Ημέρες… φοροκάρτας αναμένεται να ξαναζήσουν εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι οι οποίοι περιμένουν από το υπουργείο Οικονομικών να ξεκαθαρίσει το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί φέτος με τις αποδείξεις.

Πριν από χρόνια, η τεράστια κινητοποίηση για να πάρει κάθε Έλληνας τη φοροκάρτα του, είχε καταλήξει στο απόλυτο φιάσκο. Παρά τις πολύμηνες προετοιμασίες και την εμπλοκή των τραπεζών, ελάχιστοι ήταν αυτοί που προμηθεύτηκαν την κάρτα με αποτέλεσμα το υπουργείο Οικονομικών να υποχρεωθεί να εφαρμόσει το «μεικτό» σύστημα. Δηλαδή, να δέχεται και τις «χάρτινες» αποδείξεις αλλά και τις «ηλεκτρονικές».

Κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί και φέτος. Πλέον, το υπουργείο Οικονομικών έχει χάσει και τον Φεβρουάριο. Το σύστημα για τις συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες δεν έχει ξεκινήσει καν να στήνεται ενώ ακόμη και να νομοθετηθεί αύριο η υποχρεωτική χρήση πιστωτικής κάρτας, θα χρειαστούν μήνες προετοιμασίαςγια να μπορέσει η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να συλλέξει την ηλεκτρονική πληροφορία. Τι θα γίνει τελικώς; «Μεικτό σύστημα και φέτος στην καλύτερη περίπτωση» ή όπως είπε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης, μαζεύουμε τις χάρτινες αποδείξεις και… βλέπουμε.

Αναγνωρίζοντας την απόλυτη αποτυχία του μέτρου των αποδείξεων όπως εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα –σε κάθε σπίτι υπάρχει μια… ντουλάπα αποδείξεις λόγω της υποχρεωτικής 10ετούς διατήρησης χωρίς καμία πιθανότητα ελέγχου- το υπουργείο Οικονομικών θέλει ουσιαστικά να καταγράφει ηλεκτρονικά τις συναλλαγές.

Αυτό, σκοπεύει να το κάνει με τη βοήθεια του τραπεζικού συστήματος. Συναλλαγές που πληρώνονται με μεταφορά χρημάτων από λογαριασμό σε λογαριασμό, με πιστωτική κάρτα, με χρωστική κάρτα ή μέσω e-banking αφήνουν «στίγμα» στο τραπεζικό σύστημα και έτσι μπορεί να επιβεβαιωθεί η διενέργεια της συναλλαγής, το ποσό αλλά και οι συναλλασσόμενοι. Από την «ιδέα» όμως μέχρι την υλοποίηση υπάρχει μεγάλη απόσταση:

1. Το υπουργείο Οικονομικών δεν διαθέτει βάση δεδομένων με καταγεγραμμένους τους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις χρεωστικές και τις πιστωτικές κάρτες του κάθε φορολογούμενου. Έτσι, ακόμη και η απλή πληροφορία (συνολικό ύψος συναλλαγών που έγιναν μέσω τράπεζας) δεν μπορεί να εντοπιστεί και να διασταυρωθεί με βάση το εισόδημα. Μάλιστα, από τις δηλώσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, προκύπτει ότι η ηλεκτρονική πληροφορία που αναζητά η κυβέρνηση είναι πολύ πιο σύνθετη καθώς θέλει κατανομή της δαπάνης και κατά είδος συναλλαγής (καταναλωτικές δαπάνες, λογαριασμοί ΔΕΚΟ, δαπάνες που αφορούν σε δίδακτρα σχολείων, ιατρικές δαπάνες κλπ). Ποιος θα αναλάβει αυτό τον διαχωρισμό; Η τράπεζα, ο ίδιος ο φορολογούμενος ή το υπουργείο Οικονομικών

2. Όπως συμβαίνει κάθε φορά που ανοίγει συζήτηση για τραπεζικές συναλλαγές, έτσι και τώρα ανακύπτει το θέμα των κοινών λογαριασμών. Πώς θα μοιράζονται οι δαπάνες που αποπληρώθηκαν από έναν λογαριασμό με δύο ή περισσότερους δικαιούχους όταν προκύπτει ότι κάθε δικαιούχος κάνει και ξεχωριστή φορολογική δήλωση; Ο πατέρας πληρώνει το ενοίκιο του παιδιού του που σπουδάζει στην επαρχία μέσω κάρτας και το παιδί κάνει δική του δήλωση. Το ενοίκιο καταβάλλεται μέσω του κοινού τους τραπεζικού λογαριασμού. Ποιος θα εμφανιστεί ότι κάνει τη δαπάνη;

3. Υποτίθεται ότι το κίνητρο για τη χρήση του πλαστικού χρήματος και την πληρωμή μέσω των τραπεζικών λογαριασμών είναι η εξασφάλιση του αφορολογήτου. Όμως, με το ισχύον καθεστώς φορολόγησης, αφορολόγητο δικαιούνται μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και μάλιστα όχι όλοι αλλά αυτοί που εμφανίζουν εισόδημα έως 42.000 ευρώ τον χρόνο. Τι θα γίνει με τους 293.000 ελεύθερους επαγγελματίες, τους 570.000 αγρότες και τους περίπου 500.000 ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεών ή τα 1,7 εκατομμύρια των φορολογουμένων που δηλώνουν εισοδήματα από ενοίκια; Αυτοί για τους οποίους δεν υπάρχει αφορολόγητο, δεν θα υποχρεούνται στις ηλεκτρονικές συναλλαγές;

4. Πότε θα ξεπεραστούν οι τεχνικές δυσκολίες με την έλλειψη συσκευών ανάγνωσης πιστωτικών καρτών, με τις υψηλές προμήθειες, με τις αυτόματες κατασχέσεις που μπορεί πλέον να κάνει η εφορία σε επαγγελματικούς τραπεζικούς λογαριασμούς κλπ;

Σε επίπεδο «ρητορικής» έχουν ήδη αρχίσει να συζητούνται εξαιρέσεις οι οποίες αφορούν πότε τους κατοίκους απομακρυσμένων και νησιωτικών περιοχών και πότε τα άτομα μεγάλης ηλικίας. Όσοι εξαιρεθούν, δεν θα μείνουν μακριά από το κυνήγι της απόδειξης, απλώς δεν θα χρειάζεται η πληρωμή να έχει γίνει μέσω τραπεζικού συστήματος.

Σε πολύ μεγάλο πονοκέφαλο έχει εξελιχθεί για το υπουργείο Οικονομικών και ο μαθηματικός τύπος που θα «βγάζει» την αξία των συναλλαγών που θα πρέπει να πληρώνονται ηλεκτρονικά. Η κυβέρνηση θέλει να ρίξει το βάρος σε συναλλαγές που θεωρούνται ύποπτες για φοροδιαφυγή. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού διαθέτει το μεγαλύτερο κομμάτι του εισοδήματός του σε δαπάνες που δεν είναι ύποπτες για φοροδιαφυγή καθώς:

1. Πληρώνει δάνεια στις τράπεζες ή ενοίκιο στον ιδιοκτήτη

2. Καταβάλλει φόρους (εισόδημα, τέλη κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ κλπ)

3. Αγοράζει είδη πρώτης ανάγκης κυρίως από supermarket

4. Πληρώνει λογαριασμούς (ΔΕΗ, σταθερό, κινητό κλπ).

Αν οι συναλλαγές υπολογιστούν ως τμήμα του εισοδήματος και συμπεριληφθούν και οι δαπάνες που προαναφέρθηκαν, πάντοτε θα απομένει ένα μικρό «τμήμα» του εισοδήματος το οποίο θα επιτρέπει στον φορολογούμενο να πληρώνει με «μαύρα» τις ύποπτες συναλλαγές. Αν εξαιρεθούν οι συναλλαγές που προαναφέρθηκαν, θα υπάρξουν νοικοκυριά που θα δυσκολευτούν υπέρμετρα να καλύψουν το όριο που θα τους τεθεί. Είναι λίγα τα νοικοκυριά που διαθέτουν όλο το εισόδημά τους μόνο για τα δάνεια, τους λογαριασμούς, τους φόρους και τα supermarket;

thetoc.gr

Στην ανεπάρκεια των ελληνικών κυβερνήσεων, τη διαφθορά και τον υπερδανεισμό αποδίδουν 7 στους 10 Ελληνες την οικονομική κρίση της τελευταίας πενταετίας.

Την ίδια ώρα, μόλις ένα 10% πιστεύει ότι για την κρίση στην Ελλάδα ευθύνονται οι ξένοι, σύμφωνα με την πανελλαδική μελέτη του Οργανισμού έρευνας και ανάλυσης «διαΝΕΟσις», η οποία έγινε σε συνεργασία με τον καθηγητή συγκριτικής πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Γεράσιμο Μοσχονά και υλοποιήθηκε από την εταιρεία ερευνών GPO.

Συντριπτικό είναι το ποσοστό εκείνων που θεωρούν ότι καθοριστικός παράγοντας για την κρίση ήταν η ανεπάρκεια και η διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων, αφού αυτό πιστεύει το 97,8%. Την ίδια ώρα, το 84,1% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι στην κρίση συνέβαλε και η πρακτική που ακολούθησαν οι Εληνες πολίτες να δανείζονται για να καταναλώνουν αντί να παράγουν.

Ακόμη, ένας στους δυο θεωρεί ότι το κράτος επεμβαίνει υπερβολικά και δεν επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να δημιουργήσει πλούτο ενώ το 50,9% είναι αντίθετο στις ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και το 41,6% δηλώνει ότι είναι υπέρ της υψηλής φορολόγησης αρκεί αυτή να συνοδεύεται από ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας για όλους.

Η απουσία των ελέγχων ευθύνεται για τη φοροδιαφυγή

Σε ό,τι αφορά την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, το 36,6% την αποδίδει στην απουσία ελεγκτικών μηχανισμών, το 32,3% στη μη ανταποδοτικότητα από την μεριά του κράτους, ενώ δυο στους δέκα πιστεύουν ότι είναι συνυφασμένη με την κουλτούρα του Ελληνα.

Παράλληλα, οι 9 στους 10 θεωρούν την φοροδιαφυγή κλοπή, ενώ το 73,37% υποστηρίζουν ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες «κοροϊδεύουν» το κράτος, το 44,4% πιστεύουν ότι οι αγρότες πρέπει να πληρώνουν υψηλότερους φόρους, ενώ το 60% πιστεύουν ότι είναι αφελείς όσοι θεωρούν πως η φοροδιαφυγή θα παταχθεί.

Ετσι, το 62,3% τάσσεται υπέρ της αλλαγής του φορολογικού συστήματος, ως πρώτη μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα.

Τι πιστεύουν οι Έλληνες για την ΕΕ

Αποτιμώντας την 35ετή παρουσία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι 6 στους 10 πολίτες την θεωρούν συνολικά ως θετική αν και σε επιμέρους ζητήματα όπως είναι η οικονομική ανάπτυξη και η ευημερία, το 46,2% πιστεύουν πως η Ελλάδα βγήκε ζημιωμένη από τη συμμετοχή της.

Με την επιστροφή της χώρας στη δραχμή φλερτάρει το 28,5%, με τον αριθμό εκείνων που εμφανίζονται θετικοί στην παραμονή της χώρας στο ευρώ να εμφανίζονται λιγότεροι στο διάστημα μεταξύ Απριλίου- Νοεμβρίου 215 (από 73,9% σε 65,3%).Επίσης αρνητική είναι η εικόνα που έχουν οι Έλληνες για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, αφού το 89,6% πιστεύει ότι οι χώρες της ΕΕ στην διάρκεια της κρίσης ενδιαφέρθηκαν κυρίως για το δικό τους συμφέρον, ενώ η άποψη για το 71,4% είναι ότι προσπάθησαν να καθυποτάξουν την Ελλάδα.

Όσο για εκείνους που επιθυμούν έξοδο της χώρας από την ΕΕ, το ποσοστό τους είναι μικρό και φτάσει μόλις το 23%.Την ομάδα αυτή συνθέτουν κατά 35,4% άνεργοι και κατά 35,5% πολίτες που έχουν χαμηλό εισόδημα και συγκεκριμένα κάτω των 500 ευρώ.

aftodioikisi.gr