Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Ναύαρχος Βαγγέλης Αποστολάκης βρέθηκε στο επίκεντρο της τουρκικής προκλητικότητας, στην νήσο Παναγιά η οποία ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Οινουσσών, στέλνοντας από εκεί νέο μήνυμα ισχυρού συμβολισμού με αποδέκτη την Άγκυρα.

Απόσπασμα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 στις 15.5.2016

ΠΗΓΗ: http://tilegrafima.gr

Αίφνης το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, ο «Ματρώζος» αναδύθηκε από τα γαλανά νερά της Μεγίστης και φωτογραφίες από αυτή την απρόσμενη επίσκεψη κατέκλυσαν το Διαδίκτυο. Στην ερώτηση αν πρόκειται για κίνηση εντυπωσιασμού του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ή για αποστολή μηνύματος, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Σκοπός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν να στείλει μήνυμα στην άλλη πλευρά, καθώς λίγο πριν, ένα τουρκικό υποβρύχιο που συμμετείχε στην άσκηση αναδύθηκε μόλις ένα μίλι από τις ακτές της Κω!

Ο ακήρυχτος «υποβρύχιος πόλεμος» στο Αιγαίο είναι σε πλήρη εξέλιξη τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αμέσως μετά την κρίση των Ιμίων και ενώ η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου από το 1993 συζητάει το ενδεχόμενο ανανέωσης του υποβρυχιακού στόλου, η Τουρκία βγάζει όλο και πιο συχνά τα υποβρύχιά της στο Αιγαίο, δεσμεύοντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα οκτώ συγκεκριμένες περιοχές του αρχιπελάγους για πραγματοποίηση ασκήσεων.

Με την κίνησή της αυτή, η Τουρκία υποδηλώνει την παρουσία της στο «γκρίζο» -πια- Αιγαίο και επιτυγχάνει τον αποκλεισμό των ελληνικών υποβρυχίων από τις συγκεκριμένες περιοχές καθ' όσο διάστημα είναι δεσμευμένες από την Αγκυρα!

Με τη συχνότερη δέσμευση ολοένα και περισσότερων περιοχών του αιγαιοπελαγίτικου βυθού και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, η Τουρκία από το 1996 και μετά ανοίγει ένα νέο μέτωπο στην πολιτική των μονομερών διεκδικήσεων που στόχο έχει την ανατροπή του status quo στην περιοχή...

Το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης το «Ματρώζος» αναδύθηκε από τα γαλανά νερά του Καστελόριζου και φωτογραφίες από αυτή την απρόσμενη επίσκεψη κατέκλυσαν το Διαδίκτυο.

Ο άγνωστος «υποβρύχιος πόλεμος» στο Αιγαίο ξεκινάει από το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο στη Νάπολη της Ιταλίας, όπου βρίσκεται η έδρα του διοικητή των υποβρυχιακών δυνάμεων στη Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Εκεί υποβάλλουν τις αιτήσεις τους οι ενδιαφερόμενες χώρες που επιθυμούν να κάνουν ανθυποβρυχιακές ασκήσεις στο Αιγαίο.

Αποκλεισμός της περιοχής
Βάσει των κανονισμών -κυρίως για την αποφυγή ναυτικών ατυχημάτων-, όταν μία από τις ενδιαφερόμενες χώρες θέλει να κάνει ασκήσεις με υποβρύχια στο Αιγαίο, τουλάχιστον 10 έως 40 μέρες πριν, γνωστοποιεί στο ΝΑΤΟ και στις γειτονικές χώρες τις περιοχές που δεσμεύει. Αυτόματα στις περιοχές αυτές δεν μπορούν να πλησιάσουν υποβρύχια αλλά και πλοία επιφανείας άλλων χωρών, επομένως όταν η Τουρκία έχει προαναγγείλει μέσω ΝΑΤΟ ότι υποβρύχιά της θα ασκούνται σε συγκεκριμένη περιοχή εκεί δεν μπορούν να πλησιάσουν ελληνικά υποβρύχια!

Μετά την κρίση των Ιμίων, στο νατοϊκό στρατηγείο της Νάπολης ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το ποιος θα κλείνει πιο γρήγορα τις συγκεκριμένες οκτώ περιοχές του Αιγαίου για ανθυποβρυχιακές ασκήσεις.

Η εντονότερη υποβρυχιακή δράση των Τούρκων στο Αιγαίο, αμέσως μετά την κρίση των Ιμίων υποχρεώνει την κυβέρνηση Σημίτη να επανεξετάσει το ενδεχόμενο ανανέωσης των στόλου των ελληνικών υποβρυχίων.

Στις 22 Οκτωβρίου 1996, το «Εθνος της Κυριακής» αποκαλύπτει το έγγραφο με το οποίο το Πολεμικό Ναυτικό ζητάει από το ΚΥΣΕΑ την προμήθεια τεσσάρων υποβρυχίων 214 με το εξής αιτιολογικό: «Τα υποβρύχια αποτελούν όπλο που έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί χωρίς να εντοπισθεί και να καταστρέψει τις εχθρικές μονάδες επιφανείας (κρούσεως και αποβατικά), να εντοπίσει και να προσβάλει τα εχθρικά υποβρύχια, να αποκόψει τις εχθρικές γραμμές επικοινωνιών και να συμβάλει στο να διατηρηθούν ανοιχτές οι ελληνικές γραμμές επικοινωνιών.

Για να επιτευχθεί αυτό σε ικανοποιητικό βαθμό -σύμφωνα πάντα με το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο εκείνης της εποχής- θα πρέπει τα υποβρύχιά μας να αναπτυχθούν σε κατάλληλους τομείς περιπολίας από τον Ελλήσποντο μέχρι την Αλεξανδρέττα. Είναι επομένως φανερό ότι ο αριθμός των 12 υποβρυχίων αποτελεί επιτακτική απαίτηση, λαμβανομένου υπόψιν ότι η Τουρκία διαθέτει σήμερα 17 υποβρύχια και αυξητική τάση για τα επόμενα χρόνια. Σημειώνεται ότι μέχρι το 1992 το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε 10 υποβρύχια έναντι 8 σήμερα, εκ των οποίων μόνο τα 6 είναι αξιόμαχα καθώς ένα βρίσκεται σε συντήρηση και άλλο ένα σε μακρά ακινησία». Οι κινήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο από τη μία και η πίεση των ναυάρχων από την άλλη υποχρεώνουν την κυβέρνηση Σημίτη να προχωρήσει άμεσα στην πολύκροτη αγορά των πέντε γερμανικών υποβρυχίων 214 με τα γνωστά επακόλουθα...

Η θεωρία των υποβρυχίων που «γέρνουν» μπλοκάρει επί μία δεκαετία την παραλαβή τους. Ενώ θα έπρεπε να ξεκινήσει η παράδοσή τους το 2004, αυτό κατέστη δυνατόν επί της δεύτερης θητείας του Δ. Αβραμόπουλου στο υπουργείο Αμυνας, το 2014! Μέχρι τότε οι Τούρκοι έτριβαν τα χέρια τους και σχεδόν ανενόχλητοι... όργωναν τον βυθό του Αιγαίου με τα δικά τους υποβρύχια. Από τότε τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν για την Τουρκία, καθώς ανέλαβαν επιχειρησιακή δράση τα πέντε υπερσύγχρονα υποβρύχια τύπου 214, τα οποία μπορούν να παραμείνουν στον βυθό πάνω από πενήντα ημέρες χωρίς ανεφοδιασμό!

Πλέον η Ελλάδα, διαθέτοντας πέντε από τις καλύτερες μονάδες υποβρυχίων του κόσμου σε συμβατικό επίπεδο, κατά τη διάρκεια μιας ενδεχόμενης κρίσης θα μπορεί:

• Βορείως να αποκλείσει τα Στενά, κλείνοντας τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα -απ' όπου στην κρίση των Ιμίων κατέβηκαν τη νύχτα και πήραν διάταξη μάχης-, αφήνοντας το πεδίο δράσης των πλοίων επιφανείας του ελληνικού στόλου να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στόλο που θα είναι ήδη στο Αιγαίο!

• Νοτίως να ελέγξει λιμάνι της Μυρσίνας απ' όπου απέπλευσαν τα τουρκικά αποβατικά τον Ιούλιο του '74 και κατευθύνθηκαν στην Κύπρο!

• Οι υπόλοιπες μονάδες των υποβρυχίων μπορούν να κλείσουν τη θάλασσα της Καρπάθου προκαλώντας ασφυκτικό κλοιό στον τουρκικό στόλο!

• Με δεδομένη πλέον τη «ανατροπή» της ισορροπίας στο Αιγαίο, η Τουρκία προβαίνει σε σπασμωδικές κινήσεις δήθεν εντυπωσιασμού, όπως η προ ολίγων ημερών ανάδυση του υποβρυχίου της πλησίον των ακτών της Κω.

ΔΗΜΟΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ
demos@pegasus.gr

ethnos.gr

Για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κάνει λόγο ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος ωστόσο θέτει δύο «κόκκινες γραμμές».

Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών τόνισε ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί η ελάφρυνση του χρέους, αλλά με δύο προϋποθέσεις. Οπως ξεκαθάρισε, μιλώντας στο γαλλικό κρατικό ραδιόφωνο France Info, δεν θα υπάρξει «κούρεμα» ή μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους, αλλά μια ανάληψη δράσης στη διαχείριση.

Παράλληλα, τόνισε ο Πιερ Μοσκοβισί, δεν πρέπει να αλλάξει το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί. Σύμφωνα με τον ίδιο, μία συμφωνία για την Ελλάδα στο Εurogroup της 24ης Μαΐου θα περιλαμβάνει και το ζήτημα του χρέους.

Επίσης, ο Ευρωπαίος επίτροπος εξέφρασε την βεβαιότητα ότι δεν θα επαναληφθεί το δράμα του περασμένου καλοκαιριού, ανάμεσα στην Αθήνα και τους δανειστές

«Δεν θα έχουμε άλλη κρίση, επειδή προσπαθούμε να βρούμε λύσεις», δήλωσε και έκανε λόγο για πρόοδο στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις.

«Μήπως τελικά η Ελλάδα κάποτε πεθαίνει»;

Η νεολαία συνηθίζουμε να λέμε πως είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μιας χώρας και φυσικά το μέλλον της. Παλαιότερα, πριν η κρίση χτυπήσει την ελληνική οικογένεια, η μαθητική νεολαία μέσα στο σχολείο και στις εκθέσεις της έγραφε για τον πολιτισμό, την δυνατή πολιτιστική κληρονομιά μας και το μέλλον που τότε φάνταζε πιο σταθερό και αισιόδοξο.

Στο χαρτί αποτυπωνόταν ένας δυναμισμός και μια περηφάνια για μια χώρα δυνατή... που δεν πεθαίνει ποτέ. Σήμερα, οι εκθέσεις των μαθητών συνεχίζουν να αποπνέουν έναν δυναμισμό προς την κατεύθυνση όμως της αλλαγής και της πράξης για να καταφέρει η χώρα μας να αποκτήσει τη χαμένη της αίγλη. Αυτή η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, αποτυπώνεται στην έκθεση μιας μαθήτριας της πρώτης Λυκείου με το όνομα, Εύη Γοντζέ. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μέσα από τα γραφόμενα της να δούμε και να καταλάβουμε πώς πορεύεται και τι σκέφτεται η νεολαία μας για όλα αυτά που βιώνουμε σαν χώρα εν έτει 2016.

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΠΟΤΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ;

Αναμφίβολα, μας κολακεύει η άποψη που ακούγεται συχνά ότι η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα στον κόσμο λόγω του ήλιου της, της Ακρόπολης και γενικότερα λόγω της ιστορίας της. Όμως, αυτό πια αφορά σε μια πλασματική Ελλάδα, σε μια Ελλάδα που ίσως υπήρξε, όπως περιγράφεται, πριν από 100 ή τόσα περίπου χρόνια. Σήμερα όποιος έκφράζει αυτήν την άποψη μπορεί να θεωρηθεί μάλλον παράλογος, ρομαντικός μέχρι και φαντασμένος. Αν ζητήσεις από ένα ξένο να σου πει κατι σχετικό με την Ελλάδα είναι σχεδόν σίγουρο πως θα απαντήσει: ‘’economic crisis’’ ή ‘’chaos’’, δεν θα σου απαντήσει Σωκράτης ή Πλάτωνας που υποσυνείδητα είναι πολύ πιθανό να του έχει περάσει από το μυαλό.

Ωστόσο, είναι ευρέως γνωστό, ότι τα θεμέλια του πολιτισμού και της δημοκρατίας τέθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες και βεβαίως όλοι είμαστε και θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι γι’αυτό. Παρ’όλα αυτά, τι γίνεται σήμερα που η χώρα μας έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά πολιτισμικού, πολιτιστικού και ιστορικού αναλφαβητισμού; Παράγουμε ακόμα πολιτισμό ή τον καταστρέφουμε; Μήπως τώρα μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα «γιατί η Ευρώπη μας κούνησε το δάχτυλο;» (ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 7 Μαρτίου 2010, Γ. Μπαμπινιώτης)
Σε αρκετούς ανθρώπους το πρώτο επίθετο που τους έρχεται στο μυαλό για να προσδιορίσουν, να περιγράψουν την Ελλάδα του σήμερα είναι «απογοητευτική», δικαιολογημένα, καθώς η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένα χάος. Έχει χάσει κάθε είδους στόχο, αφού αντιμετωπίζει οικονομικά ζητήματα. Έχουμε χαθεί στον ατελείωτο δρόμο που οδηγεί στο τέλος της οικονομικής κρίσης, διασχίζοντας τα μονοπάτια της διαφθοράς, της υποκρισίας και της παρακμής. Ναι, μπορεί να έχουμε τον αξιοζήλευτο ήλιο και αυτά τα πανέμορφα νησιά αλλά δεν είναι αρκετό. Όταν οι ίδιοι οι πολιτικοί ηγέτες δεν σέβονται και δεν ενδιαφέρονται για τον τόπο τους δεν είναι περίεργο που πετάμε στο δρόμο τα σκουπίδια, που καπνίζουμε σε κλειστούς χώρους, που δεν μαθαίνουμε την ιστορία μας, που αδιαφορούμε για την παιδεία και για τον πολιτισμό.

Ας είμαστε ρεαλιστές, δεν μπορούμε να περιμένουμε να γίνει ένα θαύμα και να αλλάξουν όλα. Είναι κοινός τόπος ότι οι περισσότεροι τομείς του Ελληνικού κράτους αυτή τη στιγμή πλήττονται ανεπανόρθωτα, αλλά δυστυχώς δεν διακρίνεται κάποιου είδους αντίσταση, αντίδραση ή κινητοποίηση. Αν επιδιώκουμε να δούμε την χώρα μας να ανθίζει ξανά μετά από μια μακρά περίοδο χειμερίας νάρκης, απαιτούνται μικρές και μεγάλες, ουσιαστικές και καθοριστικές, συνεχείς και σταθερές προσπάθειες, έχοντας ως πρώτο βήμα την συνειδητοποίηση της δεινής μας κατάστασης γιατί η επίλυση ενός προβλήματος αρχίζει πάντα με τον εντοπισμό και την αποδοχή του. Δεύτερο βήμα μπορεί να αποτελέσει η αναθεώρηση της άποψης, της στάσης καλύτερα του σύγχρονου Έλληνα απέναντι στην ανθρωπιστική παιδεία σε σχέση πάντα με την τεχνοκρατική και χρησιμοθηρική σημερινή αντίληψη, αναδιαμορφώνοντας τα σχολικά εγχειρίδια, εφαρμόζοντας μαθητοκεντρικό σύστημα, προσλαμβάνοντας πραγματικά ικανούς και εμπνευσμένους καθηγητές, αποφεύγοντας το σύστημα της καθαρής απομνημόνευσης και εκτοπίζοντας από θέσεις εξουσίας απαίδευτους τεχνοκράτες, αφού η παιδεία και η μόρφωση είναι τα ισχυρότερα «όπλα» που διαθέτει καθένας από εμάς.

Ένα τρίτο βήμα, είναι ο Έλληνας πολίτης να ξαναβρεί το χαμένο ενδιαφέρον και σεβασμό που τρέφει για την πατρίδα του και να καταλάβει για παράδειγμα πως όταν δεν παίρνει εισιτήριο για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όταν δεν ζητάει απόδειξη, όταν δεν πληρώνει τους φόρους του, όταν πετάει κάτω την γόπα του τσιγάρου του, ενώ άμεσα φαίνεται να «κερδίζει» κάτι, έμμεσα, βλάπτει σοβαρά και εκείνον αλλά και την ίδια του την χώρα.

Ελπίζω από τα παραπάνω λοιπόν, να καθίσταται σαφές ότι η Ελλάδα μαζί με την ελπίδα έχει την δυνατότητα να μην πεθάνει αν όλοι από δω και πέρα καθημερινά με τις πράξεις μας προσπαθήσουμε να ξανά χτίσουμε μια Ελλάδα αξιόλογη και αξιέπαινη, μια Ελλάδα για την οποία θα είμαστε περήφανοι και για τα σύγχρονα επιτεύγματά της όχι μόνο για αυτά που συνέβησαν στο ένδοξο ιστορικό της παρελθόν.

Για να μην πληγωνόμαστε όπου και να ταξιδέψουμε στην Ελλάδα, ήρθε η στιγμή να ξαναφτιάξουμε αυτόν τον τόπο, τον μικρό τον μέγα»…

protothema.gr