Παρακολουθώντας την κατήχηση από έναν επίσκοπο (ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και αγάπης στον Επίσκοπο π. Ναθαναήλ - Μητροπολίτη Κώου & Νισύρου)
Έχω μεγαλώσει σε περιβάλλον χριστιανικό. Ο πατέρας μου παπάς, από μικρό παιδί με είχε κοντά του. Για χάρη του, και εξαιτίας των αναγκών του ναού που διακονούσε προσπάθησα από μικρός να γίνω ψάλτης. Χάρη στην εκκλησιαστική μουσική άρχισα να κατηχούμαι με έναν διαφορετικό τρόπο, ενώ συνάμα στο ψαλτηλίκι χρωστώ τις μετέπειτα σπουδές μου στη μουσική γενικότερα. Η έννοια της κατήχησης φάνταζε στα μάτια μου ως μέρος της καθημερινότητας, κουβαλώντας συνάμα και κάθε στοιχείο προκατάληψης. Μ' άρεσε από μικρό περισσότερο να ψάλλω και να λειτουργούμαι, παρά να ακούω τη δασκάλα του ενοριακού κατηχητικού, εκτός κι αν μας μάθαινε παιχνίδια και τραγούδια.
Το ιερατικό περιβάλλον πάντοτε μου ήταν οικείο και λιγάκι βαρετό. Οι ιερείς, όταν άρχισε μέσα μου η εφηβική επανάσταση, μου φαίνονταν όλο και πιο αφύσικοι άνθρωποι. Τα ρούχα τους, η οσφυοκαμψία τους, ο ολιγογραμματισμός τους... Οι επίσκοποι επίσης. Μάλιστα στους επισκόπους και στους άγαμους ιερείς το εφηβικό μου μυαλό διέβλεπε πάντα την ψυχολογική διάθεση του να πουλήσουν στυλ. Δεν γελούσαν συχνά, ήταν σοβαροί, ήθελαν πάντα να «κηρύξουν», να κάνουν την καθημερινότητα διδαχή για κάποιον παράξενο «Χριστό» του μυαλού τους.
Γνώρισα αρκετούς επισκόπους στη ζωή μου, λόγω και της ιδιότητας του πατέρα μου. Πάνω κάτω, η ίδια εντύπωση με διακατείχε για όλους.
Τον Αύγουστο του 2010, λόγω διορισμού της συζύγου μου στο νησί της Κω, εγκαταστάθηκα σ' αυτόν τον πανέμορφο τόπο. Κάθε νέα εγκατάσταση - μετακόμιση, έχει πάντα τις δυσκολίες της. Πρώτ' απ' όλα αναρωτιέσαι τι ανθρώπους θα βρεις για να συνεννοηθείς, να συνεργαστείς, να εμπιστευθείς για τα παιδιά σου, την καθημερινότητά σου, την χρεία της κάθε ημέρας. Λίγες μέρες αφότου μπήκαμε στο πρώτο σπίτι στο νησί, ένα νησί γεμάτο τουρισμό, τόσον που ουδέποτε ως τότε είχαμε ξαναδεί, προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε το περιβάλλον. Στο δρόμο μας σε απογευματινή βόλτα συναντήσαμε έναν παππούλη. Ήταν ίσως ο μόνος που βλέπαμε στο τουριστικό αυτό νησί να κάνει καθημερινά μια βόλτα και να περπατά φυσιολογικά σαν άνθρωπος... Μας καλησπέριζε πρώτα αυτός, μέχρι που την τρίτη φορά του πιάσαμε κουβέντα. Μέσα σε λίγην ώρα μας κατατόπισε για όλα στο νησί, μας σύστησε μέχρι και ανθρώπους για να μας κρατάνε τα -τότε- μωρά παιδιά μας. Καταπληκτικός ο παπάς. Χαρωπός και χαροποιός. Παίρναμε την ευχή του και κατόπιν πάντα μας αγκάλιαζε και μας ασπαζόταν. Το ίδιο και τα παιδιά μας.
Μετά λίγες μέρες, αυτοβούλως πήγα στα γραφεία της τοπικής Μητροπόλεως, για να πάρω ευχή από τον τοπικό μητροπολίτη και να συζητήσω ενδεχομένως την ανάληψη ευθύνης εκκλησιαστικού αναλογίου σε ναό του νησιού. Το ψαλτηλίκι για 'μένα είναι μεράκι που δεν ξεπερνιέται με τίποτε. Κρατούσα στα χέρια μου μάλιστα κι έναν φάκελλο με τα πτυχία και τα διπλώματα μουσικής που κατείχα μπας και χρειαστεί να πείσω κάποιον γι' αυτό που είμαι. Οι ιερωμένοι της υποδοχής μ' έβαλαν κατευθείαν στο γραφείο του μητροπολίτη και αίφνης διαπιστώνω ότι μπροστά μου είχα τον παππούλη του απογευματινού περιπάτου. Τα 'χασα από τη χαρά μου... «Κύριε καθηγητά καλώς ήρθατε» μου είπε... Ναι ήταν ο μητροπολίτης Ναθαναήλ. Με κέρασε ο ίδιος γλυκό και νερό και σε 10 λεπτά μαζί με τον πρωτοσύγκελλό του κι έναν λαϊκό παππού που βρισκόταν εκεί, με πήγαν σ' ένα ναό που όντως ζητούσε ψάλτη για τις ανάγκες του. Δεν χρειάστηκε να αποδείξω τίποτε. Η εμπιστοσύνη και η αγάπη που μου έδειξε από την πρώτη στιγμή εντυπώθηκαν μέσα μου σαν να επρόκειτο για άνθρωπο που με γνώριζε χρόνια.
Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, έμαθα για τις κατηχήσεις της Τετάρτης στην Κω. Ανακοινώθηκε ότι ο Μητροπολίτης κατηχεί στις 5.00 μ.μ. τους ενηλίκους και στις 6.00 μ.μ. τα νέα ζευγάρια. Περίεργο... Μητροπολίτης σε ρόλο κατηχητή... Πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο... Μου ήρθαν στο μυαλό οι «Κατηχήσεις» του Αγίου Κυρίλλου Πατριάρχου Ιεροσολύμων! Δεν υπερβάλλω. Κατήχηση από επίσκοπο είναι σχεδόν αδύνατο πράγμα στην ελλαδική εκκλησιαστική κατάσταση. Αλλά πώς αλλιώς; Που η Κως έδειχνε αποίμαντη και ακατήχητη χριστιανικά για δεκαετίες! Η γνωριμία μου με τον π. Ναθαναήλ ήταν τόσο ζεστή απ' την αρχή που δεν χρειάστηκε πολλήν σκέψη. Επέλεξα να πηγαίνω στο «τμήμα» των 6.00 μ.μ.. Το τμήμα των 5.00 ήταν πολυπληθές και απαρτιζόμενο από το γνωστό εκκλησιαστικό πλην γεροντικό πλήρωμα. Το δικό μας είχε σαφώς νεότερους ανθρώπους αλλά συχνά λιγότερα από 10 άτομα. Ο π. Ναθαναήλ μοιράζει ή δωρίζει στον καθένα μας μια Καινή Διαθήκη και ξεκινά καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς το σχολιασμό και την ερμηνεία συνεχόμενων περικοπών από τις Παύλειες επιστολές.
Τούτα τα χρόνια ασχοληθήκαμε με τις επιστολές Προς Κορινθίους Α' και Β', Προς Φιλιππησίους, Προς Γαλάτας, Προς Ρωμαίους, ενώ συχνά πυκνά ασχολούμαστε είτε με τις Πράξεις είτε με κάποια Ευαγγελική περικοπή. Το κατηχητικό μάθημα ήταν/είναι το πιο ελεύθερο μάθημα για την Εκκλησία που έχω γνωρίσει ως τώρα. Η περικοπή είναι η αφορμή για ένα σχόλιο του επισκόπου. Εμείς μπορούμε να ρωτήσουμε ή να σχολιάσουμε, ή να επεκτείνουμε την κουβέντα σε ό,τι μας έρχεται στο νου σχετικά με την περικοπή και την εκκλησιαστική ζωή. Ανάμεσά μας, άνθρωποι με αγνή καρδιά, με γνώση, με αγάπη και διάθεση εκκλησιαστικής διακονίας, πάντοτε χαρούμενοι από τη χαρά και το γέλιο που σκορπά ο «δεσπότης» και κατηχητής μας. Σχεδόν κάθε Τετάρτη, η παρέα πηγαίνει κατόπιν για ένα καφέ, ή τσάι ή κρασί, συνεχίζοντας με τρόπο χαλαρό και χαρωπό την κουβέντα. Ο «δεσπότης» πάντοτε μπαίνει τελευταίος στην καφετέρια ασπαζόμενος ή συνομιλώντας ή απλά χαιρετώντας όλες και όλους τους παρισταμένους και τις παριστάμενες μέσα στο καφέ. Έχει καταφέρει να αποτελεί το πιο «must» πρόσωπο στην πόλη της Κω. Το ίδιο και στο ναό μας, όποτε έρχεται για αρχιερατική λειτουργία ή για χοροστασία.
Είναι αξέχαστος ο τρόπος του με τις κόρες μου. Πάντοτε είχε και έχει κάτι μαζί του για να τις δώσει: παιχνιδάκι, καραμελίτσα, μικρή εικόνα... Πάντοτε. Η αποθέωση ήταν μια φορά στο γραφείο του όπου πήγαμε οικογενειακώς να τον επισκεφθούμε... Παραμονές Πάσχα ήταν. Κέρασε εμένα και τη σύζυγο, και πήρε τις κόρες μου μαζί του, τις έδωσε κάτι ποντικάκια με ρόδες και αυτόματα ελατήρια που τα έκαναν να τρέχουν γρήγορα. Έσκυψε και έδειξε στα κορίτσια πώς παίζεται το παιχνίδι, γονάτισε για να τις χαρεί και να γίνει και αυτός λίγο παιδί μαζί τους. Η αγάπη του για τα παιδιά μου μα κι η απλότητα αυτού του ανθρώπου τον έκανε ολοένα και περισσότερο να φαντάζει στα μάτια μας ως παράδειγμα προς μίμηση στην ειλικρίνεια και στην ευθύτητα, στην κοινωνικότητα και στην ευγένεια. Ο π. Ναθαναήλ μιλά με έναν απλό πιστό όπως θα μιλούσε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ υποδέχεται τον Π.τ.Δ. όπως υποδέχεται έναν από εμάς στο γραφείο του.
Οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές των σχολείων, συχνά πυκνά τον καλούν σε κάθε εκδήλωσή τους. Συχνά και μέσα στο μάθημα, είτε των θρησκευτικών, είτε άλλο, εφόσον η παρέμβασή του μπορεί να είναι σχετική.
Οι μεταπτυχιακές σπουδές του στη λαογραφία, οι καλλιτεχνικές ευαισθησίες του και η αγωνία για τη σωτηρία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, έκαναν πολλούς από εμάς τους εκπαιδευτικούς να τον συμβουλεύονται για ανάλογα ζητήματα. Αξέχαστη θα μου μείνει η ξενάγηση την οποία μας έκανε στους παλιούς ναούς της πόλης, στα πρωτοχριστιανικά μνημεία, στα βαπτιστήρια του νησιού μας. Πρόσφατα με τεράστιες προσπάθειες σε κόπο, κούραση, ιδρώτα και σε χρήμα συνέβαλε στην αναστήλωση δυο μοναστηριών και πολλών κατεστραμμένων ναών. Κατάφερε βρήκε τους ιδιοκτήτες και αγόρασε την πατρογονική οικεία του νεομάρτυρα Αγίου Νικήτα στη Νίσυρο, ενώ τον τελευταίο καιρό ετοιμάζει πυρετωδώς το νέο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Κω, στην ανακαινισμένη παλαιά οικία του εκάστοτε μητροπολίτη, μια και ο ίδιος επέλεξε ως κατοικία του ένα μοναχικό κελλί πάνω από το γραφείο του, δίπλα στην Ευαγγελίστρια. Με τα ίδια μου τ' αυτιά τον άκουσα να λέει κάποιες φορές «φτάσαμε στο αμήν στα οικονομικά με τα έξοδά μας όμως τελευταία στιγμή ο Κύριος μας φρόντισε και συνεχίζουμε...». Επρόκειτο για τη λειτουργία του καθημερινού συσσιτίου σε 560 ενδεείς συμπολίτες μας οι οποίοι στηρίζονται διακριτικά από ομάδες εθελοντών της τοπικής Εκκλησίας με delivery παράδοση του γεύματός τους. Το συσσίτιο δεν γνωρίζει διακρίσεις, ενώ ο π. Ναθαναήλ κατάφερε να κινητοποιήσει δεκάδες συμπολίτες...
Κάθε Γενάρη, στις 30, ανήμερα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, ετοιμάζει εορτή για εμάς τους εκπαιδευτικούς του νησιού: «Είστε αυτοί που συνεχίζουν το έργο της δημιουργίας του Θεού» μας λέει και μας ξαναλέει. Κάποιος ομιλητής αναφέρεται στην εορτή ή παίρνει αφορμή από αυτήν, ενώ κάποιο μαθητικό μουσικό και θεατρικό σύνολο παρουσιάζει ένα μικρό πρόγραμμα.
Τον Δεκέμβρη του 2012, στο τέλος μιας μουσικής παράστασης του σχολείου μου, της οποίας είχα την επιμέλεια με πιάνει και μου λέει: «Θέλω να αναλάβεις τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών φέτος. Κάνε ό,τι νομίζεις, σου έχω εμπιστοσύνη. Μην κινηθείς σε κάτι ιδεολογικά ορθόδοξο, να είσαι ελεύθερος σε κάθε τι». Οργανώσαμε με μια συνάδελφο, μουσικά και θεατρικά, την απόδοση ενός παραμυθιού/διηγήματος της Ευγενίας Φακίνου «Ο Νικητάκης θέλει να γίνει Άγιος». Μια δημοσιογράφος παρακολουθώντας την ξενάγηση στη Σύμη από ένα βοσκόπουλο, πέφτει και κτυπά το πόδι της. Το βοσκόπουλο έχοντας κάποιες βασικές γνώσεις πρώτων βοηθειών από τα πρόβατά του την βοηθά πάρα πολύ. Αυτή με ευγνωμοσύνη τον ρωτά τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει και το βοσκόπουλο -ο Νικητάκης- της απαντά με μια φυσικότητα «Άγιος». «Θέλω να γίνω Άγιος και να πετώ με τα φτερά του αγγέλου από εδώ κι από εκεί για να πηγαίνω να βοηθώ δωρεάν στο νησί όποιον με έχει ανάγκη». Το παραμύθι επενδύθηκε με μουσικές και στίχους του Διονύση Τσακνή, του Αλκίνοου Ιωαννίδη, της Λίνας Νικολακοπούλου, του Άρη Δαβαράκη... Συγκινήθηκε ο δεσπότης μας... Πάντα συγκινείται. Είτε εκφωνεί «λάβετε φάγετε...», είτε αναφέρεται στα παιδιά και τους δασκάλους, είτε στους ανθρώπους που προσφέρουν, πάντοτε σπάει και δακρύζει, συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης του και της αγάπης...
Τις επόμενες μέρες, μας έστειλε μια θερμή, θερμότατη ευχαριστήρια επιστολή. Την γιορτή αυτή μας την ανέθεσε άλλες δυο φορές έκτοτε... Πάντοτε με εμπιστοσύνη για την επιτυχία της.
Ο π. Ναθαναήλ κατάφερε να έχει στο νησί μας τις καλύτερες σχέσεις με τη μουσουλμανική κοινότητα. Είναι εκπληκτικό να τον καλούν οι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας να τους μιλήσει στο τέλος της προσευχής τους σε κάθε Μπαϊράμ. Είναι εκπληκτικό επίσης να τους βλέπεις να συμμετέχουν με κάθε τρόπο στην ενίσχυση του συσσιτίου. Είναι συγκινητικό να βλέπεις μουσουλμάνους μαθητές των γυμνασίων που είναι απαλλαγμένοι από το μάθημα των Θρησκευτικών να ζητούν να παρακολουθήσουν το μάθημα όταν είναι καλεσμένος ο «δεσπότης» μας στην τάξη!
Στην κατήχηση την πρώτη χρονιά που συμμετείχα, ήμασταν μια παρέα ανθρώπων που γέμιζε ταξί. Πλέον ξεπερνάμε τους 40. «Αδέρφια, εσείς είστε η οικογένειά μου. Την κατήχηση αυτή τη χρειάζομαι κι εγώ για να σας ακούω, να πιάνω το σφυγμό της δικής σας σκέψης, την καρδιά σας». Κυριολεκτικά, σχεδόν μας αναγκάζει να μιλήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να πούμε τη σκέψη μας πάνω στο αγιογραφικό ανάγνωσμα. Τελευταία έφτασα στο σημείο για την συνάντησή μας να μελετώ βιβλικά ερμηνευτικά υπομνήματα καθηγητών θεολογίας... Του Αγουρίδη, του Βασιλειάδη, του Καραβιδόπουλου πριν τη σύναξή μας. Και Θανάση Παπαθανασίου και Γιανναρά και Ζηζιούλα. Ο μητροπολίτης μας και όλη η παρέα του ... κατηχητικού αναζητούμε μαζί τρόπους και λόγους να γίνουμε «Εκκλησία». Και η Εκκλησία μας «γίνεται» όταν ανοίγεται.
Ο π. Ναθαναήλ, είναι και ένα πρότυπο λιτότητας και κοινωνικότητας. Αλήθεια πόσους Μητροπολίτες έχει δει κάποιος με όχημα «πολυτελείας» μάρκας Suzuki Ιgnis και με ποδήλατο; Προχτές το βράδυ, βγήκα για περίπατο. Τον συνάντησα κατά τις 9.00 το βράδυ κοντά στη ΔΕΗ, στο λιμάνι. Σαν πατέρας με γιο, σαν δυο καρδιακοί φίλοι, πορευτήκαμε σε κοινό περίπατο. Μιλούσαμε για την Πόλη, τη συνάντηση της Μυτιλήνης, τη Θεολογία του Προσώπου, το διαχριστιανικό διάλογο, είπαμε καμιά διακοσαριά θερμές καλησπέρες, περάσαμε μπροστά από το μελλοντικό Εκκλησιαστικό Μουσείο της Μητροπόλεώς μας και χωρίσαμε κοντά στη Μητρόπολη. Ένα άλλο βράδυ με βρήκε με το ποδήλατό μου χωρίς φώτα και με φώναξε! «Έλα λίγο στο γραφείο μου... Τώρα!». Έβγαλε κατσαβίδι και μου έφτιαξε κυριολεκτικά το φως του ποδηλάτου...
Γιατί τα μνημονεύω άραγε όλα αυτά; Ο π. Ναθαναήλ εορτάζει τούτες τις ημέρες τα ονομαστήριά του ενώ πριν λίγες ημέρες είχε την επέτειο της ενθρόνισής του ως Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου. Τον βλέπω συχνά από μακριά στο δρόμο και τον παρακολουθώ να χαιρετά και να καλολογεί τους πάντες. Θέλω να του φωνάξω από μακριά «Ρε Ναθαναήλ, σε πάω και σ' αγαπώ πολύ», μα δεν προλαβαίνω. Γίνεται αισθητή η παρουσία μου και η αγκαλιά του δεν μ' αφήνει περιθώρια να πω κάτι παραπάνω...
Την περασμένη Τετάρτη, περιμένοντας να μπω στην «κατήχηση» πριν τη Μεγαλοβδομάδα, έχοντας ετοιμαστεί να παρέμβω σε κάθε πιθανή πρόσκλησή του στο αγιογραφικό κείμενο, συνάντησα τον παπα-Σταύρο στενοχωρημένο... Κρατούσε μια ανώνυμη επιστολή με απειλές και ύβρεις προς τον «δεσπότη» μας. Κλονίστηκα. Ακόμη κι ο π. Ναθαναήλ ήταν λιγάκι τρακαρισμένος. Θεέ μου... Τέτοια και τόση ανθρώπινη κακία, ιδιοτέλεια, βλακεία και σαχλαμάρα μέσα σε δυο σελίδες ανώνυμης συνωμοσιολογίας... ΚΥΠατζίδικες απειλές, σκιώδης αλητεία απέναντι σ' έναν άνθρωπο που είναι πάντα ανοιχτός σε όλα... Ο οποίος μάλιστα, έφτασε στο σημείο να μας δώσει αντίγραφο της υβριστικής επιστολής...
Δεσπότη μου, διάβασα και ξαναδιάβασα τις ανοησίες. Το πέταξα κατόπιν το παλιόχαρτο γιατί θέλησα να σου γράψω κάτι. Να σου πω το πόσο πολύ σ' αγαπώ και σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου και τη στοργή σου προς εμένα και προς όλους μας...
Καλήν Ανάσταση... Καλό Πέρασμα σεβασμιώτατε πατέρα Κώου και Νισύρου
Γιάννης Τοπαλίδης
Εκπ/κός Γαλλικής Φιλολογίας & Μουσικής
στα Γυμνάσια Αντιμάχειας & Ζηπαρίου
Μ. Α. Ορθόδοξης Θεολογίας
Να δοθεί περισσότερη βοήθεια στην Ελλάδα από την Ευρώπη για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης ζητά, ξανά, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Η Ελλάδα, είπε, δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τη μαζική εισροή προσφύγων.
Ο Σταϊνμάιερ τόνισε σε δηλώσεις του στην τοπική γερμανική εφημερίδα Heilbronner Stimme ότι αναμένει να εφαρμοστεί πλήρως η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η οποία προβλέπει ότι «η ΕΕ υποστηρίζει ενεργά την Ελλάδα στην αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων».
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας επέκρινε τις χώρες της λεγόμενης μεταναστευτικής οδού των Βαλκανίων για την απόφασή τους να αντιδράσουν στη μαζική εισροή προσφύγων κλείνοντας τα σύνορά τους, γεγονός που προκάλεσε μια ανθρωπιστική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον Γερμανό ΥΠΕΞ, 100.000 άνθρωποι θα προσπαθούσαν τώρα να «επιζήσουν» στα σύνορα Ελλάδας-πΓΔΜ εάν οι Βρυξέλλες και η Άγκυρα δεν κατέληγαν σε μια συμφωνία στα τέλη του Μαρτίου.
Από τον Ιανουάριο του 2015 εκτιμάται ότι έχουν φθάσει στην Ελλάδα από την Τουρκία 1 εκατομμύριο πρόσφυγες.
Πιλοτικό πρόγραμμα επέκτασης της τουριστικής περιόδου από την Περιφέρεια σε συνεργασία με τον ΣΕΤΕ και την ΕΞΡ
Τον δήμαρχο Ρόδου κ. Φώτη Χατζηδιάκο, την συντονίστρια του γραφείου υποψηφιότητας της Ρόδου για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, κ. Αλίκη Μοσχή, και τα μέλη της ομάδας εργασίας δέχτηκε σήμερα στο γραφείο του ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος, παρόντων του Προέδρου του Επιμελητηρίου κ. Γιάννη Πάππου, του Προέδρου της ΕΞΡ κ. Αντώνη Καμπουράκη και του Προέδρου του ΕΣΡ κ. Νίκου Μπόνη, όπου τέθηκε το περίγραμμα της συνεργασίας τους, ενόψει της τελικής επιλογής της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης τον προσεχή Νοέμβριο, μεταξύ των τριών πόλεων, Ρόδου, Καλαμάτας και Ελευσίνας, που αποτελούν τις φιναλίστ για τον τίτλο.
Ο Περιφερειάρχης δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα έχει ενεργό ρόλο και θα στηρίξει με όλες τις δυνάμεις της το εγχείρημα της Ρόδου να κερδίσει τον πολυπόθητο τίτλο.
Τόνισε την υπερτοπική, περιφερειακή διάσταση που έχει ο αγώνας της Ρόδου, δεδομένου ότι στην ιστορία της , δεν περιορίστηκε ποτέ από τα γεωγραφικά της όρια, είχε ευρύτερα σύνορα που αγκάλιαζαν και άλλα νησιά.
Αντικείμενο της σημερινής σύσκεψης ήταν ο συντονισμός όλων των τοπικών φορέων και των επαγγελματικών τάξεων για να στηρίξουν την διεκδίκηση της Ρόδου, ένα στόχο που, όπως τόνισε, αφορά ολόκληρη την τοπική κοινωνία.
Έτοιμη η μελέτη για την επέκταση της τουριστικής περιόδου
Η επέκταση της τουριστικής περιόδου είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα που βάζει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και είναι αποφασισμένη να το κερδίσει, εργαζόμενη μεθοδικά πάνω σε αυτόν τον στόχο, που τέθηκε πριν από ένα περίπου χρόνο.
Μετά την ολοκλήρωση του τριετούς στρατηγικού πλάνου τουρισμού του Νοτίου Αιγαίου, του οποίου η εφαρμογή έχει ήδη ξεκινήσει από τις αρχές του έτους, ο Περιφερειάρχης έχει στα χέρια του την κατ’ αρχήν μελέτη για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου που εκπόνησε ο ΣΕΤΕ και το InSETE, σε συνεργασία με την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Πρόκειται για πιλοτικό πρόγραμμα που αφορά σε πρώτη φάση τα νησιά της Ρόδου και της Κω, απόφαση που ελήφθη ήδη από τον Οκτώβριο του 2014, στο ετήσιο συνέδριο του ΣΕΤΕ που είχε ως θέμα την επέκταση της τουριστικής περιόδου. Η επιτυχία του θα καθορίσει την πορεία της προσπάθειας επιμήκυνσης της τουριστικής σεζόν για ολόκληρη τη χώρα.
Ο κ. Χατζημάρκος, στην διάρκεια συνέντευξης Τύπου σήμερα το πρωί, έκανε γνωστό ότι η πρώτη φάση της μελέτης είναι έτοιμη για να δοθεί τις επόμενες μέρες σε όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, για να γίνουν προσθήκες και παρατηρήσεις που θα ενσωματωθούν στο τελικό κείμενο το οποίο θα έχει τον χαρακτήρα ενός «τοπικού συμφώνου», για θα τεθεί σε εφαρμογή από το ερχόμενο φθινόπωρο.
Η μελέτη αποτελεί μια πλήρη αποτύπωση των προορισμών σε όλες του τις παραμέτρους, ως προς την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, εστιάζει στις αγορές στόχους (Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία) και στους τρόπους προσέγγισής τους.
Ειδική μνεία στον μεθοδικό τρόπο που εργάζεται η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για την επέκταση της τουριστικής σεζόν έκανε η Αναπληρώτρια Υπουργός Τουρισμού κ. Έλενα Κουντουρά, στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του HATTA. Το σχέδιο θα χρηματοδοτηθεί από ίδιους πόρους της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, αλλά και από το Υπουργείο Τουρισμού, στο πλαίσιο του προγράμματος επέκτασης της τουριστικής περιόδου που εφαρμόζει από φέτος πιλοτικά σε Ρόδο και Κω.
Ο τούρκος πρέσβης στη Γερμανία Χ. Α. Καρσλίογλου τόνισε στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk ότι παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα του αδυνατεί να ανακόψει τις προσφυγικές ροές χωρίς την απαραίτητη στήριξη.
Οι πυρετώδεις συζητήσεις για την αποφυγή του Brexit στις Βρυξέλλες επισκίασαν το δεύτερο φλέγον ζήτημα της συνόδου κορυφής, το προσφυγικό. Σε αυτό συνέβαλε βέβαια και η ακύρωση της επίσκεψης του τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου εξαιτίας των νέων πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων που έπληξαν τη χώρα του. Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα των προσφύγων παραμένει άκρως επείγον και η Τουρκία εξακολουθεί να θεωρείται η χώρα-κλειδί για τη διαχείρισή του στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης ΕΕ-Τουρκίας.
Το τελευταίο προβλέπει μεταξύ άλλων τη χορήγηση τριών δισ. ευρώ στην Τουρκία προκειμένου να βελτιώσει της συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων που φιλοξενεί. Όμως, σύμφωνα με τον τούρκο πρέσβη στη Γερμανία Χουσεΐν Αβνί Καρσλίογλου, «δεν λάβαμε τίποτα, ούτε σεντ και οι άνθρωποι λιμοκτονούν. (…) Τα λόγια είναι εύκολη υπόθεση, αλλά θα πρέπει να εφαρμοστούν στην πράξη».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk, ο τούρκος πρέσβης στη Γερμανία υπογράμμισε ότι η Τουρκία δεν χρειάζεται «ελεημοσύνη», αλλά βοήθεια προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες μέριμνας των προσφύγων.
Δύσκολος ο έλεγχος των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, ο κ. Καρσλίογλου επισήμανε την αδυναμία της χώρας του να ελέγξει απόλυτα τα σύνορά της με τη Συρία, διευκρινίζοντας ότι «έχουν μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων» και ότι «η γεωγραφική κατάσταση στην περιοχή είναι εξαιρετικά δύσκολη».
Ωστόσο, διαβεβαίωσε ότι η Τουρκία κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί προκειμένου να διασφαλίσει τα σύνορά της τόσο με τη Συρία όσο και τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα στο Αιγαίο προκειμένου να μειωθούν οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη.
Όπως τόνισε, «κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά δεν είναι τόσο απλό. (…) Έχουμε υποδεχθεί πάνω από 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες μόνο από τη Συρία και εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη από το Ιράκ, οι οποίοι εισέρχονται παράνομα στην Τουρκία και θέλουν να κατευθυνθούν στην Ευρώπη. Κι εμείς θέλουμε να το σταματήσουμε αυτό. Αποτελεί και για εμάς ζήτημα ασφάλειας. Όμως, είναι πολύ δύσκολο να το ελέγξουμε».
euro2day.gr
Σε λιγότερο από ένα μήνα θα γιορτάσουμε όλοι οι Χριστιανοί και ειδικά εμείς οι ορθόδοξοι τις Αγιες μέρες των Χριστουγέννων.
Αυτές τις μέρες οι περισσότεροι από εμάς θα θυμηθούμε και κάποιες "ευπαθεις" ομάδες συμπολιτων μας όπως είναι τα Αμεα και τους σύλλογος που τους αντιπρόσωπευουν και τους στηρίζουν.
Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτή την παρεξηγημενη κατηγορία άνθρωπων που ζουν ανάμεσα μας.
Άνθρωποι που για κάποιους έχουν ιδιαίτεροτητα για κάποιους μειονέκτημα.
Άνθρωποι που είτε γεννήθηκαν είτε με κάποιο περιστατικό έγιναν "διαφορετικοί". Αυτό είναι όμως το μεγάλο λάθος.
Μιλάμε για άτομα με Χάρισμα και όχι με Μειονέκτημα.
Άνθρωποι που είναι τιμή μας να υπάρχουν δίπλα μας να συνεργαζομαστε μαζί τους.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους που δεν αναπληρωνεται με τίποτα έχουν την αγάπη και την θέληση για ζωή.
Την ικανότητα να βλέπουν πιο μακριά από τους υπόλοιπους και να ζουν το πραγματικό νόημα της ζωής.
Εξάλλου πόσοι από αυτούς δεν αποδεικνύουν καθημερινά είτε στους χώρους εργασίας τους είτε σε διάφορες αθλητικές δραστηριότητες.
Η υποχρέωση των υπολοίπων απέναντι τους είναι απλή.
ΣΕΒΑΣΜΌΣ,ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΙΚΑΝΌΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ.
Να θυμόμαστε ότι ένας άνθρωπος με ειδικές ικανότητες μπορεί να κάνει όσα δεν μπορεί ένας αρτιμελης και το πιο βασικό από όλα ότι το συγκεκριμένο άτομο.