία.