"Πού είναι η συγγνώμη του ΔΝΤ προς την Ελλάδα;" αναρωτιέται η Wall Street Journal..

Επικριτικό προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα «σχέδιά» του για την Ελλάδα είναι δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal.

«Την προηγούμενη εβδομάδα η Κριστίν Λαγκάρντ ζήτησε συγγνώμη από την Βρετανία. Τί κρίμα που η επικεφαλής του Δ.Ν.Τ δεν προχώρησε σε παρόμοια αβροφροσύνη προς την Ελλάδα. Καμία ζημιά δεν προκλήθηκε από την χοντροκομμένη προειδοποίηση του Ταμείου προς την βρετανική κυβέρνηση ότι «παίζει με την φωτιά» επειδή εφάρμοζε τη δική της στρατηγική μείωσης του ελλείμματος, αφού εν τέλει αποδείχθηκε πως η Βρετανία εισήλθε σε μία αξιοθαύμαστη ανάκαμψη. Όμως, τα λάθη του Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα είχαν πραγματικές επιπτώσεις».

Αυτά σημειώνει μεταξύ άλλων ο Σαίμον Νίξον σε άρθρο του στην εφημερίδα Wall Street Journal και με τίτλο: «Πού είναι η συγγνώμη του Δ.Ν.Τ προς την Ελλάδα;

Και συνεχίζει ο Νίξον:

«Η άρνηση του Ταμείου να δεχθεί ότι η Ελλάδα θα επετύγχανε πρωτογενές πλεόνασμα εντός του 2013 οδήγησε σε επτάμηνη καθυστέρηση της εκταμίευσης σημαντικών δόσεων του προγράμματος, με επακόλουθο την καθυστέρηση της επιστροφής της χώρας στις αγορές, επιστροφή που πυροδότησε την τόνωση της εμπιστοσύνης. Πράγματι, αν η Αθήνα είχε ενδώσει στις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ για επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα για την κάλυψη του φανταστικού ελλείμματος, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως η χώρα θα ήταν αντιμέτωπη με τον έβδομο διαδοχικά χρόνο ύφεσης, Όπως έχουν τα πράγματα, η Ελλάδα παρουσίασε πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ για το 2013 και τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι το πλεόνασμα τρέχει με ρυθμό 1,5% σε ετήσια βάση.

Ακόμη όμως και αν το Δ.Ν.Τ δεν μπόρεσε να αρθρώσει τη λέξη που αρχίζει από "Σ", η τελευταία έκθεσή του για το ελληνικό πρόγραμμα φέρει σημάδια μετάνοιας. Γίνεται λόγος για "σημαντική πρόοδο προς την εξισορρόπηση της οικονομίας", ενώ αναγνωρίζεται ως "εξαιρετικό επίτευγμα διεθνώς" η μετατροπή της ασθενέστερης κυκλικά προσαρμοσμένης θέσης στην ευρωζώνη σε ισχυρότερη, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια. Στην έκθεση αναφέρεται ότι "οι δομικές μεταρρυθμίσεις προχωρούν, αν και άνισα", ότι οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη ενδέχεται να αυξηθούν το 2014, ενώ εκφράζεται "συγκρατημένη αισιοδοξία" για το μέλλον.

Η αναγνώριση αυτή της προόδου της Ελλάδας είναι δικαιολογημένη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς είναι ειλικρινά αποφασισμένος να μεταμορφώσει την Ελλάδα σε χώρα με σύγχρονη οικονομία. Έχει σημειωθεί πρόοδος στην αποσυναρμολόγηση του πολύπλοκου δικτύου προνομίων, προστασίας, επιδοτήσεων και ασυλίας που χαρακτήριζε το παλαιό πελατειακό πολιτικό σύστημα, παρά την ισχυρή αντίθεση από οργανωμένα συμφέροντα. Τα αποτελέσματα είναι ορατά από την απότομη μείωση σχεδόν όλων των τιμών, από την ενέργεια μέχρι τα κόμιστρα και το βρεφικό γάλα. Οι επιπτώσεις θα γίνονται περισσότερο αισθητές όσο η οικονομία ανακάμπτει, οι συμπεριφορές θα αλλάξουν σταδιακά και νέοι επιχειρηματίες θα επωφεληθούν από τις νέες ευκαιρίες.

Το σημαντικότερο είναι ότι η Ελλάδα επιβίωσε από τον μεγαλύτερο άμεσο κίνδυνο για την ανάκαμψη. Η αποτυχία του ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ να καταγράψει αποφασιστική νίκη στις ευρωεκλογές ενίσχυσε την κυβέρνηση συνασπισμού, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσής της, τουλάχιστον μέχρι την εκλογή νέου Προέδρου το 2015, πιθανότατα και μετά από αυτήν. Το γεγονός αυτό αγοράζει χρόνο για την κυβέρνηση ώστε να επιταχύνει τα φιλόδοξα προγράμματα δομικών μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων. Η απόφαση του κ. Σαμαρά να τοποθετήσει ως υπουργό Οικονομικών έναν σεβαστό τεχνοκράτη στέλνει μήνυμα ότι η κυβέρνηση γνωρίζει τις σκληρές αποφάσεις που πρέπει να λάβει χωρίς πολιτικές παρεμβολές.

Ακόμη και έτσι, το Δ.Ν.Τ σωστά επισημαίνει ΄'οτι η μακροπρόθεσμη προοπτική της Ελλάδας εξαρτάται από την υγεία του τραπεζικού τομέα. Το Ταμείο προβληματίζεται αν οι κεφαλαιακές ανάγκες 5,8 δισ. ευρώ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, όπως προέκυψαν από τα τεστ αντοχής της ΤτΕ, είναι επαρκείς για να επιτρέψουν στο τραπεζικό σύστημα να αντέξει πιθανές ζημιές, δεδομένων των μη εξυπηρετούμενων δανείων που ανέρχονται στο 35% του συνόλου, ή στο ένα τρίτο του ΑΕΠ. Το Δ.Ν.Τ παρουσίασε την δική του ανάλυση, εκτιμώντας τις κεφαλαιακές ανάγκες αυξημένες κατά 6 δισ. ευρώ. Ωστόσο τον σκεπτικισμό του Ταμείου δεν συμμερίζονται οι ξένοι επενδυτές, που έριξαν 8,5 δισ. στις ελληνικές τράπεζες διευκολύνοντας την έκδοση ομολογιακών δανείων.

Το ποιός έχει δίκιο εξαρτάται από το αν οι τράπεζες διαχειριστούν γρήγορα τον όγκο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αναδιαρθρώνοντας τα δάνεια των βιώσιμων επιχειρήσεων ώστε αυτές να μπορέσουν να επενδύσουν και να αναπτυχθούν και ρευστοποιώντας τις μη βιώσιμες ώστε οι πόροι που θα απελευθερωθούν να επενδυθούν παραγωγικότερα. Μέχρι τώρα, οι τράπεζες δίσταζαν να το κάνουν. Ένας λόγος ήταν η αδυναμία τους να αντέξουν τις ζημιές. Επίσης, οι τράπεζες υποψιάζονταν ότι πολλές από τις αδυναμίες αποπληρωμής ήταν "στρατηγικές". Στο αποκορύφωμα του φόβου για ένα Grexit, πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις σταμάτησαν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους και συσσώρευαν μετρητά. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση απαγόρευσε τους πλειστηριασμούς κατοικιών, ενώ οι δικαστικές προσφυγές κατά επιχειρήσεων θα διαρκούσαν χρόνια. Οι τράπεζες πόνταραν ότι τηρώντας στάση αναμονής θα πετύχαιναν υψηλότερα επιτόκια.

Αυτό είναι και το στοίχημα των επενδυτών σήμερα. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν συστήσει τις δικές τους "κακές τράπεζες", με στόχο να επανακτήσουν γρήγορα όσο μεγαλύτερο ποσοστό αξιών από αυτά τα προβληματικά στοιχεία. Μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους, διαθέτουν επάρκεια για να διαγράψουν τουλάχιστον το 52% των προβληματικών δανείων, αφού είναι τώρα από τις ισχυρότερες της Ευρώπης. Οι τράπεζες υποστηρίζουν ότι μπορούν να απορροφήσουν πιθανές ζημιές αφού περιμένουν κέρδη ως αποτέλεσμα της μείωσης του κόστους χρηματοδότησης, του ανταγωνισμού και των δραστηριοτήτων τους. Αυτό εξαρτάται από τρεις προϋποθέσεις.

Η πρώτη είναι η κυβέρνηση να τηρήσει τη δέσμευσή της να άρει την απαγόρευση των πλειστηριασμών στο τέλος του έτους και να νομοθετήσει ένα αυστηρότερο πτωχευτικό δίκαιο τον Οκτώβριο. Αυτό θα δώσει στις τράπεζες ισχύ να ωθήσουν οφειλέτες σε χρεοκοπία. Με τη σειρά του αυτό θα δώσει κίνητρο στους δανειολήπτες να αναζητήσουν συμβιβασμούς με τις τράπεζες.

Η δεύτερη είναι ότι οι τράπεζες μπορούν να εκκαθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους χωρίς να προκαλέσουν καταστροφικές μειώσεις των τιμών των ακινήτων. Οι τράπεζες θεωρούν ότι αυτό μπορεί να γίνει, βασιζόμενες στην κατανόηση της ψυχολογίας των Ελλήνων δανειοληπτών όταν αντιμετωπίζουν την απώλεια της κατοικίας τους. Ο λόγος δανείων προς αξίες παραμένει χαμηλός, παρά την πτώση κατά 30% των τιμών των ακινήτων, γεγονός που δίνει στους δανειολήπτες κίνητρο να αποφεύγουν την κατάσχεση.

Η τρίτη είναι ότι οι καταθέσεις που εξαφανίστηκαν στο εξωτερικό και κάτω από τα στρώματα είναι διαθέσιμες για την αποπληρωμή των χρεών. Περίπου 90 δισ. ευρώ αποσύρθηκαν μεταξύ 2010 και 2012. Μήπως όμως οι δανειολήπτες αποθαρρυνθούν να επαναπατρίσουν τα χρήματά τους, φοβούμενοι τον έλεγχο που ενδεχομένως θα οδηγούσε σε αμετάκλητες ποινές; Κάποιοι τραπεζίτες θεωρούν ότι χωρίς αμνηστία μικρό μόνον ποσό θα επαναπατριστεί, όμως η τρόικα εξακολουθεί να το αποκλείει, τουλάχιστον μέχρις ότου ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός να γίνει τόσο ισχυρός, ώστε να μεγιστοποιεί τις εισπράξεις και να ελαχιστοποιεί τον ηθικό κίνδυνο.

Κατά τους προσεχείς μήνες, θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει ποιός έχει δίκιο. Αν έχει δίκιο το Δ.Ν.Τ και οι τράπεζες είναι υπεραισιόδοξες για τις δυνατότητές τους να επανακτήσουν μέρος των κακών δανείων, τότε η έλλειψη ρευστότητας θα συνεχιστεί, βλάπτοντας την ανάκαμψη. Αν όμως οι τράπεζες - και οι επενδυτές - έχουν δίκιο, τότε τα στοιχεία ενεργητικού θα βελτιώνονται ταχύτατα, όσο επιστρέφει η εμπιστοσύνη. Τα κακά δάνεια θα αναδιαρθρωθούν γρήγορα, ο τραπεζικός δανεισμός θα επαναρχίσει, η ανάπτυξη θα επιταχυνθεί - καθιστώντας αναπόδραστη την ανάγκη του Δ.Ν.Τ να απολογηθεί».

news247

Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής του Σαββάτου, το ΠΑΣΟΚ προχωρά σε μία συνολικότερη αμφισβήτηση του συστήματος της διαθεσιμότητας, που οδηγεί σε αποχώρηση 7.000 υπαλλήλους από το Δημόσιο μέχρι το τέλος του χρόνου.

Σε κατηγορηματική διάψευση των πληροφοριών που τον ήθελαν να έχει απειλήσει με παραίτηση λόγω της ενδοκυβερνητικής αντιπαράθεσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τον αριθμό των διαθέσιμων διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ που θα παραμείνουν στο Δημόσιο προέβη το Σάββατο ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος.

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, ο κ. Λοβέρδος εκτίμησε πως το ζήτημα θα λυθεί εντός των επόμενων ημερών, λύση που θα έχει ως βάση μια συζήτηση που θα ανοίξει για το θέμα των διαθεσιμοτήτων. Συμπλήρωσε πως συμφωνεί με τη θέση του ΠΑΣΟΚ, πως πρέπει να τεθεί συνολικά σε συζήτηση μέσα στην κυβέρνηση αλλά και με την τρόικα το θέμα των διαθεσιμοτήτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής του Σαββάτου, το ΠΑΣΟΚ προχωρά σε μία συνολικότερη αμφισβήτηση του συστήματος της διαθεσιμότητας, που οδηγεί σε αποχώρηση 7.000 υπαλλήλους από το Δημόσιο μέχρι το τέλος του χρόνου.

Απαντώντας σε ερώτηση αν υπήρχε δέσμευση του Αντώνη Σαμαρά πως δε θα γίνουν άλλες απολύσεις πριν αναλάβει το υπουργείο, τόνισε πως η γενικότερη αναφορά την οποία και αποδέχθηκε, είναι ότι η κυβέρνηση αλλάζει σελίδα και «ό,τι ήταν να γίνει με τις απολύσεις, έχει ήδη γίνει».

Πηγή: http://www.skai.gr

Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος μετά τη σύγκρουση Λοβέρδου - Μητσοτάκη θέλουν να αποτρέψουν μελλοντικά φαινόμενα ασυνεννοησίας στην κυβέρνηση.

Σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως στους νέους υπουργούς ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί διαφοροποιήσεις από την κεντρική κυβερνητική γραμμή, αλλά και δεν θα επιτρέψει να εμφανίσει μια εικόνα που θα παραπέμπει σε «Πύργο της Βαβέλ» στέλνουν το Μέγαρο Μαξίμου και η αντιπροεδρία της κυβέρνησης.

Στη σκιά της πρώτης ενδοκυβερνητικής κρίσης και της σύγκρουσης των υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Παιδείας, των Κυριάκου Μητσοτάκη και Ανδρέα Λοβέρδου, κεντρικός στόχος του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου είναι να αποτρέψουν τα φαινόμενα ασυνεννοησίας και έλλειψης συνεργασίας των υπουργών με το «καλημέρα» του νέου κυβερνητικού σχήματος.

Η επιδίωξη των δύο πολιτικών αρχηγών είναι να αποτρέψουν κλιμάκωση των αντιπαραθέσεων σε διάφορα κρίσιμα υπουργεία που σχετίζονται με την υλοποίηση των συμφωνηθέντων με την τρόικα, ενώ ήδη έχουν υπάρξει και συστάσεις ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει επιστροφή στο... χθες και στους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.

Η πρώτη ανοικτή σύγκρουση των κ.κ. Μητσοτάκη και Λοβέρδου, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, ήταν ένας κακός οιωνός για την επόμενη κρίσιμη περίοδο. Η χώρα έχει πολλές μνημονιακές υποχρεώσεις και αποτελεί στοίχημα για τη δικομματική κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς παρεκκλίσεις στην εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος.

Ο φόβος να θυμίσει η κυβέρνηση «Πύργο της Βαβέλ» σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα είναι υπαρκτός. Γι' αυτό και εκλήθησαν άμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου οι κ.κ. Μητσοτάκης και Λοβέρδος, όπου παρουσία των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και του υπουργού Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη, επιχειρήθηκε να βρεθεί λύση.

Παράλληλα θέλησαν να στείλουν και ένα σαφές μήνυμα και στα άλλα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ότι δεν θα επιτρέψουν να εκδηλωθούν εστίες έντασης και διαφωνιών μεταξύ μελών του Υπουργικού Συμβουλίου που ενδέχεται να επιβαρύνουν επικοινωνιακά και πολιτικά το κλίμα για την κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, από το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύουν ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα ανεχθεί κινήσεις από ορισμένους υπουργούς που θα δίνουν την εντύπωση ότι αδυνατούν να συνεννοηθούν με κάποιους άλλους και δεν είναι διατεθειμένος να ισορροπεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε τεντωμένο σχοινί.

Ο ίδιος έχει στείλει σαφή μηνύματα στους υπουργούς, τους αναπληρωτές τους και τους υφυπουργούς, ότι θέλει δουλειά, άμεσα αποτελέσματα, λίγα λόγια, όχι ενδοκυβερνητικές τριβές, ενώ θα υπάρχει καθημερινή παρακολούθηση των πεπραγμένων του κάθε υπουργείου.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις μεταξύ νέων και παλαιών υπουργών, αλλά κατά το πρωθυπουργικό γραφείο η οδός είναι μία και αυτή οφείλουν να ακολουθούν όλοι και πρέπει να μάθουν οι υπουργοί, όσο δύσκολο είναι αυτό, να συμβιώνουν αρμονικά μεταξύ τους.

Εξάλλου, ο κ. Σαμαράς δεν θέλει σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση να εκπέμπει μηνύματα ότι ο καθένας λειτουργεί για τον εαυτό του. Στην προ ημερών συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης ήταν σαφής όταν προέτρεψε τα μέλη του κυβερνητικού σχήματος να δώσουν την ώθηση που χρειάζεται «η συλλογική προσπάθεια από εδώ και στο εξής».

Εκεί μίλησε δύο φορές για τη «συλλογική προσπάθεια» και είπε με νόημα που ήταν και εντολή ταυτόχρονα: «Γνωρίζετε ότι πάμε να εξαντλήσουμε την τετραετία! Και γνωρίζετε επίσης ότι χρειάζεται σοβαρότητα, πολλή δουλειά, λίγες κουβέντες, συντονισμός ομάδας που θα ελέγχεται από το Μαξίμου και ευθύνη απέναντι στον πολίτη. Σας θέλω μάχιμους, σας θέλω σε ετοιμότητα, 24 ώρες το 24ωρο και 365 μέρες τον χρόνο...».

Το πρώτο κρούσμα με τη στάση του κ. Λοβέρδου που αντέδρασε στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προχωρήσει η διαθεσιμότητα του διοικητικού προσωπικού των πανεπιστημίων ενόχλησε αρκετά το Μέγαρο Μαξίμου που έχει μπροστά του κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει. Οι εκκρεμότητες είναι πολλές, όπως π.χ. τα νομοσχέδια για τη «μικρή ΔΕΗ», το δασικό και το χωροταξικό, η περαιτέρω μείωση του εγγυημένου περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών, κ.ά.

tovima.gr

Με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας συναντήθηκε την Παρασκευή ο Αντώνης Σαμαράς στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον υπουργό Υγείας Μάκη Βορίδη καθώς και με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Λεωνίδα Γρηγοράκο ο οποίος εξερχόμενος του πρωθυπουργικού μεγάρου σημείωσε ότι δόθηκαν οι πρώτες κατευθυντήριες γραμμές σε όλους για τα θέματα του υπουργείου.

«Περιμένω τις αρμοδιότητές μου από τον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο. Πάμε τώρα στο υπουργείο για δουλειά» ανέφερε.

Τους κάλεσε ο Σαμαράς λόγω της διαφωνίας μεταξύ τους για τις απολύσεις..

Ραγδαίες εξελίξεις στην ενδοκυβερνητική κόντρα μεταξύ Λοβέρδου και Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι δύο υπουργοί κλήθηκαν από τον Αντώνη Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή στο θέμα της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ.

Οι πληροφορίες μάλιστα έκαναν λόγο ακόμη και για παραίτηση του Ανδρέα Λοβέρδου από το υπουργείου σε περίπτωση που αναγκαστεί να υπογράψει απολύσεις.