Η αμερικάνικη ταινία Real Steel ήταν αυτό που ενέπνευσε τον 16χρονο πλέον Δημήτρη Χατζή να ασχοληθεί με την επιστήμη της ρομποτικής και να κατασκευάσει το δικό του ανδροειδές με την ονομασία «Troopy».

«Ο Troopy είναι ένα φυσικών διαστάσεων ρομπότ με ύψος 1.85μ., εκτυπωμένο εξ’ ολοκλήρου από τον τρισδιάστατο εκτυπωτή μου. Αποτελείται από 475 εκτυπωμένα κομμάτια , με 28 servo κινητήρες, ηχεία, κάμερα, xbox kinect και στην «καρδιά» του δύο μικροελεγκτές Adruino», δήλωσε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης.

«Είναι φτιαγμένο από τουλάχιστον 1.000 μέτρα φυσικού ABS, ενώ χρειάστηκαν πάνω από 14.000 ώρες εκτύπωσης, συναρμολόγησης, προγραμματισμού και πειραματισμού», πρόσθεσε ο ίδιος.

Όπως μας εξήγησε ο Δημήτρης, ο Troopy έχει τη δυνατότητα να μιμείται άψογα σχεδόν όλες τις κινήσεις του ανθρώπινου σώματος, ενώ ερωτηθείς πως νοιώθει για τις διακρίσεις που έχει κερδίσει έως τώρα δηλώνει κατενθουσιασμένος και ικανοποιημένος που η επιμονή και οι κόποι του επιβραβεύτηκαν.

Ο 16χρονος μαθητής λυκείου είπε ότι την ενασχόλησή του με τη ρομποτική δεν την αντιμετωπίζει πλέον ως παιχνίδι ή χόμπι αλλά σαν κάτι ουσιαστικό που ίσως τον οδηγήσει στη μελλοντική επαγγελματική του σταδιοδρομία.

Τέλός, αποκαλύπτει ότι αυτή την περίοδο ασχολείται με ένα project –στην ουσία δική του εφεύρεση- και αφορά στην διαδικασία εκπαίδευσης ατόμων με ειδικές ανάγκες με στόχο τη βελτίωση της ζωής τους.

imerisia.gr

Με τo Βραβείο «Επιστήμης & Έρευνας 2016» θα βραβευτεί από τα Διεθνή Βραβεία G. Sciacca η Ελληνίδα βιολόγος Ελένη Αντωνιάδου.

Το 2011 έκανε πραγματικότητα την πρώτη επιτυχή μεταμόσχευση τεχνητού οργάνου στον κόσμο, δημιουργώντας μια τεχνητή τραχεία για 36χρονη -στο τελικό στάδιο- καρκινοπαθή.

Η Ελένη Αντωνιάδου, 27 ετών, γεννημένη το 1987 στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από την Οξυά Ιωαννίνων και το Λιπαρό Πέλλας, είναι μια εξαιρετική επιστήμονας, ερευνήτρια βιολόγος και συν-ιδρύτρια της start up «Μεταμόσχευση χωρίς Δωρητές (Transplants Without Donors), με στόχο τη μεταμόσχευση με τεχνητά όργανα από βιοϋλικά και βιοκύτταρα.

Η γενική γραμματέας των Διεθνών Βραβείων G.Sciacca, αρχαιολόγος - επικοινωνιολόγος, Βίκυ Μπαφατάκη, δήλωσε: «Είναι μεγάλη τιμή για όλους τους Έλληνες που για 2η χρονιά το Βραβείο Επιστήμης πηγαίνει σε ελληνικά χέρια, στην εξαιρετική επιστήμονα, στη βιολόγο της NASA, Ελένη Αντωνιάδου. Επίσης, είναι συγκινητική στιγμή για μένα και για τους συνεργάτες μου, όταν ηχηρά ονόματα Ελλήνων επιστημόνων επιβραβεύονται για την τεράστια προσφορά τους στην επιστήμη και στην ανθρωπότητα. Είναι τα λαμπερά στολίδια που δίνουν ελπίδα σε μια ραγισμένη Ελλάδα».

Η Ελένη Αντωνιάδου σπούδασε στην Ελλάδα πληροφορική με εφαρμογές στη Βιοϊατρική, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στα αντικείμενα «Βιομηχανική», «Νανοτεχνολογία και Αναγεννητική Ιατρική» και στη «Διοίκηση Επιχειρήσεων για Βιοεπιστήμονες» στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Ασχολείται επισταμένα με τη διερεύνηση της δυνατότητας αποκατάστασης της λειτουργίας των οργάνων και των ιστών, με τη βοήθεια των βλαστικών κυττάρων, η οποία γνωρίζει μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια.

Η NASA επέλεξε την Ελένη το 2012 μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy.

Σήμερα, εργάζεται στον «Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη» στη Σίλικον Βάλεϊ στον τομέα της νανοτεχνολογίας και της συνθετικής βιολογίας, όπως επίσης και στο τμήμα εκπαίδευσης αστροναυτών για βιοϊατρικά πειράματα. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντός της, όμως, είναι ο άνθρωπος και μέλημά της, η επούλωση του ανθρώπινου πόνου. Η νεαρή ερευνήτρια τιμήθηκε για το ερευνητικό της έργο σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «2013 FDM Everywoman in Technology Awards».

Το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής της, όμως, παραδέχεται ότι είναι ο εθελοντισμός. Η ζωή της άλλαξε ριζικά στο πρώτο εθελοντικό ταξίδι που έκανε, ως επικεφαλής της ιατρικής αποστολής σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Ανακούφισης του Πόνου των Παιδιών, στη Λατινική Αμερική.

zougla.gr

Η καλύτερη στρατηγική για να σταματήσει κανείς το κάπνισμα, είναι να μην το κάνει σιγά-σιγά, αλλά μιά κι έξω, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη δείχνει ότι οι καπνιστές που προσπαθούν να κόψουν το τσιγάρο σταδιακά, μειώνοντας λίγο-λίγο τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζουν, έχουν λιγότερες πιθανότητες να το κόψουν τελικά, σε σχέση με όσους το «κόβουν μαχαίρι».

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τη δρα Νικολά Λίντσον-Χόουλι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Annals of Internal Medicine", πραγματοποίησαν μια συγκριτική δοκιμή με περίπου 700 καπνιστές που ήθελαν να το κόψουν.

Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: τα μέλη της πρώτης έκοψαν το κάπνισμα απότομα σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία, ενώ της δεύτερης μείωναν σταδιακά τον αριθμό των τσιγάρων τους επί δύο εβδομάδες έως την ίδια προκαθορισμένη ημερομηνία διακοπής του καπνίσματος.

Και οι δύο ομάδες είχαν υποστήριξη με συμβουλές, τσιρότα και τσίχλες νικοτίνης. Μετά την παρέλευση της ημερομηνίας διακοπής του καπνίσματος, οι εθελοντές παρακολουθήθηκαν επί μήνες, κατά πόσο όντως είχαν πάψει να καπνίζουν ή είχαν υποτροπιάσει.

Ένα μήνα μετά, το 49% (οι μισοί) από όσους το είχαν κόψει απότομα, παρέμεναν...άκαπνοι, έναντι ποσοστού 39% μεταξύ όσων το είχαν κόψει βαθμιαία. Συνεπώς, όσοι το κόβουν απότομα, έχουν 25% μεγαλύτερη πιθανότητα να το κόψουν, από όσους το πάνε...λάου-λάου.

Οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούσαν ανέκαθεν το απότομο κόψιμο του τσιγάρου, αλλά οι περισσότεροι καπνιστές τείνουν να υιοθετούν την πιο ήπια λύση - μόνο που είναι λιγότερο αποτελεσματική, όπως δείχνει και η νέα έρευνα.

Η δρ Νικολά Λίντσον-Χόουλι επεσήμανε ότι πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι το κόβουν μιά κι έξω ή ότι το κόβουν τελείως και δεν καπνίζουν έστω λίγα τσιγάρα μέσα στη μέρα. Γι' αυτούς, όπως είπε, είναι προτιμότερο, από το να μην κάνουν τίποτε, να το περιορίσουν έστω σε ένα βαθμό. Αν όμως κανείς το έχει πάρει απόφαση να το κόψει τελείως, τότε θα είναι καλύτερα να πάρει τη γενναία απόφαση να το κόψει απότομα και όχι βαθμιαία.

onmed.gr