Ρεκόρ στην πισίνα και το Facebook
Στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κολύμβησης που διοργανώθηκε στην Ολλανδία ο Απόστολος Χρήστου ήταν έτοιμος για μία ακόμη φορά να κερδίσει τις εντυπώσεις. Επεσε στην πισίνα στο αγώνισμα του υπτίου με διάθεση να σαρώσει τα πάντα. «Παρόλο που φέτος ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου, που σημαίνει ότι οι σχολικές υποχρεώσεις ήταν πολλές, είχα προετοιμαστεί καλά και βρισκόμουν σε άριστη κατάσταση. Θέλησα να αγωνιστώ στα 50, στα 100 και στα 200 μέτρα ύπτιο με το όνειρο τριών μεταλλίων. Οταν οι ξένοι αθλητές με είδαν να πέφτω τρεις φορές στην πισίνα, έμειναν με το στόμα ανοιχτό, αδυνατούσαν να το πιστέψουν. Θεωρούσαν ότι τα είχα χάσει και ότι μια τέτοια προσπάθεια δεν θα μου έβγαινε σε καλό».

Τελικός απολογισμός; Τίτλοι για τον παράτολμο Ελληνα, υπερηχητικές επιδόσεις και νέα ρεκόρ.

Ο Απόστολος Χρήστου, με το χαρακτηριστικό ελληνικό πείσμα του, κατάφερε να καταρρίψει δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων αποχωρώντας από τη διοργάνωση με τρία μετάλλια, ένα χρυσό και δύο αργυρά.

«Βρισκόμουν στον τελευταίο διάδρομο της πισίνας, ο οποίος θεωρείται ο χειρότερος, καθώς βλέπεις τοίχο και δεν μπορείς να παρακολουθήσεις τους αντιπάλους», εξηγεί ο Απόστολος.

«Πριν από τον ημιτελικό πήρα βαθιά ανάσα, αυτοσυγκεντρώθηκα και γλίστρησα στο νερό έχοντας στα μάτια μου την εικόνα της ελληνικής σημαίας. Οταν έβγαλα τα κολυμβητικά μου γυαλιά, αντιλήφθηκα ότι είχα κάνει το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ. Λίγες ώρες αργότερα ξανάσπαγα το ρεκόρ και κατακτούσα το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα ύπτιο.

Η επόμενη ημέρα ήταν εξίσου κουραστική, καθώς έπρεπε να πέσω στην πισίνα δύο φορές μέσα σε λίγη ώρα. Κολύμπησα πρώτα το 200άρι και κατόπιν τα 50 μέτρα. Στον πρώτο αγώνα ένιωσα έντονη κόπωση, στην τελευταία στροφή οι δυνάμεις μου με είχαν εγκαταλείψει, αλλά δεν ήθελα να το βάλω κάτω. Εσφιξα τα δόντια, αναλογίστηκα τους κόπους και τις θυσίες ενός ολόκληρου χρόνου και είπα ή τώρα ή ποτέ. Ετσι ήρθε μία ακόμη καλή επίδοση και το τρίτο μετάλλιο».

Το όνομα του Απόστολου Χρήστου έγινε αμέσως θέμα συζήτησης στους κολυμβητικούς κύκλους και αναφέρθηκε επανειλημμένως στις ευρωπαϊκές εφημερίδες. Ολοι πλέον κάνουν λόγο για τον Ελληνα ανεμοστρόβιλο που στο πέρασμά του τα σαρώνει όλα. «Ξαφνικά υπήρξε μια απρόσμενη δημοσιότητα», παραδέχεται και συνεχίζει: «Ολο αυτό με ξένισε, διότι εμείς οι αθλητές έχουμε μάθει στους δύσκολους και μοναχικούς δρόμους. Το να περπατάς και να σε αναγνωρίζουν ή να στέκεσαι απέναντι από κάποιον δημοσιογράφο που σου ζητά να μιλήσεις για σένα και τη ζωή σου ομολογώ ότι με βγάζει λίγο έξω από τα νερά μου. Τη μεγαλύτερη έκπληξη όμως την ένιωσα όταν μετά τη λήξη της διοργάνωσης άνοιξα το Facebook και είχα 300 αιτήματα φιλίας και 150 συγχαρητήρια σημειώματα. Ομολογώ ότι όταν αντιλήφθηκα την ανταπόκριση της επιτυχίας μου ένιωσα ευτυχισμένος».

Ο Απόστολος Χρήστου ζει στην Πετρούπολη με τους γονείς και τον μικρότερο αδελφό του, ο οποίος είναι και εκείνος μεγάλο ταλέντο στο κολύμπι. Σε λίγο καιρό ετοιμάζεται να φοιτήσει Ναυτιλιακά στο πανεπιστήμιο και, όπως λέει, «πολλοί ήταν εκείνοι που με συμβούλευσαν να φύγω για σπουδές εκτός Ελλάδας και να συνδυάσω τη φοιτητική ζωή με την εγγραφή μου σε κάποιον από τους κολυμβητικούς συλλόγους του εξωτερικού. Εγώ όμως είμαι τελείως αντίθετος σε μια τέτοια λογική. Μου είναι αδιανόητο να αγωνίζομαι, π.χ., με σκουφάκι των Ηνωμένων Πολιτειών, έχοντας για αντίπαλό μου κάποιον Ελληνα. Θα συνεχίσω να δίνω τον αγώνα μου από την πατρίδα μου ζώντας ανάμεσα σε υψηλές επιδόσεις αλλά και στερήσεις. Δεν βγαίνω για νυχτερινή διασκέδαση, τρέφομαι σωστά και κάνω πολύωρες κοπιαστικές προπονήσεις. Δεν μετανιώνω όμως. Τη στιγμή που βλέπω την ελληνική σημαία να ανεβαίνει στον ιστό και τον εθνικό ύμνο να παιανίζει λέω: χαλάλι. Αν μη τι άλλο άξιζε».