Η ρύπανση που δημιουργείται στις ακτές της Λέσβου από τον τεράστιο όγκο πλαστικών βαρκών και σωσιβίων που αφήνουν πίσω τους οι  πρόσφυγες όταν φθάνουν στο νησί, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και καιρό τοπικούς φορείς.

Ένας νεαρός αρχιτέκτονας  ο 25χρονος Τζέι Μέξης (Jai Mexis)  ο οποίος βρέθηκε ως εθελοντής στη Λέσβο με την «κοινωνική κουζίνα» βρήκε τον τρόπο να αξιοποιήσει τις βάρκες και τα σωσίβια που αποτελούν σκουπίδια στις ακτές δίνοντας παράλληλα λύση και στις αυξημένες ανάγκες που δημιουργούνται το χειμώνα για τη δημιουργία υποδομών προσωρινής  φιλοξενίας προσφύγων.

Μαζί με τον Μυτιληνιό  αρχιτέκτονα τον Γιώργο Μαλακό, ο Τζέι Μέξη άρχισε να φτιάχνει σκηνές στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ στη Νέαπολη της Μυτιλήνης. « Υπήρχαν εκεί, κάποιοι σιδερένιοι σκελετοί από τις σκηνές και σκέφθηκα ότι θα μπορούσαμε να  «ντύσουμε» τους σκελετούς αυτούς και να φτιάξουμε ξανά σκηνές. Χρησιμοποιούμε τα πάντα, εκτός από το πλαστικό από τις βάρκες, τους ξύλινους ή πλαστικούς πάτους,  μέχρι τα σχοινιά από τις βάρκες για να δέσουμε τα υλικά που συγκεντρώνουμε.  Με τη βοήθεια και άλλων εθελοντών μέσα σε λίγες ημέρες φτιάξαμε, έξι μεγάλες σκηνές» λέει στα «Νέα της Λέσβου» .

«Είναι ένας τρόπος να για μην αχρηστεύονται όλα αυτά τα υλικά στις παραλίες. Πέρα από το ότι αξιοποιούνται και απομακρύνονται από τις παραλίες όλες αυτές οι βάρκες και τα σωσίβια, βρίσκουμε και λύση στο ζήτημα της στέγασης αυτών των ανθρώπων» λέει ο κ. Γιώργος Μαλακός

Ο Τζέι Μέξης, Έλληνας  με καταγωγή από τις Σπέτσες  που μεγάλωσε στην Ινδία έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στην Σκωτία ενώ ασχολείται με την λεγόμενη  «ανθρωπιστική αρχιτεκτονική» με διπλωματική για τους πρόσφυγες η οποία βραβεύθηκε από το Δήμαρχο της Γλασκώβης. Έχει ασχοληθεί  επίσης με τον σχεδιασμό πρόσθετων μελών σε αναπήρους με τη βοήθεια  της τεχνολογίας των τρισδιάστατων εκτυπωτών ( 3D printers)  προσφέροντας πολύ σημαντική βοήθεια σε πρόσφυγες.

Το 2014 ήταν μέλος αποστολής στην Ιορδανία όπου συμμετείχε με σχέδιά του, στην κατασκευή δυο κτιρίων στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό που υπάρχει εκεί. «Εκεί φτιάχθηκε ο μεγαλύτερος οικισμός μέσα σε τρεις μήνες. Ένας άλλος «Βόλος» έγινε μέσα σε μερικές εβδομάδες» μας λέει χαρακτηριστικά.  Αυτό το διάστημα βρίσκεται σε επαφή με το Δήμο του Άμστερνταμ προκειμένου να μεταβεί να βοηθήσει με την τεχνογνωσία του σε ένα πρωτοποριακό κέντρο για τους πρόσφυγες που πρόκειται να γίνει εκεί.

Στη Μυτιλήνη βρέθηκε ακολουθώντας μια αποστολή εθελοντών της Κοινωνικής Κουζίνας. «Στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ όπου είναι η έδρα της κοινωνικής κουζίνας στη Μυτιλήνη, είδα ότι θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα υλικά και να φτιάξουμε σκηνές που τόσο έχει ανάγκη το νησί» λέει ο ίδιος.

Η ιδέα του που «κυκλοφόρησε» πολύ γρήγορα μέσω του facebook βρήκε πολύ γρήγορα πολλούς υποστηρικτές και εθελοντές που πλαισίωσαν την προσπάθειά του. «Είχαμε επίσης πολύ μεγάλη υποστήριξη από το Δήμο Λέσβου καθώς ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Κατζανός μας παραχώρησε φορτηγό για την συγκέντρωση των υλικών. Πέρα από το Δήμο ήρθαν πολλοί εθελοντές που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ώστε να φτιάξουμε σκηνές και σε άλλα σημεία του νησιού όπου υπάρχει ανάγκη, όπως στο Κέντρο Καταγραφής στη Μόρια.

Και άλλα υλικά

Εκτός όμως από σκηνές,  σκεφθήκαμε αξιοποιώντας όλους αυτούς τους τόνους «σκουπιδιών» από τις παραλίες να φτιάξουμε και άλλα χρηστικά αντικείμενα όπως είναι αδιάβροχα, ή σακίδια  που θα διατίθενται στους πρόσφυγες. Σ’ αυτό θα χρειαστούμε τη βοήθεια από ράφτες στο νησί και ήδη έχουμε εθελοντές που έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να ενισχύσουν την προσπάθεια αυτή».

Ο Τζέι Μέξης ζει στην Αθήνα ενώ το προσφυγικό ζήτημα στη Λέσβο έχει γίνει η αιτία  να έχει επισκεφθεί πολλές φορές πλέον το νησί. «Όταν ολοκληρώνεται μια αποστολή στο νησί, ο αποχωρισμός είναι πάντα πολύ δύσκολος. Είναι τόσες  οι ώρες της εντατικής δουλειάς και τόσο πολλές οι ανάγκες, που παρά την κόπωση, δεν θέλεις να φύγεις» μας λέει χαρακτηριστικά.

http://www.lesvosreport.gr/

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα άποψη για τον αρχαίο τάφο της Αμφίπολης καταθέτει ο Ιορδάνης Δημακόπουλος, ο οποίος δεν θα απέκλειε το ενδεχόμενο σχεδιαστής του σπουδαίου αυτού τύμβου, όπως και άλλων της εποχής να είναι ο φιλόσοφος Πλάτωνας.

Επιστήμονες υποστηρίζουν την άποψη ότι στη γεωμετρία αλλά και στα κατασκευαστικά σχέδια του Πλάτωνα βασίζεται η δημιουργία των μονοθάλαμων μακεδονικών τάφων όπως αυτοί κτίζονται από τον 4ο ώς τον 2ο αι. π.Χ

Σύμφωνα με την "Ελευθεροτυπία", ο διάσημος σ' όλο τον ελληνικό κόσμο ο Αθηναίος φιλόσοφος και για τις γνώσεις του στα μαθηματικά και τη γεωμετρία, ήταν ο μόνος στον οποίο θα μπορούσε να απευθυνθεί ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β', ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να του σχεδιάσει ένα ταφικό μνημείο που να αντέχει στο χρόνο και να μη βουλιάζει όπως συνέβαινε ώς τότε με τους κιβωτιόσχημους τάφους κάτω από τη μεγάλη πίεση όγκου χωμάτων που τους σκέπαζαν.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από παρατηρήσεις του αρχιτέκτονα μηχανικού και γνώστη της Ιστορίας και αρχαιολογίας, Ιορδάνη Δημακόπουλου, σε 100 θολωτούς μακεδονικούς τάφους που έχουν ως τώρα ανασκαφεί αλλά και σε αναφορές σε αρχαίες πηγές.

Όντας ο ίδιος ο κ. Δημακόπουλος υψηλόβαθμο στέλεχος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας είχε την ευκαιρία να δει από κοντά και να μελετήσει τα κατασκευαστικά σχέδια των μακεδονικών τάφων.

Πρώτη και κύρια παρατήρηση που έκανε ήταν πως ο κύκλος και το τετράγωνο είναι δύο σχήματα που εφαρμόζονται στην κάτοψη και την πρόσοψη των μακεδονικών τάφων. Τετράγωνη είναι η κάτοψη, σχεδόν τέλειος κύβος ως την ψαλίδα του θόλου είναι ο θάλαμος: «το ιδεατό στερεό», σύμφωνα με τον Πλάτωνα, όπως μας λέει. «Μάλιστα στον "Τίμαιο" (55d. 55e και 62d) ο ιδρυτής της Φιλοσοφικής Σχολής των Αθηνών, μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη, αναφέρεται στα πλεονεκτήματα του τετραγώνου και του κύβου στις θλιπτικές δυνάμεις».

Παρατηρώντας ο κ. Δημακόπουλος την τετραγωνική κάτοψη των μονοθάλαμων τάφων αναρωτήθηκε γιατί επαναλαμβάνεται συνεχώς. «Ως μηχανικός γνώριζα πως το τετράγωνο με τις ίσες πλευρές και ο κύβος με ίσες έδρες παρουσιάζει στατικώς ενδιαφέρον. Θέλησα όμως να το ψάξω περισσότερο. Οι εξηγήσεις που έδιναν οι μελετητές οι οποίοι συσχέτιζαν την παρατήρηση αυτή με την πλατωνική αντίληψη περί φύσης, είδα πως δεν έχουν σχέση με τα στατικά. Ο Πλάτων αναφέρει στον Τίμαιο ότι το σταθερότερο στην έδραση και στην πίεση είναι το τετράγωνο και ο κύβος».

Στον τάφο των Λευκαδίων με τη μνημειακή πρόσοψη ήδη από το 1966 είχε παρατηρήσει ο αρχαιολόγος Φ. Πέτσας ότι ο όγκος του θαλάμου εσωτερικά αντιστοιχεί με κύβο, οι έδρες του είναι ίσες με την τετραγωνική του κάτοψη. «Το ίδιο συμβαίνει και στον τάφο της Μεγάλης Τούμπας στη Βεργίνα, τον λεγόμενο τάφο του Φιλίππου Β'. Εχει μήκος 4,46μ. Χ 4,46μ. πλάτος και ύψος 5,30 ως το κλειδί του θαλάμου, διαστάσεις που αντιστοιχούν σε κύβο κατά προσέγγιση. Αν δεν χρησιμοποιήσει κανείς τον γνωστό τύπο για το εμβαδόν του κύκλου (3,14159 r2 ), αλλά τον βαβυλωνιακό τύπο 3r2, τότε ο όγκος ισούται με 94,33 κ.μ., όσο δηλαδή το 4,46χ4,46χ4,74 μ.» σύμφωνα με τον κ. Δημακόπουλο. «Αυτό δείχνει ότι επιδιώχθηκε η ισοδυναμία του εσωτερικού χώρου του θαλάμου με κύβο διαστάσεων 15χ15χ16 αττικούς πόδας».

«Στον κύκλο και στον κύβο αναφέρεται ο Πλάτων στο πλαίσιο του δόγματος της Κοσμολογίας (Τίμαιος 27 c) σύμφωνα με την οποία όλα τα στοιχεία της φύσης μηδέ εξαιρουμένων των έμβιων όντων έχουν σχήματα. Κάποιοι συνέδεαν την αντίληψή του περί τη φύση του κόσμου με τα σχήματα αυτά. Στους Νόμους του όμως, ένα έργο της ωριμότητάς του, ο Πλάτων αναφέρεται πολύ συγκεκριμένα σε έναν ιδιαίτερα τιμητικό τύπο τάφου, περιγράφοντας στην ουσία έναν μονοθάλαμο μακεδονικό τάφο με τον τύμβο του. Χαρακτηρίζει το οικοδόμημα ως υπόγεια "θήκη" στεγασμένη με "ψαλίδα προμήκη" με λίθινες κλίνες στο εσωτερικό της και κατασκευασμένη εκ "λίθων ποτίμων και αγήρων εις δύναμιν". Γνωρίζει δηλαδή ακόμη και το είδος του υλικού κατασκευής του κτηρίου».

Δυο σπουδαίοι αρχαιολόγοι με διεθνή αναγνώριση, ο Χρ. Τσούντας (1857-1934) και ο Κ. Ρωμαίος (1874-1966), είχαν συσχετίσει την κατασκευή των μακεδονικών τάφων με όσα αναφέρονται στους Νόμους του Πλάτωνα, όπως μας επισημαίνει ο κ. Δημακόπουλος, ο οποίος θεωρεί δε ότι ο φιλόσοφος στα χρόνια της ωριμότητάς του φαίνεται να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα οικοδομήματα. Δεν αποκλείει να είχε πάντα μια σχέση με κατασκευαστές κτηρίων, να γνώριζε ανθρώπους της δουλειάς, τεχνίτες οικοδομικών έργων, γιατί στη διαθήκη του, που έχει διασωθεί ολόκληρη στον Διογένη Λαέρτιο ΙΙΙ, 42, σημειώνεται: «Ευκλείδης ο λιθοτόμος οφείλει μοι τρεις μνας».

«Ο Πλάτωνας είχε εκπονήσει μια γεωμετρική κατασκευή, χρησιμοποιώντας το διάγραμμα των επτά ομόκεντρων κύκλων για την παραγωγή του μεικτού στερεού του θαλάμου των μακεδονικών τάφων». Η επιτυχία του σχεδίου αυτού έκανε τον Φίλιππο να νιώθει ότι του οφείλει ιδιαίτερες τιμές. Γι' αυτό όταν πέθανε ο Πλάτων το 347 π.Χ. και το πληροφορήθηκε ύστερα από κάποιες μέρες, οργάνωσε μια επικήδεια τελετή, ένα είδος μνημοσύνου, «επιτιμηθήναι», όπως αναφέρει ειρωνευόμενος τον Φίλιππο ο ιστορικός Θεόπομπος τον 3ο αι. π.Χ. γιατί τίμησε τον Πλάτωνα αντί για την πατρίδα ή κάποιο ηγεμόνα.

Ως τότε, οι μακεδονικοί τάφοι ήταν κιβωτιόσχημοι, δεν ήταν θολωτοί και παρουσίαζαν στατικά προβλήματα. Συνεπώς, αν δεν έδινε τα σχέδια ο Πλάτωνας, ίσως σήμερα να μη θαυμάζαμε τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας με τις περίφημες ζωγραφικές απεικονίσεις στην πρόσοψη, όπως επίσης της Αμφίπολης, των Λευκαδίων, του Δίου, της Πέλλας και πολλούς ακόμη στους οποίους παρατηρείται η τετραγωνική κάτοψη του θαλάμου (ισοτιμία πλάτους και μήκους).