Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ σε ότι αφορά τα ληξιπρόθεσμα χρέη των καταναλωτών, και προέκυψαν μετά τη συνάντηση με τον επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Εμπορίας.

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία:

-280 εκατομμύρια ευρώ αφορούν σε οφειλές υψηλής τάσης, εκ των οποίων τα 250 εκατομμύρια είναι χρέη ενεργοβόρων βιομηχανιών.

-220 εκατ ευρώ. οφείλει το Ελληνικό Δημόσιο, εκ των οποίων τα 115 αφορούν τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα (κυρίως τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) και τους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ).

– 1,5 δισ. ευρώ, οφείλουν οι καταναλωτές στη Μέση και Χαμηλή τάση. Εξ αυτών, τα 300 εκατ. αφορούν 440.000 πρώην πελάτες της ΔΕΗ και η επιχείρηση τα διεκδικεί μέσω της δικαστικής οδού, ενώ έχει ζητήσει από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να μην επιτρέπεται η αλλαγή παρόχου (και άρα ηλεκτροδότησης) στους καταναλωτές που έχουν ανεξόφλητο λογαριασμό στον προηγούμενο πάροχο.

Η αντιπροσωπεία της Γενικής Ομοσπονδίας Προσωπικού ΔΕΗ στη συνάντηση με τον Γενικό Διευθυντή Εμπορίας συζήτησε και τον τρόπο αξιοποίησης του δικτύου των καταστημάτων της εταιρείας ώστε να μην αντιμετωπίζονται μόνο ως σημεία είσπραξης, δεδομένου ότι δυνατότητα πληρωμής λογαριασμού υπάρχει σε περισσότερα από 7.000 σημεία στην Ελλάδα.

Επιπλέον, το 47% των πληρωμών γίνεται μέσω των παγίων εντολών και στις τράπεζες, το 11% στα ΕΛΤΑ, 4% σε διάφορα άλλα σημεία και μόνο το 38% πραγματοποιείται στα καταστήματα της επιχείρησης.

Πηγή: enikos.gr

Παγίδες κρύβει ο συμψηφισμός χρεών με το ποσό της σύνταξης για τους οφειλέτες του ΟΑΕΕ, που έχουν μεν τις προϋποθέσεις εξόδου, αλλά δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν επειδή έχουν οφειλές στο ταμείο τους. Δείτε το σχετικό δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου.

Η αυξημένη, 7μελής σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ’ αριθμ’ 819/2015 απόφασή της, έκρινε ότι είναι επιτρεπτή μεν η κατάσχεση κινητής περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, όπως είναι τα χρήματα που υπάρχουν στα ταμεία των ΔΟΥ, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού.

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (πρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Μαρία Καραμανώφ) έκρινε ότι ήταν νόμιμη η κατάσχεση του ποσού των 22.800 ευρώ που είχε επιδικαστεί στον πολίτη λόγω του τραυματισμού του από στρατιωτικό αυτοκίνητο.

Το εν λόγω ποσό επιδικάστηκε από το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης.

Στη συνέχεια ο πολίτης κοινοποίησε στο Δημόσιο την δικαστική απόφαση προς εκτέλεση, αλλά το Δημόσιο δεν συμμορφώθηκε.
Κατόπιν αυτού, ο πολίτης με έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητών πραγμάτων, κατάσχεσε μέσω δικαστικού επιμελητή το ποσό των 22.800 ευρώ από το ταμείο της ΔΟΥ Ενσήμων Αθηνών.

Αμέσως, το ελληνικό Δημόσιο άσκησε ανακοπή κατά της αναγκαστικής κατάσχεσης και πρόβαλε ότι ήταν παράνομη η κατάσχεση των εσόδων από τη διαχείριση ενσήμων, γιατί πρόκειται για δημόσια περιουσία αφιερωμένη στην εκπλήρωση δημοσίων σκοπών (κρατικός προϋπολογισμός).

Ωστόσο το ΣτΕ σημειώνει ότι «από το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει τη συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις, σε περίπτωση εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως η οποία υποχρεώνει το Δημόσιο σε συμμόρφωση και εφ' όσον η υποχρέωση αυτή συνίσταται στην καταβολή χρηματικού ποσού, ο ιδιώτης διάδικος δύναται, για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, να χρησιμοποιήσει τα μέσα αναγκαστικής εκτελέσεως κατά του Δημοσίου και, ειδικότερα, να προβεί στην αναγκαστική κατάσχεση ταμειακών διαθεσίμων, χρημάτων δηλαδή του Δημοσίου, στην οικεία οικονομική υπηρεσία».

Και αυτό γιατί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (νόμος 3068/2002) «στην περιουσία του Δημοσίου, στην οποία και μόνον επιτρέπεται να γίνει αναγκαστική κατάσχεση, περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του Δημοσίου, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία προέρχονται».

Παράλληλα, το ΣτΕ επικύρωσε την εφετειακή απόφαση που έκρινε ότι δεν είναι ακατάσχετα το σύνολο των χρημάτων που βρίσκονται στα ταμεία των ΔΟΥ, επειδή αποσκοπούν στην πληρωμή των εγγεγραμμένων στο ετήσιο προϋπολογισμό δαπανών και ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας το οποίο εμφανίζεται με την μορφή αναγκαστική κατάσχεσης κινητής περιουσίας.

Όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας για «να υπερκαμφθεί το συνταγματικά προστατευμένο συνταγματικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας απαιτείται επιπλέον να δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού ως προς την εκπλήρωση των δαπανών», όμως τον τελευταίο αυτό ισχυρισμό δεν τον προέβαλε το Δημόσιο. καταλήγει το ΣτΕ.

Τελικά, απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά της εφετειακής απόφασης και νομιμοποιήθηκε η κατάσχεση.

imerisia.gr