Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στην Βαρσοβία, την ώρα που η κυβέρνηση της χώρας έχει επαναφέρει ξανά στην πρώτη γραμμή των διμερών θεμάτων το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων για τα ναζιστικά εγκλήματα πολέμου που τελέστηκαν στην Πολωνία, παραχώρησε συνέντευξη στο πολωνικό πρόγραμμα της DW o Kαρλ Χάιντς Ροτ. Πρόκειται για έναν από τους Γερμανούς ειδικούς που, εδώ και χρόνια, ασχολούνται ενδελεχώς με το μεγάλο κεφάλαιο των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, ειδικότερα δε με τις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Πολωνίας.

Ο Καρλ Χάιντς Ροτ είναι γιατρός και ιστορικός. Ήδη από νεαρή ηλικία, ως φοιτητής ιατρικής, είχε ασχοληθεί με τα ιατρικά πειράματα των ναζί, ενώ όπως λέει ο ίδιος, πολλοί καθηγητές Ιατρικής στη μεταπολεμική Γερμανία συμμετείχαν και οι ίδιοι σε αντίστοιχα πειράματα. Από νωρίς άρχισε να εστιάζει ο ίδιος στα ναζιστικά εγκλήματα που τελέστηκαν ανά την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις έρευνές του έχει ασχοληθεί σε βάθος και με την περίπτωση της Ελλάδας, όπως και της Πολωνίας, δύο χώρες που για τον ίδιο αποτελούν «παραδείγματα αναφοράς» για τη διεκδίκηση πολεμικών επανορθώσεων από τη σημερινή Ομοσπονδιακή Γερμανία.

Ειδικά για την Ελλάδα, όπως ανέφερε στη DW, η ενασχόληση με τις αξιώσεις της έναντι της Γερμανίας «ήρθε από σύμπτωση», όπως λέει, με αφορμή φιλικές συζητήσεις στην καυτή φάση της ελληνικής κρίσης κατά την περίοδο 2010-2011. «Αν και ασχολήθηκα έντονα με την περίπτωση της Ελλάδας και έγραψα ειδικά για αυτήν, πολύ νωρίς κατάλαβα ότι επρόκειτο για ένα γενικότερο πρόβλημα», σημειώνει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι πρόκειται για ένα θέμα που συναντά κανείς το ίδιο, αν όχι περισσότερο έντονα, και στην Πολωνία και το οποίο αφορά εν τέλει όλη την Ευρώπη.

Ο εκγερμανισμός της Πολωνίας και η απρόσμενη αντίσταση της Ελλάδας

Είναι όμως η περίπτωση της Ελλάδας και της Πολωνίας όμοιες; Επρόκειτο για διαφορετικές περιπτώσεις εξαρχής, απαντά ο Καρλ Χάιντς Ροτ εξηγώντας: «Πρέπει να πούμε ότι οι καταστροφές στην Πολωνία σε ό,τι αφορά τις απώλειες στον πληθυσμό σε σχέση με τα δημογραφικά και οικονομικά μεγέθη ήταν γενικά μεγαλύτερες. Η καταστροφή στην Πολωνία διαφέρει από την Ελλάδα κυρίως επειδή οι Γερμανοί στην Πολωνία ενήργησαν βάση ενός συστηματικού σχεδιασμού στο πλαίσιο του Γενικού Σχεδίου Ανατολής. Ήθελαν να εκγερμανίσουν την Πολωνία με αναγκαστικές εκτοπίσεις πληθυσμών από τις περιοχές που προσαρτούσαν και εκγερμανίζοντας τη διοίκηση της χώρας. Eπρόκειτο για ένα συστηματικό σχέδιο εξόντωσης, που οδήγησε στη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής τρόμου και το οποίο μπορεί να συγκριθεί εν μέρει, μόνο ως προς την κλίμακά του, με την κατοχή σοβιετικών εδαφών και ως έναν βαθμό της Γιουγκοσλαβίας. Την Ελλάδα η Γερμανία δεν ήθελε να την εκγερμανίσει. Ήθελαν μόνο να δημιουργήσουν ναυτικές και αεροπορικές βάσεις στη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη. Αναζητούσαν λοιπόν ένα είδος συνεργασίας με την Ελλάδα. Ήρθαν όμως αντιμέτωποι εκεί με μια δυνατή αντίσταση που δεν την περίμεναν. Το κεφάλαιο της αντίστασης είναι ένα κοινό στοιχείο μεταξύ Ελλάδας και Πολωνίας».

Eπίσης ένα ακόμη κοινό σημείο που επισημαίνει ο Καρλ Χάιντς Ροτ μεταξύ των δύο χωρών είναι ότι μεταπολεμικά αμφότερες «είχαν την τύχη των λεγόμενων μικρών συμμάχων. Με άλλα λόγια, είχαν τεθεί στο περιθώριο (σσ: από τις μεγάλες δυνάμεις) στην πολιτική περί αποζημιώσεων και αυτό διήρκεσε μέχρι σήμερα.»

Οι ελληνικές κατοχικές αξιώσεις έναντι της Γερμανίας και η κρίση του 2010

Πολλοί οικονομολόγοι τα χρόνια της κρίσης ανά την Ευρώπη υποστήριξαν την άποψη ότι ειδικότερα τοελληνικό χρέος θα έπρεπε να συμψηφιστεί με γερμανικές οφειλές για τα ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα την περίοδο της κατοχής.

Ο Καρλ Χάιντς Ροτ ενώ, όπως λέει, στην αρχή συμμεριζόταν αυτή την άποψη, πλέον βλέπει το ερώτημα αυτό διαφορετικά. «Πράγματι κι εγώ το πίστευα αυτό, μέχρι να γράψω το τελευταίο βιβλίο μου. Πλέον εκτιμώ ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά ζητήματα. Η πολεμική αποζημίωση είναι εν τέλει ηθικό ζήτημα. Φυσικά και είναι οικονομικά τεκμηριωμένη και υπολογίζεται βάσει του διεθνούς δικαίου. Υπάρχει μια διεθνώς αναγνωρισμένη αξίωση για καταβολή πολεμικών επανορθώσεων, καθώς και ατομικές αξιώσεις για αποζημιώσεις. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που δεν θα πρέπει να συνδέεται με τα σημερινά οικονομικά προβλήματα» εκτιμά ο Γερμανός ειδικός, υπογραμμίζοντας ότι το θέμα της διεκδίκησης πολεμικών επανορθώσεων δεν θα πρέπει να γίνει αντικείμενο «εμπορευματοποίησης».

Αντίθετα, όπως εκτιμά, θα πρέπει όλες οι πλευρές να μπουν σε έναν διάλογο με ανοιχτά χαρτιά, ειλικρίνεια και χωρίς τακτικισμούς. «Διότι είναι η τελευταία ευκαιρία για να λυθεί το πρόβλημα. Και για τον λόγο αυτό αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ανοιχτά από όλες τις πλευρές» σημειώνει.

Αλλά σε τι ύψος ανέρχονται οι ελληνικές και πολωνικές αξιώσεις σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχει κάνει στην έρευνά του ο Καρλ Χάιντς Ροτ; «Τα νούμερα είναι πολύ υψηλά. Εξάπτουν τη φαντασία κι έτσι δημιουργούν αμυντικά αντανακλαστικά σε πολλούς. (…) Σύμφωνα με την επιτροπή του ελληνικού κοινοβουλίου οι ελληνικές διεκδικήσεις ανέρχονται στα 380 δις ευρώ (…). Oι Πολωνοί ζητούν περίπου τα διπλάσια. Κατά περιόδους η Πολωνία κάνει λόγο για ένα τρισεκατομμύριο», αναφέρει ο ίδιος.

Επισημαίνει πάντως ότι, ενώ οι δικοί του υπολογισμοί στην περίπτωση της Πολωνίας συγκλίνουν με τις επίσημες διεκδικήσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας το επίδικο ποσό υπολογίζεται χαμηλότερο (γύρω στις 280.000).

Πόσο ρεαλιστική είναι η διεκδίκηση των επανορθώσεων;

Tι θα γίνει όμως εάν η Ελλάδα ή η Πολωνία μπουν σήμερα σε μια ευθεία διαμάχη με τη Γερμανία αξιώνοντας την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων; Και φοβάται η Γερμανία τη δημιουργία «προηγούμενου» που θα οδηγήσει και άλλες χώρες σε αντίστοιχες διεκδικήσεις, αν και ισχύει η Συνθήκη «2 συν 4» του 1990 μεταξύ της Ομοσπονδιακής Γερμανίας και των συμμαχικών δυνάμεων που κατέλαβαν τη Γερμανία μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την οποία οι σύμμαχοι παραιτήθηκαν από όλα τα δικαιώματα που διατηρούσαν στη Γερμανία -άρα και από την απαίτηση πολεμικών αποζημιώσεων.

Σύμφωνα με τον Καρλ Χάιντς Ροτ η Συνθήκη 2 συν λειτούργησε «εις βάρος των κρατών που δεν την είχαν συνυπογράψει. Αλλά σε αυτή την περίπτωση η συνθήκη δεν δεσμεύει τις χώρες που δεν ήταν συμβαλλόμενα μέρη. Αυτό είναι απολύτως σαφές από την άποψη του διεθνούς δικαίου. Το γνωρίζει και η γερμανική κυβέρνηση», αναφέρει ο ίδιος. Για να υπενθυμίσει ότι ούτε η Ελλάδα, ούτε η Πολωνία ή άλλες χώρες που ανήκαν στους «μικρούς συμμάχους» δεν είχαν λόγο στη συγκεκριμένη Συνθήκη.

«Η γερμανική κυβέρνηση δεν φοβάται τίποτα περισσότερο από μια κοινή προσέγγιση των λεγόμενων μικρών συμμάχων, δηλαδή τις χώρες που είχαν υποστεί δεινά κάτω από τη γερμανική κατοχή στην Ανατολική, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη», σημειώνει ο Κ. Χ. Ροτ. Ο ίδιος μάλιστα προτείνει αυτές οι χώρες να προσφύγουν στην Επιτροπή Διαιτησίας του ΟΑΣΕ, στον οποίο συμμετέχουν και χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ,προκειμένου να θέσουν το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων προς διαπραγμάτευση «ως προσθήκη στη Συνθήκη 2 συν 4».

Σε κάθε περίπτωση πάντως ο Καρλ Χάιντς Ροτ θεωρεί την Ελλάδα και την Πολωνία «πρωτοπόρους» στο ζήτημα αυτό, ενώ πιστεύει ότι η συνεργασία των αρμόδιων κοινοβουλευτικών επιτροπών στις δύο χώρες θα μπορούσε να συμβάλει θετικά σε μια κοινή διεκδίκηση.

«Η Ελλάδα και η Πολωνία είναι πρωταγωνιστές αυτής της διαδικασίας. Άλλες χώρες παραιτήθηκαν. Η Τσεχία για παράδειγμα δήλωσε ότι δεν θα υποστηρίξει την Πολωνία- παρεμπιπτόντως κατά την επίσκεψη κορυφαίου Γερμανού αξιωματούχου στην χώρα» αναφέρει ο ίδιος, σημειώνοντας ότι, παρά τις διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις των δύο κυβερνήσεων, στο θέμα της διεκδίκησης πολεμικών επανορθώσεων θα μπορούσαν να έρθουν σε επικοινωνία έστω και ατύπως. «Πιστεύω ότι καμία χώρα μόνη της, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Πολωνία,μπορεί να θέσει υπό πίεση την ηγεμονική δύναμη της Γερμανίας -γιατί η Γερμανία είναι η ηγεμονική δύναμη της Ευρώπης- ώστε να έρθει σε συμφωνία για τέτοιου είδους διαφορές. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο πρέπει να υπάρξει μια συντονισμένη προσπάθεια.Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει μια ευκαιρία», αναφέρει ο Καρλ Χάιντς Ροτ.

*Ο Καρλ Χάιντς Ροτ είναι συγγραφέας του βιβλίου «Το χρέος των επανορθώσεων. Υποθήκες της γερμανικής κατοχικής κυριαρχίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» (Reparationsschuld: Hypotheken der deutschen Besatzungsherrschaft in Griechenland und Europa). Η πλήρης συνέντευξη δόθηκε στο πολωνικό πρόγραμμα της Deutsche Welle.

Πηγή: Deutsche Welle

Από τη φιλμογραφία του Παντελή Βούλγαρη, το δημοτικό και ρεμπέτικο τραγούδι μέχρι και τον ήρωα Τεν Τεν, το υπουργείο Παιδείας επιστρατεύει σειρά -ιστορικών και όχι μόνο πηγών- για να κερδίσει το «χαμένο» ενδιαφέρον των μαθητών για την Ιστορία.

Για πρώτη φορά, επίσης, η Ιστορία στο Δημοτικό και το Λύκειο θα αφορά νεότερα ιστορικά γεγονότα όπως η άνοδος και η πτώση της Σοβιετικής Eνωσης, ο Ψυχρός Πόλεμος, ενώ θα περιέχει και ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ελληνική Ιστορία, όπως τα Δεκεμβριανά, ο εμφύλιος πόλεμος και το Κυπριακό ζήτημα.

Ο υπουργός Κώστας Γαβρόγλου έχει εξαγγείλει ότι από τον Σεπτέμβρη του 2019 όλα τα βιβλία στο Δημοτικό θα αλλάξουν, το μάθημα θα εμπλουτιστεί με θεματικούς φακέλους και οι μαθητές θα έχουν μια σειρά δραστηριοτήτων από επισκέψεις σε ιστορικούς χώρους, παιχνίδια ρόλων, παρακολούθηση ταινιών και ντοκιμαντέρ που θα συνοδεύουν τη διδασκαλία. Για τις υπόλοιπες τάξεις, οι αλλαγές θα γίνουν τα επόμενα χρόνια.

Στους πιο μεγάλους…
Κι ενώ είναι έκδηλη η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να ανατρέψει τη μέχρι τώρα κουλτούρα διδασκαλίας που επικρατεί στις σχολικές τάξεις, ιδίως με δραστηριότητες που παραπέμπουν σε βιωματικές και διαδραστικές μεθόδους, για την περίπτωση του Λυκείου, η πολιτική ηγεσία –μέσω των προγραμμάτων σπουδών που συνέταξε ομάδα που όρισε ο υπουργός Παιδείας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής– έχει ακόμα πιο φιλόδοξα σχέδια.

Τέλος, η τρίτη κατά σειρά επανάληψη της Ιστορίας από την αρχαιότητα (σ.σ. μέχρι σήμερα σε κάθε βαθμίδα –δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο– στην πρώτη τάξη διδάσκεται η Aρχαία Iστορία και η πορεία της διδασκαλίας καταλήγει μέχρι τη Σύγχρονη Ιστορία στην τελευταία τάξη).

Πλέον, οι μαθητές της Α’ Λυκείου θα διδάσκονται από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Με τις προτάσεις για την Β’ και Γ’ Λυκείου να απουσιάζουν, η Ιστορία της Α’ Λυκείου έχει συγκεντρώσει γεγονότα από τον «ταραχώδη» 20ό αιώνα, ενώ ιδιαίτερη σημασία δίνεται και στα κινήματα που γεννήθηκαν εκείνη την περίοδο από τη χειραφέτηση της γυναίκας μέχρι και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Σε μια προσπάθεια να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να γίνει πιο ελκυστικός ο Αναπτυξιακός νόμος, ο οποίος συμπληρώνει δύο χρόνια ζωής, το υπουργείο Οικονομίας προωθεί σειρά αλλαγών.

Οι αλλαγές αυτές, οι οποίες περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο το οποίο θα πάει προς ψήφιση στη Βουλή το αμέσως προσεχές, στόχο έχουν ο αναπτυξιακός να γίνει φιλικός στους επενδυτές, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να «πέσει» χρήμα στην αγορά, μέσω ενισχύσεων, επιδοτήσεων, φορολογικής απαλλαγής και οριστικής ολοκλήρωσης των επενδυτικών σχεδίων προηγούμενων επενδυτικών νόμων. Παράλληλα προωθείται η δημιουργία ενός ακόμη ταμείου, του Ταμείου Χαρτοφυλακίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών (ΤΧΕΣ). Η χρηματοδότηση του ΤΧΕΣ από τη μεριά του Δημοσίου θα πραγματοποιείται από το Εθνικό ή Συγχρηματοδοτούμενο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

3+1 αλλαγές

– Στο 33% η φορολογική απαλλαγή. Η φορολογική απαλλαγή αυξάνεται από το 20% που ισχύει σήμερα στο 33% (1/3) από το έτος θεμελίωσης της χρήσης της ωφέλειας. Προβλέπεται πως η δικαιούμενη ενίσχυση να μην υπερβαίνει, κατ’ έτος, το 1/3 του συνολικού εγκεκριμένου ποσού της φορολογικής απαλλαγής, με εξαίρεση την περίπτωση της μη πλήρους αξιοποίησής του κατά τα προηγούμενα φορολογικά έτη λόγω έλλειψης επαρκών κερδών. Στην περίπτωση αυτή τυχόν εναπομείναν ποσό ενίσχυσης από προηγούμενα φορολογικά έτη προστίθεται στο ως άνω υπολογιζόμενο μέγιστο ετήσιο ποσό δικαιούμενης ενίσχυσης,

Επίσης προβλέπεται η ενίσχυση να μην υπερβαίνει το 1/3 του συνολικού εγκεκριμένου ποσού της φορολογικής απαλλαγής, μέχρι το φορολογικό έτος της έκδοσης της απόφασης ολοκλήρωσης και έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης.

– Μια ακόμη αλλαγή είναι η καταβολή του 25% της ενίσχυσης εάν υλοποιήσει ο επενδυτής το 25% της επένδυσης. Όπως αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, ποσό που ανέρχεται μέχρι το 25% της εγκεκριμένης επιχορήγησης, μπορεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο με την υλοποίηση έργου συνολικού ύψους τουλάχιστον ίσου με το 25% του συνολικού κόστους της επένδυσης. Το υπόλοιπο ποσό έως το 50% της εγκεκριμένης επιχορήγησης ή ποσό που ανέρχεται μέχρι το 50% της εγκεκριμένης επιχορήγησης μπορεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο κατόπιν αιτήματός του και μετά την πιστοποίηση της υλοποίησης του 50% του συνολικού κόστους του επενδυτικού σχεδίου.

– Για τις επενδύσεις Μείζονος Μεγέθους, ο φορέας της επένδυσης μπορεί να κάνει χρήση της φορολογικής απαλλαγής και να του χορηγηθεί ενίσχυση έως του ποσού των 7 εκατ. ευρώ ως εξής:

α. με βάση τα ποσοστά του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων, για το σύνολο των δαπανών και

β. με βάση τα ποσοστά και ποσά ενίσχυσης, για τις δαπάνες. Το δικαίωμα έναρξης χρήσης της ωφέλειας του κινήτρου της φορολογικής απαλλαγής θεμελιώνεται με την πιστοποίηση της υλοποίησης του 50% του κόστους του επενδυτικού σχεδίου.

– Αλλαγές προωθούνται και για την ολοκλήρωση ώριμων επενδυτικών σχεδίων που είχαν υπαχθεί σε προηγούμενους επενδυτικούς νόμους. Συγκεκριμένα δίνεται η δυνατότητα να ενισχύονται δαπάνες για τις οποίες εκδίδονται παραστατικά μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου 2018. Επίσης με την πιστοποίηση της υλοποίησης του 50% του επενδυτικού κόστους παρέχεται η δυνατότητα καταβολής του 50% της προβλεπόμενης επιχορήγησης.

Δημιουργείται ένα ακόμη Ταμείο

Παράλληλα προωθείται η δημιουργία Ταμείου Χαρτοφυλακίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών (ΤΧΕΣ). Η χρηματοδότηση του ΤΧΕΣ από τη μεριά του Δημοσίου θα πραγματοποιείται από το Εθνικό ή Συγχρηματοδοτούμενο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Τα κεφάλαια των ΤΧΕΣ θα τοποθετούνται σε νεοϊδρυθέντα Ταμεία Επιχειρηματικών Συμμετοχών.

Τα «Ταμεία» αυτά αποτελούν Οργανισμούς Εναλλακτικών Επενδύσεων (ΟΕΕ), Αμοιβαία Κεφάλαια Επιχειρηματικών Συμμετοχών (Α.Κ.Ε.Σ.), Εταιρίες Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών (Ε.Κ.Ε.Σ.) ή αντίστοιχα σχήματα παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

πηγή capital.gr

της Αλεξάνδρας Γκίτση

Δοκιμαστήριο σε πραγματικές συνθήκες των νέων τεχνολογιών ανίχνευσης ψεύδους θα γίνει η Ελλάδα με την εγκατάσταση ηλεκτρονικών συσκευών με τεχνητή νοημοσύνη που θα ελέγχουν τις κινήσεις, τους μορφασμούς, τις εκφράσεις των προσώπων και των ματιών, υποψηφιων παράνομων ή παράτυπων ταξιδιωτών που φτάνουν στα σύνορα της χώρας. Βεβαίως το απόλυτο άλλοθι είναι η διασφάλιση της εισόδου μή επικίνδυνων μεταναστών και προσφύγων.

Στην ουσία ωστόσο πρόκειται για την εγκατάσταση ηλεκτρονικών συσκευών ανίχνευσης και διασταύρωσης προσώπων, η λειτουργία των οποίων αφορά τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτών στη χώρα που έχουν εγκατασταθεί. Πρόοδος ή ο εφιαλτής του 1984, όπως την κατέγραψε ο Τζορτζ Όργουελ;

Συγκεκριμένα, ανιχνευτές ψεύδους με τεχνητή νοημοσύνη θα δοκιμαστούν από την ΕΕ σε συνοριακά περάσματα στο πλαίσιο ενός χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ σχεδίου για την καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας, γράφει η βρετανική Telegraph. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα οι ταξιδιώτες θα κληθούν να μεταφορτώσουν φωτογραφίες από το διαβατήριό τους, τη βίζα και την απόδειξη των χρημάτων που κατέβαλαν και στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν μια κάμερα web για να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως «τι υπάρχει στη βαλίτσα σας».

​Το έργο κόστους 4,5 εκατ. ευρώ, το οποίο ονομάζεται iBorderCtrl, θα δοκιμαστεί στα σύνορα της Ουγγαρίας, της Λετονίας και της Ελλάδας για έξι μήνεςΤο έργο κόστους 4,5 εκατ. ευρώ, το οποίο ονομάζεται iBorderCtrl, θα δοκιμαστεί στα σύνορα της Ουγγαρίας, της Λετονίας και της Ελλάδας για έξι μήνες. Στόχος του έργου είναι η επιτάχυνση της κυκλοφορίας στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Πολωνία, η Γερμανία και η Κύπρος προγραμματίζουν, επίσης, να συμμετάσχουν στο σχέδιο μετά από τις αρχικές δοκιμές. Σύμφωνα με τις πρώτες δοκιμές, το σύστημα είναι περίπου 76% ακριβές, αλλά η ομάδα του έργου "iBorderCtrl" υποστηρίζει ότι μπορεί να αυξήσει το ποσοστό σε 85%.

Ο Γιώργος Μπουλταδάκης, συντονιστής της European Dynamics στο Λουξεμβούργο, δήλωσε:

«Χρησιμοποιούμε ήδη υπάρχουσες και δοκιμασμένες τεχνολογίες - καθώς και νέες - για να ενδυναμώσουμε τους συνοριακούς ελέγχους και να αυξήσουμε την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητά τους».

Η εφημερίδα Guardian υποστηρίζει πάντως ότι τα συστήματα ανιχνευτών ψεύδους επικρίνονται ως «ψευδοεπιστημονικά». Η ΕΕ κατηγορείται για την προώθηση ψευδοεπιστημονικών μεθόδων, μετά την ανακοίνωση σχεδίων για ένα «έξυπνο σύστημα ανίχνευσης ψεύδους» στα πιο πολυσύχναστα σύνορά της, σε μια προσπάθεια εντοπισμού των παράνομων μεταναστών, γράφει η βρετανική εφημερίδα.

​ Το σύστημα «ανίχνευσης της εξαπάτησης» θα αναλύσει τις μικροεκφράσεις όσων επιδιώκουν να εισέλθουν στο έδαφος της ΕΕ για να δουν αν είναι ειλικρινείς σχετικά με το προσωπικό τους υπόβαθρο και τις προθέσεις τουςΟ «ανιχνευτής ψεύδους», που πρόκειται να δοκιμαστεί στην Ουγγαρία, την Ελλάδα και τη Λετονία, περιλαμβάνει τη χρήση ενός ηλεκτρονικού animation, ενός συνοριοφύλακα, εξατομικευμένου ανάλογα με το φύλο, την εθνικότητα και τη γλώσσα του ταξιδιώτη, που κάνει ερωτήσεις μέσω μιας κάμερας. Το σύστημα «ανίχνευσης της εξαπάτησης» θα αναλύσει τις μικροεκφράσεις όσων επιδιώκουν να εισέλθουν στο έδαφος της ΕΕ για να δουν αν είναι ειλικρινείς σχετικά με το προσωπικό τους υπόβαθρο και τις προθέσεις τους. Εκείνοι που φθάνουν στα σύνορα θα πρέπει να έχουν φορτώσει φωτογραφίες του διαβατηρίου, της θεώρησης και της απόδειξης των χρημάτων που έχουν καταβάλει.

Το έργο, το οποίο έχει λάβει χρηματοδότηση 4,5 εκατ. ευρώ από την ΕΕ, έχει επικριθεί έντονα από ειδικούς. Ο Μπρούνο Βέρτσερε λέκτορας της ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, δήλωσε στην ολλανδική εφημερίδα De Volskrant ότι πιστεύει ότι το σύστημα θα οδηγούσε σε άδικα αποτελέσματα. «Τα μη λεκτικά μηνύματα, όπως οι μικροεκφράσεις, πραγματικά δεν λένε τίποτα για το αν κάποιος λέει ψέματα ή όχι. Δεν υπάρχουν επιστημονικές βάσεις για τις μεθόδους που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν τώρα». Ο Μπένετ Κλάινμπεργκ, επίκουρος καθηγητής της επιστήμης των δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, δήλωσε: «Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εφαρμογή ενός ψευδοεπιστημονικού ελέγχου των συνόρων».

ΠΗΓΗ: Telegraph

Η έξοδος από τα Μνημόνια δεν φαίνεται ότι άλλαξε και πολλά πράγματα, όπως αποκαλύπτει η έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για τον Οκτώβριο του 2018.

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, το 62% των καταναλωτών δηλώνει ότι «μόλις τα βγάζει πέρα».

Από το 62% που οριακά τα βγάζει πέρα, το 11% έχει αναγκαστεί να καταφύγει στις αποταμιεύσεις του για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.

Επίσης, όπως προκύπτει από την εν λόγω έρευνα, το 82% των νοικοκυριών στη χώρα δεν θα καταφέρει να αποταμιεύσει ούτε ένα ευρώ τους επόμενους 12 μήνες. Για το 12% δεν είναι πιθανή η αποταμίευση και για το 70% είναι απλά αδύνατη.

Μόλις το 13% των ερωτηθέντων θεωρεί αρκετά πιθανή την αποταμίευση το ερχόμενο 12μηνο και 1% τη θεωρεί πολύ πιθανή.

Οι καταναλωτές που αναφέρουν ότι αποταμιεύουν λίγο ή πολύ αυξήθηκαν οριακά τον Οκτώβριο στο 14% του συνόλου, έναντι 12% τον Σεπτέμβριο και ο δείκτης της πρόθεσης για αποταμίευση τους προσεχείς 12 μήνες διαμορφώθηκε τον Οκτώβριο στις -69,3 μονάδες (από -75,3 τον Σεπτέμβριο).

Τι σκοπεύουν να καταναλώσουν

Υπό αυτό το πρίσμα μοιάζουν απολύτως λογικά και τα ευρήματα σχετικά με το τι προτίθενται να δαπανήσουν οι καταναλωτές το επόμενο διάστημα.

Το 41% των καταναλωτών προβλέπει ότι θα προβεί σε λιγότερες ή πολύ λιγότερες δαπάνες το επόμενο 12μηνο. Μόλις το 8% αναμένει ότι θα αυξήσει τις δαπάνες.

Τα ποσοστά αυτά είναι, πάντως, βελτιωμένα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο, όταν το 58% των καταναλωτών προέβλεπε ότι θα κάνει λιγότερες ή πολύ λιγότερες δαπάνες και μόλις 4% βρισκόταν στον αντίποδα.

Σε ότι αφορά τις μεγάλες δαπάνες, την αγορά αυτοκινήτου ή κατασκευή σπιτιού, οι καταναλωτές εμφανίζονται κάτι παραπάνω από επιφυλακτικοί.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών (95,5%) η αγορά αυτοκινήτου το προσεχές 12μηνο φαντάζει απλά απίθανη.

Ακόμη πιο μικρό το ποσοστό όσων σκέφτονται να αγοράσουν ή να κτασκευάσουν σπίτι μέσα στον επόμενο χρόνο: Μόλις το 1,9% φαίνεται να έχει τέτοια πρόθεση. Ωστόσο, ένα 10,9% των καταναλωτών, σκέφτεται να διαθέσει ένα ποσό για να ανακαινίσει και να βελτιώσει το σπίτι του.

Βελτιωμένος ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης

Το οξύμωρο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης τον Οκτώβριο βρέθηκε στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 3,5 ετών (-38,3 μονάδες, από -44,9 τον Σεπτέμβριο).

Πιο αναλυτικά:

Το 45% (από 55% τον Σεπτέμβριο) των νοικοκυριών αναμένει ελαφρά ή αισθητή επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, ενώ το 8% (από 5%) προβλέπει μικρή βελτίωση.
Το 49% (από 60% τον Σεπτέμβριο) προβλέπει ελαφρά ή αισθητή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, έναντι του 27% το οποίο αναμένει εκ νέου σταθερότητα.
Το 43% (από 45% ένα μήνα νωρίτερα) προβλέπει μικρή ή αισθητή άνοδο της ανεργίας, ενώ το 23% (από 18%) των ερωτηθέντων να αναμένει μικρή ή αισθητή μείωσή της.
Το 38% (από 36% τον Σεπτέμβριο) προβλέπει εκ νέου άνοδο τιμών με τον ίδιο ή ταχύτερο ρυθμό και το 38% (από 42%) αναμένει σταθερότητα.

Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, «το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται εκτός προγράμματος προσαρμογής μετά από οκτώ έτη και η συνεχής κάμψη της ανεργίας, θεωρούνται οι κύριοι παράγοντες ενίσχυσης της καταναλωτικής εμπιστοσύνης. Σε αυτές τις επιδράσεις προστέθηκε προσφάτως η θετική επενέργεια της πιθανολογούμενης χαλάρωσης ή μη εφαρμογής δημοσιονομικών μέτρων που είχαν προγραμματιστεί για το 2019».

http://www.thetoc.gr/