«Η ένωση πέθανε, ζήτω η... τελωνειακή ένωση» θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς βλέποντας την πορεία των δοκιμαζομένων ευρωτουρκικών σχέσεων.

Με δεδομένα όσα επεισοδιακά προηγήθηκαν το 2016, το ενδεχόμενο να γίνει η Τουρκία μέλος της ΕΕ κάποια στιγμή στο μέλλον φαντάζει σήμερα μάλλον απίθανο.

Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο το Ευρωκοινοβούλιο ζήτησε το πάγωμα των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων, για να έρθουν λίγες εβδομάδες αργότερα χώρες όπως η Αυστρία να απαιτήσουν και αυτές την αναστολή της ενταξιακής διαδικασίας. Οσο για την προοπτική της απελευθέρωσης των θεωρήσεων εισόδου για όσους Τούρκους θα ταξιδεύουν στην ΕΕ, και σε αυτό το μέτωπο δεν έχει σημειωθεί κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος. Η προοπτική μιας συμφωνίας για τη βίζα περιορίζεται μάλιστα σημαντικά εάν λάβει κανείς υπόψη τις εκλογικές αναμετρήσεις που αναμένονται στην Ευρώπη το 2017 (σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία).

ΕΕ και Τουρκία έχουν ωστόσο «ανοιχτούς λογαριασμούς» (συμφωνία στο Προσφυγικό, εμπορικούς δεσμούς, ενεργειακές προοπτικές κ.ά.) που είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών να παραμείνουν... ανοιχτοί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η τελωνειακή ένωση έρχεται να λειτουργήσει ως εκείνος ο συνδετικός κρίκος που πρόκειται (ενδεχομένως μαζί με το Κυπριακό) να κρατήσει τους διαύλους ανοιχτούς το κρίσιμο 2017, αφήνοντας ικανοποιημένους και τους Ευρωπαίους (που δεν επιθυμούν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ) αλλά και την Αγκυρα. Ετσι θα μπορούσε παράλληλα να διασωθεί και η συμφωνία στο Προσφυγικό.

Συνομιλίες

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε στα τέλη Δεκεμβρίου τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία, ζητώντας μάλιστα από το Συμβούλιο (τις ηγεσίες των κρατών-μελών της ΕΕ) «εξουσιοδότηση» προκειμένου να ξεκινήσει τις σχετικές συνομιλίες. «Η αναβάθμιση της εμπορικής σχέσης ΕΕ-Τουρκίας αποτελεί ουσιώδες τμήμα των προσπαθειών που καταβάλλουν η ΕΕ και η Τουρκία για την εμβάθυνση των σχέσεών τους στους βασικούς τομείς κοινού ενδιαφέροντος», σημείωνε στη σχετική ανακοίνωσή της η Κομισιόν.

Τελωνειακή ένωση αντί για ένταξη
Οσο για την αντίδραση της τουρκικής πλευράς, αυτή ήταν... ενθουσιώδης. Ο Τούρκος υπουργός Οικονομίας, Νιχάτ Ζεϊμπεκτσί, έσπευσε να καλωσορίσει τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης ως «την καλύτερη επιλογή αυτήν τη στιγμή στο τραπέζι», προσδοκώντας οφέλη. Σε ανάλογο πνεύμα ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Βολκάν Μποζκίρ, δήλωσε ότι οι σχετικές διαπραγματεύσεις πρόκειται να ξεκινήσουν τους πρώτους μήνες του 2017, με την προοπτική να έχουν μάλιστα ολοκληρωθεί έως το 2018.
ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Η εκσυγχρονισμένη τελωνειακή ένωση με την Τουρκία θα μπορούσε να επεκταθεί πέρα από τα βιομηχανικά προϊόντα που καλύπτει σήμερα στους τομείς των γεωργικών προϊόντων, των υπηρεσιών, καθώς και στην αγορά των δημοσίων συμβάσεων. Εμπορικά μιλώντας, οι προοπτικές διαφαίνονται θετικές. Για την Τουρκία, άλλωστε, η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο, ενώ τα δύο τρίτα των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Τουρκία προέρχονται από την ΕΕ (κυρίως από Ολλανδία, Αυστρία, Βρετανία, Γερμανία, Ισπανία).

«Δώρο» για να συναινέσει σε λύση του Κυπριακού

Θα μπορούσε, υπό μία έννοια, να χαρακτηριστεί και «τραγική ειρωνεία» λόγω... συγκυρίας. Ο εκσυγχρονισμός της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία επανέρχεται στο προσκήνιο ως κοινός ευρωτουρκικός στόχος ακριβώς την ίδια ώρα που το Κυπριακό μπαίνει σε μια νέα τελική ευθεία επίλυσης. Και λέμε «τραγική ειρωνεία» διότι η τελωνειακή ένωση η οποία οδεύει πλέον προς εκσυγχρονισμό με τις ευλογίες όλων των πλευρών, είναι η ίδια ένωση που η Τουρκία επιμένει να μην εφαρμόζει εδώ και δεκαετίες απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία. Εν έτει 2017 και παρά τις ουκ ολίγες παλαιότερες ευρωπαϊκές υποδείξεις-επιπλήξεις, η Αγκυρα επιμένει να κρατάει κλειστά τα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια σε κυπριακά πλοία, αεροπλάνα και... προϊόντα.

Η τουρκική κυβέρνηση προσβλέπει δηλαδή στον εκσυγχρονισμό μιας τελωνειακής ένωσης την οποία ωστόσο η ίδια αρνείται να εφαρμόσει έναντι της «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία όμως Κυπριακή Δημοκρατία τυγχάνει κράτος-μέλος της ΕΕ. Το πιο παράδοξο δε, είναι ότι η υπόσχεση της αναβάθμισης της τελωνειακής ένωσης (από την οποία η Τουρκία έχει να κερδίσει πάρα πολλά καθώς αυτή αφορά και τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες) παρουσιάζεται όχι σαν μοχλός πίεσης (προκειμένου οι Τούρκοι να εφαρμόσουν τις κυπρογενείς τους υποχρεώσεις) αλλά σαν δώρο προς την Αγκυρα προκειμένου να συναινέσει σε μια λύση του Κυπριακού. Με άλλα λόγια, τάζουμε στην Τουρκία την αναβάθμιση μιας συμφωνίας που η ίδια αρνείται να εφαρμόσει ισότιμα έναντι όλων, προκειμένου αυτή να συναινέσει στην επίλυση ενός προβλήματος το οποίο η ίδια επιλέγει να κρατάει άλυτο ως διαπραγματευτικό χαρτί.

ethnos.gr

Τι γράφει το ιδιόχειρο σημείωμα του παντρεμένου πατέρα που έχει γίνει θέμα συζήτησης στο facebook και όχι μόνο;

Θλίψη προκαλεί η ανάγνωση ιδιόχειρου σημειώματος ενός δανειολήπτη με άνεργη γυναίκα και ένα παιδί από την Πάτρα, ο οποίος στην προσπάθειά του να ρυθμίσει τις οφειλές του.

Αιτία του οικονομικού του ανοίγματος ήταν η λήψη δανείου για να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Μπήκε πιο βαθειά στο στόμα του λύκου, καθώς τράπεζες, δημόσιο αλλά ακόμα και η ΔΕΗ τον πιέζουν ασφυκτικά.

Ο υπερχρεωμένος πατέρας, είναι παντρεμένος ιδιωτικός υπάλληλος και έχει 3 καταναλωτικά δάνεια τα οποία ελήφθησαν προκειμένου να καλύψει ιατρικά έξοδα.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από το ιδιόχειρο σημείωμα του δείχνουν την δεινή οικονομική θέση που βρίσκεται αυτός και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του.

Τι προκύπτει από το σημείωμά του:

ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΕΙ – ΤΙ ΔΟΣΕΙΣ ΒΑΖΕΙ

ΕΦΟΡΙΑ: 700€ – 50€
ΕΝΦΙΑ: 350€ – 74€
ΝΕΡΟ: 150€ – 36€
ΔΕΗ: 1000€ – 50€
ΕΘΝΙΚΗ: 6.850€ – 23€
EUROBANK: 3.000€ – 10€
ALPHABANK: 1.700€ – 7€
ΣΥΝΟΛΑ: 13.750€ – 250€

ΜΙΣΘΟΣ 750 – ΥΠΟΛΟΙΠΟ: 500€

Αυτό που προκύπτει επίσης είναι πως οι φόροι του δεν θα ξεπληρωθούν ποτέ γιατί με το που λήγουν θα έλθουν οι επόμενοι. Στον πολίτη απομένουν 500€ για να ζήσουν αυτός και η οικογένειά του (!)

Ποιοι οι τρεις πρώην υπουργοί που σχηματίζουν νέο κόμμα; Πότε θα το προαναγγείλουν;

«Ας μετρήσουν τις δυνάμεις τους στην κοινωνία, να διαλυθούν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις ότι μπορούν έτσι απλά τρεις να φτιάξουν εκ του μηδενός προοδευτικό κίνημα στην Ελλάδα, και εδώ είμαστε, και το 2017, να τα ξαναπούμε».

Αυτό ήταν το μόνο σχόλιο που «επιφύλαξε» μέχρι στιγμής η Χαρ. Τρικούπη στη δεδομένη πια πρωτοβουλία των τριών πρώην υπουργών –Αννας Διαμαντοπούλου, Γιάννη Ραγκούση και Γιώργου Φλωρίδη– να προαναγγείλουν τη δημιουργία νέου πολιτικού κόμματος στις 15 Ιανουαρίου με μια εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.

Η πρωτοβουλία τους, όπως επιβεβαίωσαν πλέον και οι ίδιοι, θα εκδηλωθεί σε δύο στάδια.

Πρώτον με τη διοργάνωση πέντε συνολικά αντίστοιχων εκδηλώσεων (Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Λάρισα, Αθήνα) στις οποίες θα εξηγήσουν τους λόγους που αποτολμούν τη συγκρότηση ενός νέου Προοδευτικού Κινήματος (έτσι θα το ονομάσουν) και αμέσως μετά με τη δημοσιοποίηση μιας διακήρυξης- πρόσκλησης στον Στ. Θεοδωράκη και τη Φώφη Γεννηματά να συμπράξουν στην πρωτοβουλία τους, η οποία –κατά το δικό τους σχέδιο– θα πρέπει να οδηγήσει στην εκλογή αρχηγού του νέου σχήματος στα τέλη Απριλίου από τους πολίτες.

Η σκληρή στάση που κρατά η κ. Γεννηματά είναι ερμηνεύσιμη όχι μόνον λόγω των δημοσκοπήσεων που της δίνουν το προβάδισμα στον χώρο. Στη Χαρ. Τρικούπη θεωρούν εντελώς εσφαλμένη και την ιδεολογική βάση στην οποία πατούν οι τρεις για να στήσουν νέα παράταξη. Αναγνωρίζουν βέβαια ότι η κ. Διαμαντοπούλου, ο κ. Ραγκούσης και ο κ. Φλωρίδης υπήρξαν επιτυχημένοι υπουργοί της πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ.

Πλην όμως επισημαίνουν ότι έκτοτε έχουν εγκλωβιστεί σε έναν εμμονικό μεταρρυθμιστικό λόγο χωρίς καν να εξειδικεύουν τις αλλαγές που εισηγούνται με συνέπεια το πολιτικό προφίλ τους να μη διαφέρει σε τίποτα –για τον μέσο πολίτη– από αυτό του Κυρ. Μητσοτάκη. Με άλλα λόγια, στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι η πρωτοβουλία των τριών είναι καταδικασμένη να αποτύχει απλούστατα διότι δεν πείθει κανέναν (ούτε καν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ), ότι προτείνει κάτι διαφορετικό από τη Ν.Δ. (δραστική μείωση φόρων, περιστολή και αξιολόγηση κράτους, αναπτυξιακά κίνητρα κ.λπ.).

Από την πλευρά τους, ωστόσο, οι τρεις δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν ακόμη και χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Οι δε συνεργάτες τους απαντούν με ανάλογη απαξίωση στην έμμεση πρόσκληση της Χαρ. Τρικούπη «όσοι πιστοί προσέλθετε στο δικό μας συνέδριο που θα δημιουργήσει την ενιαία προοδευτική παράταξη».

Χαρακτηρίζουν παλαιολιθικό το σχέδιο της κ. Γεννηματά, διότι όπως λένε «καλεί αορίστως κινήσεις και στελέχη του χώρου να μετάσχουν σε ένα συνέδριο της ΔΗΣΥ, λες και οι δυνάμει ενδιαφερόμενοι δεν αντιλαμβάνονται το αυτονόητο, ότι τους συσχετισμούς των συνέδρων θα τους καθορίσει η ίδια με σκοπό να ελέγξει την τάχα νέα παράταξη που υπόσχεται»…

Με αυτά τα δεδομένα την τύχη του νέου εγχειρήματος θα επηρεάσει περισσότερο η στάση που θα κρατήσει ο κ. Στ. Θεοδωράκης. Ο επικεφαλής του Ποταμιού καίτοι αποφεύγει να μιλάει για τις κινήσεις των τριών, τις ξέρει με κάθε λεπτομέρεια, καθώς σε αυτές μετέχουν ενεργά τουλάχιστον δύο στενότατοι συνεργάτες του (Δ. Τσιόδρας, Γ. Μεϊμάραγλου). Οι τελευταίοι θα έχουν συμμετοχή και στις επικείμενες εκδηλώσεις των τριών υπουργών, μεταδίδοντας έτσι την αίσθηση ότι το Ποτάμι θα στηρίξει την πρωτοβουλία οδηγούμενο σταδιακά ακόμη και στην αυτοδιάλυσή του.

Η αλήθεια, ωστόσο, για όσους γνωρίζουν τον τρόπο που σκέφτεται ο κ. Θεοδωράκης δεν είναι αυτή. Ο ίδιος μάλλον περιμένει τι θα «γράψουν» οι δημοσκοπήσεις για το νέο εγχείρημα πριν αποφασίσει για την τύχη του Ποταμιού. Τις ίδιες δημοσκοπήσεις, άλλωστε, προφανώς αναμένουν με αγωνία και οι κ.κ. Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης για να διαπιστώσουν αν η πρωτοβουλία τους είναι τόσο σημαντική για τους πολίτες, όσο οι ίδιοι την εμφανίζουν για το μέλλον της χώρας.

fimes.gr