Μεγάλες απώλειες, στην ουσία ένα ακόμη «χαράτσι» θα κληθούν να πληρώσουν εκκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι, εφόσον εφαρμοστεί η πρόταση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας για περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου ορίου εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων στις 5.000 ευρώ από τα επίπεδα των 8.636-9.545 ευρώ που κυμαίνεται σήμερα.

Το δραματικό είναι ότι στη φάκα της εφορίας θα πιαστούν ακόμη και όσοι έχουν πολύ μικρά εισοδήματα, της τάξης των 360 έως 400 ευρώ.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ελεύθερου Τύπου

* Θα επιβαρυνθούν περίπου 3.500.000 μισθωτοί και συνταξιούχοι με χαμηλά και μεσαία ετήσια εισοδήματα μέχρι του ποσού των 12.000 ευρώ είτε να επιβαρυνθούν για πρώτη φορά με φόρο εισοδήματος είτε να κληθούν να πληρώσουν φόρους διπλάσιους έως και 60πλάσιους από αυτούς που πληρώνουν σήμερα!

Οι περισσότεροι από αυτούς θα επιβαρυνθούν, είτε για πρώτη φορά είτε επιπροσθέτως, με ποσά φόρου εισοδήματος από 110 έως και 800 ευρώ, με συνέπεια να χάσουν πάνω από ένα μισθό ή μία σύνταξη! Ακόμη και χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι με ετήσια εισοδήματα κάτω από 5.000 ευρώ θα κληθούν κι αυτοί να πληρώσουν φόρο εισοδήματος για πρώτη φορά, καθώς ενώ τα πραγματικά τους εισοδήματα είναι χαμηλότερα από τις 5.000 ευρώ τα τελικά φορολογητέα εισοδήματά τους υπερβαίνουν τις 5.000 ευρώ, επειδή καθένας από αυτούς βαρύνεται με τεκμαρτό εισόδημα το οποίο προσδιορίζεται αθροιστικά:

α) από το ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης των 3.000 ευρώ, αν είναι άγαμος ή των 2.500 ευρώ αν είναι έγγαμος και

β) από το τεκμήριο διαβίωσης της κύριας κατοικίας (είτε αυτή είναι ιδιόκτητη είτε ενοικιαζόμενη είτε δωρεάν παραχωρούμενη), το ποσό του οποίου στις περισσότερες των περιπτώσεων ξεπερνά τις 2.000-2.500 ευρώ (υπολογίζεται με 40 ευρώ ανά τ.μ. μέχρι τα πρώτα 80 τ.μ. και με 65 ευρώ ανά τ.μ. για τα επόμενα 40 τ.μ., από 81 έως τα 120 τ.μ. κ.λπ.)

* Περίπου 1.700.000 μισθωτοί και συνταξιούχοι με ετήσια -πραγματικά ή τεκμαρτά- εισοδήματα πάνω από 12.000 ευρώ να υποχρεωθούν να πληρώνουν επιπλέον φόρο εισοδήματος 800 ευρώ το χρόνο.

Επειτα από πολλούς μήνες καθυστέρησης η εφορία αποφάσισε να κάνει το αυτονόητο, να συμψηφίσει οφειλές στην εφορία με επιστροφές.

Ετσι, περισσότεροι από 140.000 φορολογούμενοι οι οποίοι είχαν πιστώσει στον τραπεζικό λογαριασμό της εφορίας 8,73 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα από αυτά που όφειλαν, εμφανίζονται από το περασμένο Σάββατο να έχουν εξοφλήσει αντίστοιχες βεβαιωμένες οφειλές.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων προχώρησαν το Σάββατο στον συμψηφισμό των λεγόμενων «υπερεισπράξεων» (σ.σ προκύπτει αν ένας φορολογούμενος πληρώσει για κάποιο λόγο περισσότερα από όσα έχουν βεβαιωθεί) με βεβαιωμένες ή ληξιπρόθεσμες οφειλές των φορολογούμενων.

Όπως προκύπτει και από τη σχετική ανακοίνωση της ΓΓΔΕ, «ολοκληρώθηκε το Σάββατο, 22 Οκτωβρίου, σε όλες τις Δ.Ο.Υ., μαζική διενέργεια συμψηφισμού με ανοιχτές αρρύθμιστες οφειλές. Ειδικότερα, συμψηφίστηκαν 201.740 υπερεισπράξεις, που αφορούν 141.161 Α.Φ.Μ. και σε συμψηφιζόμενο ποσό 8,73 εκατομμύρια ευρώ».

Στους ενδιαφερόμενους πολίτες θα αποσταλεί ηλεκτρονικό μήνυμα από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ώστε μέσω της εφαρμογής «Προσωποποιημένη Πληροφόρηση» του TAXISnet να ενημερωθούν για το νέο και μειωμένο ποσό της οφειλής τους.

Στην ίδια ανακοίνωση η  Γ.Γ.Δ.Ε αναφέρει ότι θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα σε περισσότερες περιπτώσεις συμψηφισμών με κεντρική επεξεργασία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, προωθείται μέσα στις επόμενες ημέρες ο συμψηφισμός των επιστροφών φόρου εισοδήματος με τον ΕΝΦΙΑΓια όσους φορολογούμενους δεν έχουν εισπράξει ακόμη την επιστροφή φόρου εισοδήματος μέσω τράπεζας ή για όσους δεν έκαναν από μόνοι τους τον συμψηφισμό με επίσκεψη στην εφορία, η διαδικασία να γίνει αυτόματα και το ποσό της επιστροφής θα συμψηφιστεί με τις επόμενες δόσεις του ΕΝΦΙΑ. 

imerisia.gr

«Μπούσουλας» της ΓΓΔΕ για εφοριακούς και φορολογούμενους για οφειλές του παρελθόντος – Τι ισχύει για χρέη προ του 1995, για χρέη από το 1996 ως το 2013 και για χρέη μετά το 2014 – Πότε παραγράφεται η κάθε οφειλή.

«Πολυοδηγό» για τους εφοριακούς και τους φορολογουμένους που προσπαθούν να βγάλουν άκρη μέχρι πότε έχει το Δημόσιο να ζητά να εισπράξει χρέη του παρελθόντος (μετά από όλους τους νόμους, τις παρατάσεις και τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν μεσολαβήσει στα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια) εξέδωσε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Όπως προκύπτει άλλα ισχύουν για χρέη που γεννήθηκαν προ του 1995, άλλα για χρέη από το 1996 ως το 2013 και άλλα για χρέη μετά το 2014.

Στην πραγματικότητα βέβαια, πρόκειται για εγκύκλιο της ΓΓΔΕ που στόχο έχει να ξέρουν οι εφοριακοί πότε τελικά παραγράφεται κάθε οφειλή, προκειμένου να σπεύσουν έγκαιρα (έστω και μια 20ετία μετά) να την αναζητήσουν και να μη την χάνει το δημόσιο. Πέρα από τα γενικώς ισχύοντα μάλιστα, η ΓΓΔΕ δίνει με την ίδια εγκύκλιο ειδική «τεχνογνωσία» στους εφοριακούς, για το πώς και πότε μπορεί νομικά η εφορία να «σπάει» ακόμα και τις διατάξεις περί περί 5ετούς, 10ετούς και 20ετούς παραγραφής που κατά καιρούς ίσχυαν, ανάλογα με την εποχή και το είδος της κάθε οφειλής.

Ο «μπούσουλας» της ΓΓΔΕ για να μη χάνουν οι εφοριακοί τις υποθέσεις λόγω παραγραφής προβλέπει -μεταξύ πολλών άλλων- και τα εξής, σχετικά με το πώς υπολογίζεται ο χρόνος παραγραφής, ανάλογα με το πότε γεννήθηκε κάθε χρέος:

Α. ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Ι. Χρόνος έναρξης της παραγραφής

α) Για χρέη προ του 2014, ο χρόνος παραγραφής χρεών γενικά αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκαν και κατέστησαν ληξιπρόθεσμα.

β) Ο χρόνος παραγραφής των φόρων και λοιπών εσόδων του Δημοσίου, από 1-1-2014 και μετά, αρχίζει από τη λήξη του έτους εντός του οποίου αποκτήθηκε ο νόμιμος τίτλος εκτέλεσης είσπραξης.

ΙΙ. Προθεσμία παραγραφής

Α. Χρέη προ του 1995

α. Προθεσμία παραγραφής απαιτήσεων σύμφωνα με το Ν.Δ.321/1969

Ο χρόνος παραγραφής των απαιτήσεων που γεννήθηκαν μέχρι και 31-12-1995, ορίζεται ως εξής :

1. Σε πενταετή παραγραφή υπόκεινται:

i. Κάθε χρέος γενικά προς το Δημόσιο, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά από το ανωτέρω Ν.Δ., που αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκε στο Δημόσιο Ταμείο με τη στενή έννοια.

Εάν η βεβαίωση έγινε πριν το χρέος καταστεί ληξιπρόθεσμο, μερικά ή ολικά, η παραγραφή αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους κατά το οποίο το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο και για το ποσό αυτό

ii. Χρέη προς το Δημόσιο προερχόμενα από απαιτήσεις που περιήλθαν σ' αυτό από οποιονδήποτε λόγο, οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί στο πρόσωπο του δικαιοπαρόχου μέχρι τη μεταβίβασή των στο Δημόσιο

iii. Χρέη από πρόστιμα, χρηματικές ποινές και συναφή δικαστικά έξοδα και τέλη

2. Σε δεκαετή παραγραφή υπόκεινται:

i. Χρέη προς το Δημόσιο από παρακρατηθέντες ή για λογαριασμό του Δημοσίου εισπραχθέντες φόρους, τέλη και δικαιώματα,

ii. Χρέη προς το Δημόσιο από εισαγωγικούς δασμούς και τέλη εν γένει εισπραττόμενα στα Τελωνεία, η οποία αρχίζει από την λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου γεννήθηκε η προς είσπραξη αυτών απαίτηση του Δημοσίου.

Ως χρόνος γένεσης της αξίωσης προς είσπραξη εισαγωγικών δασμών και λοιπών τελών εμπορευμάτων υπό αποταμίευση, λογίζεται για την παραγραφή, η επομένη της λήξης της σύμφωνα με τους τελωνειακούς νόμους οριζόμενης προθεσμίας αποταμίευσης, σε περίπτωση δε διενέργειας ως προς αυτήν ελέγχου των αποθηκών, η ημέρα της σύνταξης έκθεσης περί διαπίστωσης ελλείμματος.

3. Σε εικοσαετή παραγραφή υπόκεινται χρέη προς το Δημόσιο που προέρχονται από:

i. τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, πλην χρεών από πρόστιμα, χρηματικές ποινές και συναφή δικαστικά έξοδα και τέλη,

ii. άπιστη διαχείριση,

iii. συμβάσεις και διατάξεις τελευταίας βουλήσεως, περιλαμβανόμενων και των περιοδικών παροχών και iv. καταλογισμούς που επιβλήθηκαν από οποιαδήποτε κατά νόμο αρμόδια Αρχή.

Β. Χρέη 1996-2013

Η προθεσμία παραγραφής απαιτήσεων που γεννήθηκαν από 1-1-1996, ορίζεται σύμφωνα με τους Ν. 2362/1995 και Ν. 4270/2014 ως εξής:

1. Σε τριετή παραγραφή υπόκεινται:

Οι απαιτήσεις του Δημοσίου από δασμούς, φόρους, τέλη και λοιπά δικαιώματα που εισπράττονται από τα Τελωνεία, εφ' όσον δεν έχουν βεβαιωθεί ταμειακά ή βεβαιώθηκαν ελλιπώς, η οποία αρχίζει από την ημερομηνία κατά την οποία κατέστη απαιτητή η οφειλή. Οι διατάξεις εφαρμόζονται και για απαιτήσεις του Δημοσίου που δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή κατά την έναρξη ισχύος του ανωτέρω νόμου 4270/2014.

2. Σε πενταετή παραγραφή υπόκειται:

Χρηματική απαίτηση του Δημοσίου μαζί με τα πρόστιμα, τους τόκους και τις προσαυξήσεις που έχουν βεβαιωθεί, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στον ίδιο νόμο ή άλλη ειδική διάταξη περί της προθεσμίας παραγραφής απαιτήσεων του Δημοσίου.

Η προθεσμία παραγραφής αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκε με την στενή έννοια η απαίτηση και κατέστη αυτή ληξιπρόθεσμη

3. Σε δεκαετή παραγραφή υπόκεινται:

i. Απαιτήσεις του Δημοσίου από δασμούς, φόρους, τέλη και λοιπά δικαιώματα που βεβαιώθηκαν στα τελωνεία, η οποία αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκαν κατά τις ειδικότερες διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας.

Ως χρόνος γένεσης αξίωσης για είσπραξη δασμών ,φόρων, τελών και λοιπών δικαιωμάτων επί εμπορευμάτων που βρίσκονται υπό τελωνειακή παρακολούθηση την οποία επιβάλλει η προσωρινή εναπόθεση των εμπορευμάτων αυτών ή η υπαγωγή τους σε τελωνειακό καθεστώς, το οποίο συνεπάγεται τελωνειακή παρακολούθηση, θεωρείται για την παραγραφή το χρονικό σημείο κατά το οποίο πραγματοποιείται η διαφυγή του εμπορεύματος από την τελωνειακή παρακολούθηση και όπου αυτό δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί, το χρονικό σημείο διαπίστωσης της διαφυγής . Οι διατάξεις εφαρμόζονται και για απαιτήσεις του Δημοσίου που δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή κατά την έναρξη ισχύος του νόμου 4270/2014

ii. Απαιτήσεις του Δημοσίου ως εγγυητή που υποκαταστάθηκε πλήρως στα δικαιώματα του δανειστή ή πιστωτή κατά του οφειλέτη, κατά του εγγυητή και κατά των λοιπών συνυπόχρεων, οι οποίες βεβαιώνονται με τη στενή έννοια από 1/1/1996 (έναρξη ισχύος του Ν. 2362/1995) στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες. Η προθεσμία παραγραφής αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο μετά την βεβαίωσή τους κατέστησαν ληξιπρόθεσμες.

Σημειώνεται ότι απαιτήσεις από την ίδια ως άνω αιτία που έχουν βεβαιωθεί στις Δ.Ο.Υ. και δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 2362/1995, παραγράφονται μετά την παρέλευση δέκα (10) ετών από τη λήξη του έτους δημοσίευσης του ανωτέρω νόμου, δηλαδή από την 31η/12/1995.

Αντίστοιχα, απαιτήσεις που έχουν βεβαιωθεί και δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν. 4270/2014 παραγράφονται μετά την 31 η/12/2014

4. Σε εικοσαετή παραγραφή υπόκεινται απαιτήσεις του Δημοσίου που:

i. απορρέουν από σύμβαση που αυτό έχει καταρτίσει περί του του τρόπου καταβολής πτωχευτικών χρεών, οφειλομένων στο Δημόσιο

ii. απορρέουν από τελεσίδικη απόφαση είτε αναγνωριστική είτε καταψηφιστική οποιουδήποτε δικαστηρίου,

iii. γεννήθηκαν συνεπεία άπιστης διαχείρισης,

iv. απορρέουν από διάταξη τελευταίας βούλησης,

v. αφορούν σε περιοδικές παροχές,

vi. γεννήθηκαν από καταλογισμό που έγινε από οποιαδήποτε αρμόδια δημόσια αρχή,

vii. γεννήθηκαν από αυτοτελή πρόστιμα που επιβλήθηκαν από διοικητικές αρχές,

viii. αφορούν σε απόδοση παρακρατηθέντων ή για λογαριασμό αυτού εισπραχθέντων φόρων, τελών και δικαιωμάτων και ix. απορρέουν από κατάπτωση εγγυήσεων τρίτων.

5. Χρηματική απαίτηση του Δημοσίου, που περιήλθε σε αυτό με οποιονδήποτε τρόπο και οποιαδήποτε αιτία, δεν δύναται να παραγραφεί προ της παρόδου πέντε ετών από τη λήξη του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο έγινε η βεβαίωση αυτή.

Γ. Χρέη μετά το 2014

Η προθεσμία παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για την είσπραξη των φόρων και λοιπών εσόδων του που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 4174/2013, για τα οποία η Φορολογική Διοίκηση αποκτά εκτελεστό τίτλο από 1-1-2014 και εφεξής, ορίζεται πενταετής (5 έτη).

Η προθεσμία αυτή αρχίζει από τη λήξη του έτους, εντός του οποίου αποκτήθηκε ο νόμιμος τίτλος εκτέλεσης

newmoney.gr

Διπλή ανάσα σε κληρονόμους δίνει το υπουργείο Οικονομικών ενεργοποιώντας τη διάταξη νόμου του 2014 που επιτρέπει την πληρωμή φόρων κληρονομιάς με ακίνητο, κάνοντας έτσι δυνατό την αποδοχή της κληρονομιάς, που διαφορετικά οι κληρονόμοι θα είχαν αποποιηθεί.

Όπως ανακοίνωσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, η πρώτη ανάσα είναι η ρύθμιση που θα επιτρέπει την προαναφερόμενη πληρωμή από τους κληρονόμους. Η δεύτερη είναι εξίσου σημαντική και αφορά σε ρύθμιση που θα επιτρέπει την πληρωμή και άλλων φόρων.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Κληρονόμος οφείλει στο Δημόσιο από φόρο κληρονομιάς ας υποθέσουμε 30.000 ευρώ και εκχωρεί την ιδιοκτησία ενός ακινήτου αξίας 50.000 ευρώ. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε καμία ρύθμιση για τις 20.000 της διαφοράς, που σημαίνει ότι αν ο πολίτης δεχόταν να γίνει η εκχώρηση του ακινήτου, τότε έχανε 20.000 ευρώ που άδικα και παράνομα καρπωνόταν το Δημόσιο.

Τώρα με ρύθμιση που, σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr, έχει στα σκαριά το υπουργείο Οικονομικών θα δοθεί λύση στο πρόβλημα αυτό. Η λύση συνίσταται στην εγγραφή πίστωσης την οποία ο πολίτης θα μπορεί να χρησιμοποιεί για την εξόφληση μελλοντικών φορολογικών υποχρεώσεων, για παράδειγμα από φόρους εισοδήματος ή ΦΠΑ ή άλλων φόρων.
Ετσι, ο πολίτης δεν θα χάνει χρήματα, θα είναι ευχερέστερη η αποδοχή της κληρονομιάς και το Δημόσιο δεν θα διαπράττει απάτη σε βάρος του πολίτη.

Νέα απόφαση με το ίδιο νομικό σκεπτικό που είχε δικαιώσει Μιχάλη Χατζηγιάννη για το πρόστιμο των τεσσάρων και πλέον εκατομμυρίων ευρώ που του έχει επιβληθεί σχετικά με τα εμβάσματα που είχε στείλει στην Κύπρο, τη διετία 2010-2011 εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας

Η απόφαση αυτή τη φορά αφορούσε φορολογούμενο σε βάρος του οποίου είχε καταλογιστεί φόρος και προσαυξήσεις ύψους 2.221.000 ευρώ

Αναλυτικότερα, φορολογούμενος είχε προσφύγει στο ΣτΕ και ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με την οποία ακυρώθηκαν: 1) ενδικοφανείς προσφυγές του κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2010 του προϊστάμενου του Κέντρου Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π.), περί καταλογισμού σε βάρος του κύριου φόρου εισοδήματος και πρόσθετου φόρου, καθώς και έκτακτη εισφορά (ν. 3833/2010) και πρόσθετη εισφορά, αλλά και πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2011 και 2) οι πράξεις του προϊστάμενου του Κ.Ε.ΦΟ.Μ.ΕΠ., κατά το μέρος που με αυτές προστέθηκε χρηματικό ποσό στο φορολογητέο εισόδημα για το οικονομικό έτος 2010 και χρηματικό ποσό για το οικονομικό έτος 2011, ως εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα και του καταλογίσθηκαν κύριος και πρόσθετος φόρος εισοδήματος, καθώς και η αναλογούσα έκτακτη εισφορά (του ν. 3833/2010) και εισφορά αλληλεγγύης.

Το 2014 του γνωστοποιήθηκε από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. ότι είχε επιλεγεί για μερικό φορολογικό έλεγχο, για τις χρήσεις 2009, 2010 και 2011, επειδή στις χρήσεις 2009 και 2010 είχε αποστείλει εμβάσματα στο εξωτερικό, ποσού 221.000 και 2.600.000 ευρώ αντίστοιχα (συνολικά 2.821.000 ευρώ).

Στην συνέχεια το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. τον κάλεσε να προσκομίσει τα αποδεικτικά στοιχεία των εμβασμάτων καθώς και οποιοδήποτε στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι τα ποσά που απέστειλε στο εξωτερικό έχουν φορολογηθεί ή έχουν νομίμως απαλλαγεί του φόρου.

Ο φορολογούμενος απάντησε ότι τα ποσά των εμβασμάτων προήλθαν από πώληση, το έτος 2007, ακινήτου ιδιοκτησίας της μητέρας του, ότι είναι συνδικαιούχος στον λογαριασμό της Τράπεζας από τον οποίο προήλθαν τα εμβάσματα μαζί με τη μητέρα του και τον αδερφό του και ότι τα εμβάσματα αυτά μεταφέρθηκαν επίσης σε κοινό λογαριασμό σε Τράπεζες του εξωτερικού (Ελβετία).
Επίσης, προσκόμισε, μεταξύ των άλλων, φωτοαντίγραφα του λογαριασμού της Τράπεζας ALPHA BANK, όπως και των εμβασμάτων που μετέφερε τα ποσά κατά τα έτη 2009 και 2010.

Τελικά, ο έλεγχος θεώρησε ότι η περιουσία του φορολογούμενου προσαυξήθηκε, από άγνωστη αιτία, κατά τα ποσά των εμβασμάτων που απεστάλησαν στο εξωτερικό, ήτοι κατά 221.000 ευρώ στη χρήση 2009 και κατά 2.600.000 ευρώ στη χρήση 2010 και με το σκεπτικό ότι η προσαύξηση της περιουσίας του είχε ως αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση της φορολογικής του οφειλής για τις εν λόγω χρήσεις.

Ακολούθως, ο προϊστάμενος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., εξέδωσε σε βάρος του οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, με την οποία καταλόγισε σε βάρος του κύριο φόρο εισοδήματος, έκτακτη εισφορά του ν. 3833/2010, έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης φυσικών προσώπων του ν. 3986/2011.

Το ΣτΕ με την 1897/2016 απόφασή του, ακολουθώντας το σκεπτικό της απόφασης του κ. Χατζηγιάννη (υπ' αρθμ. 884/2016), αναίρεσε μερικά την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και παραπέμπει την υπόθεση στο ίδιο Εφετείο για νέα κρίση.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot