Προς Διοικητικό Συμβούλιο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛOΣ ΚΩΩΝ ΦΙΛΗΤΑ
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι σύμβουλοι
H ΚΟΙΝΣΕΠ ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΦΡΑΙΝΕΙΝ στο πλαίσιο των αρχών – αξιών της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, αλλά και της πρόσφατης επιτυχημένης πρακτικής της, μετά την ανακοίνωση της ανάληψης της λειτουργίας της δημοτικής βιβλιοθήκης Κω από τον Πνευματικό Όμιλο Κωων ο Φιλητάς,
σας προτείνει:
Την πρόσληψη δύο βιβλιοθηκονόμων (με κοινωνικά κριτήρια) προκειμένου να επαναλειτουργήσει με απρόσκοπτο και μόνιμο τρόπο η Δημοτική βιβλιοθήκη.
Στην πρόσληψη θα προβεί άμεσα η ΚΟΙΝΣΕΠ ΚΩΣ ΑΣΠΙΣ ΕΦΡΑΙΝΕΙΝ η οποία θα αναλάβει το σύνολο των εξόδων, αμοιβές και ασφαλιστικές εισφορές των δύο εργαζομένων.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, την προηγούμενη δημοτική περίοδο η δημοτική βιβλιοθήκη, λειτούργησε με επιτυχία με αυτόν ακριβώς τον τρόπο που και σήμερα σας προτείνουμε.
Εν αναμονή των δικών σας ενεργειών
Με τιμή
Για την Δ. Ε
Η Πρόεδρος
Στέλλα Τσατσαρώνη
"Η ιστορία της Κω" του κ. Β. Χατζηβασιλείου στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου
Οκτώβριος 15, 2016Η πολυτελής-χρυσόδετη έκδοση που επιμελήθηκε το τυπογραφείο της Κω «Μπαλαλής Γραφικές Τέχνες», βιβλιοδετήθηκε στην Αθήνα και περιλαμβάνει Γεωγραφία, Τοπογραφία και όλη την Ιστορία του Πολιτικού, Κοινωνικού, Οικονομικού και Πνευματικού βίου των Κώων από την Προϊστορική περίοδο μέχρι την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, θα βρίσκεται πλέον στη μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη παγκοσμίως, τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
Το έργο συνοδεύεται από 500 σπάνιες φωτογραφίες, από τις οποίες οι 220 είναι έγχρωμες και από ένα έγχρωμο αναδιπλούμενο αρχαιολογικό χάρτη της Κω.
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει Γενική Βιβλιογραφία, Χρονολογικός Πίνακας των σημαντικότερων γεγονότων και Αλφαβητικό Ευρετήριο κυρίων ονομάτων, λέξεων και όρων.
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 118 ΧΡΟΝΙΑ: Κλείνει το ιστορικό βιβλιοπωλείο «Ελευθερουδάκης» στην Αθήνα
Σεπτέμβριος 15, 2016Το τελευταίο βιβλιοπωλείο του ιστορικού οίκου «Ελευθερουδάκης» στην Αθήνα κλείνει στις 30 Σεπτεμβρίου. Θα είναι η πρώτη φορά από το 1898 που δεν θα υπάρχει βιβλιοπωλείο «Ελευθερουδάκης» στην Αθήνα.
Από σήμερα ως και τις 26 του μηνός θα λειτουργεί μπαζάρ βιβλίου στο χώρο.
Η εταιρία πάντως αναμένεται να επανεμφανιστεί με νέα επιχειρηματικά σχέδια, εφόσον αλλάξει το επενδυτικό κλίμα. Σημειώνεται ότι ο ιστότοπος του Ελευθερουδάκη books.gr συνεχίζει να λειτουργεί.
«Ένα τέλος και ταυτόχρονα μια νέα αρχή» γράφει η Σοφίκα Ελευθερουδάκη στο facebook εκπροσωπώντας την οικογένεια Ελευθερουδάκη. Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρει:
«Έπειτα από λειτουργία πάνω από 100 χρόνια στο χώρο του βιβλίου και 21 χρόνια στην οδό Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας, κλείνουμε το βιβλιοπωλείο μας και σκεφτόμαστε "έξω από το κουτί", συμμετέχουμε στον διεθνή προβληματισμό με θέμα το βιβλίο και προετοιμαζόμαστε για το επόμενό μας "βιβλιοπωλείο", αλλά αρνούμαστε να το κάνουμε, όσο δεν υπάρχει θετικό και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα μας».
Διαβάστε όσα γράφει σε σχετική ανακοίνωση η Σοφίκα Ελευθερουδάκη:
Το περιτύλιγμα αλλάζει - το προϊόν παραμένει
Την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016 θα σημάνει για το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη ένα τέλος και ταυτόχρονα μία (νέα) αρχή. Μετά από λειτουργία πάνω από 100 χρόνια στο χώρο του βιβλίου και 21 χρόνια στην οδό Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας, κλείνουμε το βιβλιοπωλείο μας και σκεφτόμαστε “έξω από το κουτί”, συμμετέχουμε στο διεθνή προβληματισμό με θέμα το βιβλίο και προετοιμαζόμαστε για το επόμενο μας “βιβλιοπωλείο”, αλλά αρνούμαστε να το κάνουμε, όσο δεν υπάρχει θετικό και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα μας.
Γιατί το κάνουμε; Ας πάμε λίγο πίσω.
Αρχικά, υπήρχε ο βωβός κινηματογράφος. Ακολούθησαν οι πρώτες ομιλούσες ταινίες και ελάχιστοι πίστεψαν στο μέλλον τους. Τελικά όμως, επέζησαν. Έπειτα, ανακαλύψαμε το βίντεο και αρχίσαμε να νοικιάζουμε ταινίες για να τις βλέπουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ. Πολλοί προείδαν το τέλος των κινηματογράφων. Όμως οι κινηματογράφοι άλλαξαν – και επέζησαν. Το περιτύλιγμα άλλαξε, όχι όμως το προϊόν μέσα σ’αυτό.
Πολλοί από μας μεγαλώσαμε με τα 45άρια και τα 33 LP μουσικής. Ακολούθησαν οι κασέτες, ακόμη και οι ειδικές κασέτες αυτοκινήτου. Τα Walkmans των 80’s έδωσαν τη σειρά τους στα ipods και αυτά έγιναν με τη σειρά τους κάτι άλλο. Το περιτύλιγμα άλλαξε, το προϊόν παρέμεινε.
Στο χώρο του βιβλίου, για πολλά χρόνια δε φαινόταν να αλλάζει τίποτα. Ώσπου έγινε η επανάσταση με το πρώτο μεγάλο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο. Ακολούθησαν τα ηλεκτρονικά βιβλία. Ο κόσμος έλεγε ότι ήρθε το τέλος του χάρτινου βιβλίου. Στο μεταξύ, οι βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο μοιάζουν όλο και περισσότερο με βιβλιοπωλεία. Ένας κόσμος άνω κάτω…
Τελικά, πώς θα είναι οι νέοι χώροι που θα φιλοξενούν βιβλία; Θα είναι βιβλιοπωλεία; Βιβλιοθήκες; Βιβλιοθηκοπωλεία; Εκδοτικοί χώροι; Κάτι άλλο;
Θα το ανακαλύψουμε μαζί όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή».
H κα Μαρία Τουλαντά Παρισίδη από την παρουσίαση του βιβλίου του κ.Κ.Σ.Κουτσαντώνη
Αύγουστος 14, 2016«Βολταίρος» . Από τη Βαστίλη στο Πάνθεον
Του δικηγόρου-κοινωνιολόγου Κώστα Σ. Κουτσαντώνη
Ο Κ. Κουτσαντώνης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα, σπούδασε Νομικά και από το 1974 είναι δικηγόρος Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει: « Η Κοινωνιολογία ως επιστήμη, 1971». «Μεθοδολογικά προβλήματα των κοινωνικών επιστημών» (Οικονομικός ταχυδρόμος, 1972).Προτεσταντισμός και Καπιταλισμός (Οικονομικός ταχυδρόμος, 1972), «Ο Κοινωνικός καταμερισμός της εργασίας, Οικονομικός ταχυδρόμος, 1973», «Τα Γαλλικά σαλόνια το 18ο αι.». Ο Adam Smith για τη γλώσσα, 2008. «Αναφορά στο Max Weber, Εποπτεία 1982». « Ο Βολταίρος και η υπόθεση Καλάς» Ιστορικά θέματα 2008. «Η Κοινωνιολογία ως μορφή Τέχνης», Μανδραγόρας 1994, κ. άλλα.
To βιβλίο αυτό του Κ. Κουτσαντώνη , «Βολταίρος» . Από τη Βαστίλη στο Πάνθεον, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς ρίχνει φως σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή σκέψη διακρίθηκε για τις καινοτομίες στο φιλοσοφικό επίπεδο , όπως και το κοινωνικό. Εκεί που αναδείχθηκαν οι μεγάλες κοινωνικές διαφορές και η πάλη των τάξεων, εκεί εμφανίστηκαν και οι λαμπρές φυσιογνωμίες που έμειναν στην ιστορία ως χαρακτήρες με φιλοσοφικό επώνυμο και προφίλ. Αναμφισβήτητα πάντα με τα έργα και το «λόγο» τους αποτελούν δείκτες υψηλών διαλόγων ακόμη και σήμερα στο χώρο των διανοουμένων παγκοσμίως. Ειδικά έδωσαν έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου, τάχθηκαν καθαρά κατά της λογοκρισίας . Γνωστές οι μέθοδοι της «ιεράς εξέτασης» των δογματισμών και αυθαιρεσιών των ιερατείων και των καταναγκασμών όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Ο Βολταίρος ενδιαφέρθηκε κατεξοχήν με τα επιτεύγματα του πνεύματος και τις κατακτήσεις του ανθρώπου σε πολιτιστικό επίπεδο. Αυτό φαίνεται και σε μια επιστολή προς ένα φίλο του, τον Thieriot που εξηγεί και τις ακριβείς προθέσεις του και τις κατευθυντήριες γραμμές των συγγραφικών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του.
«..Όταν σου ζήτησα ,του γράφει, γεγονότα για την εποχή του Λουδοβίκου 14ου , εννοούσα λιγότερα για τον ίδιο το βασιλιά και περισσότερα για τις τέχνες που άνθισαν κατά το διάστημα της βασιλείας του. Θα προτιμούσα περισσότερα για το Μολιέρο, τον Πουσίν κ. άλλους μεγάλους παρά μεγάλες μάχες. Τίποτε δεν ωφέλησαν την ανθρώπινη φυλή 100 κερδισμένες μάχες. Ένας πίνακας του Πουσίν, μια ωραία τραγωδία, μια επιστημονική ανακάλυψη, είναι πράγματα χίλιες φορές πιο πολύτιμα απ’ όλα τα χρονικά της αυλής και από όλες τις πολεμικές ιστορίες. Ξέρεις , του γράφει, για μένα οι μεγάλοι άνδρες κατατάσσονται πρώτοι και οι ήρωες τελευταίοι. Αποκαλώ μεγάλους άνδρες όλους εκείνους που διακρίθηκαν στο ωφέλιμο και το ευχάριστο. Οι καταστροφείς των επαρχιών είναι απλοί ήρωες..».
Εννοούσε σαφώς ο Βολταίρος ποιες ήταν οι προτεραιότητές του, χωρίς να παραγνωρίζει όπως φαίνεται και τις καταγραφές των στρατιωτικών προελάσεων ή αποχωρήσεων που το θεωρούσε καθήκον των χρονικογράφων, ιστοριογράφων, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζεται ο ιστορικός στοχασμός του Βολταίρου. Εκτός απ’ την ταξινόμηση του υλικού , αντλούσε και πληροφορίες από ανθρώπους που ζούσαν τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως του πολέμου για την Ισπανική διαδοχή, την ανάκληση του διατάγματος της Νάντης, του τριακονταετούς πολέμου κ. άλλα. Το μείζον βέβαια για το Βολταίρο είναι ο σκεπτόμενος άνθρωπος και ο άνθρωπος της καλαισθησίας.
Σαν τέτοια προσωπικότητα που ήταν ο Βολταίρος διακρίνει την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού του 19ου αι. σε τέσσερις περιόδους.
Η Νένα ραγίζει καρδιές: «ΘΕΛΩ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ»
Αύγουστος 04, 2016Ενα αγοράκι πολεμιστής και μία μάνα μαχήτρια.
Οι πρόσφατες τηλεοπτικές εμφανίσεις της Νένας Χρονοπούλου με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου της δεν άφησαν ασυγκίνητο κανέναν, όταν η κουβέντα έφτανε στον μοναχογιό της Χρήστο. Ενα παιδί με ειδικές ανάγκες, για το οποίο θα μπορούσε να κινήσει γη και ουρανό, φτάνει να γινόταν καλά.
Τα τρυφερά λόγια αγάπης της ηθοποιού για το μοναχοπαίδι της ευαισθητοποίησαν μητέρες παιδιών με το ίδιο πρόβλημα, που επικοινωνούν καθημερινά μαζί της μέσω διαδικτύου, αλληλέγγυες στον αγώνα της.
ΑΠΟ ΤΗ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ
Μιλώντας στην «Espresso» η Νένα Χρονοπούλου γυρίζει -για πρώτη φορά- τον χρόνο έντεκα χρόνια πίσω, την ημέρα που ο γιος της Χρήστος ήρθε στη ζωή ενώ ήταν μόλις 25 εβδομάδων και τεσσάρων ημερών. Στο χειρουργείο, δευτερόλεπτα μετά τη γέννηση του μικρού, που ήταν μόλις 850 γραμμάρια και 31 εκατοστά, η ηθοποιός, ταλαιπωρημένη από τον τοκετό και γεμάτη αγωνία για την υγεία του, θυμάται επί λέξει τον σπαρακτικό διάλογο με τη γυναίκα που κρατούσε το μωράκι της αγκαλιά και τον αποκαλύπτει σήμερα για πρώτη φορά στην «Espresso».
«“Ζει;” ρώτησα τη Μαρία Μπουτσίνη, μόλις άνοιξα τα μάτια μου. “Ζει και είναι καλό” μου απάντησε, αλλά δεν με έπεισε. “Μου λες ψέματα για να μην τρελαθώ” της είπα και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Ηταν πολύ μικρός ο Χρηστούλης μου, και όση πίστη και να είχα φοβόμουν ότι τα βλέμματά μας δεν θα κατάφερναν ποτέ να συναντηθούν. “Είναι ροζ ο γιος σου, Νένα, δεν έχει λοίμωξη, και σου λέω αλήθεια, είναι ζωντανός και διασωληνωμένος, όταν μπορέσεις να σηκωθείς θα σε πάμε να τον δεις, είναι κούκλος” μου απάντησε». Η Νένα συγκλονίζει. «“Αεροβαπτίστε τον Χρήστο, είναι τάμα, Μαρία μου” είπα κι αμέσως πήρε τηλέφωνο στην εντατική. “Ο Μαυράκης θα λέγεται Χρήστος, αεροβαπτίστε το παιδί, είναι ταμένο”. “Ολα εντάξει, όταν θα τον δεις το όνομά του θα είναι ολόκληρο στο ταμπελάκι του” μου είπε η υπέροχη Μαρία. Δεν άντεξα για πολύ μακριά του. Το ίδιο απόγευμα τον είδα και σοκαρίστηκα.
Ηταν όμορφος ο “τοσοδούλης” γιος μου που πάλευε για να ζήσει. Ο μικρός μου ήρωας! Ο λιλιπούτειος πολεμιστής μου. Χωριστήκαμε βίαια και δεν μπορούσα να του προσφέρω τη θαλπωρή που όφειλα. Γέμισα τύψεις. Ηθελα να ζήσω μαζί του στην ίδια θερμοκοιτίδα, γιατί, τι να την έκανα τη ζωή μου μακριά από τον Χρηστούλη μου; Τι;» συνεχίζει την περιγραφή και το πρόσωπό της γεμίζει δάκρυα.
Η συγγραφέας μεγαλώνει ένα παιδί με ιδιαίτερες ικανότητες. Τρέχει σε όποιον ειδικό ή επαγγελματία ανακοινώνει πως εφαρμόζει καινοτόμες ιατρικές μεθόδους, με την ελπίδα να κάνει τον Χρήστο φυσιολογικό. «Εάν μου ζητούσαν 1.000.000 ευρώ με την υπόσχεση πως το μοναχοπαίδι μου θα γίνει καλά, το επόμενο εικοσιτετράωρο, και πολύ λέω, θα έβρισκα αυτό το τεράστιο ποσό, γιατί τα “θαύματα” κοστίζουν ακριβά σε εμάς τους “ειδικούς” γονείς» αποκαλύπτει η σύζυγος του Τάσου Μητρόπουλου.
Ο Χρήστος Μαυράκης μεγάλωσε με πολλή αγάπη, στοργή και τρυφερότητα, και σήμερα είναι ένα εντεκάχρονο παιδί που μπορεί να συνεννοηθεί πολύ καλά με τους άλλους, δεν μιλάει εντελώς καλά και πηγαίνει σε ένα σχολείο για παιδιά ΑμεΑ. Πλέον τρέχει, γελάει, φωνάζει, παίζει, σκαρφαλώνει και είναι δεινός κολυμβητής, ένα «δελφινάκι», όπως τον φωνάζει η μαμά του.
«Ολα έπαιξαν ρόλο στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα, τόσο από την εξωσωματική όσο και από την προωρότητα της γέννησής του. Οταν η αναπηρία σού χτυπάει την πόρτα, πρέπει να ανοίξεις και να την καλοδεχτείς, να μάθεις να ζεις μαζί της και όχι να την κρύψεις, να συμφιλιωθείς, γιατί θα την έχεις παρέα για μια ολόκληρη ζωή. Ασφαλώς όμως γίνεται σκοπός ζωής η ήττα της και έτσι καθημερινά με μικρά μικρά βήματα την ελαχιστοποιείς. Αυτό που σκέφτομαι είναι πως πριν κλείσω τα μάτια μου δεν θέλω να υπάρχει το πρόβλημα στη ζωή του πιο αγαπημένου μου ανθρώπου, του παιδιού μου. Θα το νικήσουν η αγάπη μου, η θέλησή μου και ο μικρός μου ήρωας» εξομολογείται η Νένα Χρονοπούλου.
Ο αγώνας της να βρει το «μαγικό χαπάκι»
Θα μπορούσε, όπως λέει, να τρέξει στα πιο μακρινά μέρη του πλανήτη για να βρει το φάρμακο, το «μαγικό χαπάκι», ακόμα και το μαγικό ραβδί για να γίνει το παιδί της καλά. «Η ελπίδα μας είναι να δούμε τα παιδιά μας ικανά να επιβιώσουν μόνα τους χωρίς εμάς για δεκανίκια στη ζωή τους κι αυτή μας έχει οδηγήσει άπειρες φορές σε δρόμους μακρινούς για να πετύχουμε το αυτονόητο» αποκαλύπτει η Νένα Χρονοπούλου κι αναφέρεται κατόπιν στη θεραπεία με τα εγκεφαλικά κύματα και τις ραδιοσυχνότητες που υποβαλλόταν τους τελευταίους μήνες ο γιος της. «Είχε πολύ θετικά αποτελέσματα στον Χρήστο συνδυαστικά με το πρότυπο ειδικό σχολείο όπου φοιτά. Το ανακοίνωσα σε συνεντεύξεις μου για να δώσω ελπίδα και σε άλλες οικογένειες, και τότε με έκπληξη ενημερώθηκα διαδικτυακά από άλλες μανούλες πως αυτή η θεραπεία παρέχεται δωρεάν μέσω YouΤube και ότι μπορώ να την εφαρμόσω στο παιδί μου χωρίς καν να μετακινηθώ από το σπίτι μας. Σοκαρίστηκα κι ένιωσα για ακόμα μία φορά “μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες”. Οσες βρίσκονται στη θέση μου καταλαβαίνουν τι εννοώ» λέει με νόημα η ηθοποιός, που μέσω του nena.gr θα αναρτήσει έγκυρες διευθύνσεις θεραπειών για την οικονομική ανακούφιση ταλαιπωρημένων γονιών, όπως ακριβώς είναι η ίδια κι ο σύζυγός της Τάσος Μητρόπουλος.
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS