Λένε στο followme ότι η τεχνολογία φθείρει τις σχέσεις, ότι αλλάζει τον τρόπο που αυτές ορίζονται, ότι παλιότερα ήταν αυθεντικές σε σχέση με την υποκρισία του σήμερα.
Καλά όλα αυτά, αλλά τους πραγματικούς ενόχους, τους έχεις βρει; Μην μπαίνεις σε κόπο. Τους βρήκαμε εμείς για σένα. Αν και πιστεύουμε ότι το ξέρεις και εσύ απλά δεν θέλεις να το αποδεχθείς!
Whatsapp
Έχουν γίνει ομηρικοί καυγάδες, έχουν ειπωθεί σπουδαία λόγια αγάπης, έχουν σταλεί φατσούλες χαράς ή λύπης εκατέρωθεν. Μπαίνεις κάθε τόσο να δεις πότε συνδέθηκε, αν απλώς παραδόθηκε ή αν τελικά διάβασε το μήνυμα που του έστειλες. Εμμονή.
Viber
Mια από τα ίδια. Με τη διαφορά ότι έχει πιο ωραία emoticon. Ωστόσο δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο το Whatsapp.
Instagram
Όχι γιατί χαλάτε δυο ώρες μέχρι την τέλεια σέλφι (ελπίζω να μην είστε από δαύτους) ή γιατί στο κρεβάτι αγκαλιάζετε το κινητό αντί για τον διπλανό σας (πάλι ελπίζω να μην είστε από δαύτους). Αλλά γιατί πατώντας τη λέξη "ακολούθηση" βλέπεις που έκανε like. Κι αν έκανε κάπου που δεν "δικαιολογείται"; Το "διαολάκι" μπήκε πάλι μέσα σου.
Foursquare
Ή αλλιώς Swarm. Γιατί βλέπεις που πάει και με ποιον και τι φωτογραφίες ανεβάζει και ποιος άλλος έχει κάνει "check-in" στο ίδιο μαγαζί. Αίσχος. Ειδικά αν έχεις χωρίσει, αίσχος!
Facebook
Last but not least. Ποιον έκανε φίλο ή φίλη, πάλι τι ώρα συνδέθηκε, που έκανε like, που σχολίασε. Πριν καν τον γνωρίσεις, ξέρεις σχεδόν τα πάντα για αυτόν από το πως κινείται διαδικτυακά. Αντίο μαγεία!
Και αν κάτσεις και αναλογιστείς πόση μαγεία χάνετε μέσα από αυτά τα social media ίσως και καταλάβεις και μπεις στην διαδικασία να ελαττώσεις την χρήση τους ή πολύ απλά να τα βγάλεις από την ζωή σου αλλά και το κινητό σου.
Είναι καλοκαίρι αφήστε τα Facebook, instagram και ότι άλλο έχετε στο κινητό σας, πάρτε το ταίρι σας ή τον καλύτερο σας φίλο-η και κάντε μια βόλτα στο πανέμορφο λιμάνι που έχουμε με θέα τα αστέρια!
Ζήστε και αφήστε καταχωνιασμένα τα emoticons και μιλήστε με την ψυχή σας!
Την εφαρμογή «Moments» για smartphone, που προσφέρει τη λειτουργία αυτόματης αναγνώρισης προσώπων στις φωτογραφίες, κυκλοφόρησε το Facebook.
Πρόκειται για το τρίτο ξεχωριστό app που λανσάρει το κοινωνικό δίκτυο, μετά το Messenger για την αποστολή μηνυμάτων και το Pages για τη διαχείριση σελίδων, το οποίο αφορά στον εύκολο διαμοιρασμό των φωτογραφιών μεταξύ των χρηστών-φίλων.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, η εφαρμογή #moments σαρώνει τις λήψεις που βρίσκονται αποθηκευμένες στο «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο των χρηστών, αναγνωρίζει τα πρόσωπα στα ενσταντανέ και επιτρέπει την ανταλλαγή των φωτογραφιών σε ένα κοινό ιδιωτικό άλμπουμ.
Αν πάλι η εφαρμογή, που κυκλοφόρησε για Android και iOS - αλλά προς το παρόν λειτουργεί μόνο για τους χρήστες στις ΗΠΑ, αναγνωρίσει περισσότερα από ένα πρόσωπα, τότε μοιράζεται τις φωτογραφίες σε μια κοινή ομάδα.
e-typos.com
Ας μιλήσουμε και λίγο για τις σχέσεις του Facebook! -Είσαι και εσύ από αυτούς που χρησιμοποιούν πληθυντικό στα social media;
Αν το προφίλ σου στο facebook λέγεται Maria Panagiotis, αν έχεις κάνει like στη σελίδα «50 αποχρώσεις του γκρι» και την ίδια ώρα στη σελίδα «Πανιωνάρα έχω μέσα στην καρδιά» τότε ανήκεις στην κατηγορία των ζευγαριών που μονίμως χρησιμοποιούν πληθυντικό, που πιθανόν έχουν τατουάζ με τα αρχικά τους και που το password τους είναι κάτι σε marpangiapantamazi15.8.12. Κοινώς, είστε από αυτούς που μοιράζονται τα πάντα έτσι τουλάχιστον αναφέρει στο followme.gr. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα καλό καθώς κρύβει μία σειρά από παγίδες τις οποίες μπορεί να μη βλέπεις εντελώς ξεκάθαρα. Δηλαδή:
Είναι μπέρδεμα
Καταρχήν, το προφανές. Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ο τρόπος που θα επικοινωνείς με τους φίλους σου. Δεν θα ξέρουν ποιος ποστάρει τι, ποιος σχολιάζει, ποιος κάνει like, κ.ο.κ. ενώ στις μεταξύ σας συζητήσεις θα είναι πραγματικά δύσκολο να είναι αυθεντικοί απέναντι σου γνωρίζοντας ότι το ταίρι σου μπορεί να διαβάσει τους διαλόγους σας ανά πάσα στιγμή. Επίσης, εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να αναφέρεις στο προφίλ σου προσωπικά στοιχεία όπως τη μέρα των γενεθλίων σου, πού πήγες σχολείο, πού εργάζεσαι κλπ. Γενικά είναι μπέρδεμα!
Μάλλον σε κουτσομπολεύουν
«Φέρτε μου ένα κουβά», «υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης», «καταπίεση» είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά σχόλια του κόσμου που μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο στο ερώτημα «τι πιστεύετε για τα ζευγάρια που έχουν κοινό προφίλ στο facebook». Πολύ πιθανό λοιπόν, να γίνεις αντικείμενο σχολιασμού καθώς ο υπερβολικός έρωτας είναι κάτι που ανέκαθεν ξένιζε τους πολλούς. Το να σε σχολιάζουν στο παρασκήνιο μπορεί βέβαια να μη σε ενδιαφέρει όμως σκέψου ότι ίσως σε αυτή την κατηγορία να ανήκουν και άνθρωποι από τον επαγγελματικό σου κύκλο ή πελάτες, άτομα δηλαδή τα οποία θέλεις να έχουν μια καλή εικόνα για εσένα.
Από αυτό τελικά αποκομίζουμε τι;
Α) Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη άστο να πάει άστο...
Β) Αν πάλι δεν θέλεις να το αφήσεις, πολύ απλά να μην έχει κανένας από τους 2 Facebook!
Σε ποιον μένει το facebook;
Επίσης, μην ξεχνάς ότι σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά θα πρέπει μεταξύ των περιουσιακών να αποφασίσετε ποιος θα κρατήσει το facebook, αλλάζοντας το όνομα του λογαριασμού. Αν και καλύτερη ιδέα θα ήταν να το κλείσετε τελείως και να αποχωρήσετε αθόρυβα γιατί είναι πολύ πιθανό να γίνετε βούκινο και να προσέξουν τον χωρισμό σας πολλοί περισσότεροι απ’ ότι θα ήθελες.
Μήπως όντως δεν σε εμπιστεύεται;
Εάν η ιδέα του λογαριασμού δεν ήταν κοινή τότε ίσως θα έπρεπε να δεις μήπως υπάρχει στο παρασκήνιο μία δόση κτητικότητας. Ίσως το ταίρι σου δεν σε εμπιστεύεται απόλυτα, ίσως θέλει να έχει κάποιο έλεγχο πάνω σου κάτι που μελλοντικά μπορεί να κλονίσει τη σχέση σας.
Και πώς θα σε φλερτάρουν;
Τέλος, μπορεί να σου φαίνεται ανούσιο αλλά πραγματικά χάνεις μια καλή ευκαιρία να σε φλερτάρουν. Το φλερτ είναι υγεία, καλοδεχούμενο και μπορεί να σου φτιάξει το κέφι οπότε μην το αποκλείεις από τη ζωή σου.
Σε κάθε περίπτωση, η ανεξαρτησία και η ελευθερία είναι από τα βασικότερα θεμέλια μιας σχέσης οπότε έχε τα υπόψη σε περίπτωση που σκέφτεσαι να είσαι η επόμενη Μαρία ή ο επόμενος Παναγιώτης.
Ο φοιτητής που τράβηξε τις φωτογραφίες και έκανε τη σχετική καταγγελία πήγε για βραδινό φαγητό και... βρέθηκε προ εκπλήξεων
Αντιδράσεις και πολλές συζητήσεις τόσο εντός όσο και εκτός του ΑΠΘ, προκαλεί η καταγγελία (που συνοδεύεται από φωτογραφίες), για την ποιότητα του φαγητού που σερβίρεται στη φοιτητική λέσχη. Ο φοιτητής Αδριανός Παππάς, αναφέρει:
«Την Τετάρτη 10/06, πήγα στην φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ για να φάω βραδινό. Εκεί, προς μεγάλη μου έκπληξη, παρατήρησα πως στην σαλάτα μαρούλι που μου σερβιρίστηκε, υπήρχε ένα ζωύφιο, πιθανώς σκαθάρι, νεκρό. Αν ήταν αποσπασμένη η προσοχή μου λίγο παραπάνω εκείνη την στιγμή, θα το είχα φάει χωρίς να το καταλάβω...
Αυτό είναι ένα προφανές δείγμα πως η σαλάτα είχε πλυθεί ελάχιστα έως καθόλου. Σημειωτέον πως αυτό δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, καθώς έχω ακούσει αρκετές διηγήσεις από συμφοιτητές για παρόμοια συμβάντα, όπου έχουν βρει σκουλήκια, μυρμήγκια, σαλιγκάρια και αράχνες στο φαγητό τους. Αυτή όμως ήταν η πρώτη φορά που μου συμβαίνει προσωπικά.
Όπως είναι φυσικό, είμαι απηυδισμένος και θυμωμένος με αυτή την κατάσταση. Παρατηρούμε μια σταθερή μείωση της ποιότητας του φαγητού, της ποσότητας του φαγητού, της ποικιλίας του φαγητού, του ρυθμού με τον οποίο σερβίρονται μερίδες και γενικά επικρατεί ένα κλίμα παρακμής στην λέσχη.
Ζητώ ανοιχτά από τις Πρυτανικές Αρχές, την ευρύτερη πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ, αλλά και κάθε αρμόδιο/α να ενεργήσει καταλλήλως για την επίλυση αυτού του θέματος. Η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει, και η λέσχη του ΑΠΘ παράσχει μια κάκιστη υπηρεσία στους φοιτητές, όπου πλέον ελλοχεύει ο κίνδυνος για την υγεία μας. Αδριανός Παππάς, φοιτητής ΑΠΘ»
seleo.gr
Γράφει η Caroline Boudet, δημοσιογράφος και μητέρα δύο παιδιών για την κόρης της με σύνδρομο Down:
Έγραψα αυτό το μικρό άρθρο όχι για να εκφράσω την κακή μου διάθεση, αλλά μετά από μερικά σχόλια – αρκετά συνήθη για μένα- που έλαβα σήμερα το πρωί κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης ρουτίνας για την κόρη μου Λουίζα. Με τον καιρό το συνηθίζεις – λες στον εαυτό σου ότι αυτά είναι απλά λάθη, ότι πρέπει να γίνεις πιο σκληρός- αλλά μερικές φορές έρχεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.
Αναρωτήθηκα τι μπορούσα να κάνω για να νιώθω καλύτερα αλλά και να αποτρέψω να συμβεί το ίδιο σε άλλους ή έστω να συμβαίνει σε μένα τόσο συχνά. Έγραψα λοιπόν αυτό το κομμάτι και το μοιράστηκα στο Facebook.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα τερματίσει το θέμα της διαφορετικότητας της κόρης μου, και ότι δεν θα χρειάζεται πια να το εξηγώ. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν είναι αυτή η περίπτωση. Αλλά ίσως να μπορούσε να αλλάξει μερικές απόψεις πάνω στο θέμα...
Αυτή είναι η κόρη μου, Λουίζα. Είναι 4 μηνών, έχει δύο χέρια, δύο πόδια, δύο τρυφερά μαγουλάκια, και ένα έξτρα χρωμόσωμα.
Σας παρακαλώ, όταν βλέπετε κάποιον σαν τη Λουίζα, μη ρωτάτε τη μητέρα της «Πώς και δεν το εντοπίσατε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης;». Είτε το είχε εντοπίσει, που σημαίνει ότι πήρε την απόφαση να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της, είτε δεν το είχε εντοπίσει, και η έκπληξη ήταν αρκετή ώστε να μη χρειάζεται να επανέλθει στο θέμα. Επιπλέον, κάθε μητέρα έχει την τρομερή συνήθεια να νιώθει ενοχές για σχεδόν τα πάντα, οπότε όσον αφορά το έξτρα χρωμόσωμα...Δεν χρειάζεται να σας πω.
Μην πείτε στη μητέρα «Είναι το μωρό σου, όπως και να χει». «Όχι. Είναι το μωρό μου, τελεία.». Και η φράση «Όπως και να χει», δεν είναι ότι καλύτερο. Είναι πολύ καλύτερο να αναφερόμαστε σε αυτήν με το όνομά της, «Είναι η Λουίζα ».
Μην πείτε στη μητέρα της «Τι ωραίο παιδάκι με σύνδρομο Down...ή κάτι αντίστοιχο». «Όχι. Είναι ένα τεσσάρων μηνών κοριτσάκι που πάσχει από σύνδρομο Down ή που έχει σύνδρομο Down, αν θέλετε. Το 47ο χρωμόσωμα που έχει δεν είναι αυτό που ΕΙΝΑΙ. Είναι αυτό που ΕΧΕΙ». Δε θα λέγαμε ποτέ πχ. «Τι ωραίο παιδάκι που πάσχει από καρκίνο...».
Μην λέτε «Αυτά τα παιδιά είναι έτσι ή είναι αλλιώς». «Αυτά» τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητά, το δικό τους σώμα, τη δική τους αντίληψη, τη δική τους διαδρομή. Είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, όσο εσείς από το γείτονά σας.
Ξέρω ότι όταν δεν το ζούμε καθημερινά, δεν το σκεφτόμαστε, αλλά οι λέξεις παίζουν σημαντικό ρόλο. Μπορεί να παρηγορούν ή να πληγώνουν. Οπότε σκεφθείτε το για ένα δευτερόλεπτο, ειδικά αν είστε μέλος της ιατρικής κοινότητας, και φοράτε λευκή, ροζ ή πράσινη μπλούζα.
Δεν συνηθίζω να κοινοποιώ τις αναρτήσεις μου στο Facebook σε όλους, αλλά για αυτή την ανάρτηση, επέλεξα να το κάνω. Μπορείτε αν θέλετε να το μοιραστείτε κι εσείς. Γιατί υπάρχουν 500 νέες «μαμάδες της Λουίζας» κάθε χρόνο, των οποίων η ψυχολογία καταστρέφεται από τέτοιες αγενείς φράσεις. Ξέρω ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυτές οι φράσεις. Το να το ξέρουμε είναι αρκετό.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην HuffPost France και μεταφράστηκε στα Ελληνικά από το Lifenewscy.com