Με μία εκπληκτική εμφάνιση στην τελευταία κούρσα της ζωής του, ο Έλληνας πρωταθλητής Σπύρος Γιαννιώτης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και έγραψε τον ιδανικό επίλογο σε μία σπουδαία καριέρα.

Ο Σπύρος Γιαννιώτης ξεκίνησε συντηρητικά την κούρσα και στα πρώτα 2,5 χιλιόμετρα ήταν 23ος με περίπου ένα λεπτό διαφορά από τον προπορευόμενο αθλητή.

Στη στροφή των 5 χιλιομέτρων ο Έλληνας αθλητής ήταν 22ος.

Στο τελευταίο κομμάτι της κούρσας ο Σπύρος Γιαννιώτης έκανε μία τρομερή αντεπίθεση για να τερματίσει τελικά δεύτερος, αφού μετά από εξέταση του φώτο φίνις, οι κριτές φέρονται να δίνουν πρώτο τον Ολλανδό Φέρι Βέερτμαν και δεύτερο, με τον ίδιο χρόνο τον Έλληνα πρωταθλητή, που κατακτά το μόνο μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια συλλογή του. ..Μυθική κούρσα που κρίθηκε στην τελευταία «χεριά»!
Σε μια κούρσα που κολύμπησε με την ΨΥΧΗ ΤΟΥ περισσότερο κι όχι με το σώμα.

Η παρουσίαση τους θύμισε κάτι από… ΝΒΑ. Οι 8 σπρίντερ φιναλίστ του μεγάλου τελικού των 100μ ανδρών εμφανίστηκαν ένας, ένας με τον κόσμο να αποδοκιμάζει τον Αμερικανό Τζάστιν Γκάτλιν, ο οποίος έδειχνε παγερά αδιάφορος, να χειροκροτεί όλου τους υπόλοιπους και να αποθεώνει τον… Γιουσέιν Μπολτ.

Στο «λάβετε θέσεις» το Ολυμπιακό Στάδιο κράτησε την ανάσα του, όπως και εκατομμύρια τηλεθεατές και με τον πυροβολισμό του αφέτη όλοι σηκώθηκαν όρθιοι.

Ο Τζάστιν Γκάτλιν έκανε την τέλεια εκκίνηση και έφυγε σαν πραγματική σφαίρα με τον Γιουσέιν Μπόλτ να μένει σχεδόν τελευταίος… 

Από τα 20 μέτρα φάνηκε να ανεβάζει στροφές, στα 40 μέτρα άρχισε να μειώνει, στα 60 μέτρα τον έφτασε και στα τελευταία 20 μέτρα ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο επιβεβαίωσε τον τίτλο.

Μ’ αυτό το απαράμιλλο στιλ προσπέρασε τον Αμερικανό κι έκοψε πρώτος το νήμα… Όπως έκανε το 2008 στο Πεκίνο, όπως έκανε το 2012 στο Λονδίνο… Κι όπως θα κάνει ελπίζουμε στα 200 μέτρα και στα 4χ100 για να μπει κι αυτός (μαζί με τον Φελπς στο πάνθεον της ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων).

Ο Μπολτ έκανε 9 δευτερόλεπτα και 80 εκατοστά για να κερδίσει την κούρσα, αλλά έκανε πολλές φορές το γύρο του Σταδίου για να ευχαριστήσει τον κόσμο, να βγει σέλφι, να πανηγυρίσει και όταν έφτασε στη μικτή ζώνη, έδειξε πόσο σπουδαίος άνθρωπος είναι…

Με όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου να περιμένουν μια δήλωση του ο Τζαμαϊκανός ενώ ήταν έτοιμος, άφησε εμβρόντητους τους δημοσιογράφους και άρχισε να τρέχει…

Τι είχε συμβεί; Μόλις είχε δει ότι λίγο πιο πέρα ήταν ο Γουέιντ Βάν Νίεκερκ, ο χρυσός Ολυμπιονίκης και νέος κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στα 400 μέτρα, τον οποίο έτρεξε να αγκαλιάσει και να συγχαρεί…

Κι αυτή ακριβώς η αναγνώριση ήταν το δεύτερο μετάλλιο για τον Βαν Νίεκερκ, αλλά κι ένα ακόμη παράσημο για τον Μπολτ.

Τον άνθρωπο αστραπή που ακόμη δεν βρέθηκε κανείς για να νικήσει…

Σίγουρα για ορισμένους η Ολυμπιονίκης θα ήταν καλύτερα μην αθλήτω και να έπινε φραπέ και κανένα "μπάφο" στα Εξάρχεια, σπάζοντας και καμία βιτρίνα εμπόρου λίγο πριν κλείσει την επιχείρηση από την κρίση.

Ίσως να προτιμούν με το όπλο αντί για το χρυσό στην Ολυμπιάδα να πετύχαινε "μπάτσους" και "ταμίες" τραπεζών σε καμία ληστεία ή σε τίποτα εμπρησμούς, όπως στην Μαρφίν.

Ίσως να πιστεύουν ότι το να αθλείσαι σε παράγκες με ελενιτ αμίαντου και τσίγκους, μετά από 30 χρόνια ευρωπαϊκών και κρατικών κονδυλίων στον αθλητισμό, είναι η πρέπουσα τιμωρία όποιου ξεφεύγει από το μέσο όρο.
Είναι οξύμωρο λοιπόν ένας Πρωθυπουργός, που το κόμμα του και οι Υπουργοί του Μπαλτάδες, Φίληδες, κ.τ.λ., υποστηρίζουν ότι η αριστεία είναι ρετσινιά, να προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις στήριξης της Ολυμπιονίκου, δηλαδή της Άριστης των Αρίστων του Κόσμου.

Αξίζουν λοιπόν συγχαρητήρια στο κορίτσι και στην οικογένεια του, όχι μόνο για το χρυσό μετάλλιο αλλά γιατί το κατέκτησε κόντρα στην μιζέρια μας και στην μετριοκρατία.

Όσο για τους Φίληδες, που θέλουν μία κοινωνία μετρίων, ημιμαθών και άναρχο-θολωμένων, ας πιούνε, με τους συντρόφους στα Εξάρχεια, καμία ρετσίνα ένεκα της Εθνικής ρετσινιάς του χρυσού Μεταλλίου.
Η χώρα αυτή έχει πολλές και πολλούς Κορακάκηδες σε όλους τους τομείς, το δυναμικό και τα επιτεύγματα των οποίων αποτελούν την εγγύηση, ότι η μετριοκρατία και η κοινωνική ισοπέδωση που συντελείται από το 80, μπορεί να λάβει τέλος.
Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας φορέας που θα εκφράσει ένα ειλικρινές, ρεαλιστικό πολιτικό αφήγημα με εθνικό πρόσημο και επίκεντρο του την αξιοκρατία.

Με τιμή
Πεταλάς Σάββας

«Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη», δήλωσε η χρυσή Ολυμπιονίκης του Ρίο στη σκοποβολή, Άννα Κορακάκη, κατά την άφιξή της στο «Ελευθέριος Βενιζέλος».

«Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη, νομίζω θα μου πάρει καιρό. Αυτό το μετάλλιο σημαίνει τα πάντα. Ήταν όνειρο ζωής. Πριν ακόμη γίνω αθλήτρια, πάντα θαύμαζα τους Ολυμπιονίκες, τους πρωταθλητές. Μπορεί να είσαι παγκόσμιος πρωταθλητής, αλλά αυτό το μετάλλιο να μην έρθει ποτέ. Εκπληρώθηκε εις διπλούν το όνειρό μου», είπε χαρακτηριστικά η 20χρονη αθλήτρια κατά την υποδοχή της.

enikos.gr