Η ιταλική Βουλή ενέκρινε το κείμενο, όπως είχε ήδη κάνει η Γερουσία στις αρχές του Νοεμβρίου, με 396 ναι, έναντι 99 όχι
Η κάτω Βουλή της Ιταλίας ενέκρινε την Τετάρτη το αμφιλεγόμενο σχέδιο νόμου που κάνει πολύ πιο αυστηρή την πολιτική της χώρας ως προς τη μετανάστευση, όπως επεδίωκε ο Ματέο Σαλβίνι, υπουργός Εσωτερικών και επικεφαλής της Λέγκας (άκρα δεξιά).

Η ιταλική Βουλή ενέκρινε το κείμενο, όπως είχε ήδη κάνει η Γερουσία στις αρχές του Νοεμβρίου, με 396 ναι, έναντι 99 όχι.

Η κυβέρνηση που έχουν σχηματίσει η Λέγκα και το λαϊκιστικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S, «αντισυστημικό») μετέτρεψε την ψηφοφορία για το σχέδιο νόμου σε διαδικασία χορήγησης ψήφου εμπιστοσύνης και στα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου.

Δεκατέσσερις βουλευτές και βουλεύτριες του M5S απείχαν από την ψηφοφορία της Τετάρτης.

Το κείμενο κάνει πολύ πιο σκληρή την πολιτική της Ιταλίας έναντι των μεταναστών. Αντικαθιστά ιδίως τις άδειες παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, διετούς διάρκειας, που το τρέχον διάστημα παραχωρούνται σε περίπου 25% των αιτούντων άσυλο, με διάφορες άλλες, βραχύτερες άδειες παραμονής, όπως η «η ειδική προστασία», διάρκειας ενός έτους, ή η άδεια παραμονής εξαιτίας «φυσικής καταστροφής στη χώρα καταγωγής», διάρκειας έξι μηνών, μεταξύ άλλων.

Προβλέπει επίσης κατεπείγουσες διαδικασίες απέλασης κάθε αιτούντα άσυλο που χαρακτηρίζεται «επικίνδυνος» από τις αρχές.

Ακόμη, αναδιοργανώνει το σύστημα υποδοχής των αιτούντων άσυλο (146.000 στα τέλη του Οκτωβρίου), οι οποίοι πλέον θα μεταφερθούν σε μεγάλα κέντρα, για λόγους εξοικονόμησης πόρων.

Σε ό,τι αφορά την πτυχή της ασφάλειας, το κείμενο προβλέπει την γενίκευση της χρήσης όπλων που προκαλούν ηλεκτροσόκ, αλλά και των εκκενώσεων κατειλημμένων κτιρίων.

Η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε εξάλλου την Τετάρτη ότι δεν σκοπεύει να υπογράψει το Σύμφωνο του ΟΗΕ για τη Μετανάστευση, όπως είχε δεσμευθεί το 2016 η προηγούμενη κυβέρνηση, της οποίας ηγείτο ο κεντροαριστερός τότε πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι.

Η κυβέρνηση Λέγκας/M5S δεν θα συμμετάσχει στη σύνοδο της 10ης και της 11ης Δεκεμβρίου στο Μαρακές όπου αναμένεται να επικυρωθεί το Σύμφωνο, «επιφυλασσόμενη να εφαρμόσει ή όχι το κείμενο μόνο αφού αποφανθεί το κοινοβούλιο» για το περιεχόμενό του, ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζουζέπε Κόντε.

Το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση, ένα μη δεσμευτικό κείμενο έκτασης 25 σελίδων, το πρώτο του είδους για το θέμα, καταρτίστηκε με σκοπό να συμβάλλει στη ρύθμιση των παγκόσμιων μεταναστευτικών ροών.

Το Σύμφωνο, το οποίο είχαν υπογράψει πάνω από 190 χώρες τον Σεπτέμβριο του 2016, αναφέρεται σε θεμελιώδεις αρχές -- προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών, των παιδιών, αναγνώριση της εθνικής κυριαρχίας -- και διατυπώνει περίπου είκοσι προτάσεις για να βοηθηθούν οι χώρες που καλούνται να διαχειριστούν τις μεταναστευτικές ροές, διευκολύνοντας την ανταλλαγή πληροφοριών, τις προσπάθειες κοινωνικής ένταξης των μεταναστών, την ανταλλαγή εμπειρογνωμοσύνης κ.λπ..

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν ανακοινώσει ότι πρόκειται να υπογράψουν το Σύμφωνο. Όμως στην Ευρώπη, πέραν της Ιταλίας, η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Πολωνία, η Σλοβακία, η Τσεχία, η Εσθονία, η Βουλγαρία, η Κροατία, αλλά και η Ελβετία έχουν αντιθέτως γνωστοποιήσει πως δεν θα το υπογράψουν, όπως επίσης και οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Αυστραλία.

https://www.protothema.gr/

Η Ιταλία αποφάσισε να διατηρήσει αμετάβλητες τις προβλέψεις που περιέχονται στον προϋπολογισμό της για το 2019, παρά την απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αυτό δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι αργά το βράδυ της Τρίτης.

Τον περασμένο μήνα, η Κομισιόν — για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ — απέρριψε το προσχέδιο του ιταλικού κρατικού προϋπολογισμού, στο οποίο διατυπώνονται προβλέψεις για αύξηση του ελλείμματος, αντί της μείωσής του, βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ), ενώ χαρακτήρισε την πρόβλεψη της κυβέρνησης στη Ρώμη για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2019 υπερβολικά αισιόδοξο. Η ιταλική κυβέρνηση είχε προθεσμία ως χθες να απαντήσει στις ενστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Αλλά σε μια ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά το πέρας συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου, ο Σαλβίνι, ο επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος της Λέγκας, ξεκαθάρισε ότι η πρόβλεψη για το έλλειμμα θα μείνει αμετάβλητη στο 2,4% του ΑΕΠ και αυτή για τον ρυθμό ανάπτυξης στο 1,5%, αν και σημείωσε ότι θα υπάρξουν περισσότερες αποκρατικοποιήσεις και στενή παρακολούθηση των δημοσίων δαπανών.

«Ο προϋπολογισμός δεν αλλάζει, ούτε οι προβλέψεις για το έλλειμμα και την ανάπτυξη. Έχουμε την πεποίθηση ότι ο προϋπολογισμός είναι αυτός που χρειάζεται η χώρα για να ξαναμπεί στον σωστό δρόμο», ανέφερε από την πλευρά του ο Λουίτζι Ντι Μάγιο, ο έτερος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, επικεφαλής του λαϊκιστικού Κινήματος Πέντε Αστέρων (M5S, «αντισυστημικό»).

«Ο στόχος μας είναι να διατηρήσουμε το έλλειμμα στο 2,4% του ΑΕΠ, και δεσμευόμαστε να το διατηρήσουμε» σε αυτό το επίπεδο, πρόσθεσε, μετά το υπουργικό συμβούλιο στο οποίο προέδρευσε ο πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προειδοποίησε νωρίτερα την Τρίτη ότι το σχέδιο της Ρώμης για την τόνωση της ανάπτυξης μέσω αύξησης του ελλείμματος θα κάνει τη χώρα ευάλωτη στην αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της και υπάρχει κίνδυνος να την οδηγήσει σε ύφεση, προτείνοντας αντ’ αυτού μια «συγκρατημένη» δημοσιονομική προσαρμογή για να μειωθούν τα κόστη αναχρηματοδότησης του ιταλικού κρατικού χρέους (131% του ΑΕΠ).

Στην ετήσια αξιολόγησή του γα την οικονομική πολιτική της Ιταλίας, το ΔΝΤ σημείωσε ότι η όποια προσωρινή, βραχυπρόθεσμη τόνωση της ανάπτυξης από αυτό το δημοσιονομικό πακέτο υπερακοντίζεται από τον «σημαντικό κίνδυνο» ταχείας επιδείνωσης της κατάστασης των ιταλικών δημοσιονομικών.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Κομισιόν, τα μέτρα που προβλέπονται στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης Λέγκας/M5S υπάρχει κίνδυνος να αυξήσουν το έλλειμμα στο 2,9% το 2019 και στο 3,1% το 2020, ενώ η ανάπτυξη δεν θα ξεπεράσει το 1,2%, θα είναι δηλαδή αισθητά κατώτερη της ιταλικής πρόβλεψης.

Σύμφωνα με ιταλικά ΜΜΕ, ο υπουργός Οικονομίας Τζοβάνι Τρία έστειλε μια επιστολή στις Βρυξέλλες που θα παραληφθεί τις επόμενες ώρες, στην οποία εξηγεί την απόφαση της κυβέρνησης της Ρώμης, συνοδεύοντάς τη με μια παρουσίαση μέτρων διαρθρωτικής προσαρμογής και επενδύσεων που σχεδιάζει η κυβέρνηση.

Αρνούμενη να μεταβάλει τα στοιχεία που περιέχονται στον προϋπολογισμό της, η Ρώμη εκτίθεται στον κίνδυνο να κινηθεί «διαδικασία επί παραβάσει» για το «υπερβολικό έλλειμμά» της, η οποία επισύρει δυνητικά οικονομικές κυρώσεις που ισούνται με το 0,2% του ΑΕΠ της (δηλαδή ύψους περίπου 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ)

Απευθυνόμενη στο ημικύκλιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ επανέλαβε νωρίτερα χθες ότι η ΕΕ θέλει να «τείνει το χέρι» στην Ιταλία, χώρα-ιδρυτικό της μέλος. «Ελπίζω ότι θα μπορέσει να βρεθεί μια λύση», είπε.

Ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές και τις Δημοσιονομικές Υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί απηύθυνε νέα έκκληση για διάλογο και σημείωσε ότι ελπίζει τα δύο μέρη να καταλήξουν σε έναν «συμβιβασμό».

Σύμφωνα με έναν αναλυτή, τον Λορέντσο Κοντόνιο, ιδρυτή της εταιρείας LC Macro Advisors, η Ιταλία κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με διαδικασία επί παραβάσει για το υπερβολικό δημόσιο έλλειμμα «ως τα τέλη Ιανουαρίου», όμως η προθεσμία των τριών ως έξι μηνών για να προετοιμαστεί ένα σχέδιο τροποποίησης του προϋπολογισμού της «θα επιτρέψει στην Ιταλία να φθάσει στις ευρωεκλογές ανεμπόδιστα» και κατόπιν «δεν θα γίνει τίποτα ωσότου να έχει αναλάβει τα καθήκοντά της η νέα Επιτροπή», το φθινόπωρο του 2019.

Για τον Κοντόνιο, αν δεν υπάρξει ταχεία ανάληψη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα είναι οι κεφαλαιαγορές εκείνες που θα αναλάβουν τον ρόλο του «αληθινού φύλακα της δημοσιονομικής πειθαρχίας».

https://www.eleftherostypos.gr

Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου και αμέσως μετά την εξόντωση των Ιταλών στην Κεφαλονιά από τους Γερμανούς, το δεύτερο κατά σειρά σημασίας και μεγέθους. Αναφερόμαστε στις εκτελέσεις Ιταλών στο νησί της Κω, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας.

Για το θέμα αυτό μας μίλησε ο Ιωάννης Δ. Τρικοίλης Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, ενώ ευχαριστούμε και το Δήμο της Κω που μας εξυπηρέτησε στην έρευνα αυτή.

Η ανάρτησή μας είναι αναδημοσίευση του σχετικού θέματος που είχαμε κάνει το 2016 στο ert.gr με αφορμή τη θλιβερή επέτειο.

-Ποια ήταν η συμπεριφορά των Ιταλών προς τους κατοίκους της Κω και της Δωδεκανήσου γενικότερα;

-Η συμπεριφορά των Ιταλών προς το ελληνικό πληθυσμό είναι γεγονός ότι υπήρξε σαφώς καλύτερη από αυτή των Τούρκων αφού αναφερόμαστε σε ευρωπαϊκό προηγμένο λαό και βεβαίως χριστιανικό λαό, που αυτόματα δημιουργεί θετικά αντανακλαστικά και υψηλές προσδοκίες στους κατοίκους των νησιών της Δωδεκανήσου.  Είναι αληθές ότι από το 1912 και μέχρι την έλευση του πρώτου κυβερνήτη Mario Lago το 1923 υπήρξε στρατιωτική κατοχή κατά την οποία τα νησιά δεν ένιωσαν καταπίεση από ενέργειες επιβολής ή αυταρχικές συμπεριφορές από τους στρατιωτικούς Ιταλούς διοικητές.

Ο Mario Lago ως πρώτος κυβερνήτης  1923- 1936 όντας γερουσιαστής και μορφωμένος προσπάθησε με αρκετά έξυπνο τρόπο (διαμέσου μεγάλων έργων υποδομών, νέων τεχνικών και τεχνολογιών  στις κατασκευές και στις καλλιέργειες) να δημιουργήσει ένα αίσθημα στους κατοίκους ότι θα αλλάξει η οικονομική κατάσταση τους προσφέροντας τους τη δυνατότητα να αποκτήσουν εάν θέλουν την ιταλική υπηκοότητα και να έχουν πρόσβαση σε διάφορες θέσεις στο Δημόσιο και παράλληλα τη δυνατότητα σπουδών σε ορισμένα Ιταλικά πανεπιστήμια Ρώμης, Πίζας.  Μάλιστα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1933 η ιταλική διοίκηση προέβη σε δημιουργία της καινούργιας πόλης της Κω με μοντέρνες υποδομές και κτίρια που θα στεγάζονταν όλες οι κρατικές υπηρεσίες.

Παράλληλα έδωσε δάνεια χαμηλότοκα και σε ορισμένες περιπτώσεις άτοκα για κατασκευή κατοικιών, γεγονός που είχε θετική απήχηση στην πλειονότητα των φτωχών κατοίκων (περίπτωση λαϊκών κατοικιών).  Στον τομέα της παιδείας ένα μέρος των χρημάτων για τη λειτουργία των σχολειών είχε προέλευση από τα ιταλικά ταμεία που βεβαίως είχαν πόρους από το ιταλικό κράτος, αλλά και από μια σχετικά ήπια φορολογία των νησιωτών.

Το 1936 στη θέση του μετριοπαθούς Mario Lago έρχεται ο τετράρχης του φασισμού Cesare Maria De Vecchi, άνθρωπος αυταρχικός, σκληρός και σε πολλές περιπτώσεις βάναυσος απέναντι στους νησιώτες που τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους όταν αυτός επιχείρησε να επιβάλλει ολοκληρωτικά την ιταλική γλώσσα στα σχολεία και να ελέγξει πλήρως την λειτουργία της εκκλησίας. Πολλές υπήρξαν  οι αντιδράσεις των νησιωτών, ιδιαίτερα των Καλύμνιων διανοούμενων, αλλά και του απλού λαού όταν δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό ζήτημα.

Είναι γνωστός ο «πετροπόλεμος» του γυναικείου πληθυσμού της Καλύμνου εναντίων των Ιταλών κατακτητών που ήθελαν να δημιουργήσουν μια νέα κατάσταση στα θρησκευτικά πράγματα (που δεν άρμοζε στις θρησκευτικές παραδόσεις του νησιού των σφουγγαράδων).

-Υπήρχε στο νησί αντιστασιακή δραστηριότητα και αν ναι ποια;

-Στο νησί της Κω δεν μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε οργανωμένη αντιστασιακή δράση όμως δεν ήταν λίγες οι φορές που οι κάτοικοι εξέφραζαν σχεδόν φανερά την αντίθεση τους με ορισμένες πρακτικές της ιταλικής διοίκησης κυρίως σε ζητήματα θρησκείας και εκπαίδευσης.

Ζήτημα θρησκείας: η προσπάθεια των Ιταλών να αποκόψουν την εκκλησία της Δωδεκανήσου από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.

Ζήτημα εκπαίδευσης: η επιβολή της ιταλικής γλώσσας ως κύριας γλώσσας στα σχολεία και η σχεδόν κατάργηση της ελληνικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

-Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και μέχρι τις παρεμβάσεις των Γερμανών, ποια ήταν η στάση των Ιταλών στο νησί;

Από την 8^η Σεπτεμβρίου 1943 ημέρα κατά την οποία ο Βασιλείας Vittorio Emmanouele ο Γ’ και ο στρατάρχης Pietro Badoglio κατέληξαν σε μυστική συνθηκολόγηση με τους συμμάχους δεν υπάρχουν μαρτυρίες ή γεγονότα που να μας βεβαιώνουν ότι υπήρξε κάποια αλλαγή στη στάση της ιταλικής διοίκησης έναντι των κατοίκων της Κω  βεβαίως υπήρξε ένα κλίμα έντασης και αβεβαιότητας αφού ο φόβος για αντίδραση των Γερμανών ήταν διάχυτος στις τάξεις της ιταλικής φρουράς του νησιού.

Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις έχουμε μαρτυρίες κατοίκων της Κω που είχαν κάποια σχέση με Ιταλούς υπαλλήλους αλλά και χαμηλόβαθμους Ιταλούς αξιωματικούς ότι ο φόβος αντιποίνων από πλευρά των εξαγριωμένων Γερμανών έκαναν τους Ιταλούς να αποκτήσουν ένα ηπιότερο προσωπείο απέναντι στους κατοίκους.

Οι Γερμανοί αμέσως μετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών έθεσαν σε εφαρμογή την επιχείρηση για τον αφοπλισμό της ιταλικής φρουράς στα Δωδεκάνησα μάλιστα σε αυτήν την επιχείρηση έδωσαν ειρωνικά την κωδική ονομασία «ΑΞΩΝ».  Στη Ρόδο με αστραπιαία κίνηση ο έμπειρος υποστράτηγος Ulrich Kleemann με τη μεραρχία εφόδου «ΡΟΔΟΣ» κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να αιχμαλωτίσει αμαχητί τον κύριο όγκο της μεραρχίας «REGINA» που έδρευε στη Ρόδο, ένα σύνολο ανδρών όλων των κλάδων που αριθμούσε γύρω στις 40.000.  Ο επόμενος στόχος ήταν η Κως και η Λέρος.

Η Κως έπρεπε να καταληφθεί πρώτη γιατί διέθετε αεροδρόμιο και οι υπερασπιστές της Ιταλοί ήταν γύρω στις 4.000 και οι Βρετανοί 1.600, αριθμός που σίγουρα ήταν μικρότερος από αυτόν της Ναυτικής βάσης της Λέρου.  Οι Γερμανοί άρχισαν να βομβαρδίζουν από την επομένη της συνθηκολόγησης των Ιταλών όλους τους στρατιωτικούς στόχους της Κω, παράλληλα δε με προκηρύξεις ενημέρωναν τους Ιταλούς ότι σε περίπτωση συνεργασίας αυτοί θα θεωρηθούν σύντροφοι και σύμμαχοι, σε περίπτωση που παραδοθούν θα θεωρηθούν αιχμάλωτοι πολέμου και η μεταχείριση τους θα είναι η προβλεπόμενη από τις προβλεπόμενες συνθήκες.

Σε περίπτωση ένοπλης αντίστασης αυτόματα θα καταδικαστούν για έσχατη προδοσία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.  Η συντριπτική πλειοψηφία των Ιταλών αξιωματικών πλην ελαχίστων πεπεισμένοι ότι η παρουσία των Βρετανών από τη μια αλλά και η πτώση της γερμανικής στρατιωτικής ισχύος από την άλλη καθιστούσε δύσκολο το εγχείρημα των Γερμανών να καταλάβουν τα νησιά. Έτσι λοιπόν αγνόησαν τα τελεσίγραφα των Γερμανών και ετοιμάστηκαν για μια θανάσιμη μέχρις εσχάτων μάχη. 

Οι  Ιταλοί παραμονή της γερμανικής επίθεσης (που έλαβε την ονομασία ICEBERG – πολική άρκτος) διέθεταν στην Κω γύρω στις 4000 άνδρες υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Felice Leggio.  Στην Κω η βρετανική δύναμη αριθμούσε γύρω στους 1600 άνδρες και μια υπολογίσιμη δύναμη αεροσκαφών με έδρα το αεροδρόμιο της Αντιμάχειας, αλλά σε συνθήκες ανάγκης και στους αεροδιαδρόμους στην περιοχή Τιγκάκι και στη περιοχή Λάμπη πλησίον της πόλης της Κω.

-Πως ξεκίνησαν τα γεγονότα;

-Στις 3 Οκτωβρίου 1943 οι Γερμανοί με απόλυτο αιφνιδιασμό έκαναν απόβαση ταυτόχρονα σε τρία σημεία της Κω. Ο κύριος όγκος των Γερμανών αποβιβάστηκε στην βόρια παραλιακή περιοχή ανάμεσα Μαρμάρι και Τιγκάκι, υπό την διοίκηση του ταγματάρχη Silvester von Saldern.  Ένα άλλο τμήμα αποβιβάστηκε στη νότια περιοχή του νησιού στην περιοχή Άγιος Ζαχαρίας υπό τις διαταγές του λοχαγού Philip Aschof.

Το τρίτο τμήμα αποτελούσε ένας λόχος αμφίβιων καταδρομέων της μεραρχίας Brandenburg και αποβιβάστηκε στην νότια πλευρά της Κω κοντά στη Κέφαλο μαζί με ένα λόχο αλεξιπτωτιστών της ίδιας μεραρχίας που έπεσε μεταξύ Κεφάλου και αεροδρομίου της Αντιμάχειας.

Αυτοί οι δύο λόχοι υπό την διοίκηση του λοχαγού Αρμιν Κουλμαν  και του υπολοχαγού Οsatz είχαν ως κύριο στόχο την κατάληψη του αεροδρομίου.   Οι Γερμανοί έχοντας κυριαρχήσει αεροπορικά στις προηγούμενες μέρες της απόβασης με αστραπιαίες κινήσεις κατάφεραν να καταλάβουν ολόκληρο το νησί της Κω μέσα σε μια ημέρα, αιχμαλωτίζοντας 3145 Ιταλούς και 1388 Βρετανούς.

Ο Γερμανός διοικητής όλων των δυνάμεων της απόβασης αντιστράτηγος Φρίντριχ Μύλλερ όρισε έκτακτο στρατοδικείο μεταξύ 5-6 Οκτωβρίου στο ιταλικό στρατόπεδο της περιοχής Λινοποτίου.  Εκεί δικαστής υπήρξε ο σκληρός λοχαγός των καταδρομέων Άρμιν Κούλμαν ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες απήλλαξε όσους Ιταλούς αξιωματικούς παρέμειναν κατά τη διάρκεια της μάχης αδρανείς και αποδεδειγμένα πιστοί στην φασιστική και ναζιστική συμμαχία και όσους άλλους αξιωματικούς υπηρετούσαν σε μονάδες υγειονομικού.

Οι υπόλοιποι 103 αξιωματικοί με το πρόσχημα ότι θα οδηγηθούν στην παραλία κοντά στην αλυκή για να τους παραλάβει πλοίο που θα τους μεταφέρει στον Πειραιά και από εκεί σε άλλους χώρους αιχμαλωσίας εκτελέστηκαν  κατά ομάδες και θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους που ήδη είχαν ανοιχθεί στην περιοχή Τσιφλίκα δίπλα στην αλυκή.

Οι εκτελέσεις παρέμειναν μυστικές για όλους του υπόλοιπους Ιταλούς αιχμαλώτους, υπήρξαν όμως κάποιοι Ιταλοί αξιωματικοί και καθολικοί ιερείς στους οποίους εκμυστηρεύθηκαν μετά από λίγο οι συνεργάτες των Γερμανών, ένας από αυτούς ήταν ο Ιταλός υπολοχαγός Aielo.  Θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπήρξαν και κάποιοι, ελάχιστοι βέβαια, Κωοι που είδαν το φρικιαστικό αυτό έγκλημα των Γερμανών αλλά υπό τον φόβο της τιμωρίας παρέμειναν σιωπηλοί.

-Μετά τις εκτελέσεις ποια ήταν η καθημερινότητα στο νησί μέχρι και τη λήξη του πολέμου;

-Μετά την εκτέλεση των Ιταλών και την επικράτηση των Γερμανών στην Κω επικρατεί ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας παρ’ όλο που οι Γερμανοί έμειναν ουδέτεροι και ουσιαστικά αδιάφοροι για την διοικητική οργάνωση του νησιού.  Στην ουσία επέτρεψαν στο ιταλικό διοικητικό προσωπικό να συνεχίσει το έργο του, ενώ αυτοί είχαν μόνο την στρατιωτική κατοχή.  Την περίοδο των 19 μηνών παρουσίας των Γερμανών στην Κω έχουμε τα πρώτα θύματα της σκληρότητας τους απέναντι σ’ εκείνους που πίστευαν ότι συνεργάζονταν με τους Άγγλους.

Με την κατηγορία ότι εντοπίσθηκε αγγλικό υλικό στην κατοχή τους εκτελέστηκαν με απαγχονισμό οι γεωργοκτηνοτρόφοι Ηλίας Καπίρης, Θεόκριτος Κώστογλου, Γεώργιος Ζουμπουλίκος, Ανεζούλα Πατάκου και Σταματία Περρή.

-Υπήρξαν προσπάθειες απόδοσης δικαιοσύνης και τιμωρίας των ενόχων για εγκλήματα πολέμου και ποια ήταν η τύχη τους;

-Μετά το τέλος του πολέμου είναι γεγονός ότι υπήρξαν προσπάθειες για την απόδοση ευθυνών στις βαρβαρότητες των Γερμανών εναντίων των Ιταλών.  Για τους εκτελεσθέντες νησιώτες ούτε λόγος να γίνεται.  Ο στρατηγός Μύλερ υπήρξε διοικητής  των γερμανικών δυνάμεων που κατέλαβαν την Κω και την Λέρο και έκανε πράξη την «ΟΔΗΓΙΑ» του Χίτλερ σχετικά με την μεταχείριση των Ιταλών που θα αντιστέκονταν με τα όπλα εναντίον των πρώην συμμάχων τους.  Ο στρατηγός Μύλερ το 1947 καταδικάσθηκε σε θάνατο από το στρατοδικείο των Αθηνών, η καταδίκη του όμως δεν αφορούσε στην εκτέλεση των Ιταλών αξιωματικών, αλλά για τις δολοφονίες των αμάχων στην Κρήτη της οποίας υπήρξε φρούραρχος για ένα μεγάλο διάστημα.

Η μοίρα των Ιταλών αιχμαλώτων υπήρξε τραγική αναμφισβήτητα, και παραδόξως κανένας Γερμανός δεν διώχθηκε ποινικά για αυτή τη δολοφονίααφού νομικίστικα οι εκτελέσεις ήταν καλυμμένες από το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπαντόλιο δεν είχε κηρύξει πόλεμο κατά της Γερμανίας την 8^η Σεπτεμβρίου με  αποτέλεσμα αυτοί οι Ιταλοί αξιωματικοί να θεωρηθούν προδότες των συμμάχων τους και να εκτελεσθούν.

– Στο νησί υπάρχει μνημείο από τον Δήμο και έχουν γίνει και εκδηλώσεις με παρουσία απογόνων των θυμάτων. Ο αντίκτυπος των γεγονότων αλλά και οι κατοπινές εκδηλώσεις μνήμης στην Ιταλία ποιος μπορούμε να πούμε ότι είναι;

-Οι κάτοικοι της Κω και ο Δήμος της Κω παρότι οι Ιταλοί αξιωματικοί υπήρξαν κατακτητές, περιέβαλε την μνήμη τους με σεβασμό.  Δημιούργησε μνημείο μαρμάρινο όπου αναγράφονται όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων Ιταλών αξιωματικών στο χώρο του καθολικού νεκροταφείου.  Τα τελευταία χρόνια σε συνεργασία με το κομιτάτο των Ιταλών πεσόντων στο Αιγαίο γίνονται λαμπρές εκδηλώσεις μνήμης παρουσία των Ιταλικών Αρχών αλλά και πλήθους συγγενών των εκτελεσθέντων.

Ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Giorgio Napolitano είχε προγραμματίσει την επίσκεψη του στην Κω στην 70^η επέτειο της εκτέλεσης όμως πολιτικοί λόγοι της τελευταίας στιγμής (πτώση της κυβέρνησης Berlusconi) δεν του επέτρεψαν να παραστεί στις εκδηλώσεις μνήμης. Ωστόσο έστειλε δια αντιπροσώπου του μια πλακέτα που ευχαριστεί τον Κωακό λαό για τον σεβασμό και την συμπάθεια του προς τους Ιταλούς πεσόντες.  Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί τεράστια δημοσιότητα στο γεγονός των Ιταλών αξιωματικών της Κω.  Σε αυτές τις προσπάθειες πρωτεργάτης είναι ο συνταγματάρχης εν αποστρατεία Pietro Giovanni Liuzzi και βέβαια όλοι οι συγγενείς των θυμάτων.

Το  2015 με  πρωτοβουλίες  του κ. Liuzzi και του στρατιωτικού ακόλουθου της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα έγινε προσπάθεια εντοπισμού και ανασκαφής στην  περιοχή όπου έγιναν οι εκτελέσεις για τον εντοπισμό των υπολοίπων τριών ομαδικών τάφων και την εύρεση των λειψάνων περίπου 30 αξιωματικών που δεν είχαν εντοπισθεί στις πρώτες έρευνες στις οποίες είχε γίνει η εκταφή των 64 σορών, λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου.

Δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό να εντοπισθούν οι υπολειπόμενοι ομαδικοί τάφοι όμως εντοπίσθηκε μεγάλος αριθμός προσωπικών αντικειμένων από τους ήδη ανοιγμένους τάφους.

Συγκεκριμένα βρέθηκαν χρυσά γυαλιά, χρυσά μενταγιόν και φυλακτά, μια χρυσή πένα, κουμπιά, διακριτικά βαθμού και ειδικοτήτων, λίγα οστά και το συγκλονιστικότερο όλων δεκαεπτά κάλυκες από τις χαριστικές βολές των Γερμανών εκτελεστών.  Τα αντικείμενα αυτά κατόπιν απόφασης του κομιτάτου των Ιταλών πεσόντων εκτίθενται στο μουσείο νεώτερης ιστορίας της Κω.

Φωτο: αρχείο Ιωάννη Τρικοίλη

Φωτογραφίες Ιταλών εκτελεσθέντων: αρχείο Pietro Giovanni Liuzzi

Συνέντευξη: Nάσος Μπράτσος

Αναδημοσίευση από : http://www.ert.gr