Ένα πρόβλημα υγείας πιο συχνό απ’ ότι συνήθως πιστεύετε ότι είναι και όχι τόσο σπάνιο, είναι τα παράσιτα στο γαστρεντερικό σύστημα, που ζουν και τρέφονται κυριολεκτικά από εμάς και σε βάρος μας.
Τα παράσιτα που ζουν και αναπαράγονται στο γαστρεντερικό, επιβιώνουν χάρη στις τροφές που καταναλώνουμε, ενώ εισέρχονται στον οργανισμό μας από το μολυσμένο νερό ή τις τροφές.
Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι ασκαρίδες, η ταινία και το αγκυλόστομα.
Ωστόσο, το είδος και το μέγεθος του παρασίτου καθορίζει τα συμπτώματα που θα εκδηλωθούν.
Οι συνηθέστερες ενδείξεις μόλυνσης από τέτοιου είδους παράσιτα είναι οι εξής:
Δυσκοιλιότητα, διάρροια και αέρια
Αλλαγές στην πέψη έπειτα από τροφική δηλητηρίαση
Αϋπνία ή διακοπτόμενος ύπνος
Ερεθισμός του δέρματος (π.χ. εξανθήματα, κοκκινίλες)
Τρίξιμο δοντιών στον ύπνο
Πόνος στους μύες και τις αρθρώσεις
Κόπωση και κακή διάθεση
Έντονη πείνα ακόμη και αμέσως μετά το τελευταίο γεύμα
Όπως διαπιστώνετε, αρκετά από τα παραπάνω συμπτώματα μοιάζουν ανεξήγητα. Οι δυσκολίες στον ύπνο, οι ερεθισμοί του δέρματος και οι πόνοι στους μύες οφείλονται συνήθως στις τοξίνες που απελευθερώνουν τα παράσιτα στο αίμα. Όταν αυτές οι τοξίνες αλληλεπιδρούν με τους νευροδιαβιβαστές των αιμοσφαιρίων μπορεί να εκδηλωθούν ακόμη και ξαφνικές μεταβολές στη διάθεση.
Πώς «κολλάμε» παράσιτα
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να κολλήσετε ένα παράσιτο. Πρώτον, τα παράσιτα μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω μολυσμένων τροφών και νερού. Το κρέας που δεν είναι καλά μαγειρεμένο είναι ένας συχνός τρόπος, καθώς και το μολυσμένο νερό από λίμνες ή ρυάκια.
Τα φρούτα και λαχανικά που δεν έχουν καθαριστεί καλά μπορούν επίσης να φιλοξενούν παράσιτα.
Πόσο εύκολα μεταδίδονται τα παράσιτα
Μόλις ένα άτομο μολυνθεί με κάποιο παράσιτο, είναι πολύ εύκολο να το μεταδώσει σε άλλον. Εάν για παράδειγμα έχετε ένα παράσιτο και δεν πλένετε καλά τα χέρια σας μετά τη χρήση της τουαλέτας, μπορείτε εύκολα να περάσετε μικροσκοπικά αυγά από το παράσιτο σε οτιδήποτε αγγίξετε, όπως το χερούλι της πόρτας, την αλατιέρα, το τηλέφωνο ή και κάποιο άλλο άτομο. Είναι επίσης πολύ εύκολο να κολλήσετε ένα παράσιτο από τα ζώα.
Πώς επιβεβαιώνεται η ύπαρξη των παρασίτων
Ο γιατρός επιβεβαιώνει την ύπαρξη των παρασίτων ή των αυγών τους με τη βοήθεια ειδικής ταινίας σελοφάνης. Η ταινία πρέπει να εφαρμοστεί στην περιοχή του πρωκτού και στη συνέχεια εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο στο εργαστήριο. Η εξέταση πρέπει να γίνεται το πρωί, κατά προτίμηση για τρεις συνεχόμενες ημέρες.
Πηγή: onmed.gr
Στο 80% των ανθρώπων η λοίμωξη εκδηλώνεται χωρίς συμπτώματα, ενώ το 20% αυτών που μολύνονται μπορεί να εμφανίσουν πυρετό, κόπωση, πονοκέφαλο, μυαλγίες, εμετούς και εξάνθημα
Τον κίνδυνο μόλυνσης από το παράσιτο της ελονοσίας και τον ιό του Δυτικού Νείλου φέρνει η αύξηση της θερμοκρασίας και τα κουνούπια.
Το υπουργείο Υγείας και το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα, καθώς τα λοιμώδη αυτά νοσήματα έχουν επανέλθει. Η ελονοσία είχε εκριζωθεί από την Ελλάδα το 1974, αλλά τα τελευταία χρόνια καταγράφονται κρούσματα.
Το κρυολόγημα δε λέει να σας περάσει και η μύτη σας τρέχει συνεχώς; Αισθάνεστε ένα βάρος στο κεφάλι; Μήπως έχετε ιγμορίτιδα; Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί τι είναι η ιγμορίτιδα.
Με τον όρο ιγμορίτιδα περιγράφεται η φλεγμονή των ιγμορείων ή αλλιώς των παραρρίνιων κόλπων. Η ιγμορίτιδα μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα μιας ποικιλίας αιτίων που προκαλούν φλεγμονή και απόφραξη των κόλπων και επακόλουθη οξεία μόλυνση (οξεία ιγμορίτιδα) ή χρόνια φλεγμονή (χρόνια ιγμορίτιδα).
Η ιγμορίτιδα μπορεί να ταξινομηθεί ως οξεία, υποξεία, υποτροπιάζουσα και χρόνια. Αν τα συμπτώματα διαρκούν μέχρι ένα μήνα θεωρείται οξεία. Αν τα συμπτώματα διαρκούν από 1-3 μήνες είναι υποξεία, ενώ αν διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες είναι χρόνια. Υποτροπιάζουσα είναι όταν υπάρχουν > 3 επεισόδια μέσα σε 12 μήνες τα οποία διαρκούν ≥10 ημέρες.
Αν τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από 10 ημέρες τότε πιθανά το αίτιο να είναι κάποιο βακτήριο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η αιτία πιθανά να είναι ιογενούς προέλευσης.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Συνηθέστερα, οι ασθενείς εμφανίζουν ένα κρυολόγημα που δεν υποχωρεί μετά την εβδομάδα ή επιδείνωση των συμπτωμάτων μετά από 4-5 ημέρες. Έτσι η καταρροή και η ρινική συμφόρηση είναι τα κύρια συμπτώματα. Μπορεί να υπάρχει πόνος πάνω από την πληγείσα περιοχή κόλπων και συχνά περιγράφεται ως πίεση ή βάρος από τον ασθενή). Μπορεί να υπάρχει πυρετός, πυώδεις ρινικές εκκρίσεις και μειωμένη ή απούσα όσφρηση.
Τα συμπτώματα υποχωρούν σχετικά αργά σε 2-3 εβδομάδες, ανεξάρτητα από το αν έχουν ληφθεί αντιβιοτικά ή όχι. Πάνω από τα δύο τρίτα των ασθενών έχουν βελτίωση ή εξάλειψη των συμπτωμάτων χωρίς αγωγή με αντιβιοτικά.
Αντιμετώπιση:
•παρακεταμόλη / ιβουπροφένη για τον πόνο / πυρετό.
• αποσυμφορητικά μύτης για μικρό χρονικό διάστημα.
• ρινικές πλύσεις με αλατόνερο ή φυσιολογικό ορό.
• επαρκείς ποσότητες υγρών και ανάπαυση.
Χριστίνα Ι. Μπουντούρη
Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός
Email: cbountouri@gmail.com
www.bountouri.gr