Η αναψυχή στην παραλία θεωρείται ως κάτι φυσιολογικό για όσους ζούνε κοντά στη θάλασσα και αναγκαίο για τους περισσότερους ανθρώπους των πόλεων.
 
Συνδυάζει εικόνες και βιώματα αναγκαία για την ισορροπημένη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου που δέχεται πανταχόθεν πιέσεις στον καθημερινό βίο του. Η συνεχώς αυξανόμενη τουριστική ανάπτυξη της χώρας μας, τις τελευταίες δεκαετίες, δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τον αν γίνεται με ορθολογικά χαρακτηριστικά και κυρίως αν η Πολιτεία και οι τοπικές κοινωνίες έχουν αντιληφθεί πού βρίσκεται ο φανερός ή κρυμμένος πλούτος της πατρίδας μας. Σίγουρα η μία διάσταση αφορά στην ιστορία και στον πολιτισμό που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, όμως έχει εξίσου, αν όχι μεγαλύτερη, σημασία ο φυσικός πλούτος του τόπου μας. Η συνεχής εναλλαγή μορφών και εικόνων ως κυρίαρχων στοιχείων της μεσογειακής φύσης.
 
Περπατώντας στις παραλίες της Κω, όπως ίσως και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, ο καθένας μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με ευχάριστες εκπλήξεις. Πώς αλλιώς να αξιολογήσει ο απλός περιπατητής τη συνάντησή του με τα πανέμορφα κρινάκια που φυτρώνουν στην παραλία της Λάμπης, στη βόρεια ακτή του νησιού, μέσα στο καλοκαίρι, μέσα στον Αύγουστο που ξεραίνει τα πάντα; Είναι πράγματι εντυπωσιακό, από τη μια να βλέπεις τη χλωρίδα της περιοχής να μαραζώνει υπό τον καυτό ήλιο και από την άλλη ολοζώντανα, ζωηρά κρινάκια που φυτρώνουν μέσα στην άμμο, να δηλώνουν την παρουσία τους και να διεκδικούν τον χώρο που τους στερεί η ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι τόσο γόνιμη η μεσογειακή γη που ακόμη και στην άμμο έχει παραγωγική δύναμη και φροντίζει να μας το θυμίζει.
 
Σε αυτή την περιοχή, μέσα από την άμμο, αναδύεται ένα μοναδικά όμορφο λουλούδι, το κρινάκι της άμμου ή το κρινάκι της Παναγίας όπως έχει καθιερωθεί στην τοπική ονοματολογία, μιας και η άνθισή του είναι σα να γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, κοντά στον δεκαπενταύγουστο.
 
Αυτός ο σπάνιος κρίνος, μια μοναδικής ομορφιάς άγρια αμαρυλλίδα, είναι είδος υπό προστασία, βγάζει τα φύλλα του τον χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται, σα να καίγονται στην καυτή άμμο και από αυτή να ξεπετάγονται κάτασπρα τα άνθη του. Ένα μπουκέτο από λευκούς, μοναδικούς κρίνους που επιβεβαιώνουν την αξία της ζωής σε αντίξοες συνθήκες.
 
Το κρινάκι της Παναγίας, μας δείχνει τη δύναμη της ζωής που ξεπηδά μέσα από αντίξοες συνθήκες. Μας μεταφέρει μήνυμα ελπίδας, αισιοδοξίας και αντοχής σε δύσκολες περιόδους. Ζητά από εμάς, την οργανωμένη κοινωνία των ανθρώπων, το ελάχιστο. Να του επιτρέψουμε να συνεχίσει την ιστορική του πορεία, τη σκληρή μάχη της επιβίωσης, να του αφήσουμε χώρο να αναπνεύσει, ενάντια στην συνεχή επέκταση των οικονομικών δραστηριοτήτων. Είναι κρίμα, προς χάριν μερικών ακόμη τετραγωνικών μέτρων για ομπρέλες και ξαπλώστρες, προς χάριν ασυνείδητων οδηγών που βλέπουν τις παραλίες ως πίστες τετράτροχων οχημάτων, να χάσουμε αυτό το μοναδικό προνόμιο αναγέννησης της φύσης. Διότι αν χαθεί αυτό, τότε πρέπει να προβληματιστούμε μήπως έρχεται και η δική μας σειρά.
 
Αλλά και ως προβολή στην οικονομία του μέλλοντος αν το δούμε πρέπει να αναρωτηθούμε, τι θα απομείνει αν απαξιώσουμε το φυσικό περιβάλλον μας, αν απαξιώσουμε την εναλλακτική πρόταση που μπορεί να διαθέτουμε ζωντανή; Τίποτα.
 
Ωραία ξενοδοχεία μπορούν να φυτρώσουν παντού, κρινάκια όμως πουθενά αλλού.
verena.gr
Ξεχωρίζει για τη μοναδικότητα της καθώς είναι η μοναδική εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά το Θείο Βρέφος, αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό.

Ο λόγος για την Παναγία του Χάρου, που όσο και αν ακούγεται παράξενο το όνομά της, εδώ και εκατοντάδες χρόνια ευλογεί το νησί των Λειψών.

Η Παναγία του Χάρου πήρε το όνομά της, από το γεγονός ότι ο νεκρός Χριστός στον σταυρό του μαρτυρίου και ο Χάρος σχετίζονται μεταξύ τους εννοιολογικά. Το μοναστήρι της Παναγίας βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από το βασικό οικισμό των Λειψών. Τόσο το εξωμονάστηρο όσο και η εικόνα χρονολογούνται από το 1600 μ.Χ., όταν έφτασαν στο νησί δύο μοναχοί στην Πάτμο.

Από το 1943 επαναλαμβάνεται το θαύμα με τους κρίνους

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, τον Απρίλιο του 1943 μια νεαρή κοπέλα, τοποθέτησε στην εικόνα της Παναγίας λευκούς κρίνους ως προσφορά στην Παναγία. Κανείς δεν γνωρίζει τι ήθελε να ζητήσει εκείνη την ταραγμένη περίοδο από την Παναγία.

Με το πέρασμα των ημερών, όπως ήταν φυσικό οι κρίνοι μαράθηκαν. Τρεις μήνες μετά, τον Ιούλιο του 1943 κάποιοι επισκέπτες διαπίστωσαν πως οι μαραμένοι κρίνοι είχαν αρχίσει να πρασινίζουν και ουσιαστικά να ξαναζωντανεύουν.

Στις 23 Αυγούστου, οπότε και γιορτάζει ο συγκεκριμένος Ναός οι κρίνοι είχαν νέα μπουμπούκια.

Άνθρωποι που επισκέπτονται το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν την ξεχωριστή αυτή εικόνα της Παναγίας, λένε πως το θαύμα αυτό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο.
 
Πηγή: newsbomb.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot