Η «εκστρατεία» ενημέρωσης θα ξεκινήσει από τη Νότια Ρόδο, όπου η συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στο δημοτικό κατάστημα Γενναδίου, στις 12:00 το μεσημέρι της Παρασκευής.

Κλιμάκιο αποτελούμενο από στελέχη όλων των υπηρεσιών πρωτογενούς τομέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου , θα είναι στη διάθεση των αγροτών, των κτηνοτρόφων και των αλιέων, για να τους ενημερώσουν για τα προγράμματα που τρέχουν είτε πρόκειται να τρέξουν προσεχώς και να απαντήσουν  γενικότερα στα ερωτήματα για τα ζητήματα που τους απασχολούν.

Ανάλογες συνελεύσεις θα ακολουθήσουν σε όλες τις δημοτικές ενότητες  του νησιού της Ρόδου, σε πρώτη φάση, σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν. Επίσης, στο νησί της Κω και της Καλύμνου, καθώς και σε νησιά των Κυκλάδων.

Η GREENPEACE απαιτεί από την κυβέρνηση και τη ΔΕΗ την ακύρωση της κατασκευής της μονάδας στο Πρασονήσι και την σταδιακή απεξάρτηση (κλείσιμο) από τη μονάδα της Σορωνής.

 

Καλούμε όλους τους υγιείς πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, επιστημονικούς φορείς να κάνουν παράσταση υπέρ του Πρασονησίου στο ΣτΕ και να συμπαραταχτούν με το σύλλογο στη μάχη στις 26 Νοεμβρίου.

 

Πρασονήσι Εθνικό Πάρκο

Είναι ζωτικής σημασίας να σωθεί το πρασονήσι, ας ενώσουμε τη θέλησή μας, να διατηρήσουμε το Πρασονήσι ως έναν ιδιαίτερο τόπο αναψυχής και φυσικής ομορφιάς.

Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος & την Ανάπτυξη της Ν. Ρόδου

Προς επιβεβαίωση της «δημοκρατικής», με τον πλέον επίσημο τρόπο, διαπιστώθηκε χθες και από έλεγχο στα οικεία βιβλία του κτηματολογίου, ότι το ακίνητο ουδέποτε έχει περιέλθει στην ιδιοκτησία της Νομαρχίας Δωδεκανήσου και από εκεί στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, αλλά παραμένει στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατική», την 6η Ιουνίου 1997, εκδόθηκε από την τότε μόνιμη κτηματολογική δικαστή κ. Αναστασία Περιστεράκη η υπ΄ αρίθμ. 4510/1995 διάταξη με την οποία απορρίφθηκε η από 21 Ιουνίου 1995 αίτηση του τότε Νομάρχη Δωδεκανήσου κ. Γιάννη Παρασκευά, για την μεταγραφή της συγκεκριμένης κτηματολογικής μερίδας στην ιδιοκτησία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου!

Η εντολή που υπήρξε μάλιστα επί της συγκεκριμένης διατάξεως, η οποία βρέθηκε με πολύ κόπο στο Κτηματολόγιο είναι, να κοινοποιηθεί στη Νομαρχία Δωδεκανήσου.
Ηταν δηλαδή τοις πάσιν γνωστό, αλλά κρατήθηκε ως επτασφράγιστο μυστικό ότι το συγκεκριμένο ακίνητο για την ιδιοκτησία του οποίου «κόμπαζαν» οι εκάστοτε Νομάρχες (ορισμένοι απειλούσαν μάλιστα υπηρεσίες ότι δεν θα τους επέτρεπαν να στεγαστούν στο κτήριο), ήταν ουσιαστικά καταπατημένο!
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», με αιτήσεις, τον Ιούνιο του 1995, του τότε νομάρχη κ. Γ. Παρασκευά, ζητήθηκε η μεταγραφή υπέρ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδ/σου, σύμφωνα με το άρθρο 39, ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου.

 

Eιδικότερα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, οι υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού δημόσιες πολιτικές υπηρεσίες, που συγκροτούν τη Νομαρχία καθώς και τα Επαρχεία και οι διοικητικές τους υπηρεσίες καταργούνται αυτοδικαίως με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης, ενώ ακίνητα που ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου ή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες που καταργούνται για τη στέγασή τους, περιέρχονται αυτοδικαίως στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση, στην περιφέρεια της οποίας βρίσκονται.

Η ανωτέρω διάταξη, όμως, έχει εφαρμογή μόνο στις περιπτώσεις που στο δημόσιο κτήμα στεγάζονται αποκλειστικώς και αμιγώς υπηρεσίες, οι οποίες με την έναρξη λειτουργίας της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης καταργούνται αυτοδικαίως και δεν εφαρμόζεται όταν συστεγάζονται.

Tούτο διότι, όπως δέχεται και η υπ’ αριθμόν 218/2004 απόφαση του Eφετείου Δωδεκανήσου αλλά και απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, την ακύρωση της οποίας επιδιώκει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ενώπιον του Εφετείου Δωδεκανήσου, δημόσια ακίνητα που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς από τις καταργούμενες υπηρεσίες δεν μπορούν να περιέλθουν αυτοδικαίως στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση.

Στην επίμαχη διάταξη της δικαστού του Κτηματολογίου, που έγινε «γαργάρα», αναφέρονται συγκεκριμένα τα εξής:

«Επειδή από τα συνυποβληθέντα έγγραφα δεν προκύπτει το νόμιμο και βάσιμο της αίτησης απορρίπτει αφού ως προκύπτει από το ΔΚ2161/96 έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου ουδέποτε στεγάστηκαν σ’ αυτό υπηρεσίες που καταργήθηκαν από ενάρξεως της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης»!

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι το ακίνητο παρέμεινε από 12 Νοεμβρίου 1973 στην ιδιοκτησία του Οργανισμού Ακινήτου Περιουσίας του Δημοσίου.

Ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γ. Χατζημάρκος, πέραν του γεγονότος ότι έχουν δαπανηθεί πολλά χρήματα της Περιφέρειας για τη συντήρηση του «ξένου» κτηρίου έχει ζητήσει αρμοδίως να ελεγχθεί πως ηλεκτροδοτείται και ποιός είναι υπόχρεος για την πληρωμή του κόστους ηλεκτροδότησής του.

Είναι πλέον βέβαιο ότι το συγκεκριμένο κτήριο, για την κατασκευή του οποίου δεν εκδόθηκε οικοδομική άδεια και ανεγέρθη με διαδικασίες «εξπρές», κείται σε γήπεδο ιδιοκτησίας του δημοσίου.

Πιο συγκεκριμένα μέχρι και το έτος 1983, για την ανέγερση δημοσίων ακινήτων η διοίκηση δεν ήταν υποχρεωμένη να  εκδώσει οικοδομική άδεια. Προϋπόθεση ήταν όμως να υφίσταται πιστοποιητικό ιδιοκτησίας.

Τότε η Νομαρχία ήταν «κρατική» και ως εκ τούτου όλα τα ακίνητα του δημοσίου ήταν ουσιαστικά και υπό την δική της εκμετάλλευση.
Την περίοδο που εγίνοντο οι αιτήσεις για τη μεταγραφή των ακινήτων στην ιδιοκτησία της ΝΑΔ από τον τότε νομάρχη κ. Γιάννη Παρασκευά, διορισμένος Περιφερειακός Διευθυντής ήταν ο κ. Γιάννης Μαχαιρίδης.

Ο κ. Παρασκευάς έχει καταγγείλει ότι εκείνος που προέβαλλε αντιρρήσεις για να περιέλθουν τα δημόσια ακίνητα στην περιουσία της Νομαρχίας ήταν ο κ. Μαχαιρίδης!

Πηγή:www.dimokratiki.gr