Ο Παναγιώτης Αβρίθης είναι ένας έμπειρος, επιτυχημένος δικηγόρος ο οποίος μάλιστα έχει διατελέσει και τρεις θητείες πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω! 

Με αυτή του την ιδιότητα τον γνωρίζουν οι περισσότεροι, αυτό όμως που δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστό είναι η άλλη του ιδιότητα, αυτή του … αγρότη!

Ως ο πρώτος παραγωγός στην Κω σε εσπεριδοειδή και στην παραγωγή ελαιολάδου, του ζητήσαμε να μιλήσει «στη Ροδιακή» για αυτή του την δραστηριότητα, για τις ώρες δηλαδή που βγάζει το κοστούμι και τη γραβάτα των δικαστηρίων και ασχολείται με τους ελαιώνες του!

Η συζήτηση ήταν κάτι περισσότερο από ενδιαφέρουσα, αφού ο πρώην πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Κω μίλησε με πάθος και αγάπη για αυτή του την ενασχόληση δηλώνοντας «ερωτευμένος» με τη γη και προτρέποντας τους νέους να ασχοληθούν με τη γεωργία.

Ο ίδιος είπε μάλιστα πως αυτή του η «δεύτερη» ενασχόληση, τον αναζωογονεί, του δίνει δύναμη και όρεξη για τη δουλειά του επαγγέλματος του δικηγόρου!

Πότε και πως ξεκίνησε όλο αυτό;
Ξεκίνησε το 1987 σε ηλικία 27 ετών, μαζί με τον πατέρα μου. Τότε  πήγαμε και μου έδειξε για πρώτη φορά κάτι χωράφια που έχουμε στο κάμπο και με ρώτησε αν θα μου άρεσε και του απάντησα «θα τη δοκιμάσουμε την ιδέα».

Τέλος, ήταν κεραυνοβόλος ο έρωτας με τη γη!

Από τότε ασχολούμαι! Αρχικά το κύριο λόγο τον είχε ο πατέρας μου με τις όποιες γνώσεις μπορούσε να έχει για τη γη, και εγώ διαβάζοντας και μαθαίνοντας.

Το έχω πληρώσει το τίμημα ακριβά, μέχρι να φτάσω σε αυτό το επίπεδο γνώσεων και εμπειρίας που έχω σχετικά με τα κτήματα και ειδικά με τις δενδροκαλλιέργειες εσπεριδοειδών και ελιάς, αλλά νομίζω ότι έχω μία αρκετά καλή εμπειρία σήμερα, επάνω σε αυτές τις καλλιέργειες.
 

Τι εννοείτε όταν λέτε ότι «το έχω πληρώσει ακριβά»;
Έχουνε γίνει λάθη, έχω κάνει τις ανάλογες διορθωτικές κινήσεις οι οποίες έχουν ένα κόστος. Εκτιμώ και πιστεύω ότι στη περιοχή μας, στις περιοχές τουλάχιστον στη Ρόδο και στην Κω είναι ένα προσοδοφόρο επάγγελμα αρκεί να υπάρχουν εκτάσεις μεγάλες για να μπορέσεις να κάνεις καθετοποίηση σε πολλά πράγματα σε σχέση με την παραγωγή. Βέβαια οι ιδιοκτησίες είναι κατακερματισμένες, ως συνήθως σε όλη την Ελλάδα, υπάρχει ένα θέμα με αυτό, αλλά επαναλαμβάνω δεν παύει να είναι μία προσοδοφόρα εργασία.

Σε ότι αφορά τους ελαιώνες που διαθέτετε γιατί εκτάσεις μιλάμε και τι ποσότητες λαδιού εκμεταλλεύεστε κάθε χρόνο;
Η έκταση του κτήματος μου είναι 50 στρέμματα, έχω γύρω στα 650 ελαιόδεντρα, και η παραγωγή μου είναι κατά μέσο όρο ανά έτος γύρω στους τρεις τόνους. Έχω παραγωγή κάθε χρόνο τη μία χρονιά μεγαλύτερη την άλλη λιγότερη αλλά ο μέσος όρος είναι οι τρεις τόνοι και έχω κάνει και αναδιάρθρωση στις καλλιέργειες εσπεριδοειδών με φρούτα τα οποία παράγω,  πορτοκάλια και λεμόνια,  τα οποία προσπαθώ να τα φέρνω τη καλοκαιρινή περίοδο που υπάρχει η αντίστοιχη κατανάλωση.

Οι παραγωγές, τα εσπεριδοειδή, δεν έχουν εισέλθει σε όλη τους την έκταση σε στάδιο παραγωγής, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα πολύ καλό στάδιο παραγωγής και μπορώ να πω ότι εδώ και τρία χρόνια καλύπτω τις ανάγκες, με περαιτέρω αύξηση της παραγωγής αρκετά μεγάλη.

Όπως αντίστοιχα και η αναδιάρθρωση στις καλλιέργειες και στις ποικιλίες λεμονιάς που έχω βάλει, προσπαθώ να φέρω τα λεμόνια όσο μπορώ την καλοκαιρινή περίοδο όπου εκεί οι καταναλώσεις είναι δεδομένες, πέρα του ύψους της τιμής που σαφέστατα είναι καλύτερες την περίοδο αυτή.

Και σε ότι αφορά το ελαιόλαδο; Γιατί και εδώ οι ποσότητες είναι μεγάλες!
Πιστεύω ότι τόσο η Κως όσο και η Ρόδος παράγουν εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο. Πιστεύω ότι η ποικιλία «κορωνέικη» είναι κορυφαία ποικιλία παραγωγής έξτρα παρθένου ελαιολάδου, το προτείνω σε όποιον θέλει σε όποιον μπορεί ή δυνατόν την ελαιοσυλλογή που κάνει καθημερινά να μπορούμε να την παράγουμε σε λάδι απευθείας, να μην αφήνουμε την ελιά, γιατί η άμεση παραγωγή ελαιολάδου παράγει απίστευτης ποιότητας λάδι!

Η κατανάλωση του γίνεται στην τοπική αγορά  αλλά θα πρέπει με κάποιο τρόπο να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τους τρόπους διάθεσης του ελαιολάδου και να προχωρήσουμε σε πολύ καλύτερη τυποποίηση. Πληροφορούμε ότι στη Ρόδο υπάρχουν «συνάδελφοι» οι οποίοι έχουν προχωρήσει σε καλή τυποποίηση του λαδιού. Η εκτίμηση μου είναι πως, πέρα από τη παγκόσμια κατανάλωση και του ότι τώρα αρχίζει η ανάδειξη του ελληνικού λαδιού, πιστεύω ότι το λάδι θα είναι το προϊόν του μέλλοντος για την Ελλάδα!

Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσει κάποιος το επάγγελμα του δικηγόρου και του αγρότη;
Όταν η εργασία σου είναι πνευματική το επάγγελμα του αγρότη είναι … Σωτηρία! Είναι αυτό που σε αναζωογονεί, που σου δίνει δύναμη και όρεξη για τη δουλειά του επαγγέλματος του δικηγόρου και είναι αυτό που σε κάνει και πάρα πολλά ζητήματα που μπορεί να έχεις, να τα φιλοσοφείς με εντελώς διαφορετικό τρόπο!

Το νησί της Κω όπως και η Ρόδος είναι κατ’ εξοχήν τουριστικοί προορισμοί και ως εκ τούτου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ασχολείται με τον τουρισμό. Πόσο κερδοφόρο είναι το επάγγελμα του αγρότη και αν θα συμβουλεύατε τους νέους να στραφούν προς την ενασχόληση της γης.   
Αναφανδόν υποστηρίζω, ειδικά στην Κω, ότι θα πρέπει να υπάρξει «στροφή», προτρέπω τους νέους να ασχοληθούν με τη γεωργία! Το μόνο μου ζήτημα και η μόνη επιφύλαξη που διατηρώ, είναι η κατακερματισμένη ιδιοκτησία. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να βρεθούν ιδιοκτησίες τέτοιου μεγέθους που να μπορέσουν να δώσουν σε ένα νέο αγρότη τη δυνατότητα του να είναι κερδοφόρα η επιχείρηση του σε σύντομο χρονικό διάστημα, ούτως ώστε να είναι και παραγωγική και κερδοφόρα και επικερδείς να μπορέσει κάποιος να ζήσει από αυτό το επάγγελμα, το οποίο επάγγελμα του αγρότη – το επαναλαμβάνω- για μένα είναι «η χαρά του ανθρώπου»! Η ενασχόληση με τη γη είναι η επικοινωνία με το Θεό!
 

Υπάρχουν προβλήματα;
Σαφέστατα υπάρχουν προβλήματα! Σαφέστατα δεν υπάρχει, ειδικά στο νησί της Κω, κρατική υποστήριξη με την έννοια ποια; Σας είπα προηγουμένως ότι το έχω πληρώσει» γιατί αν είχε γεωπόνους η Κως στο επίπεδο που θα έπρεπε και αν είχε μία κρατική, όχι βοήθεια, «συμβουλή» θα έλεγα, από τις αρμόδιες υπηρεσίες πολλά λάθη δεν θα τα είχα κάνει! Υπό αυτήν την έννοια υπάρχουνε ζητήματα. Πιστεύω ότι τόσο η Κως όσο και η Ρόδος αν υπάρξει μία ανάπτυξη αγροτική στο επίπεδο που σας ανέφερα ότι μία γεωργική επιχείρηση μπορεί να είναι πολύ πιο κερδοφόρα και από ένα ξενοδοχείο!

Η ΡΟΔΙΑΚΗ 

Είπε χαρακτηριστικά ότι τα παιδιά δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο, από την πρώτη στιγμή και η δικαιοσύνη και ο εισαγγελέας και η ανακρίτρια πήραν τη σωστή θέση. Αλλού είναι το πρόβλημα..

ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Γύρω στις 16:30 αφέθηκαν ελεύθεροι τελικά οι 4 νεαροί συλληφθέντες χωρίς περιοριστικούς όρους

βίντεο από Kosnews24.gr

Η συντονιστική επιτροπή των προέδρων των Δικηγοριών Συλλόγων της χώρας, η οποία συνεδρίασε σήμερα στην Αθήνα,

αποφάσισε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο τριήμερη αποχή για την ερχόμενη Τρίτη έως και την Πέμπτη (12 έως 14 Ιανουαρίου 2016), ενώ συνέρχεται εκτάκτως η Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων του κράτους την ερχόμενη Πέμπτη, στην Αθήνα, για να καθορίσει την περαιτέρω στάση του δικηγορικού σώματος.

Η πρόταση της συντονιστικής επιτροπής προς την Ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων του κράτους είναι για αποχή διαρκείας.

Επίσης οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και όλα τα δικηγορικά γραφεία της χώρας την ερχόμενη Πέμπτη θα παραμείνουν κλειστά, ενώ το μεσημέρι της ίδιας μέρας (12μ.) θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας των δικηγόρων έξω από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (Ακαδημίας 60) και στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί πορεία διαμαρτυρίας προς την Βουλή.

Ακόμη, η Ολομέλεια θα αποστείλει επιστολή προς την κυβέρνηση, τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, κ.λπ., στην οποία θα εκθέτει τα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και τα προβλήματα που δημιουργούνται από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Αφορμή για το κείμενο αποτελούν οι τραγικές εικόνες που όλη η Ελλάδα βλέπει τους τελευταίους μήνες. Εικόνες που άλλοι τις βλέπουν, εμείς τις ζούμε.

Πως θα σταματήσουμε να τις ζούμε ή, έστω, θα περιορίσουμε τις συνέπειές τους;
Απλές σκέψεις για μια κρίση που είναι έκτος από ανθρωπιστική και βαθιά "πολιτική".

1) ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ.
Το φαινόμενο της μαζικής παράνομης εισόδου δεν πρόκειται εξαλειφθεί. Μετανάστες είχαμε όλα τα τελευταία χρόνια, πάνω από δεκαετία, είναι λογικό να έχουμε και τώρα που τα πολιτικά προβλήματα αναγκάζουν ολόκληρους λαούς να ξεριζωθούν μαζικά.Υπάρχει όμως δυνατότητα και πρέπει να υποχωρήσει.Καταρχάς ως κράτος έχουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να προστατεύουμε (σε συνεργασία με τη FRONTEX) τα θαλάσσια σύνορά μας, που είναι και σύνορα της Ε.Ε. Η υποχρέωση αυτή πλέον είναι πρακτική ανάγκη για την επιβίωση των νησιών μας. Δεν νοείται η εξακολούθηση της κατάστασης της απλής συνοδείας των μεταναστών χωρίς αστυνόμευση των συνόρων, αποτέλεσμα της πολιτικής των τελευταίων μηνών. Η κατάσταση αυτή επιτείνει το φαινόμενο. Σαν να περιμένουμε τους μετανάστες με ανοιχτές αγκάλες. Αυτό δεν μπορεί να είναι λογική και ορθή πολιτική επιλογή. Η αστυνόμευση που μπορεί σε κάποιο βαθμό να περιορίσει το φαινόμενο ΠΡΕΠΕΙ να (ξανά)γίνει επιλογή. Έτσι θα υπάρξει μια πρώτη ανάσχεση – περιορισμός.

2) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
Δεν μπορεί να είναι επιλογή η κάθετη και δογματική άρνηση για τη δημιουργία χώρου πρώτης φιλοξενίας. Ένας τέτοιος χώρος που θα λειτουργεί συστηματικά (περιφραγμένος, ελεγχόμενος και αστυνομευόμενος) και θα παρέχει στοιχειώδεις συνθήκες φιλοξενίας (στέγαση, σίτιση, τουαλέτες) σε χώρο που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα στις κατοικημένες περιοχές, σταδιακά και σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα:
α) θα απαλλάξει την πόλη από την εικόνα του «κινούμενου καταυλισμού», ανθρώπων που ικανοποιούν τις ανάγκες τους οπουδήποτε, αφού το κράτος μας δεν τους προσφέρει τα στοιχειώδη.
β) θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την πρώτη συστηματική ταυτοποίηση των μεταναστών ώστε να ακολουθήσει η αναχώρησή τους από την Κω χωρίς τα φαινόμενα αναρχίας που παρατηρήθηκαν.
γ) θα αποτρέψει τις συνθήκες «υγειονομικού πόλεμου» που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη διασπορά δυστυχών ανθρώπων στους δρόμους και στα πάρκα της πόλης.
δ) θα αποτρέψει δραματικές καταστάσεις που οσονούπωθα παρουσιαστούν μαζί με την έλευση του χειμώνα.
Αντί λοιπόν να παλεύουμε για το τίποτα, ας επιδιώξουμε την συναίνεση για τη δημιουργία και φυσικά την στελέχωση με αστυνομικό προσωπικό ελέγχου – φρούρησης, ταυτοποίησης και προώθησης των ανθρώπων αυτών, ώστε να περιορίσουμε το φαινόμενο σε ανεκτά πλαίσια.
Περιττεύει να αναφέρω και την υποχρέωση να το πράξουμε σε ανθρωπιστικό επίπεδο.

3) ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ - ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΕ ΝΑΥΛΩΜΕΝΑ ΠΛΟΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ
Παράλληλα με τη δημιουργία χώρου πρώτης φιλοξενίας, θεωρώ αυτονόητη την ήδη δειλά επιχειρούμενη μαζική μεταφορά μεταναστών με ναυλωμένα πλοία προς τον Πειραιά (ή αλλού) σε τακτική βάση και με παράλληλη (καθ' οδόν) ταυτοποίηση των μη ταυτοποιημένων μεταναστών. Η μετακίνηση αυτή πρέπει να είναι απολύτως συστηματική (με συγκεκριμένα δρομολόγια) ώστε να συμβάλει αποφασιστικά στον αριθμητικό περιορισμό του προβλήματος.

4) Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ» ΕΥΡΩΠΗ
Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Αδυνατώ να καταλάβω τους λόγους που το ελληνικό κράτος (ανεξαρτήτως κυβερνήσεως) δεν λειτουργεί έναντι των μεταναστών και των συμμάχων – εταίρων μας ευρωπαίων με τον τρόπο που οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν το θέμα των προσφύγων.
Στη Γερμανία, λόγου χάριν, ο Σύριος πρόσφυγας αποδεικνύοντας την συριακή καταγωγή του (μέσω του διαβατηρίου του) αποκτά μέσα σε χρονικό διάστημα 10 ημερών:
α) Ταξιδιωτικό έγγραφο βάσει της Συνθήκης της Γενεύης (28/7/1951) για τους Πρόσφυγες, το οποίο ισχύει για όλες τις χώρες του κόσμου πλην της Συρίας (λόγω του πόλεμου και του κινδύνου που τον ανάγκασε να γίνει πρόσφυγας). Με απλά λόγια ένα «Γερμανικό Διαβατήριο» που αναγνωρίζεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (Σένγκεν) και στον υπόλοιπο κόσμο. Με το «διαβατήριο» αυτό εννοείται ότι μπορεί να κινείται ελεύθερα όπου επιλέξει!
β) Άδεια διαμονής και εργασίας με ελάχιστη διάρκεια ενός έτους, που ανανεώνεται. Η άδεια αυτή επιτρέπει την πλήρη πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
γ) Επίδομα στέγασης για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών που επανεξετάζεται με βάση τις προσωπικές συνθήκες (εξεύρεση εργασίας, εισόδημα κλπ).
Το ίδιο καθεστώς ισχύει λίγο πολύ και στις υπόλοιπες «πολιτισμένες» ευρωπαϊκές χώρες!
Αντί γι΄ αυτό στην Ελλάδα σήμερα χορηγούμε στους πρόσφυγες ένα «Υπηρεσιακό Σημείωμα» (αυτό που παλεύουν να πάρουν οι μετανάστες στις τεράστιες ουρές) με το οποίο αναστέλλεται η απόφαση απέλασής του για 6 μήνες με τον περιοριστικό όρο της αναχώρησής του από την Ελλάδα, τη στιγμή που δεν έχει νόμιμα έγγραφα, ούτε βίζα, ούτε «στον ήλιο μοίρα»...!!!! Τι ακριβώς δεν καταλάβατε;;; Έτσι ακριβώς λειτουργεί το ελληνικό «κράτος»! Εγκλωβίζει χωρίς χαρτιά τους πρόσφυγες, που αποδεδειγμένα σε ένα τεράστιο ποσοστό (αν όχι όλοι) θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα με προορισμό κυρίως την Γερμανία, την Σουηδία, την Δανία, την Αγγλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες!

Και το ερώτημα είναι: Γιατί ο ίδιος πρόσφυγας στην Ελλάδα δεν παίρνει ακριβώς τα ίδια χαρτιά; Γιατί το ελληνικό κράτος δεν κάνει αυτό που κάνουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι, ώστε οι πρόσφυγες «να τραβήξουν το δρόμο τους» (όπως λέει και η αρμόδια Υπουργός) προς την Ευρώπη; Γιατί με την τακτική αυτή σπρώχνουμε τους πρόσφυγες στα δίχτυα του επόμενου κυκλώματος παράνομης προώθησης προσφύγων από την Ελλάδα προς την Ευρώπη;

Για το ζήτημα αυτό ο μόνος που τόλμησε να ψελλίσει κάποια λόγια την πρώτη περίοδο του ρητορικού του οίστρου ήταν ο εν ενέργεια (μέχρι σήμερα) κυβερνητικός συνεταίρος – Υπουργός Άμυνας. Τα λόγια όμως αυτά ξεχάστηκαν. Θα πει κανείς λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας που δεν μας επιτρέπει «νταϊλίκια» απέναντι σ' αυτούς που μας δανείζουν... Αυτό επιβάλει η στοιχειώδης «πολιτική ευγένεια προς τους εταίρους – δανειστές - συμμάχους»! Ας είναι έτσι...

Ας υποστούμε λοιπόν το ρόλο τους κράτους – σουρωτήρι που «σουρώνει» το "κατακάθι", που επιτρέπει στους περισσότερο πλούσιους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (κυρίως Σύριους) «να τραβήξουν το δρόμο τους» προς την ανεπτυγμένη Ευρώπη που αναζητά το σύγχρονο μετανάστη της επόμενης ανάπτυξης, και κρατά το «κατακάθι» του κάθε ταλαίπωρου ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ, που θα αναζητήσει στην Ελλάδα του 30% ανεργίας μια δουλειά από αυτή που απαξιώνει ο σύγχρονος Νεοέλληνας...

Δεν πρέπει όμως επ' ουδενί να υποστούν τα νησιά μας το ρόλο τους νησιού – σουρωτήρι που «σουρώνει» όλο το μεταναστευτικό ρεύμα και το κρατά στα νησιά όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε αυτό να μην ξεχυθεί σε αθρόα ροή στους δρόμους και στις γειτονιές της Αθήνας...

Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα βρεθούν οι ηγεσίες που θα αντιτάξουν στους Ευρωπαίους συμμάχους μας την απλή και αυτονόητη «Αρχή της Αμοιβαιότητας» που διέπει το Διεθνές Δίκαιο.

Ευελπιστώ ότι ως πολίτες της Κω σύντομα θα επιδιώξουμε ανθρώπινη και πολιτισμένη πρώτη φιλοξενία των προσφύγων – μεταναστών και άμεση αποχώρησή τους από το νησί μας. Ας μην πολεμάμε ανεμόμυλους, ας κινηθούμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση όσο ακόμα υπάρχει (λίγος) χρόνος.

Κως 20-8-2015
Με ειλικρινή προβληματισμό
Κώστας Ασλάνης
Δικηγόρος