Ένας τάφος της γεωμετρικής περιόδου, του ύστερου 8ου π. Χ. αιώνα, εντοπίστηκε στο πλαίσιο εκσκαφικών εργασιών του δικτύου αποχέτευσης και των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων που υλοποιούνται από το Δήμο Λέσβου, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ευεργέτουλα, στην περιφέρεια του Ιππείου του νησιού.
Αποκαλύφθηκε κοντά στον κεντρικό τομέα του χωριού και σε βάθος 1.50 μέτρων από την επιφάνεια του οδοστρώματος και πρόκειται σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου για ένα μοναδικό και σπάνιο ταφικό σύνολο, σημαντικό για την ιστορία και την αρχαιολογία των πρώιμων ιστορικών χρόνων της νήσου, αφού είναι και ο πρώτος τάφος αυτής της περιόδου που ανασκάπτεται.
Πρόκειται για κτιστό κιβωτιόσχημο τάφο από σχιστόλιθο, εντός του οποίου αποκαλύφθηκε σε ύπτια στάση μία ασύλητη ταφή, πιθανώς νεαρής γυναίκας, που χρονολογείται περίπου στα 750 με 700 π. Χ. Τη νεκρή συνόδευαν πέντε πήλινα τεφρά αγγεία πόσεως πιθανώς λεσβιακού εργαστηρίου, όπως ένα κύπελλο -κρατηρίσκος, μία βαθειά και ρηχή λεκάνη, δύο πρόχοι, καθώς και κοσμήματα στο ύψος της λεκάνης και της κεφαλής, όπως χρυσά και χάλκινα, καθώς και μία οστέϊνη περόνη.
Τα χρυσά κοσμήματα περιλαμβάνουν δύο σκουλαρίκια κατασκευασμένα από λεπτά φύλλα χρυσού με την τεχνική της κοκκίδωσης, μεγάλη αμφικωνική χάνδρα, καθώς και χάλκινη χάνδρα, πιθανώς από περιδέραιο. Βόρεια της ταφής εντοπίσθηκε μία κτιστή από σχιστόλιθους θήκη η οποία περιείχε έναν πήλινο τεφρό αμφορέα με το λίθινο πώμα του, καθώς και μια ρηχή πήλινη λεκάνη.
Τα κοσμήματα σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της τέχνης της χρυσοχοίας των πρώιμων ιστορικών χρόνων που αναπτύσσεται δειλά κατά τον 8ο αιώνα στο Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα και αποκορυφώνεται τον 7ο και 6ο αι. π. Χ.
ethnos.gr
Με την προσφυγική κρίση να λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις τον τελευταίο χρόνο, ήρθαν στο προσκήνιο και εκείνοι που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όσους αψηφούν κάθε κίνδυνο προσπαθώντας να φτάσουν στις ελληνικές ακτές.
Όταν μιλάμε για εθελοντισμό όμως έχουμε στο μυαλό μόνο όσους συμμετέχουν στις επιχειρήσεις διάσωσης ή εκείνους μοιράζουν τρόφιμα και ρούχα και φυσικά τους γιατρού πους παρέχουν τις υπηρεσίες τους.
Τι γίνεται όμως με όσους δεν τα κατάφεραν; Ποιος φροντίζει ώστε οι σοροί όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων που πνίγηκαν στα νερά του Αιγαίου να έχουν το κατευόδιο πους τους αρμόζει.
Το Channel 4 σε ρεπορτάζ του φέρνει και αυτή την μορφή εθελοντισμού στην επιφάνεια μιλώντας με τον άνθρωπο που ανέλαβε το σκληρό έργο να θάψει τους νεκρούς πρόσφυγες.
Πρόκειται για τον Sakeeb Khan, έναν νεαρό από το Χάντερσφιλντ της Βρετανίας, ο οποίος βρέθηκε στην Λέσβο για να εργαστεί ως εθελοντής πρόσφέροντας όποια υπηρεσία μπορούσε. Στην αρχή ήταν ανάμεσα σε εκείνους που έκαναν τις διασώσεις,αργότερα όμως ανέλαβε την πιο δύσκολη δουλειά. Να σκάβει τάφους για τους νεκρούς.
Ο ίδιος αναφερόμενος την σκληρότητα της δουλειάς του περιγράφει πώς έπρεπε να στέκεται πολλές φορές μέσα στους τάφους για να τοποθετήσει σωστά το σώμα ώστε να κοιτάζει προς την Μέκκα.
Πριν συμβεί αυτό όμως, έπρεπε να πλύνει τις σορούς των μεταναστών και των προσφύγων μέσα σε μία σκηνή που είχαν στήσει μόνο για αυτή τη δουλειά. Για τον Sakeeb ήταν περίεργο να κοιτάζει τα πρόσωπα και τα σώματα όλων αυτών των νεκρών. «Προσπαθούσα να φανταστώ τι πέρασε αυτός ο άνθρωπος», λέει, ενώ εξηγεί ότι στο τέλος, πάντα γνώριζε ότι προσφέρει ένα έργο γιατί προετοίμαζε όλους αυτούς τους ανθρώπους για το μέρος όπου θα αναπαυόντουσαν.
Όπως εκμυστηρεύεται, ποτέ δεν κάθισε να αναλογιστεί τις πολιτικές που ακολουθούνται πάνω στο ζήτημα της προσφυγικής κρίσης, λόγω του χάους που επικρατούσε.
Στην ερώτηση αν αποφάσισε να γίνει εθελοντής επειδή πρόκειται για μουσουλμάνους, ο Sakeeb που έχει καταγωγή από το Πακιστάν και η οικογένεια του οποίου μετανάστευσε στην Αγγλία το 1961, απαντά αρνητικά. «Για να είμαι ειλικρινής πήγα εκεί μόνο επειδή πρόκειται για ανθρώπους», λέει.
Όσον αφορά στο γιατί επέστρεψε στην Αγγλία, ο ίδιος εξηγεί ότι η στιγμή που έπρεπε να πλύνει το κορμί ενός νεκρού παιδιού ήταν εκείνη που κατάλαβε ότι πρέπει να γυρίσει στο σπίτι του.
Με διαδικασίες-εξπρές, μια δημοτική αγροτική έκταση στη Λέσβο μετατράπηκε σε χώρο ταφής για πρόσφυγες και μετανάστες που πνίγονται στο Αιγαίο ή χάνουν τη ζωή τους από άλλη αιτία στη διάρκεια του προσφυγικού τους ταξιδιού.
Μπροστά στον κίνδυνο «εμφράγματος» ο Δήμος Λέσβου δρομολόγησε τη διαμόρφωση κοιμητηρίου σε δημοτική έκταση-χωράφι 6 στρεμμάτων, που γειτονεύει με ελαιώνα, κοντά στο χωριό Κάτω Τρίτος
Δύο μήνες πριν, έπειτα από τα απανωτά ναυάγια ανοιχτά του νησιού, δεκάδες σοροί παρέμεναν άταφες, στοιβαγμένες σε ψυγείο-κοντέινερ στο νεκροτομείο Μυτιλήνης, αφού το κοιμητήριο του Αγίου Παντελεήμονα είχε κορεστεί και η προτεινόμενη διαδικασία επέκτασής του σε γειτονική έκταση θα ήταν πολύμηνη.
Μπροστά στον κίνδυνο «εμφράγματος» ο Δήμος Λέσβου δρομολόγησε τη διαμόρφωση κοιμητηρίου σε δημοτική έκταση-χωράφι 6 στρεμμάτων, που γειτονεύει με ελαιώνα, κοντά στο χωριό Κάτω Τρίτος.
Σε χρόνο-ρεκόρ εξασφαλίστηκαν οι απαραίτητες βεβαιώσεις από την αρχαιολογική, τη δασική και άλλες υπηρεσίες, ενώ έγινε η διαμόρφωση του χώρου με μηχανήματα του δήμου για να ξεκινήσουν οι πρώτες ταφές.
Σύμφωνα με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Ποιότητας Ζωής και Περιβάλλοντος του Δήμου Λέσβου, Νίκο Καρασάββα, μέχρι σήμερα έχουν γίνει περίπου 50 ταφές, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η διαδικασία αδειοδότησης, καθώς εκκρεμεί η συνεδρίαση του τεχνικού συμβουλίου για να δοθεί η τελική έγκριση.
Κοιμητήριο για τους άγνωστους νεκρούς του Αιγαίου
Πλάκα
Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα κάθε τάφου χαράσσονται το όνομα και η ηλικία του νεκρού, καθώς και η ημερομηνία θανάτου, ενώ σε όσους δεν έχουν ταυτοποιηθεί γιατί δεν αναγνωρίστηκαν από οικείους τους, γράφεται η λέξη «άγνωστος» και ένας αριθμός. Αυτός αντιστοιχεί στον κωδικό του δείγματος DNA που έχει ληφθεί στο νεκροτομείο, προκειμένου να γίνει αργότερα η ταυτοποίηση, αν χρειαστεί.
Στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου ο ιατροδικαστής Θεόδωρος Νούσιας και οι δύο νεκροτόμοι βίωσαν καταστάσεις που παραπέμπουν σε πόλεμο ή μαζική καταστροφή, έπειτα από τα απανωτά ναυάγια με δεκάδες νεκρούς που συνέβησαν στα ανοιχτά των ακτών της Λέσβου.
«Από τις 15 έως τις 28 Οκτωβρίου, είχαμε 85 νεκρούς. Σήμερα η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί», είπε στο «Εθνος» ο κ. Νούσιας, που κατέχει θέση επικουρικού και δεν διαθέτει ούτε γραμματειακή υποστήριξη. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε φτάσει στο νεκροτομείο το ψυγείο-κοντέινερ που δώρισε μια Αγγλίδα δικαστικός, χωρίς το οποίο θα υπήρχε πραγματικό «έμφραγμα».
Για την ταφή των νεκρών εκείνης της περιόδου είχε υπάρξει αδιέξοδο, καθώς είχε φτάσει στα όρια κορεσμού το κοιμητήριο του Αγίου Παντελεήμονα, που είχε ήδη δεχτεί έως τότε σχεδόν 100 σορούς μεταναστών. Ως λύση είχε προταθεί η επέκταση του κοιμητηρίου σε γειτονική έκταση, που θα παραχωρούνταν έναντι ενοικίου, όμως η διαδικασία θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα. «Επρεπε να αλλάξουμε ακόμα και το ρυμοτομικό, αφού πρόκειται για έκταση εντός σχεδίου πόλεως», εξήγησε ο αντιδήμαρχος, Ν. Καρασάββας.
ethnos.gr
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πνευματικού Ομίλου Κώων «ΦΙΛΗΤΑΣ» σας προσκαλεί την Τετάρτη 2 Δεκέμβρίου στις 20:00 στο Πολύκεντρο Θαλασσινός
όπου θα παρουσιαστεί από την αρχαιολόγο Βασιλική Χριστοπούλου «ένα ρωμαϊκό ταφικό οικοδόμημα που ανακαλύφθηκε σε ανασκαφή των ετών 2006-2011 στο Ψαλίδι της Κω, με ιδιαίτερη μνεία στα ταφικά έθιμα της περιόδου αυτής στο νησί».
Θα είναι ιδιαίτερη χαρά να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΩΝ
"Ο ΦΙΛΗΤΑΣ"
Ένα μεγάλο μέρος από τον βασικό θρόνο που βρισκόταν πριν από τρεις χιλιετίες στο ανάκτορο της Ακρόπολης των Μυκηνών ανακάλυψαν Έλληνες και Αμερικανοί αρχαιολόγοι!
Η σπουδαία αυτή αρχαιολογική εύρεση είναι ίσως η πιο σημαντική ανακάλυψη που αφορά τον μυκηναϊκό πολιτισμό, καθώς, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Realnews, οι αρχαιολόγοι κάνουν λόγο για τον «θρόνο του Αγαμέμνονα».
Το τμήμα του βασικού θρόνου του Αγαμέμνονα βρέθηκε σε πολύ κοντινή απόσταση από την Ακρόπολη των Μυκηνών. Το κτίσμα είναι αρκετά ογκώδες, με βάρος μεγαλύτερο των 50 κιλών, ενώ χρονολογικά υπολογίζεται να ανήκει στη τελευταία ιστορική φάση του ανακτόρου των Μυκηνών, δηλαδή από το 13ο αιώνα π.Χ.
Σύμφωνα με τη γραπτή ενημέρωση στο υπουργείο Παιδείας, πρόκειται πιθανότατα για τμήμα μεγάλου λίθινου καθίσματος, η έδρα του οποίου αποτελείται από βύθισμα πλαισιωμένο από ελαφρώς υπερυψωμένο πλατύ περιχείλωμα. Ο συγκεκριμένος τύπος καθίσματος βρίσκει ακριβές παράλληλο στον αλαβόστρινο θρόνο της Κνωσσού.
Ο καθηγητής στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Ντίκινσον,Χριστοφίλης Μαγγίδης, θεωρεί πως το εύρημα αυτό μαζί με τρία ακόμη θραύσματα που έχουν εντοπιστεί σε διάφορα σημεία της αρχαίας πόλης των Μυκηνών ενδέχεται να αποτελούν τμήμα από την βάση ή την διακόσμηση του συγκεκριμένου θρόνου.
Το εύρημα έχει τεράστια σημασία για την αρχαιολογία και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς αποτελεί τον πρώτο θρόνο μυκηναϊκού ανακτόρου που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στον ηπειρωτικό χώρο της Ελλάδας.
Το υπουργείο Πολιτισμού φαίνεται να έχει ενημερωθεί επίσημα για την ανακάλυψη του μυκηναϊκού θρόνου, ενώ εξετάζεται για αν θα γίνουν περαιτέρω έρευνες στο σημείο του εντοπισμού του.
O τάφος του Αγαμέμνονα