Γενναίες μειώσεις στα ποσά της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που οφείλουν να πληρώνουν τα πολιτικά πρόσωπα νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. στο πλαίσιο των προσπαθειών της για μια… δίκαιη αναδιανομή των φορολογικών βαρών!

Σύμφωνα με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, ταυτόχρονα με τις ρυθμίσεις που προέβλεπαν περικοπές συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες και «μπλοκάκια», μείωση των αφορολόγητων ορίων και αύξηση φορολογικών συντελεστών για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι κυβερνητικοί βουλευτές ψήφισαν τον Μάιο του 2016 ως … «αντίμετρο» και μια διάταξη, η οποία προβλέπει τη μείωση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για όλα τα πολιτικά πρόσωπα κατά 1.049 έως και 1.999 ευρώ το χρόνο!

Δικαιούχοι των σημαντικών αυτών φοροελαφρύνσεων είναι, συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι αναπληρωτές υπουργοί, οι υφυπουργοί, οι βουλευτές, οι ευρωβουλευτές, οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι γενικοί και οι ειδικοί γραμματείς υπουργείων, οι διοικούντες τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και οι διοικητές των ανεξάρτητων αρχών.

Η σκανδαλώδης διάταξη περιλαμβάνεται στο άρθρο 43Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού αναμορφώθηκε η κλίμακα υπολογισμού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για τους φορολογούμενους με ετήσια ατομικά φορολογητέα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα καταργήθηκε το ιδιαίτερο καθεστώς ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης το οποίο είχε καθιερωθεί για τα πολιτικά πρόσωπα από την κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ το 2014 και το οποίο προέβλεπε ότι τα συνολικά εισοδήματα των συγκεκριμένων προσώπων από όλες τις πηγές φορολογούνται με αυξημένο συντελεστή εισφοράς 8%.

Ειδικότερα, με τις νέες διατάξεις του άρθρου 43Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος οι οποίες προστέθηκαν με την παράγραφο 9 του άρθρου 112 του ν. 4387/2016, καταργήθηκαν για τα εισοδήματα του έτους 2016 οι διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 με τις οποίες η ειδική εισφορά αλληλεγγύης είχε καθιερωθεί και είχε επιβληθεί στα εισοδήματα των ετών 2010-2015. Στις διατάξεις που καταργήθηκαν περιλαμβανόταν και μία παράγραφος, η οποία προέβλεπε ειδικό καθεστώς υπολογισμού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για τα πολιτικά πρόσωπα. Συγκεκριμένα, η παράγραφος 3ζ του άρθρου 29 του ν. 3986/2011, όπως είχε τροποποιηθεί με βάση το άρθρο 52 του ν. 4305/2014 το οποίο είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, προέβλεπε την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης με αυξημένο συντελεστή 8% στο άθροισμα των εισοδημάτων των πολιτικών προσώπων από όλες τις πηγές. Με τον τρόπο αυτόν, οι πολιτικοί πλήρωναν, σε κάθε περίπτωση, πολύ μεγαλύτερα ποσά εισφοράς από όλους τους άλλους φορολογούμενους.

Ποιους αφορά
Στο ειδικό αυτό καθεστώς αυξημένης ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης υπάγονταν ειδικότερα τα ακόλουθα φυσικά πρόσωπα:

* Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
* Ο πρωθυπουργός.
* Ο Πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι της Βουλής.
* Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
* Οι υπουργοί.
* Οι αναπληρωτές υπουργοί.
* Οι υφυπουργοί.
* Οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς υπουργείων.
* Οι γενικοί γραμματείς των αποκεντρωμένων διοικήσεων.
* Οι περιφερειάρχες.
* Οι βουλευτές και ευρωβουλευτές.
* Οι δήμαρχοι.
* Oι διοικητές, υποδιοικητές, πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων, διευθύνοντες και εντεταλμένοι σύμβουλοι των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
* Τα μέλη των ανεξάρτητων αρχών καθώς και των αρχών που χαρακτηρίζονται με νόμο ως ανεξάρτητες ή ρυθμιστικές.

Το νέο καθεστώς

Με το νέο καθεστώς υπολογισμού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, το οποίο ψήφισε στη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., όλα τα παραπάνω πρόσωπα εξομοιώνονται με τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Δηλαδή και οι πολιτικοί οφείλουν πλέον να πληρώσουν ειδική εισφορά αλληλεγγύης με την αναμορφωμένη κλίμακα υπολογισμού, η οποία ισχύει για τα εισοδήματα όλων των υπολοίπων φυσικών προσώπων. Με την κλίμακα αυτή η ειδική εισφορά αλληλεγγύης υπολογίζεται ως εξής:
* 0% για τις πρώτες 12.000 ευρώ του ετήσιου εισοδήματος,
* 2,2% για το τμήμα εισοδήματος από τις 12.001 έως τις 20.000 ευρώ,
* 5% για το τμήμα εισοδήματος από τις 20.001 έως τις 30.000 ευρώ,
* 6,5% για το τμήμα εισοδήματος από τις 30.001 έως τις 40.000 ευρώ,
* 7,5% για το τμήμα εισοδήματος από τις 40.001 ως και τις 65.000 ευρώ,
* 9% για το τμήμα εισοδήματος από τις 65.001 ως και τις 220.000 ευρώ και
* 10% για το τμήμα ετησίου εισοδήματος από 220.001 ευρώ και πάνω.

Οπως προκύπτει από αναλυτικό πίνακα παραδειγμάτων που παραθέτουμε παραπλεύρως, η συγκεκριμένη κλίμακα υπολογισμού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης είναι πολύ ευνοϊκή για τα πολιτικά πρόσωπα. Σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς υπολογισμού το οποίο είχε καθιερώσει η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, η νέα κλίμακα προκαλεί μειώσεις στις ετήσιες επιβαρύνσεις των περισσοτέρων πολιτικών προσώπων κατά 1.049 έως και 1.999 ευρώ!

imerisia.gr

«Η Ελλάδα έχει ήδη γυρίσει σελίδα, η οικονομία αντεξε η οικονομία ανέκαμψε. Έπειτα από 7 χρόνια καταστροφικής ύφεσης η χώρα έχει επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτή η αδήριτη πραγματικότητα μας υποχρεώνει να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα, γιατί η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ», είπε κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Πρόσθεσε πως: «Το αληθινό διακύβευμα δεν παίζεται στο χώρο της συνεδρίασης των τεχνικών κλιμακίων αλλά στο χώρο της πραγματικής οικονομίας».

Στην συνέχεια τόνισε:«Οφείλουμε συντεταγμένα να ανοίξουμε τη διαβούλευση για την επόμενη μέρα της οικονομίας και αυτός είναι ο σκοπός του σημερινού υπουργικού Συμβουλίου. Στόχος μας πρέπει να είναι η σύγκριση με τις ανεπτυγμένες οικονομίες. Χρειάζονται πολύπλευρες και ριζικές μεταρρυθμίσεις, τόνισε για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, επισημαίνοντας ότι δεν είναι όλες οι μεταρρυθμίσεις το ίδιο και ότι όσοι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο τον χρησιμοποιούν με διαφορετικό τρόπο. Η απελευθέρωση των απολύσεων είναι αντιμεταρρύθμιση, και πως τέτοιες αντιμεταρρυθμίσεις αποτελούν την ατζέντα της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη. Για εμάς κοινωνική ευημερία είναι η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, το δικαίωμα όλων σε μια αξιοπρεπή και σταθερή εργασία και ένα βιώσιμο κοινωνικό κράτος».

Επεσήμανε επίσης πως το 2021 είναι ο ορίζοντας γιαα την αναπτυξιακή πορεία της χώρας:«Ορίζοντας της στρατηγικής για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας μπορεί να είναι το 2021 οπότε στόχος είναι να έχει επανέλθει η κανονικότητα τόσο στους αναπτυξιακούς όσο και στους κοινωνικούς δείκτες, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ένα συνεκτικό αναπτυξιακό σχέδιο».

Περιγράφοντας τους βασικούς στόχους του αναπτυξιακού προγράμματος, ο Αλέξης Τσίπρας απαρίθμησε τα εξής: «Πρώτον, στροφή της παραγωγής σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Δεύτερον, ενδυνάμωση της εξωστρέφειας επιχειρήσεων. Τρίτον, ενίσχυση του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού. Τέταρτον, ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων.Η επίτευξη των παραπάνω στόχων δεν είναι μόνο υπόθεση των λεγόμενων παραγωγικών υπουργείων αλλά αφορά τους πάντες – μέχρι και τα υπουργεία που έχουν την εποπτεία της διοίκησης και του κοινωνικού τομέα».

Αναφερόμενος στην έναρξη του διαλόγου με τους παραγωγικούς φορείς τόνισε: «Σήμερα ξεκινάει μια πολύ ουσιαστική συζήτηση, θα υπάρξει εύλογο διάστημα διαβούλευσης με τους παραγωγικούς φορείς σε κεντρικό επίπεδο και μετά θα υπάρξει αντίστοιχη διαδικασία σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο. Βρισκόμαστε σε μια φάση μετάβασης, οφείλουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της κρίσης και να σχεδιάσουμε μαζί την επόμενη μέρα με όραμα και έμπνευση. Πιστεύω βαθιά ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό και πιο κρίσιμο έργο που καλείται αυτή η κυβέρνηση να υλοποιήσει. Να κάνει δηλαδή πράξη το όραμα της δίκαιης ανάπτυξης και είναι το πιο δύσκολο, γιατί είναι αυτό που θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στην οριστική έξοδο από την κρίση».

Εξέφρασε δε τη βεβαιότητά του ότι «αυτό το έργο -που θα αποδώσει καρπούς την επόμενη διετία και με βάση αυτό θα κριθούμε από τους πολίτες στο τέλος της τετραετίας-, με αποφασιστικότητα θα καταφέρουμε να το φέρουμε εις πέρας με επιτυχία».

eleftherostypos.gr

Η ώρα της αλήθειας για τα νέα μέτρα. Κρίσιμο «τετ α τετ» Τσακαλώτου-Χουλιαράκη με Θεσμούς - Στα 3,6 δισ. το «σημείο εκκίνησης» για τα νέα μέτρα

Σε «νεκρό χρόνο» μέσα στο σαββατοκύριακο, στις συναντήσεις που ξεκινούν από σήμερα και πάλι μεταξύ των Ευκλείδη Τσακαλώτου και Γιώργου Χουλιαράκη με τους επικεφαλής των Θεσμών, θα κριθεί εάν τελικά σημειώθηκε ουσιαστική πρόοδος στα τεχνικά κλιμάκια κυβέρνησης και δανειστών, ή αν η μετάθεση των συζητήσεων σε χαμηλότερο επίπεδο είχε σαν μοναδικό στόχο και αποτέλεσμα την καθυστέρηση των συζητήσεων.

Στην εξ αναβολής συνάντηση σήμερα, μετά την έκρηξη Τσακαλώτου και την απρόοπτη τροπή που πήρε η πρώτη συνάντηση που είχε την Τρίτη επί ελληνικού εδάφους με τους δανειστές, κεντρικό θέμα παραμένει η γεφύρωση του χάσματος στις εκτιμήσεις μεταξύ Ευρωπαϊκών Θεσμών και ΔΝΤ για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας και την «τρύπα» που βλέπει το Ταμείο. Η ουσία της συζήτησης είναι μία: το ύψος των μέτρων που θα απαιτηθεί να ψηφιστούν, για το 2019 ή και νωρίτερα αν χρειαστεί.

Η εκπρόσωπος του Ταμείου Ντέλια Βελκουλέσκου, μόνον μικρές υποχωρήσεις μπορεί να κάνει. Αφετηρία παραμένουν τα μέτρα 3,6 δισ. ή 2% του ΑΕΠ που ζητά το Ταμείο, αν και πληροφορίες λένε πως μπορεί να δεχθεί να «πέσει» και στα 3%-3,2% τελικά. Ο χρόνος όμως τελειώνει και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν, αλλά τα περιθώρια για νέες συναντήσεις πριν το EuroWorgkig Group της ερχόμενης Πέμπτης είναι πλέον ασφυκτικά.

«Πρόοδο» δεν φαίνεται να βλέπει πάντως ούτε ο επικεφαλής του EuroWorking Group –και απόλυτος γνώστης των όσων διαμείβονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των ξενοδοχείων- Τόμας Βίζερ ο οποίος, ευρισκόμενος στη χώρα μας για το διεθνές συνέδριο στους Δελφούς, αναρωτήθηκε –και ελαφρώς αγανακτισμένος ίσως: «Δεν γίνεται να επιταχύνουμε λίγο; Λίγο έστω… Αν το ήθελαν όλοι, θα μπορούσαμε να τελειώσουμε την άλλη Παρασκευή».

Το μήνυμα Βίζερ αφήνει αιχμές προς όλες τις πλευρές, για τους σκοπούς τους. Ειδικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δείχνει έντονα επιφυλακτικό για τους αριθμούς και τα στοιχεία που παρουσιάζει η Αθήνα. Επί της ουσίας, οι συζητήσεις είναι ακόμα στην αρχή και όλα τα εκκρεμή θέματα της αξιολόγησης παραμένουν ακόμη ανοικτά, όπως και ήταν πριν τρεις μήνες, με πρόσθετο «αγκάθι» πλέον όμως την προνομοθέτηση όλων των νέων μέτρων που ζητούν τώρα οι δανειστές.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ότι ίσως όλοι να περιμένουν να περάσουν οι Ολλανδικές εκλογές σε δέκα μέρες, ή και η Γαλλικές ακόμη τον Απρίλιο. Αλλά η απαίτηση για μέτρα από το 2019 παραμένει και το ζητούμενο πλέον είναι να ξεκαθαρίσει το ΔΝΤ πόσο βαθιά θέλει να μπει το «μαχαίρι» σε συντάξεις και αφορολόγητο.

Αν οι μειώσεις αυτές γίνουν απότομα, οι περισσότεροι μισθωτοί και συνταξιούχοι θα χάσουν «δια μιας», ένα ή και δύο μηνιάτικα. Αν γίνει σταδιακά, θα χάνουν σχεδόν μισό μηνιάτικο κάθε χρόνο, από το 2019 και στα επόμενα χρόνια, ενώ είναι βέβαιο –όπως και στην κυβέρνηση παραδέχονται πλέον– πως κάποιοι δεν θα δουν σχεδόν κανένα όφελος από τα όποια ίσως τα αντίμετρα τελικώς αποφασιστούν και ισχύσουν, εφόσον το επιτρέψουν και οι δημοσιονομικές συνθήκες.

protothema.gr

Την καθιέρωση της απλής αναλογικής, όπως ανέφεραν και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου οι κύριοι Σκουρλέτης και Πουλάκης, με προτάσεις για την “κυβερνησιμότητα” των ΟΤΑ, τη μείωση της θητείας από πέντε σε τέσσερα χρόνια με αποσύνδεση του χρόνου εκλογής από της ευρωεκλογες,

την εκλογή δημάρχου και περιφερειάρχη με 50%+1 αλλά και την επέκταση της ψήφου των αλλοδαπών και στις περιφερειακές εκλογές, προτείνει μεταξύ άλλων για το νέο εκλογικό σύστημα των Αυτοδιοικητικών εκλογών προτείνει το ΤΕΛΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.

Συνολικά, η αλλαγή του εκλογικού συστήματος στην Αυτοδιοίκηση, ώστε να ενισχυθούν τα δημοκρατικά και πλουραλιστικά χαρακτηριστικά του, αφ’ ενός αποτελεί ώριμο βήμα, ενόψει και των εξελίξεων που υπήρξαν κατά τα τελευταία πέντε (5) χρόνια και στο κεντρικό πολιτικό σύστημα (διαδοχική ανάδειξη κυβερνήσεων συνεργασίας από το 2011 και εξής, ψήφιση του ν. 4406/2016), αφ’ ετέρου αναμένεται να λειτουργήσει ενισχυτικά για το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνολικά, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή των πολιτών και λειτουργώντας σε μεγάλο βαθμό διαπαιδαγωγητικά για την καλλιέργεια κουλτούρας συμμετοχής, διαλόγου κα συναινέσεων στην ελληνική κοινωνία με αφετηρία το εγγύτερο προς τους πολίτες επίπεδο.

-Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές προτείνεται να αποσυνδεθούν από τις ευρωεκλογές. Προτείνεται να διεξάγονται κάθε τέσσερα (4) – ή κάθε πέντε (5), αν επιλεγεί αυτή η λύση – χρόνια στο τέλος Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου, όπως στο προηγούμενο καθεστώς (προ «Καλλικράτη»), και οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές θα αναλαμβάνουν καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου του επόμενου της διεξαγωγής των εκλογών έτους.

-Προτείνεται η κατανομή του συνόλου των εδρών του Δημοτικού/ Περιφερειακού Συμβουλίου από τον πρώτο γύρο με το σύστημα της απλής αναλογικής μεταξύ των συνδυασμών, με βάση την «κλασική» μέθοδο της αναλογικής των υπολοίπων, όπως συμβαίνει σήμερα για τον 1ο γύρο.

-Προτείνεται η διατήρηση του θεσμού του Δημάρχου/ Περιφερειάρχη, ως επικεφαλής συνδυασμού.

-Ειδικότερα, σε περίπτωση που κανένας συνδυασμός δεν συγκεντρώσει το 50%+1 των ψήφων κατά τον 1ο γύρο (οπότε ο επικεφαλής του αναδεικνύεται, αντίστοιχα, Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης), θα πραγματοποιείται επαναληπτική εκλογή σε 2ο γύρο μεταξύ των δύο πρώτων συνδυασμών, οπότε Δήμαρχος/Περιφερειάρχης θα είναι ο επικεφαλής του πλειοψηφήσαντος στο γύρο αυτό συνδυασμού, χωρίς ωστόσο αυτό να επιδρά στην κατανομή των εδρών που έχει ολοκληρωθεί από τον 1ο γύρο.

Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι

-Το δικαίωμα εκλέγειν προτείνεται να δοθεί στους πολίτες κρατών μελών της Ε.Ε. και στις περιφερειακές εκλογές.

-Το όριο εκλογικής ενηλικότητας προτείνεται να μειωθεί στα 17 έτη και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, σε εναρμόνιση προς τη ρύθμιση που υιοθετήθηκε πρόσφατα και για τις εθνικές εκλογές, με το ν. 4406/2016.

-Αντίστοιχα προς ό,τι προαναφέρθηκε για το δικαίωμα του εκλέγειν, προτείνεται το δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τους πολίτες των κρατών-μελών της Ε.Ε. θα επεκταθεί και στο αξίωμα του περιφερειακού συμβούλου.

-Προτείνεται η διατήρηση του ηλικιακού ορίου κτήσης του δικαιώματος του εκλέγεσθαι ως έχει, ήτοι στα 18 έτη για τους Δημοτικούς/Περιφερειακούς Συμβούλους και στα 21 έτη για τον Δήμαρχο/Περιφερειάρχη.

-Προτείνεται η πλήρης κατάργηση της εσωτερικής διαίρεσης των Δήμων σε εκλογικές περιφέρειες και ενιαία εκλογή των δημοτικών συμβούλων σε όλη την έκταση του Δήμου.

-Προτείνεται η διατήρηση της ισχύουσας ρύθμισης για την εκλογή των περιφερειακών συμβούλων ανά νομό.

Δημοτικές εκλογές :

Για τις δημοτικές εκλογές προτείνεται :

 Κατάρτιση ενιαίου ψηφοδελτίου για όλο το Δήμο για κάθε συνδυασμό, χωρίς προϋποθέσεις υποψηφίων κ.λπ. ανά Δημοτική Ενότητα

(βλ. παραπάνω σχετικά με την κατάργηση των εκλογικών περιφερειών).

 Καθιέρωση ελάχιστου αριθμού υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων ίσου με τον αριθμό των εδρών του Δημοτικού Συμβουλίου και μέγιστου αριθμού ίσου με τον αριθμό των εδρών +10%.

 Αποσύνδεση των συνδυασμών που μετέχουν στις εκλογές για το (κεντρικό) Δημοτικό Συμβούλιο από τους συνδυασμούς που καταρτίζονται σε κάθε Δημοτική Ενότητα για το οικείο Συμβούλιο (βλ. παρακάτω σχετικά με την εκλογή των οργάνων ενδοδημοτικής αποκέντρωσης).

 Αυτόνομη κατάρτιση συνδυασμών για κάθε Συμβούλιο Δημοτικής Ενότητας.

Περιφερειακές εκλογές :

Αντίστοιχα, για τις περιφερειακές εκλογές, προτείνεται :

 Κατάργηση του θεσμού των άμεσα εκλεγόμενων χωρικών Αντιπεριφερειαρχών (βλ. παραπάνω)

 Καθιέρωση ελάχιστου αριθμού υποψήφιων Περιφερειακών Συμβούλων ίσου με τον αριθμό των εδρών που αντιστοιχούν στην οικεία Περιφερειακή Ενότητα και μέγιστου αριθμού ίσου με τον αριθμό των εδρών +10%.

Εκλογή οργάνων ενδοδημοτικής αποκέντρωσης

Προτείνεται :

 Η αποσύνδεση της εκλογής των οργάνων της Δημοτικής Ενότητας από την εκλογή του δημοτικού συμβουλίου, τόσο ως προς την κατάρτιση των συνδυασμών (δηλ. ένας συνδυασμός να μπορεί να κατέλθει έγκυρα μόνο στο «κεντρικό» Δημοτικό Συμβούλιο ή μόνο σε μία Δ.Ε.), όσο και ως προς την ανάδειξη των επιτυχόντων (δηλ. δεν θα υπάρχει εξάρτηση των τοπικά επιτυχόντων από τον κεντρικά επιτυχόντα συνδυασμό)

 Η καθιέρωση μόνο συλλογικών οργάνων και κατανομή των εδρών τους με απλή αναλογική μεταξύ των συνδυασμών, με βάση τα αποτελέσματα κάθε Δημοτικής Ενότητας

 Η έμμεση εκλογή του Προέδρου του συλλογικού οργάνου.

Το ζήτημα της “κυβερνησιμότητας” των Ο.Τ.Α.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της λεγόμενης κυβερνησιμότητας των ΟΤΑ, επισημαίνονται τα εξής:

Είναι δεδομένο, όπως προαναφέρθηκε άλλωστε, ότι ο κίνδυνος ενός θεσμικού αδιεξόδου δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί τελείως και δεν έχει αποφευχθεί ούτε υπό το σημερινό ακραία πλειοψηφικό σύστημα. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι η απλή αναλογική, όπως και κάθε εκλογικό σύστημα, δεν λειτουργεί σε πολιτικό κενό. Αντίθετα, το εκλογικό σύστημα επιδρά μεσοπρόθεσμα και στη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού και ενισχύει την κουλτούρα συναινέσεων και δημιουργικής αντιπολίτευσης, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η εμπειρία των κυβερνήσεων συνεργασίας σε εθνικό επίπεδο – κάτι που στη χώρα μας θεωρούνταν ανέφικτο μέχρι πριν λίγα χρόνια.

Παρ’ όλα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νομοθέτης οφείλει, όπου μπορεί, να διαμορφώσει και κάποιες θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες που θα προλαμβάνουν ή θα θεραπεύουν τυχόν αδιέξοδα όταν η πολιτική αποτυγχάνει, προτείνονται – είτε αθροιστικά είτε διαζευκτικά – κάποιες ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο, είτε προλαμβάνοντας το αδιέξοδο, με τη δημιουργία διαδικασιών που θα διευκολύνουν την επίτευξη της συναίνεσης ή με τη δημιουργία θεσμικών αντιβάρων, είτε θεραπεύοντάς το, με την εισαγωγή δικλείδων ασφαλείας που θα «εκτονώνουν» την πίεση προς το Δημοτικό/Περιφερειακό Συμβούλιο.

Τέτοιες ρυθμίσεις, η απαρίθμηση των οποίων, φυσικά, δεν είναι εξαντλητική, θα μπορούσαν να είναι οι εξής:

(α) Η διαμόρφωση θεσμών και διαδικασιών «προδιαβούλευσης» πριν την εισαγωγή και ψήφιση σημαντικών θεμάτων στο Δημοτικό/Περιφερειακό Συμβούλιο, οι οποίοι θα λειτουργούν και «παιδευτικά» ως προς τη διαμόρφωση συναινέσεων

(β) Η θέσπιση της «εποικοδομητικής άρνησης ψήφου», προκειμένου μία παράταξη που επιθυμεί να μετέχει στη συζήτηση ενός θέματος να μπορεί – αρνούμενη ψήφο – να επιτρέπει στη Δημοτική/Περιφερειακή Αρχή να διαμορφώσει πλασματική πλειοψηφία

(γ) Η ενίσχυση του θεσμού του τοπικού δημοψηφίσματος ως τελικού καταφυγίου (ultimum refugium) για τη λήψη αποφάσεων που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του Δήμου/της Περιφέρειας, εφόσον δεν είναι δυνατή η επίτευξη συναίνεσης εντός του Δημοτικού/Περιφερειακού Συμβουλίου, βάσει ορισμένης διαδικασίας και χρονοδιαγράμματος.

(δ) Η ενίσχυση των διατυπώσεων δημοσιότητας σε σχέση με τις συνεδριάσεις των οργάνων των Ο.Τ.Α., ώστε να έχουν πραγματική ενημέρωση οι πολίτες και να ασκείται στους αιρετούς πίεση και από την κοινή γνώμη.

aftodioikisi.gr

«Η Ελλάδα είναι έτοιμη να πράξει τα αυτονόητα σε περίπτωση που επιχειρηθεί η αμφισβήτηση της ελληνικότητας των Δωδεκανήσων», ανέφερε ο έστειλε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων.

«Τα Δωδεκάνησα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του εθνικού χώρου. Κανείς δεν μπορεί να τα επιβουλευθεί, κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει» επισήμανε ο κ. Μητσοτάκης και διαβεβαίωσε ότι «η Ελλάδα είναι έτοιμη να πράξει τα αυτονόητα σε πολιτικό και επιχειρησιακό επίπεδο».

Ο πρόεδρος της ΝΔ πρόσθεσε ότι η ελληνική πλευρά διεκδικεί την στήριξη της διεθνούς κοινότητας στην υπεράσπιση όσων προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο.

Μιλώντας στην Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, επ΄ ευκαιρία της συμπλήρωσης 70 χρόνων από την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι «η καλύτερη ασπίδα για τα νησιά μας είναι η τοπική τους ανάπτυξη».

Αναλυτικά όλη η ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας:

«Είμαστε σήμερα εδώ για να θυμηθούμε μια στιγμή που η Ελλάδα μεγάλωνε. Αλλά είμαστε εδώ και για να προβληματιστούμε – να προβληματιστούμε γόνιμα – για την Ιστορία της χώρας μας. Για να αναλογιστούμε το ιστορικό παρελθόν της Ελλάδας και για να πάρουμε τα μαθήματα που το παρελθόν απλόχερα προσφέρει. Μαθήματα για το παρόν αλλά και μαθήματα για το μέλλον του τόπου μας. Μνημονεύουμε, λοιπόν, με συγκίνηση, με χαρά και με υπερηφάνεια την ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα το 1947.

Όπως γνωρίζουμε, η Ένωση, αποφασίστηκε στη Διάσκεψη της Ειρήνης μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ένωση διαμόρφωσε οριστικά τα σύνορα του σύγχρονου ελληνικού Κράτους. Η Ένωση αποτέλεσε τη δικαίωση των οραμάτων των Ελλήνων των Δωδεκανήσων. Αλλά και το τέλος μιας μακραίωνης δοκιμασίας, της δικής τους δοκιμασίας.

Τα Δωδεκάνησα στην πορεία του χρόνου γνώρισαν σειρά ξένων κατακτητών: Τους Ιωαννίτες Ιππότες, τους Οθωμανούς και από το 1912, τους Ιταλούς. Κατά το Μεσοπόλεμο, η φασιστική πλέον Ιταλία άσκησε τρομερές πιέσεις στον ελληνικό πληθυσμό. Η Ιταλία του Μουσολίνι ήθελε να αναγκάσει τους Έλληνες των Δωδεκανήσων να αλλάξουν την ταυτότητά τους. Αυτό επιχειρήθηκε ακόμα και με απαγορεύσεις σε βάρος της ελληνικής παιδείας. Δεν το πέτυχαν.

Και δεν το πέτυχαν, διότι οι Έλληνες της Δωδεκανήσου ήξεραν ποιοι είναι. Και διατήρησαν την ταυτότητά τους απέναντι σε μεγάλες δυσκολίες. Την ώρα του πολέμου μάλιστα με την φασιστική Ιταλία, το 1940 έκαναν το καθήκον τους. Οι Δωδεκανήσιοι έσπευσαν τότε εθελοντικά στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού. Και έδωσαν ένα ύψιστο μήνυμα πατριωτισμού και εθνικής αυτοσυνειδησίας.

Η δικαίωσή τους ήρθε με τη νίκη των δυνάμεων της ελευθερίας στον παγκόσμιο αγώνα εναντίον του ολοκληρωτισμού. Ήταν ένας αγώνας στον οποίο η Ελλάδα είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Η Ιστορία και σήμερα – και σε αυτήν την αίθουσα – είναι πάντα ζωντανή. Η Διάσκεψη της Ειρήνης του 1946 – 1947 μας προσφέρει την ευκαιρία να εξάγουμε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Συμπεράσματα που αποτελούν πυξίδα για την σημερινή ταραγμένη εποχή.

Η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα ήταν ένα αίτημα ελευθερίας. Βασίστηκε στην αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών που ήταν κυρίαρχη διεκδίκηση με τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου.

Το πρώτο, πιο γενικό, συμπέρασμα, είναι ότι οι θέσεις της πατρίδας μας πρέπει να συμβαδίζουν με τις φωτεινές ιδέες. Τις φωτεινές ιδέες της Δύσης. Πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι. Και όχι ουραγοί.

Το δεύτερο, ειδικότερο, συμπέρασμα, είναι ότι η ένωση των Δωδεκανήσων ήρθε ακριβώς ως το αποτέλεσμα της ενεργού συμμετοχής της Ελλάδας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ως αποτέλεσμα της παρουσίας μας της στην πλευρά των νικητών.

Η βάση για την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων είχε μπει ήδη από το 1940. Από τους Έλληνες στρατιώτες που σταμάτησαν την ιταλική επίθεση. Τότε που η Ελλάδα πρόσφερε την πρώτη νίκη των Συμμάχων κόντρα στον Άξονα. Τότε που κερδίσαμε το θαυμασμό των δυνάμεων της ελευθερίας, και μάλιστα διεθνώς.

Προσέξτε όμως: Τίποτα δεν σου χαρίζουν ακόμη κι αν έχεις δίκιο. Όλα πρέπει να τα κερδίζεις. Η απελευθέρωση των Δωδεκανήσων δεν ήρθε «αυτόματα». Δεν ήρθε μόνο και μόνο, γιατί οι θέσεις μας ήταν δίκαιες. Απαίτησε μια σοβαρή, μια επίπονη προσπάθεια στο διεθνές πεδίο ως και τη Διάσκεψη της Ειρήνης.

Η Ελλάδα διέγνωσε τους συσχετισμούς ισχύος. Και κατάφερε να εξασφαλίσει μια ισχυρή διεθνή υποστήριξη, κυρίως από τις δυτικές δυνάμεις. Ήταν αυτό που λειτούργησε ως καταλύτης ώστε να συναινέσουν και οι άλλες χώρες στο αίτημά μας. Ήταν επίσης αυτό που απέτρεψε περιπλοκές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν άλλοι εμπλεκόμενοι.

Η στήριξη της διεθνούς κοινότητας δεν ήταν ούτε δεδομένη ούτε αυτονόητη. Επιδιώχθηκε ενεργά και καλλιεργήθηκε προσεκτικά και συστηματικά. Δεν σταματάμε ποτέ να μαθαίνουμε από την Ιστορία. Η Ιστορία πάντα μας διδάσκει.

Κι αυτό που μας μαθαίνει η ιστορία της ένωσης των Δωδεκανήσων – 70 χρόνια μετά – είναι η ανάγκη να γνωρίζουμε που βρίσκεται η Ελλάδα μέσα στη μεγάλη διεθνή σκακιέρα. Η δύναμη αυτή δεν βασίζεται στα μεγάλα λόγια. Δεν πηγάζει από ανούσιους παληκαρισμούς ή από εύκολους τυχοδιωκτισμούς. Όποτε, άλλωστε, τους επιχειρήσαμε, έφεραν την καταστροφή.

Η δύναμη μας βασίζεται στην ικανότητά μας να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας. Βασίζεται στο να συνομιλούμε αξιόπιστα με τους μεγάλους παίκτες. Βασίζεται στην σκληρή και συστηματική προσπάθεια. Βασίζεται στη δυνατότητά μας να είμαστε σοβαροί, να είμαστε ρεαλιστές και, πάνω από όλα, να είμαστε αξιόπιστοι.

Αυτό ήταν πάντοτε το θεμέλιο των μεγάλων επιτυχιών της χώρας μας. Αυτή ήταν και η βάση της πολιτικής των δύο μεγάλων εθνικών ηγετών του περασμένου αιώνα: Του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Και αυτό οφείλουμε ως χώρα, ως έθνος να δείχνουμε και σήμερα. Όχι μόνο στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά σε κάθε τομέα της πολιτικής.

eleftherostypos.com 

Εβδομήντα χρόνια μετά την ένωση, η Ελλάδα τιμά και προασπίζεται τα νησιά της. Τα Δωδεκάνησα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του εθνικού χώρου. Κανένας δεν μπορεί να τα επιβουλευθεί. Κανείς δεν επιτρέπεται να τα αμφισβητήσει.

Η Ελλάδα είναι έτοιμη να κάνει πράξη αυτήν την αυτονόητη πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Διπλωματικά και επιχειρησιακά, πάντα σε κλίμα ομοψυχίας και αποφασιστικότητας. Διεκδικώντας της ενεργή στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας. Ειδικά όταν το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος μας.

Όλα αυτά απαιτούν μια ιδιαίτερη σημασία μέσα στην προσφυγική κρίση. Η Ελλάδα, ιδίως η νησιωτική Ελλάδα, δικαιούται και περιμένει μια έντιμη και σοβαρή πολιτική για το προσφυγικό. Μια πολιτική που να βλέπει το πρόβλημα στην ανθρώπινη διάστασή του. Αλλά και μια πολιτική που να αντιμετωπίζει με σοβαρό τρόπο τις συνέπειες που έχει το προσφυγικό στη ζωή των νησιών μας.

Η καλύτερη ασπίδα για τα νησιά μας είναι η τοπική ανάπτυξη. Χρειάζεται επιτέλους μια στοχευμένη πολιτική ανάπτυξης για τα νησιά μας. Χρειάζεται να κάνουμε πράξη την περίφημη ρήτρα νησιωτικότητας που συχνά έχει καταστεί κενό γράμμα. Μια πολιτική που να αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και τα πλεονεκτήματά τους. Μια πολιτική που να δίνει πίσω την πρωτοβουλία στους ανθρώπους τους. Που να λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Ειδικά τις ανάγκες των πολύ μικρών νησιών όπου λίγοι ακρίτες υψώνουν ψηλά τη σημαία της Ελλάδας. Τους είμαστε όλοι ευγνώμονες. Η πολιτική αυτή έχει πολλές πτυχές. Απαιτεί ξεχωριστές παρεμβάσεις στο φορολογικό. Θέλει ξεχωριστή φροντίδα ώστε να είναι πιο εύκολη η επαφή με την Αθήνα και με τα τοπικά διοικητικά κέντρα. Θέλει περισσότερη διοικητική αυτονομία. Θέλει ξεχωριστή αντίληψη για την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής. Θέλει διαφορετικές και νέες ιδέες.

Η νησιωτική Ελλάδα είναι ένας ζωντανός αστερισμός. Τα νησιά μας είναι σημεία φωτός. Πρέπει να τα ενισχύσουμε. Πρέπει να τους δώσουμε αυτά που είναι απαραίτητα, γιατί είναι τόσα πολλά αυτά που έχουμε να πάρουμε εμείς από τους ανθρώπους τους. Η Ένωση των Δωδεκανήσων με την μητέρα πατρίδα ήταν μια μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό.

Είναι μια στιγμή που η Ελλάδα άντεξε – και επιτρέψτε μου να πω θέριεψε – όταν αντιμετώπισε τις μεγάλες προκλήσεις της Ιστορίας. Δεν ήταν τότε εύκολα. Όπως δεν είναι και τώρα εύκολα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πώς δεν μπορούμε. Μπορούμε.

Είμαστε εδώ, όχι μόνο για να σας δώσουμε δύναμη. Είμαστε εδώ κυρίως για να τιμήσουμε τη δύναμη που βλέπουμε στα πρόσωπά σας».

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot