Αν ένας φορολογούμενος μπλεχτεί στα γρανάζια των ελεγκτών της φορολογικής διοίκησης, με αντικείμενο ελέγχου την προσαύξηση της περιουσίας του, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι έχει μπλέξει.

Η φορολογική νομοθεσία ορίζει ότι κάθε προσαύξηση περιουσίας που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή ή αιτία, θεωρείται κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα και φορολογείται ως τέτοια κατά τον έλεγχο, δηλαδή με 33%.

Το πρόβλημα όμως είναι τι πραγματικά συνιστά προσαύξηση περιουσίας και πώς ο φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι δεν έχει κλέψει την εφορία, διότι πολύ απλά στο παρελθόν, για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να δηλώσει έσοδα από τόκους καταθέσεων ή την πώληση εισηγμένων μετοχών.

Για αυτά τα στοιχεία και άλλα, τα οποία είτε ήταν αφορολόγητα είτε φορολογούνταν με ειδικό τρόπο, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, με νέα εγκύκλιο την οποία υπογράφει ο αναπληρωτής ΓΓΔΕ Ιωάννης Μπάκας, σημειώνει ότι πρέπει να αποδεικνύονται από τον φορολογούμενο με τα κατάλληλα νόμιμα δικαιολογητικά.

Μπερδέματα προμηνύονται και σε τυχόν περιπτώσεις δωρεών, γονικών παροχών και κληρονομιών, καθώς όπως ορίζεται στην εγκύκλιο πρέπει να ελέγχεται αν υπήρχε η δυνατότητα από τον δωρητή, τον δανειοδότη, τον παρέχοντα, τον κληρονομούμενο, να καταβάλει ποσά που επικαλείται ο φορολογούμενος, καθώς και αν έχουν καταλογιστεί τα ποσά που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (π.χ. τέλη χαρτοσήμου, φόρος γονικής παροχής, φόρος δωρεάς κ.λπ.).

Παρ' όλα αυτά, η ΓΓΔΕ κάνει προσπάθειες να λύσει κάποιες από τις κραυγαλέες περιπτώσεις ταλαιπωρίας των φορολογουμένων, όταν ήλθαν αντιμέτωποι με έλεγχο για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Διευκρινίζεται για παράδειγμα ότι αν πάρει ένας φορολογούμενος χρήματα από έναν τραπεζικό λογαριασμό και τα μεταφέρει σε έναν άλλο τραπεζικό λογαριασμό, δεν συνιστούν κατ' ανάγκη φορολογητέο εισόδημα.

Ομως στην εγκύκλιο ορίζεται ότι στις μεταφορές χρηματικών ποσών μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών εξετάζονται και διερευνάται ο λόγος που πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές μεταφοράς των ποσών αυτών αφού προσκομίσει ο φορολογούμενος τα σχετικά έγγραφα.

Δηλαδή το θέμα που πρέπει να εξετάζεται δεν είναι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ανάληψης και κατάθεσης στον ίδιο ή άλλο τραπεζικό λογαριασμό, αλλά αν τα αναληφθέντα ποσά υπερκαλύπτουν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, έτσι ώστε να μη δικαιολογούνται μεταγενέστερες καταθέσεις ίσου ή άλλου ποσού στον ίδιο ή άλλο λογαριασμό.

Σ' αυτή την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και να τεκμηριωθεί από τον έλεγχο ότι οι συγκεκριμένες αναλήψεις που έγιναν από τον φορολογούμενο από έναν ή περισσότερους λογαριασμούς δαπανήθηκαν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί εφικτή η επανακατάθεση των ποσών αυτών σε ίδιους ή άλλους λογαριασμούς.

Επιπλέον, ο έλεγχος κρίνει και τεκμηριώνει εάν πρόκειται ή όχι για «πρωτογενείς καταθέσεις», δηλαδή για ποσά που προέρχονται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία και δεν προέρχονται από αναλήψεις από άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Στο παρελθόν έχουν εντοπιστεί πολλές περιπτώσεις στις οποίες φορολογούμενοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την επιβολή συντελεστή 33% ακόμη και στην περίπτωση προθεσμιακών καταθέσεων οι οποίες στη λήξη τους εμφανίζονταν για μία ημέρα στον τραπεζικό τους λογαριασμό και στη συνέχεια τα χρήματα έμπαιναν εκ νέου σε προθεσμιακή κατάθεση. Ανάλογα μπλεξίματα είχαν και φορολογούμενοι οι οποίοι πήραν τα χρήματά τους από μια τράπεζα και τα κατέθεσαν σε μια άλλη, ενώ πολλαπλάσια προβλήματα αντιμετώπισαν όσοι έβγαλαν κεφάλαια στο εξωτερικό και τα επανεισήγαγαν στη χώρα, ακόμα και αν αυτά τα χρήματα ήταν νομίμως αποκτηθέντα και πλήρως φορολογηθέντα.

Η εγκύκλιος προσπαθεί να επιλύσει ορισμένες κραυγαλέες περιπτώσεις μέσω των αναγκαίων διευκρινίσεων, παραμένει όμως δεδομένο ότι έλεγχος για προσαύξηση περιουσίας είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε κοστούμι φόρων.

H απόφαση της ΓΓΔΕ

ΘΕΜΑ: Διευκρινίσεις για θέματα ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών και προσαύξησης περιουσίας.

Απαντώντας σε προφορικά και γραπτά ερωτήματα περί της ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών και προσαύξησης περιουσίας για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Α' Ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15, 16, 17, 18 και 19 του ν. 2238/1994, καθώς και σύμφωνα με διευκρινιστικές εγκυκλίους και διοικητικές λύσεις που είχαν εκδοθεί μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 2013, προβλέπεται προσδιορισμός φορολογητέας ύλης με βάση τις δαπάνες διαβίωσης των φορολογουμένων και των προσώπων που συνοικούν με αυτόν και τον βαρύνουν, όταν το συνολικό ποσό που προσδιορίζεται με τα ως άνω σχετικά άρθρα είναι ανώτερο από το συνολικό εισόδημά του.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης ζ' της παρ. 2 του άρθρου 19 του ανωτέρω νόμου, η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων περιορίζεται ή καλύπτεται μεταξύ άλλων, με ανάλωση κεφαλαίου που αποδεδειγμένα έχει φορολογηθεί κατά τα προηγούμενα έτη ή νόμιμα απαλλαγεί από το φόρο.

2. Με την 1037965/356/0012/ΠΟΛ.1094/23.3.1989 διαταγή του Υπουργείου Οικονομικών καθώς και με την παράγραφο 7 του άρθρου 3 του ν. 3842/2010 που τροποποίησε την παράγραφο 2, περίπτωση ζ', του άρθρου 19 του ν. 2238/1994, για τον υπολογισμό του κεφαλαίου που σχηματίζεται κάθε έτος, λαμβάνονται υπόψη εισοδήματα που είχαν φορολογηθεί ή είχαν νόμιμα απαλλαγεί από το φόρο, εισπράχθηκαν αποδεδειγμένα και τα οποία προκύπτουν από τον συμψηφισμό των θετικών και αρνητικών στοιχείων του ίδιου έτους. Εάν σε κάποιο έτος προκύψει αρνητικό υπόλοιπο τούτο επηρεάζει αρνητικά τα θετικά στοιχεία των προηγούμενων ετών.

Επίσης τα έτη αυτά θα πρέπει να είναι συνεχόμενα και να φτάνουν μέχρι το προηγούμενο του έτους που επικαλείται ο φορολογούμενος (κρινόμενο έτος). Το θετικό αλγεβρικό άθροισμα όλων αυτών των ετών θα αποτελέσει το συνολικό κεφάλαιο που σχηματίστηκε αυτά τα έτη.

3. Τα ως άνω αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 ίσχυαν για υποθέσεις και διαχειριστικές περιόδους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013. Από την 1 Ιανουαρίου 2014 και μετά, ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 30, 31, 32, 33 και 34 του ν. 4172/2013 (ΦΕΚ 167 Α') όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί με την ΠΟΛ.1076/26.3.2015. Συγκεκριμένα οι διατάξεις περί ανάλωσης κεφαλαίου αναφέρονται στην περίπτωση ζ', της παρ. 2 του άρθρου 34 του ν. 4172/2013, ερμηνεύθηκαν με την ΠΟΛ.1076/26.3.2015 και δεν έχουν διαφοροποιηθεί σε σχέση με τις διατάξεις που ίσχυαν με τον ν. 2238/1994.

4. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση που ο φορολογούμενος εξαιρείται από τον εναλλακτικό τρόπο υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας με βάση τα άρθρα 31 και 32 του ν. 4172/2013 (π.χ. ανάπηρος για επιβατικό αυτοκίνητο), ή για τα κρινόμενα έτη δεν εφαρμοζόταν η δαπάνη απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (πόθεν έσχες ) του άρθρου 32 ν. 4172/2013 και δεν έχει φορολογηθεί το εισόδημά του βάσει προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίου τότε το αρνητικό υπόλοιπο που προκύπτει από την ανάλωση επηρεάζει αρνητικά τα θετικά υπόλοιπα του συνόλου των ετών που επικαλείται ο φορολογούμενος. Στην περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν υποχρεούται σε υποβολή δήλωσης βάσει των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων, τότε δεν υπάρχει κεφάλαιο προς επίκληση για το έτος αυτό και λαμβάνεται ως μηδενικό.

Επίσης, αν σε κάποιο έτος έχει προκύψει αρνητικό υπόλοιπο και το εισόδημα έχει φορολογηθεί βάσει τεκμηρίων τότε αυτό το υπόλοιπο δεν θα συμψηφιστεί με τα θετικά υπόλοιπα των ετών που επικαλείται ο φορολογούμενος (θεωρείται μηδενικό). Διευκρινίζεται ότι τα έτη προς επίκληση πρέπει να είναι συνεχόμενα μέχρι το προηγούμενο του κρινόμενου έτους. Το θετικό αλγεβρικό άθροισμα όλων των ετών θα αποτελέσει το συνολικό κεφάλαιο που σχηματίστηκε αυτά τα έτη (σχετ. η ΠΟΛ.1076/26.3.2015).

Β' Προσαύξηση περιουσίας

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθ. 21 του ΚΦΕ, κάθε προσαύξηση περιουσίας που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή ή αιτία, θεωρείται κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

2. Επιπλέον, με τις διατάξεις του άρθρου 39 του ΚΦΔ ορίζεται ότι σε περίπτωση διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 21 του ΚΦΕ, η προσαύξηση αυτή δεν υπόκειται σε φορολογία, εφόσον ο φορολογούμενος αποδείξει την πραγματική πηγή αυτής, καθώς επίσης και ότι αυτή είτε έχει υπαχθεί σε νόμιμη φορολογία, είτε απαλλάσσεται από τον φόρο σύμφωνα με ειδικές διατάξεις.

3. Οι διατάξεις της ως άνω παραγράφου αναφέρονται σε οποιαδήποτε προσαύξηση περιουσίας, που προέρχεται από παράνομη ή αδικαιολόγητη ή άγνωστη πηγή και αιτία προέλευσης, και ορίζεται ότι ο φορολογούμενος, έχει τη δυνατότητα να αποδείξει την πραγματική πηγή ή την αιτία προέλευσης ή ότι η εν λόγω προσαύξηση φορολογήθηκε ή απαλλάχθηκε νόμιμα. Σε περίπτωση που οι αποδείξεις δεν είναι ικανοποιητικές, η οποιαδήποτε προσαύξηση της περιουσίας χαρακτηρίζεται και φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα.

4. Η προσαύξηση της περιουσίας μπορεί να αναφέρεται σε κινητή ή ακίνητη περιουσία οποιασδήποτε μορφής, όπως οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη, αεροσκάφη, τραπεζικές καταθέσεις και πάσης φύσεως χρεόγραφα, (μετοχές, τοκομερίδια, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια κλπ.), η οποία δεν δικαιολογείται από τα εισοδήματα που δηλώνει ο φορολογούμενος. Η μεταβολή της σύνθεσης ή της διατήρησης της περιουσίας δεν σημαίνει απαραίτητα και την προσαύξησή της.

5. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε προσαύξηση περιουσίας διαπιστωθεί κατά τον έλεγχο, προκειμένου να φορολογηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγρ. 4 του άρθρου 29 του ΚΦΕ, δηλαδή με συντελεστή τριάντα τρία τοις εκατό (33%), απαιτείται να ελέγχονται και να συνεκτιμώνται και οι τυχόν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων του άρθρου 32 του ΚΦΕ.

6. Για την δικαιολόγηση προσαύξησης περιουσίας μέσω διάθεσης περιουσιακών στοιχείων ή μέσω απόκτησης εισοδημάτων που στο παρελθόν δεν υπήρχε η υποχρέωση της αναγραφής τους στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, είτε γιατί ήταν αφορολόγητα είτε γιατί φορολογούνταν με ειδικό τρόπο (πχ. τόκοι, πώληση εισηγμένων μετοχών), πρέπει να αποδεικνύονται με τα κατάλληλα νόμιμα δικαιολογητικά.

7. Επίσης, σε όσες περιπτώσεις επικαλείται ο φορολογούμενος ότι η προσαύξηση περιουσίας προέρχεται από δωρεά, δανειοδότηση, γονική παροχή, κληρονομιά κλπ, πρέπει να ελέγχεται αν υπήρχε η δυνατότητα από τον δωρητή, τον δανειοδότη, τον παρέχοντα, τον κληρονομούμενο, να καταβάλλει ποσά που επικαλείται ο φορολογούμενος, καθώς και αν έχουν καταλογιστεί τα ποσά που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (π.χ. τέλη χαρτοσήμου , φόρος γονικής παροχής , φόρος δωρεάς κ.λπ.).

8. Η προσαύξηση της περιουσίας που προκύπτει από τον έλεγχο τραπεζικών λογαριασμών πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς, καθόσον αναλήψεις / καταθέσεις μπορεί να αφορούν συναλλαγές-κινήσεις που δεν συνιστούν κατ' ανάγκη φορολογητέο εισόδημα. Περαιτέρω μεταφορές χρηματικών ποσών μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών εξετάζονται και διερευνάται ο λόγος που πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές μεταφοράς των ποσών αυτών αφού προσκομίσει ο φορολογούμενος τα σχετικά έγγραφα.

Δηλαδή το θέμα που πρέπει να εξετάζεται δεν είναι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ανάληψης και κατάθεσης στον ίδιο ή άλλο τραπεζικό λογαριασμό αλλά αν τα αναληφθέντα ποσά υπερκαλύπτουν δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών, έτσι ώστε να μην δικαιολογούνται μεταγενέστερες καταθέσεις ίσου ή άλλου ποσού στον ίδιο ή άλλο λογαριασμό.

Σ' αυτήν την περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί και να τεκμηριωθεί από τον έλεγχο ότι, οι συγκεκριμένες αναλήψεις που έγιναν από τον φορολογούμενο από έναν ή περισσότερους λογαριασμούς δαπανήθηκαν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων ή λοιπών δαπανών οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί εφικτή η επανακατάθεση των ποσών αυτών σε ίδιους ή άλλους λογαριασμούς.

Επιπλέον ο έλεγχος κρίνει και τεκμηριώνει εάν πρόκειται ή όχι για «πρωτογενείς καταθέσεις», δηλαδή για ποσά που προέρχονται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία και δεν προέρχονται από αναλήψεις από άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς. Σημειώνεται ότι δεν αντίκειται στη φορολογική νομοθεσία η ανάληψη χρηματικών ποσών και η αποδεδειγμένη επανακατάθεση μέρους ή του συνόλου αυτών και ούτε προβλέπεται χρονικός περιορισμός για την διαδικασία κίνησης χρηματικών κεφαλαίων.

9. Όταν δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η προσαύξηση της περιουσίας, τότε αυτή φορολογείται στη χρήση που διαπιστώνεται από τον έλεγχο ότι επήλθε. Ο φορολογούμενος δύναται σε κάθε περίπτωση να αποδείξει ότι ο χρόνος αυτός είναι διάφορος από αυτόν που διαπιστώθηκε από τον έλεγχο.

10. Για χρήσεις πριν από την 01/01/2014, σχετικές είναι οι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 48 του ν. 2238/1994.

Πηγή: euro2day.gr

Δεν εκπίπτουν οι δαπάνες για εξόφληση λογαριασμών ΔΕΚΟ για ποσά άνω των 500 ευρώ εφόσον η πληρωμή τους γίνεται από τα γκισέ των ταμείων των εταιρειών και όχι από τράπεζα σύμφωνα με εγκύκλιο που εξέδωσε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ)

Η εγκύκλιος της ΓΓΔΕ δίνει οδηγίες για την εκπτωση δαπανών που αφορούν σε εξόφληση συναλλαγών με ΔΕΚΟ ή δημοτικές επιχειρήσεις προκειμένου για την προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος και νερού για ποσά άνω των 500 ευρώ Σύμφωνα με την εγκύκλιο ορίζεται ότι δεν εκπίπτει κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής.

Επίσης έχει διευκρινισθεί ότι οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί εντός του φορολογικού έτους αλλά δεν έχουν εξοφληθεί στο έτος αυτό, κρίνονται οριστικά, ως προς την εκπεσιμότητά τους, στο φορολογικό έτος που θα λάβει χώρα η εξόφληση αυτών.

Στην περίπτωση που στο έτος εξόφλησης των δαπανών διαπιστωθεί ότι οι δαπάνες αυτές εξοφλήθηκαν χωρίς να γίνει χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής (π.χ. με μετρητά), η επιχείρηση υποχρεούται να υποβάλλει τροποποιητική δήλωση του φορολογικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η συναλλαγή, προσθέτοντας τα ποσά αυτών των δαπανών ως θετική λογιστική διαφορά. Από ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην ΓΓΔΕ, προκύπτει ότι πολλές επιχειρήσεις εξοφλούν τους λογαριασμούς προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στα ταμεία των ΔΕΚΟ ή δημοτικών επιχειρήσεων, είτε πρόκειται για λογαριασμούς ληξιπρόθεσμους ή όχι, είτε πρόκειται για οφειλές που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς διακανονισμού. Οι αιτούντες επισημαίνουν ότι οι παροχείς ρεύματος και ύδρευσης χρησιμοποιούνται ως οργανισμοί στους οποίους μέσω της εξόφλησης των τιμολογίων τους γίνεται και η είσπραξη χρημάτων υπέρ τρίτων, γεγονός που ενδυναμώνει την φερεγγυότητά τους ως εισπρακτικός μηχανισμός και ζητούν τη φορολογική έκπτωση των δαπανών που αφορούν σε εξόφληση των υπόψη συναλλαγών, στα ταμεία των ΔΕΚΟ ή δημοτικών επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με την ΓΓΔΕ η υπηρεσία Εξυπηρέτησης Μεγάλων Πελατών της ΔΕΗ έκανε γνωστό ότι η εξόφληση ληξιπρόθεσμων και μη λογαριασμών μπορεί να πραγματοποιείται με τη χρήση του ηλεκτρονικού κωδικού πληρωμής στο ταμείο των τραπεζών, στα μηχανήματα αυτόματων συναλλαγών των τραπεζών, στις αυτόματες ταμειακές μηχανές (ATM) και μέσω internet (e-banking). Τα ίδια ισχύουν και για την εξόφληση οφειλών οι οποίες υπάγονται σε διακανονισμό. Τα ανωτέρω περιγράφονται και στις χρήσιμες πληροφορίες που δίδονται στον ιστότοπο της ΔΕΗ.

Κατόπιν όλων όσων αναφέρθηκαν παραπάνω και δεδομένου ότι οι υπόψη διατάξεις δημοσιεύθηκαν τον Ιούλιο του 2013 και ότι δεν ορίζονται εξαιρέσεις που αφορούν σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών και παρέχεται η δυνατότητα εξόφλησης ληξιπρόθεσμων και μη λογαριασμών καθώς και οφειλών που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς διακανονισμού με τη χρήση τραπεζικών μέσων, η υπηρεσία δεν μπορεί να κάνει δεκτό το αίτημα περί φορολογικής έκπτωσης των δαπανών που αφορούν σε προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος και νερού από ΔΕΚΟ ή δημοτικές επιχειρήσεις σε περίπτωση εξόφλησής τους στα ταμεία τους.

www.dikaiologitika.gr

Τους δικαιούχους για δεύτερη σύνταξη από το ΙΚΑ λόγω γήρατος ορίζει με εγκύκλιό του το ΙΚΑ για όσους μπορούν να κατοχυρώσουν όριο ηλικίας μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2010.

Σύμφωνα με την εν λόγω εγκύκλιο οι ασφαλισμένοι που λαμβάνουν σύνταξη λόγω γήρατος ή αναπηρίας από άλλο φορέα κύριας ασφάλισης ή από το Δημόσιο – εκτός από τους συνταξιούχους του ΟΓΑ και τους συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη ως ανάπηροι και θύματα πολέμου καθώς και τις μητέρες που λαμβάνουν ισόβια σύνταξη πολύτεκνης, εφόσον κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας που απαιτείται σε κάθε περίπτωση για την απονομή πλήρους σύνταξης και έχουν πραγματοποιήσει τις αντίστοιχες προς το όριο ηλικίας πλήρους σύνταξης ελάχιστες ημέρες ασφάλισης, οι οποίες δεν μπορεί να λιγότερες από 6.000.

Σύμφωνα με τις διατάξεις, προβλέπεται και η δυνατότητα χορήγησης δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος με μειωμένο κατά 50% ποσό. Για τις γυναίκες ασφαλισμένες που έχουν 4.800 ημέρες μεικτής ασφάλισης, από 1-1-2011, το όριο ηλικίας των 60 ετών, που ίσχυε το 2010 για τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος, μειωμένης κατά 50%, σύμφωνα με τον Ν. 3863/2010, αυξάνεται κατά ένα έτος και κάθε επόμενο έτος, μέχρι τη συμπλήρωση του 65ουέτους της ηλικίας.

Στην περίπτωση αυτή οι ασφαλισμένες δικαιούνται δεύτερη σύνταξη λόγω γήρατος στο όριο ηλικίας που έχει διαμορφωθεί κατά την εν λόγω αύξηση και ισχύει κατά το έτος που συμπληρώνεται το 60ο έτος της ηλικίας τους. Επομένως το κριτήριο που καθορίζει την ηλικία στην οποία χορηγείται δεύτερη μειωμένη σύνταξη λόγω γήρατος στις γυναίκες ασφαλισμένες είναι το έτος κατά το οποίο συμπληρώνουν το 60ο έτος της ηλικίας τους.

Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που καθορίζονται από το νόμο 4093/2012 ισχύουν, βάσει της εγκυκλίου, για όσους από 1η Ιανουαρίου 2013 δικαιούνται  χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος από ίδιο δικαίωμα σε ασφαλισμένους που δεν είχαν θεμελιώσει ή κατοχυρώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2012 ισχύουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που καθορίζονται από το νόμο 4093/2012.

Δείτε εδώ την εγκύκλιο

enikonomia.gr

Οι αλλαγές που επέρχονται στη ρύθμιση των 100 δόσεων περιγράφονται στην αναλυτική εγκύκλιο που εξέδωσε το ΥΠΟΙΚ.

Επιτόκιο 5,05% για οφειλές άνω των 5.000 ευρώ, λιγότερες δόσεις για τους έχοντες και άτοκη καταβολή μόνο για όσους βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και χαμηλότερο επιτόκιο για τη ρύθμιση των 12 δόσεων προβλέπει η εγκύκλιος για τις αλλαγές της ρύθμισης των 100 δόσεων για χρέη προς την εφορία.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, οι οφειλές που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση, επιβαρύνονται με τόκο, του οποίου το επιτόκιο υπολογίζεται με βάση το ισχύον επιτόκιο αναφοράς για πράξεις αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, (σήμερα 0,05% ) πλέον 5 εκατοστιαίων μονάδων ετησίως υπολογισμένο (ΕΚΤ + 5%). Το σχετικό επιτόκιο ΕΚΤ θα είναι αυτό, που έχει οριστεί και ισχύει την 15.10.2015.

Η νέα επιβάρυνση στη ρύθμιση των άρθρων 1-17 ν. θα υπολογιστεί για την υπολειπόμενη ρυθμισμένη οφειλή την 15.10.2015, (ήτοι μετά την παρέλευση διμήνου από τη δημοσίευση του ν. 4336/2015).

Κατ' εξαίρεση, βασικές συνολικές οφειλές μέχρι 5.000€ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης του ν. 4321/2015, εξακολουθούν να μην επιβαρύνονται με προσαυξήσεις/τόκους εκπρόθεσμης καταβολής ή το ανωτέρω επιτόκιο, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α. ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο που δεν ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα,

β. η ακίνητη περιουσία του οφειλέτη, όπως προκύπτει από την τελευταία δήλωση περιουσιακής κατάστασης (Ε9), είναι αντικειμενικής αξίας μέχρι 150.000 ευρώ και

γ. η υπαγόμενη στη ρύθμιση βασική οφειλή υπερβαίνει το 50% του δηλωθέντος ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη.

Οι ανωτέρω προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν μετά την παρέλευση διμήνου από τη δημοσίευση του ν. 4336/2015, ήτοι την 15.10.2015 και εξετάζονται όπως έχουν διαμορφωθεί την ανωτέρω ημερομηνία.

2. Απώλεια ρύθμισης

Ορίζεται η υποχρέωση τακτοποίησης κατά νόμιμο τρόπο, από την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση και μετά, των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ατομικών καθώς και αυτών για τις οποίες υπάρχει ευθύνη καταβολής, οι οποίες έχουν βεβαιωθεί στη Φορολογική Διοίκηση εντός τριών (3) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής της, προκειμένου να μην απολεσθεί η ρύθμιση.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με το νέο λόγο απώλειας, η ρύθμιση χάνεται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία βεβαίωσης, εάν ο οφειλέτης: α) δεν έχει εξοφλήσει το σύνολο των ληξιπροθέσμων μη ρυθμισμένων οφειλών του, β) δεν έχει υπαγάγει το σύνολο των ληξιπροθέσμων οφειλών του σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής και γ) δεν υφίσταται καθεστώς αναστολής είσπραξης για τις ανεξόφλητες, μη ρυθμισμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές του ατομικές ή από συνυποχρέωση/ συνυπευθυνότητα.

Για την ως άνω τακτοποίηση, παρέχεται στον οφειλέτη προθεσμία τριών (3) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής των οφειλών ή από την έναρξη ισχύος του νόμου, ήτοι από 19.8.2015, λαμβανομένης υπόψη της ευνοϊκότερης για τον φορολογούμενο εκ των ανωτέρω προθεσμιών.

Αναλυτικότερα, η ρύθμιση χάνεται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής σύμφωνα με τα στοιχεία βεβαίωσης, εάν ο οφειλέτης:

α. δεν έχει εξοφλήσει το σύνολο των ληξιπροθέσμων μη ρυθμισμένων οφειλών του,

β. δεν έχει υπαγάγει το σύνολο των ληξιπροθέσμων οφειλών του σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής και

γ. δεν υφίσταται καθεστώς αναστολής είσπραξης για τις ανεξόφλητες, μη ρυθμισμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές του ατομικές ή από συνυποχρέωση/συνυπευθυνότητα.

Επισήμανση: Για την ως άνω τακτοποίηση, παρέχεται στον οφειλέτη προθεσμία 30 ημερών, από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης υπερημερίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 47 του ΚΦΔ και 7 του ΚΕΔΕ, που θα κοινοποιηθεί στον οφειλέτη από την ημερομηνία ισχύος του ν. 4336/2015, ήτοι από την 19.8.2015 και εφεξής και κατά τη κατά τη διάρκεια της ρύθμισης.

2. Μείωση της διάρκειας της ρύθμισης

Η εγκύκλιος παρέχει στο Δημόσιο, το δικαίωμα να μειώσει τη διάρκεια της χορηγηθείσας ρύθμισης, μετά τη συμμόρφωση του οφειλέτη στη ρύθμιση, εφόσον οποτεδήποτε, καθ' όλη τη διάρκεια της ρύθμισης, διαπιστωθεί ότι ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα με τα οικονομικά του δεδομένα, να πληρώνει την οφειλή του σε λιγότερες δόσεις από τις αρχικά χορηγηθείσες.

Γ. Ρύθμιση διατάξεων άρθρου 43 Κ.Φ.Δ.

1. Τόκος υπερημερίας

Η υπαγωγή του φορολογούμενου σε πρόγραμμα ρύθμισης δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωση καταβολής τόκων επί των ρυθμιζόμενων οφειλών. Ως ποσοστό με το οποίο υπολογίζονται οι τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής, αντί των κατά Κ.Ε.Δ.Ε./Κ.Φ.Δ. τόκων ή προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής( 8% ) ορίζεται το ισχύον επιτόκιο αναφοράς για πράξεις αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά την ημερομηνία της αίτησης υπαγωγής, πλέον πέντε τοις εκατό (5%), ετησίως υπολογισμένο. Η αλλαγή του επιτοκίου θα ισχύσει για το υπολειπόμενο μέρος της ρύθμισης.

Για τις νέες ρυθμίσεις, για τις οποίες η αίτηση υποβάλλεται μετά την 15.10.2015, το σχετικό επιτόκιο ΕΚΤ θα είναι αυτό, όπως έχει οριστεί κατά την ημερομηνία αίτησης για υπαγωγή στη ρύθμιση.

2. Αναστολή προϋποθέσεων υπαγωγής

Αναστέλλεται για 2 χρόνια η υποχρέωση για χρήση εμπράγματος εγγυήσεων και εξασφαλίσεων για συμμετοχή στη ρύθμιση. Εγγυήσεις, διασφαλίσεις ή εμπράγματες ασφάλειες, που τυχόν έχουν παρασχεθεί κατ' εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, εξακολουθούν να ισχύουν. Η αναστολή καταλαμβάνει και τις ήδη χορηγηθείσες ρυθμίσεις, ενώ με την επανέναρξη ισχύος των ανωτέρω διατάξεων (από 15.8.2017), η υποχρέωση προσκόμισης των ως άνω δικαιολογητικών και εγγυήσεων δεν καταλαμβάνει τις ήδη χορηγηθείσες ρυθμίσεις κατά τη διάρκεια της αναστολής.

Δ. «Πάγια» Ρύθμιση διατάξεων υποπαραγράφου Α2 παρ. Α άρθρου πρώτου Ν.4152/2013.

1. Επιτόκιο για 12μηνη ρύθμιση

Σε άλλη διάταξη προβλέπεται η μείωση του επιτοκίου για την πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων από 8% που ήταν ως τώρα στο 5% που προσαύξηση με την οποία επιβαρύνονται οι υπαχθείσες στη ρύθμιση των ανωτέρω διατάξεων οφειλές και ως εκ τούτου μειώνεται το επιτόκιο με το οποίο επιβαρύνονται οι υπαγόμενες στη ρύθμιση οφειλές. Αναλυτικότερα :

Ως ποσοστό με το οποίο υπολογίζονται οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, με τις οποίες επιβαρύνεται από 01.01.2013 η βασική ληξιπρόθεσμη υπαχθείσα στη ρύθμιση οφειλή, αντί των προσαυξήσεων ή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής κατά Κ.Ε.Δ.Ε και κατά Κ.Φ.Δ., ορίζεται το ισχύον επιτόκιο αναφοράς για πράξεις αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά την ημερομηνία της αίτησης υπαγωγής, πλέον πέντε τοις εκατό (5%), ετησίως υπολογισμένο. Το ανωτέρω ποσοστό προσαυξήσεων παραμένει σταθερό καθ' όλη τη διάρκεια της ρύθμισης.

Για το χρονικό διάστημα έως και την 14.10.2015 η προσαύξηση εκπρόθεσμης καταβολής συνεχίζει να υπολογίζεται με το ισχύον επιτόκιο αναφοράς για πράξεις αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά την ημερομηνία της αίτησης υπαγωγής πλέον οκτώ τοις εκατό (8%), ετησίως υπολογισμένο. Μετά την ανωτέρω ημερομηνία και για τις ανεξόφλητες δόσεις υφιστάμενων ρυθμίσεων, η σχετική προσαύξηση υπολογίζεται με το επιτόκιο ΕΚΤ, όπως έχει οριστεί και ισχύει την 15.10.2015 πλέον πέντε τοις εκατό (5%), ετησίως υπολογισμένο. Για τις νέες ρυθμίσεις που χορηγούνται μετά την ανωτέρω ημερομηνία, το σχετικό επιτόκιο ΕΚΤ θα είναι αυτό, όπως έχει οριστεί κατά την ημερομηνία αίτησης για υπαγωγή στην πάγια ρύθμιση.

Ε. Γενικές επισημάνσεις

1. Εκ παραδρομής μη καταβολή ποσοστού δόσης

Για λόγους χρηστής διοίκησης και προστασίας της εύλογης εμπιστοσύνης του Διοικούμενου, απώλεια ρύθμισης δεν επέρχεται όταν ο φορολογούμενος εκ παραδρομής δεν έχει καταβάλει το ποσό επιβάρυνσης εκπρόθεσμης καταβολής δόσης ή εν γένει εξαιτίας ποσών μικρού ύψους που έχουν παραμείνει ανεξόφλητα από παραδρομή. Οι προϊστάμενοι των Δ.Ο.Υ./ Ελεγκτικών Κέντρων/ Ε.Μ.ΕΙΣ/ Τελωνείων, παρακαλούνται για τις ενέργειές τους σε τέτοιες περιπτώσεις, ώστε τα εκ παραδρομής μη καταβληθέντα ποσά να καλύπτονται από το φορολογούμενο, οι δε ρυθμίσεις να μην θεωρούνται απωλεσθείσες.