×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 575

Στο βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» καταγράφεται η αφήγηση μιας Ελβετίδας που επιχειρεί να ερμηνεύσει με ενδιαφέροντα τρόπο την άσχημη συμπεριφορά των Ευρωπαίων απέναντι στους Έλληνες.
 
H Ελβετίδα αφηγείται: «Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους. και όποτε δίνεται η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».
 
«Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες!
Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!
 
Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένη» γιατί «Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει, να μην να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες»!
 
Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλόσοφου!
 
Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρο μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων»!
 
«Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.
Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη!
 
Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ‘δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ‘κει. Δεν μπορούσα ν’ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία.
 
Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο τω ν θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες.
 
Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε.
 
Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα! Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε.
 
Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης!
 
Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! Η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
 
Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος!
 
Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!»
 
to-gamato.gr
Τι μπορεί να κάνει κάποιος με τα πιο όμορφα έργα τέχνης του κόσμου; Πού ανήκουν; Πώς πρέπει να φροντίζονται και πού πρέπει να εκτίθενται; Αυτό φαίνεται να αναρωτιέται ο αρθρογράφος της Guardian, Τζόναθαν Τζόουνς εκθειάζοντας το Μουσείο της Ακρόπολης και τονίζοντας για άλλη μία φορά πως τα γλυπτά πρέπει να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους.

Τα γλυπτά δημιουργήθηκαν στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ. για να διακοσμήσουν τον Παρθενώνα, τον ναό της Αθηνάς, που ακόμα και σήμερα δεσπόζει στον ορίζοντα της ελληνικής πρωτεύουσας, ξεκινά το άρθρο του ο Τζόναθαν Τζόουνς.

Είναι φανερό ότι τα καλύτερα διατηρημένα τμήματα που διασώθηκαν από τον ναό στις αρχές του 19ου αιώνα, αφαιρέθηκαν από τον Λόρδο Έλγιν και μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο, όπου έκτοτε συγκαταλέγονται στα εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου. Εξίσου εμφανώς η Ελλάδα θέλει τα μάρμαρα του Παρθενώνα πίσω και το 2009 άνοιξε ένα μουσείο –έργο τέχνης– κάτω από το λόφο της Ακρόπολης που στέκεται ο Παρθενώνας για να τα στεγάσει.

Πού ανήκουν όμως πραγματικά τα γλυπτά; Για να βρει όμως κανείς μια λογική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, υποστηρίζει ο αρθρογράφος, πρέπει πρώτα να σκεφτεί ότι πρόκειται για την πιο όμορφη τέχνη στον κόσμο. Έχει μόνο ελάχιστους αντιπάλους – σκεφτείτε τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και τον Μιχαήλ Άγγελο.

Τα γλυπτά όμως του Παρθενώνα δημιουργήθηκαν 2.000 χρόνια πριν από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης. Κρύβουν ζωή, ενέργεια, ηρεμία και μεγαλείο. Οι μορφές των ανακλινόμενων θεών από το ανατολικό αέτωμα, για παράδειγμα, αποδίδουν τρομακτικά τη σύνθεση της μορφής και της χάρης και μοιάζουν περισσότερο με όνειρα παρά με αντικείμενα. Οι φλέβες που διακρίνονται από τα πλευρά ενός κενταύρου, το πάθος των ζώων που κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό την ώρα που οδηγούνται προς θυσία – αυτές οι λεπτομέρειες συνθέτουν μια άψογη ομορφιά που επαναλαμβάνω, γράφει ο αρθρογράφος, συναγωνίζονται μόνο τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της Αναγέννησης.

Αν οι τοιχογραφίες της Καπέλα Σιστίνα είχαν αποσπαστεί από την οροφή τον 19ο αιώνα και εκθέτονταν στους τοίχους της Εθνικής Πινακοθήκης, θα μπορούσαμε να τις εκτιμήσουμε τόσο; Όχι. Θα παλεύαμε να φανταστούμε την πραγματική δύναμη των έργων του Μιχαήλ Αγγέλου στην αρχική τους θέση. Θα χάναμε την συγκίνηση που νιώθει κανείς όταν πονάει ο λαιμός του στην προσπάθεια να τα θαυμάσει στην οροφή της καπέλα Σιστίνα αλλά και τον ενθουσιασμό να διασχίζουμε το Βατικανό προκειμένου να τα θαυμάσουμε, ακόμη και μέσα από τη φασαρία της αναμονής.

Η θλιβερή αλήθεια είναι πως μέσα στο Βρετανικό Μουσείο, τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν μπορεί να τα θαυμάσει κανείς στην τελειότητά τους. Κυρίως για έναν λόγο, παρουσιάζονται σε μια γκρίζα, νεοκλασική αίθουσα όπου οι πέτρινοι τοίχοι της δεν κάνουν αντίθεση με αυτά τα λίθινα έργα τέχνης – είναι μια νεκρική αίθουσα που τα «πλακώνει» αντί να τα φωτίζει. Επομένως, αν το Βρετανικό Μουσείο θέλει να κρατήσει αυτά τα αριστουργήματα, πρέπει να βρει τα χρήματα να τα παρουσιάσει σε έναν χώρο με πιο μοντέρνα αισθητική.

Ή, θα μπορούσε να τα επιστρέψει στην Ελλάδα, που έχει κατασκευάσει ήδη ένα υπέροχο σύγχρονο μουσείο για να το κάνει αυτό. Το καλύτερο πράγμα σχετικά με την έκθεση των γλυπτών στο Μουσείο της Ακρόπολης, για τα γλυπτά του Παρθενώνα, είναι πως καθιστά εύκολο στον θεατή να δει πώς ταιριάζουν τα γλυπτά στο κτίριο και πώς λειτουργούν ως σύνολο. Έχει επίσης ένα πλεονέκτημα που το Λονδίνο δεν μπορεί σε τίποτε να συναγωνιστεί – μπορεί κανείς να θαυμάσει τα γλυπτά και μετά μέσα από τον γυάλινο τοίχο να δει τον ίδιο τον Παρθενώνα, δημιουργώντας μια αισθητική σύνδεση ανάμεσα στην τέχνη και το αρχιτεκτονικό σπίτι τους.

Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα τον Παρθενώνα μαγεύτηκα από την μοναδική φωτεινότητα και την τελειότητά του και σκέφτηκα ότι είναι απολύτως προφανές πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να βρίσκονται στην Αθήνα, τονίζει ο αρθρογράφος. Τότε έμαθα περισσότερα για την εκστρατεία επιστροφής τους. Φαινόταν να αφορά κυρίως την εθνική υπερηφάνεια και όχι τόσο την ίδια την τέχνη. Δεν με ενδιαφέρει ο εθνικισμός, μόνο ο καλύτερος τρόπος για να αναδειχθεί αυτό το καταπληκτικό έργο τέχνης, ώστε ο καθένας να μπορεί να αισθανθεί τη δύναμή του.

Εθνικιστικό ή όχι, η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι αγαπά την τέχνη. Η Ελλάδα και όχι το Βρετανικό Μουσείο αξίζει να είναι ο θεματοφύλακας της μεγαλύτερης τέχνης του κόσμου. Για τον κόσμο. Και για την τέχνη, καταλήγει το άρθρο.

Πηγή: newsbomb.gr
Η συζήτηση μεταξύ γονιών και παιδιών επιβάλλεται, σε σταθερή βάση και σε ήρεμο κλίμα

Ενας στους πέντε Έλληνες εφήβους έχει ήδη ολοκληρωμένη σεξουαλική ζωή στην ηλικία των 16, γεγονός που κατά τους ειδικούς επιβάλλει πλέον άλλου τύπου προσέγγιση των σημερινών εφήβων απο τους γονείς τους. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η παιδοψυχίατρος, επιστημονικά υπεύθυνη της Διαγνωστικής και Θεραπευτικής Μονάδας για το Παιδί και τον Εφηβο "Σπύρος Δοξιάδης", κυρία Τζένη Σουμάκη, η εποχή που διανύουμε προσφέρεται ιδιαιτέρως για... στενές επαφές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών 12 έως 16 χρόνων.
"Ο ήλιος, η θάλασσα, η ζωή χωρίς πίεση που χαρακτηρίζει το καλοκαίρι και που ζητά εκτόνωση δημιουργουν πλαίσιο χαλάρωσης των απαγορεύσεων για όλους μας, πόσω δε μάλλον για τους εφηβους και τους νέους" λέει η κυρία Σουμάκη.

Τα ευρήματα της Μονάδας δημιουργούν όμως και ασφυκτικό πλαίσιο για τους γονείς ώστε να προσεγγίσουν τα παιδιά τους, να συζητήσουν μαζί τους για τη σεξουαλικότητα τους και για τις προϋποθέσεις της έναρξης της σεξουαλικής ζωής τους.

Σύμφωνα με έρευνα της Μονάδας Εφηβικής Υγείας του Νοσοκομείου Παίδων "Αγία Σοφία" που έγινε σε δείγμα 529 εφήβων της Αττικής, το 20% πριν από τα 16 χρόνια είχε ξεκινήσει την σεξουαλική ζωή του. Μάλιστα το 44,3% εξ αυτών άρχισε στην ηλικία των 14 ετών,  το 33% στα 15 ενώ το ποσοστό είναι μικρότερο στα 16 χρόνια - μόλις το 2,3% των εφήβων! Στην ηλικία των 12 και 13 ετών ενεργή σεξουαλική ζωή έχει το 5,7% και 10,2% των παιδιών αντίστοιχα.

Όπως εξηγεί η κυρία Σουμάκη, "το σώμα στην εφηβεία μέσω μιας σειράς βιολογικών και ψυχολογικών μηχανισμών υφίσταται διαφοροποιήσεις. Έτσι προκύπτουν τα χαρακτηριστικά του φύλου που διαμορφώνουν την εικόνα του. Το σώμα λοιπόν στην εφηβεία γίνεται θέατρο εκτόνωσης διεγέρσεων και συναισθημάτων μέσα από την κίνηση, τη δράση, το χορό. Απ’ την άλλη οι έντονες σωματικές αισθήσεις (κολύμπι, χορός, φλερτ) και η εικόνα του σώματος που «στολίζεται» με τα καλοκαιρινά φετίχ, συντελούν επίσης στη συνθήκη αφύπνισης της εφηβικής σεξουαλικότητας".

Η συζήτηση μεταξύ γονιών και παιδιών επιβάλλεται, σε σταθερή βάση και σε ήρεμο κλίμα, για τα σεξουαλικά θέματα με όσες λεπτομέρειες αποζητουν τα παιδιά ή προκύπτουν επάνω στην κουβέντα, είναι η πάγια συμβουλή των ειδικών. Επιπλέον, επισημαίνουν στους γονείς που...παντα φυσικά ανησυχούν τα εξής:
- Να μην φοβούνται τη σεξουαλικότητα
-Να θυμούνται τη δική τους εφηβική ηλικία και ότι πέρασαν ανάλογες φάσεις
-Να έχουν στο μυαλό τους ότι πρόκειται για μια ακόμη φάση που οδηγεί στην ολοκλήρωση της ταυτότητας του παιδιού τους
- Τέλος, να εμπιστεύονται τα παιδιά και τις αρχές που τους έδωσαν

Πηγή: protothema.gr
Τα social media έχουν κατακλύσει τη ζωή μας και κατά συνέπεια και τις διακοπές μας. Οι απανταχού εκδρομείς φροντίζουν να κοινοποιούν φωτογραφίες από τους μαγευτικούς παραθαλάσσιους προορισμούς τους και οι εναπομείναντες στα αστικά κέντρα της κάνουν «pin» ή «share».

Βάσει αυτών των διαδικτυακών κοινοποιήσεων η ταξιδιωτική ιστοσελίδα Travel + Leisure ανέδειξε το top 10 των θερέτρων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σε περίοπτη θέση φιγουράρει και μαγευτική Καλντέρα της Σαντορίνης, ενώ πουθενά δεν υπάρχει η Γαλλική Ριβιέρα.
Κατά τα άλλα η σειρά έχει ως εξής:

1. Παραλία Μπόντι -Σίδνεϊ, Αυστραλία
australia
2. Αμάλφι -Ιταλική Ριβιέρα
riviera
3. Wailea Canyon Activity Pool -Μάουι, Χαβάη
maui
4. Καταρράκτες Havasu - Γκραντ Κάνιον, Αριζόνα
arizona
5. Florida Keys -Φλόριντα, ΗΠΑ
florida
6. Καταρράκτες Cummins -Τένεσι, ΗΠΑ
tenecy
7. Hot Springs -Φλόριντα, ΗΠΑ
hot springs
8. Sliding Rock -Καρολίνα, ΗΠΑ
carolina
9. Χερσόνησος Samaná -Δομινικανή Δημοκρατία
domenic
10. Σαντορίνη -Ελλάδα
santorini
Πηγή φωτό: fortunegreece
Είναι καλοκαίρι και το μόνο που χρειαζόμαστε στις διακοπές μας είναι ξεκούραση, διασκέδαση και παραλία!

Ψάξαμε και βρήκαμε ένα Video με τις καλύτερες παραλίες της Κρήτης που το οποίο επιμελήθηκε η Περιφέρεια της Κρήτης και νομίζω πως πρέπει να δώσουμε και τα εύσημα για τον τρόπο που χειρίζεται την προβολή του νησιού!
Απολαύστε το:

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot