Η σιδηροπενική αναιμία είναι ένας κοινός τύπος αναιμίας, μια κατάσταση κατά την οποία το αίμα στερείται επαρκούς υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν οξυγόνο στους ιστούς του σώματος.
Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, η σιδηροπενική αναιμία οφείλεται σε ανεπάρκεια σιδήρου στον οργανισμό. Χωρίς αρκετό σίδηρο, το σώμα σας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ποσότητα αιμοσφαιρίνης, μιας ουσίας στα ερυθρά αιμοσφαίρια που τους επιτρέπει να μεταφέρουν οξυγόνο. Ως αποτέλεσμα, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να σας προκαλέσει κόπωση και δύσπνοια.
Μπορείτε συνήθως να αντιμετωπίσετε την σιδηροπενική αναιμία με διατροφικό συμπλήρωμα σιδήρου. Μερικές φορές μερικές πρόσθετες εξετάσεις ή θεραπείες για την αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου μπορεί να είναι απαραίτητες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της έλλειψης σιδήρου, που οδηγεί σε αναιμία
Αρχικά, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να είναι τόσο ήπια ώστε να περνά απαρατήρητη. Αλλά καθώς το σώμα έχει ολοένα και λιγότερο σίδηρο, η αναιμία επιδεινώνεται και τα συμπτώματα εντείνονται.
Τα συμπτώματα αναιμίας περιλαμβάνουν:
Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Αν εσείς ή το παιδί σας εμφανίσει συμπτώματα, που υποδηλώνουν σιδηροπενική αναιμία, επισκεφθείτε άμεσα το γιατρό σας. Η σιδηροπενική αναιμία δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει αυτο-διάγνωση ή θεραπεία. Έτσι, επισκεφθείτε το γιατρό σας για μια σωστή διάγνωση και μην προχωρήσετε σε καμία περίπτωση στην λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου από μόνοι σας και χωρίς την συμβουλή του γιατρού. Η “υπερφόρτωση” του οργανισμού με σίδηρο μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη, διότι η συσσώρευση σιδήρου μπορεί να βλάψει το συκώτι σας και να προκαλέσει άλλες επιπλοκές.
xΜια νέα έρευνα που παρήγγειλε η αμερικανική κυβέρνηση έδειξε ότι ο αυτισμός αυξήθηκε σημαντικά στα παιδιά που είναι 3 ετών και άνω, φτάνοντας συνολικά το 2%, κάτι που σημαίνει ότι, πλέον, στις ΗΠΑ τουλάχιστον, το 1 στα 45 παιδιά έχει αυτισμό. Το αντίστοιχο ποσοστό από προηγούμενη έρευνα πριν από μερικά χρόνια ήταν στο 1 στα 68 παιδιά.
Αλλά ο αυτισμός δεν είναι τόσο απλό να εντοπιστεί εγκαίρως. Έτσι, οι ερευνητές έσπευσαν να επισημάνουν ότι η τελευταία έρευνα έγινε με ένα νέο τρόπο, ζητώντας από τους γονείς διαφορετικά πράγματα σχετικά με τα παιδιά τους για καλύτερη διάγνωση του αυτισμού. Λένε ότι είναι ίσως με αυτό τον τρόπο η εκτίμηση του ποσοστού των παιδιών με αυτισμό να είναι πιο ακριβής.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι γιατροί αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο διαγιγνώσκεται ο αυτισμός, και ότι οι γονείς είναι πολύ πιο πιθανό από ό,τι σε προηγούμενα χρόνια να αναζητήσουν μια διάγνωση για τα παιδιά τους.
Αυτισμός: Τα συμπτώματα σε ένα παιδί που πρέπει να προσέχουν όλοι οι γονείς
Η διαταραχή του φάσματος αυτισμού (Autism Spectrum Disorder – ASD) επηρεάζει το πώς ένα παιδί αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του και κοινωνικοποιείται με τα άλλα άτομα γύρω του, προκαλώντας προβλήματα σε κρίσιμους τομείς της ανάπτυξης, όπως την κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά.
Σε μερικά παιδιά ο αυτισμός εμφανίζεται σε νηπιακή ηλικία. Άλλα παιδιά μπορεί να αναπτυχθούν κανονικά για τους πρώτους μήνες ή χρόνια της ζωής τους, αλλά στη συνέχεια ξαφνικά να “αποσυρθούν” από το περιβάλλον τους, να γίνουν επιθετικά, ή να χάσουν τις γλωσσικές δεξιότητες που έχουν ήδη αποκτήσει.
Κάθε παιδί με ASD είναι πιθανό να έχει ένα ξεχωριστό πρότυπο συμπεριφοράς και επίπεδο σοβαρότητας του αυτισμού. Η σοβαρότητα βασίζεται σε προβλήματα κοινωνικής επικοινωνίας και την επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, μαζί με το πώς αυτά τα προβλήματα επηρεάζουν την ικανότητα του παιδιού να λειτουργήσει στο περιβάλλον του.
Λόγω του μοναδικού μείγματος συμπτωμάτων που εμφανίζεται σε κάθε παιδί, ο αυτισμός και το επίπεδο σοβαρότητάς του μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολο να προσδιοριστούν. Ωστόσο, εντός του φάσματος των συμπτωμάτων, δείτε ορισμένες κοινές εκφάνσεις και συμπεριφορές του ASD:
Αυτισμός, κοινωνική επικοινωνία και αλληλεπίδραση: Το παιδί...
Αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στο όνομά του ή μοιάζει “να μην σας ακούει” κατά καιρούς
Αντιστέκεται σε αγκαλιές και στο κράτημα του χεριού και φαίνεται να προτιμά να παίζει μόνο του, σαν να είναι στο δικό του κόσμο
Έχει κακή απευθείας επαφή με τα μάτια και μειωμένες εκφράσεις του προσώπου
Δεν μιλάει ή έχει καθυστερήσει την ομιλία, ή μπορεί να χάσει προηγούμενη ικανότητα να πει λέξεις ή προτάσεις
Δεν μπορεί να ξεκινήσει μια συνομιλία ή να διατηρήσει μία με λογική σειρά, ή μπορεί να ξεκινήσει μια συζήτηση μόνο και μόνο για να ζητήσει κάτι ή για να ονομάσει κάποιο αντικείμενο
Μιλάει με μια ανώμαλο ήχο ή ρυθμό (μπορεί να χρησιμοποιήσει μια μονότονη φωνή ή να μιλάει σαν ρομπότ)
Μπορεί να επαναλαμβάνει λέξεις ή φράσεις αυτολεξεί, αλλά να μην δείχνει να κατανοεί το πώς αυτές χρησιμοποιούνται στον λόγο
Δεν φαίνεται να κατανοεί απλές ερωτήσεις ή οδηγίες
Δεν εκφράζει συναισθήματα ή μοιάζει να αγνοεί πλήρως ή να αδιαφορεί για τα συναισθήματα των άλλων
Σε μια κοινωνική αλληλεπίδραση φέρεται αλλόκοτα με το να είναι παθητικό, επιθετικό ή να προκαλεί αναστάτωση
Αυτισμός και πρότυπα συμπεριφοράς: Το παιδί...
Εκτελεί επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως ταλαντώσεις, περιστροφές ή χτυπάει τα χέρια του, ή μπορεί να κάνει πράγματα που θα μπορούσαν να του προκαλέσουν βλάβες, όπως το να χτυπάει το κεφάλι του
Αναπτύσσει συγκεκριμένες ρουτίνες ή τελετουργίες και αναστατώνεται με την παραμικρή αλλαγή σε αυτές
Κινείται συνεχώς
Δεν είναι συνεργάσιμο ή αντιστέκεται σθεναρά στις αλλαγές γενικά στην καθημερινότητά του
Έχει προβλήματα με το συντονισμό ή έχει περίεργο τρόπο να κινείται (αδεξιότητα στο περπάτημα ή βάδισμα μονίμως στις μύτες των ποδιών) και έχει περίεργη “γλώσσα του σώματος”
Μπορεί να ενθουσιάζεται από τις λεπτομέρειες ενός αντικειμένου, όπως οι περιστρεφόμενες ρόδες ενός αυτοκινήτου-παιχνίδι, αλλά δεν προσέχει τη “γενική εικόνα” του θέματος/αντικειμένου
Μπορεί να έχει ασυνήθιστα μεγάλη ευαισθησία στο φως, τον ήχο και την αφή, αλλά πολύ δύσκολα να επιδεικνύει πόνο
Δεν συμμετέχει σε παραστάσεις/δραστηριότητες μιμητισμού ή απλά προσποιείται ότι συμμετέχει σε αυτές
Μπορεί να επιδείξει εμμονή σε ένα αντικείμενο ή δραστηριότητα, με ασυνήθιστα μεγάλη ένταση ή εστίαση
Μπορεί να έχει περίεργες προτιμήσεις στις τροφές, όπως το να τρώει πολύ λίγο, ή να θέλει να τρώει μόνο τροφές που μια συγκεκριμένη υφή
Γενικά
Τα περισσότερα παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν καθυστέρηση στην απόκτηση νέας γνώσης ή δεξιοτήτων, ενώ ορισμένα έχουν και χαμηλότερη από την κανονική νοημοσύνη. Άλλα παιδιά με αυτισμό έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και μαθαίνουν σε φυσιολογικό ή και υψηλό ρυθμό, αλλά έχουν πρόβλημα επικοινωνίας και εφαρμογής των όσων μαθαίνουν στην καθημερινή ζωή, ενώ αδυνατούν και να προσαρμοστούν σε διαφορετικές κοινωνικές καταστάσεις.
Κάποια λίγα παιδιά με αυτισμό επιδεικνύουν εξαιρετικές ικανότητες σε μια συγκεκριμένη περιοχή, όπως η τέχνη, τα μαθηματικά ή η μουσική.
Καθώς ωριμάζουν, ορισμένα παιδιά με ASD συμμετάσχουν πιο ενεργά με τους άλλους και επιδεικνύουν λιγότερες διαταραχές στη συμπεριφορά τους. Κάποια παιδιά, συνήθως εκείνα με λιγότερο σοβαρά προβλήματα, τελικά, μπορεί να διάγουν μια φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική ζωή. Άλλα, ωστόσο, συνεχίζουν και σε μεγαλύτερη ηλικία να έχουν δυσκολία με τη γλώσσα ή τις κοινωνικές δεξιότητες, με τα προβλήματά τους να κορυφώνονται στα εφηβικά τους χρόνια.
http://www.nbcnews.com
http://www.mayoclinic.org
Ο εμετός είναι ένα από τα πιο ενοχλητικά συμπτώματα, τις περισσότερες φορές όμως είναι αθώο.
Τα πιο συνηθισμένα αίτια είναι η γαστρεντερίτιδα, η ναυτία, η εγκυμοσύνη και σπανιότερα διάφορες λοιμώξεις, παθήσεις του νευρικού συστήματος, καρδιακές παθήσεις (περιλαμβανομένου και του εμφράγματος του μυοκαρδίου) παθήσεις του μεταβολισμού και των ενδοκρινών αδένων.
Πρώτες βοήθειες
Όταν ο εμετός δεν οφείλεται σε δηλητηρίαση ή λοίμωξη, αλλά εκδηλώνεται ως σύμπτωμα στομαχικών προβλημάτων, αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με την παροχή απλών πρώτων βοηθειών.
Αυτές είναι:
-Κάθε 15 λεπτά, δίνετε στον ασθενή να πίνει μικρή ποσότητα από κάποιο ρόφημα, σε κανονική θερμοκρασία.
-Αφού περάσουν τουλάχιστον 15 ώρες από τον τελευταίο εμετό, επιτρέψτε στον ασθενή να φάει ένα ελαφρύ γεύμα (σούπα ή βραστό ρύζι).
Πότε πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό
Πρέπει να απευθυνθείτε επειγόντως σε γιατρό αν ο ασθενής κάνει εμετό μετά από τραυματισμό στο κεφάλι ή την κοιλιά, ή αν διαπιστώσετε ένα από τα παρακάτω συμπτώματα:
-Ο εμετός έχει μαύρους ή κόκκινους κόκκους
-Ο εμετός έχει πικρή γεύση και πράσινο χρώμα
-Ο εμετός έχει αίμα
-Ο εμετός έχει έντονα άσχημη μυρωδιά
-Ο ασθενής αισθάνεται έντονο πόνο.
-Ο εμετός επιμένει για περισσότερες από δύο ημέρες.
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν πολύ καλά ότι η υπέρταση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις γενικότερα αποτελούν κίνδυνο για την υγεία, ίσως όμως να μην έχουν ακούσει ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να επηρεάσει την όραση.
Το «οφθαλμικό εγκεφαλικό» είναι αποτέλεσμα απόφραξης σε αιμοφόρο αγγείο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, του φωτοευαίσθητου ιστού που βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού. Η απόφραξη είναι αποτέλεσμα θρόμβωσης ή στένωσης του αγγείου, ενώ μπορεί επίσης να προκληθεί από συσσώρευση χοληστερόλης.
Στον ιατρικό κόσμο, το φαινόμενο είναι γνωστό ως απόφραξη φλέβας/αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι «εγκεφαλικού» που πλήττουν τα μάτια και διακρίνονται ανάλογα με το αν επηρεάζουν φλέβα ή αρτηρία. Η απόφραξη μπορεί να εκδηλωθεί σε μικρή φλέβα του αμφιβληστροειδούς (BRVO), σε μικρή αρτηρία του αμφιβληστροειδούς (BRAO), στην κεντρική φλέβα του αμφιβληστροειδούς (CRVO) ή στην κεντρική αρτηρία του αμφιβληστροειδούς (CRAO).
Ποια είναι τα συμπτώματα
Το βασικότερο σύμπτωμα του «οφθαλμικού εγκεφαλικού» είναι η αιφνίδια απώλεια της όρασης που δεν συνοδεύεται από πόνο. Μπορεί να επηρεάσει τον οφθαλμό στο σύνολό του (CRAO και CRVO) ή τμήμα του οφθαλμού (BRAO και BRVO). Άλλα συνήθη συνοδά συμπτώματα είναι τα εξής:
- απώλεια της περιφερικής όρασης
- στρέβλωση/αλλοίωση της όρασης
- τυφλά σημεία
Τα συμπτώματα αυτά χρήζουν άμεσης ιατρικής παρέμβασης ώστε να προληφθεί η απώλεια όρασης.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Οι άνδρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο «οφθαλμικού εγκεφαλικού» σε σύγκριση με τις γυναίκες. Το φαινόμενο είναι συνηθέστερο μετά την ηλικία των 60 ετών. Συγκεκριμένες παθήσεις συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο «εγκεφαλικού» που πλήττει τα μάτια:
- καρδιοπάθεια
- διαβήτης
- υψηλή χοληστερόλη
- υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)
- στένωση καρωτίδας
Πηγή: Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ)
Ο πόνος στο στήθος προκαλεί πάντα μεγάλη ανησυχία, καθώς σχετίζεται με το σημαντικότερο όργανο του ανθρώπινου σώματος, την καρδιά.
Όταν ο πόνος στο στήθος δεν οφείλεται σε παθήσεις ή καταστάσεις που αφορούν την καρδιά, όπως ισχαιμία του μυοκαρδίου, στένωση της αορτικής βαλβίδας, μυοκαρδιοπάθεια κλπ., μπορεί να σχετίζεται με κάτι από τα παρακάτω:
Οισοφαγίτιδα
Ο πόνος από την οισοφαγίτιδα, δηλαδή τη φλεγμονή των εσωτερικών τοιχωμάτων του οισοφάγου, που συνήθως οφείλεται στην επανειλημμένη παλινδρόμηση ποσοτήτων γαστρικού οξέως (γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση), μπορεί να εκδηλώνεται στο στήθος.
Περικαρδίτιδα
Η περικαρδίτιδα είναι φλεγμονή του υμένα που περιβάλλει τον καρδιακό μυ και μκπορεί να προκαλέσει οπισθοστερνικό πόνο. Μπορεί να οφείλεται σε ιό, βακτήριο, παράσιτο ή και σε άλλες διαταραχές, όπως η νεφρική ανεπάρκεια ή ο υποθυρεοειδισμός.
Παθήσεις του μυοσκελετικού
Ένας τραυματισμός, μια απότομη κίνηση ή η έκθεση σε ρεύμα κρύου αέρα μπορούν να γίνουν αιτίες πόνου στο στήθος από τους μυς του θώρακα.
Πνευμονική εμβολή
Η εμβολή θρόμβων στο πνευμονικό αρτηριακό δίκτυο με απόφραξη κλάδων της πνευμονικής αρτηρίας, που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο, προκαλεί πόνο στο θώρακα.
Ψυχοσωματικές διαταραχές
Οι ψυχικές διαταραχές και ιδιαίτερα όσες χαρακτηρίζονται από άγχος και πανικό, μπορούν να εκδηλωθούν με πόνο στο στήθος.
Αντανακλάσεις πόνου
Πόνοι από διπλανές περιοχές, όπως ο τράχηλος, το επιγάστριο, οι ώμοι κλπ., μπορεί να αντανακλώνται στο στήθος.
Τι πρέπει να γνωρίζετε
Αν ο πόνος εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης, έστω και αν αυτή είναι μικρής έντασης, όπως το ανέβασμα μιας σκάλας ή και το απλό περπάτημα, αυτό είναι ένα στοιχείο που παραπέμπει σε πιθανή ισχαιμία του μυοκαρδίου.
Αν ο πόνος εμφανιστεί έπειτα από ένα βαρύ γεύμα ή κατανάλωση αλκοόλ και ιδιαίτερα όταν ο ασθενής είναι ξαπλωμένος, τότε είναι πιθανό η αιτία να βρίσκεται στο πεπτικό σύστημα.
Για να γίνει διάγνωση πρέπει να σας εξετάσει γιατρός και να στη συνέχεια να υποβληθείτε σε εργαστηριακές εξετάσεις.
Πηγή: onmed.gr