Μπορεί να είναι δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους να πιστέψουν ότι η μάσηση τσίχλας αποτελεί «φάρμακο» για οτιδήποτε πέρα από την κακοσμία του στόματος.
Αρκετές μελέτες, όμως, τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι μπορεί να καταπραΰνει τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης - της στομαχικής διαταραχής που είναι περισσότερο γνωστή ως «καούρες».
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εκδηλώνεται όταν τα οξέα του στομάχου κινούνται προς τα πίσω, προς τον οισοφάγο δηλαδή, με συνέπεια να νιώθει ο ασθενής ένα «κάψιμο» πίσω από το στέρνο του.
Σύμφωνα με τις μελέτες, λοιπόν, η μάσηση μιας ή δύο τσιχλών ωθεί τα υγρά πίσω στο στομάχι και γεμίζει τον οισοφάγο με αλκαλικό σάλιο, εξουδετερώνοντας έτσι τα οξέα που προκαλούν το χαρακτηριστικό αίσθημα καύσου.
Μία ανεξάρτητη μελέτη που το έδειξε αυτό δημοσιεύθηκε το 2005 στην «Επιθεώρηση Οδοντικής Ερεύνης» (JDR) και πραγματοποιήθηκε σε 31 ασθενείς, οι οποίοι απευθύνθηκαν στο Νοσοκομείο Σαιντ Τόμας, του Λονδίνου, υποφέροντας από καούρες.
Σκοπός της μελέτης ήταν να εξεταστεί η υπόθεση ότι «η μάσηση τσίχλας δεν ασκεί επίδραση στον καθαρισμό των παλινδρομούντων υγρών στον οισοφάγο».
Προς μεγάλη τους έκπληξη, όμως, οι επιστήμονες που την πραγματοποίησαν ανακάλυψαν ακριβώς το αντίθετο.
Σε δύο διαφορετικές μέρες ζήτησαν από τους εθελοντές να μείνουν νηστικοί επί τέσσερις ώρες και στη συνέχεια να καταναλώσουν ένα γεύμα που ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε καούρες σε όποιον το έτρωγε: δύο μπάρες τυρί τσένταρ με πλήρη λιπαρά, πράσινη σαλάτα με δυο κουταλιές της σούπας μαγιονέζα, 15 μεγάλα τσιπς και ένα μεγάλο ποτήρι γάλα με πλήρη λιπαρά.
Και τις δύο μέρες, οι ερευνητές χώρισαν τυχαία τους εθελοντές τους σε δύο ομάδες: οι μισοί έπρεπε μισή ώρα έπειτα από το γεύμα να μασούν μια τσίχλα χωρίς ζάχαρη και οι υπόλοιποι όχι.
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τους εθελοντές για ένα δίωρο μετά το φαγητό. Όπως διαπίστωσαν, τα επίπεδα των οξέων ήταν σημαντικά μειωμένα όταν οι εθελοντές μασούσαν την τσίχλα.
Η μελέτη αυτή χρηματοδοτήθηκε από την Σχολή Ιατρικής & Οδοντιατρικής του King’s College, στο Λονδίνο.
Όφελος και για υγιείς
Μία άλλη μελέτη, αυτή τη φορά του 2001,συμπεριέλαβε 36 εθελοντές, ορισμένοι εκ των οποίων έπασχαν από καούρες και οι άλλοι ήσαν υγιείς. Η μελέτη έδειξε πως η μάσηση τσίχλας χωρίς ζάχαρη επί μία ώρα έπειτα από ένα μεγάλο πρωινό γεύμα, ελαττώνει την παλινδρόμηση των οξέων για χρονικό διάστημα έως τρεις ώρες - μία δράση που παρατηρήθηκε τόσο στους ασθενείς με καούρες, όσο και στους υγιείς εθελοντές.
Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από γαστρεντερολόγους στα Νοσοκομεία Veterans Affairs του Νέου Μεξικού και του Ιλινόι, και χρηματοδοτήθηκε από το Αμερικανικό Ίδρυμα Πεπτικής Υγείας (ADHF).
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η μάσηση τσίχλας όντως μπορεί να βοηθήσει τους πάσχοντες από καούρες. Επειδή όμως οι τσίχλες με ζάχαρη μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στην αδαμαντίνη ουσία των δοντιών (είναι το εξωτερικό στρώμα τους) οδηγώντας στην τερηδόνα, το κλειδί είναι η μάσηση τσίχλας χωρίς ζάχαρη.
Ας σημειωθεί ότι οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη περιέχουν την ουσία ξυλιτόλη, η οποία καταστέλλει τα βακτήρια που διαβρώνουν την αδαμαντίνη ουσία, προστατεύοντας έτσι τα δόντια.
Πηγή: tanea.gr
Η κακοσμία του στόματος είναι η δυσοσμία του στόματος η οποία, όμως, δεν προέρχεται από «αρωματικές» τροφές όπως το σκόρδο, το κρεμμύδι, το κουνουπίδι κλπ.
Αυτό που προκαλεί την αίσθηση της άσχημης αναπνοής είναι συνήθως η αυξημένη συγκέντρωση πτητικών θειούχων ενώσεων (θειόλες) στον εκπνεόμενο αέρα οι οποίες είναι εξαιρετικά δύσοσμες μυρίζοντας σαν χαλασμένο αυγό.
Η δυσάρεστη αναπνοή δεν γίνεται συνήθως αισθητή από τον ίδιο τον ασθενή καθώς εξελίσσεται σταδιακά και το άτομο συνηθίζει την μυρωδιά του στόματος του θεωρώντας την φυσιολογική. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι η κακοσμία του στόματος το πρωί μόλις ξυπνάμε θεωρείται φυσιολογική.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που προκαλεί η άσχημη αναπνοή είναι οι επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή και την ψυχολογία του ασθενή. Ευτυχώς όμως στις περισσότερες περιπτώσεις η αντιμετώπιση της στοματικής κακοσμίας γίνεται σχετικά εύκολα με βελτίωση της στοματικής υγιεινής και εξάλειψη των αιτιών που την προκαλούν.
Οι κυριότερες αιτίες της άσχημης αναπνοής είναι:
Η κακή στοματική υγιεινή είναι η πιο συχνή αιτία για τη κακοσμία στόματος, καθώς τα μικρόβια της πλάκας μεταβολίζουν τις πρωτεΐνες των τροφών παράγοντας δύσοσμες θειούχες ενώσεις ενώ τα υπολείμματα των τροφών που έχουν μείνει στο στόμα αρχίζουν να αποσυντίθενται επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο την μυρωδιά της αναπνοής.
Προβλήματα των δοντιών όπως χαλασμένα δόντια από τερηδόνα, η ουλίτιδα ή ένα απόστημα είναι συχνά οι αιτίες άσχημης αναπνοής.
Η διατροφή, καθώς ορισμένες τροφές και ορισμένα μπαχαρικά περιέχουν θειούχες ενώσεις που περνούν από το στομάχι στην κυκλοφορία τού αίματος και τελικά στην αναπνοή μας.
Η ξηροστομία διότι λόγω της μειωμένης παραγωγής σάλιου, τα υπολείμματα των τροφών καθώς και τα νεκρά κύτταρα της γλώσσας και των βλεννογόνων του στόματος δεν απομακρύνονται αλλά παραμένουν στο στόμα και αποσυντίθενται δημιουργώντας άσχημη οσμή. Η μειωμένη ροή σάλιου κατά τον ύπνο είναι επίσης η κύρια αιτία της εμφάνισης της πρωινής κακοσμίας του στόματος.
Οι τεχνητές οδοντοστοιχίες όταν δεν καθαρίζονται τακτικά ή ακόμη εάν δεν εφαρμόζουν σωστά μπορούν να συγκρατούν υπολείμματα τροφών και να γίνονται εστίες μικροβίων που δημιουργούν άσχημες οσμές.
Σπανιότερα υπάρχουν και εξωστοματικά αίτια που μπορούν να ευθύνονται άμεσα ή επικουρικά για την κακοσμία του στόματος, όπως:
1) Προβλήματα με το αναπνευστικό σύστημα
2) Προβλήματα με το γαστρεντερικό σύστημα
3) Λήψη ορισμένων φαρμάκων
4) Συστηματικές νόσοι
Επομένως, ο οδοντίατρος μπορεί να σας παραπέμψει σε ιατρούς άλλης ειδικότητας για περαιτέρω έρευνα, ιδιαίτερα αν η κακοσμία του στόματος συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Σε γενικές γραμμές, η καλή στοματική υγιεινή σε συνδυασμό με συχνά γεύματα, την ένταξη περισσότερων φρούτων και λαχανικών στο διαιτολόγιο και τη διακοπή του καπνίσματος μειώνει σημαντικά τα ποσοστά κακοσμίας. Παράλληλα, ο οδοντίατρος, ύστερα από τη λήψη πλήρους ιατρικού ιστορικού, μπορεί να ελέγξει τη στοματική σας κοιλότητα και να διαγνώσει τα πιθανά αίτια της κακοσμίας. Τότε, ανάλογα τη διάγνωση, μπορεί να πραγματοποιηθεί καθαρισμός των δοντιών και ίσως χορηγηθεί κάποιο στοματικό διάλυμα. Αν η κακοσμία προέρχεται από στοματικά αίτια, όπως συμβαίνει στο 80-90% των περιπτώσεων, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσα σε 7-10 μέρες.
Γιώργος Χ. Ανδρίτσος
Χειρουργός-Οδοντίατρος
Μετεκπαιδευθείς στην αισθητική οδοντιατρική στο πανεπιστήμιο UCL του Λονδίνου.
Αμερικής 17, Κολωνάκι
5ος όροφος
Τηλ. 213-0247608, 6982230190
www.idealsmiles.gr
Οι υποδοχείς της γεύσης βρίσκονται στους γευστικούς κάλυκες, που εντοπίζονται στην γλώσσα, την υπερώα, την επιγλωττίδα, τον οισοφάγο, τον λάρυγγα. Η αίσθηση της γεύσης εξυπηρετείται με τα προσωπικά, γλωσσοφαρυγγικά, πνευμονογαστρικά νεύρα.
Οι κεντρικές συνδέσεις των νεύρων καταλήγουν στο στέλεχος του εγκεφάλου, στον πυρήνα της μονήρους δεσμίδας. Πολυάριθμες νευρικές οδοί συνδέονται με την γέφυρα, τη νήσο REIL, τον φλοιό, τον θάλαμο, τον πρόσθιο εγκέφαλο, τον υποθάλαμο, την ανώνυμη ταινία, τον κεντρικό πυρήνα της αμυγδαλής, την τελική ταινία.
Οι διαταραχές της αίσθησης της γεύσης προκαλούνται από παθολογικές καταστάσεις που εμποδίζουν την πρόσβαση της ουσίας στα υποδεκτικά κύτταρα του γευστικού κάλυκα (απώλεια μεταφοράς), ή προκαλούν βλάβη στα υποδεκτικά κύτταρα αυτά καθαυτά (αισθητηριακή απώλεια) ή βλάβη στα νεύρα και στις γευστικές οδούς (νευρική απώλεια).
Νοσήματα και παράγοντες που προκαλούν διαταραχές γεύσης λόγω απώλειας μεταφοράς είναι τα φάρμακα, τα βαρέα μέταλλα, η ξηροστομία κλπ., νοσήματα και παράγοντες που προκαλούν διαταραχές γεύσης λόγω αισθητηριακής απώλειας είναι το γήρας, λοιμώξεις, ενδοκρινικά νοσήματα κλπ., νοσήματα και παράγοντες που προκαλούν διαταραχές γεύσης λόγω νευρικής απώλειας είναι τα ψυχιατρικά νοσήματα οι μεταβολικές διαταραχές, τα τραύματα, οι λοιμώξεις, οκαρκίνος κλπ. Οι μηχανισμοί είναι μεικτοί σε ορισμένες παθολογικές περιπτώσεις. Ορισμένοι τοξικοί παράγοντες της καθημερινότητας, όπως το κάπνισμα προκαλούν αλλοιώσεις στην γευστική ετοιμότητα του σώματος.
Οι διαταραχές γεύσης περιλαμβάνουν:
- Τη μειωμένη αίσθηση γεύσης: Ο ασθενής έχει κανονικά αισθήματα γεύσης αλλά ανταποκρίνεται μειωμένα στα γευστικά ερεθίσματα, επί παραδείγματι δεν αισθάνεται την αλμυρή γεύση.
- Την διαστροφή της γεύσης: Ο ασθενής έχει αισθήματα γεύσης αλλά η ποιότητά τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, επί παραδείγματι νιώθει το αλμυρό ως ξινό.
- Την ύπαρξη αναίτιων γευστικών αισθημάτων: Ο ασθενής έχει μονίμως αίσθημα γεύσης χωρίς γευστικό ερέθισμα, επί παραδείγματι νιώθει μόνιμη πικράδα στο στόμα χωρίς να έχει στο στόμα του κάτι πικρό.
Η πικρίλα στόματος είναι από την πιο κοινή διαταραχή γεύσης που μειώνει το επίπεδο ζωής του πάσχοντος από διαταραχή γεύσης. Μπορεί να είναι μόνιμη, διαλείπουσα, να εμφανίζεται με συγκεκριμένο εκλυτικό αίτιο (π.χ. φαγητό) να εμφανίζεται μόνο κατά την ημέρα ή τη νύχτα.
Τα κύρια νοσήματα που προκαλούν πικρίλα στόματος είναι τοπικές παθήσεις στόματος οδοντιατρικές παθήσεις, νοσήματα ή παθολογικές καταστάσεις που αλλάζουν την ποιότητα των σωματικών υγρών του στόματος και προβλήματα γαστρεντερικού συστήματος.
Τι πρέπει επιπρόσθετα να γνωρίζετε εσείς, που εμφανίζετε διαταραχή γεύσης:
1.Το μπούκωμα και η ρινική συμφόρηση είναι οι πιο κοινοί παράγοντες που διαταράσσουν τη σωστή αίσθηση της γεύσης. Οι κοινές ιώσεις προκαλούν παροδική διαταραχή όσφρησης και γεύσης.2. Ορισμένα φάρμακα προκαλούν ως παρενέργεια διαταραχή γεύσης με προεξάρχον σύμπτωμα την ξινίλα ή την πικρίλα. Η κατάχρηση αντιβιοτικών, προκαλεί δυσλειτουργία της γεύσης, λόγω υπερβολικής ανάπτυξης μυκήτων.
3.Βουρτσίζετε και καθαρίζετε με επιμέλεια σε καθημερινή βάση το στόμα σας. Η κακή υγιεινή των δοντιών μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς την γεύση.
4.Εάν η διαταραχή επιμένει, η σωστή παθολογική εξέταση είναι επιβεβλημένη.
5.Η εργαστηριακή διερεύνηση των διαταραχών της γεύσης γίνεται με γενικές ή ειδικές εξετάσεις ενώ η θεραπεία διαφοροποιείται ανάλογα με το αίτιο.
onmedΗ νεφροπάθεια είναι ένας «σιωπηλός» κίνδυνος που πολλές φορές περνά απαρατήρητος και δυστυχώς τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν όταν θα είναι πια πολύ αργά.
Τα προβλήματα στα νεφρά οφείλονται συχνά σε παράγοντες όπως η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης και η ανθυγιεινή διατροφή.
Δείτε ποιες είναι οι βασικές ενδείξεις που θα σας προειδοποιήσουν να πάρετε γρήγορα τα μέτρα σας.
1. Αλλαγές στην ενούρηση
Το πρώτο σημάδι της νεφροπάθειας είναι οι αλλαγές στη συχνότητα ενούρησης και την ποσότητα των ούρων. Μπορεί να παρατηρηθεί είτε μείωση είτε αύξηση, ιδιαίτερα το βράδυ. Μπορεί επίσης τα ούρα να έχουν πιο σκούρο χρώμα.
2. Δυσκολία ή πόνος
Οι ουρολοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως ο πόνος και το τσούξιμο όταν πηγαίνουμε στην τουαλέτα. Όταν η λοίμωξη εξαπλώνεται στα νεφρά μπορεί να εμφανιστεί πυρετός και πόνος στην πλάτη και τη μέση.
3. Αίμα στα ούρα
Το αίμα είναι ένας βέβαιος λόγος ανησυχίας. Μπορεί να οφείλεται σε κάποια άλλη πάθηση, επιβάλλει όμως την επίσκεψη στο γιατρό.
4. Πρήξιμο
Τα νεφρά φιλτράρουν τις βλαβερές ουσίες και τα περιττά υγρά από το σώμα. Όταν τα νεφρά δυσλειτουργούν, τα υγρά συσσωρεύονται και προκαλούν οίδημα στα χέρια, τα πόδια, τους αστραγάλους ή το πρόσωπο.
5. Υπερβολική κόπωση και γενικευμένη αδυναμία
Τα νεφρά παράγουν μια ορμόνη που ονομάζεται ερυθροποιητίνη. Η ορμόνη αυτή βοηθά τα ερυθρά αιμοσφαίρια να μεταφέρουν το οξυγόνο στο υπόλοιπο σώμα. Η μείωση στον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω έλλειψης της ερυθροποιητίνης οδηγεί στην αναιμία. Το αποτέλεσμα είναι η γενικευμένη κόπωση και η υπερβολική αδυναμία.
6. Ζαλάδα και δυσκολία συγκέντρωσης
Η αναιμία σε συνδυασμό με τη νεφροπάθεια στερεί επίσης από τον εγκέφαλο πολύτιμο οξυγόνο, με αποτέλεσμα τη ζαλάδα και την αδυναμία συγκέντρωσης.
7. Ρίγη
Η νεφροπάθεια εκδηλώνεται επίσης με ρίγη, ακόμη κι όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή. Η λοίμωξη στα νεφρά (πυελονεφρίτιδα) μπορεί να εκδηλωθεί με πυρετό και έντονα ρίγη.
8. Δερματικά εξανθήματα και φαγούρα
Τα προβλήματα στα νεφρά οδηγούν στη συσσώρευση βλαβερών ουσιών στο αίμα. Έτσι, επηρεάζεται η όψη του δέρματος και μπορεί να εκδηλωθούν εξανθήματα και έντονη φαγούρα.
9. Μεταλλική γεύση στο στόμα
Όταν υπάρχει πρόβλημα στα νεφρά αυξάνεται η ουρία στο αίμα (ουραιμία). Η ουρία διασπάται σε αμμωνία στο σάλιο κι έτσι μένει μια χαρακτηριστική γεύση στο στόμα.
10. Πόνος στα πλευρά
Ο πόνος και οι κράμπες μπορεί να ξεκινούν από τα πλάγια του κορμού και να ακτινοβολούν στη μέση και τους γλουτούς.
Αποτελούν το απαραίτητο συμπλήρωμα της στοματικής φροντίδας, καθώς συνδυάζουν την αντιμικροβιακή δράση με τη φρεσκάδα της αναπνοής.
Συχνά όμως τα στοματκά διαλύματα χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο, με αποτέλεσμα να έχουν παρενέργειες.
Η συστηματική χρήση διαλυμάτων για ευχάριστη αναπνοή είναι πιθανό:
-Να αλλοιώσει την αίσθηση της γεύσης.
-Να προκαλέσει επιφανειακά «σκασίματα» του βλεννογόνου του στόματος.
-Να οδηγήσει σε αλλεργικές αντιδράσεις (ερεθισμό του βλεννογόνου του στόματος έως και μικρές πληγές) εξαιτίας των αρωματικών ουσιών (μέντα, κανέλα) που περιέχουν σε μεγάλες συγκεντρώσεις.
Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να διακόπτεται αμέσως η χρήση τους.
Σε ορισμένα στοματικά διαλύματα η περιεκτικότητα σε αλκοόλη το 26% της σύνθεσής τους. Μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση «Australian Dental Journal» με τη συμμετοχή 3.210 ανθρώπους, έδειξε ότι η αλκοόλη των στοματικών διαλυμάτων αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος.
Σε ότι αφορά τα αντιμικροβιακά διαλύματα με χλωρεξιδίνη, οι ειδικοί συστήνουν να αποφεύγεται η χρόνια καθημερινή χρήση τους, επειδή συμβάλλουν στη δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων στο στόμα και διαταράσσουν τη φυσιολογική μικροβιακή ισορροπία του στόματος. Η χρήση τους δεν συνιστάται να ξεπερνά το διάστημα των 3 εβδομάδων, ώστε να αποφεύγονται τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες.
Τι να προσέχετε
-Η χρήση του στοματικού διαλύματος δεν υποκαθιστά την οδοντόβουρτσα και το οδοντικό νήμα, παρότι η αίσθηση φρεσκάδας που δημιουργούν οδηγεί συχνά προς αυτή τη λανθασμένη πρακτική.
-Μην το κρατάτε πολύ στο στόμα σας, γιατί ξηραίνεται ο βλεννογόνος και προκαλείται εκτεταμένο χημικό έγκαυμα από τις καυστικές ουσίες που περιέχουν. Γι’ αυτό, οι ειδικοί τονίζουν ότι πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι αναγραφόμενες στη συσκευασία ενδείξεις.
-Τα στοματικά διαλύματα δεν συνιστάται να χρησιμοποιούνται από τα παιδιά, εκτός αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας (π.χ. τραυματισμός) που καθιστά προσωρινά αδύνατη τη χρήση της οδοντόβουρτσας.