«Για τους Γάλλους, τους Γερμανούς ή τους Ιταλούς, το ελληνικό χρέος είναι απλά ένα πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες.

Για τους συμπολίτες μου αποτελεί μια καθημερινή αγωνία, ενώ προσπαθούν να αλλάξουν τη χώρα τους, να ξανασταθούν στα πόδια τους» αναφέρει μεταξύ άλλων σε άρθρο του στις εφημερίδες «Le Monde» και «Die Welt» ο Αλέξης Τσίπρας, λίγο πριν το κρίσιμο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.

Ο κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει το αίτημα για απομείωση του ελληνικού χρέους λέγοντας πως «το ελληνικό χρέος αποτελεί, όμως, μια διαρκή τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Σήμερα βρίσκεται περίπου στα 320 δισ. ευρώ. Και ως προς το ΑΕΠ: 180%. Γιατί; Διότι από το 2010 μέχρι σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά περίπου 50 δις».

Ο Ελληνας πρωθυπουργός υπογραμμίζει ακόμα πως η Ελλάδα έχει κάνει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, «παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις» όπως χαρακτηριστικά λέει. Μεταξύ άλλων αναφέρεται στο «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μεταρρύθμιση του ΦΠΑ, μεταρρύθμιση στην αγορά ενέργειας αλλά και σε μεταρρυθμίσεις για την αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, την καταπολέμηση της διαφθοράς».

Αναλυτικά το άρθρο:

«Το ευρωπαϊκό ιδεώδες, όχι απλώς δεν πρέπει να σβήσει. Αντίθετα: Πρέπει να αρχίσει να εμπνέει ξανά. Να γίνει ισχυρότερο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ. Οι φωνές για μία νέα διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ, αλλά κυρίως μία νέα ορμή για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη πολλαπλασιάζονται και πρέπει να κυριαρχήσουν ξανά.
Γιατί είναι η φωνή των λαών της Ευρώπης που ακούγεται. Μαζί με αυτούς, πίσω από αυτούς βρίσκονται νέες φωνές, νέες ευρωπαϊκές συνειδήσεις που διαμορφώνονται και προσδοκούν μια νέα πορεία ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Μια νέα εποχή μακριά από τα λάθη και τις υπερβολές του παρελθόντος. Μια εποχή βιώσιμης ανάπτυξης και ευημερίας για όλους.

Οι Ευρωπαίοι όπως και οι Έλληνες έχουν υποστεί ήδη πάρα πολλά από την οικονομική κρίση. Οι Έλληνες, παρότι η κρίση χτύπησε στη χώρα μας πιο σκληρά από οπουδήποτε αλλού δεν ζητάμε εξαιρέσεις, δεν ζητάμε εύνοια: έχουμε κάνει όμως σκληρές, ίσως σκληρότερες από κάθε άλλον, προσπάθειες για να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας στη διεθνή και ευρωπαϊκή σκηνή.

Και δικαιούμαστε σήμερα να ξαναφτιάξουμε τις ζωές μας, να βρούμε εργασία, να δημιουργήσουμε εργασία και να συμμετέχουμε στην ευρωπαϊκή οικονομική ζωή.

Ας αφήσουμε να μιλήσουν τα γεγονότα. Οι Έλληνες και η κυβέρνηση των τελευταίων 2 ετών έχουν εργαστεί σε αυτή την κατεύθυνση.

Από το 2010 η χώρα μου υπέστη πάρα πολλά. Τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόστηκαν εκτόξευσαν την ανεργία μέχρι και στο 30% του 2013, στέρησαν το 25% του εθνικού μας πλούτου, οδήγησαν μεγάλες μερίδες του πληθυσμού στο κοινωνικό περιθώριο, υπονόμευσαν την ανάκαμψη της χώρας. Αλλά δεν θέλουμε σήμερα να μιλήσουμε για το παρελθόν. Σήμερα έχουμε περισσότερη ανάγκη από ποτέ να μιλήσουμε για το μέλλον.

Η ελληνική κυβέρνηση προς χάριν αυτού του μέλλοντος πήρε δύσκολες αποφάσεις το καλοκαίρι του 2015.

Και από τότε υλοποίησε ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών προσαρμογών και δύσκολων μεταρρυθμίσεων που οδήγησε σε εξοικονομήσεις δαπανών και αύξηση εσόδων σε μια ήδη συρρικνωμένη οικονομία.

Την ίδια στιγμή προχωρήσαμε σε άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μεταρρύθμιση του ΦΠΑ, μεταρρύθμιση στην αγορά ενέργειας αλλά και σε μεταρρυθμίσεις για την αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, την καταπολέμηση της διαφθοράς. Προχωρήσαμε σε ένα συμφωνημένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ενώ την ίδια στιγμή τροποποιήσαμε τη νομοθεσία μας ώστε να γίνει πιο φιλική στις ιδιωτικές επενδύσεις.

Η Ελλάδα έκανε τα 2 τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης μας περισσότερες μεταρρυθμίσεις από το σύνολο όλων των ευρωπαϊκών κρατών. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά προχώρησε και ένα βήμα ακόμη: συμφώνησε και νομοθέτησε την αλλαγή του δημοσιονομικού μείγματος για τα έτη 2019 και 2020, ώστε να αρθούν οι επιφυλάξεις όλων των δανειστών της σε σχέση με τη δυνατότητα μας να επιτύχουμε διατηρήσιμους δημοσιονομικούς στόχους. Άλλη μια δύσκολη απόφαση για την Ελλάδα πάντα προς χάριν της κοινής ευρωπαϊκής πορείας.

Και όλα αυτά για να μην πέσει το βάρος πάνω, στις επόμενες γενιές, στα παιδιά μας, είτε είναι από την Ελλάδα, είτε από την Γερμανία. Και τα αποτελέσματα είναι εμφανή. O ΟΟΣΑ προβλέπει για το 2017 ανάπτυξη 1,1%. Το πρωτογενές πλεόνασμα αναμενόταν 0,5% το 2016 και το αποτέλεσμα ήταν 4,2% αφήνοντας άφωνη όλη την Ευρώπη. Το 2017 αναμένεται να ξεπεράσει και πάλι τους στόχους και να ξεπεράσει ίσως το 2%.

Το ελληνικό χρέος αποτελεί, όμως, μια διαρκή τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Σήμερα βρίσκεται περίπου στα 320 δισ. ευρώ. Και ως προς το ΑΕΠ: 180%. Γιατί; Διότι από το 2010 μέχρι σήμερα το ελληνικό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά περίπου 50 δις.

Επομένως η απάντηση για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας είναι πριν από όλα η ανάπτυξη. Η δίκαιη, βιώσιμη και διατηρήσιμη ανάπτυξη.

Για να γίνει αυτό απαιτείται πρώτον η ρύθμιση του χρέους. Ώστε να ανασάνει η ελληνική οικονομία και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος επομένως πρέπει να συμφωνηθούν όχι απλώς ως αντάλλαγμα για τις μεταρρυθμίσεις που υλοποίησε η Ελλάδα, αλλά πολύ περισσότερο, γιατί αποτελούν μια ορθολογική επιλογή για να στηριχθεί η ανάπτυξη και η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι συνεπής στις δανειακές της υποχρεώσεις. Όχι για να χαριστούν χρήματα στην Ελλάδα αλλά για να μη χρειαστεί να χαριστούν.

Και το δεύτερο σκέλος της απάντησης δεν είναι άλλο από την υιοθέτηση ενός φιλόδοξου αναπτυξιακού προγράμματος. Ενός προγράμματος όχι με νέα δανεικά αλλά με στοχευμένες δράσεις στήριξης και ενίσχυσης των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Σε όλη τη ζώνη του ευρώ υπάρχει σήμερα μία ισχυρή δυναμική μεταρρυθμίσεων. Τη στιγμή που η Ευρώπη αναλαμβάνει το ρόλο να γίνει ο πρωταθλητής της ενεργειακής μετάβασης, ας επενδύσουμε συλλογικά για να υποστηρίξουμε μία ανάπτυξη που λαμβάνει υπόψη τους λαούς και το κλίμα μας. Ας επενδύσουμε σε μία πραγματική ευρωπαϊκή πολιτική ανάπτυξης που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Ας επενδύσουμε στην εκπαίδευση και στην έρευνα που δημιουργούν βιομηχανίες και θέσεις εργασίας του αύριο.

Για τους Γάλλους, τους Γερμανούς ή τους Ιταλούς, το ελληνικό χρέος είναι απλά ένα πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Για τους συμπολίτες μου αποτελεί μια καθημερινή αγωνία, ενώ προσπαθούν να αλλάξουν τη χώρα τους, να ξανασταθούν στα πόδια τους, να δημιουργήσουν επιχειρήσεις οι οποίες θα επαναφέρουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.

Την ώρα που οι βρετανοί και η ΕΕ θα ξεκινήσουν συζητήσεις για την ιστορική ρήξη, σε εμάς, τα μέλη της ευρωζώνης, έχει ανατεθεί το καθήκον να πάρουμε τώρα μία ιστορική απόφαση προς όφελος της ανάπτυξης και της εργασίας.

Μια ουσιαστική συνάντηση θα λάβει χώρα τις επόμενες μέρες. Ιστορική για την Ευρώπη, για την δημοκρατική Ευρώπη για μία Ευρώπη της ανάπτυξης. Είμαστε γεμάτοι από ελπίδα και προσδοκία για αυτή τη συνάντηση των υπουργών οικονομικών. Γιατί έχουμε κάνει όσα οφείλουμε και συνεχίζουμε στο ίδιο ευρωπαϊκό δρόμο. Στο δρόμο του σεβασμού των κανόνων του κοινού μας σπιτιού. Και το ίδιο περιμένουμε από τους δανειστές μας. Να σεβαστούν τους κανόνες που οι ίδιοι έγραψαν. Να σεβαστούν την χώρα μου. Να σεβαστούν την Ελλάδα.

Να μην επιτρέψουμε να μιλήσουν οι προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και η μνησικακία που τόσο κακό έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν κακό στην Ευρώπη. Ας εμπιστευτούμε τον ορθό λόγο, ας εμπιστευτούμε τα γεγονότα. Για να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε τους ευρωπαϊκούς λαούς. Το χρειάζονται και το χρειαζόμαστε».

eleftherostypos.gr

Ημέρες μέχρι την κρίσιμη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης: Δύο. Μετά τα απανωτά… ραπίσματα στα μείζονα αφηγήματά της από την πλευρά των πιστωτών της χώρας, η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, προσγειώνονται ανώμαλα στο ρεαλισμό.

Τη στιγμή που οι δανειστές προειδοποιούν σαφώς για πιθανότητα νέας κρίσης γύρω από την Ελλάδα, η οποία θα παρέσυρε σε άβυσσο την οικονομία, το Μέγαρο Μαξίμου αναφωνεί κατά τα φαινόμενα «τέλος στα… δράματα» που το ίδιο δημιούργησε με την πολιτική αβελτηρία του γύρω από τη διαπραγμάτευση. Μπροστά στα νέα δεδομένα, ο κ. Τσίπρας συγκαλεί για σήμερα το μεσημέρι το Υπουργικό Συμβούλιο, για να τεθεί επί τάπητος η πορεία της διαπραγμάτευσης.

Με το βλέμμα στραμμένο στο Eurogroup, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου υποχωρεί άτακτα από δικές της εκπεφρασμένες θέσεις και κλείνει το μάτι στα «θέλω» και στις «διαθέσεις» των θεσμών, μπροστά στον κίνδυνο επανάληψης ενός σκηνικού ανάλογου με αυτό του πρώτου εξαμήνου του 2015. Στο… παρά πέντε της συνάντησης των υπουργών Οικονομικών, ο πρωθυπουργός εξαφανίζει από το πλάνο την επιλογή της πολιτικής λύσης. Παράλληλα, η Αθήνα φαίνεται να δένεται στο άρμα της γνωστής από την 22α Μαΐου συνταγής για το χρέος, την οποία τότε η ελληνική πλευρά είχε απορρίψει κατηγορηματικά, διά του κεντρικού διαπραγματευτή, Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Οπως, μάλιστα, δείχνουν τα δεδομένα, μετά την ψυχρολουσία της παρουσίας του Γάλλου υπουργού Οικονομίας, Μπρουνό Λε Μερ, στην ελληνική πρωτεύουσα, η μοναδική «νίκη» της κυβέρνησης στο Eurogroup της Πέμπτης θα είναι το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της δόσης. Ολοι οι άλλοι στόχοι, επάνω στους οποίους επένδυσε επικοινωνιακά ο κ. Τσίπρας, στριμώχνονται ανάμεσα στις… Συμπληγάδες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των Βρυξελλών. Οπως το χρέος και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στο πιο καλό, λοιπόν, για το Μαξίμου σενάριο, η Αθήνα την Πέμπτη θα δει… λευκό καπνό σε μια δόση πέριξ των επτά δισεκατομμυρίων ευρώ, ελάχιστο μέρος της οποίας θα κατευθυνθεί για να κλείσει η… τρύπα των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα. Τα υπόλοιπα καυτά θέματα μεταφέρονται για συζήτηση μετά τις γερμανικές εκλογές και θα σχετίζονται με το τέλος του προγράμματος. Δηλαδή, τον Αύγουστο του 2018.

Πριν καν κλείσουν οι πόρτες στο Μέγαρο Μαξίμου, για να ξεκινήσει ο κύκλος της συνάντησής του με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, ο πρωθυπουργός έδειξε ότι έλαβε για τα καλά τα μηνύματα των πιστωτών πως η όποια λύση θα δοθεί σε επίπεδο Eurogroup και όχι στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής. «Βρισκόμαστε κοντά σε μια λύση, περισσότερο από ποτέ, η οποία θα αντιστοιχεί στις θυσίες του ελληνικού λαού. Μια λύση για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους.

Και αυτή η λύση θα είναι λύση όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ευρώπη. Πιστεύω ότι είναι εφικτό αυτή η διέξοδος να βρεθεί στο πλαίσιο του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών, στο πλαίσιο του Eurogroup την ερχόμενη Πέμπτη, ώστε να μη χρειαστεί να βρεθεί στο επίπεδο των ηγετών της Συνόδου Κορυφής. Γιατί, αν και αυτό θα έδινε μεγαλύτερες πιθανότητες, εν τούτοις η δραματοποίηση του προβλήματος δεν ωφελεί κανέναν», ανέφερε, υποδεχόμενος τον κ. Λε Μερ, αποκαλύπτοντας, αν μη τι άλλο, το ναυάγιο των επιδιώξεων που είχε για πολιτική συμφωνία. «Υπάρχει το αρχαίο ρητό: συν Αθηνά και χείρα κίνει. Εμείς είμαστε βέβαιοι για την εύνοια των θεών, αλλά τώρα πρέπει να κάνουμε και εμείς το καθήκον μας. Θα πρέπει να τους βοηθήσουμε λίγο», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας.

Απόλυτος ήταν και ο υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας. «Δεν είμαστε καθόλου μακριά από τη λύση και η λύση θα πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί στις 15 Ιουνίου. Νομίζω ότι τώρα όλα τα ζητήματα έχουν τεθεί επί τάπητος για να βρούμε επιτέλους αυτή την πολυπόθητη λύση και θα πρέπει οπωσδήποτε να αποφύγουμε νέα κρίση επί του ελληνικού ζητήματος. Και αυτό να γίνει με ηρεμία», τόνισε ο κ. Λε Μερ, κάνοντας λόγο εξερχόμενος του Μαξίμου για μια δύσκολη και περίπλοκη συμφωνία. Ανάλογες, άλλωστε, ήταν και οι δηλώσεις του εκπρόσωπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Τζέρι Ράις, την περασμένη εβδομάδα. Προκειμένου να δικαιολογήσει γιατί το Ταμείο στηρίζει τη λύση τη παραμονής του στο πρόγραμμα χωρίς χρηματοδοτικό ρόλο έως ότου αποσαφηνιστούν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, ο κ. Ράις επισήμανε πως… πρέπει να αποφευχθεί μια νέα κρίση στην Ελλάδα.

eleftherostypos.gr

Η ενέργεια είναι η αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη στη χώρα, τόνισε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μια ανάπτυξη που θα είναι βιώσιμη και θα προστατεύει το περιβάλλον, ανέφερε ο πρωθυπουργός.

Ο ενεργειακός σχεδιασμός της χώρας είναι βασικό εργαλείο καθώς μέσω αυτού γίνεται προσέλκυση επενδύσεων και ταυτόχρονα αναβαθμίζεται η γεωστρατηγική θέση της χώρας, τόνισε ο πρωθυπουργός από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Στόχος της κυβέρνησης, είπε ο κ. Τσίπρας, να γίνει η Ελλάδα πολλαπλός ενεργειακός κόμβος και σύμβολο ειρήνης.
Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι προχωρά η αναβάθμιση μιας από τις πιο κομβικές ενεργειακές υποδομές της χώρας, του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου, ενώ εξελίσσεται και μάλιστα με ταχύτατους ρυθμούς, το έργο του αγωγού TAP, o οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας στην Ευρώπη, καθώς επίσης ο αγωγός φυσικού αερίου East Med, ο διασυνδετήριος αγωγό Ελλάδας ? Βουλγαρίας, και η ηλεκτρική διασύνδεση Euroasia Interconnecto.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερο βάρος στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, προκειμένου να βελτιωθεί το ενεργειακό μείγμα της χώρας. Σε αυτό το σημείο είπε ότι είναι σε εξέλιξη επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ, άνω του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα υπογραφούν αύριο τρία συμβόλαια για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε δύο χερσαία και ένα θαλάσσιο οικόπεδο. Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε αυτήν την εξέλιξη «σημαντική» και τόνισε πως ταυτόχρονα «προχωρούν οι διαδικασίες για την αξιοποίηση παλιών, αλλά και νέων θαλάσσιων οικοπέδων, είτε αφορούν την περιοχή του Ιονίου, είτε νοτίως και δυτικώς της Κρήτης και μετά από έντονο ενδιαφέρον που έχουν εκδηλώσει ενεργειακοί κολοσσοί».
Για την αποτελεσματικότερη υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού ενεργοποιείται η Ελληνική Διαχειριστική Αρχή Υδρογονανθράκων, σημείωσε ο πρωθυπουργός.

ethnos.gr

«Η επόμενη ημέρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη για το δημόσιο χρέος. Θα χρειαστεί να επαναληφθεί και να είναι απολύτως δεσμευτική η δήλωση ότι χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα, δεν ισχύουν τα επώδυνα μέτρα» αναφέρουν χαρακτηριστικά η κίνηση των «53» ενόψει του Eurogroup της Δευτέρας.

Η εσωκομματική τάση του ΣΥΡΙΖΑ ζητά αλλαγές επίσης σε πολιτικές που ασκούνται αλλά και σε πρόσωπα. «Χρειάζεται, συνολική αριστερή στροφή. (...) Είναι απαραίτητο, ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος» το οποίο θα περιλαμβάνει «αξιολόγηση και αναπροσανατολισμό σε πολιτικές και πρόσωπα».
Παράλληλα, η ομάδα «53+» - ηγετικό στέλεχος της οποίας είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος – ψέγει βουλευτές και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ για την στάση που κράτησαν στη Βουλή, πανηγυρίζοντας, συγκρίνοντας μνημόνια και περιγράφοντας success story. Στον αντίποδα, όπως παρατηρούν «σωστά έπραξαν αρκετοί υπουργοί αλλά και βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ που στις ομιλίες τους στη Βουλή όχι μόνο δεν πανηγύριζαν για όσα προβλέπονται στο πολυνομοσχέδιο της 2ης αξιολόγησης, αλλά τόνιζαν ταυτόχρονα ότι επιστρέφονται τα κελεύσματα περί ιδιοκτησίας του μνημονίου. Σωστά, επίσης, απέφυγαν το success story, τη σύγκριση μνημονίων, την αφήγηση για ξέφωτα που οσονούπω θα δούμε. Μετρημένα λόγια από αριστερή σκοπιά, με τον αναγκαίο αναστοχασμό, με στοιχεία αυτοκριτικής, με τη γενναιότητα παραδοχής λαθών, με επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένας ολόκληρος κόσμος».
Ολόκληρο το κείμενο όπως δημοσιεύτηκε στο commonality.gr
Σωστά έπραξαν αρκετοί υπουργοί αλλά και βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ που στις ομιλίες τους στη Βουλή όχι μόνο δεν πανηγύριζαν για όσα προβλέπονται στο πολυνομοσχέδιο της 2ης αξιολόγησης, αλλά τόνιζαν ταυτόχρονα ότι επιστρέφονται τα κελεύσματα περί ιδιοκτησίας του μνημονίου. Σωστά, επίσης, απέφυγαν το success story, τη σύγκριση μνημονίων, την αφήγηση για ξέφωτα που οσονούπω θα δούμε. Μετρημένα λόγια από αριστερή σκοπιά, με τον αναγκαίο αναστοχασμό, με στοιχεία αυτοκριτικής, με τη γενναιότητα παραδοχής λαθών, με επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένας ολόκληρος κόσμος.
Οι παρεμβάσεις αυτές, δημόσιες και όχι εν κρυπτώ, όχι μεταξύ μας, είναι οι μόνες που είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με τον ευρύ κόσμο της αριστεράς, με τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, που βιώνουν -ας μην το ξεχνάμε ποτέ- μια σκληρή πραγματικότητα στην καθημερινή τους ζωή. Η ειλικρίνεια, λοιπόν, η επιμονή από την πλευρά μας σε μια άλλη πολιτική και ασφαλώς ένα ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο απεγκλωβισμού από τα μνημόνια και την επιτροπεία, είναι ο μοναδικός δρόμος που έχουμε μπροστά μας από τη σκοπιά της αριστεράς.
Είναι προφανές ότι στην παρούσα φάση επιδιώχθηκε από την πλευρά των “δανειστών τοκογλύφων” ένα ακόμη πολιτικό πλήγμα στην κυβέρνηση και την Αριστερά, στην προσπάθειά τους να μας αποκόψουν από τις κοινωνικές μας συμμαχίες και αυτό είναι ένα σημείο του πολέμου που διεξάγεται και θα συνεχισθεί. Η απόσπαση των αντίμετρων υπήρξε μια επιτυχία της ελληνικής πλευράς, η οποία, ωστόσο, αν και σημαντική, δεν μπορεί να εξαλείψει τις κοινωνικές πληγές που θα αποφέρουν τα μέτρα.
Το αντίπαλο στρατόπεδο συνεχίζει να εκτελεί το σχέδιό του, επιδιώκοντας την μετατροπή της τακτικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 σε στρατηγική ήττα. Αυτή δεν αφορά μόνο το κόμμα αλλά την ίδια την κοινωνία μέσω της εξόντωσης των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων και την εμπέδωση του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου.
Λάθος η επιχειρηματολογία υποστήριξης των αντίμετρων
Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να οργανώσει την πολιτική και την κοινωνική άμυνα. Κατά συνέπεια, ακόμη και εκεί που η κυβέρνηση καταφέρνει να αντιστέκεται, συγκροτώντας –έστω και εν μέρει- κάποιες κόκκινες γραμμές, θα πρέπει να τις υποστηρίζει με όρους κοινωνικούς και ιδεολογικούς. Για παράδειγμα, τα αντίμετρα που παίρνει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να υποστηρίζονται στη λογική ότι εάν στην κυβέρνηση βρίσκονταν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν θα έκαναν το ίδιο. Αντίθετα, αυτά όπως και πολλά άλλα (μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση, την υγεία, την παιδεία, τις φυλακές, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ κ.ά.) θα πρέπει να προβάλλονται ως η «ταξική και κοινωνική μεροληψία» της αριστεράς δείχνοντας πως, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, δεν αποτελούν ένα τυχαίο «μπάλωμα» ή ένα είδος φιλανθρωπίας αλλά πως πίσω από αυτά βρίσκεται η λογική, το εγχείρημα μιας επίμονης αντίστασης την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραθέτει απέναντι στο «επεκτατικό σύστημα εξουσίας». Μόνο έτσι μπορεί να αξιοποιήσει στρατηγικά τα όποια θετικά μέτρα έχει καταφέρει, να ανοίξει νέα πεδία πολιτικής, να ανακτήσει σε ένα βαθμό το χαμένο έδαφος και χρόνο, αποκαθιστώντας έτσι, έστω και εν μέρει, το χαμένο φρόνημα του πολιτικού και του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλαγές σε πολιτικές και σε πρόσωπα
Χρειάζεται, επομένως, συνολική αριστερή στροφή. Και αυτή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συγκρούσεις σε πολλαπλά επίπεδα, και ειδικά με δυνάμεις που επιδιώκουν να παρακάμψουν το δημόσιο συμφέρον, καταστρατηγώντας την δημοκρατία και την προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς κινήσεις και τομές με λαϊκό και κοινωνικό πρόσημο, που θα μας επανασυνδέουν με ριζοσπαστικά, αλληλέγγυα και κινηματικά τμήματα της κοινωνίας.
Είναι απαραίτητο, λοιπόν, ένα πολιτικό σχέδιο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κόμματος με αξιολόγηση και αναπροσανατολισμό σε πολιτικές και πρόσωπα. Η επόμενη ημέρα θα έχει μεγάλες δυσκολίες και πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη για το δημόσιο χρέος. Θα χρειαστεί να επαναληφθεί και να είναι απολύτως δεσμευτική η δήλωση ότι χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα, δεν ισχύουν τα επώδυνα μέτρα.