Σαν σήμερα το 1987 στο Σ.Ε.Φ. η Εθνική μας ομάδα έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία της, αλλάζοντας τη ροή ενός αθλήματος στη χώρα μας!
Στο ΣΕΦ, 33 ολόκληρα χρόνια πριν, έλαβε χώρα η αναβίωση του μύθου του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ. Η ταπεινή Ελλάδα, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, στέφτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μπάσκετ, νικώντας διαδοχικά όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής. Τετάρτη 3 Ιουνίου-Κυριακή 14 Ιουνίου 1987. Δώδεκα ημέρες, που κάθε μια θαρρείς πως αντιστοιχούσε στους θεούς του Ολύμπου! Γιατί εκείνο το καλοκαίρι όλοι οι Έλληνες, με οδηγό τα «χρυσά παιδιά» του Κώστα Πολίτη, ταξίδεψαν στα ουράνια! Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης με μια πορεία που σηματοδότησε την τεράστια έκρηξη του μπάσκετ στη χώρα μας. Θα μπορούσε να είναι ένα καλό… ανέκδοτο, όμως για όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Και ήταν τόσο γλυκιά η άτιμη που όσος χρόνος κι αν περάσει θα έχει αφήσει πίσω το στίγμα της στα αθλητικά δρώμενα της πατρίδας μας.
Μέχρι τότε, μας έλεγαν για Ισπανία και «στρίβαμε» διακριτικά… Ιταλία; Ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε! Γιουγκοσλαβία; Άντε να χάσουμε με καμιά 30αριά ή 20αριά πόντους και… όλα καλά! Απούσα από το Ευρωμπάσκετ του 1985, η Εθνική Ελλάδας δεν τολμούσε να βάλει τον πήχη ψηλά παρότι αγωνιζόταν εντός έδρας.
Δίχως συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες (σ.σ. χρειάστηκαν άλλα 9 χρόνια για την παρθενική μας εμφάνιση στην Ατλάντα) και με μοναδική ουσιαστικά περγαμηνή τη 10η θέση στο Παγκόσμιο της Ισπανίας το 1986 (σ.σ. η 3η θέση στο Ευρωμπάσκετ του Καΐρου (!) το μακρινό 1949 συμπαθάτε μας αλλά στατιστική μόνο σημασία έχει) βρεθήκαμε να διοργανώνουμε το 25ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης. Ποιος να φανταζόταν τι θα επακολουθούσε!
Μέχρι τότε το όνειρο της πρόκρισης έμοιαζε στοιχειωμένο. Μπορεί το σύστημα να φάνταζε «λουκούμι», αφού σε όμιλο έξι ομάδων προκρίνονταν στη δεύτερη φάση οι τέσσερις, ο δρόμος ωστόσο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Έχοντας να αντιμετωπίσουμε κατά σειρά Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία, Ισπανία, Σοβιετική Ένωση και Γαλλία, το «κλειδί» για τους «8» ήταν το πρώτο και το τελευταίο παιχνίδι. Δύο νίκες χρειάζονταν, οπότε η αδύναμη Ρουμανία και οι άσπονδοι φίλοι μας, οι Γάλλοι, ήταν ο στόχος στον οποίο έπρεπε να επικεντρωθεί η Εθνική για να μπει στην οκτάδα.
Τετάρτη 3 Ιουνίου: Το πρώτο αίμα!
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε η νίκη επί της Ρουμανίας με 109-77 θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένας καλός οιωνός για το μέλλον. Όμως ποιος τολμούσε να ελπίζει σε κάτι παραπάνω; Ίσως μόνο ο Κώστας Πολίτης, που με περισσό θάρρος δήλωσε: «πιστεύω ότι το ματς με τους Γιουγκοσλάβους είναι 50-50», προοικονομώντας μια απίθανη συνέχεια.
Ο Γκάλης με 44 πόντους έδειξε με το «καλημέρα» ότι θα ήταν ο Νο1 κίνδυνος για τις αντίπαλες άμυνες (σ.σ. αναδείχθηκε MVP και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 296π.), ενώ ο Φασούλας σκόραρε 20, αποδεικνύοντας ότι εκτός από το γνωστό «σκιάχτρο» στην άμυνα θα ήταν σε θέση να βοηθήσει και επιθετικά.
Πέμπτη 4 Ιουνίου: Η μεγάλη των… Ελλήνων σχολή!
Το τελικό 84-78 κόντρα στους Γιουγκοσλάβους ήταν απλά α-πί-στευ-το! Ο μακαρίτης Κρέζιμιρ Τσόσιτς, προπονητής των «πλάβι» τότε, έμοιαζε απαρηγόρητος, όχι μόνο για την ήττα μα και για την αποτυχία του να σταματήσει τον Γκάλη. «Σκεφτήκαμε ένα σωρό τρόπους για να τον εμποδίσουμε πριν από το παιχνίδι» παραδέχθηκε. Φανταστείτε, δηλαδή τι θα έγραφε το κοντέρ του «Γκάνγκστερ», που σταμάτησε και πάλι στους 44 πόντους!
Με τη λήξη του ματς, ο αγωνιστικός χώρος του ΣΕΦ πολιορκείται από τους εκστασιασμένους θεατές, οι οποίοι θέλουν να πανηγυρίσουν τον άθλο μαζί με τους Έλληνες παίκτες. Το νερό είχε κυλήσει στο αυλάκι…
Παρασκευή 5 Ιουνίου: Ο «κακός δαίμονας» επιστρέφει
Η Εθνική, μην έχοντας προφανώς συνειδητοποιήσει τι πέτυχε το προηγούμενο βράδυ, χάνει με «κάτω τα χέρια» από τους Ισπανούς με 106-89. Οι 35 πόντοι του Γκάλη και οι 20 του Φασούλα δεν ήταν αρκετοί για να φέρουν την πρώτη νίκη με αντίπαλο τους «φούριας ρούχας». Χιμένεθ, Σαν Επιφάνιο και Ρομάι ξεθέωσαν τους διεθνείς μας, ενώ ο κόσμος που είχε κατακλύσει τις εξέδρες του ΣΕΦ, προς στιγμή «πάγωσε».
Σάββατο 6 Ιουνίου: Επειγόντως… ηρεμιστικά!
Η υπερδύναμη που άκουγε στο όνομα «Σοβιετική Ένωση» (σ.σ. φιναλίστ έναν χρόνο πριν στο Παγκόσμιο της Ισπανίας) μένει κάτω από τους 70 πόντους και παρ’ όλα αυτά κερδίζει! Το διαιτητικό δίδυμο του Άγγλου Ρίτσαρσον και του Τσεχοσλοβάκου Κότλεμπα γίνεται «κόκκινο πανί» για όλους του Έλληνες εκείνο το βράδυ. Οι αποφάσεις τους (ειδικά του δεύτερου) κάνουν «πυρ και μανία» τους παίκτες μας, που ωστόσο αντέχουν και καταφέρνουν να ισοφαρίσουν με τρίποντο του Γκάλη (66-66) ένα λεπτό πριν από το τέλος.
Το γκολ-φάουλ του αδικοχαμένου Παγκράσκιν δίνει τελικά τη νίκη στην ομάδα του Γκομέλσκι, αφού ο Σταυρόπουλος αστοχεί στο τρίποντο της απελπισίας. Φεύγοντας για τα αποδυτήρια, οι διαιτητές ακούν τα εξ αμάξης, ενώ τα κλάματα του Γιαννάκη και του Χριστοδούλου φανερώνουν περισσότερο οργή παρά θλίψη για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά…
Κυριακή 7 Ιουνίου: The final countdown
Το «χιτ» της εποχής από το συγκρότημα των Europe είχε και… γαλλική version! Οι «τρικολόρ» πάλεψαν για ένα ημίχρονο, η συνέχεια όμως ήταν «γαλανόλευκη». Με τον Γκάλη να σημειώνει 34 πόντους, τον Γιαννάκη να προσθέτει άλλους δέκα και να περνάει… χειροπέδες στον «μπόμπερ» Ντιμπουισόν και τα άλλα παιδιά να αγωνίζονται με απαράμιλλο πάθος, η Εθνική Ελλάδας περνάει με το σπαθί της στην οκτάδα, επικρατώντας 82-69. Η αντίστροφη μέτρηση είχε μόλις αρχίσει…
Τετάρτη 10 Ιουνίου: Mama mia!
Βρε μπας και οι Ιταλοί αντιμετώπισαν τους Λέικερς της εποχής εκείνο το βράδυ; Η απόδοση των παικτών μας αγγίζει το τέλειο! Εκτός του συνήθη ύποπτου Γκάλη (38π.), το «μενού» περιλαμβάνει ακόμη Γιαννάκη (22π.) με ολίγη από… Καμπούρη (14π.)! Αν ψάχνετε να βρείτε παιχνίδι στο οποίο ο Αργύρης κάρφωσε και μάλιστα σε αιφνιδιασμό που ο ίδιος δημιούργησε κλέβοντας την μπάλα, ο προημιτελικός με τους -αήττητους στον προκριματικό γύρο- Ιταλούς θα σας αποζημιώσει!
Οι τυχεροί που βρέθηκαν στις εξέδρες του ΣΕΦ παραληρούν! Ο προπονητής των «ατζούρι», Βαλέριο Μπιανκίνι, απελπισμένος από τον καταιγιστικό ρυθμό της ελληνικής ομάδας ζητάει το ένα τάιμ άουτ πίσω από το άλλο, μήπως και μπορέσει να «ξυπνήσει» τους παίκτες του. Μάταια όμως! Μόνο ο Ρίβα (22π.) καταφέρνει να διασωθεί από το ιταλικό «ναυάγιο» και η νίκη με 90-78 έρχεται να προσθέσει ακόμα μία μεγάλη επιτυχία σε εκείνο το… κολασμένο καλοκαίρι. Η ελληνική μηχανή είχε πάρει για τα καλά μπροστά…
«Το έβλεπα στα μάτια τους πριν από το παιχνίδι ότι δεν ήταν έτοιμοι» δηλώνει ο Νίκος Γκάλης και συμπληρώνει προφητικά: «Είναι η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου μέχρι το επόμενο παιχνίδι!». Ο Φασούλας, με ένα φαρδύ χαμόγελο, δεν έκρυψε ότι από ένα σημείο και μετά η Εθνική μας έκανε… πλάκα στους Ιταλούς, ενώ ο Χριστοδούλου έμοιαζε να μην το πιστεύει: «Είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου» παραδέχθηκε με φωνή σχεδόν τρεμάμενη.
Η ελληνική ομάδα στους «4» της Ευρώπης! Ο Τύπος αφιερώνει ολόκληρες σελίδες για πρωτοφανή επιτυχία. Τίτλοι όπως: «Μια μεΓΚΑΛΗ μέρα» ή «Τον λένε Αργύρη και είναι από χρυσάφι», απλά αποτυπώνουν στο χαρτί το επίτευγμα της «επίσημης αγαπημένης».
Παρασκευή 12 Ιουνίου: «Φοβού τους Έλληνες»!
Το «οι άνθρωποι ορέγονται τη γνώση» του Αριστοτέλη, μετατρέπεται σε «οι Έλληνες ορέγονται την κούπα»! Και τι κούπα! Της πρωταθλήτριας Ευρώπης!
Ο ημιτελικός με τους Γιουγκοσλάβους υπήρξε η επιτομή της θέλησης, της προσπάθειας, της πίστης για την πρόκριση στον μεγάλο τελικό.
Αυτή τη φορά, από τα μικρόφωνα του σταδίου, ακουγόταν το «Eye of the tiger των Survivor… Πράγματι, οι διεθνείς μας, έχοντας τη ματιά του τίγρη, επιβίωσαν και στη δεύτερη κόντρα τους με τους «πλάβι»!
Πεινασμένοι για να φτάσουν στην κορυφή, οι Έλληνες παίκτες έκαμψαν την αντίσταση της ομάδας του Τσόσιτς, εξαπολύοντας επική αντεπίθεση στο β’ ημίχρονο.
Τελικό αποτέλεσμα 81-77 με τον Φάνη απολαυστικό (18π.) και τον Γκάλη να πετυχαίνει καλάθια που για πολύ καιρό προβάλλονταν σε σήματα τηλεοπτικών εκπομπών της ΕΡΤ!
Ο αείμνηστος Ντράζεν Πέτροβιτς αρνείται να κάνει δηλώσεις, ενώ ο αδερφός του, ο Αλεξάντερ, ήταν… ειλικρινέστατος: «Εύχομαι καλή τύχη στους Σοβιετικούς» είπε ορθά κοφτά… Σκασίλα μας!
Όσο δηλητήριο κι αν έριχναν στην ελληνική ομάδα, όπως ο «κόμπρα» -όνομα και πράγμα- Κιτσάνοβιτς (σ.σ. «η διαιτησία ευνοεί τους Έλληνες» είχε πει μεταξύ άλλων), η Ομόνοια είχε μετατραπεί σε κέντρο ξέφρενων πανηγυρισμών. Όλοι οι δρόμοι, πλέον, οδηγούσαν στο ΣΕΦ το μεθεπόμενο βράδυ.
Κυριακή 14 Ιουνίου: Στην κορυφή της Ευρώπης
«Γιατί κάνουν έτσι αυτοί;» θα ρώταγε απορημένα κάποιος μπόμπιρας εκείνη τη μαγική βραδιά, βλέποντας όσα επακολούθησαν μετά τη λήξη του τελικού! Η Ελλάδα στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου και χιλιάδες κόσμου μέσα και έξω από το ΣΕΦ σε παροξυσμό! «Είμαστε πια πρωταθλητές, έρχονται άλλες εποχές» όπως εμπνευσμένα τραγουδούσαν λίγο αργότερα οι Φατμέ με τη φωνή του Νίκου Πορτοκάλογλου!
Όλη η χώρα στα πρόθυρα της τρέλας! Μα είναι να μη τρελαίνεται κανείς; Αυτή τη φορά ούτε ο ανεκδιήγητος Ισπανός ρέφερι Σαντσίς δε στάθηκε εμπόδιο στην Εθνική μας. Με ψυχή «χιλίων λεόντων» τα παιδιά του Κώστα Πολίτη και του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου έκαναν την αρμάδα του Γκομέλσκι να μοιάζει με… πλέι μομπίλ!
Ο Γκάλης ήταν ο γνωστός «γκάνγκστερ» με 40 πόντους και ορισμένα απίθανα καλάθια που έμειναν στην ιστορία, ο Γιαννάκης έφαγε το ξύλο της ζωής του από τον θηριώδη Τσατσένκο των 2,20μ., ενώ ο Ανδρίτσος αποδείχθηκε «τέρας ψυχραιμίας» (σ.σ. έστειλε με δύο βολές το ματς στην παράταση), όπως και ο Καμπούρης, που οι θρυλικές του πια βολές τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του έξτρα πεντάλεπτου, μας χάρισαν το πολυπόθητο τρόπαιο.
Η ζήλια στα πρόσωπα των ηττημένων την ώρα της απονομής ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό που είχε καταφέρει η Εθνική Ελλάδας. Κι ας έλεγε ο Γκομέλσκι ότι «υπό τέτοιες συνθήκες, ακόμα κι η Μαυριτανία θα κέρδιζε τον τίτλο».
Εμείς θα κρατήσουμε τη δήλωση του ίδιου για τον Γκάλη λίγο μετά τον τελικό: «Είναι ο παίκτης του 21ου αιώνα. Του βγάζω το καπέλο». Γιατί η Ιστορία θέλει γεγονότα κι όχι υποθέσεις για να προχωρήσει το δρόμο της. Και η Εθνική Ομάδα Μπάσκετ, το καλοκαίρι του 1987, έγραψε Ιστορία!
Οι πόντοι της ελληνικής ομάδας σε όλους τους αγώνες
Ελλάδα – Ρουμανία 109-77
Ελλάδα: Γκάλης 44, Σταυρόπουλος, Γιαννάκης 8, Καμπούρης 6, Λινάρδος 4, Καρατζάς 2, Φιλίππου 12, Φασούλας 20, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 6, Ρωμανίδης 5.
Ελλάδα – Γιουγκοσλαβία 84-78
Ελλάδα: Γκάλης 44, Σταυρόπουλος 1, Γιαννάκης 11, Καμπούρης 5, Ρωμανίδης, Φιλίππου 4, Φασούλας 8, Χριστοδούλου 9, Ανδρίτσος 2.
Ελλάδα – Ισπανία 89-106
Ελλάδα: Γκάλης 35, Γιαννάκης 17, Καμπούρης 1, Καρατζάς, Ρωμανίδης 8, Φασούλας 20, Χριστοδούλου 8, Ανδρίτσος.
Ελλάδα – Σοβιετική Ένωση 66-69
Ελλάδα: Γκάλης 31, Γιαννάκης 9, Καμπούρης 7, Ρωμανίδης, Ανδρίτσος, Φασούλας 13, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 4, Σταυρόπουλος.
Ελλάδα – Γαλλία 82-69
Ελλάδα: Γκάλης 34, Γιαννάκης 10, Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 7, Ανδρίτσος 4, Φασούλας 5, Ιωάννου, Χριστοδούλου 12.
Ελλάδα – Ιταλία 90-78
Ελλάδα: Γκάλης 38, Γιαννάκης 22, Καμπούρης 14, Φιλίππου 2, Φασούλας 9, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 3.
Ελλάδα – Γιουγκοσλαβία 81-77 (ημιτελικός)
Ελλάδα: Γκάλης 30, Σταυρόπουλος, Γιαννάκης 14, Καμπούρης, Φιλίππου, Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Ιωάννου, Χριστοδούλου 18.
Ελλάδα – Σοβιετική Ένωση 103-101 (τελικός, παράταση, κ.α. 89-89)
Ελλάδα: Γκάλης 40, Γιαννάκης 10, Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 3, Φιλίππου, Φασούλας 10, Ιωάννου 8, Χριστοδούλου 10, Ανδρίτσος 12
Η «χρυσή» πεντάδα της διοργάνωσης
Νίκος Γκάλης (Ελλάδα)
Παναγιώτης Φασούλας (Ελλάδα)
Σαρούνας Μαρτσουλιόνις (Σοβιετική Ένωση)
Αλεξάντερ Βολκόφ (Σοβιετική Ένωση)
Αντρές Χιμένεθ (Ισπανία)
Η τελική κατάταξη
Θέση Χώρα Ν – Η
1 Ελλάδα 6 – 2
2 Σοβιετική Ένωση 7 – 1
3 Γιουγκοσλαβία 5 – 3
4 Ισπανία 4 – 4
5 Ιταλία 7 – 1
6 Δυτική Γερμανία 4 – 4
7 Πολωνία 4 – 4
8 Τσεχοσλοβακία 2 – 6
9 Γαλλία 3 – 4
10 Ολλανδία 2 – 5
11 Ισραήλ 2 – 5
12 Ρουμανία 0 – 7
Ο Ρικ Πιτίνο, μίλησε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ, στην εκπομπή «Μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε», στους Βαγγέλη Ιωάννου και Πέτρο Μαυρογιαννίδη
Οι ατάκες που ξεχωρίζουν, από τον Αμερικανό hall of famer:
-Αν μου το ζητούσε ο Παναθηναϊκός, θα έμπαινα στο πρώτο αεροπλάνο και θα ερχόμουν να κοουτσάρω στη συνέχιση της Ευρωλίγκας
-Θα κάνω πρόταση στον Σπανούλη για την Εθνική, που δεν θα μπορεί να αρνηθεί
-Ένα τηλεφώνημα από τον Καλάθη, αλλά κι από άλλους παίκτες του Παναθηναϊκού, με έπεισε να έρθω στην Αθήνα για δεύτερη φορά
-Έχω υπογράψει συμβόλαιο με την Ομοσπονδία και τώρα θα υπογράψω νέο
-Έχω μιλήσει πριν δέκα μέρες με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο
-Έχω όρο στο συμβόλαιό μου με το Iona, για την Εθνική Ελλάδας και τον Παναθηναϊκό
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ρικ Πιτίνο:
«Είμαι πολύ χαρούμενος που μιλάω μαζί σας. Είμαι στην Φλόριντα, έχω υπογράψει 8 παίκτες, χωρίς κανείς από αυτούς να έχει επισκεφθεί τις εγκαταστάσεις της ομάδας, το ίδιο κι εγώ. Όλα γίνονται από το τηλέφωνο».
Για την δέσμευσή του προς την Εθνική ομάδα: «Πέρσι, μου είπε ο Άγγελος, ο ατζέντης μου στην Ελλάδα, ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να αλλάξει προπονητή κι αν ενδιαφέρομαι. Του είπε όχι κι ότι δεν θέλω να γυρίσω στον Παναθηναϊκό και ότι θέλω να αφοσιωθώ στην Εθνική. Του είπα ότι, παρόλο που αγαπώ τον οργανισμό, δεν θέλω να αναλάβω την ομάδα μες στη σεζόν ξανά. Δεν θα έχω την ευκαιρία να το κάνω όπως θέλω. Θέλω να συγκεντρωθώ στην Εθνική. Μετά με κάλεσε ο Καλάθης και κάποιοι άλλοι παίκτες, που μου είπαν ότι θέλουν να επιστρέψω. Αγαπώ την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, αλλά μου αρέσει να αναλαμβάνω ομάδες εξαρχής, όπως θα έκανα με την Εθνική. Θέλω να έρθω στην Ελλάα τον Ιούλιο, να κάνω δυο προπονήσεις. Αλλά όχι ακριβώς μπασκετικές. Θέλω να γνωρίσω τους παίκτες μου και να με γνωρίσουν κι αυτοί. Να πάμε για φαγητό. Δεν έχουμε, όπως ο Καναδάς ή η Αργεντινή οκτώ NBAers. Θα έχουμε έναν ή δύο κι οι υπόλοιποι είναι έμπειροι που καταλαβαίνουν το παιχνίδι. Πρέπει να είμαστε έξυπνοι, να δουλεύουμε ομαδικά. Δεν θα είμαστε η πιο αθλητική ομάδα με εξαίρεση τον Γιάννη. Πρέπει να είμαστε πιο έξυπνοι, πιο περήφανοι για να κερδίσουμε. Αυτό θέλω να κάνω με την Εθνική ομάδα.
Η πρώτη συζήτηση με τον ατζέντη σας ήταν νωρίς το φθινόπωρο. Πριν μιλήσετε με τον Καλάθη;
«Ναι. Ήθελα να ταξιδέψω, να πάω στην Φενέρμπαχτσε να περάσω χρόνο με κάθε παίκτη, που πιθανόν να έπαιζε στην Εθνική Ελλάδας. Είτε ήταν ο Σλούκας ή ο Ντόρσεϊ και οι άλλοι. Μετά προέκυψε η προοπτική του Παναθηναϊκού κι εξαιτίας της αγάπης μου για την ομάδα, τους προπονητές και τον οργανισμό, πήρα αυτή την απόφαση. Δεν ήταν αυτό το πλάνο μου, το πλάνο ήταν μόνο να προπονήσω την Εθνική».
Άρα ήταν λάθος η επιλογή σας;
«Όχι, δεν ήταν λανθασμένη η επιλογή μου να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό. Λατρεύω να προπονώ τον Παναθηναϊκό, απλά δεν ήταν το πλάνο μου. Θα ήθελα να έχω ξεκινήσει από την αρχή, από τον Αύγουστο, να έχω εφαρμόσει την επίθεση και την άμυνά μου. Δεν είναι καλό για κανέναν προπονητή να αναλαμβάνει στη μέση της περιόδου. Σχετικά με τον Παναθηναϊκό όμως, αγαπώ τον ιδιοκτήτη, τον πρόεδρο, τους οπαδούς, αναπτύξαμε μία εξαιρετική σχέση. Μου φέρθηκαν άψογα. Και θα μπαίναμε στα πλέι οφ πάλι. Ήμασταν στην 6η θέση, δεν ξέρω αν θα τα πηγαίναμε καλά στα πλέι οφ. Ξέρω ότι ο ιός είναι πιο σημαντικός από ότι περιμέναμε και πολλοί άνθρωποι μου ζητούσαν να επιστρέψω άμεσα πίσω. Μου έλεγαν ότι θα σταματήσουν το ΝΒΑ, την Ευρωλίγκα, δεν θα μπορέσεις να επιστρέψεις για μήνες».
Ταυτόχρονα ήρθε και η πρόταση από το ΙΟΝΑ: «Το ΙΟΝΑ δεν είναι Κεντάκι ή Λούβιλ. Δεν έχει τα λεφτά άλλων. Ήρθα επειδή είναι σπίτι μου. Εδώ μεγάλωσα, είναι κοντά στην οικογένειά μου, στον γιο μου. Δεν ήταν τόσο απόφαση μπάσκετ, αλλά απόφαση τρόπου ζωής. Αν το ΙΟΝΑ ήταν στην Πενσυλβάνια ή στην Βόρεια Καρολίνα, δεν θα αναλάμβανα τη δουλειά».
Για τον Νικ Καλάθη: «Ο Νικ είναι ένας μοναδικός παίκτης, γιατί έχει μέγεθος, είναι ένας από τους καλύτερους πασέρ, είναι σπουδαίος ηγέτης με σπουδαία συμπεριφορά. Δεν είναι τόσο καλός όσο ο Μάτζικ Τζόνσον, δεν είπα ποτέ αυτό. Αλλά είναι απίστευτος. Η all time πεντάδα μου των κορυφαίων, είναι η εξής: Τζόρνταν, Λεμπρόν, Καρίμ, Μάτζικ και στην πέμπτη θέση Όσκαρ Ρόμπερτσον, Κόμπε Μπράιαντ, Λάρι Μπερντ και ίσως και κάποιος ακόμα. Δεν λέω ότι ο Νικ είναι όσο καλός όσο ο Μάτζικ, αλλά όσον αφορά στην πάσα και το πώς βλέπει το γήπεδο, είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος, φοβερός ηγέτης κι αρχηγός του Παναθηναϊκού, τον θεωρώ πολύ καλό μου φίλο».
Για τη δήλωση του Νικ Καλάθη ότι το φετινό θα ήταν το τελευταίο του καλοκαίρι με την Εθνική: «Ακούστε ποιος είναι ο στόχος μου για την Εθνική ομάδα. Θα έχουμε τον Καλάθη, τον Παπαπέτρου, τον Μήτογλου, τον Παπαγιάννη, τον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου και μετά κοιτάμε τους υπόλοιπους παίκτες. Μου αρέσει ο παίκτης της Μακάμπι, ο Ντόρσεϊ και πρέπει να πω ότι ακόμη θέλω τον Σπανούλη να παίξει. Πριν τον τραυματισμό, πίστευα ότι ο Σπανούλης θα παίξει. Θέλω να είναι ο αρχηγός, θέλω να ηγηθεί της ομάδας, ακόμη κι αν δεν είναι 100% έτοιμος. Θα έχει χρόνο να επανέλθει με το πόδι του. Θέλω να έρθει σαν αρχηγός και ηγέτης. Δεν θα κερδίσουμε με την αθλητικότητα, αλλά με εξυπνάδα και με την περηφάνια του να παίζουμε για την Ελλάδα. Ο Σπανούλης είναι πολύ σημαντικός για μένα, θέλω να τον έχω μαζί μου. Θα του κάνω μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί».
Για το αν έχει επαφές με την ΕΟΚ: «Μίλησα με τον Πρόεδρο πριν από περίπου 10 ημέρες και του είπα ότι θέλω να έρθω τον Ιούλιο, να κάνω προπονήσεις για δύο μέρες, να με γνωρίσουν, να πάμε για δείπνο. Όταν για τον Καλάθη, τον Σπανούλη, τον Σλούκα, σκέφτεσαι πόσο έξυπνοι είναι κι όχι μόνο το κομμάτι του μπάσκετ. Είναι μια πραγματικότητα αυτή. Το λέω συνέχεια, ότι πρέπει να παίξουμε πιο έξυπνα από όλους. Να περιορίσουμε τα λάθη μας, να παίξουμε έξυπνο μπάσκετ πολύ υψηλού επιπέδου».
Για το αν έχει υπογράψει συμβόλαιο και τις απαιτήσεις που είχε για το staff του: «Υπέγραψα το παλιό μου συμβόλαιο, αλλά τώρα με την αναβολή θα υπογράψω νέο. Είπα στον Πρόεδρο, τον οποίο σέβομαι και είναι πολλά χρόνια εκεί, ότι το κάνω αυτό γιατί αγαπώ την Ελλάδα. Το κάνω γιατί αγαπάω τους Έλληνες παίκτες που έχω γνωρίσει. Αγαπώ τον Νικ, τον Παπαπέτρου, τον Παπαγιάννη, τον Μήτογλου, τον Σπανούλη, όλους όσους έχω γνωρίσει. Τον Γιάννη, τον Θανάση, τον Σλούκα. Το κάνω γι' αυτούς, για την Ελλάδα. Αν θέλουν να πάνε σε διαφορετική κατεύθυνση, είμαι ΟΚ με αυτό. Θα με χαροποιήσει να βοηθήσω την Ελλάδα με οποιονδήποτε τρόπο μπορώ, γιατί τη θεωρώ δεύτερη χώρα μου. Σκοπεύω να βοηθήσω με την εμπειρία μου, να έρθω τον Ιούλιο να συναντηθώ με την Ομοσπονδία και να ξεκινήσουμε να ετοιμαζόμαστε, ώστε να πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Για το αν η δουλειά του στο ΙΟΝΑ είναι εμπόδιο στο να εργαστεί στην Εθνική: «Όχι. Είπα από την αρχή στο ΙΟΝΑ ότι η δέσμευσή μου στην Εθνική ομάδα θα είναι πάντα υποχρέωσή μου. Ήξερα ότι η Euroleague δεν θα ολοκληρωθεί φέτος, αλλά είχα πει ότι θα είναι υποχρέωσή μου να τελειώσω την σεζόν με τον Παναθηναϊκό και μετά να προπονήσω την Ελλάδα. Μου είχαν πει ότι είναι μαζί μου 100%. Είμαστε περήφανοι που θα είσαι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας. Αν ο Παναθηναϊκός μου ζητούσε να επιστρέψω για τα πλέι οφ, θα έπαιρνα το πρώτο αεροπλάνο και θα ερχόμουν. Δεν νομίζω όμως ότι θα γίνει αυτό. Αγαπώ τον οργανισμό Παναθηναϊκός, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τον Μάνο Παπαδόπουλο, τον κόσμο και όλους. Είμαι πιστός σε αυτούς, είναι στο συμβόλαιό μου, αν χρειαστεί, για Παναθηναϊκό κι Εθνική ομάδα».
Για το αν σκοπεύει να συναντήσει τα αδέρφια Αντετοκούνμπο: «Ναι. Ξέρω τον Θανάση πολύ καλά και ναι το πλάνο μου είναι να συναντηθώ μαζί τους. Πιστεύω ότι το ΝΒΑ θα ξεκινήσει σύντομα, τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου και θα έχουμε μία συνάντηση, όπου αποφασίσει το ΝΒΑ να γίνουν οι υπόλοιποι αγώνες της φετινής σεζόν. Στο Λας Βέγκας ή στο Ορλάντο».
Για την χρησιμοποίηση του Γιάννη: «Πρέπει να χρησιμοποιήσεις τον Γιάννη με έναν σωστό τρόπο που θα του επιτρέψει να είναι ο εαυτός του. Άρα κι επιτυχημένος. Οι κανόνες είναι διαφορετικοί. Πρώτα, πρέπει να δημιουργήσεις μεγάλη κίνηση της μπάλας και μετά να του δώσεις τη δυνατότητα να επιτεθεί. Έτσι θα πετύχει. Κι αυτό θα κάνω επιθετικά. Υπάρχει τρόπος να χρησιμοποιήσεις τον Γιάννη σωστά. Με έναν από τους βοηθούς μου, τον Σον Σουίνι, που τον ξέρει πολύ καλά, έχουμε κάνει πολλές κουβέντες για τη σωστή χρησιμοποίησή του. Ασφαλώς και δεν εννοώ, σε καμία περίπτωση μάλιστα, ότι ο προηγούμενος προπονητής δεν χρησιμοποίησε τον Γιάννη σωστά. Μάλιστα, είναι ένας από αυτούς που μιλάω μαζί του και τον σέβομαι, ώστε να είναι βοηθός μου στην ομάδα. Ο Γιάννης είναι μοναδικός παίκτης και πρέπει να τον χρησιμοποιήσεις σωστά».
Για τους αντιπάλους Καναδά και Τουρκία, με τον Λάρκιν: «Όπως είπα, εμείς δεν θα έχουμε πολλές επιλογές με παίκτες του ΝΒΑ. Στα μικρά τουρνουά όμως δεν κερδίζουν οι ομάδες με τους πιο πολλούς παίκτες από το ΝΒΑ. Ο Καναδάς έχει ένα πλεονέκτημα, λόγω έδρας. Αλλά μπορούμε να το ξεπεράσουμε με τους παίκτες μας. Τον Καλάθη, τον Σλούκα, τον Σπανούλη, τον Γιάννη ασφαλώς. Πρέπει να κερδίσουμε, επειδή είμαστε πιο έξυπνοι από όλους. Να περιορίσουμε στο ελάχιστον τα λάθη μας. Επίσης, αυτή τη στιγμή, προσπαθούμε να κάνουμε Έλληνες τον Ράσελ Ουέστμπρουκ και τον Κέβιν Ντουράντ (γέλια). Ο πρωθυπουργός έκανε σπουδαία δουλειά με τον κορωνοϊό. Σίγουρα θα μπορεί να βοηθήσει και σε αυτό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, έκανε φανταστική δουλειά στο θέμα του ιού, το έχω ξαναπεί αυτό. Φοβερές ηγετικές δυνατότητες. Στην Αμερική δυστυχώς, αυτή τη στιγμή είμαστε διχασμένοι. Άλλοι λένε ότι πρέπει να πάνε στη δουλειά, άλλοι όχι για να μην κολλήσουν. Μπράβο στην Ελλάδα, προσεύχομαι να μείνουν υγιείς και ασφαλείς και να φύγει ο ιός. Εμείς πιστεύω ότι θα είμαστε οι τελευταίο που θα απελευθερωθούν τα μέτρα. Σε ότι με αφορά, είμαι καλά κι η οικογένεια το ίδιο. Αλλά γενικά είμαι όλη μέρα στα τηλέφωνα, με παίκτες που προσπαθώ να φέρω στο ΙΟΝΑ. Έχω υπογράψει μέχρι πέντε παίκτες στην καριέρα μου και τώρα είμαι ήδη στους οκτώ».
Για τις διαφορές περσινού κι εφετινού Παναθηναϊκού: «Όπως έχω πει πολλές φορές, η περσινή ομάδα ήταν καλύτερη σε σχέση με την εφετινή. Όχι σε ταλέντο. Κυρίως στην άμυνα και σε κάποιους άλλους τομείς. Νομίζω ότι η εφετινή ομάδα είναι ομάδα πλέι οφ. Θα ματσάραμε καλά με την Εφές, αν την αντιμετωπίζαμε εκεί. Όχι με την Ρεάλ ή με την Μπαρτσελόνα. Είμαστε ομάδα πλέι οφ. Φέτος δεν ήμασταν τόσο καλοί αμυντικά όπως την πρώτη χρονιά και είχαμε πολλούς τομείς να βελτιωθούμε. Έχω υπάρξει σε ομάδες, σε κολέγια, που τα πηγαίναμε πολύ καλά, αλλά χάναμε στο τέλος. Η κακή περίοδος, μπορεί να είναι στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος».
Για το ποιος Έλληνας θα μπορούσε να παίξει στο ΝΒΑ: «Ο Μήτογλου μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος. Να είναι καλύτερος με την μπάλα, να πασάρει καλύτερα. Ο Παπαπέτρου είναι ένας από τους αγαπημένους μου, μπορεί επίσης να βελτιωθεί. Θα ήθελα επίσης να περάσω έξι μήνες μαζί με τον Παπαγιάννη. Να φτιάξω το σώμα του, το μυαλό του και το παιχνίδι του. Είναι εξαιρετικός, έχει προοπτική, αλλά πρέπει να αφιερώσει για έξι μήνες εντελώς τον εαυτό του στο σώμα του, στο μυαλό του και στο παιχνίδι του. Άλλοι παίκτες, ίσως έχουν ξεπεράσει ηλικιακά το χρόνο τους για το ΝΒΑ, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν ήδη πάει. Αυτό που με ανησυχεί πιο πολύ στην Ελλάδα είναι ότι δεν είδα παίκτες σε ηλικίες 16-17-18 ετών να ετοιμάζονται για το κάτι παραπάνω. Αναπτυξιακά έχει μείνει λίγο πίσω».
Για το ποιοι παίκτες της Euroleague θα μπορούσαν να παίξουν στο ΝΒΑ: «Υπάρχουν αρκετοί. Άλλο όμως το να μπεις απλά σε ένα ρόστερ του ΝΒΑ κι άλλο να έχεις μεγάλο ρόλο. Ο Λάρκιν για παράδειγμα που θα ήταν ο MVP, παίζει καλύτερα ως σταρ στην Ευρώπη, παρά ως ρολίστας σε μία ομάδα του ΝΒΑ. Κάποιες φορές είναι καλύτερο να είσαι σημείο αναφοράς σε μία ομάδα. Ο Καλάθης θα μπορούσε να είναι στο ΝΒΑ, αλλά όχι να είναι σταρ όπως στον Παναθηναϊκό. Πολλοί θα μπορούσαν να πάνε σε ομάδα του ΝΒΑ, αλλά δεν θα είχαν την επίδραση που έχουν στις ομάδες τους. Ο Μίροτιτς για παράδειγμα, του αρέσει να είναι στην Μπαρτσελόνα, αντί στο ΝΒΑ. Και ο Σλούκας θα μπορούσε. Αλλά δεν θα είχε την επίδραση που έχει στην Φενέρ. Αν ήμουν προπονητής στο ΝΒΑ, θα τον ήθελα στην ομάδα μου, αλλά δεν θα είχε τον αντίκτυπο που έχει στο παιχνίδι της Euroleague. Επίσης, κάποιοι παίκτες παίζουν για τα χρήματα, κάποιοι για την επίδραση στις ομάδες τους».
Για το τι αλλαγές θα ήθελε να δει στην Euroleague: «Οι επιθέσεις στην Euroleague είναι οι καλύτερες που έχω δει σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Σε κολέγιο, ΝΒΑ, οπουδήποτε. Είναι απίστευτη, όπως και το κοουτσάρισμα. Το πρόβλημα είναι ότι η Euroleague δεν έχει το κατάλληλο marketing για τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ας πούμε ότι είστε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και χάνετε κάθε χρόνο δικά σας λεφτά. Χάνεται κάθε χρόνο πέντε με επτά εκατομμύρια το χρόνο. Στο ΝΒΑ δεν υπάρχει αυτό. Κάθε ομάδα παίρνει αν δεν κάνω λάθος ένα εκατομμύριο. Και νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει περισσότερα λεφτά από το τηλεοπτικό συμβόλαιο για την Ελλάδα παρά για την Euroleague. Νομίζω ότι η Euroleague πρέπει να πάει στο ESPN και να πουλήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα για περισσότερα λεφτά. Κι ας είναι για το ESPN 1,2, stream. Να πούνε ότι θέλουμε να μπούμε στο πακέτο σας. Αυτό είναι το νούμερο ένα που πρέπει να κάνω η Ευρωλίγκα. Να πουλήσει πιο ακριβά τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Θαυμάζω τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Γιατί όσο κι αν αγαπώ τον Παναθηναϊκό, δεν θα ήμουν πρόθυμος να χάνω πέντε, έξι εκατομμύρια κάθε χρόνο. Δεν έχει λογική. Για μένα, πρέπει να έχει καλύτερο πακέτο μάρκετινγκ και να εκμεταλλευτεί τα τηλεοπτικά, ώστε να έχει δέκα εκατομμύρια η κάθε ομάδα. Όπως το ποδόσφαιρο. Κι έτσι, δεν θα καθυστερούν οι ομάδες να πληρώσουν και δεν θα χάνουν χρήματα οι ομάδες. Το προϊόν είναι απίστευτο. Και επεκτείνονται, με ομάδα από την Αγγλία, ίσως την Αφρική, αλλά πρέπει να είναι πιο σωστό το θέμα των τηλεοπτικών. Κι έτσι, άνθρωποι όπως ο Δημήτρης ή οι αδερφοί Αγγελόπουλοι και άλλοι, θα κερδίζουν περισσότερα και δεν θα χάνουν τόσα πολλά χρήματα».
Για το ενδεχόμενο ο Γιώργος Βόβορας να αναλάβει τα ηνία στον πάγκο του Παναθηναϊκού: «Ο Γιώργος Βόβορας θα κάνει σπουδαία δουλειά. Είμαι ενθουσιασμένος γι’ αυτόν. Είναι κάτι παραπάνω από έτοιμος, είναι έξυπνος, οι παίκτες τον σέβονται, ο ίδιος είναι πιστός στον οργανισμό. Είναι από τους καλύτερους assistant coaches που είχα ποτέ μου κι έχω δουλέψει με ορισμένους εξαιρετικούς. Θα τα πάει περίφημα».
«Να σας πω και κάτι ακόμα. Είμαι μέλος ενός κονσόρτιουμ, από το Σιάτλ. Είμαι μέλος μιας ομάδας, που θέλει να αγοράσει μια ομάδα του ΝΒΑ. Με οπαδούς. Να αγοράσουμε μια ομάδα ή να επεκτείνουμε, με ποσοστό από οπαδούς. Οι οποίοι θα έχουν μετοχές, σε πέντε επίπεδα. Έχουμε κάνει περίπου 30 συναντήσεις σχετικά. Ίσως κι αυτό θα έπρεπε να το σκεφτεί η Ευρωλίγκα. Αλλά και ο Παναθηναϊκός, με οπαδούς σε πέντε διαφορετικά επίπεδα. Αυτό προσπαθούμε κι εμείς τώρα, έχουμε συναντηθεί στη Νέα Υόρκη, να πάνε μια ομάδα στο Σιάτλ. Αλλά οι οπαδοί θα είναι στην ομάδα. Είναι κάτι που αρέσει στο ΝΒΑ. Ανάλογα με τα χρήματα που θα βάλει ο καθένας, θα συμμετέχει και σε ανάλογο επίπεδο όπως είπα».
Για το τι τον έκανε να αγαπήσει τόσο πολύ την Ελλάδα: «Είναι το πάθος. Αγαπώ το πάθος που υπάρχει στους Έλληνες. Είναι απίστευτο. Για τη χώρα, τα σπορ, την οικογένεια, για τα πάντα. Είναι υπέροχοι άνθρωποι, τους αγαπώ και υπερηφανεύομαι όποτε μιλάω για αυτούς, με όποιον συναντώ εδώ στην Αμερική».
Η Εθνική που κατέκτησε το Euro 2004 δώρισε οχτώ αναπνευστήρες σε υγειονομικές μονάδες της περιφέρειας που χρειάζονται άμεση ενίσχυση
Πρωταθλητές στα γήπεδα, πρωταθλητές και στη ζωή αποδεικνύονται οι παίκτες της Εθνικής ποδοσφαίρου που κατέκτησαν το Euro 2004. Και φροντίζουν να δείχνουν ανά πάσα στιγμή τη σύνδεσή τους με την ελληνική κοινωνία καθώς παρουσιάζουν πλούσιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Οι Legends 2004, μέσω της μη κερδοσκοπικής εταιρίας Champions For Life που έχουν ιδρύσει για να υλοποιούν την κοινωνική τους προσφορά, προέβησαν στην αγορά και τη δωρεά οχτώ αναπνευστήρων που θα δοθούν σε υγειονομικές μονάδες της περιφέρειας που χρειάζονται άμεση ενίσχυση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της φιλανθρωπικής προσφοράς από τους Legends 2004 έχει ως εξής: «Συνεχίζοντας τις πρωτοβουλίες μας εν μέσω της πανδημίας, και ως ελάχιστο δείγμα στήριξης προς το δοκιμαζόμενο Υγειονομικό Σύστημα της χώρας μας, προχωρήσαμε στην δωρεά οκτώ φορητών αναπνευστήρων νέας τεχνολογίας, σε υγειονομικές μονάδες της περιφέρειας που χρειάζονται άμεση ενίσχυση.
Η δράση υλοποιήθηκε από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Champions For Life, την οποία έχουμε ιδρύσει ως φορέα υλοποίησης της κοινωνικής μας προσφοράς. Οι αναπνευστήρες αγοράσθηκαν με την οικονομική συνεισφορά όλων μας, με την συνεργασία της εταιρίας Κ. Ραυτόπουλος & ΣΙΑ Ο.Ε., αλλά και τις πολύτιμες δωρεές των παρακάτω φίλων και συνεργατών, τους οποίους ευχαριστούμε για την ενίσχυση αυτής μας της πρωτοβουλίας: Πόλυς Χατζηϊωάννου | Dole | Εκπαιδευτήρια Γείτονα | Franman | CIP Holding | Κων/νος Μεθενίτης | FF Group | Casa Di Patsi | Oxford Company | Aigis Suites | Πολυϊατρεία Αθανασίου | Fairplay | ACS Courier Ημαθίας | NEPA Σύμβουλοι Επιχειρησεων | American Vintage».
Ανοικτό είναι σύμφωνα με τον Θανάση Σκουρτόπουλο το ενδεχόμενο ο Ρικ Πιτίνο να κοουτσάρει την εθνική μπάσκετ στο Προολυμπιακό τουρνουά. Τι είπε ο ομοσπονδιακός τεχνικός για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και την Euroleague.
Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος τόνισε πως τα πάντα γύρω από την υπόθεση του Ρικ Πιτίνο αυτή τι στιγμή έχουν «παγώσει», τονίζοντας για την υπόθεση πως «ασχολείται αποκλειστικά ο πρόεδρος της ΕΟΚ, ο κ. Βασιλακόπουλος» και κάνοντας την εκτίμηση πως ο Αμερικανός προπονητής θα δώσει το «παρών» στο Προολυμπιακό Τουρνουά βρισκόμενος στον «γαλανόλευκο» πάγκο.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στον κομβικό ρόλο που παίζει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στην Εθνική, έκανε έναν απολογισμό της πορείας της ομάδας στο πρόσφατο Μουντομπάσκετ και τόνισε πως ο μόνος που μπορεί να δώσει λύση στο θέμα του σουτ στη «Γαλανόλευκη» είναι ο Ντόρσεϊ.
Τα σημαντικότερα σημεία των δηλώσεων του Θανάση Σκουρτόπουλου στον ΣΠΟΡ FM 94,6.
Για τον απολογισμό του για το Μουντομπάσετ της Κίνας: «Πάντα θα γυρίζει στο μυαλό μου, δε θα φύγει ποτέ. Έχουμε βγάλει συμπεράσματα, έχουμε δει κάποια πράγματα καλύτερα. Ήταν μία άτυχη στιγμή. Ένα παιχνίδι αποτελούσε τη μεγαλύτερη άτυχη στιγμή μας στη διοργάνωση, αυτό με την Βραζιλία. Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Υπήρχε μεγάλη απογοήτευση στην ομάδα και το τιμ, και αυτό ήταν το πιο άσχημο που ένιωσα. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι έχει γίνει μία μεγάλη προσπάθεια και όλα τα παιδιά έρχονται με μεγάλη διάθεση και λειτουργούν άψογα στο πλαίσιο της Εθνικής».
Για τον Αντεντοκούνμπο και τα άλλα παιδιά που βρίσκονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού: «Εδώ έχουν βγει αρκετά συμπεράσματα. Ο Γιάννης με την παρουσία του θα είναι ο άξονας πάνω στον οποίο θα γυρίζει η Εθνική. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα σε 20 μέρες και να προσαρμοστούν όλα τα παιδιά σε αυτό το ρόλο. Οι Μπακς επιχείρησαν μέσα σε 5 χρόνια να δημιουργήσουν την ομάδα που βλέπουμε σήμερα, η οποία είναι καλοδουλεμένη και βοηθάει τον Γιάννη να βγάλει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας. Αυτό πρέπει να γίνει και στο δικό μας μέτρο.
Σαν μπάσκετ δεν φημιζόμαστε για τους σουτέρ. Έχουμε πολύ καλούς αμυντικούς, εξαιρετικούς σε επίπεδο τακτικής, αλλά έχουμε ελάχιστους σουτέρ. Αυτό πρέπει να αποτελέσει μία κατεύθυνση γενικότερα στο χώρο μας και να το δούμε στην Εθνική. Ο μόνος που μπορεί να δώσει λύση σε αυτό το θέμα είναι ο Ντόρσεϊ, ο οποίος έχει τέτοιες δυνατότητες και θέλει να βοηθήσει. Ο κόσμος δεν έχουμε την απαίτηση να βλέπει τα πράγματα όπως εμείς, αφού ξέραμε και έδειξε πως βρήκε περισσότερο χρόνο κάποια ενθαρρυντικά στοιχεία. Δυστυχώς για κάποιο προσωπικό πρόβλημα δεν μπόρεσε να έρθει, αλλά φέτος ελπίζω ότι θα έρθει και βλέπουμε ότι είναι πρωταγωνιστής στην ομάδα του στην Ευρωλίγκα. Έχει πάει εξαιρετικά και αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία. Δεν ισχύει ότι ζήτησε εγγύηση ότι θα είναι στη δωδεκάδα για να έρθει. Δεν τίθεται θέμα η Εθνική να δώσει σε κανέναν εγγυήσεις. Ήθελε να δει το μέλλον του, ήθελε να κάνει κάποιες επαφές με ομάδες, παρά να είναι στην αβεβαιότητα.
Πήγαμε και στον Κουφό και στον Ντορσεϊ, το αρχικό πλάνο ήταν να επικοινωνήσουμε ως Ομοσπονδία με τους Μπακς, και αναλύσαμε το πλάνο μας. Θέλαμε απαντήσεις σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και έτσι προχώρησε η διαδικασία όπως έπρεπε. Ο Μήτρου-Λονγκ και ο Όγκαστ δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Είχαν γίνει λάθη από τους εκπροσώπους του στον πρώτο και σύντομα θα έχουμε θετικά νέα για την υπόθεσή του. Ο Όγκαστ, ενώ έχει διαβατήριο, δεν έχει καταθέσει στη FIBA ότι θέλει να παίξει στην ελληνική Εθνική ομάδα. Από αυτούς, τον Ντόρσεϊ, τον Όγκαστ και τον Μήτρου-Λονγκ, μόνο ένας μπορεί να παίξει σε κάθε διοργάνωση. Είναι ξεκάθαρο τι συμβαίνει και δύσκολα θα ανατραπεί κάτι τέτοιο».
Για την επαφή του με τον Ρικ Πιτίνο: «Κάναμε 2-3 ραντεβού στην Ομοσπονδία και τον ενημερώσαμε για τις απορίες του και δηλώσαμε παρόντες για να τον βοηθήσουμε. Θέλει να παραστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες και αυτό είναι το κίνητρό του και δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης στο κομμάτι αυτό. Είναι εξαιρετικός ως άνθρωπος και κουβαλάει μία εμπειρία πρωτόγνωρη πάνω στο αντικείμενο. Έχουν παγώσει τα πάντα και ασχολείται αποκλειστικά ο πρόεδρος της ΕΟΚ, ο κ. Βασιλακόπουλος, και η δική μου εκτίμηση είναι πως δεν είναι απίθανο να βρίσκεται του χρόνου στα παιχνίδια για το Προολυμπιακό Τουρνουά».
Για το πώς είδε τον Γιάννη μετά το τέλος του Μουντομπάσκετ: «Δεν υπάρχει κανένα θέμα μη επιστροφής του στην Εθνική. Ήταν στεναχωρημένος, αλλά είναι δεδομένο πως θα υπάρξει συνέχεια. Η δυσκολία όσον αφορά τα φετινά ήταν καθαρά για τις ημερομηνίες. Οι Μπακς θα σταματούσαν 2-3 μέρες πριν αρχίσουν τα παιχνίδια για τα τουρνουά. Υπάρχει η πίεση του πρωταθλητισμού και ο τίτλος που ενδεχομένως να διεκδικούσε η ομάδα του».
Η Εθνική Ελλάδας έχασε μεγάλη διαφορά στα τελευταία λεπτά, αλλά άντεξε τελικά και επικράτησε με 70-65 της Βοσνίας Ερζεγοβίνης στην Τούζλα για να κάνει το 2/2 στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2021.
Η ελληνική ομάδα άργησε λίγο να βρει τα πατήματά της, αλλά μετά το 12-8 (8’50’’) πήρε το προβάδισμα (16-17, 9’54’’) και κατάφερε επιστρέφει και στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν μετέτρεψε το 29-28 (16’20’’) σε 29-38 (18’30’’). Στις αρχές της δεύτερης περιόδου ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είδε τον Δημήτρη Κατσίβελη να αποχωρεί τραυματίας (διάστρεμμα στο αριστερό πόδι, αλλά η κατάστασή του θα επανεκτιμηθεί με την επιστροφή στην Ελλάδα) και τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη να χρεώνεται με τρίτο φάουλ.
Αυτά δεν εμπόδισαν την Εθνική Ομάδα να φτάσει στο +10 για πρώτη φορά (35-45, 21’16’’) και στο +12 (39-51, 25’26’’). Οι γηπεδούχοι μείωσαν (43-51, 27’30’’), αλλά Λαρεντζάκης και Μαργαρίτης έγραψαν το 43-56 (28’45’’) και ο Γιαννόπουλος με τρίποντο οδήγησε τη διαφορά στο +16 (43-59). Οι Βόσνιοι έκαναν την αντεπίθεσή τους εκμεταλλευόμενοι άστοχες επιθέσεις της ελληνικής ομάδας για να μειώσουν στους πέντε (58-63, 37’). Ο Μιλόσεβιτς διαμόρφωσε το 61-65 (38’30’’) και ο Αγραβάνης από τα 6μ75 γράφει το 61-68 με 1’19’’ για το τέλος. Το τετράποντο του Άτιτς έγραψε το 65-68 με 1’04’’ να απομένει. Oι δύο βολές του Λευτέρη Μποχωρίδη έγραψαν το τελικό 65-70.
Τα δεκάλεπτα: 16-17, 34-40, 43-59, 65-70
Βοσνία (Μπόσνιτς): Αντάμοβιτς 6, Άτιτς 13 (5/15 σουτ, 7 ριμπάουντ), Χαλίλοβιτς 9 (4/9 δίποντα, 12 ριμπάουντ), Μιλόσεβιτς 17 (7/10 σουτ, 6 ριμπάουντ), Λάζιτς 2, Στιπάνοβιτς 2, Σουλεϊμάνοβιτς 8 (8 ριμπάουντ), Βράμπατς 2
Ελλάδα (Σκουρτόπουλος): Μποχωρίδης 8, Γιαννόπουλος 6, Καββαδάς 4, Λαρεντζάκης 15, Μαργαρίτης 14, Αγραβάνης Δ. 17, Αγραβάνης Γ., Κασελάκης 2, Κατσίβελης, Μάντζαρης, Σαλούστρος 4, Σκορδίλης