Τον γύρο του ελληνικού διαδικτύου αρχίζει να κάνει ένα βίντεο που κυκλοφορεί εδώ και δύο ημέρες στο Υoutube και καταγράφει την σημερινή πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, στα 18 της, να μιλάει σε τηλεοπτική εκπομπή και να εκφράζει την άποψή της για τους πολιτικούς.

«Πώς θέλεις τον πολιτικό που θα κυβερνήσει αύριο;», είναι η ερώτηση που δέχεται και απαντάει: «Δεν θέλω έναν πολιτικό να με κυβερνήσει. Θέλω μαζί με άλλους ανθρώπους να συμβάλω στη διακυβέρνηση». Φαίνεται ότι μάλλον η επιθυμία της έγινε πραγματικότητα…

Η κα Κωνσταντοπούλου είναι σχεδόν ολόιδια, ακόμη και στη φωνή. Μοναδική αλλαγή το μήκος των μαλλιών και τα γυαλιά που φορούσε.

Το βίντεο ανέβηκε από τον χρήστη MaHoney Bånny και είναι από το 1995, από την εκπομπή «Εδώ και τώρα», με τη Λιάνα Κανέλλη.

Μια ματιά στα σχόλια που κάνουν στα τοπικά site, οι ανώνυμοι ‘’πολίτες’’-κουκουλοφόροι αρκεί για να διαπιστώσει κανείς τον κατήφορο που θέλουν να οδηγήσουν κάποιοι την Κω.

Το πάνε το βρίσιμο κάποιοι.

Βρίζουν το Δήμαρχο. Έβριζαν κάποιοι και τον προηγούμενο Δήμαρχο.

Όσο πιο πολύ βρίζεις τόσο πιο ικανοποιημένος είναι ο διαχειριστής του site.

Οι χυδαίες εκφράσεις επιβραβεύονται στο βωμό της ελευθερίας του λόγου και δημοσιεύονται. Χωρίς φίλτρο, χωρίς ντροπή.

Από κοντά και η αρθρογραφία των ανώνυμων αναγνωστών. Αναρωτιέμαι όμως γιατί παραμένουν ανώνυμοι ενώ υποτίθενται ότι θίγουν κακώς κείμενα και καταθέτουν την άποψη τους;

Φαίνεται ότι η έλλειψη επώνυμων πολιτών και αναγνωστών οδηγεί στην εφεύρεση ανώνυμων ή μάλλον ενός ανωνύμου αφού γράφει σχεδόν πάντα ο ίδιος.

Φοράει και την κουκούλα και όποιον πάρει ο χάρος.

Αυτή είναι η δημοσιογραφία της κουκούλας και της ζούγκλας.

Από κει και πέρα παίρνουν τη σκυτάλη τα σχόλια των δήθεν πάλι ανώνυμων ‘’πολιτών’’-κουκουλοφόρων, κάτω από τα κείμενα.

Εμετικά και χυδαία σχόλια, μαζί με μίσος και επίπεδο πεζοδρομίου.

Ο μακαρίτης πολύ καλός μου φίλος, ο Γιάννης Ιωαννίδης, έλεγε ότι η ανωνυμία είναι το καταφύγιο της χυδαιότητας. Πόσο δίκιο είχε.

Αυτή την εικόνα θέλουμε για το νησί μας;

Έτσι πρέπει να κάνουμε διάλογο ή να διαφωνούμε;

Είναι ενημέρωση και δημοσιογραφία να βγάζεις ή να αναδημοσιεύεις ότι πιο εμετικό ή αναπόδεικτο υπάρχει;

Υπογράφω αυτό το κείμενο γιατί έτσι πρέπει να καταθέτει την άποψη του κάθε πολίτης.

Με το όνομά μου.

Μαζί με την ευχή , οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι να βάλουν ένα τέλος σε αυτό το βόθρο που έχει ανοίξει, ασχέτως διαφωνιών που τυχών έχουν με τα εκάστοτε πολιτικά πρόσωπα.

Ψήφισα το Γιώργο Κυρίτση και δεν το κρύβω, ούτε και το έκρυψα ποτέ. Αυτό δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι δεν μπορώ να τον κριτικάρω ή να του πω την άποψη μου σχετικά με τα φλέγοντα θέματα του νησιού. Αλλίμονο !! Του ζητώ λοιπόν να πάρει και αυτός μια πρωτοβουλία για να σταματήσει αυτό το αίσχος. Έχει ένα λόγο παραπάνω να το κάνει.

Γιατί αποτελεί στόχο των υβριστών και κουκουλοφόρων και γιατί δεν πρέπει να γίνει ζούγκλα το νησί μας.

Ζητάω όμως και στους ιθύνοντες των τοπικών site να μην τα θυσιάζουν όλα στον βωμό της μεγαλύτερης επισκεψιμότητας. Αναρωτιέμαι , αν υπήρχε νόμος που για κάθε ανώνυμη δημοσίευση θα πλήρωνε ένα ‘Χ’ χρηματικό ποσό ο ιδιοκτήτης του εκάστοτε site, τι θα έκανε? Θα συνέχιζε να επιτρέπει την δημοσίευση ανώνυμων υβριστικών κειμένων?

Κλείνω με την ευχή να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο και να βοηθήσουμε όλοι σε αυτό.

Με τιμή

ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

«Το Άξιον Εστί να το ξανατραγουδήσω; Αυτό είναι ιεροσυλία.»
Μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης έδωσε ο Νότης Σφακιανάκης στον Χρήστο Νέζο και στο "MEGA με ΜΙΑ". Ο τραγουδιστής απάντησε για το πως βλέπει τη νέα κυβέρνηση, ενώ τοποθετήθηκε πάνω στον μαξιλαροπόλεμο που έγινε στον Παντελίδη και δήλωσε αν θα τραγουδούσε εκείνος το «Άξιον Εστί».

Για τους μετανάστες...
«Γιατί να είμαστε εμείς η χωματερή ψυχών της Ευρώπης. Όταν τα σύνορα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που φυσικά δεν υπάρχει, είναι παραμύθι, ότι μπήκαμε εμείς στην Ευρώπη. Εμείς οι πρώτοι Ευρωπαίοι μπήκαμε στην Ευρώπη. Η Ευρώπη είναι ελληνική λέξη. Γιατί λοιπόν η Ευρώπη που είναι τα σύνορά της η Ελλάδα και οι άλλες χώρες δεν υποστηρίζει τα σύνορα της. Σου έχουν περάσει μέσα στο πνεύμα σου ότι η Τουρκία και το Ισραήλ είναι μέσα στα σύνορα της Ευρώπης γιατί συμμετέχουν στα ποδόσφαιρα και στους διαγωνισμούς τραγουδιού. Με τα τρία πόδια είναι η Τουρκία στην Ευρώπη, με το ένα με το άλλο και το μεσαίο. Γιατί δεν πηγαίνουν λοιπόν εκεί οι Ευρωπαίοι να προασπίσουν τα σύνορα της Ευρώπης που ξεκινούν από την Ελλάδα ας υποθέσουμε, να σταματήσουν τις ορδές των ανθρώπων που έρχονται. Οι δικοί μας οι άνθρωποι όταν φύγαν και πήγαν στην Αμερική, πριν μπορέσουν να βγούνε έξω στο αμερικάνικο έδαφος περνούσαν από το Ellis Island, περνούσαν από έλεγχο.»

Πως βλέπει τη νέα κυβέρνηση;
«Βλέπω ότι κάτι πάει να γίνει. Δεν είναι ελεύθερα τα πράγματα, έχεις άλλους οι οποίοι διαφεντεύουν και σου αφήνουν περιθώρια πολιτικής. Αυτή η κυβέρνηση λοιπόν που έχει τώρα δυο τρεις μήνες στα πράγματα δεν μπορεί να κριθεί. Και επειδή της την έχουν πέσει όλοι και από την Ελλάδα και από παντού γιατί τους χαλάει τώρα λίγο τη μανέστρα, είμαι μαζί τους. Είμαι με την κυβέρνηση της πατρίδας μου και εύχομαι να τα καταφέρουν.»

Για τον πρωθυπουργό...
«Επιβάλλεται ο τσαμπουκάς του πρωθυπουργού. Όταν βγαίνει ο πρωθυπουργός της πατρίδας μας και πηγαίνει το το αεροπλάνο που γράφει επάνω Ελληνική Δημοκρατία και όχι Greece κάτι σημαίνει. Και όταν του την πέφτουν από παντού και πάει στη Ρωσία και αυτό κάτι δείχνει. Όλα σημαίνουν κάτι.»

Για τον μαξιλαροπόλεμο στον Παντελίδη...
«Δεν τα παρακολουθώ, αλλά για να καταλάβω είμαστε το βράδυ και εκεί που τραγουδάω μου πετάτε τα μαξιλάρια και τις καρέκλες; Έχουμε γίνει αναίσχυντοι, έχουμε χάσει το μέτρο. Αμετροέπεια. Χάνω την αίσθηση του ορίου. Οι άνθρωποι που έρχονται να δουν εμάς δε θα το έκαναν, είναι σοβαροί άνθρωποι. Την παρακμή μου ανέφερες τώρα. Παρακμιακά μου λες»

Θα τραγουδούσε ξανά το «Άξιον Εστί»;
«Με μεγάλη χαρά θα συμμετείχα στο να πω κάποια τραγούδια του μέγιστου Θεοδωράκη και του οποιουδήποτε εγώ αγαπώ και θεωρώ μέγιστο γιατί με έμαθαν να τραγουδάω και να μιλώ και να σκέφτομαι σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το «Άξιον Εστί» να το ξανατραγουδήσω; Αυτό είναι ιεροσυλία. Μα τα έχει τραγουδήσει ο Μπιθικώτσης. ΆΛλο να πεις δυο τραγούδια αγαπημένα σου. Δε το ξέρω όλο το έργο. Πρέπει λοιπόν να το κάνεις πραγματικά δικό σου για να το αποδώσεις και πάλι για ειδική περίπτωση, μήπως και επειδή εσύ είσαι πιο «σημερινός» ας πούμε μπορείς να το περάσεις στη νεότερη γενιά. Οτιδήποτε άλλο κι αν γίνει από εκεί και πέρα θα με ακούω και δε θα μου αρέσω.»