Αναλυτικά η ανκοίνωση:

Η Διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας κατά την συνεδρίασή της την Παρασκευή 11-05-2018, αφού εξέτασε τα ήδη υφιστάμενα προβλήματα, που αντιμετωπίζει ο κλάδος των ναυτεργατών και τα οποία δυστυχώς θεριεύουν και οξύνονται ακόμη περισσότερο με τις αλληλοσυγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες ανακοινώσεις των αρμοδίων Κυβερνητικών οργάνων για την εφαρμογή των διατάξεων του Νόμου 4387/2016 για το συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό και τον επανυπολογισμό των συντάξεων, που αντί να διευκολύνουν και να ξεκαθαρίζουν τα όσα καταστροφικά και ομιχλώδη ορίζει ο Νόμος περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα και, αφού διαπίστωσε για άλλη μια φορά, ότι οι δοθείσες υποσχέσεις των αρμοδίων,

Α Π Ο Φ Α Σ Ι Σ Ε

Την συμμετοχή της Ομοσπονδίας μας στην 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ για τις 30 ΜΑΙΟΥ 2018 ΚΑΙ ΑΠΟ ΩΡΑ 00.01 ΕΩΣ 24.00.

Η διάλυση του ΝΑΤ και η αρπαγή κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας του, η κατεδάφιση του ΚΕΑΝ, η αποψίλωση των οργανικών συνθέσεων των επιβατηγών πλοίων, ο ευτελισμός των συντάξεων, η οξυνόμενη και διογκούμενη συνεχώς ανεργία του κλάδου, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, η συνεχής παραβίαση των όρων εργασίας, η συνεχής υποβάθμιση των κοινωνικών ασφαλιστικών δικαιωμάτων και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των εν ενεργεία και συνταξιούχων ναυτεργατών, οι φημολογούμενες νέες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές καθώς και οι νέες περικοπές στις κύριες και επικουρικές μας συντάξεις και στις εφάπαξ παροχές, τόσο στους αξιωματικούς όσο και στα κατώτερα πληρώματα και η επιχειρούμενη με κάθε τρόπο και μέσο προσπάθεια εξάρθρωσης και εκμηδενισμού των κεκτημένων του κλάδου μας, δεν μπορούν και δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα.

Η συνεχιζόμενη και διογκούμενη αδιέξοδη και ανάλγητη συμπεριφορά της Κυβέρνησης και των Δανειστών δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες επιλογές.

Η ΠΝΟ ενώνει την φωνή της και τις δυνάμεις της με το σύνολο των λοιπών εργαζομένων και συνταξιούχων όλης της Χώρας και βροντοφωνάζει:

Φτάνει πια.
Κάτω τα χέρια από τους ναυτεργάτες και τα κεκτημένα του κλάδου.

Καλεί την κυβέρνηση να δώσει επιτέλους λύσεις στα προβλήματα και να αφήσει κατά μέρος τις υποσχέσεις και τα ευχολόγια.

Η συμμετοχή όλων μας στην νέα απεργιακή μας κινητοποίηση είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε.

ΟΛΟΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ .

Με εντολή Διοίκησης

Γιάννης Χαλάς
Γενικός Γραμματέας ΠΝΟ

Το κυριότερο αίτημα ήταν η εφαρμογή της σύμβασης του 1924 που προέβλεπε ότι ο μέσος όρος του ημερομισθίου των καπνεργατών θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε 8 χρυσές δραχμές. Μετά το 1931 και εκμεταλλευόμενοι την μεγάλη ανεργία οι καπνέμποροι είχαν κατεβάσει τα μεροκάματα σε εξευτελιστικά επίπεδα.

Το 1936 όταν το μεροκάματο έπρεπε να είναι 140-150 δραχμές πλήρωναν 35 με 40 και με ψευτοαυξήσεις έφθανε τις 75 με 80 δραχμές. Το Καπνεργατικό Συνέδριο τότε είχε αποφασίσει να διεκδικήσει μεροκάματο 120-135 δραχμές, αλλά οι βιομήχανοι και οι έμποροι είπαν ότι δεν δίνουν πάνω από 80. Ακόμα, λόγω της ανεργίας πολλοί εργάτες και κυρίως γυναίκες δούλευαν δωρεάν για να τους επικολλούνται τα ένσημα του Ταμείου και να μην χάσουν την περίθαλψη.

Η απεργία επεκτάθηκε αμέσως σε όλα τα καπνομάγαζα της Θεσσαλονίκης και κατόπιν στις Σέρρες, Λαγκαδά, Βόλο, Δράμα, Ξάνθη, Καρδίτσα και κατόπιν σε όλη την χώρα.

Η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά που ακόμα δεν είχε επιβάλλει την δικτατορία, ακολουθούσε παρελκυστική τακτική υποσχόμενη στους απεργούς ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους και προετοιμαζόμενη ταυτόχρονα για την βίαιη καταστολή της απεργίας.

Στις 7 Μαΐου σημειώθηκαν στον Βόλο αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και απεργών. Σε πολλές πόλεις προκηρύχθηκαν πανεργατικές απεργίες αλληλεγγύης και ο αριθμός των απεργών σε όλη την Ελλάδα ξεπέρασε τις 50.000.

Στις 8 Μαΐου, η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, με προκήρυξή της καλούσε σε απεργίες αλληλεγγύης. Την ίδια μέρα 7.000 απεργοί στην Θεσσαλονίκη συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του σωματείου τους και αφού ενέκριναν το ψήφισμα που ζητούσε άμεση επίλυση των αιτημάτων τους, ξεκίνησαν προς την Γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος.

Στην Εγνατία μεγάλες δυνάμεις Χωροφυλακής, πεζής και έφιππης, στρατού και αντλιών προσπάθησαν να τους εμποδίσουν. Οι απεργοί κατόρθωσαν να σπάσουν την ζώνη και τότε η Χωροφυλακή επιτέθηκε με λύσσα. Οι εργάτες προσπαθούν να αμυνθούν με τούβλα, πέτρες και ξύλα και η Χωροφυλακή αρχίζει να πυροβολεί στο ψαχνό.

Την ίδια ώρα σε άλλα σημεία της Θεσσαλονίκης σημειώνονται και άλλες συγκρούσεις απεργών και Χωροφυλακής. Μεγάλες ομάδες απεργών συγκεντρώνονται στην Γενική Διοίκηση όπου οι επικεφαλής διατάσσουν τον στρατό να επιτεθεί. Δεν κινείται κανένας. Η Χωροφυλακή μόνο επιτέθηκε ξανά με λύσσα.

Όλοι οι συνοικισμοί της Θεσσαλονίκης είναι ανάστατοι. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν ακατάπαυστα. Κόσμος κατεβαίνει στο κέντρο. Το βράδυ της 8ης Μαΐου, οι αυτοκινητιστές, οι τροχιοδρομικοί, οι εργάτες ηλεκτρισμού, οι φορτοεκφορτωτές, οι λιμενεργάτες και οι σιδηροδρομικοί Βορείου Ελλάδος κηρύσσουν απεργίες σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η κυβέρνηση προτείνει αύξηση ημερομισθίων. Η αύξηση είναι πενιχρή και απορρίπτεται. Το ίδιο βράδυ η κυβέρνηση αποφασίζει επιστράτευση τροχιοδρομικών και σιδηροδρομικών.

Το ξημέρωμα της 9ης Μαΐου, βρίσκει την Θεσσαλονίκη νεκρή από κάθε επαγγελματική δραστηριότητα καθώς απεργία έχουν κηρύξει και οι έμποροι με τους βιοτέχνες.

Η πόλη στρατοκρατείται και οι επιθέσεις της Αστυνομίας έχουν ξεκινήσει από νωρίς. Στις 10.30 το πρωί πέρασε από την οδό Εγνατίας αυτοκίνητο της Χωροφυλακής με συλληφθέντες αυτοκινητιστές. Όταν το αυτοκίνητο φθάνει κοντά στο σωματείο, όλοι οι οδηγοί και εισπράκτορες που ήταν εκεί όρμησαν και απελευθέρωσαν τους συναδέλφους τους. Η έφιππη Χωροφυλακή επιτέθηκε και οι απεργοί αμύνθηκαν με τούβλα και πέτρες. Αποκρούουν πέντε επιθέσεις των χωροφυλάκων και συμπτύσσονται. Η Χωροφυλακή επιτίθεται ξανά να τους διαλύσει και αρχίζει αληθινή μάχη. Στήνονται οδοφράγματα. Αστυνομικοί με πολιτικά ανεβαίνουν στα γύρω κτίρια και πυροβολούν.

Ο οδηγός Τάσος Τούσης πέφτει νεκρός.

Η δολοφονία του έδωσε το σύνθημα για την μεγάλη διαδήλωση. Ενώ οι υπερασπιστές των οδοφραγμάτων συμπτύσσονται κάτω από την πίεση, χιλιάδες διαδηλωτές ξεπηδούν από όλες τις γωνίες των κεντρικών δρόμων. Ξηλώνουν μια πόρτα και βάζουν πάνω της το νεκρό εργάτη. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν ξανά στους συνοικισμούς. Χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στο κέντρο με το σύνθημα κάτω οι δολοφόνοι. Η Χωροφυλακή παίρνει τα όπλα από τους στρατιώτες και ρίχνει στο ψαχνό. Παντού βογγητά και άγριες φωνές. Οι στρατιώτες όρμησαν να αναχαιτίσουν τους λυσσασμένους χωροφύλακες. Η μάχη κράτησε 4 ώρες. 9 νεκροί και 300 τραυματίες.

Στις 3 το απόγευμα ο διοικητής του Γ Σώματος Στρατού Ζέππος κήρυξε στρατιωτικό νόμο. 2 ώρες αργότερα ο λαός ξαναέσπασε την «νομιμότητα» του Μεταξά και του Ζέππου και συγκρότησε νέες διαδηλώσεις. «Κάτω οι δολοφόνοι», «Κάτω ο Μεταξάς» φωνάζει και τραγουδώντας το «Πένθιμο εμβατήριο» βαδίζει προς το Διοικητήριο, ενώ ενώνονται μαζί του και οι στρατιωτικές περίπολοι.
Να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά που πνίγει την χώρα στο αίμα και οδηγεί στο γκρεμό του αφανισμού διακηρύσσει η ΚΕ του ΚΚΕ.

Στις 10 Μαΐου φθάνουν στην Θεσσαλονίκη αντιτορπιλικά και ένα σύνταγμα πεζικού από την Λάρισα. Ο στρατηγός Ζέππος γίνεται τώρα αδιάλλακτος. Στις 10 Μαΐου όλη η Θεσσαλονίκη συμμετέχει στην κηδεία των θυμάτων. Στους δρόμους ο λαός συναδελφώνεται με τον στρατό. Οι φαντάροι των περιπόλων με δάκρυα στα μάτια αγκαλιάζονται με τους πολίτες. Οι χωροφύλακες είναι κλεισμένοι στα τμήματα που τα φρουρεί ο στρατός. Το πλήθος λιθοβολεί την Ασφάλεια και το Α’ Αστυνομικό Τμήμα. Στις 12 Μαΐου επέρχεται συμφωνία καπνεργατών καπνεμπόρων και γίνεται δεκτό το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών αιτημάτων. Η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει καμιά δέσμευση για απόλυση συλληφθέντων και τιμωρία των ενόχων. Ο στρατηγός Ζέππος εξαπολύει τρομοκρατία στην Θεσσαλονίκη. Στις 13 Μαϊου κηρύσσεται πανελλαδική απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας. 500 χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα κατέβηκαν στους δρόμους.

Με τη λήξη της απεργίας, η Θεσσαλονίκη γνώρισε νέα περίοδο στρατοκρατίας. Οι συλλήψεις έδιναν και έπαιρναν. Πιάστηκαν όλοι οι δραστήριοι συνδικαλιστές, με πρώτους τους κομμουνιστές. Πιάστηκαν εκατοντάδες άλλοι εργαζόμενοι για ασήμαντους λόγους και τους έκλεισαν στα κρατητήρια του στρατοπέδου Αεροπορίας, του 31ου Συντάγματος Πεζικού και μέσα στην Έκθεση. Σε πολλές περιπτώσεις, οι κρατούμενοι, ακόμα και έγκυες γυναίκες, κακοποιήθηκαν άγρια για να ομολογήσουν δήθεν «ότι τα γεγονότα ήταν ...πραξικόπημα των κομμουνιστών για να καταλάβουν την εξουσία!».

Τα συνδικαλιστικά στελέχη – και στελέχη του ΚΚΕ - Ζαφείρης Βεκίδης, πρόεδρος του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, Δημήτρης Κωνσταντινίδης, πρόεδρος Τροχιοδρομικών, Χαράλαμπος Μελανεφίδης, πρόεδρος Ενωτικής Επιτροπής Καπνεργατών, Σάββας Σαββόπουλος, πρόεδρος Σωματείου Κλινοποιών, Νίκος Μανέκας, πρόεδρος Αυτοκινητιστών, Αδάμ Μουζενίδης, Ανδρέας Αξαρλής, καθώς και άλλοι συνδικαλιστές, οδηγούνται εξόριστοι στον Αη Στράτη και αλλού.


O θρήνος της μάνας του Τούση, γλυπτό έξω από το Εργατικό Κέντρο ΘεσσαλονίκηςO θρήνος της μάνας του Τούση, γλυπτό έξω από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Ετούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του

Αναστασία Καρανικόλα (28 ετών), καπνεργάτρια, Δημήτρης Λαϊνάς (17 ετών), τσαγκάρης, Σαλβατόρ Μασαράνο (19 ετών) υπάλληλος, Ευθύμιος Αδαμαντίου (18 ετών), τσαγκάρης, Τάσος Τούσης (27 ετών) οδηγός, Ίντο Σεντόρ (22 ετών) επινικελωτής, Ευάγγελος Χολής (32 ετών) καπνεργάτης, Γιάννης Πανόπουλος (23 ετών) λαστιχάς, Δημήτρης Αγλαμίδης (25 ετών) σιδεράς.

Πηγή: To χρονικό της αιματοβαμμένης απεργίας των καπνεργατών, το Μάη του ‘36 στη Θεσσαλονίκη [εικόνες] | iefimerida.gr

Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της, η ΑΔΕΔΥ αναφέρει ότι οι αντιπροσωπευτικοί φορείς της κοινωνίας των πολιτών που συγκροτούν την Κοινωνική Συμμαχία, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΔΣΑ, ΤΕΕ, ΟΕΕ, ΠΙΣ, ΠΦΣ, ΑΓΣΣΕ, αντιδρώντας στις ασκούμενες πολιτικές από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, αποφάσισαν να ορίσουν την 30ή Μαΐου ως ημέρα πανεθνικής δράσης ενάντια στη λιτότητα, την ανεργία, την υπερφορολόγηση. Τη συγκεκριμένη ημέρα θα πραγματοποιηθεί 24ωρη γενική απεργία και σειρά άλλων δράσεων, με κεντρικό σύνθημα «Φτάνει πια, τέρμα στις θυσίες των εργαζομένων».

Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, οι διεκδικήσεις είναι οι εξής:

«Αυξήσεις στους μισθούς. Υπολογισμό της διετίας 16-17 για τη μισθολογική εξέλιξη. Καμία αλλαγή στα βαρέα και ανθυγιεινά. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.

Κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου (Ν. 4387/16) για το ασφαλιστικό, που μειώνει τις συντάξεις μέχρι 40%.

Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ. Μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στο 15%.

Κατάργηση της διάταξης για το 50%+1 για τη λήψη απόφασης για απεργία.

Κατάργηση της τροπολογίας Γεροβασίλη (άρθρο 24Α Ν. 4369/2016) για την αξιολόγηση. Συνεχίζουμε τηναπεργία–αποχή και στον νέο κύκλο αξιολόγησης.

Μόνιμοι διορισμοί σε όλες τις κενές οργανικές θέσεις, μέσω της διαδικασίας του ΑΣΕΠ και, ιδιαίτερα, στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ασφαλιστικών ταμείων, των περιφερειών, κλπ».

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Η απεργία θα αρχίσει στις 00:01 τα ξημερώματα της Τρίτης 1η Μαΐου με ώρα λήξης τις 24:00 το βράδυ της ίδιας ημέρας.

«Υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας και διεκδικούμε την άμεση επίλυση του συνταξιοδοτικού, την ανάκληση των μειωμένων ειδικών συνθέσεων με κατάργηση του νόμου 4150/2013, την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την άμεση και ορθή καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών στα πληρώματα» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΠΝΟ.

iefimerida.gr