Δύο νέες κοπέλες, η Τζωρτζίνα και η Άννα Βασιλείου έγραψαν ένα τραγούδι που γνωρίζει μεγάλη απήχηση τις τελευταίες ώρες στα social media.

Ο τίτλος, πολιτικό σχόλιο από μόνος του, «Πρώτη φορά αριστερά» και οι στίχοι μιλούν για τι άλλο; Για τη χαμένη γενιά. Τους νέους αυτής της χώρας, τους σημερινούς 20ρηδες και 30ρηδες που μπορεί να έχουν ζήσει περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις από τους μεγαλύτερους μέσα σε λίγα μόλις χρόνια συν ένα δημοψήφισμα, όμως δεν έχουν δει καμία αλλαγή προς το καλύτερο στη ζωή τους.

Η Τζωρτζίνα και η Άννα, μουσικός ή μία και ηθοποιός η άλλη, γνωρίζουν καλά όπως και κάθε άνθρωπος της γενιάς τους, τα προβλήματα που μαστίζουν τα νέα παιδιά. Ανεργία, κακοπληρωμένη ή ανασφάλιστη εργασία, εκμετάλλευση και ως εκ τούτου χαμένα όνειρα και φιλοδοξίες. Δεν μένουν όμως μόνο εκεί. Στο τραγούδι τους, οι γενιές όλες είναι σαν μία. Τι 30, τι 40, τι 60, λέει σε κάποιο σημείο, καθώς όλοι οι άνθρωποι αυτής της χώρας, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχουν ένα κοινό: Δεν έχουν χρήματα και συνεχώς καλούνται να πληρώνουν. Ακούστε όμως το τραγούδι τους, τα λέει όλα.

Μύδρους κατά της κυβέρνησης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε για άλλη μια φορά ο Μίκης Θεοδωράκης.

Σε νέα δήλωσή του, που δημοσιεύτηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα, κάνει λόγο για ένα «αριστεροδεξιό πολιτικό μόρφωμα», λαϊκής μειοψηφίας, το οποίο καταστρέφει αδίστακτα το παρόν και το μέλλον της χώρας, υπακούοντας στις εντολές των ξένων.

Παράλληλα, ο κ. Θεοδωράκης επιτείθεται και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα, αναφέροντας ότι «κομπάζει δηλώνοντας ότι εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό, ενώ στην ουσία δεν τον ακολουθεί ούτε το 20% των Ελλήνων».

Αναλυτικά το κείμενο του Μ. Θεοδωράκη:

«Το γεγονός ότι σήμερα έχει καθήσει στην πλάτη μας ένα αριστεροδεξιό πολιτικό μόρφωμα συντριπτικής εκλογικής και λαϊκής μειοψηφίας, το οποίο υπακούοντας στις εντολές των ξένων καταστρέφει το παρόν και το μέλλον της χώρας μας αδίστακτα, άβουλα, υπεροπτικά και χωρίς ντροπή και έχοντας -όπως φαίνεται- συνείδηση, δηλαδή γνωρίζοντας απολύτως το κακό που προκαλεί, το γεγονός αυτό βασίζεται πάνω σε μια πρωτοφανή στρέβλωση της κοινοβουλευτικής τάξης.

Στο Σύνταγμα του 1974 υπήρχε άρθρο με το οποίο οριζόταν σαφώς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλε σε περίπτωση που υπήρχε δυσαρμονία ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στη λαϊκή θέληση, να διαλύσει την Βουλή και να προκηρύξει εκλογές. Το άρθρο αυτό το έβγαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986.

Όμως για να μπορέσει να το κάνει, χρειαζόταν και τις ψήφους του ΚΚΕ. Όταν μαθεύτηκε ότι προτίθεται να προχωρήσει σ’ αυτή την πρωτοφανή παραμόρφωση του Συντάγματος που είχε ως άμεση συνέπεια την κατάργηση του Λαού ως θεματοφύλακα της ουσιαστικής δημοκρατικής τάξης στην χώρα μας, θυμάμαι ότι βρισκόμουν στην Θεσσαλονίκη ως βουλευτής του ΚΚΕ για μια πολιτική εκδήλωση. Έσπευσα λοιπόν να δηλώσω στον τύπο ότι το ΚΚΕ θα έδινε την ψήφο του μόνο βάζοντας τους δικούς του όρους, ότι φυσικά δεν θα περιοριζόταν στην απόρριψη της μεταβολής του Πολιτεύματος από Προεδρικό σε Πρωθυπουργικό αλλά και θα έθετε ως όρο να καθιερωθεί η απλή Αναλογική, που ήταν και το πάγιο αίτημα της Αριστεράς.

Μόλις γύρισα στην Αθήνα, μου ασκήθηκε κριτική από το Π.Γ., γιατί μίλησα έτσι χωρίς να τους ρωτήσω. Ζήτησα να μου πουν, πού έκανα λάθος και τότε κατάλαβα ότι είχαν ήδη συμφωνήσει να ψηφίσουν ό,τι τους πει ο Ανδρέας, χωρίς όρους. Διαμαρτυρήθηκα και ζήτησα συνάντηση με κορυφαίο στέλεχος του κόμματος, που μου είπε ότι θεωρούν πως η δύναμη του κόμματος δεν ήταν τόση, ώστε να θέσει όρους στο ΠΑΣΟΚ. Διαφώνησα και είπα ότι παρά την κομματική γραμμή θα καταψηφίσω αυτές τις αλλαγές του Παπανδρέου, γιατί τις θεωρώ αντισυνταγματικές και αντιλαϊκές.

Ειδικά η αρχή ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει, υπήρχε κίνδυνος να αντιστραφεί και να βρεθούμε στην πρωτοφανή θέση να κυβερνά μια μειοψηφία και η πλειοψηφία απλά να ελέγχει, όπως τελικά γίνεται σήμερα. Όπου η πλειοψηφία του ελληνικού λαού για συνταγματικούς δήθεν λόγους παρακολουθεί χωρίς ουσιαστικά δικαίωμα να παρέμβει και εφαρμόζει τις όποιες αποφάσεις μιας μειοψηφίας ουσιαστικά, αποφάσεις που αφορούν την μοίρα μας, την μοίρα της πατρίδας μας και την μοίρα των εγγονών μας.

Πρόκειται δηλαδή για ένα τερατούργημα, έργο του σάπιου πολιτικού μας συστήματος με το οποίο κάποιοι καταπατούν την θέληση του ελληνικού λαού, φορώντας το ένδυμα μιας κουρελιασμένης νομιμότητας.

Και μου προξενεί πραγματικά κατάπληξη η ανοχή όχι μόνο του Λαού αλλά και όλων των υπολοίπων θεσμών και γενικά όσων κατέχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια υπεύθυνη θέση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως και ο προκάτοχός του, έχει δεμένα τα χέρια από την περίφημη αυτή αναθεώρηση που προήλθε από μια κωμικοτραγική συνεδρία της Βουλής, όπου οι Βουλευτές εξαναγκάστηκαν να ψηφίσουν με χίλιους δυο εκβιασμούς και γελοία μέσα.

Ποιος δεν θυμάται τα περίφημα χρωματιστά ψηφοδέλτια του Ανδρέα; Τις απειλές της Αυριανής; Την μεταβολή της αίθουσας της Βουλής σε πλατό γυρίσματος κινηματογραφικού έργου, με τους εκατοντάδες προβολείς -σχεδόν ένας σε κάθε βουλευτή για να φιλμάρονται οι κινήσεις του, ώστε τρομοκρατούμενος να βάζει το «καλό», έγχρωμο ψηφοδέλτιο;

Μια τραγική κωμωδία που πραγματικά είναι σαν να έγινε για να μπορεί σήμερα ο κ. Τσίπρας να κομπάζει δηλώνοντας ότι εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό, ενώ στην ουσία δεν τον ακολουθεί ούτε το 20% των Ελλήνων.

Θυμάμαι καλά την αποφράδα εκείνη μέρα. Εμείς του ΚΚΕ μπήκαμε εν σώματι τελευταίοι στην αίθουσα της Βουλής. Λέω στον σ. Χαρίλαο:

-Τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ; Να κολυμπήσουμε;

Πράγματι, με τους εκατοντάδες προβολείς νόμιζε κανείς ότι βρισκόταν στην πλαζ της Βουλιαγμένης. Σταμάτησα να προχωρώ.

- Τι κάνεις; με ρωτά ανήσυχος ο σύντροφος Γραμματέας.

- Πες τους να κλείσουν τις … «φωταψίες», ειδεμή εγώ γδύνομαι…

Και άρχισα να βγάζω το σακάκι…

- Σε παρακαλώ, Μίκη, δεν βλέπεις ότι τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα επάνω μας;

- Ακριβώς γι’ αυτό...

Ο Χαρίλαος και οι άλλοι Βουλευτές του ΚΚΕ κάθησαν στα έδρανα. Εγώ όρθιος. Μου λέει ψιθυριστά ο Χαρίλαος:

- Σε παρακαλώ, κάτσε.

Εγώ όμως άρχισα να ξεκουμπώνω το παντελόνι μου.

- Είναι γελοίο τους φώναζα, Πρέπει να ντρέπεστε.

Έσβησαν μερικοί προβολείς. Τέλος κάθησα πλάι στον Χαρίλαο που ήταν έτοιμος πια να με πνίξει. Τελικά έγινε η ψηφοφορία της ντροπής και βρέθηκαν στην καταμέτρηση δύο άκυρα ψηφοδέλτια: Το δικό μου και του Παναγούλη.

Εδώ θα πρέπει να πω ότι από το 1975, τότε που δήλωσε ο Ανδρέας «Με τον Θεοδωράκη δεν μιλώ πολιτικά αλλά μόνο για καλλιτεχνικά» έως σήμερα, δεν με πλησίασε ούτε ένας πολιτικός συντάκτης. Και αν ποτέ «κάλυψαν» κάποιες πολιτικές μου δραστηριότητες ή δημοσίευαν πολιτικές μου δηλώσεις, ανέθεταν το σχετικό ρεπορτάζ στους καλλιτεχνικούς συντάκτες. Διότι εγώ γι’ αυτούς δεν είμαι πολιτικός. Είμαι καλλιτέχνης, μπουζουξής, ανάξιος να μιλήσει μαζί τους πολιτικά.

Γι’ αυτό αφιερώνω σ’ όλους αυτούς την ΑΚΥΡΗ ΨΗΦΟ μου, που σήμερα αναδεικνύεται σε πράξη τόσο μεγάλης πολιτικής σημασίας, όσο μεγάλο είναι το πολιτικό αδιέξοδο που κυριολεκτικά μας σέρνει πίσω από μια ομάδα νομιμοφανών, που μας οδηγούν στο χάος οχυρωμένοι πίσω από μια εκλογική παρωδία που ουσιαστικά δολοφόνησε τη Δημοκρατία στην χώρα μας.

Επιδόρπιον

Λίγο αργότερα και αφού για μια ακόμα φορά οι κομμουνιστές έπεσαν έξω, με αναζήτησε ο Υπουργός Λάζαρης:

- Θέλω να κανονίσεις να φάμε ένα βράδυ σπίτι σου με τον Φλωράκη.

Πράγματι, Φλωράκης, Καλούδης, Λάζαρης κι εγώ βρεθήκαμε ένα βράδυ να τα πίνουμε μπροστά στο τζάκι του σπιτιού μου στην Ακρόπολη.

Πριν ακόμα καθήσουμε, μας λέει ο Υπουργός:

- Αλήθεια, γιατί δεχθήκατε ασυζητητί τους όρους του Ανδρέα;

Ο Χαρίλαος με κοίταξε με νόημα και για να αλλάξει θέμα φωνάζει στην Μυρτώ:
- Μυρτώ, πεινάμε, γιατί αργείς;

Εγώ στρέφομαι στον Λάζαρη και τον ρωτώ

- Λοιπόν;

- Λοιπόν, λέει αυτός, έγραφα το σχέδιο αναθεώρησης του Συντάγματος. Κάποια στιγμή μου τηλεφωνεί ο πρόεδρος και με ρωτά αν έχουμε κανένα νέο απ’ το ΚΚΕ. Του απάντησα αρνητικά. «Περίεργο» μου απάντησε. «Κι επειδή δεν θέλω να αλλάξω κάτι μετά από δική τους απαίτηση, για να μη δοθεί η εντύπωση ότι υποχωρώ, βάλε την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα». Μετά από λίγες μέρες μου ξανατηλεφώνησε και μου είπε «Επειδή φαίνεται ότι οι φίλοι μας (και βεβαίως δεν είπε “οι φίλοι μας”» αλλά μια πολύ κακή και συνηθισμένη λέξη) δεν έχουν σκοπό να ζητήσουν τίποτα, άφησε το κείμενο ως είχε και δεν χρειάζεται επομένως ούτε να βάλεις την απλή αναλογική».

Στο σημείο αυτό μπήκε μέσα η Μυρτώ με τα σουτζουκάκια και σταμάτησε η συζήτηση γι’ αυτή την τόσο θλιβερή αποκάλυψη.

Τελειώνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι ναι μεν σιωπώ, όμως και η σιωπή έχει τα όριά της. Ομολογώ ότι είμαι έτοιμος να εκραγώ, γιατί έχω την αίσθηση ότι με έχουν δέσει (μαζί με όλο το κοπάδι) με μια τριχιά σάπιων και παράνομων νόμων και μας σέρνουν όλους μαζί μια φούχτα σαϊνια στο σφαγείο».

Ένα αριστερό νέο κόμμα θα ιδρύσει ο πρώην Υπουργός Γιάνης Βαρουφάκης σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου τύπου που φιλοδοξεί να βάλει τέλος στον «κατακερματισμό στην Ευρώπη».

Η ανακοίνωση του νέου πολιτικού φορέα θα γίνει σύμφωνα με ρεπορτάζ του Politico.eu στις 9 Φεβρουαρίου στο θέατρο «Φόλκσμπίνε» στην πλατεία Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Γερμανική πρωτεύουσα

Το «Κίνημα για την Δημοκρατία στην Ευρώπη 2025» όπως θα είναι το όνομα του ή DIEM 2025 (Democracy in Europe Movement 2025) φιλοδοξεί να προσφέρει έναν «τρίτο δρόμο» στους Ευρωπαίους πολίτες, μια εναλλακτική  ανάμεσα στην επιστροφή στο «κουκούλι του Έθνους-Κράτους» και στις «αντιδημοκρατικές δομές των σημερινών Ευρωπαϊκών θεσμών».

Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, είχε ανακοινώσει την πρόθεση του μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, σαν αντίδραση και στην μετάλλαξη κατά την γνώμη του, του πρώην κόμματος του, του ΣΥΡΙΖΑ.

iefimerida.gr 

Βροντερό "παρών" δήλωσε το βράδυ της Τετάρτης η ομάδα των 53+, δηλαδή η μεγαλύτερη εσωκομματική τάση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση της Πλατφόρμας Λαφαζάνη το περασμένο καλοκαίρι.

Σε εκδήλωση στην ΕΣΗΕΑ παραβρέθηκαν υπουργοί, βουλευτές και στελέχη του κόμματος, όπως οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θοδωρής Δρίτσας, Χριστόφορος Παπαδόπουλος, Χρήστος Μαντάς, Χρήστος Καραγιαννίδης, Γεράσιμος Μπαλαούρας, Άννα Χατζησοφιά, Κώστας Αθανασίου, Κώστας Ζαχαριάδης, Αννέτα Καββαδία. 

Το ενδιαφέρον κέντρισε η ομιλία του υπουργού ΟικονομικώνΕυκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση "κάνει και ταξικές επιλογές" και ανέφερε ως παράδειγμα τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια. Σημείωσε ακόμη πως θεωρεί ότι δεν ασκούνται κεϋνσιανές πολιτικές, αλλά ότι κερδίζεται χρόνος ώστε να προχωρήσουν και άλλες πολιτικές, όπως για παράδειγμα το αναπτυξιακό σχέδιο, το ταμείο δημόσιας περιουσίας και η ίδρυση επενδυτικής τράπεζας – πρωτοβουλίες που αναμένονται να αναπτυχθούν μέχρι τον Μάρτιο.

Είπε ακόμη ότι το θέμα δεν είναι να συζητείται το τι έγινε «μια μέρα του Ιουλίου», αναφερόμενος στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου, αλλά το πώς θα γίνουν οι επιμέρους ρήξεις από εδώ και στο εξής, όπως για τη διαφθορά και τη φορδιαφυγή, ενώ παραδέχθηκε πως ήταν αποτυχία που δεν έγινε κάτι αξιόλογο σε άλλους τομείς, όπως η παραγωγική ανασυγκρότηση.

Πάνος Λάμπρου: Είμαστε εδώ, δεν είχαμε πάει... βόλτα

Το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας,  Πάνος Λάμπρου, παίρνοντας το λόγο,αναφέρθηκε σε όσους μίλησαν για...επιστροφή των "53".  "Η επιστροφή των 53 είπαν λες και εμείς είχαμε πάει βόλτα", είπε, διευκρινίζοντας ότι στον ΣΥΡΙΖΑ "δεν θα επικρατήσει ποτέ σιωπή νεκροταφείου". Χαρακτήρισε το τρίτο Μνημόνιο προϊόν εκβιασμού, ενώ ανέφερε πως κατά την άποψή του δεν υπάρχουν εθνικά σχέδια και συναινέσεις. Μιλώντας για το προσφυγικό είπε: «Δεν πρόκειται να δεχτούμε ότι οι πρόσφυγες είναι πρόβλημα». 

Χριστοδουλοπούλου: Πόσες ήττες να δεχτούμε;

η αντιπρόεδρος της Βουλής Τασία Χριστοδουλοπούλου δεν έκρυψε τον προβληματισμό της για το «αν πραγματικά δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μια δυνατότητα αριστερής στρατηγικής, τι κάνουμε εμείς; Πόσες ήττες μπορούμε να δεχτούμε; Μέχρι να πούμε φτάνει πια; Δεν μπορούμε να πείσουμε, δεν περνάει τίποτα από αυτά που κάνουμε».

thetoc.gr