Περίπου στις 16:15 αφίχθη με πλοιάριο από την νήσο Ψέριμο, την οποία και επισκέφτηκε, συνοδεία φορεών αλλά και των περιπολικών σκαφών της Λιμενικής αρχής Κω. 

Με την άφιξη του στο κεντρικό λιμάνι της Κω συναντήθηκε με τον Λιμενάρχη κ. Γιαλελή, τον Διοικητή του ΝΑΣ Κω κ. Καρδαρά, μέλη της τοπικής οργάνωσης της Ν.Δ. Κω της ΝΟΔΕ και πολλών άλλων.  

Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα σκάφη του Λιμενικού, καθώς και τα στελέχη τους, με τα οποία είχε σύντομη συνομιλία, αφού ζήτησε να ανεβεί και να δει απο κοντά την λειτουργία τους καθώς και στο πλοίο του πολεμικού ναυτικού "ΑΝΤΩΝΙΟΥ". Στη συνέχεια κατευθύνθηκε πεζός προς το Επαρχείο, που είχε συνάντηση και συζήτηση με τον Έπαρχο Γ. Χαλκιδιό και περιφερειακούς συμβούλους και φορείς. Στη σύντομη συζήτηση τους έγινε αναφορά και στο μεταναστευτικό και έπειτα κατευθύνθηκε προς το Δημαρχιακό Μέγαρο, όπου τον υποδέχθηκε ο Δήμαρχος της Κω Γ. Κυρίτσης. 

Δείτε στα βίντεο που ακολουθούν αποσπάσματα από την άφιξή του Κ. Μητσοτάκη και τις συναντήσεις που πραγματοποίησε. 

ΔΕΙΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ τη σύσκεψη ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και φορείς του νησιού (βίντεο)

«Tο κόμμα της ΝΔ παραμένει γνήσιος εκφραστής των στόχων του κεφαλαίου. Το επιβεβαιώνει και η μάχη που δίνει το τελευταίο διάστημα προκειμένου να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των εκπροσώπων του σε όλα τα "οφίτσια".

Οι αγωνίες,οι δυσκολίες, οι προσδοκίες όσο και τα αιτήματα του ελληνικού λαού δεν θα μπορούσαν να βρούν χώρο στις θέσεις της.
Επομένως η παρουσία της Λ.Σ στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της κ. Κ. Μητσοτάκη ,θα ήταν ανώφελη.»

Κική Μακρή
Επ. Λ.Σ
Δημοτική Σύμβουλος

Σχετικά με την επίσκεψη του Προέδρου στην Κω την Πέμπτη 12.1.2017, σας αποστέλω συντομή αναφορά για την δράση του του πατέρα μου Σταμάτη Μανούση κ φωτογραφιες απο την επίσκεψη του κ.Κωνσταντίνο Κ. Μητσοτάκης στην Κω το 1966
...............................................................................................................................................................................................
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στην πολιτική σκηνή της Κω εμφανίζεται σε ενεργό πολιτικό ρόλο πλέον ένας γιατρός που εργαζόταν στην Αθήνα και που από την οφθαλμολογική κλινικη του στην οδό Νεοφύτου Βάμβα 9 και την ανιδιοτελή προςφορα του στους πατριώτες του έγινε γνωστος σε όλο το νησί και η κλινική ονομάσθηκε “Στέγη των ΚΩΩΝ”.

Η φιλανθρωπική προσφορά του ίσως μοναδική αυτήν την περίοδο. Σπούδαζε φοιτητες περιέθαλπε δωρεάν συμπατριώτες του, χειρουργούσε δωρεάν και πέραν αυτών εμφανίσθηκε σαν φορέας κοινωνικής αλλαγής και ανατροπής του τότε κοινωνικου κατεστημένου.
Χαρακτηρίσθηκε Ανθρωπιστής – Ιπποκρατιστής με σοσιαλιστικά χαρίσματα.
Στο πλαίσιο αυτό οι προεκλογικές του δεσμεύσεις αφορούσαν:
• τη δημιουργία λιμενοβραχίονα στο νέο λιμάνι που θα κατασκευαζοταν για να πλευρίζουν τα καράβια και να σταματήσει η μετάβαση στο πλοίο με τα γκαζολινα,
• την κατασκευή κατοικιών για να μείνουν οι διαμένοντες σε παραπήγματα (62 οικογένειες) από λαμαρίνες,
• την επέκταση του αεροδρομίου,
• την απόκτηση νέου Νοσοκομείου στην Κω,
• την ηλεκτροδότηση των χωριών,
• την ολοκλήρωση του Ιπποκρατείου Μέλαθρου του ΔΙΙΚΩ.
Αυτά τα έργα ήταν προγραμματισμένα να γίνουν και είχαν εκταμιευθεί τα κονδύλια. (Για το Νέο Νοσοκομείο έχουν γραφτεί πολλά και είναι γνωστή η άρνηση της τότε Διοίκησης του Νοσοκομείου για την κατασκευή του).
50 χρόνια μετά από την έναρξη της κατασκευής τους, και με την υπενθύμιση και την γνωστοποίηση στο ευρύ κοινό, βγάζουν από την λήθη τα γεγονότα και τον άνθρωπο που μόχθησε και θυσιάστηκε πολιτικά για την πραγμάτωση τους γιατί ήθελε την πρόοδο και την ανάπτυξη του τόπου του.
Είχε τη βούληση να ανοίξει καινούργιους δρόμους. Σε δύσκολους τομείς με απήχηση στα λαϊκά στρώματα με αίσθηση του καθήκοντος προς την πατρίδα του και με συνέπεια και σταθερότητα στα λεγόμενά του. Έργο και Προσφορά.
Η ηθική ικανοποίηση, για την ταπεινότητα, την σεμνότητα, το ήθος και την τιμιότητα του είναι το μόνο που αναμένεται δικαιωματικά για την ιστορική του μνήμη.
•Στις 25 Ιουλίου 1966 μεταβαίνει στην ΚΩ κλιμάκιο Υπουργών με επικεφαλής τον Υπουργό Συντονισμού τον Κ. Μητσοτάκη, κ απαρτιζόμενο απο τον Κώστα Στεφανακη, Α Πιαλογλου Μιμη Γαληνο , Σταμάτη Μανουση για την θεμελίωση του οικισμού "Σοφοκλης Βενιζέλος…"
Σήμερα 50 χρόνια μετά, στα λαϊκά ζουν οι οικογένειες που ζούσαν στις τρώγλες,στα παραπήγματα στις καμπίνες μαζί με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους (τα περισσότερα τριώροφα πλεον)
Πριν 50 χρόνια για πρώτη φορά τα ατμόπλοια Κανάρης, Μιαούλης, Αικατερίνη, Καραισκακης Φίλιππος, Άδωνις, Μιμίκα, Παντελής, κ αλλα ,δεν θα αγκυροβολούν έξω από το Λιμάνι. Οι λεγόμενες λάντζες, οι αγαπημένες μας τότε Σεβαστιανα Πουλια.Μαρία που πηγαινοέρχονταν δυο και τρεις φορές για να εξυπηρετηςουν επιβάτες και τα εμπορεύματα θα διακόψουν τα δρομολόγια.
Η Τουριστική και η Εμπορικη Ανάπτυξη προ των πυλών και με την επέκταση του αεροδρομίου.
Ακολουθεί η επτάχρονη δικτατορία και οι μετέπειτα Δημοτικές αρχές που για δικούς τους λόγους δεν ανεφερθησαν, δεν υπενθύμισαν στους πολιτες τον άνθρωπο που μοχθησε και θυσιαστηκε πολιτικά οικονομικά συναισθηματικά για την υλοποιηση των εξαιρετικά σημαντικών έργων •του ταπεινου αυτού Ανδρος που δεν τιμήθηκε απο την πολιτεία

«Τα ασίγαστα πολιτικά πάθη της εποχής οδήγησαν κάποιους κομματικούς παράγοντες του νησιού στην υπονόμευση των προσπαθειών του Σταμάτη Μανούση για να ομολογήσουν όμως αργότερα μετά το θάνατό του το αδιαμφισβήτητο ήθος του και τα αγνά πατριωτικά και δημοκρατικά του συναισθήματα.
"Οι θεμέλιοι λίθοι των θεμελιώσεων αφηρεθησαν απο την Δικτατορία κ ετέθησαν στην λήθη των επερχόμενων γενεών.”
• Παντελης Σβουρενος 12/4/14: ....Ένα από τα μεγάλα έργα που έκανε ο ΣταματηςΜανούσης στην Κω ήτανε ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού μας. Εκείνος έκανε τη μεγάλη προβλήτα που δένουνε τα μεγάλα καράβια. Πριν τον Μανούση, τα καράβια αράζανε μέσα βαθιά και πηγαίνανε οι επιβάτες πάνω με τα γαζολίνα, τη «Σεβαστιάνα», την «Πούλια»...... Αν δεν υπήρχε ο Μανούσης τότε το 1966, εμείς θα πηγαίναμε ακόμα στα καράβια με τα γαζολίνα..."
•Αποστολος Κακλαμανης "....μας συνέδεσε η κοινή πίστη στις αξίες και τα ιδανικά της Δηµοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο Σταµάτης Μανούσης υπηρέτησε µε ολοκληρωτική πνευματική αφοσίωση σε όλη τη διάρκεια του βίου του, παρά το γεγονός ότι η πολιτική επιλογή του, σε µια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή της πολιτικής του διαδρομής, στην οποία οδηγήθηκε χωρίς ίχνος προσωπικής ιδιοτέλειας, είναι ασφαλώς αντικείμενο κριτικής, όπως άλλωστε πρέπει να συμβαίνει σε µια Δημοκρατία......"

Με εκτίμηση,

ΝΙΚΟΣ ΣΤ. ΜΑΝΟΥΣΗΣ