Συνάντηση με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου θα έχει ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης στο Ισραήλ την Δευτέρα 11 Ιουνίου. Οι δύο ηγέτες θα συναντηθούν σε μια κρίσιμη συγκυρία λόγω της αστάθειας που παρατηρείται στην περιοχή αλλά και των προοπτικών συνεργασίας που ανοίγουν στο τρίγωνο Ισραήλ- Κύπρος- Ελλάδα, στο πεδίο των ερευνών του θαλάσσιου ορυκτού πλούτου. Οι προκλήσεις είναι πολλές όπως και τα στοιχήματα, απέναντι σε μια Τουρκία που κλιμακώνει την προκλητικότητα της ενώ βρίσκεται στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές.

 
powered by Rubicon Project
Ο πρόεδρος της ΝΔ προσεκλήθη και θα δώσει το «παρών» στο ετήσιο συνέδριο του Εβραϊκού Συμβουλίου Αμερικής το οποίο θα τιμήσει τη μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μαζί με άλλες προσωπικότητες εν ζωή ή όχι. Ο Κων.Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που επισκέφθηκε τη χώρα, στις 18/5/1992.

Είχε προηγηθεί η αναγνώρισή του κράτους του Ισραήλ, που ήταν μία από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης του, όπως επισήμανε ο ίδιος στη δήλωση που έκανε κατά την επίσημη υποδοχή του στο Τελ Αβίβ. Τότε υπεγράφησαν και οι πρώτες συμφωνίες Ελλάδας - Ισραήλ από τον έλληνα πρωθυπουργό και τον Ισραηλινό ομόλογο του Γιτζάκ Σαμίρ.

Πηγή: https://www.parapolitika.gr/article/tet-tet-kiriakou-mitsotaki-mpentzamin-netaniachou-sto-israil

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης μετέβη σήμερα, Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, στο Κερατσίνι, όπου είχε συνάντηση με αλιείς και άκουσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, μετά την οικολογική καταστροφή που προκάλεσε το ναυάγιο στη Σαλαμίνα.

Απευθυνόμενος στους αλιείς, ο κ. Μητσοτάκης, ανάμεσα στα άλλα, ανέφερε:

«Χαίρομαι που σας επισκέπτομαι. Και λυπάμαι, ταυτόχρονα, που έρχομαι σε μια συγκυρία, η οποία δεν είναι καθόλου ευχάριστη. 11 μέρες μετά από μια πολύ μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Θα έχουμε και, στη συνέχεια, την ευκαιρία να συζητήσουμε αναλυτικά πως και εσείς βιώσατε το πρόβλημα.

Είμαι εδώ, όμως, για να πω σε εσάς, αλλά και σε όλους τους αλιείς ότι έχουμε θέσει όλες τις δυνατότητες και τις δυνάμεις του Κόμματός μας στη διάθεσή σας για έναν και βασικό σκοπό. Πως θα εξασφαλίσουμε διαθέσιμους πόρους, προκειμένου να αποζημιωθούν άνθρωποι οι οποίοι, από τη μια στιγμή στην άλλη, είδαν στην κυριολεξία το βιός τους και την επαγγελματική τους διαδρομή να καταστρέφονται.

Υπάρχουν πόροι διαθέσιμοι. Υπάρχει ένα Διεθνές Ταμείο Αποζημίωσης για ζημιές που προκύπτουν από περιβαλλοντική ρύπανση. Ένα Ταμείο ύψους 900.000.000 ευρώ, το οποίο πρέπει - και οφείλει - η ελληνική Κυβέρνηση να το κινητοποιήσει το συντομότερο δυνατόν. Υπάρχουν, όμως, και ευρωπαϊκοί πόροι διαθέσιμοι από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας.

Ο Κανονισμός προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες αποζημίωσης για τέτοιες περιβαλλοντικές καταστροφές. Και, βέβαια, υπάρχουν πάντα και οι έκτακτοι πόροι, που έχει στη διάθεσή της κάθε εθνική Κυβέρνηση, προκειμένου να δώσει μια πρώτη αποζημίωση σε ανθρώπους, οι οποίοι θίγονται και οι οποίοι στην κυριολεξία δεν μπορούν να συνεχίσουν την οικονομική τους δραστηριότητα.

Λυπάμαι, πραγματικά, γιατί 11 μέρες μετά το ατύχημα, εξακολουθούμε να είμαστε μάρτυρες μιας κατάστασης που δείχνει απόλυτο μπάχαλο – τολμώ να πω – και έλλειψη συντονισμού ως προς τις βασικές δράσεις, τις οποίες πρέπει να αναλάβει η ελληνική Πολιτεία. Το ζήτημα δεν είναι μόνο – θέλω να το τονίσω – να αποδοθούν πολιτικές ευθύνες. Νομίζω ότι όλοι έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους για την ανεπάρκεια του πολιτικού προϊστάμενου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

Το ζήτημα, τώρα, είναι να αποφύγουμε κάποια χειρότερη ζημιά. Και θέλω να τονίσω – και με την ευκαιρία της παρουσίας μου εδώ – πόσο απαραίτητο, κατεπείγον είναι να προχωρήσει η διαδικασία απάντλησης των περίπου 700 τόνων, που εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι στο ναυάγιο. Μια καινούργια εν δυνάμει οικολογική καταστροφή, η οποία πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Να ολοκληρωθεί η διαδικασία της απορρύπανσης και να κινηθούν όλες οι διαδικασίες, προκειμένου να αποζημιωθούν επαγγελματίες άνθρωποι, οι οποίοι θίχτηκαν από αυτήν την πολύ μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή.

Η δική μου δουλειά δεν είναι να κάνω εδώ αντιπολίτευση πάνω σε μια πετρελαιοκηλίδα, η οποία, δυστυχώς, θα αφήσει το αποτύπωμά της για αρκετό χρονικό διάστημα. Η δουλειά μου είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, από δω και στο εξής, για να διορθώσουμε το πρόβλημα. Να δούμε ποιες είναι οι διαδικασίες, ώστε από εδώ και στο εξής να μην έχουμε ξανά αντίστοιχο πρόβλημα σε περίπτωση άλλου ναυαγίου. Και κυρίως να σταθούμε κοντά στους ανθρώπους, που βλέπουν ότι η καθημερινότητά τους αλλάζει βίαια, από τη μια στιγμή στην άλλη. Είτε είναι επαγγελματίες αλιείς είτε είναι - και εσείς - ερασιτέχνες αλιείς, που σε ένα βαθμό ζείτε από τη θάλασσα, αγαπάτε τη θάλασσα. Και είμαι σίγουρος ότι και η δική σας η καρδιά ματώνει με αυτά τα οποία βλέπετε, είχατε δει ή μπορεί να δείτε από δω και πέρα. Αυτά είχα να σας πω εγώ εισαγωγικά.

Δώδεκα μέρες μετά το ναυάγιο, υπάρχουν ξεκάθαρα θέματα συντονισμού μεταξύ των Υπουργείων. Βάζουν ζητήματα που αφορούν στον κυβερνητικό συντονισμό πολλά εμπλεκόμενα Υπουργεία. Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που εποπτεύει την αλιεία για τα ζητήματα των αποζημιώσεων.

Δεν είναι δυνατόν να μην έχει γίνει μια συντονιστική σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, η οποία θα μπορέσει αυτά τα ζητήματα να τα βάλει στο τραπέζι και να υπάρξει ένα κεντρικό συντονιστικό όργανο, σε υψηλότατο επίπεδο, που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα αυτά.

Ο πρωθυπουργός ακόμα δεν έχει πάει να επισκεφθεί την περιοχή. Θα πάει, κάποια στιγμή, όταν - είπε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος - του το επιτρέψει το βαρύ του πρόγραμμα. Λυπάμαι. Όταν είσαι πρωθυπουργός, πρέπει να έχεις μία βασική αίσθηση των προτεραιοτήτων.

Είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη οικολογική καταστροφή. Όσο κι αν προσπαθήσουν να την κρύψουν, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ζημιωθεί, έχει συντελεστεί μια μεγάλη καταστροφή στο μαργαριτάρι της πρωτεύουσας και δεν μπορείς να είσαι απών.

Άρα, εκτός από τα ζητήματα της καθυστερημένης επέμβασης, υπάρχει και ζήτημα συντονισμού. Αλλά, για να γίνουν όλες αυτές οι ενέργειες, πρέπει κάποιος να καθίσει, να τους βάλει κάτω, να τους ρωτήσει και να τους δώσει κατευθύνσεις. Αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι μόνο ο πρωθυπουργός, ο οποίος λυπάμαι που το λέω, είναι παντελώς απών».