Το έγγραφο αναφέρει ότι η Ελλάδα έκανε τα στραβά μάτια σε τρομοκράτες που βρίσκονταν στο έδαφός της κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ενώ η Συρία τους προσέφερε καταφύγιο.

Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου υιοθέτησε μια προσέγγιση "κάτω τα χέρια" για τις ομάδες που περιλαμβάνουν ενδεχομένως την Χεζμπολάχ του Λιβάνου, το Abu Nidal Organization (ANO) της Παλαιστίνης και τον μυστικό στρατό για την Απελευθέρωση της Αρμενίας (ASALA).

Η ANO με επικεφαλής τον περιβόητο τρομοκράτη Αμπού Νιντάλ ήταν ιδιαίτερα βίαιη και οργανωμένη και είχε κάνει απίστευτες φρικαλεότητες. Είναι γνωστή επίσης και για τις ταυτόχρονες επιθέσεις σε αεροδρόμια της Ρώμης και της Βιέννης το Δεκέμβριο του 1985, ενώ ASALA στοίχισε τη ζωή δεκάδων Τούρκων διπλωματών στη δεκαετία του 1970 και του 1980.

Το έγγραφο της 1ης Ιουνίου 1987, εστάλη από τον ανώτερο αξιωματικό της αντιτρομοκρατικής Charles E. Allen, ο οποίος αργότερα διορίστηκε επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών Εσωτερικής Ασφάλειας από τον Πρόεδρο George W. Bush.

«Οι ξένες τρομοκρατικές ομάδες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και πιστεύεται ότι έχουν αναπτύξει υποδομές υποστήριξης εκεί», τονίζεται στο υπόμνημα.

«Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει κάτι για να περιορίσει τις δραστηριότητες των ομάδων αυτών και υπάρχει μια στάση '\κάτω τα χέρια” από αυτούς. Για παράδειγμα, αν αυτές οι ομάδες είχαν στόχους που δεν ήταν ελληνικοί, η κυβέρνηση υιοθετούσε μία “χαλαρή” πολιτική του... “ας κοιτάξουμε και έναν άλλον τρόπο”. Το Αρμενικό Λαϊκό Κίνημα, δηλαδή το πολιτικό σκέλος του ASALA, έχει ένα γραφείο στην Αθήνα και υπάρχουν αναφορές ότι η ίδια ASALA έχει μια συγκεκαλυμμένη παρουσία εκεί” αναφέρεται στο έγγραφο.

Τότε ούτε το ΠΑΣΟΚ αλλά ούτε και το υπουργείο Εξωτερικών είχαν σχολιάσει τους συγκεκριμένους ισχυρισμούς.

Πηγή: AA

Ο αντιπρόεδρος της Βουλής και καθηγητής Ιατρικής μιλάει στα «ΝΕΑ» για τον Ανδρέα Παπανδρέου και τις διαφορές του με τον Αλέξη Τσίπρα, το μέλλον του ΠΑΣΟΚ αλλά και την κρίση στον χώρο της Κεντροαριστεράς

Πολλοί αυτοπαρουσιάστηκαν ως στενοί συνομιλητές του Ανδρέα Παπανδρέου μετά τον θάνατό του. Ελάχιστοι όμως είχαν αυτόν τον ρόλο. Ενας από αυτούς ήταν ο καθηγητής Ιατρικής Δημήτρης Κρεμαστινός. Ο αντιπρόεδρος της Βουλής, πρώην υπουργός Υγείας και προσωπικός γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του μιλάει στα «ΝΕΑ» για τον ιστορικό ηγέτη του ΠΑΣΟΚ. Εξηγεί πώς πέτυχε να ενώσει όλες τις τάσεις της Αριστεράς σε ένα κόμμα και να προσδώσει κινηματική προοπτική στον χώρο. Στηριζόμενος στα απτά ιστορικά γεγονότα, όπως επισημαίνει, απαντά στο πώς θα διαχειριζόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου την ελληνική κρίση αλλά και τη δοκιμασία που βιώνει σήμερα η Κεντροαριστερά. Παραλλήλως τοποθετείται στη σύγκριση, που συχνά γίνεται, του σημερινού Πρωθυπουργού με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Προς το παρόν εντοπίζει, όμως, μόνο εξωτερικές ομοιότητες. «Εχει τον ίδιο φαινότυπο στην έκφραση» λέει.

Συχνά γίνεται η σύγκριση - ενδεχομένως και σκόπιμα. Εσείς βλέπετε να έχει ο Αλέξης Τσίπρας έστω και την παραμικρή σχέση με τον Ανδρέα Παπανδρέου;
Αναμφισβήτητα ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει με τον Ανδρέα Παπανδρέου εξωτερικά. Εχει τον ίδιο φαινότυπο στην έκφραση. Αλλά πρέπει να μοιάσει και στην ουσία. Ο Ανδρέας ποτέ δεν θα συγκυβερνούσε με ένα κόμμα που ιδεολογικά δεν θα συμβάδιζε με τις απόψεις του. Ποτέ δεν θα παραχωρούσε σε άλλο κόμμα το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Το '81 κράτησε ο ίδιος, ως υπουργός, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας με αναπληρωτή τον Δροσογιάννη.
Ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας πρότεινε τον κ. Σαρτζετάκη, παρότι συμπαθούσε και εκτιμούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το έλεγε δημόσια. Αποφάσισε ότι δεν μπορεί ένα αριστερό ή κεντροαριστερό κόμμα, σοσιαλιστικό όπως το ΠΑΣΟΚ, να προτείνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας που να μη φωτογραφίζει την πολιτική του τάση.
Πάνω στον τάφο του αναγράφεται το πιστεύω του «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες». Ποτέ δεν θα διανοούνταν να εκχωρήσει την εκμετάλλευση ή αξιοποίηση - όπως θέλετε πείτε το - της χώρας για 99 χρόνια στους δανειστές της.
Εάν λοιπόν ξεκαθαρίσει ο Αλέξης Τσίπρας τι ακριβώς εκπροσωπεί, τότε ασφαλώς θα είναι ευπρόσδεκτος στην ομάδα των κεντροαριστερών κομμάτων. Και τούτο γιατί τα περισσότερα ιστορικά στελέχη της Αριστεράς έχουν φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, διαφωνώντας με την πολιτική του. Κατά συνέπεια είναι δύσκολο να προσδιορίσει κάποιος την πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά, κοιτάξτε, στα λόγια όλοι είναι αριστεροί ή κεντροαριστεροί. Από τις πράξεις ωστόσο κρίνονται όλοι. Ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι είναι η Αριστερά, οι πράξεις του όμως είναι αριστερές; Αυτό είναι το θέμα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του '81 ήταν πράγματι μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Τι απαντάτε σε αυτούς που λένε ότι η κληρονομιά του Ανδρέα είναι μια «κληρονομιά δημοσιονομικής εκτροπής», με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα μπήκε στην τροχιά του χρέους τη δεκαετία του '80 επί ΠΑΣΟΚ;
Ο Παπανδρέου παρέλαβε την Ελλάδα με χρέος 25% του ΑΕΠ. Ο Ανδρέας όμως πάντα υποστήριζε ότι το χρέος είναι ο δεύτερος παράγοντας για μια χώρα. Ο πρώτος είναι η ανάπτυξη, η παραγωγή και οι επενδύσεις. Χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Ιαπωνία έχουν τα υψηλότερα χρέη, της τάξεως τρισεκατομμυρίων. Ωστόσο το χρέος δεν τις ενοχλεί διότι έχουν ανάπτυξη. Ο Ανδρέας προσπάθησε με τα μεσογειακά προγράμματα και τα ευρωπαϊκά προγράμματα Ντελόρ να δώσει έναν αναπτυξιακό ρυθμό στη χώρα και παράλληλα εφάρμοζε πολιτική εναλλάξ παροχών και λιτότητας. Ο Ανδρέας δεν ήταν ένας απλός οικονομολόγος, ήταν ένας από τους πιο μεγάλους οικονομολόγους της Αμερικής την εποχή εκείνη. Δεν έκανε λοιπόν πράγματα τα οποία θα εξέθεταν τη χώρα σε χρεοκοπία. Γι' αυτό και το 1993 επεδίωξε σταθεροποίηση των οικονομικών δεικτών της χώρας. Οι προϋπολογισμοί του '94 και του '95 ήταν πλεονασματικοί, παρότι η χώρα είχε χρέος. Ετσι, μείωνε το χρέος και δημιουργούσε συνθήκες ανάπτυξης. Το πρόβλημα είναι τι συνέβη μετά. Δεν ακολουθήθηκε ο κανόνας Παπανδρέου. Οι παροχές, οι διορισμοί, οι αλόγιστες αυξήσεις οδήγησαν στο 2009. Οταν έχουμε διορισμούς την περίοδο 2004-2009 (περίπου 850.000 μονίμων στο Δημόσιο) και παράλληλα τετραπλασιασμό των καταναλωτικών κονδυλίων της Υγείας (το 2004 είχε άνοιγμα 4 δισ. ευρώ και το 2009 είχε 17 δισ.), τότε αυτή η αλόγιστη συμπεριφορά έφερε την κατάρρευση. Ο Παπανδρέου δεν ήταν υποστηρικτής του «δανείζομαι για να περνάω καλύτερα» αλλά του «δανείζομαι για να επενδύω και να παράγω». Αυτή ήταν η θέση του και φυσικά πέτυχε την καλύτερη ανακατανομή υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων που έγινε στην Ελλάδα από την εποχή του Καποδίστρια.

Το μπαλάκι των κατηγοριών για τους διορισμούς ανταλλάχθηκε πολλές φορές στο παρελθόν μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτοί όμως δεν έγιναν και από τα δύο κόμματα;
Ο Παπανδρέου το 1993 δεν διανοήθηκε να κάνει κανέναν διορισμό, όταν ανέλαβε ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας. Τότε ψηφίστηκε ο λεγόμενος «νόμος Πεπονή», το ΑΣΕΠ, που ήταν φυσικά νόμος Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε είχε πει ότι «το τιμόνι πρέπει να στραφεί ανάποδα» και το είχε εφαρμόσει στην πράξη με σχετική εντολή που έδωσε στον τότε υπουργό Οικονομικών Αλέκο Παπαδόπουλο. Είχε προειδοποιήσει για την κατάρρευση της χώρας. Δεν μπορούμε λοιπόν να λέμε και να επικαλούμεθα πράγματα αβάσιμα. Οταν είχε εφαρμόσει την πολιτική των παροχών την περίοδο '81-'89 με υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον Αρσένη και είδε ότι τα πράγματα ξεφεύγουν, τότε άλλαξε τον υπουργό και έβαλε τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος πράγματι τότε πέτυχε σταθεροποίηση της οικονομίας με λιτότητα - επαναλαμβάνω - όχι σημερινής μορφής αλλά απλώς διακοπής των παροχών. Ο Παπανδρέου στην οικονομία κυριολεκτικά έπαιζε συνεχώς ώστε να κερδίζει η χώρα και οι άνθρωποί της. Αυτό το παιχνίδι σήμερα δεν μπορεί να παιχθεί.

Πώς θα αντιμετώπιζε ο Ανδρέας την κρίση του χώρου της Κεντροαριστεράς;
Ο Ανδρέας καταρχήν πέτυχε να ενώσει στην ουσία όλες τις τάσεις της Αριστεράς σε ένα κόμμα. Αυτό ήταν ένα δικό του επίτευγμα διότι το ΠΑΣΟΚ ήταν ένα κόμμα πολυσυλλεκτικό. Και γι' αυτό το ονόμασε Κίνημα, δηλαδή κάτι που εξελίσσεται μέχρι να φτάσει στην τελική του μορφή. Και το προσάρμοζε πάντα στις διεθνείς συνθήκες. Ολοι πρέπει να περιοριζόμαστε στα απτά ιστορικά γεγονότα για να απαντήσουμε. Ούτε να ωραιοποιούμε την προσωπικότητά του αλλά, κυρίως, ούτε να τον κατηγορούμε εκεί ακριβώς όπου θα έπρεπε να τον επαινούμε.

Η Φώφη Γεννηματά έχει πιθανότητες να επιτύχει την ενότητα του χώρου, όπως ο Ανδρέας;
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκλέχθηκε με κύρια εντολή από το εκλογικό σώμα να ενώσει την Κεντροαριστερά σε ένα κόμμα εθνικής ευθύνης. Και βρίσκεται σήμερα στον δρόμο αυτής της προσπάθειας. Κάλεσε όλα τα κόμματα που προήλθαν κυρίως από τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ να σχηματίσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, διατηρώντας όμως την αυτοτέλειά τους - τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Επειτα, η Συμπαράταξη θα εξέλεγε τελικά τον αρχηγό της. Ομως, οι προσωπικές φιλοδοξίες των ανθρώπων δεν είναι κάτι που καταπολεμάται εύκολα. Οι αρχηγοί έστω και μικρών κομμάτων θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους και τα προνόμιά τους. Οι πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εκλέχθηκαν με αντιμνημονιακά συνθήματα, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται σε υπουργικές θέσεις, θέλουν να διατηρήσουν τα έδρανά τους. Πώς να δεχθούν εύκολα να πουν στον κόσμο την αλήθεια; Οτι, δηλαδή, επλανήθησαν και με τις ανερμάτιστες υποσχέσεις τους οδήγησαν τη χώρα στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα; Τώρα, για το ΠΑΣΟΚ ο δρόμος είναι ανηφορικός. Δύσκολος δρόμος, αλλά μονόδρομος. Πρέπει να πει όλη την αλήθεια για τους πάντες και τα πάντα στον κόσμο. Να πείσει τους παλιούς ψηφοφόρους του ότι εξαπατήθηκαν από τις σειρήνες του λαϊκισμού.

Και τι πρέπει να κάνει;
Η απάντηση είναι μονόδρομος. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να απευθυνθεί απευθείας προς τον κόσμο με όλα τα στελέχη της. Να κάνει διάλογο και να εξηγήσει πως το μεγάλο λάθος που έγινε από πλευράς ΠΑΣΟΚ ήταν να παραλάβει τη χρεοκοπία από την κυβέρνηση της ΝΔ κι αντί να πει ότι αυτή είναι η κυρίως υπεύθυνη, ανέλαβε μόνο του να οδηγήσει τη χώρα σε αυτό το οικονομικό τσουνάμι. Και φυσικά να κατέβουν διαμαρτυρόμενοι οι πάντες. Ακόμα και η ΝΔ μαζί με όλες τις πολιτικές τάσεις είχαν έρθει έξω από τη Βουλή και ζητούσαν «να καεί». Αυτό το πολιτικό λάθος λοιπόν θα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος. Τον εξαπάτησαν και σήμερα σηκώνουν τα χέρια, ομολογούν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να ακολουθήσουμε έναν δρόμο. Αυτόν βέβαια αν τον είχαν ακολουθήσει από την αρχή, με μια συγκυβέρνηση όλων των τάσεων, σήμερα η χώρα δεν θα είχε ούτε δεύτερο ούτε τρίτο και τέταρτο Μνημόνιο. Υπάρχουν λοιπόν τεράστιες ευθύνες, γι' αυτό και το ΠΑΣΟΚ και η κ. Γεννηματά προσωπικά ζητούν συνέχεια την εξεταστική επιτροπή. Να ξεκινήσει από όσο θέλει μακριά, αλλά τουλάχιστον από τότε που η χώρα μπήκε στην ΕΕ, για να κατανεμηθούν οι ευθύνες, ποιοι ακριβώς οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και με ποιον τρόπο. Αυτή η επιτροπή όμως δεν προχώρησε γιατί το ΠΑΣΟΚ θα εμφανιζόταν τελικά ως κατήγορος και όχι ως κατηγορούμενος.

Τι στάση πιστεύετε ότι πρέπει να τηρήσει το ΠΑΣΟΚ στον εκλογικό νόμο;
Για να πει το ΠΑΣΟΚ «ναι» στην απλή αναλογική με το όριο του 3%, πρέπει και τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου - και ιδιαιτέρως ο ΣΥΡΙΖΑ - να δεσμευθούν ότι πάση θυσία θα συμμετέχουν σε κυβέρνηση και δεν θα φύγουν στην αντιπολίτευση για να υπονομεύσουν το έργο της οποιασδήποτε κυβέρνησης. Ο εκλογικός νόμος αν είναι αναλογικότερος θα πρέπει να συμβάλει στη δημιουργία μιας τέτοιας συγκυβέρνησης, η οποία θα πείσει ότι αυτά που θα διεκδικήσει θα είναι σταθερά ώστε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Κυβερνήσεις που αμφισβητούνται από τις αξιωματικές αντιπολιτεύσεις δεν είναι ικανές να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη. Αυτό συνέβη με όλες τις κυβερνήσεις που έχουμε σήμερα, μηδέ της σημερινής εξαιρουμένης.

Ως γιατρός του, ζήσατε οκτώ χρόνια τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πώς ήταν ως άνθρωπος; Διαπιστώσατε ποτέ ότι φοβόταν τον θάνατο;
Μπορώ να σας πω με σιγουριά και βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη φοβάται τον θάνατο. Ωστόσο, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι στον γιατρό του δεν έδινε την εικόνα του μέσου ανθρώπου που τρομοκρατημένος τον κοιτάζει στα μάτια και του λέει «τι θα απογίνω;». Ο Παπανδρέου ήταν μια περίεργη προσωπικότητα ανθρώπου που σε κοιτούσε και σου έδινε την αίσθηση ότι η αγωνία του θανάτου δεν τον απασχολεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν υπεράνθρωπος. Δεν είδα έναν άνθρωπο φοβικό, τρομοκρατημένο μπροστά στον κίνδυνο του επερχόμενου θανάτου, διότι η πνευματική του κατάσταση ήταν τέτοια που αντιλαμβανόταν πλήρως τα πάντα. Ήταν για τη δική μου εμπειρία, ως γιατρού, μία από τις σπάνιες - για να μην πω μοναδική - περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο το φάντασμα του θανάτου. Κι αυτή ίσως η συμπεριφορά του εξηγεί πολλά κομμάτια της προσωπικότητάς του διότι δεν ήταν εύκολο να διαβάσεις τον Ανδρέα. Όλοι λένε ότι ήταν εσωστρεφής. Πράγματι, ήταν πολύ δύσκολο να διαβάσεις πίσω από τα γυαλιά και τα μάτια του, τη σκέψη του. Αυτός ήταν ο Παπανδρέου.

Είπε για...
Τον Αλέξη Τσίπρα
«Στα λόγια όλοι είναι αριστεροί ή κεντροαριστεροί, από τις πράξεις όμως κρίνονται. Ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι είναι η Αριστερά, οι πράξεις του όμως είναι αριστερές;»

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5369728/o-andreas-den-tha-ekxwroyse-th-xwra-gia-99-xronia-stoys-daneistes-ths/

Ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός υπήρξε γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του.

Σε δημοσιογράφους είχε δηλώσει ότι ο γιατρός δεν πρέπει να μιλά ποτέ για τους αρρώστους του. Αυτό φυσικά εφαρμόζει για όλους τους αρρώστους του. Όμως, το πολιτικό θέμα είναι εκτός ιατρικής δεοντολογίας. Ιδιαίτερα σήμερα, που γίνεται προσπάθεια από πολλούς και για διαφόρους λόγους να κακοποιηθεί η μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι αναγκαίο όσοι γνωρίζουν την αλήθεια να την καταθέτουν, για την Ιστορία. Μέσα στο πλαίσιο αυτό γράφτηκε και η παρούσα επιστολή.

Γράμμα στον Ανδρέα

Αγαπητέ μου Πρόεδρε,

«Τά ‘μαθες τα νέα πατέρα;» Ήταν ο επικήδειος που εκφωνήθηκε τότε στην κηδεία σου και συγκίνησε όλη τη χώρα. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά την απώλεια σου, σου απευθύνομαι με το «Τά ‘μαθες τα νεότερα Πρόεδρε;». Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μας τα τελευταία σου λόγια στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν τεμαχίζεται, το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται».

Δυστυχώς σήμερα το ΠΑΣΟΚ έχει πολυτεμαχιστεί και στη θέση του έχουν γεννηθεί νέα κόμματα και κομματίδια, όπως αυτά που εσύ είχες ενώσει σε ενιαίο φορέα και κυβέρνησες τη χώρα δίνοντας στους Έλληνες την καλύτερη δημοκρατία που γνώρισε ο τόπος και το υψηλότερο εισόδημα στους οικονομικά αδύνατους πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των φτωχών.

Η μεγάλη κεντροαριστερά που εσύ δημιούργησες σήμερα δεν υπάρχει πια. Η χώρα χρεοκόπησε. Δεν άκουσαν τη δραματική προειδοποίηση που έκανες μέσα στη Βουλή το 1994. Είχες πει «εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα». Δυστυχώς, μετά από εσένα εφαρμόστηκε αλόγιστη καταναλωτική πολιτική, με αποκορύφωμα το διορισμό 850.000 δημοσίων υπαλλήλων επί κυβερνήσεως της Ν.Δ, παραμελώντας την ανάπτυξη και την πρωτογενή παραγωγή.

Ξέχασαν το δόγμα σου ότι το παν είναι η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, η παραγωγή και η παραγωγικότητα και δευτερευόντως το χρέος.
Και το σπουδαιότερο από όλα ότι το κόμμα σου ανέλαβε μόνο του να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, στο οποίο η τελευταία πενταετία της διακυβερνήσεως της χώρας από τη Ν.Δ. είχε οδηγήσει, δίνοντας το δικαίωμα στους πάσης φύσεως λαϊκιστές να δημαγωγήσουν και να γίνουν πιστευτοί από το λαό που σε λάτρεψε και να διασπάσουν το κόμμα.

Ο κόσμος που σε στήριξε πίστεψε στις σειρήνες εκείνων που έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια, θα καταργήσουν τους μνημονιακούς νόμους , θα διώξουν το Δ.Ν.Τ., θα επαναφέρουν τους μισθούς και τις συντάξεις στα επίπεδα που εσύ τις άφησες.

Σήμερα όλα αυτά τα γεγονότα συρρίκνωσαν το ΠΑΣΟΚ το οποίο, ύστερα από τις παραιτήσεις του Γιώργου και του Βαγγέλη, ανέλαβε η Φώφη Γεννηματά με εντολή από τη βάση να ενώσει και πάλι το κόμμα. Η νέα Πρόεδρος, συνεπής στη δέσμευση της, κάλεσε όλα τα κόμματα που προήλθαν από το ΠΑΣΟΚ να συγκροτήσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και να εκλέξουν πρόγραμμα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαλύονται τα ίδια τουλάχιστον σε πρώτη φάση.

Όμως, οι προσωπικές φιλοδοξίες των ανθρώπων δεν είναι κάτι που καταπολεμάται εύκολα. Οι αρχηγοί, έστω και των μικρών σχηματισμών, θέλουν να διατηρηθούν στις θέσεις τους, οι βουλευτές και τα στελέχη που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και εκλέχθηκαν με αντιμνημονιακά συνθήματα σε άλλα κόμματα δεν είναι εύκολο να πουν την αλήθεια στον κόσμο. Δεν είναι εύκολο να πουν ότι αυτοί που του έλεγαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια και θα καταργήσουν όλους τους αντιμνημονιακούς νόμους σήμερα έχουν παραχωρήσει την εκμετάλλευση της χώρας για 99 χρόνια, έχουν αυξήσει το Φ.Π.Α., έχουν επιβάλει σκληρή φορολογία, αντί να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ τον έχουν αυξήσει και ξεπουλούν τις βραχονησίδες του Αιγαίου.

Όλοι στρέφονται προς το Ά Νεκροταφείο της Αθήνας και σε αναζητούν σήμερα. Όμως, οι ιδέες σου υπάρχουν, οι ιδέες που έχουν γαλουχήσει εκατομμύρια Ελλήνων και τις οποίες καλείται να σεβαστεί σήμερα η λεγόμενη κεντροαριστερά, η οποία εφαρμόζει πρόγραμμα ακραίας Δεξιάς, στηριζόμενη σε ένα μικρό ακραίο δεξιό κόμμα.

Οι αλήθειες αυτές πρέπει άμεσα να περάσουν στον κόσμο σου για να αντιληφθεί που έχει οδηγηθεί και να επιστρέψει όσο γίνεται γρηγορότερα για το καλό του τόπου στις δικές σου αρχές.

Δημήτρης Κρεμαστινός

Η “Οργή του Ανδρέα” από τις εκδόσεις Λιβάνη είναι το βιβλίο με το οποίο η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου αναμένεται να… απαντήσει στην οικογένεια Παπανδρέου.

“Το βιβλίο αποτελεί έναν πλήρη πολιτικό οδηγό κατανόησης όσων διαδραματίζονται σήμερα. Πρόκειται για την επικαιροποίηση της πολιτικής σκέψης του Ανδρέα μέσα από το έργο του”, αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου.

Και συνεχίζει: “Στο βιβλίο Η Οργή του Ανδρέα! περιγράφεται η αδυσώπητη αναμέτρηση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον ξένο παράγοντα. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά η πλήρης πολιτική του παρακαταθήκη για όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα. Δίδονται στη δημοσιότητα τεκμηριωμένες απαντήσεις για τη στάση του όσον αφορά το δημόσιο χρέος και τις προσπάθειες να το περιορίσει.

Τι ακριβώς έπραξαν οι πολιτικοί του επίγονοι;

Γιατί εγκατέλειψαν τη γραμμή του;

Η δικαιολογημένη οργή του Ανδρέα.

Η εσωκομματική πάλη και η διαχρονική σύγκρουση των εκσυγχρονιστών με το Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.

Ο ρόλος που διαδραμάτισε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Πλήθος από πρωτοφανέρωτα και αδιάσειστα ντοκουμέντα των εφαρμοζόμενων σχεδίων της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα. Τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν σε αυτά.

Αρχικές ιδέες για το τι να κάνουμε από εδώ και εμπρός”.

Στο δρόμο για την ανασυγκρότηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ βαδίζει προς το Συνέδριο του και το μεγάλο στοίχημα είναι τώρα , καθ΄ οδόν προς το Συνέδριο και την ίδια τη διαδικασία του Συνεδρίου , να περάσουμε από την σκληρή αυτοκριτική στην ουσιαστική και βαθιά αυτογνωσία.
Απευθύνουμε ανοιχτή ,ειλικρινή πρόσκληση συμμετοχής σε όλα τα στελέχη μας , σε όλα τα μέλη μας, σε όλους τους ψηφοφόρους μας διαχρονικά , χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις.

Οι ελάχιστες εξαιρέσεις που υπάρχουν είναι γιατί οι λόγοι είναι βαθιά ηθικοί και ιστορικοί λόγω της συνεχής βλαπτικής στάσης τους ,σε σχέση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την μάχη εκλογικής επιβίωσης που έδωσε .
Λόγω της κρίσης το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει υποστεί τα τελευταία πέντε χρόνια δεινή πολιτική ,ιστορική και ηθική ήττα . Ηττήθηκαν νοοτροπίες ,πρακτικές ,πελατειακές αντιλήψεις ,απλουστεύσεις και ευκολίες .
Ηττήθηκαν ηθικά ορισμένα προβεβλημένα και εμβληματικά στελέχη που μας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.

Δεν μπόρεσε δυστυχώς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως συλλογικό υποκείμενο να αντιληφθεί την σχέση αλήθειας ,δημοκρατίας και ιστορίας .
Διαψεύσαμε την βασική παραδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου δηλαδή την διαφορά ανάμεσα στην ανάπτυξη και την μεγέθυνση της οικονομίας .
Δεν θεμελιώσαμε την ανάπτυξη σε βάσεις υγιείς και απλές ,όπως η εργασία ,η γνώση ,η επιχειρηματικότητα και ένα σύγχρονο και κανονικό κράτος .
Σε αυτά όλα προστέθηκε και η τελευταία διάσπαση και ανακόπηκε κάθε προσπάθεια ανανέωσης και διεύρυνσης , που μας οδήγησε σε νέα εσωστρέφεια , σε απώλεια δυνάμεων και επιρροών και τέλος στην απώλεια της τρίτης θέσεως στο κοινοβούλιο.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τώρα ενόψει του Συνεδρίου και ειδικά στο Συνέδριο είναι υποχρεωμένο να κάνει σαφείς επιλογές , με καθαρότητα και χωρίς αμφιθυμίες .
Σας χρειαζόμαστε όλους σ αυτήν την ειλικρινή και μεγάλη προσπάθεια ,και για αυτό ΣΑΣ ΚΑΛΩ

στην συνάντηση που πραγματοποιείται την Κυριακή 5/4/2015 στις 11:00 π.μ. στο Ακταίον με την συμμετοχή των βουλευτών Δ .ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΥ και Κ.ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗ.

ΡΟΔΟΣ 2/4/2015
Γ.Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ