Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που άρχισαν να πέφτουν οι πρώτοι σοβάδες στο Κτηματολόγιο της Ρόδου και αποφασίστηκε από αρμόδιους ότι πρέπει να ανασταλεί η λειτουργία του για να αποκατασταθούν οι όποιες ζημιές. Το πρόβλημα ξεκίνησε από το έτος 2020 και σήμερα λίγο πριν φύγει και το 2021 οι εργασίες του Κτηματολογίου βρίσκονται σε μερική αναστολή και η λειτουργία του δεν έχει αποκατασταθεί. Έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο ότι αποτελεί πρωτοφανές και παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ, να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση το Κτηματολόγιο, πράγμα αδιανόητο για μια από τις μεγάλες πόλεις οποιασδήποτε Ευρωπαϊκής χώρας.

Συσκέψεις επί συσκέψεων, κάθοδος του αρμόδιου Υπουργού Δικαιοσύνης για να δώσει λύση, με συμμετοχή των Τοπικών Αρχών Περιφέρειας, Δήμου Ρόδου και κάποιων Φορέων άνευ του επιθυμητού αποτελέσματος, το οποίο ήταν και παραμένει η άμεση και πλήρης επαναλειτουργία του Κτηματολογίου.

Δεν είναι αυτή η κατάσταση που αρμόζει στη Ρόδο που κατά τ’ άλλα ονομάζεται, ίσως κατ’ ευφημισμόν για ορισμένους διαμάντι του Αιγαίου και ναυαρχίδα του τουρισμού… Η Ρόδος των πέντε (5) Βουλευτών, το μεγαλύτερο νησί της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, ένας από τους μεγάλους Δήμους της χώρας και η «ατμομηχανή» της τουριστικής βιομηχανίας παραμένει χωρίς Κτηματολόγιο. Ποιος θα ακούσει κάτι τέτοιο και δεν θα κουνήσει το κεφάλι του με θλίψη… Εκτός και αν τελικά έχουμε συνηθίσει σε μια τέτοια αντιμετώπιση υποβάθμισης και παρακμής. Ως πότε όμως θα σκύβουμε το κεφάλι;

Χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν κυριολεκτικά ως «μάννα εξ ουρανού» την επαναλειτουργία του Κτηματολογίου. Απλοί πολίτες που θέλουν να τακτοποιήσουν τις υποθέσεις τους και περιουσιακά ζητήματα, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές, τοπογράφοι, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, αγοραστές, πωλητές, εταιρείες, με δυο λόγια οι πάντες.

Αλήθεια, ποιος θα αποζημιώσει όλους όσους έχουν υποστεί βλάβη από την αναστολή λειτουργίας και θεμελιώσουν σχετικές αξιώσεις;

Χωρίς το Κτηματολόγιο η τοπική οικονομία όσον αφορά τα ακίνητα βρίσκεται σε χειμερία νάρκη. Δεν έχει δικαίωμα κανένας να λέει «όχι» ή να κουνά το δάχτυλο σε κάθε πρόταση ή προτροπή άμεσης επαναλειτουργίας του Κτηματολογίου απαντώντας με «έπεα πτερόεντα», ούτε μπορεί να εμφανίζονται κάποιοι με κατευθυνόμενες δηλώσεις του τύπου «να μην ασχοληθούμε με το Κτηματολόγιο εμείς». Ποιοι είστε εσείς;

Όταν με την απελευθέρωση έφυγαν οι Ιταλοί από την Ρόδο και τη κατεχόμενη Δωδεκάνησο ουδείς ανέμενε ότι έναν αιώνα μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το Κτηματολόγιο της Ρόδου, το μοναδικό σύγχρονο Κτηματολόγιο στον Ελληνικό χώρο εκείνη την εποχή, θα βρισκόταν σήμερα σε αυτή την κατάσταση. Αντί να αποτελέσει πρότυπο για την δημιουργία του Ελληνικού μοντέλου Εθνικού Κτηματολογίου, έχει απαξιωθεί πλήρως και δεν λειτουργεί για ανεπίτρεπτα και αδικαιολόγητα μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλα αυτά συμβαίνουν όχι σε συνθήκες πολέμου όπως τότε, αλλά εν καιρώ ειρήνης και όπως υποστηρίζουν κάποιοι «ανάπτυξης».

Η λειτουργία του Κτηματολογίου Ρόδου αφορά τον τόπο μας και όλους εμάς. Το Κτηματολόγιο της Ρόδου πρέπει να ανοίξει άμεσα! Γρηγορείτε όλοι οι συνυπεύθυνοι. Υπάρχουν ευθύνες.

 DFGH.jpg

Ιωάννης Φλεβάρης
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
ΜSc Διεθνείς Σχέσεις – Διακυβέρνηση
MSc Κοινωνικοί & Πολιτικοί Θεσμοί – Αρχαίο Θέατρο
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου

Στην καρδιά της πόλης της Ρόδου, στο κέντρο της, αυτό που στην καθομιλουμένη ονομάζεται και βιτρίνα βρίσκεται ένα εμβληματικό κτίριο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, αποικιακού ρυθμού, της περιόδου της Ιταλοκρατίας που στέγαζε την «Στρατολογία» της Ρόδου. Όλοι μας είχαμε περάσει από εκεί ως μαθητές λυκείου για την λεγόμενη «επιλογή» δηλαδή την συμπλήρωση δελτίου κατάταξης στις ένοπλες δυνάμεις ή για να τακτοποιήσουμε στρατολογικές υποθέσεις.

Περνώντας σήμερα απ΄ έξω βρήκα την πόρτα ανοιχτή χωρίς κλειδαριά και κοίταξα στο εξωτερικό του κτιρίου. Αντίκρισα εικόνες ντροπής και στεναχώριας. Μπήκα μέσα. Το κτίριο ορθάνοιχτο, χωρίς κλειδαριά, εγκαταλελειμμένο, γεμάτο σκουπίδια με ανοιχτά και σπασμένα παράθυρα. Έξω από την παλαί ποτέ πόρτα του γραφείου του Διευθυντή της Στρατολογίας, υπήρχε ένα ψόφιο περιστέρι, πεσμένοι σοβάδες και γενικά όλα λυπηρά και ντροπιαστικά θα αντικρύσει ο οποιοσδήποτε μπει σήμερα στο κτίριο.

Η Στρατολογία μεταφέρθηκε εσφαλμένα από την Ρόδο στην Ερμούπολη, δια της γνωστής διοικητικής μεταρρύθμισης που προηγήθηκε, με την οποία η Σύρος ορίστηκε έδρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Ειδικότερα τα Στρατολογικά Γραφεία Ερμούπολης και Ρόδου, συγχωνεύτηκαν και λειτουργούν από την 5η Σεπτεμβρίου 2011 ως νέα Στρατολογική Υπηρεσία Νοτίου Αιγαίου με έδρα την Ερμούπολη. Σοβαρό λάθος που δεν συνάδει με λειτουργία οργανωμένου και αποτελεσματικού κράτους αλλά αντίστοιχα αποτελεί δείγμα παράλογης και εκ του προχείρου πολιτικής απόφασης να συγχωνευθεί η μικρή Υπηρεσία με την μεγάλη και από το μεγαλύτερο νησί του Ν. Αιγαίου και τον μεγαλύτερο όγκο στρατευσίμων και στρατολογικών υποθέσεων, να μεταφερθεί σε μικρότερο. Νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση γιατί είχα την τιμή να υπηρετήσω στο κτίριο αυτό, κατά το τελευταίο μέρος της θητείας μου ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός και πτυχιούχος Νομικής. Έζησα την ακμή του και δεν μπορώ να δεχθώ την παρακμή του.

Στο θέμα της μετακίνησης Υπηρεσιών δεν θα επεκταθώ καθώς έχω αναφερθεί επί τούτου σε διατριβή μου, όμως πιστεύω ότι η έδρα της Περιφέρειας έπρεπε να βρίσκεται επίσημα στην Ρόδο και στα θαλάσσια ανατολικά και νότια σύνορά μας. Εδώ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο διακυβεύεται και προασπίζεται ύψιστο εθνικό συμφέρον το οποίο απαιτεί εγγύτερη, καταλληλότερη και μεγαλύτερη διοικητική έδρα όπως η Ρόδος.

Η Στρατολογία μπορεί να έφυγε, το κτίριο όμως παραμένει στο νησί της Ρόδου και αποτελεί, πέραν του όποιου ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Δημοσίου ή Δημοσίων Αρχών, κτήμα του Ροδιακού λαού. Είναι ανεπίτρεπτο να βρίσκεται στην κατάσταση αυτή που αποτελεί όνειδος και πληγώνει όλους όσους αγαπάμε τον τόπο.

Ένα στολίδι της παραλιακής ζώνης του κέντρου με τα επιβλητικά κτίρια που αποτελούν εικόνα και το τοπόσημο της Ρόδου εμφανίζει εικόνα κατάρρευσης και καταστροφής. Αυτό δεν επιτρέπεται και απαιτείται από αυτή τη στιγμή και σε κάθε περίπτωση άμεσα να αναλάβουν δράση οι αρμόδιοι, πράγμα που αποτελεί επιβεβλημένη και νόμιμη υποχρέωσή τους.
Βγαίνω σήμερα μπροστά. Ενημερώνω όλους τους ευθυνόμενους για την κατάσταση, τους αρμόδιους και τους ενδιαφερόμενους, όποιοι κι αν είναι, γιατί δεν μπορεί το κτίριο της «Στρατολογίας», δίπλα στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και απέναντι απ’ το Δημαρχείο Ρόδου, με πλήθος Δημοσίων Υπηρεσιών στα πέριξ να βρίσκεται σε αυτή την κατάντια.

Προτείνω παράλληλα το κτίριο αυτό να στεγάσει κατόπιν ανάλογων χειρισμών και αιτημάτων, Υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης για την υπηρεσία του Ροδιακού λαού ή άλλως το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου που σήμερα λειτουργεί σε μισθωμένο κτίριο και δεν διαθέτει μόνιμη κτιριακή έδρα ή κάποιες από τις λειτουργίες του Κτηματολογίου Ρόδου που έφτασε σε πρωτοφανές και σε παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ, να βρίσκεται σε κατάσταση μερικής αναστολής λειτουργίας εδώ και σχεδόν ένα χρόνο πράγμα αδιανόητο για μια από τις μεγάλες πόλεις μιας Ευρωπαϊκής χώρας. Εν τέλει ας στεγαστεί μια κατάλληλη δομή ή Φορέας για να αναστηθεί το μεγαλοπρεπές κτίριο και να αποκτήσει ξανά την αίγλη του αξίζει.

Μέσα στο κτίριο υπήρχε ακουμπισμένο ένα παλιό κάδρο που ανέγραφε ένα αρχαίο ρητό. Το μάζεψα, το καθάρισα και το έβαλα στο φως κάτω απ’ το παράθυρο. Έγραφε με ξεθωριασμένα γράμματα «ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΙΟΝ ΠΑΤΡΙΔΟΣ», Ομήρου Οδύσσεια.

 

Ιωάννης Φλεβάρης
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Διεθνολόγος, ΜSc Διεθνείς Σχέσεις – Διακυβέρνηση
MSc Κοινωνικοί & Πολιτικοί Θεσμοί – Αρχαίο Θέατρο
Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου

Ο συμπατριώτης μας πατέρας της ιατρικής από τον νησί της Κω, ο Ιπποκράτης, (460-370 π.Χ.) μας προτρέπει: «Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν».

Την θέση αυτή ακολουθεί η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου που λειτουργεί και δρα την εποχή του κορωνοϊού, λαμβάνοντας αποφάσεις και πράττοντας εκείνα που πρέπει να γίνουν γιατί η Διοίκηση και η Αυτοδιοίκηση περισσότερο τώρα από ποτέ πρέπει να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή.

Ανάμεσα στις ενέργειες της Περιφέρειας που ξεχωρίζουν, είναι η απόφαση του Περιφερειάρχη να παραχωρήσει προς το Τμήμα Αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου για τις ανάγκες του κατά την διάρκεια της κρίσης, το ιστορικό κτήριο του Ελληνικού Προξενείου επί Ιταλοκρατίας επί της οδού Ι. Καζούλη 8. Το νεοκλασικό και επιβλητικό κτήριο ιδιοκτησίας της Περιφέρειας, κατέχει ιδιαίτερη θέση στην ιστορική μας μνήμη. Θεμελιώθηκε το 1893 και εκεί εγκαταστάθηκε το Ελληνικό Προξενείο που λειτούργησε έως το 1940 όταν οι Ιταλοί με την έναρξη του Ελληνο-ιταλικού πολέμου που έμελλε να οδηγήσει τελικά στην απελευθέρωση της Δωδεκανήσου, διέκοψαν την λειτουργία του και απέλασαν τον τελευταίο Πρόξενο. Εκεί κυμάτιζε η Ελληνική σημαία δίνοντας δύναμη, πίστη και ελπίδα στους Έλληνες της Δωδεκανήσου.

Στον χώρο αυτό, έχει μεταφέρει την λειτουργία των γραφείων του από το Γ.Ν.Ρ. και ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου Δωρεάς Οργάνων Σώματος & Αιμοποιητικών Κυττάρων «Άγιος Εφραίμ» που επιτελεί σπουδαίο έργο διαδίδοντας την ιδέα της εθελοντικής αιμοδοσίας.

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Γιάννης Φλεβάρης με την ευκαιρία μετεγκατάστασης της αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου και των εθελοντών αιμοδοτών στο «Ελληνικό Προξενείο» συναντήθηκε με τον Διοικητή του Γ.Ν.Ρ. κ. Γρηγόριο Ρουμάνη. Η τήρηση των μέτρων πρόληψης και μη διάδοσης του Covid-19 είναι κοινός στόχος και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα θα καταφέρουμε να νικήσουμε και αυτή την μάχη. Ιδιαίτερα ο κ. Ρουμάνης ο οποίος διετέλεσε επιτυχημένος Στρατηγός και Διοικητής της 95 ΑΔΤΕ γνωρίζει ότι το αποτέλεσμα μιας μάχης κρίνεται από την μαχητικότητα, την πειθαρχία, την οργάνωση και την τήρηση του σχεδίου των εντολών και των οδηγιών.

Ο Αντιπεριφερειάρχης και ο Διοικητής του Γ.Ν.Ρ. συνομίλησαν και αντάλλαξαν απόψεις με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Τμήματος Αιμοδοσίας που λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα, εργάζονται ακούραστα, αψηφώντας τον κίνδυνο και την κούραση, όπως άλλωστε οι συνάδελφοί τους στο Νοσοκομείο και στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα του Νοτίου Αιγαίου και της χώρας, για να στηρίξουν την κοινωνία μας σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή.

Επίσης με την συμπλήρωση μιας εβδομάδας από την λειτουργία της αιμοδοσίας στο «Ελληνικό Προξενείο» και στο πλαίσιο της διαβούλευσης και συνεργασίας με τους φορείς για την αντιμετώπιση της κρίσης του Covid-19 ο κ. Φλεβάρης συναντήθηκε με τον Πρόεδρο των Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου κ. Φιλήμονα Νικολάου στο γραφείο αιμοδοσίας για θέματα που αφορούν την μετεγκατάσταση και την προσέλευση αιμοδοτών.

Ο κ. Νικολάου ευχαρίστησε την Περιφέρεια, τον Περιφερειάρχη και τον κ. Φλεβάρη, ο οποίος παράλληλα έχει την ιδιότητα του Α’ Αντιπροέδρου του Συλλόγου Αιμοδοτών Ρόδου, για την σπουδαία προσφορά ενός απολύτως κατάλληλου και ενδεδειγμένου χώρου στο κέντρο της πόλης για να στεγαστεί και να λειτουργήσει η αιμοδοσία και να συγκεντρωθεί το πολύτιμο αίμα που τόσο πολύ έχει ανάγκη η Ελληνική κοινωνία.

Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε σε στατιστικά στοιχεία του Συλλόγου για την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας στην οδό Ι. Καζούλη 8. Όπως ενδεικτικά είπε, την Δευτέρα που η αιμοδοσία λειτούργησε κανονικά στο Γ.Ν.Ρ. συγκέντρωσε 5-6 φιάλες αίματος. Την επόμενη ημέρα, Τρίτη 17-03-2020 αμέσως με την μετεγκατάσταση συγκεντρώθηκε ο ίδιος ακριβώς αριθμός. Την Τετάρτη επίσης είχαμε τον ίδιο αριθμό. Την Πέμπτη όταν άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστή η μετεγκατάσταση συγκεντρώθηκαν 14 φιάλες. Την Παρασκευή είχαμε άλμα στις 37 μονάδες αίματος. Το Σάββατο η προσφορά αίματος κυμάνθηκε ξανά σε ιδιαίτερα υψηλό αριθμό 34 φιαλών ενώ και την Κυριακή σε 25. Οι αιμοδοσίες συνεχίζονται κανονικά πλέον με ικανοποιητικούς ρυθμούς.

Είναι εμφανές ότι η απόφαση της Περιφερειακής Αρχής να προσφέρει το κατάλληλο κτήριο στο κέντρο της πόλεως, σε ένα χώρο ευήλιο, ευάερο και με μεγάλη αυλή έδωσε λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα και η προσφορά αίματος συνεχίζεται. Η μεταφορά της αιμοδοσίας έδωσε κίνητρο και ώθηση στους αιμοδότες που είχαν δικαιολογημένες αναστολές ή ανησυχία να μεταβούν στο Νοσοκομείο για να αιμοδοτήσουν λόγω της έξαρσης της νόσου. Από την πλευρά του Συλλόγου Αιμοδοτών δηλώνουμε την ικανοποίησή μας και πραγματικά από την πρώτη ημέρα λειτουργούμε όπως πάντα στην πρώτη γραμμή του εθελοντισμού.
Ο κ. Νικολάου στη συνέχεια εξέφρασε ένα αίτημα του Συλλόγου προς τις εταιρείες τηλεφωνίας ή αρμόδιους φορείς που έχουν την σχετική δυνατότητα. Αφορά την μεταφορά της τηλεφωνικής γραμμής του Συλλόγου ή άλλης τηλεφωνικής γραμμής στο κτήριο του Ελληνικού Προξενείου για την διευκόλυνση των αιμοδοτών.

Ο κ. Φλεβάρης με την διττή ιδιότητα του Αντιπεριφερειάρχη και του Αντιπροέδρου του Συλλόγου Αιμοδοτών κάλεσε τους αιμοδότες και όσους μπορούν να δώσουν αίμα να μετακινηθούν για τον σκοπό αυτό στην οδό Ι. Καζούλη 8 στο Ελληνικό Προξενείο και να προσφέρουν την ζωή και τη δύναμη προς τους συνανθρώπους μας που περικλείεται σε λίγο από το αίμα μας και σε λίγα λεπτά από την ζωή μας.

8.jpg

Μια μέρα περπάτησα στη νήσο Ρω… Άναψα κεράκι στον τάφο της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της Κυράς της Ρω και προσκύνησα στο εκκλησάκι του Άη Γιώργη στο μικρό λιμάνι. Μετά αφού κοίταξα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, στάθηκα μπροστά σε μια επιγραφή. Την κοίταξα, διάβασα τι έγραφε και απομακρύνθηκα σιωπηλός. Από τότε κάθε φορά που πάω στη Ρω, πηγαίνω εκεί και στέκομαι μπροστά της ακούγοντας όλα αυτά που θα μου έλεγε αν είχε στόμα και ομιλία.
Ήταν μια από αυτές τις επιγραφές που δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο, που τις βλέπουμε συνεχώς μπροστά μας, σε δρόμους, πλατείες, γέφυρες, φράγματα, λιμάνια, αρχαιολογικούς χώρους, νοσοκομεία, σχολεία, ακόμα και καταμεσής του πιο απομακρυσμένου σημείου.
Όλοι κατά κανόνα την προσπερνούμε και όποιος κατ’ εξαίρεση στρέψει το βλέμμα, δεν εστιάζει ιδιαίτερα στο περιεχόμενο και στους αριθμούς που αναφέρονται. Με δυο λόγια είναι μια από τις επιγραφές αυτές, τις ανάξιες λόγου, στην σημερινή παρακμιακή πραγματικότητα και στον τρόπο σκέψης που διαμορφώθηκε στο μεταπολιτευτικό, βαλκανικό και από πολλές πλευρές αρνητικά ιδιόμορφο και ιδιαίτερο νεοελληνικό μας κράτος.
Ποτέ δεν μας έμαθε κανείς, ούτε μας δίδαξε, ούτε μας είπε δυο λόγια για επιγραφές σαν και αυτή που στέκεται αμίλητη μπροστά μου στα ιερά χώματα της νησιωτικής μας πατρίδας και της Δωδεκανήσου μας, στη νησίδα Ρω. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει, να μας προετοιμάσει και να μας εκπαιδεύσει, πώς να την βλέπουμε και πώς να προσπαθούμε να τοποθετηθούν πολύ περισσότερες σε όλα τα σημεία του χάρτη.
Αν και στέκεται η επιγραφή επιβλητική, έξω από σχολεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα σε εμφανές και προβεβλημένο σημείο, καλοφτιαγμένη, ευδιάκριτη, με σημαιάκια και μεγάλα γράμματα, ποτέ δεν μπήκε μέσα στο σχολείο. Παρέμεινε να στέκει στον αυλότοιχο και στο δρόμο ίσως επειδή έτσι απλά έπρεπε να μπει. Αλλιώς ούτε καν θα υπήρχε, ούτε θα την φωτογράφιζα, ούτε και θα στεκόμουν μπροστά της.
Είναι η γνωστή επιγραφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης που αφορά το επιχειρησιακό πρόγραμμα των νησιών του Αιγαίου. Η συγκεκριμένη γράφει στην ονομασία του έργου που πραγματοποιήθηκε «Αποκατάσταση – Διαμόρφωση Ακρόπολης Παλαιοκάστρου Μεγίστης και Αρχαίου Οχυρού Ρω». Είναι το ΕΣΠΑ. Αυτό που δεν υπάρχει σαν μάθημα στα σχολεία και που όλοι μας, λίγο πολύ, από τα μαθητικά μας χρόνια θεωρούμε κάτι δεδομένο που με «αυτόματο» τρόπο χρηματοδοτείται και πραγματοποιείται (…). Γράφει ακόμα για τον προϋπολογισμό και το ποσό στο οποίο ανέρχεται, τον ανάδοχο που είναι η ΚΒ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και ακόμα πιο κάτω «με την συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι τελευταίες τρεις λέξεις είναι «Στηρίζει ότι αξίζει».
Πήγα και ακούμπησα την επιγραφή σα να ήθελα να την χαιρετίσω. Κούνησα το κεφάλι και έφυγα σκεπτικός. Πριν φύγω χαμογέλασα ρίχνοντας μια τελευταία ματιά γιατί εκεί στο πιο απομακρυσμένο σημείο της Ελληνικής γης και της Ευρώπης είχε πραγματοποιηθεί έργο του ΕΣΠΑ με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και με βαθύτατο συμβολισμό για το που βρίσκονται τα σύνορά μας, η Εθνική μας κυριαρχία και η Ελληνική ΑΟΖ και πως η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβεβαιώνει την χρηματοδότηση έργων στα ιερά αυτά χώματα.
Το μάθημα του ΕΣΠΑ πρέπει να μπει στα σχολεία. Μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία μας μέσα από την εκπαίδευση και την παιδεία. Είναι δυνατόν να αυξηθεί η απορροφητικότητα των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων και των σχετικών κονδυλίων μέσα από την κατεύθυνση εξειδίκευσης του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας αλλά και του Πολιτικού προσωπικού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συνολικά της Δημόσιας Διοίκησης και αντίστοιχα των στελεχών που εργάζονται για το κράτος, τις Περιφέρειες και τους Δήμους.
Είναι επιβεβλημένο, νομικά και ηθικά, αλλά κυρίως είναι ορθό και δίκαιο να αναφέρεται η πηγή της χρηματοδότησης παντού, σε όλα τα έργα, σε όλες τις Ευρωπαϊκές συγχρηματοδοτήσεις, σε όλες τις ανακοινώσεις, τα εγκαίνια και σε κάθε αναφορά για τα έργα που χρηματοδοτούνται. Κάτι διαφορετικό δεν επιτρέπεται και πάνω απ’ όλα δεν είναι σωστό, απλά διαιωνίζει την παρωχημένη κοντόφθαλμη και παλαιομικροπολιτική νοοτροπία που μας οδήγησε ως εδώ, ως το κραχ, την χρεοκοπία και τα ανοικτά θέματα σε σοβαρά ζητήματα και στους περισσότερους τομείς μηδέ εξαιρουμένων και των Εθνικών θεμάτων.
Στο τελευταίο δημοψήφισμα, ψήφισα ναι. Ναι στο Ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας και στη συμμετοχή σε όλους τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το ναι έχασε. Ποτέ δεν αρνήθηκα την ψήφο μου και δεν μετάνιωσα ποτέ. Η ήττα κάποιες φορές είναι τιμή. Κέρδισε το όχι. Στη συνέχεια το όχι έγινε ναι. Η ιστορία καταγράφηκε και δεν περιμένει τον ιστορικό του μέλλοντος να την καταγράψει όπως συνηθίζουν να λένε οι πολλοί. Την ιστορία την ξέρουμε όλοι. Έχει γραφτεί ήδη. Αυτό που δεν έχει γραφεί είναι το «τι μέλλει γεννέσθαι».
Σέβομαι και τιμώ όσους είπαν όχι, όπως οι περισσότεροι φίλοι μου. Τους λόγους μου τους είπαν και ευσταθούσαν σε σημαντικό βαθμό, καθώς έτσι ένιωθαν τότε. Ήταν ίσως μια συναισθηματική έκρηξη κατά της απολύτως εσφαλμένης πολύπλευρης και πολυεπίπεδης πίεσης που αδικαιολόγητα μας ασκήθηκε από παντού. Είπαν όχι, φτάνει ως εδώ. Όλοι το νιώσαμε. Κάποιοι στάθηκαν σε αυτό. Αυτό είναι το νόημα που κυρίως έχω αποδώσει αλλά όλα πλέον είναι ιστορία.
Σήμερα όλοι μαζί, είτε ξεκινάμε από το ναι είτε από το όχι εκείνης της εποχής του πρόσφατου χθες, πρέπει ενωμένοι να βαδίσουμε μπροστά. Γιατί είμαστε Έλληνες και αγαπάμε την Ελλάδα.
Γράφω αυτές τις γραμμές στην επέτειο της 25η Μαρτίου. Την ώρα αυτή που στέκομαι μπροστά στην επιγραφή της Ρω, η Τουρκία έχει αποκλείσει με μία ακόμη Navtex και δεσμεύει την περιοχή του Καστελλορίζου, ως απάντηση στην Ευρωπαϊκή καταδίκη των προκλητικών ενεργειών της σε Αιγαίο και Κυπριακή ΑΟΖ. Ο υδρογραφικός σταθμός του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού εξέδωσε οδηγία προς ναυτιλλομένους, με την οποία αποκλείει την Μεγίστη και τη Ρω για τη διεξαγωγή άσκησης έρευνας και διάσωσης, στις 27 Μαρτίου, από τις 12 το μεσημέρι έως τις 16:00 το απόγευμα, δημιουργώντας ένταση και αυξημένη επιφυλακή στο Αιγαίο.
Το νόημα της 25ης Μαρτίου 1821 είναι διαχρονικό και τα αποτελέσματα του νικηφόρου αγώνα των ηρώων μας πρέπει να διατηρούνται και να επιβεβαιώνονται στο σήμερα της κάθε στιγμής του ελεύθερου βίου μας. Ας γιορτάσουμε την επέτειο της Επανάστασης και του σηκωμού του γένους μας, ορίζοντας τον αγώνα των προγόνων μας ως πρότυπο και ως στόχο, διατήρησης, διαφύλαξης και προάσπισης της Εθνικής μας ανεξαρτησίας που ποτέ δεν έπαψε να κινδυνεύει και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι να σηκώσουμε το σπαθί και το όπλο εκείνων που βροντοφώναξαν τότε «Ελευθερία ή Θάνατος».
Η σημασία της αφαλάτωσης για τα όλα νησιά μας είναι σπουδαία καθώς οι ανάγκες για πόσιμο νερό είναι διαρκείς και αυξανόμενες, ιδιαίτερα την θερινή τουριστική περίοδο. Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Περιφερειάρχη κ. Γιώργου Χατζημάρκου, για κάθε ζήτημα που αφορά την υδροοικονομία και ειδικότερα την εγκατάσταση, λειτουργία, συντήρηση και εκσυγχρονισμό των αφαλατώσεων.
Με απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη κ. Γιάννη Φλεβάρη, η Διεύθυνση Ανάπτυξης Κυκλάδων και το αντίστοιχο Τμήμα Ανάπτυξης Π.Ε. Θήρας χορήγησε άδεια μηχανολογικής εγκατάστασης που αφορά επέκταση και εκσυγχρονισμό του μηχανολογικού εξοπλισμού στην μονάδα αφαλάτωσης της ΔΕΥΑ Θήρας στην περιοχή Πλατειές Έξω Κοντοχωρίου των Φηρών.
Η Διεύθυνση και τα στελέχη της, παρά την υποστελέχωσή της ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της νησιωτικότητας, της εδαφικής ασυνέχειας, των συνεχών μετακινήσεων λόγω του πολυνησιακού χαρακτήρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, καλύπτοντας μεγάλο εύρος αντικειμένου και αδειοδοτήσεων.
Η συγκεκριμένη αδειοδότηση στην Δημοτική Κοινότητα Φηρών περιέχει τους ακόλουθους όρους, που αφορούν την ολοκλήρωσή της εντός 3 ετών, την τήρηση των αναγκαίων προστατευτικών μέτρων ασφαλείας που περιγράφονται αναλυτικά καθώς και την λήψη των μέτρων που απαιτούνται για την προστασία του περιβάλλοντος. Προβλέπεται επίσης περιμετρική περίφραξη και δεντροφυτεύεις με είδη που ευδοκιμούν στην Σαντορίνη.
Η εγκατάσταση αφορά 4 μονάδες αφαλάτωσης των 1.000 κ.μ. έκαστη συνολικής δυναμικότητας παραγωγής 4.000 κ.μ. καθαρού πόσιμου νερού, ημερησίως στα 8 containers που την αποτελούν. Η αξία της μηχανολογικής εγκατάστασης της ΔΕΥΑ Θήρας ανέρχεται σε 3.100.000 ευρώ και η συνολική αξία της εγκατάστασης φτάνει στα 3.500.000 ευρώ.
• Η συλλογή θαλασσινού νερού θα γίνεται από τις 5 υφιστάμενες πλαστικές δεξαμενές, χωρητικότητας 50 κ.μ. έκαστη και για τη λειτουργία της νέας εγκατάστασης αφαλάτωσης δεξαμενές αποθήκευσης συνολικής χωρητικότητας επιπλέον 250 κ.μ.
• Δύο (2) πλαστικές δεξαμενές χωρητικότητας 50 κ.μ. έκαστη, για την προσωρινή συλλογή του παραγόμενου πόσιμου νερού και κατόπιν της τροφοδοσίας από αυτές των δυο υφιστάμενων μεταλλικών δεξαμενών.
• Δύο υφιστάμενες μεταλλικές δεξαμενές για το παραγόμενο πόσιμο νερό, χωρητικότητας 1.000 κ.μ. έκαστη.
Είναι δεδομένο ότι η Σαντορίνη αποτελεί όπως και ολόκληρη η Περιφέρειά μας την ραχοκοκαλιά του Ελληνικού τουρισμού και του παραγόμενου ακαθαρίστου Εθνικού προϊόντος. Υποδομές όπως η συγκεκριμένη αλλά και πολλές άλλες που διεκδικεί η Περιφέρεια για τα νησιά μας θα υποστηρίξουν την τεράστια προσπάθεια που γίνεται στο Νότιο Αιγαίο από τον Περιφερειάρχη και την Περιφερειακή Αρχή. Στόχος είναι να επιστρέφουν πίσω, πόροι ανάλογοι με αυτούς που κατευθύνονται από τις επιχειρήσεις των νησιών προς υποστήριξη της Εθνικής Οικονομίας.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot