Μέχρι αύριο αναμένεται από τη Βιέννη όπου διεξάγεται από σήμερα η σύνοδος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζες να υπάρξει κάποιο σήμα για την επαναφορά ή παράταση της εξαίρεσης αποδοχής από την ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα.

Με την κυβέρνηση να κάνει σπριντ ώστε να κλείσει τις επόμενες ώρες τα προαπαιτούμενα και να πείσει την ΕΚΤ ότι μπορεί αν επανφέρει το waiver χθες το μεσημέρι, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας – που είνα στη Βιέννη – συζήτησαν τα επόμενα βήματα της οικονομίας, μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Η κυβέρνηση από την ΕΚΤ αναμένει την όσο γρηγορότερη επαναφορά του waiver και τη μείωση του «κουρέματος» στα ελληνικά ομόλογα καθώς κάτι τέτοιο θα δώσει ανάσα ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες. Ωστόσο, όπως σημειώνουν αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών ακόμα και αν δεν έχει κλείσει τυπικά η αξιολόγηση (με την προώθηση των νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν στα προαπαιτούμενα) η ΕΚΤ μπορεί να λάβει αύριο Πέμπτη απόφαση με «αστερίσκο», ο οποίος θα απαλειφθεί με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε μετά τη σύνοδο της Βιέννης να λάβει οριστικές αποφάσεις με τηλεδιάσκεψη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς η επαναφορά του waiver, θα ωφελήσει τις τράπεζες κατά 150 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση καθώς θα έχουν τη δυνατότητα μετακύλησης των ενέχυρων από τον ακριβό ΕLA απευθείας για δανεισμό στην ΕΚΤ με κόστος χαμηλότερο κατά 1,5 ποσοστιαίες μονάδες . Τραπεζικές πηγές εκτιμούν ότι από την επαναφορά του waiver, ο ELA αναμένεται να μειωθεί κατά περίπου 10 δισ. ευρώ.

Σε ότι αφορά το «κούρεμα» (haircut) στα ελληνικά ομόλογα, το οποίο σήμερα είναι στο 45% στο ποσό που δέχεται ως ενέχυρο για τη χορήγηση ρευστότητας στις τράπεζες, δεν είναι βέβαιο ότι μειωθεί τις ταυτόχρονα με την επαναφορά του waiver.

Δεύτερος μεγάλος στόχος για την κυβέρνηση που θα δώσει νέα ροή χρηματοδότησης στην ασθμαίνουσα ελληνική οικονομίας είναι η συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE). Ωστόσο για να γίνιει αυτό που δίνει μεταξύ άλλων σαφές μήνυμα στις αγορές ότι η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα, δε θα πρέπει να εκκρεμεί αξιολόγηση. Για τον λόγο η κυβέρνηση επιδιώκει την ένταξη στο QE πριν από τον Σεπτέμβριο, οπότε και ξεκινάει εκτός απροόπτου η νέα δοκιμασία.

Παράλληλα για την αύξηση της ρευστότητας και την επαναφορά στο σύστημα του χρήματος από τα σενοτύκια εξετάζεται η περαιτέρω χαλάρωση των capital controls και ο διαχωρισμός του «νέου» από το «παλαιό» χρήμα, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίου στα χρήματα που θα φύγουν από τα σεντούκια και στις θυρίδες και θα επιστρέψουν στις τράπεζες.

Γιώργος Αλεξάκης – Reporter.gr

Mε τροπολογία κλείνει η κυβέρνηση το ζήτημα της διάταξης για τις εξωχώριες που προκάλεσε «θύελλα» αντιδράσεων στον πολιτικό κόσμο.

«Αύριο (σ.σ. σήμερα) καταθέτουμε στη Βουλή τροπολογία η οποία θα απαγορεύει και θα θεωρεί ασυμβίβαστη τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων, δηλαδή μελών της Κυβέρνησης, βουλευτών, αρχηγών των Πολιτικών κομμάτων, των Ευρωβουλευτών, Γενικών Γραμματέων, Περιφερειαρχών και Δημάρχων, στη διοίκηση ή στο μετοχικό κεφάλαιο εταιρειών με έδρα εκτός της χώρας», ανέφερε η κυβερνητική εκπρόσωπος.

Αναλυτικά η δήλωση της Όλγας Γεροβασίλη:

«Η κυβέρνηση με την διάταξη του πολυνομοσχεδίου για την απαγόρευση συμμετοχής πολιτικών προσώπων στη διοίκηση ή στο μετοχικό κεφάλαιο εταιρειών που έχουν έδρα σε κράτος μη συνεργάσιμο φορολογικά με την Ελληνική Δημοκρατία, έπραξε το σωστό.

Προσδιόρισε δηλαδή με σαφήνεια τα όρια της απαγόρευσης, ώστε η διάταξη να μπορεί να εφαρμοστεί και η απαγόρευση να έχει νόημα.

Η προηγούμενη διάταξη που με πανηγυρισμούς είχε περάσει το 2010 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απαγόρευε μεν τη συμμετοχή σε εξωχώριες εταιρείες, ήταν όμως πρακτικά ανεφάρμοστη καθώς δεν όριζε την έννοια της εξωχώριας εταιρείας.

Την ίδια στιγμή δε επέτρεπε τη συμμετοχή σε εταιρείες με έδρα στην αλλοδαπή.

Ακριβώς αυτή η αντίφαση δημιουργούσε εσκεμμένη σύγχυση και οδηγούσε σε μη εφαρμογή της απαγόρευσης.

Την επισήμανση αυτή είχε από τότε κάνει και η επιστημονική επιτροπή της Βουλής.

Για τον ίδιο λόγο και η ομάδα κρατών εναντίον της διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (Greco) ζήτησε την αλλαγή της διάταξης ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί.

Όποιος λοιπόν αρχηγός κόμματος έχει μετοχές ή άλλη σχέση δική του ή συγγενικού του προσώπου με αλλοδαπή εταιρεία, τον προκαλούμε να το δηλώσει πρώτος και να μην παριστάνει στη κυβέρνησή μας τον τιμητή ενάντια στη διαφθορά.

Σε αυτό τον τόπο, δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεχτό να φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».

Δείτε το βίντεο από την ΕΡΤ

Τί αναφέρουν κυβερνητικές πηγές

Σε διευκρινίσεις «προς όσους κάνουν ότι δεν κατάλαβαν» προχωρούν κυβερνητικές πηγές, σχετικά με τη νέα διάταξη περί συμμετοχής πολιτικών προσώπων σε εταιρείες και τονίζουν παράλληλα ότι αναμένουν με ενδιαφέρον να δουν «πόσοι, ποιοι και από ποιες παρατάξεις θα σπεύσουν να αποσύρουν τις μετοχές τους από εταιρείες του εξωτερικού ή να αποσύρουν συγγενικά τους πρόσωπα από off-shore επιχειρήσεις».

Ειδικότερα, προς «όσους κάνουν ότι δεν κατάλαβαν», οι πηγές της κυβέρνησης διευκρινίζουν ότι:

Ο νομικός ορισμός της "offshore" εταιρείας είναι αδύνατος. Γι' αυτόν τον λόγο, η προηγούμενη διάταξη, που είχε ψηφιστεί από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το 2010, ήταν πρακτικά ανεφάρμοστη. Για τον λόγο αυτόν η κυβέρνηση προώθησε, με το πολυνομοσχέδιο, νέα διάταξη, που απαγορεύει σε πολιτικά πρόσωπα, να είναι μέτοχοι εταιρειών, που έχουν την έδρα τους σε χώρες μη συνεργάσιμες φορολογικά.

Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι «επειδή η υποκρισία γύρω από το θέμα αυτό περίσσεψε, η κυβέρνηση προχωρά σε νέα διάταξη που απαγορεύει καθολικώς, γενικώς και ανεξαιρέτως την συμμετοχή πολιτικών προσώπων και των συγγενικών τους προσώπων σε μετοχικό κεφάλαιο ή διοίκηση οποιασδήποτε εταιρείας, ανεξαρτήτως χαρακτήρα και φύσης, με έδρα στο εξωτερικό».

«Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε πόσοι, ποιοι και από ποιες παρατάξεις θα σπεύσουν να αποσύρουν τις μετοχές τους από εταιρείες του εξωτερικού ή να αποσύρουν συγγενικά τους πρόσωπα από off-shore επιχειρήσεις» προσθέτουν και καταλήγουν: «Θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος».

Πηγή: real.gr

Τι θα περιλαμβάνει το κυβερνητικό πρόγραμμα για την οικονομία που ετοιμάζει η Ν.Δ. και θα παρουσιάσει ο πρόεδρος του κόμματος

Συγκεκριμένα μέτρα, που θα αποτυπώνουν τη φιλοσοφία της Νέας Δημοκρατίας για την οικονομία, με στόχο την ανάπτυξη της χώρας και την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, αναμένεται να παρουσιάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το αμέσως επόμενο διάστημα, ως απάντηση σε κυβερνητικά στελέχη, αλλά και στον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, που κατηγορούν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για έλλειψη προτάσεων και ιδεών. Σύμφωνα με πληροφορίες, το προσχέδιο του εν λόγω προγράμματος για 2% πρωτογενές πλεόνασμα και 4% ανάπτυξη έχει ήδη εγκριθεί από τον κ. Μητσοτάκη και θα παρουσιαστεί, με στόχο να υλοποιηθεί από μια κυβέρνηση τετραετίας με κορμό τη Νέα Δημοκρατία.

«Το σημείο αφετηρίας αυτής της νέας συμφωνίας αλήθειας πρέπει να είναι η διαπίστωση ότι η ελληνική οικονομία είναι αδύνατον να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για τα επόμενα 15 χρόνια. Τέτοια πλεονάσματα είναι εφικτά για σύντομες περιόδους, αλλά είναι αδύνατον να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα. Καμία χώρα δεν το έχει πετύχει και είναι παράλογο να ζητείται κάτι τέτοιο από την Ελλάδα.

Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος πρέπει να αναθεωρηθεί στο 2%. Οι συνθήκες είναι ώριμες για μια μεγάλη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας», αναφέρει σε συζητήσεις του ο οικονομικός σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη, Στυλιανός Πέτσας, ενώ στελέχη της Ν.Δ. που εμπλέκονται στη διαμόρφωση των εν λόγω προτάσεων τονίζουν: «Εμείς πρέπει να πούμε στους εταίρους μας πώς θα πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 4% και εσείς θα μας δώσετε μια ρύθμιση του χρέους που να εξασφαλίζει τη δυνατότητα αποπληρωμής του, χωρίς να στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία».

Με βάση τους ίδιους, ο στόχος του 4% είναι εφικτός, με τα ακόλουθα βήματα: Δημοσιονομική πειθαρχία, που θα συμβάλει στη συγκράτηση των δαπανών και στη μείωση των φόρων. Μείωση των φόρων, που θα βοηθήσει στην αύξηση των επενδύσεων στο 20% του ΑΕΠ, από 11% που είναι σήμερα. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που θα συμβάλουν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Αύξηση των επενδύσεων, που θα οδηγήσει στην αύξηση της απασχόλησης. Στόχος της Ν.Δ. είναι η δημιουργία 120.000 θέσεων εργασίας κάθε χρόνο και 600.000 συνολικά στην πενταετία. «4% για τα επόμενα πέντε συνεχόμενα χρόνια σημαίνει ότι το 2021 το ΑΕΠ της χώρας μας, αυξανόμενο κατά 4% τον χρόνο, θα είναι 213 δισ. ευρώ. 213 δισ. ευρώ ΑΕΠ σημαίνει 1.900 ευρώ όφελος για κάθε νοικοκυριό ανά έτος. Σημαίνει 120.000 νέες θέσεις εργασίας ανά έτος. Αυτές είναι οι πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας», αναφέρουν τα ίδια στελέχη.

parapolitika.gr

Έτοιμος να παρουσιάσει την πρότασή του για τον εκλογικό νόμο δήλωσε σήμερα, μιλώντας στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο, ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Κουρουμπλής, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για πρόταση υπέρ του συστήματος της απλής αναλογικής.

"Οι 270 έδρες είναι απλή αναλογική, έτσι όπως προτείνω εγώ" δήλωσε ο κ. Κουρουμπλής, ενώ για το bonus των 30 εδρών που προβλέπει η πρότασή του είπε:

"Οι 30 έδρες είναι ένα bonus που μπορεί να το δώσει μόνο η κοινωνία, δεν το δίνει ο εκλογικός νόμος.

Μπορεί και οι 30 να πάνε σε απλή αναλογική. Ενδεχομένως όμως να υπάρξει ένα ποσοστό όπου η κοινωνία να καταγράψει τη βούλησή της ότι πάνω από αυτό το ποσοστό ένα κόμμα ή ένας σχηματισμός κομμάτων μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα. Και αυτό το bonus μπορεί να το δώσει η κοινωνία, όχι ο νόμος".

Κληθείς να απαντήσει στα όσα ακολούθησαν της τοποθέτησής του ότι η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί από απλή αναλογική, είπε πως πρόκειται για "παρεξήγηση" ότι ο ίδιος δεν είναι υπέρ της απλής αναλογικής και τόνισε:

"Εγώ δεν αισθάνθηκα κανένα 'άδειασμα' ούτε από την κυβερνητική εκπρόσωπο, ούτε από τον πρόεδρο της Βουλής. Εγώ κάνω μία επεξεργασία. Και επειδή έμαθα να δουλεύω συλλογικά, δεν αισθάνομαι 'άδειασμα', διότι αυτό που εγώ έχω επεξεργαστεί, πρέπει να το επεξεργαστεί και η πολιτική γραμματεία, ένα συλλογικό όργανο του κόμματος, και εκεί θα είναι θέση όλων μας. Γιατί λοιπόν να αισθάνομαι ότι έχω αδειαστεί; Αν το κόμμα, τα κεντρικά του όργανα αποφασίσουν κάτι διαφορετικό, σε αυτό θα πάμε όλοι μαζί".

Ο ίδιος τόνισε αρκετές φορές πως την τελική πρόταση θα διαμορφώσουν τα συλλογικά όργανα και η κυβέρνηση, η οποία -όπως είπε- είναι και η αρμόδια να αποφασίσει πότε θα κατατεθεί ο εκλογικός νόμος. Ο ίδιος πάντως τάχθηκε υπέρ της άμεσης προώθησης της σχετικής διαδικασίας.

"Ο εκλογικός νόμος είναι έτοιμος, αλλά προς το παρόν είναι επεξεργασίες του υπουργού Εσωτερικών. Θα συζητηθούν στο κόμμα, στην πολιτική γραμματεία, θα αποφασίσει η κυβέρνηση και τότε θα είναι θέσεις και του κόμματος και της κυβέρνησης" είπε ο κ. Κουρουμπλής και πρόσθεσε:

"Το πότε θα κατατεθεί θα το αποφασίσει η κυβέρνηση, αν και άποψή μου είναι να έρθει πρώιμα. Να είμαστε μακριά από την αίσθηση και το σημείο εκκίνησης των διαικασιών των εκλογών για να μπορούμε νηφάλια όλα τα κόμματα να βρούμε κοινούς τόπους. Θα το προσπαθήσουμε. Δεν είναι μόνον υπόθεση της κυβέρνησης".

Δήλωσε, μάλιστα, αισιόδοξος πως οι κοινοί τόποι αυτοί θα βρεθούν. "Θα γίνει συζήτηση με τα κόμματα. Φιλοδοξώ ότι θα έχει τέτοια λογική αυτή η προσπάθεια που θα πάμε στις επόμενες εκλογές με αυτόν τον νέο νόμο. Γιατί έτσι θα αποκαταστήσουμε την ισοδυναμία της ψήφου και την αξιοκρατία στο δημόσιο βίο και θα δώσουμε λύσεις σε πολύ μεγάλα ζητήματα λειτουργίας της δημοκρατίας".

Για τη ΝΔ και την πρότασή της για την ψήφο των ομογενών

Από το βήμα της εκπομπής Mega Σαββατοκύριακο, ο υπουργός Εσωτερικών επετέθη στη Νέα Δημοκρατία, κατηγορώντας την ότι "βρίσκεται σε ένα πολιτικό στρατηγικό αδιέξοδο" και ότι "αναζητά σανίδα σωτηρίας", προσπαθώντας "να πιαστεί από λέξεις για να βρει κάτι". Τόνισε, δε, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης "είναι υπό αίρεση και προθεσμία από τον Αντώνη Σαμαρά".

Στο πλαίσιο της συζήτησης για τον εκλογικό νόμο, κληθείς από τη βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκη Κεραμέως να απαντήσει αν η κυβέρνηση θα στηρίξει την πρόταση της ΝΔ για την ψήφο των ομογενών, ο κ. Κουρουμπλής έκανε λόγο για "πομφόλυγα" και αποδόμησε την πρόταση λέγοντας:

"Αν η Νέα Δημοκρατία πίστευε την πρόταση αυτή, θα την είχε ψηφίσει όταν ήταν κυβέρνηση. Απλώς ήταν να πάει ο κ. Μητσοτάκης στην Αμερική και συνετάχθη μία πρόχειρη πρόταση (...). Αφού το πιστεύει τόσο πολύ, γιατί δεν το έκανε; Χθες ήταν κυβέρνηση, τώρα το θυμήθηκε;".

Ο υπουργός Εσωτερικών είπε ότι το θέμα της ψήφου των ομογενών θα συζητηθεί όταν έρθει η ώρα, στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης που θα γίνει για τον εκλογικό νόμο. "Εμείς επεξεργαζόμαστε ως υπουργείο μια συνολική πρόταση με 6 σημεία (...). Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να αφουγκραστούμε όλοι το αίτημα των ομογενών, θα βρούμε όμως έναν τρόπο που να μην επηρεάζει ενδεχομένως την εσωτερική κατάσταση" σημείωσε.

imerisia.gr

H γυναικεία ψήφος έχει τη δική της ιστορία

Με την ευκαιρία της προβολής της ταινίας «ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ» (Ο όρος «σουφραζέτες» χρησιμοποιήθηκε, για πρώτη φορά, από τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail για τις πρώτες φεμινίστριες και  έχει τις ρίζες του στη γαλλική λέξη «suffrage»= δικαίωμα ψήφου), ας θυμηθούμε την ιστορία της γυναικείας ψήφου στην Ελλάδα., γιατί   αυτή δεν κερδήθηκε εύκολα και απλά. Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου.

«Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» όριζε το άρθρο 3 στο  πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας του 1844 που ψηφίστηκε στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, ξεχνώντας παντελώς  να αναφέρει τις Ελληνίδες, παρά τη μεγάλη συμβολή τους στον αγώνα για την ανεξαρτησία από τον οθωμανικό ζυγό.

 Η αναγνώριση της ιδιότητας του πολίτη  και στις γυναίκες κατοχυρώθηκε αργότερα, στο Σύνταγμα του 1864 .

Τις τελευταίες δεκαετίες  του 19ο αιώνα ξεκίνησε  ο  αγώνας για τη συμμετοχή των γυναικών στη  μόρφωση , στην εργασία  και στα πολιτικά πράγματα της χώρας ….

Ήταν το 1887 η χρονιά που για πρώτη φορά ακούστηκε στην Ελλάδα, το θαρραλέο  σύνθημα «Ψήφος στη Γυναίκα», από την «Εφημερίδα των Κυριών», που εξέδιδε η Καλλιρρόη Παρρέν- Σιγανού, ιδρύτρια του Λυκείου των Ελληνίδων.  Παρά τα υβριστικά και απειλητικά σχόλια από τον Τύπο της εποχής , η Παρρέν με την βοήθεια κάποιων λιγοστών υποστηρικτών της, μεταξύ των οποίων  ο Κωστής Παλαμάς και o Γρηγόρης Ξενόπουλος, κατόρθωσε να επιβάλει τον διεκδικητικό λόγο της.

Kατά την   περίοδο  του μεσοπολέμου οι συζητήσεις εντείνονται . Μπορεί η Ελλάδα να θεωρείτο  μια χώρα της Ανατολής, όμως είχε διαρκώς στραμμένο το βλέμμα  προς την Ευρώπη απ΄όπου αντλούσε ιδέες και πρακτικές Η ισότητα των δυο φύλων και η απαίτηση για τη χορήγηση πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες, οδήγησε στη σύσταση  γυναικείων οργανώσεων , ως έκφραση αυτών των διεκδικήσεων ,όπως ο Σύνδεσμος για τα δικαιώματα της γυναίκας (1920) με πρόεδρο τη Μαρία Νεγρεπόντη και αντιπρόεδρο την Αύρα Θεοδωροπούλου, ο οποίος  είχε ξεκινήσει  οργανωμένο αγώνα για την πολιτική χειραφέτηση της Ελληνίδας ,το Εθνικό συμβούλιο Ελληνίδων (1908) την πρώτη Ομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων στην Ελλάδα- Κύπρο, ο Σοσιαλιστικός όμιλος Γυναικών (1919)

Αλλά οι συζητήσεις στην Βουλή των ελλήνων δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα γιατί οι γυναίκες δεν θεωρούνταν αξιόπιστες για να αποφασίσουν για το μέλλον του έθνους.

Η Καλλιρόη Παρρέν, πέτυχε να πείσει τον πρωθυπουργό Δημήτριο Γούναρη να τοποθετηθεί προσωπικά υπέρ την χορήγησης ψήφου στις γυναίκες κι εκείνος το 1921 υποβάλλει στη Βουλή ανάλογη πρόταση,  εγείροντας όμως  πολύ ισχυρές αντιδράσεις των ανδρών εκπροσώπων και πολλών πολέμιων της ιδέας. Η πρόταση επιστρέφει εκ νέου το 1924 προκαλώντας νέες διαμάχες γιατί μόνον οι άνδρες είχαν δικαίωμα να μετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες .

Το ενδιαφέρον των γυναικών  για την απόκτηση  πολιτικών δικαιωμάτων, σχολιαζόταν ειρωνικά. Ενδεικτικό της αντίληψης που επικρατούσε είναι το παρακάτω απόσπασμα από την εφημερίδα «Νέα Ημέρα» στις 20 Μαρτίου 1928:

«...Ορισμένα τινά Ελληνικά θήλεα ζητούν να δοθή ψήφος εις τας γυναίκας. Σχετικώς με το ίδιον τούτο θέμα διαπρεπέστατος επιστήμων είχεν άλλοτε αναπτύξει από του βήματος της Βουλής το επιστημονικώς πασίγνωστον, άλλως τε, γεγονός ότι παν θήλυ διατελεί εις ανισόρροπον και έξαλλον  πνευματικήν  κατάστασιν ωρισμένας ημέρας εκάστου μηνός… Νεώτεραι και ακριβέστεραι έρευναι καταδείκνυσιν ότι ου μόνον ωρισμένας ημέρας, αλλά δι’ όλου του μηνός τελούσιν άπαντα τα θήλεα εις πνευματικήν και συναισθηματικήν ανισορροπίαν…... Επειδή εν τούτοις αι ημέραι αύται, δεν συμπίπτουν ως προς όλα τα θήλεα, είναι αδύνατον να ευρεθή ημέρα πνευματικής ισορροπίας και ψυχικής γαλήνης όλων των θηλέων, ώστε την ευτυχή εκείνην ημέραν να ορίζονται αι εκάστοτε εκλογαί.  Η γυναικεία συνεπώς ψήφος είναι πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον».

Λίγα χρόνια αργότερα, στις 5 Φεβρουαρίου 1930  ως  αποτέλεσμα  πιέσεων , στο νόμο περί δήμων και κοινοτήτων, υπερψηφίστηκε η πρόταση που αναγνώριζε  το δικαίωμα μόνο του εκλέγειν για τις Ελληνίδες.Δεν έλειπαν ωστόσο οι περιορισμοί, αφού το δικαίωμα ψήφου ίσχυε μόνο για τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές και αφορούσε μόνο στις εγγράμματες γυναίκες, (όταν το 70% ήταν αγράμματες) που είχαν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους. Έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία οι γυναίκες ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934  και υπό όρους. Οι προκαταλήψεις, η μη εγγραφή στους καταλόγους και ο μεγάλος αριθμός αναλφάβητων γυναικών έχει ως αποτέλεσμα να ψηφίσουν  240-480 γυναίκες .

Φωτεινή παρένθεση αποτελεί το γεγονός ότι  στα  χρόνια  μέσα στην κατοχή, στην ελεύθερη Ελλάδα αναγνωρίστηκε τυπικά και ουσιαστικά η ισότητα της γυναίκας. Το ψήφισμα της Εθνοσυνέλευσης των Κορυσχάδων έλεγε: «Όλοι οι έλληνες, άνδρες και γυναίκες έχουν τα ίδια πολιτικά και αστικά δικαιώματα». Έτσι, στις 23 Απριλίου 1944,  οι Ελληνίδες για πρώτη φορά ψήφισαν και ψηφίστηκαν. Στο Εθνικό Συμβούλιο (Βουλή) εκλέχτηκαν  οι πρώτες γυναίκες βουλευτές: Χρύσα Χατζηβασιλείου, Μαρία Σβώλου, Καίτη Νισυρίου-Ζεύγου, Μάχη Μαυροειδή, Φωτεινή Φιλιππίδη.
Η επίσημη καθιέρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών στη χώρα μας, η απαρχή της εφαρμογής στην πράξη της καθολικής ψηφοφορίας, συνέβη  σχεδόν μία δεκαετία αργότερα...

 Στις 28 Μαΐου 1952 η Ελληνική Βουλή ψηφίζει το νόμο 2159  ο οποίος παραχωρεί ίσα πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, κατοχυρώνει το δικαίωμα  του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» των γυναικών στις βουλευτικές και τις δημοτικές εκλογές. Ωστόσο δεν ασκείται το δικαίωμα στις προσεχείς εκλογές του Νοεμβρίου αφού δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι .
Λίγους μήνες αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου 1953, σε επαναληπτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής.  Πρόκειται για την  Ελένη Σκούρα  του «Ελληνικού Συναγερμού», η οποία μαζί με τη Βιργινία Ζάννα  του «Κόμματος των  Φιλελευθέρων», υπήρξαν οι δύο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα.

Σε βουλευτικές εκλογές οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου του 1956. Οπότε η Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και η Βάσω Θανασέκου της Δημοκρατικής Ένωσης κέρδισαν την είσοδό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Μάλιστα η Λίνα Τσαλδάρη έγινε και η πρώτη γυναίκα υπουργός, αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Καραμανλή. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια χρονιά εξελέγη και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος, η Μαρία Δεσύλλα στην Κέρκυρα, ενώ το 1964 ακολουθεί η εκλογή 135 γυναικών δημοτικών συμβούλων.

Πρέπει να περάσουν ακόμα δυο δεκαετίες, ώσπου το Σύνταγμα του 1975 να ορίσει επιτέλους για πρώτη φορά ρητά ότι: «όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου»  καθιερώνοντας την αρχή της ισότητας των δυο φύλων.. Το γυναικείο κίνημα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη του μέχρι τότε!

Η  ισότιμη συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις σφαίρες της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής είναι ζήτημα δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Ωστόσο, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, οι γυναίκες εξακολουθούν  να υπο-εκπροσωπούνται στα κέντρα λήψης αποφάσεων, παρόλο που αποτελούν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια  η συμμετοχή τους στα κοινά περιορίζεται, καθώς   είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής  κρίσης. Και όμως είναι σημαντικό να εκπροσωπούνται οι ανάγκες όλων των πολιτών, γι αυτό θα πρέπει η γυναικεία ματιά στα Κέντρα Λήψης των Αποφάσεων να είναι ισχυρή.

Τα Ηνωμένα Έθνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Το 1948 τα Ηνωμένα Έθνη έκαναν την πρώτη τους επίσημη κίνηση προς την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους και, σύμφωνα με το άρθρο 21 της Διακήρυξης, «όλοι έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση της χώρας τους απ' ευθείας ή μέσω ελεύθερα εκλεγμένων εκπροσώπων. Η θέληση του λαού πρέπει να είναι η βάση της εξουσίας και της κυβέρνησης και αυτή θα εκφράζεται με περιοδικές και αυθεντικές εκλογικές διαδικασίες στις οποίες θα έχουν ισάξιο δικαίωμα μυστικής ή αντίστοιχης ψήφου όλοι οι πολίτες».

Το 1979 σε συνέδριο των  Ηνωμένων   Έθνών έκαναν συζητήθηκε η απάλειψη κάθε είδους διάκρισης όσον αφορά στο γυναικείο φύλο και οι αποφάσεις τους τέθηκαν σε ισχύ από τις χώρες-μέλη στις 3 Σεπτεμβρίου του 1981.

Η πρώτη γυναίκα βουλευτής, Ελένη Σκούρα

picture_000000039w22Y015zxc023q03c0c3r22001

Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη στις 19 Μαρτίου 2004 εκλέγεται Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και γίνεται η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα που ανέρχεται στο ύπατο αξίωμα του ελληνικού Κοινοβουλίου

Πρωτοπόρες στο θέμα της ψήφου είχαν σταθεί, οι γυναίκες της βρετανικής αποικίας της Νέας Ζηλανδίας που έγινε η πρώτη χώρα που έδωσε επισήμως το δικαίωμα ψήφου σε όλες τις ενήλικες γυναίκες τo 1893. Στη γειτονική της βρετανική αποικία, τη Νότια Αυστραλία, βρέθηκαν και εκείνες στα εκλογικά κέντρα1895  -αν και χρειάστηκε να περιμένουν ως το 1919 ώσπου να μπορούν να θέσουν και υποψηφιότητα για να κυβερνήσουν το κράτος τους. Στη Γαλλία, στα 1780 και στα 1790, ο Antoine Condorcet, φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας, και η Olympe de Gouges, συγγραφέας, φεμινίστρια και μια από τις πρώτες ακτιβίστριες διεκδίκησαν το δικαίωμα των γυναικών να συμμετάσχουν στο εκλέγειν. Η Γαλλία ήταν μια χώρα στην οποία οι γυναίκες, από το μεσαίωνα ακόμα, συμμετείχαν στα κοινά εκφέροντας επισήμως γνώμη σε θέματα που αφορούσαν στο δήμο και στην πόλη. Το ίδιο και η Σουηδία. Στην Κορσική οι γυναίκες ψήφιζαν από το 1755 για την κυβέρνησή τους που αποτελείτο από κατοίκους άνω των 25 ετών, ανάμεσα στους οποίους και γυναίκες (ανύπανδρες ή χήρες), -αν και αυτή η ελευθερία καταρρίφθηκε το 1769 που η Γαλλία κατέλαβε το νησί.

Το 1756 το πάλλευκο χέρι της Lydia Chaplin Taft έριξε την πρώτη γυναικεία ψήφο στην Αμερική και, συγκεκριμένα, στη Μασσαχουσέτη. Οι γυναίκες του Νιου Τζέρσι, επίσης, είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν, τουλάχιστον ώσπου να παντρευτούν και αφού χηρέψουν, μέχρι το 1807 που το έχασαν μαζί με τους έγχρωμους και το ψηφίζειν έγινε αποκλειστικό προνόμιο των λευκών ανδρών.

Στην -πολιτισμένη Ευρώπη μέχρι το 1907 καμία χώρα δεν είχε παραχωρήσει εκλογικό δικαίωμα στο ασθενές φύλο και την εκκίνηση έδωσε η Φινλανδία που απέκτησε, επίσης, και 19 γυναίκες στη Βουλή της την ίδια χρονιά. Τα χρόνια που προηγήθηκαν του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες: η Νορβηγία το 1913 και η Δανία το 1915 και, κοντά στο τέλος του πολέμου, οι κυρίες του Καναδά, της Σοβιετικής Ρωσίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας συνωστίστηκαν στις κάλπες. Οι Βρετανίδες άνω των 30 ετών απέκτησαν δικαίωμα ψήφου το 1918, οι Ολλανδές το 1919 και οι Αμερικανίδες, μετά από 80 χρόνια προσπάθειας, το 1920. Ακολούθησαν οι γυναίκες στην Τουρκία που βρέθηκαν στις εκλογικές επάλξεις το 1926 ενώ στη Βρετανία, μέχρι το 1928, κατάφεραν οι γυναίκες  να έχουν  ισάξια δικαιώματα όσον αφορά στο θέμα των εκλογών, με το ισχυρό -δηλαδή δικαίωμα ψήφου για τους ενήλικες άνω των 21 ετών. Τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δέχθηκε οι γυναίκες να εκλέγουν και να εκλέγονται είναι η Ελβετία

Η πιο πρόσφατη χώρα που παραχώρησε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες είναι Σαουδική Αραβία το 2015. 

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot