Το ρήγμα της Πάρνηθας το μάθαμε πριν από 20 χρόνια με έναν σεισμό που στιγμάτισε την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας, καθώς προκάλεσε 143 θύματα, πάρα το γεγονός ότι είχε μέγεθος μόνο 5,9 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ -ένα μέγεθος που θεωρείται μέτριο για την σεισμολογία. Και αυτό συνέβη γιατί η περιοχή είναι πυκνοδομημένη και με μεγάλες οικονομικές δραστηριότητες.

Ο σεισμός εκείνος προκάλεσε, όμως, και το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος που έχει προκληθεί ποτέ στην Ελλάδα από σεισμό και ήταν της τάξεως των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Κι αυτό είναι το μετρήσιμο κόστος, γιατί υπάρχει και μη μετρήσιμο κόστος το οποίο δεν μπορούμε να το αποτιμήσουμε.

Είκοσι χρόνια μετά, συγκεκριμένα το καλοκαίρι που μας πέρασε, το ρήγμα έδωσε έναν ακόμη μέτριο σεισμό ο οποίος, όμως, λόγω του επίκεντρού του που ήταν κάτω από την κατοικημένη περιοχή της Μαγούλας, τρόμαξε τους κατοίκους της Αττικής και προκάλεσε περιορισμένες ζημιές.

Το ρήγμα της Πάρνηθας θα μας συνοδεύει και κατά καιρούς θα μας ταρακουνά για τους επόμενους αιώνες, αλλά κατά πόσο θα πρέπει να μας τρομάζει;

Ο σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕ και της UNESCO κ. Γεράσιμος Παπαδόπουλος οργάνωσε με δική του πρωτοβουλία μερικές ημερήσιες εξορμήσεις στο ρήγμα της Πάρνηθας - το οποίο ίσως πολλοί να μην ξέρουν ότι είναι ορατό σε μεγάλο μέρος του - στις οποίες συμμετείχαν κάτοικοι των περιοχών κάτω από το ρήγμα, φοιτητές και δημοσιογράφοι.

Ρήγμα με ιστορία εκατομμυρίων χρόνων

Ο κ. Παπαδόπουλος μας ξενάγησε στο ρήγμα και μας μίλησε για τη μορφολογία του, την ιστορία του και τα αποτελέσματα των μελετών που έχουν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια.

Η ιστορία του ρήγματος ειδικότερα, είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, όπως είπε ο κ. Παπαδόπουλος, γιατί μας βοηθά να υπολογίζουμε πότε, εκτός απροόπτου, το ρήγμα μπορεί να δώσει ένα μεγάλο σεισμό και τι μεγέθους.

Γνωρίζουμε από την ιστορία και την αρχαιολογία ότι στο παρελθόν έχουν γίνει κι άλλοι σεισμοί που ενδεχομένως προήλθαν από το ίδιο ρήγμα.

Το 1705, έγινε ένας σεισμός που ίσως προήλθε, κατά τον κ. Παπαδόπουλο, από το ρήγμα αυτό και τον 6ο αιώνα μΧ επίσης όπως δείχνουν κάποια αρχαιολογικά στοιχεία είναι πιθανό να είχαμε έναν μεγάλο σεισμό από την Πάρνηθα.

Ο σεισμός τον Ιούλιο του 2019 επίσης προήλθε από το ρήγμα της Πάρνηθας, ήταν βέβαια μικρότερου μεγέθους 5,2 Ρίχτερ.

Όπως εξηγεί στο CNN Greece ο κ. Παπαδόπουλος, το ρήγμα είναι ενεργό και αυτό σημαίνει ότι και στο μέλλον θα κάνει ισχυρούς σεισμούς. Το ρήγμα της Πάρνηθας λειτουργεί για τουλάχιστον ένα με δύο εκατομμύρια χρόνια.

«Όμως δεν βλέπουμε στη σεισμολογική κοινότητα τη δυνατότητα να επαναλαμβάνεται ένας σεισμός της τάξης των 6 βαθμών, όπως το 1999 στο ορατό μέλλον και ορατό μέλλον σημαίνει τις επόμενες λίγες δεκαετίες. Βέβαια πάντοτε υπάρχει η αβεβαιότητα σε αυτά τα φαινόμενα και στις εκτιμήσεις που κάνουμε γιατί τα φαινόμενα είναι εξαιρετικά πολύπλοκα. Άρα ναι, δεν θα πρέπει να το φοβόμαστε με την έννοια την βραχυχρόνια, όμως στο μέλλον θα πρέπει να ξέρουμε ότι το ρήγμα θα ενεργοποιηθεί και πάλι. Οπότε και εδώ ισχύουν όλα όσα λέμε για τα θέματα των σεισμών. Προετοιμασία και ενημέρωση» θα μας πει ο κ. Παπαδόπουλος.

Το ότι δεν διαθέτουμε περισσότερα ιστορικά στοιχεία για το ρήγμα της Πάρνηθας οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την ελληνιστική περίοδο, η Αθήνα δεν αποτελεί πια μια σημαντική πόλη ένα σημαντικό αστικό και πολιτικό κέντρο και κατά συνέπεια αν έγιναν κάποιοι σεισμοί στην περιοχή δεν έχουν καταγραφεί.

Η Αθήνα εμφανίζεται ξανά στις πηγές τον 18ο αιώνα. Επομένως δεν γνωρίζουμε αν στους αιώνες που μεσολάβησαν είχαμε ισχυρούς σεισμούς για τους οποίους θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι προέρχονται από την Πάρνηθα.

Μήκος και βάθος 15 χιλιομέτρων

Ο σεισμός της Μαγούλας είχε επίκεντρο περίπου αυτό που είχε και ο σεισμός της Πάρνηθας του 1999. Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό και των δύο, εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος είναι ότι από τις καταγραφές των σεισμογράφων φάνηκε ότι είχαν και τον ίδιο μηχανισμό, δηλαδή το ρήγμα μετακινήθηκε κατά την ίδια φορά και κατά συνέπεια εκείνο το οποίο έχουμε συμπεράνει είναι ότι και οι δύο αυτοί οι σεισμοί προήρθαν από την ίδια εστία.

«Το ρήγμα κατεβαίνει από την Πάρνηθα και πηγαίνει σε ένα βάθος 15 χιλιομέτρων κάτω από το Θριάσιο πεδίο. Εκεί ακριβώς είναι τα επίκεντρα και των δύο σεισμών». 

Οι διαστάσεις του ρήγματος της Πάρνηθας στην επιφάνεια της γης που έχει χαρτογραφηθεί, εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος, είναι περίπου 12 χιλιόμετρα. Ίσως να υπάρχει και ένα τμήμα στο εσωτερικό της γης που να μην φαίνεται, οπότε υπολογίζουμε ότι πρέπει να έχει ένα συνολικό μήκος γύρω στα 15 χιλιόμετρα.

Ξεκινάει από την Πάρνηθα κοντά στην περιοχή της μονής Κλειστών περνάει από την μονή του Αγίου Κυπριανού και μετά κατευθύνεται προς τα άνω Λιόσια και χάνεται στο γεωλογικό υπόβαθρο στην περιοχή του Μενιδίου.«Από τις διαστάσεις αυτές και το βάθος που είχαν οι εστίες αυτών των σεισμών βγάζουμε το συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο μέγεθος σεισμού που μπορεί να προέλθει από εκεί είναι περίπου 6 βαθμοί, άρα το 1999 μπορούμε να πούμε ότι το ρήγμα έφτασες στα όρια του».

Από το συγκεκριμένο ρήγμα έχουμε σχεδόν καθημερινά μικρούς σεισμούς τους οποίους δεν τους καταλαβαίνουμε.

Μερικοί κάτοικοι, οι οποίοι ζουν ακριβώς πάνω από τα επίκεντρα αυτά, κυρίως στην περιοχή της Ελευσίνας της Μαγούλας και της Μάνδρας, κάποιους σεισμούς μπορεί να τους καταλαβαίνουν.

Όπως εξηγεί ο κ.Παπαδόπουλος: «Για το σεισμό της Πάρνηθας του 1999 γνωρίζουμε ότι το έδαφος στην Πάρνηθα κατέβηκε οχτώ εκατοστά και έτσι προκλήθηκε ο σεισμός σε μία έκταση πολλών χιλιομέτρων.

Αν ο σεισμός είχε μεγαλύτερο μέγεθος, το έδαφος θα μπορούσε να κατέβει και κατά μισό μέτρο και αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα είναι το αποτέλεσμα πολλών αθροιστικών επαναλήψεων».

https://www.cnn.gr/

Σεισμός 3,4 Ρίχτερ σημειώθηκε στις 21:06 της Πέμπτης στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα ανατολικά της Κω.

Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Ινστιτούτο ο σεισμός είχε επίκεντρο 92 χιλιόμετρα δυτικά της Ρόδου, με εστιακό βάθος στα 5 χιλιόμετρα.

Σεισμός μεγέθους 4,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώθηκε κοντά στη Ζάκυνθο.

Ο σεισμός καταγράφηκε στις 00:55 σε θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά του νησιού του Ιονίου, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών. Η σεισμική δόνηση, την οποία το Ινστιτούτο χαρακτήρισε «ασθενή», είχε επίκεντρο 37 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ζακύνθου και ήταν επιφανειακός, καθώς το εστιακό βάθος μετρήθηκε στα 2 χιλιόμετρα. Ακολούθησε μάλιστα ένας ακόμη σεισμός στις 01:25, μεγέθους 3,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, με επίκεντρο 17 χλμ νοτιοδυτικά του νησιού.

Σεισμός 3 Ρίχτερ στον Βόλο
Ασθενής σεισμός όμως σημειώθηκε και στον Βόλο. Στις 01:13 έγινε σεισμός μεγέθους 3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, με επίκεντρο 11 χιλιόμετρα δυτικά από την πόλη της Θεσσαλίας. Το εστιακό βάθος του σεισμού ήταν στα 10 χλμ.

https://www.iefimerida.gr/

Σεισμική δόνηση 4,0 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ κατέγραψαν οι σεισμογράφοι στις 00:11 σε θαλάσσιο χώρο σε απόσταση 40 χιλιομέτρων βόρεια-βορειοανατολικά της Ικαρίας, αναφέρει ανακοίνωση του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών εκ μέρους των τεσσάρων φορέων συγκρότησης του Εθνικού Σεισμολογικού Δικτύου που διανεμήθηκε στα μέσα ενημέρωσης μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Η δόνηση, την οποία το Ινστιτούτο χαρακτηρίζει «ασθενή», είχε επίκεντρο περιοχή σε απόσταση 233 χιλιομέτρων ανατολικά της Αθήνας.

Έναν ολοκληρωμένο «Σεισμοτεκτονικό Άτλαντα της Ελλάδας», που θα αποτελέσει το υπόβαθρο για την ρεαλιστική εκτίμηση του σεισμικού κινδύνου σε όλη την επικράτεια της χώρας, ετοιμάζουν για πρώτη φορά Έλληνες γεωεπιστήμονες. Στόχος τους είναι η αποτύπωση του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον Ελλαδικό χώρο, ενημερωμένου με τα νεότερα στοιχεία.

Η «Σεισμοτεκτονική» αποσκοπεί στη συσχέτιση των σεισμών, των ενεργών ρηγμάτων και της παραμόρφωσης του φλοιού της Γης, συμβάλλοντας έτσι στην εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και συνακόλουθα του σεισμικού κινδύνου. Ο πρώτος «Σεισμοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας» είχε εκδοθεί από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) το 1989, συνδυάζοντας τεκτονική γεωλογία και σεισμικότητα σε κλίμακα 1:500.000.

«Έκτοτε όμως», όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο συντονιστής του έργου Ιωάννης Κασσάρας, επίκουρος καθηγητής του Τομέα Γεωφυσικής-Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, «αλματώδης πρόοδος των Γεωεπιστημών έχει επέλθει, τόσο διεθνώς, όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεδομένης της ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας, των δορυφορικών εφαρμογών, των πιο εξελιγμένων μεθοδολογιών, ενός πλήθους υπολογιστικών εργαλείων, καθώς και της διαθεσιμότητας μεγάλου όγκου και υψηλής ευκρίνειας ενόργανων παρατηρήσεων».

Επιπλέον, όπως αναφέρει, διάφορα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί της Κοζάνης (1995), της Αθήνας (1999) και της Ανδραβίδας (2008), καθώς και η περαιτέρω έρευνα σε φαινομενικά ασεισμικές περιοχές (π.χ. Έβρος), «ανέδειξαν περιοχές αυξημένης σεισμικής επικινδυνότητας, οι οποίες δεν ήσαν γνωστές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ νέες υποδομές ζωτικής σημασίας έχουν κατασκευαστεί και άλλες βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιάζονται βάσει γενικών εκτιμήσεων σεισμικής επικινδυνότητας της προηγούμενης 15ετίας».

Ο υπό δημιουργία «Σεισμοτεκτονικός ‘Ατλας της Ελλάδας» είναι μια εφαρμογή χωρικής αποτύπωσης του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον Ελλαδικό χώρο, που ενσωματώνει μεθοδολογίες αιχμής, σύγχρονα και αξιόπιστα γεωχωρικά δεδομένα. Για την κατασκευή του ‘Ατλαντα, συνδυάζονται τα πλέον πρόσφατα γεωλογικά, τεκτονικά, σεισμολογικά, γεωφυσικά και γεωδαιτικά στοιχεία, τα οποία προβάλλονται σε υπόβαθρα, που περιλαμβάνουν δορυφορικές εικόνες του τοπογραφικού ανάγλυφου, πολιτικούς χάρτες, καθώς και χάρτες κρίσιμων υποδομών.

Τα γεωχωρικά δεδομένα προέρχονται από προσωπικά αρχεία των μελών της ερευνητικής ομάδας, διεθνείς οργανισμούς και βάσεις δεδομένων, επιστημονικά πρακτορεία και δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. «Κύριος άξονας της προσπάθειας είναι η ομογενοποίηση και η αυστηρή αξιολόγηση των δεδομένων αυτών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν την καινοτομία του εγχειρήματος», λέει ο κ. Κασσάρας.

Η χαρτογραφική αποτύπωση των στοιχείων γίνεται μέσω ελεύθερου λογισμικού (QGIS, GMT) και συνδρομητικού (ArcGIS, WebGIS). Για την επεξεργασία των μεγάλου όγκου των ανυσματικών δεδομένων, χρησιμοποιούνται τα λογισμικά MATLAB και ObsPy. Η γενική κλίμακα του ‘Ατλαντα είναι 1:500.000, ενώ υπάρχει η δυνατότητα εστίασης σε υπο-περιοχές βάσει της λεπτομέρειας που παρέχουν τα γεωχωρικά δεδομένα, τα οποία προβάλλονται ως ξεχωριστά θεματικά επίπεδα. «Ο νέος ‘Ατλας θα είναι πρακτικά χρήσιμος σε γεωεπιστήμονες, πολιτικούς μηχανικούς και φορείς της Πολιτείας, που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των υποδομών και την αντιμετώπιση και διαχείριση των σεισμικών καταστροφών και κρίσεων», τονίζει ο κ. Κασσάρας.

Μελλοντικός στόχος των επιστημόνων είναι η δημιουργία απλουστευμένων εκπαιδευτικών εκδόσεων, προσιτών σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε απλούς πολίτες. Ο ‘Ατλας είναι μια δυναμική επιστημονική δράση, δηλαδή απαιτείται η συνεχής ανανέωση και αναθεώρηση της βάσης δεδομένων από την ερευνητική ομάδα.

Ο φορέας υλοποίησης του εγχειρήματος είναι ο Τομέας Γεωφυσικής-Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ. Η πρώτη έκδοση του ‘Ατλαντα (v1.0) θα παρουσιαστεί στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) τον Μάιο του 2020.

Την ερευνητική ομάδα, πλην του κου Κασσάρα, απαρτίζουν οι Παναγιώτης Παπαδημητρίου (καθηγητής ΕΚΠΑ και διευθυντής Τομέα Γεωφυσικής-Γεωθερμίας), Ανδρέας Τζάνης (αναπληρωτής καθηγητής Τομέα Γεωφυσικής-Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Βασιλική Κουσκουνά (αναπληρώτρια καθηγήτρια Τομέα Γεωφυσικής-Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Αθανάσιος Γκανάς (διευθυντής ερευνών Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών), Βασίλειος Καπετανίδης (Δρ. σεισμολόγος), Ανδρέας Καρακωνσταντής (Δρ. σεισμολόγος), Σωτήριος Βαλκανιώτης (Δρ. γεωλόγος), Στυλιανός Χάϊλας (γεωφυσικός) και Χρυσάνθη Κοσμά (φυσικός).

https://www.eleftherostypos.gr/

 

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot