Σύμφωνα με ρωσικές δηλώσεις, η έκτακτη άσκηση, η οποία δεν είχε ανακοινωθεί πριν από την έναρξή της στις 16 Μαρτίου, θα διαρκέσει πέντε ημέρες, στην οποία θα λάβουν μέρος περίπου 45.000 στρατιώτες, περίπου 3.000 οχήματα, περισσότερα από 40 πλοία, 15 υποβρύχια και 110 αεροσκάφη.

Τα πιο σημαντικά συστήματα που συμμετέχουν είναι το κινητό βαλλιστικό πυραυλικό σύστημα Ισκαντέρ και μαχητικά αεροσκάφη στο Καλίνινγκραντ, τα μεγάλης εμβέλειας στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα Tu-22M3 στην Κριμαία και οι υποβρύχιοι βαλλιστικοί πύραυλοι που έχουν σταλεί στη θάλασσα με προστατευτική συνοδεία.

Η αρχική δήλωση αναφορικά με την άσκηση επικεντρώθηκε στο ρόλο του Βόρειου Στόλου, υποστηρίζοντας ότι ο κύριος σκοπός της άσκησης είναι να δοκιμάσει το χρόνο ανάπτυξης στις ρωσικές θέσεις στη Νόβαγια Ζέμλια και στη Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ. Η Ρωσία έχει αυξήσει τη στρατιωτική της παρουσία στην Αρκτική και η συγκεκριμένη άσκηση αναδεικνύει τα σχέδιά της για την εν λόγω περιοχή με ένα μάλλον ευθύ τρόπο: οι ρωσικές δυνάμεις μεταφέρονται αεροπορικώς στις ρωσικές βάσεις της Αρκτικής, όπου πραγματοποιούνται πολλές ναυτικές ασκήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων και διαδικασιών θαλάσσιας αποναρκοθέτησης, οι οποίες συνήθως προηγούνται της έκτακτης εξόδου των πυρηνικών υποβρυχίων σε περιόδους κρίσης.

Ωστόσο, αν και το επίκεντρο των ασκήσεων, όπως έχουν δηλώσει, είναι στην Αρκτική, οι επιχειρήσεις έχουν επεκταθεί με στόχο να συμπεριλάβουν τις στρατιωτικές δραστηριότητες κατά μήκος των φινλανδικών συνόρων, την ανάπτυξη των στρατηγικών οπλικών συστημάτων στο Καλίνινγκραντ και την Κριμαία και τις θέσεις του Στόλου της Βαλτικής, του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, καθώς και στις δυτικές και νότιες στρατιωτικές περιοχές. Ο συνδυασμός αυτός αναβαθμίζει την άσκηση πέρα από μια απλή ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων και ναυτικών ασκήσεων στην Αρκτική, σχηματίζοντας μια πυρηνική ρητορεία.

Η προς τα εμπρός ανάπτυξη της εικόνας των βαλλιστικών πυραύλων και των βομβαρδιστικών αεροπλάνων αποτελεί προκλητική ένδειξη μιας πιθανής ρωσικής προληπτικής δράσης ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ανατολική Ευρώπη. Λαμβάνοντας υπόψη τις στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία, η δυνατότητα -αν και απίθανη- ότι η χώρα θα μπορούσε να επεκτείνει τις δραστηριότητές της δεν μπορεί να απορριφθεί. Για το λόγο αυτό, και επειδή η Ρωσία έχει σκοπίμως σχεδιάσει τις ασκήσεις, προσομοιάζοντας μια πιθανή σύγκρουση με την Ευρώπη, οι ασκήσεις αποτελούν αιτία ανησυχίας (στην Ευρώπη).

Παρατάσσοντας τα βομβαρδιστικά τύπου Tu-22M3, η Ρωσία επίσης «παίζει» ανοιχτά με την απειλή της πυρηνικής αντιπαράθεσης. Λαμβάνοντας υπόψη τις δηλώσεις της Μόσχας για μια πιθανή ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στην Κριμαία, η Ρωσία συνδέει ξεκάθαρα την κρίση στην Ουκρανία και τα σχέδιά της στην Αρκτική με την πυρηνική δύναμη αποτροπής που διαθέτει.

Η μεγάλη γεωγραφική περιοχή που καλύπτει η εν λόγω άσκηση τη θέτει εκτός του συνηθισμένου μοτίβου των υπόλοιπων έκτακτων ασκήσεων που κάνει η Ρωσία. Επίσης, την τοποθετεί στις ίδιες περιοχές στις οποίες το ΝΑΤΟ διεξάγει τις ασκήσεις του, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Βαλτικής, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας.

Οι πιο σημαντικές νατοϊκές ασκήσεις έχουν διεξαχθεί κάτω από την αμερικανική «Επιχείρηση Ατλαντική Αποφασιστικότητα», στην οποία συμμετείχαν διαδοχικά ο αμερικανικός μεγέθους ταξιαρχίας στρατός και η άφιξη οπλισμού και ελικοπτέρων για την υποστήριξή της (άσκησης). Η Ρωσία έχει σημειώσει την αύξηση των αμερικανικών πτήσεων παρακολούθησης πάνω από τη Βαλτική, διευρύνοντας τις επιχειρήσεις εναέριας αστυνόμευσης της περιοχής, εκεί όπου το ΝΑΤΟ διεξάγει τις δικές του επιχειρήσεις.

Η άσκηση που περιλαμβάνει τμήματα του ρωσικού στρατού, περνώντας από τους Στόλους της Βόρειας, της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας μέσω των δυτικών και νότιων στρατιωτικών περιοχών, είναι σημαντική. Η Ρωσία έχει πραγματοποιήσει ακόμη μεγαλύτερες ασκήσεις στο παρελθόν, οι οποίες όμως επικεντρώνονταν σε μια συγκεκριμένη στρατιωτική περιοχή ή στόλο, ή σε ένα συνδυασμό. Η διεξαγωγή αυτής της ενιαίας άσκησης στην περιοχή που εκτείνεται από τη Νορβηγία στις χώρες της Βαλτικής, μέσω της Πολωνίας και στην Κριμαία, έχει ξεκάθαρα στόχο το ΝΑΤΟ και τα μέλη του στην Ανατολική Ευρώπη.

Λαμβάνοντας υπόψη τις στρατιωτικές εντάσεις γύρω από την κρίση στην Ουκρανία και την εύθραυστη κατάπαυση του πυρός, οι ασκήσεις αυτές αποτελούν ένα επιθετικό σημάδι, ιδιαίτερα επειδή ακολουθούν αμέσως μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του Πούτιν την περασμένη εβδομάδα. Η Ρωσία έχει συμφέρον να επιδεικνύει τη στρατιωτική της ισχύ για να υπενθυμίσει σε όλους το χάος που μπορεί να προκαλέσει, αποτρέποντας τη λήψη ριζικών μέτρων στην Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι προσεκτικές στην υπόθεση της Ουκρανίας, καθυστερώντας ακόμα την ανάπτυξη των 300 Αμερικανών στρατιωτών στη Δυτική Ουκρανία, ως μέρος εκπαιδευτικής άσκησης. Ισχυρίζονται, ωστόσο, ότι η αποστολή εξακολουθεί να αποτελεί επιλογή, την οποία ενδέχεται να διατάξουν στις αρχές Απριλίου.

Πέρα από την Ουκρανία, η Ρωσία, επίσης, απαντά στη δυναμική των στρατιωτικών ασκήσεων στην Ανατολική Ευρώπη, όπου αντηχεί η ουκρανική κρίση. Ο γενικός αυξανόμενος ρυθμός των ρωσικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων (τόσο με την έννοια των στρατηγικών πτήσεων μεγάλης απόστασης και στρατιωτικών ασκήσεων μεγάλης κλίμακας), η αύξηση της παρουσίας του ΝΑΤΟ και οι περισσότερες ασκήσεις στην Ανατολική Ευρώπη με μια μπρος-πίσω παράταξη των στρατιωτικών δυνάμεων θυμίζουν την επίδειξη δύναμης της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ασκήσεις της Ρωσίας λειτουργούν ως απειλές στις αντίπαλες δυνάμεις, δείχνοντας τις δυνατότητες και τις προθέσεις της, αποτελώντας επίσης σημαντικά στρατιωτικά μέσα για το ρωσικό στρατό. Είναι επιβεβλημένο να είσαι σε ετοιμότητα, διεξάγοντας επιχειρήσεις. Από εκεί και πέρα, οι Ρώσοι που κάνουν τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς πρέπει να έχουν μια ρεαλιστική κατανόηση των δυνατοτήτων των ρωσικών δυνάμεων.

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το πετύχουν, μέσω των ασκήσεων, ή μέρος αυτών, προκειμένου να διαπιστώσουν τις βασικές παραμέτρους ότι είναι εφικτές (οι ασκήσεις). Οσο η Ρωσία δοκιμάζει τις δυνατότητές της δείχνει στον υπόλοιπο κόσμο το είδος των επιχειρήσεων και τις στρατιωτικές περιοχές που θεωρεί κλειδί στο στρατηγικό σχεδιασμό της

ελεύθερος τύπος