Συνέντευξη στον Δημ. Γκαρτζώνη

«Τα ξενοδοχεία είναι υπερφορολογημένα και όσο συνεχίζουν να είναι τα υποζύγια υπερβολικών και άδικων βαρών, κινδυνεύει η βιωσιμότητά τους. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει πως το ξενοδοχείο είναι ο πνεύμονας του ελληνικού τουρισμού, την ώρα που ο τουρισμός είναι το οξυγόνο όλης της οικονομίας», δηλώνει σε συνέντευξή του στη “δημοκρατική”, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ξενοδόχων, Γρηγόρης Τάσιος, επισημαίνοντας ότι «Ανάπτυξη χωρίς τουρισμό και ξενοδοχεία είναι σα να περιμένεις ν’ ανατείλει ο ήλιος από τη δύση»!
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά τη συνέντευξη του προέδρου της ΠΟΞ, Γρηγόρη Τάσιου στη “δημοκρατική”:
• Πώς θα χαρακτηρίζατε τη φετινή σεζόν; Ήταν τόσο καλή όσο αναμενόταν εξαρχής; Η υπουργός κάνει λόγο για ιστορικό ρεκόρ αφίξεων… Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τουριστικής περιόδου που ρίχνει αυλαία σε λίγο καιρό;
O ελληνικός τουρισμός διατηρεί τη δυναμική του. Αυτά είναι τα καλά νέα. Από κει κι έπειτα κατέστη σαφές πως οι άμεσοι ανταγωνιστές μας ανακάμπτουν κι αυτό ασφαλώς πρέπει να μας βάλει σε σοβαρή σκέψη για το πώς θα πάμε παρακάτω. Όπως επίσης είναι αλήθεια πως το ελληνικό ξενοδοχείο είναι φορτωμένο με βάρη δυσανάλογα των πραγματικών αποτελεσμάτων στο ταμείο του. Και μιλώντας σ’ ένα μέσο της Ρόδου, συνειρμικά δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον προκατάτοχό μου στην ΠΟΞ και Πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, τον Αντώνη Καμπουράκη, ο οποίος με τον γνωστό διορατικό του λόγο έχει χτυπήσει πάρα πολλές φορές στα συλλογικά μας όργανα το καμπανάκι για τον κίνδυνο του εφησυχασμού. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς. Η χαρωπή ανεμελιά απαγορεύεται. Αν θες να φέρνεις αποτελέσματα πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και με ρεαλισμό να χαράσσεις στρατηγική. Αυτή την αγωνία μοιραζόμαστε με τον Πρόεδρο Καμπουράκη γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την καταλυτική σημασία που έχει ο τουρισμός για την ανάπτυξη των τοπικών οικονομικών και τη συνοχή των τοπικών κοινωνιών.
Δηλώσατε πρόσφατα ότι η αύξηση των τουριστικών αφίξεων δεν αποτυπώνεται στις διανυκτερεύσεις των ξενοδοχείων… Έχει να κάνει αυτό με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις και σε ποιο βαθμό επηρεάζει αυτό το μοντέλο τον ξενοδοχειακό κλάδο και τον τουρισμό εν γένει;
Πράγματι έτσι φαίνεται ξεκάθαρα από τη σύγκριση αφίξεων και διανυκτερεύσεων στα ελληνικά ξενοδοχεία. Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά κι αυτό σημαίνει πως ένας μεγάλος αριθμός ξένων επισκεπτών “χάνεται” στη γκρίζα ζώνη της παραοικονομίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Δεν το λέμε μόνο εμείς, το βεβαιώνουν όλες οι επιστημονικές μελέτες πως οι ανεξέλεγκτες βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων συνιστούν πρακτική αθέμιτου ανταγωνισμού και στρέβλωσης. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως ενώ πανελλαδικά υπάρχουν 9.730 ξενοδοχεία, υπολογίζονται σε πάνω από 65.000 τα ακίνητα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Οι αριθμοί δείχνουν καθαρά πως η ασυδοσία εξέθρεψε το φαινόμενο. Ο τουρισμός για να μπορέσει να δώσει όλα αυτά που πραγματικά μπορεί και στην οικονομία και στην κοινωνία, έχει ανάγκη από σαφείς και ξεκάθαρους κανόνες, οι οποίοι δεν φτάνει μόνον να νομοθετούνται αλλά θα πρέπει και να εφαρμόζονται. Αναγνωρίσαμε ως αυτονόητο βήμα το “Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής” αλλά οι αρνητικές συνέπειες του φαινομένου καθιστούν αναγκαίο να πάμε πέρα από το αυτονόητο. Χρειάζεται περαιτέρω ρύθμιση της συγκεκριμένης δραστηριότητας και εντατική εποπτεία της εφαρμογής του νόμου ώστε να μη μείνουμε στις “καλές προθέσεις” του νομοθέτη. Υπάρχουν καλές ευρωπαϊκές πρακτικές που μπορούν να υιοθετηθούν και να μπουν οριοθετήσεις και περιορισμοί ανάλογα με την ιδιαιτερότητα και τις ανάγκες κάθε τοπικής κοινωνίας. Αυτό κάνουν όλοι οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί προορισμοί που σέβονται τον εαυτό τους και θέλουν να προστατεύσουν την αξία και την εικόνα του τουριστικού προϊόντος τους.
• Πόσο πλήττει τον ξενοδοχειακό κλάδο η αυξημένη φορολογία και σε τι βαθμό επηρεάζει την ανταγωνιστικότητά του; Η ΠΟΞ έχει ζητήσει επανειλημμένως την αποκλιμάκωση των βαρών για το ελληνικό ξενοδοχείο…
Τα ξενοδοχεία είναι υπερφορολογημένα και όσο συνεχίζουν να είναι τα υποζύγια υπερβολικών και άδικων βαρών, κινδυνεύει η βιωσιμότητά τους. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει πως το ξενοδοχείο είναι ο πνεύμονας του ελληνικού τουρισμού, την ώρα που ο τουρισμός είναι το οξυγόνο όλης της οικονομίας. Ανάπτυξη χωρίς τουρισμό και ξενοδοχεία είναι σαν να περιμένεις ν’ ανατείλει ο ήλιος από τη δύση. Ο τουρισμός συνεισφέρει πλέον πάνω από το 25% του ΑΕΠ κι έχει δυνατότητες να δώσει πολλά περισσότερα στην κοινωνία αν καταφέρει να πάρει ανάσα από τα βάρη που τον πνίγουν. Παρά ταύτα, βλέπετε πως οι Έλληνες ξενοδόχοι όχι μόνο δημιουργούν θέσεις απασχόλησης αλλά είμαστε και ο μόνος κλάδος που μέσα στα δύσκολα χρόνια της κρίσης υπέγραψε, από το 2012, διαδοχικά τέσσερις Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στις αποδοχές των εργαζομένων. Κι επειδή όλα έχουν σημασία για την ιστορία, οφείλω να θυμίσω πως η Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου με τον Πρόεδρο Καμπουράκη έδωσε πρώτη το παράδειγμα κι ακολούθησε στη συνέχεια συνολικά ο κλάδος σε εθνικό επίπεδο αναγνωρίζοντας έμπρακτα την αξία της εργασιακής ειρήνης. Όλα αυτά λοιπόν θα πρέπει να εκτιμηθούν και να πάψουν να είναι τα ξενοδοχεία ο εύκολος στόχος για το διαρκές “σαφάρι” κρατικών εσόδων, καθώς αυτά τα δυσθεώρητα ποσά αφαιρούνται από τις ανάγκες των τοπικών οικονομιών και κοινωνιών.
• Λειτούργησε τελικά η επιβολή του τέλους διανυκτέρευσης; Πώς αντιμετώπισαν το μέτρο οι πελάτες; Πιστεύετε ακόμη ότι πρέπει να αναθεωρήσει η κυβέρνηση και να καταργήσει το μέτρο;
Συνιστά πλήγμα στην ανταγωνιστικότητα τού ελληνικού τουριστικού προϊόντος σε μια εποχή που θα έπρεπε να φροντίζουμε για το πως θα την αναβαθμίσουμε και όχι πως θα την αποδυναμώσουμε. Η κατάργησή του είναι ζήτημα κοινής λογικής.
• Πιστεύετε κύριε πρόεδρε ότι υπάρχει συγκροτημένη εθνική τουριστική στρατηγική; Αν όχι, θεωρείτε ότι πρέπει να ξεκινήσει τώρα μία τέτοια προσπάθεια και ποιο ρόλο μπορεί να διαδραματίσει ο ξενοδοχειακός κλάδος σε αυτή;
Όπως έχω τονίσει επανειλημμένα κανείς δεν μπορεί να λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο τουρισμός μέσα στην κρίση απέδειξε σε όλους τι μπορεί να προσφέρει στην Ελλάδα. Αλλά δεν μπορεί να συνεχίσει ο ξενοδόχος μόνος του. Είναι η ώρα που και η Ελλάδα από την κορυφή της πολιτικής ηγεσίας μέχρι τη βάση της κοινωνίας θα πρέπει να αναγνωρίσει την αξία της προσφοράς του ξενοδοχείου και να αναλάβει ο καθένας το δικό του κομμάτι ευθύνης. Ο τουρισμός πρέπει να γίνει η έμπνευση μιας μεγάλης συλλογικής συστράτευσης για το “κοινό καλό”. Συνεργασία και άμιλλα, στη θέση του φθόνου και της αντίληψης “να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα”. Αυτά μας πήγαν στα χειρότερα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε πολύ καλύτερα, στο βαθμό που πρυτανεύσει η λογική, η συνεννόηση και η κοινή προσπάθεια.

• Το σχέδιο της κυβέρνησης για την αναπτυξιακή στρατηγική περιλαμβάνει και το χωροταξικό στον τουρισμό, για το οποίο γίνεται λόγος εδώ και πολλά χρόνια. Ποια είναι η άποψή σας για τις προτάσεις της κυβέρνησης;
Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους να τελειώσουμε με το χωροταξικό ώστε να ξέρει ο καθένας τι μπορεί να γίνει και που. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τις επενδύσεις στον τουρισμό. Κανείς δεν είναι τρελός να πετάξει τα λεφτά του μέσα σε έναν σκοτεινό λαβύρινθο γραφειοκρατίας, πολυνομίας, συναρμοδιοτήτων και μεγάλων καθυστερήσεων που στο τέλος ακυρώνουν κάθε πρόθεση επένδυσης. Είναι ώρα να μπουν απλοί και καθαροί κανόνες που θα ισχύουν για όλους, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς “παράθυρα”, χωρίς πριμοδοτήσεις και χωρίς αποκλεισμούς. Το μέλλον της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της εξαρτάται από το αν θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα νέο αναπτυξιακό παράδειγμα που θα έχει στο κέντρο την προσέλκυση επενδύσεων, οι οποίες είναι και οι μόνες που μπορούν να δημιουργήσουν νέο πλούτο, νέες ευκαιρίες, νέες θέσεις εργασίας ώστε οι νέοι να έχουν προοπτική και μέλλον στον τόπο τους. Όλα αυτά δεν θα συμβούν με ευχολόγια. Θα γίνουν στο βαθμό που το θεσμικό περιβάλλον της χώρας και οι δημόσιες πολιτικές υπηρετήσουν με συνέπεια αυτή την κατεύθυνση.