Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, λίγες μέρες πριν από τη επίσημη επίσκεψη του ομοσπονδιακού προέδρου Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ στην Αθήνα (10 - 12 Οκτωβρίου) και τις προγραμματισμένες συναντήσεις με το πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel φιλοξενεί στην διαδικτυακή του έκδοση ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη με τίτλο «Η Ελλάδα διεκδικεί 280 δισεκατομμύρια ευρώ από την Γερμανία», το οποίο αναφέρεται στην πρόθεση της Αθήνας να ξεκινήσει τον επόμενο μήνα εκστρατεία διεκδίκησης πολεμικών επανορθώσεων.

Σύμφωνα με το Der Speigel, δεν είναι σύμπτωση ότι οι δύο κορυφαίοι έλληνες πολιτικοί αναφέρθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα στο ζήτημα: ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στο χωριό Καλλικράτης και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο χωριό Κάνδανος. Σηματοδοτεί την απαρχή μιας μακράς εκστρατείας, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού Der Spiegel θα ξεκινήσει τον Νοέμβριο.

Μια επιτυχία θα διασφάλιζε στον Αλέξη Τσίπρα πολλές ψήφους
Η ελληνική βουλή θα επικυρώσει κατ΄ αρχήν έκθεση, στην οποία αναφέρεται ότι η Ελλάδα δικαιούται επανορθώσεις 269,5 δις ευρώ από τον β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο ποσό αυτό προστίθεται το κατοχικό δάνειο ύψους 10,3 δις ευρώ, βάσει υπολογισμών από τα τέλη 2014. Η έκθεση είναι έτοιμη από τον Αύγουστο του 2016. Έμεινε ωστόσο στο συρτάρι, όσο η Ελλάδα λάμβανε ακόμα βοήθεια από χώρες της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.

Μετά το τέλος του τελευταίου προγράμματος προσαρμογής τον Αύγουστο ο έλληνας πρωθυπουργός άλλαξε στάση. Ο Αλέξης Τσίπρας επιτρέπει τώρα στο κοινοβούλιο να επικυρώσει την έκθεση. Ο πρωθυπουργός κάνει βέβαια λόγο για "ηθική αποζημίωση". Δεν αναφέρεται ωστόσο στα πολλά δις που ενδέχεται να λάβει η Ελλάδα, αλλά και τις επαπειλούμενες πρόωρες εκλογές, στις οποίες μια επιτυχία στο ζήτημα των επανορθώσεων θα του διασφάλιζε πολλές ψήφους.

Η στάση του Βερολίνου ενδέχεται να ανοίξει το δρόμο για τη Χάγη
Στη δεύτερη φάση η Ελλάδα προτίθεται να παρουσιάσει τα επιχειρήματά της σε παγκόσμιο επίπεδο: στη Γερμανία, το Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τον ΟΗΕ.

Στην τρίτη φάση η Ελλάδα σχεδιάζει να ζητήσει από τη Γερμανία διαπραγματεύσεις για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων. Από τη πλευρά της πάντως η γερμανική κυβέρνηση αναμένεται να απορρίψει το αίτημα. Ήδη στο παρελθόν έχει καταστήσει σαφές ότι η Ελλάδα δεν έχει νομικό δικαίωμα να διεκδικεί αποζημιώσεις για τον β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά την άποψη ορισμένων ελλήνων νομικών, ακριβώς αυτή η άρνηση της Γερμανίας ενδέχεται να ανοίξει το δρόμο εκδίκασης της υπόθεσης ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης».

Το περιοδικό εκτιμά τέλος ότι «το ζήτημα θα βρεθεί στην κορυφή της ατζέντας των επαφών του γερμανού ομοσπονδιακού προέδρου στην Αθήνα. Ενδεικτικό είναι ότι ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ θα επισκεφθεί το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι», καταλήγει το γερμανικό περιοδικό

photo: Eurokinissi

Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, το sell off της περασμένης Τετάρτης, αν και χαρακτηρίστηκε ως αδικαιολόγητο από τους τραπεζίτες, εντούτοις κατέστησε σαφές ότι επιβάλλεται να γίνει μία πιο ενεργή διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, τα οποία, όπως σημειώνει και το Bloomberg, αποτελούν περίπου το 50% των assets των εγχώριων Ομίλων.

Με δεδομένο, βέβαια, ότι οι κυβερνητικές διαρροές περί της δημιουργίας ενός Σχήματος Προστασίας Ενεργητικού (Asset Protection Scheme – APS) παραμένουν – τουλάχιστον προς ώρας – σχέδια επί χάρτου, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να εντείνουν τα ίδια τις προσπάθειες περιορισμού του όγκου «κόκκινων» ανοιγμάτων (NPEs). Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, κινήθηκε και η Κομισιόν, με τον εκπρόσωπό της, κ. Μαργαρίτη Σχοινά, να αναφέρει: «Χάρη σε μία πετυχημένη ανακεφαλαιοποίηση το 2015 οι ελληνικές τράπεζες έχουν αναδιαρθρωθεί και τώρα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων».

Νέοι στόχοι

Η πρόθεσή τους περιγράφεται με σαφήνεια στους αναθεωρημένους στόχους που ενέκριναν τις αμέσως προηγούμενες ημέρες τα διοικητικά τους συμβούλια και ήδη έχουν αποσταλεί στον SSM. Βάσει αυτών, οι «4» έχουν συμφωνήσει σε περιορισμό των NPEs πέριξ του 20% σε βάθος τριετίας από 45%, που είναι σήμερα, ήτοι σε 36 δισ. ευρώ από 88 δισ. ευρώ. Πιο αναλυτικά, Eurobank, Εθνική Τράπεζα και Alpha Bank φέρεται να σχεδιάζουν μείωση των NPEs στο 17% με 18%, ενώ στο 23% στοχεύει η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία, άλλωστε, εμφανίζει και τον μεγαλύτερο σχετικό δείκτη ελέω Αγροτικής Τράπεζας.

Οσον αφορά στο… μείγμα πολιτικής που θα εφαρμόσουν, προκειμένου να μην παρεκκλίνουν των παραπάνω στόχων, σύσσωμοι οι συστημικοί Ομιλοι φέρεται να κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αυτό πρέπει να διαφέρει εν συγκρίσει με τις ακολουθούμενες έως σήμερα πρακτικές.

Πωλήσεις – Τιτλοποιήσεις

Ετσι, ενώ μέχρι πρότινος οι ρυθμίσεις/αναδιαρθρώσεις αποτελούσαν το βασικό «όπλο» των τραπεζών, πλέον αντικαθίστανται από τις πωλήσεις/τιτλοποιήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτές θα επιταχυνθούν το προσεχές διάστημα, συνεισφέροντας σχεδόν κατά το ήμισυ στον στόχο μείωσης των κόκκινων δανείων. Επισημαίνεται ότι έως τα τέλη του έτους θα έχει ολοκληρωθεί η πώληση τριών πακέτων. Πρόκειται για τα Mercury (Alpha Bank), αξίας δύο δισ. ευρώ, που περιλαμβάνει καταναλωτικά δάνεια, χρέη από πιστωτικές κάρτες και υπεραναλήψεις, που έχουν παύσει να εξυπηρετούνται για περισσότερο από μία διετία, Jupiter (Alpha Bank), που αφορά σε «κόκκινα» δάνεια περίπου 500 μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ονομαστικής αξίας 800 εκατ. ευρώ, τα οποία διαθέτουν εξασφαλίσεις επί 1.700 ακινήτων, αλλά και ακίνητα, τα οποία έχουν περιέλθει στην τράπεζα, ανακτήσιμης αξίας περίπου 54 εκατ. ευρώ και * Zenith (Eurobank), αξίας δύο δισ. ευρώ, που περιλαμβάνει περισσότερα από 181.000 καταναλωτικά δάνεια, με τη μέση οφειλή στα 6.000 ευρώ και τη μέση διάρκεια καθυστέρησης στα οκτώ χρόνια. Η Τράπεζα Πειραιώς, από την πλευρά της, έχει ήδη δρομολογήσει την πώληση δύο ακόμη πακέτων (Nemo και Iris). Το πρώτο αφορά σε ναυτιλιακά δάνεια, μικτής εσωτερικής αξίας 400 εκατ. ευρώ και το δεύτερο μη εξυπηρετούμενα δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις, επίσης, μικτής εσωτερικής αξίας 400 εκατ. ευρώ.

Οσον αφορά στα στεγαστικά, οι τράπεζες προκρίνουν τη λύση της τιτλοποίησης αντί της πώλησης σε funds. Η Eurobank ήδη ανακοίνωσε την πρόθεσή της προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ θετικά διακείμενη είναι και η Πειραιώς, όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος, κ. Χρήστος Μεγάλου. «Είμαστε θετικοί απέναντι στο ενδεχόμενο τιτλοποιήσεων, οι οποίες, μάλιστα, μπορούν να γίνουν και άμεσα», σχολίασε χαρακτηριστικά, στο περιθώριο της παρουσίασης του εκπαιδευτικού προγράμματος «Project Future».

Σύμφωνα με πληροφορίες, στα αναθεωρημένα σχέδια, που απέστειλαν στον SSM οι τέσσερις συστημικοί Ομιλοι, υπάρχει πρόβλεψη για τιτλοποίηση στεγαστικών, αλλά και δανείων μικρών επιχειρήσεων, ύψους περίπου 15 δισ. ευρώ, για την τριετία 2019 – 2021.

Πλειστηριασμοί

Το δεύτερο «όπλο» των τραπεζών δεν είναι άλλο από τους πλειστηριασμούς. Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, στόχος των Ομίλων είναι αυτοί να πενταπλασιαστούν (από περίπου 10.000 έως τα τέλη Ιουλίου σε 50.000 το 2019), γεγονός που θα τους επιτρέψει να αυξήσουν σημαντικά τα έσοδα. Υπενθυμίζεται ότι, με βάση στοιχεία του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών – Πειραιώς – Αιγαίου και Δωδεκανήσου, από τις 29 Νοεμβρίου 2017, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή η ηλεκτρονική πλατφόρμα των πλειστηριασμών, έως και τα τέλη Ιουλίου 2018 έγιναν 10.160 πλειστηριασμοί.

Τρόποι άμυνας
Πώς μπορούν οι δανειολήπτες να μπλοκάρουν τις διαδικασίες

Αντιμέτωποι με μία νέα πραγματικότητα θα βρεθούν προσεχώς πολλοί οφειλέτες, οι οποίοι θα γίνουν αποδέκτες επιστολών ενημέρωσης περί τιτλοποίησης του δανείου τους. «Σε αντίθεση με την πώληση, όπου πλέον η οφειλή αποτελεί προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ δανειολήπτη και fund, στην περίπτωση των τιτλοποιήσεων το πρέσινγκ θα γίνεται από κοινού από τράπεζες και αγοραστές ομολόγων», σχολιάζουν αρμόδιες πηγές στον «Ελεύθερο Τύπο».
Οπως εξηγούν, η εξ ημισείας διαχείριση ενεργοποιεί δύο σενάρια για τους οφειλέτες: Ενα καλό, βάσει του οποίου το δάνειο θα «κουρεύεται» σημαντικά, μιας και τόσο τα ιδρύματα όσο περισσότερο οι αγοραστές κόπτονται για τις εισπράξεις και ένα άσχημο. «Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως τα funds – εφόσον πρόκειται για δάνεια, που δεν τελούν κάτω υπό οποιαδήποτε προστασία – δεν θα επισπεύσουν τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, βγάζοντας πιο εύκολα στο “σφυρί” τα ακίνητα των οφειλετών», προσθέτουν χαρακτηριστικά.

Διορίες…

Υπενθυμίζεται ότι, όπως έγραφε σε πρόσφατο δημοσίευμά του ο «Ε.Τ.», οι δανειολήπτες έχουν τρόπους αντίδρασης απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο. Πιο αναλυτικά:

* Μετά την καταγγελία της σύμβασης η τράπεζα έχει τη δυνατότητα να προβεί στην έκδοση διαταγής πληρωμής, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο την απόκτηση εκτελεστού τίτλου κατά του οφειλέτη της και τυχόν του εγγυητή. Σε περίπτωση επίδοσης της διαταγής πληρωμής ο δανειολήπτης μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά της διαδικασίας που ξεκινά εντός προθεσμίας 15 εργασίμων ημερών, καθώς και αίτηση αναστολής εκτέλεσης, προκειμένου να αποτρέψει οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια της τράπεζας και δη την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό της περιουσίας του.

* Εάν ο οφειλέτης δεν ασκήσει ανακοπή, απορριφθεί η αίτηση αναστολής ή η ασκηθείσα ανακοπή, τότε η τράπεζα προβαίνει σε κατάσχεση της περιουσίας, με σκοπό τον πλειστηριασμό του πράγματος, που κατασχέθηκε. Αντίγραφο της κατασχετήριας έκθεσης επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή. Ο δανειολήπτης μπορεί να την προσβάλει με ανακοπή εντός 45 ημερολογιακών ημερών από την ημέρα της κατάσχεσης. Σε περίπτωση που η ανακοπή απορριφθεί, μπορεί να ασκήσει έφεση και, παράλληλα, αίτηση αναστολής. Η αίτηση αναστολής κατατίθεται το αργότερο πέντε εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού και χορηγείται, εφόσον κρίνει το δικαστήριο ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει ανεπανόρθωτη βλάβη και πιθανολογεί την ευδοκίμηση της έφεσης. Εάν η κατασχετήρια έκθεση έχει σφάλματα, ιδίως ως προς την περιγραφή του κατασχεθέντος, την εκτίμηση και την τιμή πρώτης προσφοράς, τότε έχει δυνατότητα να ασκήσει ανακοπή το αργότερο 15 εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού.

* Τέλος, ο πλειστηριασμός δεν μπορεί να διενεργηθεί νωρίτερα από επτά μήνες και αργότερα από οκτώ μήνες από την περάτωση της κατάσχεσης. Ο οφειλέτης μπορεί να προσβάλει τη διαδικασία του πλειστηριασμού μέσα σε 30 ημέρες από την ημέρα του πλειστηριασμού ή αναπλειστηριασμού εάν πρόκειται για κινητά και σε 60 ημέρες αφότου μεταγράφηκε η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης εάν πρόκειται για ακίνητα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Ευθύνες για την οριστική κατάρρευση της εταιρείας υπάρχουν και στους βασικούς πιστωτές της, τις τράπεζες. Κι αυτό διότι αρκετό καιρό πριν τα εμπόδια για την εξυγίανση και τη σωτηρία της ηπειρώτικης αλλαντοβιομηχανίας γίνουν ανυπέρβλητα, είχε εκδηλωθεί θερμό ενδιαφέρον από συγκεκριμένους επενδυτές που η ολιγωρία όμως των εμπλεκόμενων πλευρών τους απομάκρυνε.

Την περασμένη Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, γράφτηκε ουσιαστικά ο δυσάρεστος επίλογος στην προσπάθεια διάσωσης της ΒΙΚΗ, καθώς η παραίτηση των ιδιοκτητών της από την αίτηση πτώχευσης που είχαν καταθέσει τον Μάιο, τρεις ημέρες πριν από την προγραμματισμένη για προχθές Παρασκευή εκδίκασή της, τερμάτισε αυτομάτως την προστασία της αλλαντοβιομηχανίας από τους πιστωτές της.

Οι τελευταίοι από την πλευρά τους αποφάσισαν τελικά –παρά τον αρχικό σχεδιασμό– να μην προχωρήσουν στην κατάθεση αίτησης υπαγωγής της εταιρείας σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης. Μία τέτοια κίνηση θα έδινε ίσως μια τελευταία ευκαιρία στη ΒΙΚΗ, αν και με δεδομένη την εγκατάλειψη της επιχείρησης τους τελευταίους τέσσερις μήνες και τη φημολογούμενη «αποψίλωσή» της από κρίσιμα περιουσιακά στοιχεία, ήταν πολύ πιθανό να οδηγούνταν και αυτή σε ναυάγιο.

Ηταν το 1973 όταν ο Δημήτρης Παπαγιάννης, γεωπόνος από την Αρτα, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη θέση του στο υπουργείο Γεωργίας και να στήσει ο ίδιος τη δική του επιχείρηση. Το 1969 είχε κάνει κάτι σπάνιο για τα δεδομένα της εποχής: μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία στον τομέα της διοίκησης και μάρκετινγκ στη γεωργία, σπουδές που αξιοποίησε όταν παραιτήθηκε από δημόσιος υπάλληλος και εισήλθε στον επιχειρηματικό στίβο. Τα χρόνια που ακολούθησαν η ΒΙΚΗ εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ηπείρου, αποκτώντας χοιροτροφική μονάδα, αλλά και εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών (LAKY). Ακόμη και σήμερα το εργοστάσιό της στη Νέα Κερασούντα Πρέβεζας σε οικόπεδο συνολικής έκτασης 43.000 τ.μ. θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, ίσως το πιο ελκυστικό για να το αποκτήσουν –μάλλον σε μελλοντικό πλειστηριασμό– πλέον άλλες εταιρείες του κλάδου των αλλαντικών.

Οι ισολογισμοί της ΒΙΚΗ για τις χρήσεις των τελευταίων δέκα ετών και πλέον αποκαλύπτουν τα εξής: μείωση τζίρου, συσσώρευση ζημιών και αύξηση υποχρεώσεων. Το 2009 ήταν η τελευταία χρονιά που η εταιρεία είχε κέρδη, αν και τις προηγούμενες χρονιές αρκετές από τις χρήσεις της ήταν ζημιογόνες. Το 2008 είχε τζίρο 31,83 εκατ. ευρώ, ζημίες 1,11 εκατ. ευρώ και 22,32 εκατ. ευρώ βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις. Το 2009 ο τζίρος της εταιρείας ανήλθε σε 33,59 εκατ. ευρώ και η χρήση έκλεισε με κέρδη 260.769 ευρώ. Το 2010 ο τζίρος της ΒΙΚΗ αυξήθηκε στα 35,23 εκατ. ευρώ, αλλά το αποτέλεσμα της εταιρείας ήταν ζημιογόνο με τις καθαρές ζημίες να φθάνουν τα 551.929 εκατ. ευρώ. Την περίοδο 2010-2016 οι συσσωρευμένες καθαρές ζημίες της εταιρείας ξεπέρασαν τα 23 εκατ. ευρώ, ενώ ο τζίρος της το 2016 είχε πλέον υποχωρήσει σχεδόν στο ήμισυ των επιπέδων του 2010, στα 19,67 εκατ. ευρώ.

Την ίδια χρονιά οι υποχρεώσεις της εταιρείας ήταν διπλάσιες από τον τζίρο της (41 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 37 εκατ. ευρώ βραχυπρόθεσμες), ενώ στις 31 Δεκεμβρίου 2017 το σύνολο των υποχρεώσεών της ανερχόταν σε 44,65 εκατ. ευρώ (εκ των οποίων τα 27,32 εκατ. ευρώ βραχυπρόθεσμες).

Στη μείωση της ζήτησης και στην ταυτόχρονη πίεση των λιανεμπόρων για προσφορές ήρθε να προστεθεί η κατάρρευση του δικτύου της «Μαρινόπουλος» το 2016. Πέρα από την εκ των πραγμάτων μείωση των πωλήσεων, η εταιρεία υπέστη –όπως και οι λοιποί προμηθευτές της αλυσίδας σούπερ μάρκετ– «κούρεμα» 50% στις απαιτήσεις της, οι οποίες ανέρχονταν σε περίπου 1,36 εκατ. ευρώ.

Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί και η πυρκαγιά στις εγκαταστάσεις της LAKY τον Απρίλιο του 2017, προκαλώντας μεγάλες ζημίες.

Συζητήσεις με Σπ. Θεοδωρόπουλο, Impala Invest

Από τις αρχές του 2017 είχε γίνει γνωστό το ενδιαφέρον του κ. Σπύρου Θεοδωρόπουλου να αποκτήσει τη ΒΙΚΗ. Το καλοκαίρι του 2017, μάλιστα, στο περιθώριο της πρώτης γενικής συνέλευσης μετόχων της αλλαντοβιομηχανίας «Νίκας» υπό τη νέα ιδιοκτησία της και με πρόεδρο πλέον τον κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ο ίδιος είχε δηλώσει ότι βρισκόταν σε ιδιαιτέρως προχωρημένες συζητήσεις με τη ΒΙΚΗ. Η απόκτηση της ΒΙΚΗ εντασσόταν στο σχέδιό του να διαδραματίσει τον ρόλο αυτού που θα κάνει πράξη τη συγκέντρωση στον κλάδο της επεξεργασίας κρέατος, θα είχε τον ρόλο δηλαδή του consolidator. Ο κ. Θεοδωρόπουλος είχε δώσει, πάντως, μια πρόγευση των κινδύνων που θα εμφανίζονταν τελικώς στη συνέχεια. Οταν ρωτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2017 για το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της συμφωνίας, είχε απαντήσει ότι δεν μπορεί να γίνει ασφαλής πρόβλεψη. Είχε μάλιστα επισημάνει ότι η κατάσταση ήταν αρκετά πολύπλοκη, καθώς η εταιρεία είχε λάβει δάνειο και από την ΑΤΕbank, το οποίο έχει μεταφερθεί στην ειδική εκκαθάριση που διενεργεί η εταιρεία PQH.

Τον Φεβρουάριο του 2018 έγινε γνωστό ότι αποσύρει το ενδιαφέρον του, θεωρώντας ότι οι διαδικασίες ήταν εξαιρετικά χρονοβόρες. Οι τράπεζες στράφηκαν τότε στον κ. Δημήτρη Βιντζηλαίο, της Impala Invest και κύριο μέτοχο της Λακωνικής Τροφίμων, γνωρίζοντας το ενδιαφέρον του από παλιά για τη ΒΙΚΗ. Ο κ. Βιντζηλαίος είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του για τη ΒΙΚΗ από τα τέλη του 2016, προτείνοντας στις τράπεζες, μεταξύ άλλων, διαγραφή των δανείων της ηπειρωτικής βιομηχανίας κατά 25%.

Στις αρχές του περασμένου Μαΐου δεν είχε διαφανεί καμία πρόοδος στις συζητήσεις και ο ίδιος εμφανιζόταν δυσαρεστημένος με τη στάση της PQH, αποδίδοντάς της τη βασική ευθύνη για τη μη χορήγηση των απαιτούμενων στοιχείων για το ύψος των απαιτήσεων που είχε από τη ΒΙΚΗ. Υπενθυμίζεται ότι στην αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων κατά το άρθρο 106α του Πτωχευτικού Κώδικα, που κατέθεσε η ΒΙΚΗ στις 9 Φεβρουαρίου 2018 στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αρτας, ανέφερε ότι η υποχρέωσή της από δάνειο που είχε λάβει από την Αγροτική Τράπεζα ήταν 1,14 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η PQH είχε απαίτηση ύψους 14 εκατ. ευρώ, καθώς διαφωνούσε με τον διακανονισμό που είχε γίνει με τον προηγούμενο εκκαθαριστή.

Στις 18 Μαΐου 2018 οι ιδιοκτήτες της ΒΙΚΗ (η δεύτερη γενιά της οικογένειας Παπαγιάννη) κατέθεσαν αίτηση πτώχευσης της εταιρείας, η οποία επρόκειτο εξ αναβολής να συζητηθεί στις 28 Σεπτεμβρίου. Η παραίτηση από την αίτηση αυτή σημαίνει έκδοση διαταγών πληρωμής –αναμένεται να ξεκινήσουν οι σχετικές ενέργειες από αύριο– από όσους έχουν απαιτήσεις από τη ΒΙΚΗ (44,65 εκατ. ευρώ στα τέλη του 2017) και σε βάθος χρόνου πλειστηριασμοί. Η εταιρεία διαθέτει συνολικά δέκα ακίνητα σε Ηπειρο, Θεσσαλονίκη και Αθήνα, σε κάποια εκ των οποίων έχουν εγγραφεί υποθήκες και προσημειώσεις υπέρ της ΑΤΕbank και της Τράπεζας Πειραιώς. Ενέχυρα έχουν τεθεί από την ΑΤΕbank και σε μηχανολογικό εξοπλισμό του εργοστασίου, γεγονός που σημαίνει ότι –εάν αυτά έχουν ήδη πωληθεί– οι ιδιοκτήτες της εταιρείας κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν κατηγορίες για κακουργηματική υπεξαίρεση.

Καλύτερη τύχη φαίνεται ότι επιφυλάσσει το μέλλον για την εταιρεία ζωοτροφών LAKY. Η προγραμματισθείσα για τις 28 Σεπτεμβρίου συζήτηση της αίτησης πτώχευσης που είχαν καταθέσει πέντε εργαζόμενοι της εταιρείας αναβλήθηκε για τις 14 Δεκεμβρίου, γεγονός που σημαίνει παράταση της προστασίας από τους πιστωτές. Το κυριότερο είναι ότι επίκειται συμφωνία εξυγίανσης βάσει των άρθρων 106 β και 106δ της εταιρείας. Στην οικογένεια Παπαγιάννη ανήκει και η εταιρεία Thesauri, με αντικείμενο την παραγωγή χαβιαριού από τη μονάδα εκτροφής οξύρρυγχου στην Αρτα. Οι ιδιοκτήτες της, μάλιστα, φαίνεται ότι θέλουν να επικεντρωθούν σε αυτή τη δραστηριότητα.

Οι αλλαγές στο λιανεμπόριο επηρεάζουν έντονα τον κλάδο των αλλαντικών

Η υπόθεση της ΒΙΚΗ δεν αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα επιχειρηματικών ανακατατάξεων στον κλάδο των αλλαντικών και ευρύτερα της επεξεργασίας κρέατος. Ο έντονος ανταγωνισμός, η πίεση από τους λιανεμπόρους για ολοένα και περισσότερες προσφορές, η υποχώρηση της ζήτησης, καθώς τα αλλαντικά δεν θεωρούνται βασικό και αναντικατάστατο είδος διατροφής, καθώς και διατροφικά σκάνδαλα έπληξαν σημαντικά τον κλάδο και μάλιστα και μερικές εκ των κορυφαίων εταιρειών αυτού.

Η πλέον σημαντική ανακατάταξη στον κλάδο μέχρι στιγμής ήταν η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος της ιστορικής αλλαντοβιομηχανίας «Νίκας», η οποία πέρασε στην Chipita υπό τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο από την Global Finance. Οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει το 2014, αλλά η τελική συμφωνία υπεγράφη στις 30 Δεκεμβρίου 2016. Μάλιστα, η συμφωνία υπεγράφη με τις τράπεζες, καθώς αυτές είχαν επί της ουσίας τον έλεγχο της αλλαντοβιομηχανίας, λόγω της δυσχερούς χρηματοοικονομικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει η εταιρεία. Η συμφωνία προέβλεπε, μεταξύ άλλων, «κούρεμα» δανείων και τόκων ύψους περίπου 37 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2016, το καθαρό χρέος της «Νίκας» είχε φθάσει τα 80,68 εκατ. ευρώ.

Οι όχι και πολύ επιτυχημένες –όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων– επιλογές σε σχέση με τις πατέντες στα προϊόντα της, η μείωση της κατανάλωσης, αλλά και η κατάρρευση της «Μαρινόπουλος» οδήγησαν την έτερη μεγάλη εταιρεία του κλάδου, την Creta Farm, σε δύο συμφωνίες αναδιάρθρωσης του δανεισμού της μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών –μία το 2014 και μία φέτος–, καθώς και σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Η φετινή συμφωνία αναδιάρθρωσης με τις τέσσερις συστημικές τράπεζες αφορά κοινοπρακτικά δάνεια, διμερή δάνεια και χρηματοδοτήσεις factoring και leasing. Στο τέλος του 2017 οι δανειακές της υποχρεώσεις –μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες– ανέρχονταν σε 106,87 εκατ. ευρώ, με τον κύκλο εργασιών της να είναι περίπου 108 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί, εξάλλου, ότι η εταιρεία έχασε και 4,4 εκατ. ευρώ από τη «Μαρινόπουλος», εισπράττοντας μόνο το 50% των απαιτήσεών της, 3,9 εκατ. ευρώ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η περίπτωση της Impala Invest και του επιχειρηματία Δημήτρη Βιντζηλαίου. Με επενδύσεις στον κλάδο επεξεργασίας κρέατος στη Βουλγαρία (με την εταιρεία αλλαντικών Bella), η εταιρεία αρχικά επρόκειτο να συνεργασθεί με την Chipita για την απόκτηση της «Νίκας», συνεργασία, όμως, που έληξε τον Οκτώβριο του 2016. Μάλιστα, το αρχικό σχέδιο προέβλεπε συγχώνευση της «Νίκας» με την επίσης εταιρεία αλλαντικών Λακωνική Τροφίμων, στην οποία το 2015 η Impala Invest απέκτησε πλειοψηφικό πακέτο μετοχών. Ο ίδιος επιχειρηματίας απέκτησε πριν από λίγο καιρό το 70% μίας ακόμη εταιρείας του κλάδου.

Πρόκειται για τη Σερραϊκή – Θρακική Αλλαντοβιομηχανία Α.Ε. (ΧΑΡΙΝΟ Α.Ε.). Ο ίδιος, μάλιστα, προχώρησε σε επενδύσεις ύψους 2,5 εκατ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου της εταιρείας και με αυτή την επενδυτική κίνηση αποσκοπεί στην κάλυψη των αναγκών της αγοράς της Βόρειας Ελλάδας, κυρίως στον κλάδο του HORECA (εστίαση, ξενοδοχεία, τροφοδοσία).

Σε πολύ πιο ισχυρή θέση βρίσκεται η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου «Υφαντής», παρά το γεγονός ότι το 2013 υπέστη πλήγμα από τον εντοπισμό κρέατος με DNA αλόγου σε προϊόντα της. Σύμφωνα με τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της, ο οποίος αφορά τη χρήση του 2016, ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών ανήλθε σε 135,6 εκατ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση σε σύγκριση με το 2015, ενώ το καθαρό αποτέλεσμα της εταιρείας ήταν κέρδη ύψους 2,09 εκατ. ευρώ. Βεβαίως και η «Υφαντής» ήταν μεταξύ των εταιρειών με τις μεγαλύτερες απαιτήσεις από τη «Μαρινόπουλος», περίπου 6 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων εισέπραξε το 50%.

Πηγή: Καθημερινή

Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής, στη ρύθμιση εντάσσονται μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι, μπλοκάκια και επιχειρήσεις που έχουν κλείσει τα βιβλία τους, καθώς και επιχειρήσεις που είναι βιώσιμες αλλά δεν μπορούσαν να ενταχθούν στον εξωδικαστικό, καθώς δεν πληρούσαν τη βασική προϋπόθεση, να υπάρχει δηλ. τουλάχιστον μια χρήση κερδοφορία.
Σύμφωνα με ανώτατο παράγοντα του ΥΠΟΙΚ, ακόμα δεν έχει αποφασιστεί ο αριθμός των δόσεων, υποστηρίζοντας πάντως ότι η ρύθμιση θα είναι έτοιμη μέχρι το τέλος του έτους.

Η ρύθμιση αναμένεται να προβλέπει:
- Διαγραφή του 85% των οφειλών από προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

- Ελάχιστο ποσό έκαστης δόσης 50 ευρώ και μέγιστο αριθμό δόσεων 120

- Διαγραφή του 95% των οφειλών από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξυπηρετούνται κανονικά οι υποχρεώσεις του τρέχοντος έτους ή τουλάχιστον να έχουν τακτοποιηθεί μέχρι την έναρξη της έκτακτης ρύθμισης που θα ισχύσει για χρέη που έχουν δημιουργηθεί μέχρι το τέλος του 2017.

Το σχέδιο θα περιλαμβάνει αυστηρά περιουσιακά και εισοδηματικά κριτήρια, με στόχο να εγκριθεί από τους Θεσμούς, ενώ θα αφορά αποκλειστικά σε όσους δεν μπορούν να υπαχθούν στον εξωδικαστικό συμβιβασμό..