Πολλοί από εμάς για λόγους ευκολίας κυρίως, αλλά και οικονομίας, δευτερευόντως, μπαίνουμε στον πειρασμό και ξαναχρησιμοποιούμε τα πλαστικά μπουκάλια, γεμίζοντάς τα και πάλι με νερό ή με άλλα υγρά που θέλουμε.
Ειδικά το καλοκαίρι, κρατάμε ένα πλαστικό μπουκάλι στο ψυγείο για να έχουμε κρύο νερό. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε, εκτός και αν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε το ρίσκο που εμπεριέχεται στην επαναλαμβανόμενη χρήση ενός πλαστικού μπουκαλιού…
Ανάπτυξη βακτηρίων
Τα πλαστικά μπουκάλια νερού είναι συχνά δύσκολο να καθαριστούν. Αυτό μπορεί να τα κάνει ιδανικές εστίες για την ανάπτυξη βακτηρίων. Ερευνητές από το το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι τα βακτήρια συχνά “ευδοκιμούν” στις πλαστικές φιάλες. Επίσης, οι μικροβιολόγοι επισημαίνουν ότι τα πλαστικά μπουκάλια νερού μπορούν να μεταδώσουν επικίνδυνες ασθένειες, οι εντερικοί ιοί.
Διαρροές χημικών ουσιών
Τα πλαστικά μπουκάλια μπορεί να διαρρεύσουν χημικές ουσίες στο περιεχόμενό τους, όταν επαναχρησιμοποιούνται, ειδικά αν καθαρίζονται σε ένα περιβάλλον υψηλής θερμότητας, όπως το πλυντήριο πιάτων. Τα περισσότερα πλαστικά μπουκάλια νερού που έχουν επάνω την ένδειξη “1” σημαίνει ότι είναι κατασκευασμένα από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, το οποίο, σύμφωνα με το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, μπορεί να περιέχει αντιμόνιο, μια χημική ουσία που προκαλεί καρκίνο. Οι πλαστικές φιάλες που έχουν την ένδειξη “3”, είναι κατασκευασμένες από πολυβινυλοχλωρίδιο. Οι φιάλες αυτές περιέχουν φθαλικές ενώσεις, οι οποίες μπορεί να συνδέονται με αναπαραγωγικά προβλήματα υγείας.
Περιβαλλοντολογικοί λόγοι
Αν και πολλοί άνθρωποι επαναχρησιμοποιούν τα πλαστικά μπουκάλια νερό για να “εκμεταλλευτούν” όσο πιο πολύ γίνεται το δοχείο και για να περιορίσουν με τρόπο τους τα απορρίμματα και την συμφόρηση στους χώρους υγειονομικής ταφής, ωστόσο αυτό μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό. Η πράξη του πλυσίματος του πλαστικού μπουκαλιού για το ξαναχρησιμοποιήσετε καταναλώνει άλλους φυσικούς πόρους και περνάει τις χημικές ουσίες από το σαπούνι και το απορρυπαντικό στον υδροφόρο ορίζοντα.
iatropedia.gr
«Με απειλούν με εξώδικο εάν δεν πληρώσω το νερό που δεν κατανάλωσα» καταγγέλλει στο protothema.gr ο Νίκος Κωνσταντακάκης
Συγκλονίζει η ιστορία του κ. Νίκου Κωνσταντάκη που εδώ και έξι χρόνια έχει έρθει αντιμέτωπος με τη γραφειοκρατία της ΕΥΔΑΠ ζητώντας του να πληρώσει νερό που δεν κατανάλωσε.Όπως καταγγέλλει ο ίδιος στο protothema.gr όλα ξεκίνησαν το 2010 όταν του ήρθε ο λογαριασμός της ΕΥΔΑΠ με ποσό 6.500 ευρώ.«Με όλα αυτά, έχω βγει έξω από τα ρούχα μου και σκέφτομαι να κάνω μια απεργία πείνας ή να τους σπάσω μια τζαμαρία εκεί ώστε να έρθουν οι δημοσιογράφοι και να δουν το γεγονός και να σκύψει κάποιος με ειλικρίνεια πάνω στο σοβαρό θέμα μου. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω στη ζωή μου γιατί η τρέλα από τη λογική απέχει πάρα πολύ λίγο και δυστυχώς άνθρωπος είμαι» λέει αγανακτισμένος στο protothema.gr.
Τα ασφαλιστικά μέτρα κατά του Δήμου απορρίφτηκαν γιατί λέει ότι η γραμμή νερού είναι παράνομη !!! Το ποιος είχε παράνομη την γραμμή τόσα χρόνια δεν απασχόλησε κανέναν.
Εμείς θέλαμε ( κάνοντας αίτηση) από την ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ να τοποθετηθεί ΡΟΛΟΪ ΝΕΡΟΥ. Περίμεναν 2 καλοκαίρια να μας πουν ότι η γραμμή είναι παράνομη!!!!
Το λάθος μας είναι που πιστέψαμε στην κοινωνική οικονομία που θέλει γυναίκες και γενικά ανθρώπους ενωμένους , που θέλει όπως παλιά να λειτουργήσουν οι Συναιτερισμοι !!! Γιατί τόσα χρόνια έχουμε μάθει να τα τρώμε όλα μόνοι μας να μην συνεργαζόμαστε και να μην μοιραζόμαστε…
Για να ξέρετε λοιπόν ότι εμείς ποτέ δεν θελήσαμε να ζημιώσουμε τον Δήμο , από το 2014 που ανοίξαμε είπαμε γραπτά και προφορικά στον Δήμαρχο ότι θέλουμε να πληρώνουμε ένοικοι και θέλουμε να πληρώνουμε το νερό.
Αντί αυτό τα λεφτά τα περνούν οι δικηγόροι και τα δικαστήρια γιατί ο Δήμος μας δεν τα θέλει ,δεν τα χρειάζεται προφανώς .
Δεν ζημιώνουμε καμία επιχείρηση ! αντιθέτως το Μαρμαρι το αναβαθμίσαμε κάναμε το Πυλίωτη να έρθει στην παραλία που την είχε ξεχάσει κάναμε τον Κωο να μάθει το Μαρμαρι που δεν το ήξερε.
Το εγκαταλειμμένο κτήριο που πήραμε πριν από εμάς δεν ενδιέφερε κανέναν τώρα γιατί τόσο μένος ???? Απασχολούμε 10 γυναίκες αν νομίζετε πως στην εποχή μας είναι σωστό να μένουν άνεργες χρησιμοποιήστε το γράμμα του νόμου και αφήστε τον λαό σας να πεινάσει ……. Ούτως η άλλως έτσι κάνει η κυβέρνηση μας .
Τα μέλη της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. <<ΑΜΒΡΟΣΙΑ>>
Την έντονη και απόλυτη διαφωνία του στη συνέχιση του μοντέλου μεταφοράς νερού στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου, εξέφρασε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή της Επίκαιρης Ερώτησης που είχε καταθέσει προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Ο κ. Κόνσολας επισήμανε ότι το μοντέλο μεταφοράς νερού είναι πανάκριβο και το κόστος μετακυλίεται στον κρατικό προϋπολογισμό, στην αυτοδιοίκηση, αλλά κυρίως στον ίδιο τον πολίτη που έχει επιλέξει να ζει σε αυτά τα νησιά.
Από το 2006 μέχρι το 2014, η μεταφορά νερού κόστισε στο Κράτος 71 εκ. Ευρώ και αυτό το πανάκριβο και παρωχημένο μοντέλο, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Ο Βουλευτής τόνισε ότι με λιγότερα χρήματα από αυτά που έχουν δαπανηθεί έως σήμερα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν λιμνοδεξαμενές, μονάδες αφαλάτωσης με συνοδευτικά και υποστηρικτικά έργα και να χρηματοδοτηθούν μελέτες και έργα διαχείρισης των υδατικών πόρων στα νησιά.
Υπογράμμισε ότι ο πολίτης στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου πληρώνει πανάκριβα την κατανάλωση νερού, αφού το κυβικό χρεώνεται, ακόμα και 10,5 ευρώ, πενταπλάσια τιμή από αυτή που πληρώνουν οι καταναλωτές στην Αττική ή και σε άλλες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας. Τη στιγμή που αν υπήρχε και εφαρμοζόταν ένας ορθολογικός σχεδιασμός, όχι μόνο στη διαχείριση των υδατικών πόρων αλλά και στη λειτουργία σύγχρονων μονάδων αφαλάτωσης, το κόστος αυτό θα ήταν πολύ πιο χαμηλό.
Ο κ. Κόνσολας στην ομιλία του αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου.
Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι:
- Στο Καστελόριζο χρειάζονται μόλις 500.000 ευρώ για την ανακατασκευή της λιμνοδεξαμενής προκειμένου να μην χρειαστεί να ξαναγίνει μεταφορά νερού και σε συνδυασμό με την απρόσκοπτη λειτουργία της μονάδα αφαλάτωσης.
- Σε 7 νησιά υπάρχουν μονάδες αφαλάτωσης οι οποίες έχουν αγοραστεί αλλά δεν έχουν ακόμα εγκατασταθεί, όπως στη Σύμη, στους Λειψούς, στη Δονούσα, την Κίμωλο, την Αμοργό, την Πάτμο και τη Λέρο.
- Στην Πάτμο ο Δήμος έχει προμηθευτεί δύο μονάδες αφαλάτωσης, αλλά για να τεθούν σε λειτουργία πρέπει να ολοκληρωθούν η τεχνική μελέτη, που ήδη γίνεται, και τα υποστηρικτικά έργα.
Ζητήματα άμεσης προτεραιότητας αν σκεφθεί κανείς κάθε χρόνο το Υπουργείο και ο Δήμος δαπανούν πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ για τη μεταφορά νερού σε Πάτμο και Αρκιούς. Ενώ η λειτουργία των δύο αυτών μονάδων θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγής 1200 κυβικών την ημέρα και θα δώσει μόνιμη λύση στο πρόβλημα.
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, αναφέρθηκε στις υψηλές χρεώσεις της ΔΕΗ στην κατανάλωση ρεύματος για τη λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρχουν χρεώσεις ανάλογες με αυτές του οικιακού ρεύματος γιατί συνιστούν υπέρογκη επιβάρυνση που σε τελική ανάλυση μετακυλίεται, αναγκαστικά, στους πολίτες από τους νησιωτικούς δήμους.
Ο Μάνος Κόνσολας πρότεινε τη διαμόρφωση και υλοποίηση μιας σειράς συγκεκριμένων έργων και παρεμβάσεων στα άνυδρα νησιά, προκειμένου να υπάρξει βιώσιμη, μόνιμη και οριστική λύση στο πρόβλημα της υδροδότησης τους.
Έκλεισε την ομιλία του, επισημαίνοντας:
«Να τερματιστεί το ξεπερασμένο και κοστοβόρο μοντέλο της μεταφοράς νερού.
Να ξαναγίνει το νερό φυσικό αγαθό για αυτά τα νησιά, γιατί σήμερα απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως φυσικό αγαθό, από τη στιγμή που οι πολίτες των νησιών το πληρώνουν σε πενταπλάσια τιμή.
Θεωρώ ότι θα πρέπει άμεσα, μαζί με τον Υπουργό Εσωτερικών, να διαμορφώσετε άμεσα αυτό το νέο σχεδιασμό. Να υπάρξει χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων και μελετών διαχείρισης των υδατικών πόρων σε αυτά τα νησιά, μονάδων αφαλάτωσης, δικτύων και υποστηρικτικών έργων.
Οι οικονομίες κλίμακος που θα προκύψουν θα οδηγήσουν σε ταχύτατη απόσβεση του κόστους αυτών των έργων.
Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά:
- Θα σταματήσει η οικονομική αιμορραγία που συνεπάγεται η μεταφορά νερού σε αυτά τα νησιά.
- Θα εξασφαλιστεί η επάρκεια στην υδροδότηση τους, με όρους βιωσιμότητας και αειφορίας.
- Θα μειωθεί το κόστος κατανάλωσης νερού για τους πολίτες αυτών των νησιών».