Η Σλοβενία άρχισε να κατασκευάζει έναν συνοριακό φράχτη στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης του 2015 όταν μέσα σε έξι μήνες περίπου μισό εκατομμύριο παράτυποι μετανάστες πέρασαν από τη χώρα
Σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση απευθύνει κάλεσμα για κατανόηση στο θέμα του Μεταναστευτικού με στόχο την εκτόνωση της κρίσης, η Σλοβενία είναι μια από τις χώρες που επιμένει στην άκαμπτη στάση της. Ξεκίνησε εργασίες για την κατασκευή ενός επιπλέον τμήματος φράχτη, κατά μήκος των νότιων συνόρων της με την Κροατία, με σκοπό να αναχαιτίσει τον αριθμό μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα παράνομα.
Η αστυνομία της Σλοβενίας κατέγραψε 7.415 παράτυπους μετανάστες τους πρώτους επτά μήνες του έτους, μια αύξηση 56% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2018, καθώς περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να φθάσουν σε πλούσιες δυτικές χώρες μέσω των Βαλκανίων.
Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση υπέγραψε ένα συμβόλαιο με τη σερβική εταιρία Legi-SGS για την κατασκευή 40 χλμ. φράκτη στα σύνορα με την Κροατία. Μετά την ολοκλήρωση του τμήματος αυτού το συνολικό μήκος του φράκτη θα φθάνει τα 219 χλμ. και θα καλύπτει σχεδόν το ένα τρίτο των συνόρων της Σλοβενίας με την Κροατία. Το σύνολο των χερσαίων και των θαλάσσιων συνόρων της Σλοβενίας είναι 1.370 χλμ.
Η Σλοβενία άρχισε να κατασκευάζει έναν συνοριακό φράχτη στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης του 2015 όταν μέσα σε έξι μήνες περίπου μισό εκατομμύριο παράτυποι μετανάστες πέρασαν από τη χώρα.
Αυτό το νέο τμήμα του φράχτη θα έχει ύψος περίπου 2,5 μέτρα και κατασκευάζεται στις όχθες του ποταμού Κόλπα ανάμεσα στη Σλοβενία και την Κροατία.
Η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης δεν συναντά μεγάλες αντιδράσεις στη Σλοβενία, αν και ορισμένες ομάδες της κοινωνίας των πολιτών τάσσονται εναντίον του φράχτη από συρματόπλεγμα.
Οι περισσότεροι παράτυποι μετανάστες είναι από το Πακιστάν, την Αλγερία, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και το Μπανγκλαντές. Μόνο ένα μικρό ποσοστό τους επιδιώκει να λάβει άσυλο στη Σλοβενία, με τους περισσότερους να συνεχίζουν το ταξίδι τους στη γειτονική Ιταλία και την Αυστρία.
Τον περασμένο μήνα η ιταλική και η σλοβενική αστυνομία ξεκίνησαν κοινές συνοριακές περιπολίες στην προσπάθεια να αναχαιτίσουν τη ροή των παράτυπων μεταναστών.
Από το 2016, η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει δύο επιχειρήσεις τις «Ασπίδα του Ευφράτη» και «Κλάδος Ελαίας» εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG.
Αξιωματούχοι της τουρκικής κυβέρνησης διέψευσαν σήμερα αναφορές ότι η Τουρκία έχει κλείσει τα σύνορά της ή ότι σταμάτησε την εγγραφή Σύρων προσφύγων.
Σε μια συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ο επικεφαλής της υπηρεσίας αντιμετώπισης παράτυπης μετανάστευσης, Ραμαζάν Σεσιλμίς τόνισε η χώρα συνεχίζει την πολιτική της ανοιχτών συνόρων για τους πρόσφυγες και διέψευσε την όποια ύπαρξη αναγκαστικών απελάσεων.
Ο Σεσιλμίς είπε ότι περίπου 337.000 Σύροι επαναπατρίστηκαν εθελουσίως, αφού διάβασαν ένα συμφωνητικό που ήταν γραμμένο στην αραβική και την τουρκική γλώσσα.
«Εκείνοι που επιστρέφουν εθελουσίως, κατευθύνονται σε δύο ειρηνικές ζώνες στη Συρία, όπου δεν υπάρχει τρομοκρατία και εμπόλεμες συρράξεις. Δεν είναι δυνατό να στείλουμε Σύρους σε άλλες περιοχές», πρόσθεσε.
Από το 2016, η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει δύο επιχειρήσεις τις «Ασπίδα του Ευφράτη» και «Κλάδος Ελαίας» εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG και του Ισλαμικού Κράτους στη βόρεια Συρία.
Ένας άλλος αξιωματούχος, ο Ομέρ Φαρούκ Τανριβερντι, διευθυντής του τμήματος δημόσιας διπλωματίας, ανέφερε ότι περίπου 434.000 Συριόπουλα έχουν γεννηθεί στην Τουρκία. Πρόσθεσε ότι ο αριθμός αυτός είναι μεγαλύτερος από τον πληθυσμό πολλών πόλεων στην Τουρκία και στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι η τουρκική κυβέρνηση εργάζεται ανελλιπώς να μην καταστούν τα παιδιά αυτά μια χαμένη γενιά.
Ο Τούρκος αξιωματούχος σημείωσε ότι περίπου 547.000 Σύροι ζουν στην Κωνσταντινούπολη, τονίζοντας ότι η τουρκική μεγαλούπολη έχει αγγίξει τα όριά της και πως δεν γίνονται εκεί εγγραφές. Αλλά τόνισε πως για άλλες πόλεις, δεν υπάρχει αντίστοιχος περιορισμός και πως οι πρόσφυγες μπορούν ελεύθερα να εγγραφούν.
Ο Σεσιλμίς τόνισε ότι 2,5 εκατομμύρια Σύροι ζούσαν στην Τουρκία το 2015 και ο αριθμός σήμερα ανέρχεται σε 3,8 εκατομμύρια. Δεν είναι εφικτό, είπε, για ένα τέτοιο μεγάλο πληθυσμό να ζει χωρίς να είναι εγγεγραμμένος.
Νέα νομοθεσία που θα αφορά τις διαδικασίες υποδοχής και καταγραφής προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στη χώρα, αναθεώρηση του πλαισίου καθορισμού τoυ «ευάλωτου» και βελτίωση της κατάστασης και των συνθηκών φιλοξενίας στα νησιά.
Αυτές είναι οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο σύστημα της πρώτης υποδοχής όσων φτάνουν από την Τουρκία στην Ελλάδα, ώστε μέσα σε ένα εξάμηνο να αντιμετωπιστεί αποδοτικά ένα ζήτημα εξαιρετικά δύσκολο με πολλαπλές παραμέτρους. «Ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα να βελτιωθεί η κατάσταση, δεν θα λυθούν όλα, αλλά είναι σημαντικό να υπάρξουν βήματα», λέει στην «Κ» ο νέος ειδικός γραμματέας πρώτης υποδοχής Μάνος Λογοθέτης.
Πρόκειται για τον άνθρωπο ο οποίος στο εξής θα είναι υπεύθυνος για τηνδιαχείριση της κατάστασης στα νησιά όπου υπάρχουν τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης (ΚΥΤ) σε Λέσβο, Σάμο, Χίο, Κω και Λέρο αλλά και στον Εβρο όπου επίσης υπάρχει αντίστοιχο ΚΥΤ για την καταγραφή όσων εισέρχονται από τα βόρεια σύνορα. Οπως ο ίδιος τονίζει, ο στόχος της κυβέρνησης είναι να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και σε αυτόν τον τομέα, «να φτάσουμε να αντιμετωπίζουμε το μεταναστευτικό όπως κάθε άλλο θέμα για το οποίο πρέπει να λαμβάνουμε μέριμνα. Αυτό σημαίνει να έχουμε ένα σχέδιο, μια μέθοδο, μια στρατηγική για αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές ροές αλλά και ένα πλάνο για να αντιμετωπίσουμε μια πιθανή κρίση», συμπληρώνει.
Ποιο είναι, λοιπόν, το σχέδιο; «Για να διαχειριστούμε την κατάσταση με τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές από την Τουρκία, πρέπει να χρησιμοποιούμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας από τη νομοθεσία και τις διεθνείς συμφωνίες και όχι μόνο ένα δηλαδή την προώθηση στην ενδοχώρα όπως γινόταν έως τώρα. Θα κάνουμε επιστροφές στην Τουρκία. Οχι “μαζικές” επιστροφές όπως λένε κάποιοι. Θα επιστρέψουμε όσους δεν έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στην Ελλάδα ακολουθώντας ό,τι προβλέπουν οι διεθνείς συμφωνίες και η κοινή δήλωση Ελλάδας – Τουρκίας. Θα εφαρμόσουμε όμως όλα τα τμήματα της κοινής δήλωσης. Αυτό είναι δίκαιο για όσους δικαιούνται άσυλο, οι οποίοι παράλληλα δικαιούνται και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης από αυτές που έχουν τώρα», λέει. Παράλληλα, το πλαίσιο για την «ευαλωτότητα» θα αναθεωρηθεί λέει ο νέος ειδικός γραμματέας, «όχι με πρόθεση να περιοριστεί αλλά να γίνει πιο συγκεκριμένο».
Οσοι αιτούντες άσυλο στα νησιά χαρακτηρίζονται ευάλωτοι, μεταφέρονται στην ενδοχώρα με την έννοια ότι χρειάζονται καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας – οι οποίες σαφώς δεν μπορούν να προσφερθούν στα νησιά. Με αυτό τον τρόπο όμως, αμέσως μόλις επιβιβαστούν στο πλοίο για την Αθήνα, εκπίπτουν των όσων ορίζει η κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας (Μάρτιος 2016), η οποία ισχύει μόνο για όσους βρίσκονται γεωγραφικά περιορισμένοι στα νησιά όπου έφτασαν και όπου έχουν δημιουργηθεί τα ΚΥΤ. «Επίσης, δεν μπορεί το αν κάποιος είναι ευάλωτος ή όχι να εξετάζεται πολλές φορές και σε κάθε στάδιο της διαδικασίας», προσθέτει. Οταν υπάρχει ένα σύστημα που αέναα σου προσφέρει επιλογές, τότε οδηγούμαστε στο άλλο άκρο, αυτό της εκμετάλλευσης του συστήματος. «Δεν πρέπει να μπορούν όσοι έρχονται να μπορούν να χειριστούν το σύστημα υποδοχής καταγραφής και εξέτασης ασύλου στη συνέχεια όπως τους βολεύει, γιατί τότε φτάνουμε στη χειραγώγηση και αυτό δεν έχει σχέση με τον σεβασμό των δικαιωμάτων. Πρέπει χωρίς να στερείς δικαιώματα κάποια στιγμή η διαδικασία να φτάνει σε ένα τέλος», προσθέτει ο κ. Λογοθέτης.
Αυτοματοποίηση
Σε αυτή την κατεύθυνση αναμένεται να υπάρξουν νομοθετικές παρεμβάσεις ώστε να τυποποιηθεί, να ομογενοποιηθεί και να αυτοματοποιηθεί το σύστημα καταγραφής των ανθρώπων που φτάνουν στα νησιά. «Δεν είναι δυνατόν να είναι άλλη η διαδικασία σε ένα νησί και άλλη στο άλλο», επισημαίνει ο κ. Λογοθέτης. «Οταν αυτοματοποιηθεί η διαδικασία, θα μειωθεί ο χρόνος για την τυπική πλευρά ώστε να μπορεί ο χειριστής να ασχοληθεί με την ουσία», προσθέτει.
Η αρχική πρόβλεψη εφαρμογής της κοινής δήλωσης Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας ήταν να εξετάζεται όποιος φτάνει στα νησιά με γρήγορες διαδικασίες αν έχει δικαίωμα να παραμείνει στην Ελλάδα ως αιτών άσυλο ή όχι. Στη δεύτερη περίπτωση προβλεπόταν η άμεση επιστροφή των αφιχθέντων στην Τουρκία, όμως αυτό το fast track σενάριο τελικά δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
πηγή kathimerini.gr
ΤΑΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Όταν γίνεται λόγος για προσφυγικούς καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά οι περισσότεροι σκέπτονται υπερπλήρεις εγκαταστάσεις και καταστροφικές συνθήκες διαβίωσης. Στη Λέρο όμως η κατάσταση είναι διαφορετική.
Στον προσφυγικό καταυλισμό της Λέρου υπάρχουν συρματοπλέγματα, αστυνομικοί και φύλακες. Σε αντίθεση όμως με τα κέντρα υποδοχής σε Λέσβο και Σάμο το μικρό νησί με τους 8.500 κατοίκους και τους 1.300 πρόσφυγες δεν εμφανίζεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Ένας από τους λόγους είναι ότι στη Λέρο η συνύπαρξη μεταξύ ντόπιων και προσφύγων λειτουργεί καλύτερα από ό,τι αλλού, δηλώνει ο Μπόρις Τσεσιρκόφ, συντονιστής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά: «Δεν είναι εύκολο να στεγάσεις περισσότερους από 1.000 πρόσφυγες σε ένα μικρό νησί. Σύρους, Αφγανούς, Ιρακινούς ή Αφρικανούς.
Φέτος ήρθαν εδώ και πολύ Παλαιστίνιοι. Και η Λέρος τα κατάφερε μια χαρά. Πρόσφυγες και κάτοικοι του νησιού συνυπάρχουν ειρηνικά. Υπάρχει για παράδειγμα ανταλλαγή μεταξύ ντόπιων και προσφύγων ακόμα και στα καθημερινά ψώνια. Πρόκειται βέβαια για μια μικρή κοινωνία. Παρόλα αυτά όμως η Λέρος είναι υπόδειγμα».
Στη Λέρο η ζωή βρίσκεται σε μια ισορροπία
Στο πλευρό των προσφύγων στη Λέρο βρίσκεται και η αυστριακή ΜΚΟ Echo, η οποία προσπαθεί με μαθήματα μουσικής, υπολογιστών και γλώσσας να δώσει στους πρόσφυγες την αίσθηση μιας κανονικότητας. Μια από τις ιδρύτριές της, η Καταρίν Καχάνε, θεωρεί ότι η Λέρος έχει ρόλο προτύπου για ολόκληρη την Ευρώπη: «Τα νησιά του Αιγαίου έχουν τον χαρακτήρα μοντέλου, όπου μπορούν να δοκιμαστούν διάφορα πράγματα με όφελος για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Όπως για παράδειγμα, η κατανομή προσφύγων. Στη Λέρο η κατανομή λειτουργεί καλά γιατί, όπως διαπιστώνουμε η ζωή εδώ βρίσκεται σε μια ισορροπία. Για μας είναι σημαντικό να δείξουμε επιτόπου σε ενδιαφερόμενους από την Ευρώπη πώς λειτουργεί εδώ η κατάσταση και να γνωρίσουν από κοντά αυτό για το οποίο τόσες και τόσες συζητήσεις διεξάγονται: τους πρόσφυγες, στην πλάτη των οποίων οι Ευρωπαίοι λαμβάνουν αποφάσεις».
Πηγή: DW
Σύμφωνα με έρευνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ο αριθμός των ανθρώπων που πολεμικές συγκρούσεις και διώξεις τους έτρεψαν σε φυγή ανήλθε το 2018 στα 70,8 εκ. άτομα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες κατάγονται από τη Συρία (6,7 εκ.), το Αφγανιστάν (2,7 εκ.) και το Νότιο Σουδάν (2,3 εκ.)
O αριθμός των προσφύγων παγκοσμίως είναι ο υψηλότερος των τελευταίων 70 ετών και διπλάσιος απ΄ ό,τι πριν από 20 χρόνια.
Σύμφωνα με έρευνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ο αριθμός των ανθρώπων που πολεμικές συγκρούσεις και διώξεις τους έτρεψαν σε φυγή ανήλθε το 2018 στα 70,8 εκ. άτομα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες κατάγονται από τη Συρία (6,7 εκ.), το Αφγανιστάν (2,7 εκ.) και το Νότιο Σουδάν (2,3 εκ.).
Η Γερμανία ανήκει στις χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό αναγνωρισμένων προσφύγων και η Ελλάδα σε αυτές με το μεγαλύτερο αριθμό νέων αιτήσεων για την παροχή ασύλου μετά τις ΗΠΑ, το Περού, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Τουρκία και τη Βραζιλία. Ενώ το 2015 είχαν αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα μόλις 11.400 άτομα, το 2017 ο αριθμός τους αυξάνεται στις 57.000 και το 2018 στις 65.000. Από την εξέλιξη αυτή προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον χώρα διέλευσης προσφύγων προς την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά χώρα προορισμού.
Σύμφωνα με την έρευνα στην Ελλάδα ζουν 48.026 άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες, 13.434 άτομα με ένα στάτους εφάμιλλο των προσφύγων, 76.099 άτομα που έχουν αιτηθεί άσυλο και 198 άτομα χωρίς υπηκοότητα υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας. Ο αριθμός όλων αυτών των ομάδων ανθρώπων ανέρχεται στις 137.757 άτομα. Στη Γερμανία ο αντίστοιχος συνολικός αριθμός ανέρχεται στο 1.447.900 άτομα, στη Γαλλία στις 458.919, στην Ιταλία στις 295.599, στην Ισπανία στις 101.597, στην Κύπρο στις 27.321, στη Μάλτα στις 10.461.
Παγκοσμίως οι χώρες με τους περισσότερους αναγνωρισμένους πρόσφυγες είναι πρώτη η Τουρκία με 3,7 εκ., ακολουθεί το Πακιστάν με 1,4 εκ., η Ουγκάντα με 1,17 εκ., το Σουδάν με 1,07 εκ. και η Γερμανία με 1,06 εκ. Μια διαφορετική εικόνα προκύπτει, αν θέσει κανείς τον αριθμό των προσφύγων σε αναλογία με τον εντόπιο πληθυσμό μιας χώρας.
Υπό αυτό το πρίσμα ο Λίβανος έχει υποδεχθεί ανά 1000 κατοίκους 156 πρόσφυγες, η Ιορδανία 72, η Τουρκία 45, το Τσαντ 29, η Ουγκάντα και το Σουδάν από 26 πρόσφυγες. Μόλις μετά ακολουθεί στην 7η θέση ως πρώτη ευρωπαϊκή χώρα η Σουηδία με 25 πρόσφυγες, ενώ στην 9η βρίσκεται η Μάλτα με 20 και στην 15η η Γερμανία με 13 πρόσφυγες ανά 1000 κατοίκους. Περίπου αυτή η αναλογία ισχύει και για την Ελλάδα.
Πηγή: Deutsche Welle