Μία από τις πλέον «γερασμένες» χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είναι η Ελλάδα, με μόνο την Ιταλία και τη Γερμανία να παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά γήρανσης.

Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγει η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Μαρί-Νοέλ Ντυκέν, σε εργασία της, στην οποία επεξεργάζεται -μεταξύ άλλων- δεδομένα της Eurostat, βάσει των οποίων η γήρανση του πληθυσμού στην Ελλάδα όπως και σε όλη την ΕΕ συνεχίστηκε απρόσκοπτα κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.

Όπως προκύπτει από την επεξεργασία των στοιχείων, το ποσοστό του ηλικιωμένου πληθυσμού της Ελλάδας αυξήθηκε σημαντικά, από 16,7% στα 19,4%, επίπεδο υψηλότερο από τον αντίστοιχο μέσο όρο της ΕΕ των 27 (17,5% το 2011).
Ο δείκτης γήρανσης, σύμφωνα με την αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, επιβεβαιώνει σαφώς αυτή την τάση: αν ο αριθμός ηλικιωμένων ατόμων για 100 νέους (κάτω από 15 ετών) ήταν 110 το 2001, σήμερα φτάνει τους 134. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αντίστοιχος δείκτης ανέρχεται σε 112 για το σύνολο της ΕΕ, ενώ μόνο τρεις χώρες αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα σε σχέση με την Ελλάδα (εκτός από τις δύο προαναφερόμενες, είναι επίσης η Βουλγαρία με δείκτη=140).

Εξετάζοντας την ηλικιακή δομή του πληθυσμού της Ελλάδας, προκύπτει ότι το ποσοστό ηλικίας 65 ετών και άνω ξεπερνά το 19% (σχεδόν ένας στους πέντε), τοποθετώντας τη χώρα μας στην ομάδα των τριών χώρων της Ένωσης με τα υψηλότερα ποσοστά- μαζί με την Ιταλία (20,3%) και τη Γερμανία (20,6%).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Είναι μόλις 19 ετών και η φωτογραφία του Jeo από την Κω επιλέχθηκε να μπει στην σελίδα του πιο γνωστού περιοδικού Vogue της Ιταλίας.

Που γεννήθηκες και μεγάλωσες;
Γεννήθηκα στην Αθήνα αλλά μεγάλωσα στην Κω.

Έχεις σπουδάσει κάτι; Αν όχι τι έχεις σκοπό να σπουδάσεις?
Φέτος αποφοιτώ από το Λύκειο και ο στόχος μου είναι να ασχοληθώ επαγγελματικά με την καλλιτεχνική φωτογραφία.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την φωτογραφία?
Η φωτογραφία είναι κάτι που πάντα μου άρεσε, άλλα ασχολούμαι πιο έντονα τους τελευταίους 7 μήνες.

Τι σημαίνει ο όρος φωτογραφία για σένα?
Ο Όρος φωτογραφία είναι ένας τρόπος να αποτυπώνω τις σκέψεις μου και να εκφράζω τα συναισθήματα μου μέσα από τις εικόνες.

Η εξέλιξη σου φωτογραφικά έγινε μέσα από την εμπειρία ή μέσα από ένα εργαστήρι (σχολή) και τελικά ποιο από τα δύο είναι πιο σημαντικό;
Όπως προανέφερα δεν έχω τελειώσει κάποια σχόλη ακόμα, ασχολούμαι ερασιτεχνικά μέχρι στιγμής, ξεκίνησα χωρίς να έχω ιδιαίτερες γνώσεις αλλά έμαθα κάποια πράγματα χάρη στη βοήθεια κάποιων ανθρώπων με γνώσεις πάνω σε θέματα αισθητικής.

Ποια είναι τα μαγικά συστατικά κατά την γνώμη σου που χρειάζεται κάποιος για να γίνει καλός φωτογράφος;
Θεωρώ πως δεν έχω την κατάλληλη εμπειρία ώστε να κρίνω κάτι τέτοιο, προσωπικά εγώ λειτουργώ με βάση τη φαντασία δημιουργώντας κάποιες ιστορίες στο μυαλό μου, αυτό που γνωρίζω κάλα είναι ότι χρειάζεται θέληση και σκληρή δουλειά για να καταφέρεις να ξεχωρίσεις.

Πως ονειρεύεσαι τον εαυτό σου στα επόμενα χρόνια;
Θέλω να εξελίξω τις γνώσεις μου τελειώνοντας μια σχόλη αρχικά και σκέφτομαι να φύγω στο εξωτερικό μιας και υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες.

Ποια είναι τα επόμενα άμεσα σχέδια σου;
Τα σχέδια μου είναι να συνεχίσω αυτό που κάνω προσπαθώντας όσο μπορώ να βελτιώνομαι.

Πως επιλέχθηκε η φωτογραφία σου να είναι στο Vogue τις Ιταλίας και πως νιώθεις γι’αυτό?
Στο συγκεκριμένο site του περιοδικού δίνεται η ευκαιρία στους νέους να αναδείξουν το ταλέντο τους στέλνοντας φωτογραφίες, οι οποίες αν πληρούν τα κριτήρια των editors, δημοσιεύονται στο site με την υπογραφή της Vogue. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά για να τα καταφέρω είμαι ικανοποιημένος και συνάμα χαρούμενος που οι κόποι μου ανταμείφθηκαν.

http://www.vogue.it/photovogue/Portfolio/67386b4a-4463-4f6e-8453-071355038de8/Image

67 χρόνια από την ύψωση της ελληνικής σημαίας στα Δωδεκάνησα.

Ο Βρετανός συγγραφέας Anthony Rogers στο βιβλίο του με τίτλο “Churchill’s Folly: Leros and the Aegean” ασχολήθηκε με τα γεγονότα στα Δωδεκάνησα το 1943 και τη γερμανική κατάληψη των νησιών. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2007 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ελληνικά με τίτλο «Το ολίσθημα του Τσόρτσιλ. Οι επιχειρήσεις στο Αιγαίο, Κως - Λέρος 1943». Είναι ένα βιβλίο που αναλύει σε βάθος και με επιμονή στις λεπτομέρειες, όλα τα γεγονότα τα οποία πλαισίωσαν τη συμμαχική ήττα στα Δωδεκάνησα και τη Σάμο το φθινόπωρο του 1943. Το βιβλίο αυτό ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιων ερευνών του συγγραφέα σε Αγγλία και Γερμανία και δεν αναφέρει μόνο τα στρατιωτικά - στρατηγικά αίτια της γερμανικής κατάληψης της Δωδεκανήσου και Σάμου, αλλά και την ανθρώπινη διάσταση μέσα από τις συνεντεύξεις των συμμετασχόντων.

Τώρα έρχεται με ένα νέο καλαίσθητο βιβλίο με τίτλο “SWASTIKA OVER THE AEGEAN. September - November 1943”. Κυκλοφόρησε στο τέλος του 2013 σε περιορισμένη έκδοση που αφιερώθηκε στον εορτασμό της 70ής επετείου των πολεμικών επιχειρήσεων στα Δωδεκάνησα. Είναι μια φωτογραφική καταγραφή των γεγονότων που συνέβησαν στα Δωδεκάνησα και τη Σάμο το φθινόπωρο του 1943. Γεγονότα που προκάλεσαν την τελευταία σημαντική γερμανική νίκη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο συγγραφέας ταξίδεψε πολλές φορές στα Δωδεκάνησα, γνώρισε αρκετούς Έλληνες και έγινε φίλος με πολλούς απ’ αυτούς. Περπάτησε σε όλα τα σημαντικά πεδία μαχών και κατέγραψε τι απομένει σήμερα από εκείνη την εποχή. Δημιούργησε ένα πανέμορφο βιβλίο που περιέχει περισσότερες από 500 φωτογραφίες, παλιές και καινούργιες. Δίπλα στις παλιές φωτογραφίες τοποθετούνται οι σημερινές, ώστε ένας που δεν γνωρίζει το χώρο να καταλάβει καλύτερα τη διάσταση του χρόνου και τις μεταβολές που υπήρξαν. Η επιλογή αυτή του συγγραφέα, που εκμεταλλεύεται τη διάσταση του χρόνου, προκαλεί έντονη συναισθηματική φόρτιση, διότι μ’ αυτή τη φωτογραφική αντιπαράθεση φέρνει το χθες πιο κοντά στο σήμερα και μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα τα ιστορικά μηνύματα.

Υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες και από την Κω, τότε και σήμερα. Ο συγγραφέας συνεργάσθηκε μαζί μου και με τον Γιώργο Ανδρουλάκη.

Το βιβλίο προστίθεται στα μέχρι τώρα ξενόγλωσσα βιβλία που αφορούν τη σύγχρονη ιστορία της Δωδεκανήσου. Η ανάδειξη της μάχης και της κατοχής των νησιών, με το χρόνο αποκτά την πραγματική της ιστορική εκτίμηση και συνεχώς αυξάνονται οι συγγραφείς, Έλληνες, Βρετανοί, Ιταλοί και Γερμανοί, που ασχολούνται μ’ αυτή τη σημαντική περίοδο.

Μέχρι πριν μερικά χρόνια οι μάχες στο Αιγαίο την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχαν εκτιμηθεί σε όλες τους τις διαστάσεις από τη διεθνή βιβλιογραφία. Από στρατιωτική πλευρά είναι σύνθετες επιχειρήσεις και των τριών όπλων, με συμμετοχή ειδικών δυνάμεων και τεχνολογίας πρωτοπόρας για την εποχή, με τους πρώτους τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους αέρος - θαλάσσης. Από στρατηγική πλευρά είναι υποδειγματικές για να καταλάβουμε τη γεωστρατηγική σημασία των Βαλκανίων στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημαντικό επίσης είναι και όλο το διπλωματικό υπόβαθρο γύρω απ’ αυτές.

Στις μάχες για την κατάληψη της Δωδεκανήσου έλαβαν μέρος οι τρεις εμπόλεμοι, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία και συμμετείχε το ελληνικό ναυτικό και ο Ιερός Λόχος. Όλα αυτά τα παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον και η Τουρκία που συνεχώς προσπαθούσε να έχει λόγο.

Το βιβλίο (ISBN: 978-3-00-042962-0) toro.enquiries@gmail.com είναι γραμμένο στα αγγλικά, έχει σκληρό εξώφυλλο και διαστάσεις 290mm x 240mm. Αποτελείται από 208 σελίδες με περισσότερες από 500 φωτογραφίες εκ των οποίων οι 350 είναι ασπρόμαυρες εποχής. Πρόκειται για ένα φωτογραφικό άτλαντα αυτών των μαχών και αποτελεί τη δευτερολογία του πρώτου βιβλίου του Anthony Rogers. Θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό είναι χρήσιμο σε κάθε Δωδεκανήσιο που ενδιαφέρεται για την περίοδο αυτή.

Κώστας Κογιόπουλος
kostaskogiopoulos.wordpress.com
Πηγή: rodosalarm

Τα Δωδεκάνησα, για την ακρίβεια είναι 14, ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος.

Τα Δωδεκάνησα, εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης, δέχθηκαν καταστρεπτικές επιδρομές από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς).

Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.

Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών στις 10 Αυγούστου 1920 τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνι προσπάθησαν να τα «εξιταλίσουν». Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το 1943, κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας τον Μάιο του 1945, η Μεγάλη Βρετανία.

Ήταν η χρυσή ευκαιρία για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στο ελληνικό κράτος, την οποία η ελληνική διπλωματία δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί άφθονο ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των Γερμανών από τα Δωδεκάνησα. Το θέμα θα λυνόταν οριστικά από τη Διάσκεψη Ειρήνης των νικητριών δυνάμεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που θα συνερχόταν στο Παρίσι.

Η Ελλάδα, δια του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, διαμήνυσε ότι θα έθετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως εθνικές διεκδικήσεις την πρόσκτηση της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ σκόπευε να θέσει και το ζήτημα της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις τέσσερις αυτές εθνικές διεκδικήσεις, μόνο το θέμα των Δωδεκανήσων ευοδώθηκε, χωρίς δυσκολίες και περιπλοκές.

Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή.

Όμως, σε μια απρόσμενη στροφή της πολιτικής της, η Σοβιετική Ένωση συγκατατέθηκε να αποδοθούν τα Δωδεκάνησα στη Ελλάδα, στη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών που προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων.

Η δήλωση έγινε στις 27 Ιουνίου 1946 από τον Υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Σκριάμπιν, γνωστότερο ως Μολότωφ, με μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, προτού καν συνέλθει η Διάσκεψη Ειρήνης, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για την Ελλάδα.

Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου.

Η Διάσκεψη της Ειρήνης συνήλθε στο Παρίσι από τις 29 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου 1946, όπου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς και τα θέματα της Βορείου Ηπείρου και της διευθέτησης των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, χωρίς επιτυχία, αφού οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν τη σύμμαχό τους Σοβιετική Ένωση και τους δορυφόρους της Αλβανία και Βουλγαρία. Η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει το Καστελόριζο και τη Σύμη έπεσαν στο κενό.

Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία, τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη χώρα μας.

Με επιμονή της σοβιετικής πλευράς, οριζόταν στο κείμενο ότι τα νησιά θα παρέμεναν αποστρατιωτικοποιημένα, πρόβλεψη που θα επικαλεστεί η Τουρκία κατά τρόπο καταχρηστικό μετά το 1974.

Από την τουρκική ερμηνεία του κειμένου της ελληνοϊταλικής συνθήκης του 1947, σε συνδυασμό με τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932, θα προκύψει και το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών», που έθεσε η Άγκυρα μετά την Κρίση των Ιμίων το 1996.

Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα.

Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

enikos.gr

Ζητούν μέτρα από την Ιταλία Ε.Ε. και UNESCO.

Ποσό 2 εκατ. ευρώ θα εκταμιεύσει η Ιταλία για τη διάσωση των μνημείων της Πομπηίας, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού της χώρας, Ντάριο Φραντσεσκίνι. Η χρηματοδότηση των έργων συντήρησης και διάσωσης αποφασίστηκε σε έκτακτη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, λίγες ώρες αφότου είχε καταρρεύσει τοίχος μέσα στο αρχαιολογικό συγκρότημα. Ήταν η τρίτη κατάρρευση μέσα σε λίγες ημέρες, ενώ και μερικούς μήνες νωρίτερα είχε σημειωθεί κατάρρευση κατά την περίοδο των πρώτων ισχυρών βροχών που έπληξαν την Ιταλία.

Την ίδια ώρα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και αξιωματούχοι ης UNESCO κάνουν λόγο για υποχρηματοδότηση, κατηγορώντας την ιταλική κυβέρνηση ότι έχει εγκαταλείψει την Πομπηία, όπως αναφέρει το BBC, χώρος που έχει κηρυχθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Κάθε κατάρρευση αποτελεί «τεράστια ήττα» στην προστασία της παγκόσμια πολιτιστικής κληρονομιάς, τονίζει από την πλευρά του ο Ευρωπαίος Επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής, Γιοχάνες Χαν, σημειώνοντας πως «η Πομπηία είναι ένας εμβληματικός χώρος όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο».

Πηγή: athensvoice