Μέρες που χαρακτηρίστηκαν από το αμόκ των Γερμανών κατακτητών, που είχαν χάσει από το πλευρό τους τους Ιταλούς από το Σεπτέμβριο, ήταν αυτές του φθινοπώρου του 1943. Η μανία τους ξέσπασε και εναντίον των πρώην συμμάχων τους και εναντίον των Ελλήνων. Παρουσιάζουμε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Στις 4 Οκτώβρη του 1943 έγινε το Ολοκαύτωμα των Μηλεών στη Μαγνησία από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Στην περιοχή μετά και κατάρρευση της Ιταλίας που μεταφράστηκε σε ενίσχυση των ανταρτών με μεγάλο μέρος του οπλισμού τους, σημειώθηκαν αρκετές ένοπλες συμπλοκές μεταξύ Γερμανών και ανταρτών.
Τα SS με πρόσχημα τη δράση των ανταρτών προχώρησαν με διαταγή του διοικητή τους ο Ρίκερτ, σε αντίποινα με εκτελέσεις αλλά και κάψιμο 28 Ελλήνων. Δύο μέρες πιο πριν στις 2 Οκτωβρίου στη λεγόμενη «Κίτρινη Αποθήκη» του Βόλου, άλλοι 10 Μηλιώτες , εκτός των 28 που προαναφέραμε, άφηναν την τελευταία τους πνοή στα χέρια των κατακτητών.
Στις Μηλιές η «λεπτομέρεια» της κτηνωδίας, ήταν ότι κατά τη διάρκεια των εκτελέσεων, που γίνονταν ανά πεντάδες, τα στελέχη των ναζί παρακολουθούσαν ακούγοντας μουσική από γραμμόφωνο. Τα πτώματα τα έριχναν σε παρακείμενο χείμαρρο.
Επίσης αποτεφρώθηκαν τα 210 από τα 450 σπίτια του χωριού. Όπως έκαναν και σε πολλές άλλες περιπτώσεις στη χώρα μας οι Γερμανοί έριχναν μία εμπρηστική σκόνη και λαμπάδιαζε ο τόπος. Η καμμένη περιοχή δοκιμάστηκε το 1946 από πλημμύρες.
Οι εκτελεσθέντες ήταν: Γ. Φαρδέλλος, Ιω. Φιλιππόπουλος, Φίλ. Παύλου, Δημ. Πελεκάνος, Φοίβος Παππάς, Ιω. Χατζηγιάννης, Σίμος Μήτσιου, Άγγελος Ατσιάς, Στ. Κατσιρέλος, Απ, Σταμούλης, Α. Χαμονικολάου, Αν. Μόσχος, Βασ. Τέγος, Ανδρ. Βλάχος, Γεώργ. Κρίγκος, Δ. Μαργαρίτης, Δημ. Κουκουνάρας, Γεώργ. Καλατζής, Ελευθ. Καβούρας, Θεοφ. Τσούτσος, Αγησ. Κουτσουνούρης, Κ. Σαμουρδάνης, Αν. Κοντές, Μιχ. Βεργώνης, Δημ. Γκέκας.
Μέσα στα πυρπολημένα σπίτια κάηκαν η Κυρατσώ Ατσιά, η Τριανταφυλλιά Πατσή και ο παράλυτος γιός της Ιωάννης.
Στην «Κίτρινη Αποθήκη» δύο ημέρες πριν, αλλά και σε άλλες στιγμές, εκτελέστηκαν οι: Συραγώ Κρίγκου, Ι. Γαζής, Ι. Σκαρλάτος, Κων. Χατζηγιάννης, Μιλτ. Πολίτης, Γραμ. Παπάς, Νικ. Κούκος, Απ. Γουργούτης, Σπ. Κουτσογιάννης, Κων. Ζήγρας, Αρ. Βεργώνης, Βας. Νίκου, Σπ. Καραβουσιάνης, Πετρ. Θεοδωρόπουλος, Τρ, Βογιατζής, Βασ. Κωστάκης, Δημ. Θεοδωρόπουλος, Σπ. Θεοδωρόπουλος, Αριστ. Μαϊτανός, Βασιλ. Σουλογιάννης, Δημ. Συκιώτης, Νικ. Χουλιαράς, Νικ. Λιάτζουρας, Δημ. Καλατζής.
εκτελεσθέντες Ιταλοί
Στην Κω
Από προηγούμενο αφιέρωμά μας στο θέμα, με τη σημαντική συμβολή του καθηγητή και μελετητή της τοπικής ιστορίας του νησιού, Γιάννη Τρικοίλη, αναδημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: Στις 3 Οκτωβρίου 1943 οι Γερμανοί με απόλυτο αιφνιδιασμό έκαναν απόβαση ταυτόχρονα σε τρία σημεία της Κω. Ο κύριος όγκος των Γερμανών αποβιβάστηκε στην βόρια παραλιακή περιοχή ανάμεσα Μαρμάρι και Τιγκάκι, υπό την διοίκηση του ταγματάρχη Silvester von Saldern. Ένα άλλο τμήμα αποβιβάστηκε στη νότια περιοχή του νησιού στην περιοχή Αγιος Ζαχαρίας υπό τις διαταγές του λοχαγού Philip Aschof.>Το τρίτο τμήμα αποτελούσε ένας λόχος αμφίβιων καταδρομέων της μεραρχίας Brandenburg και αποβιβάστηκε στην νότια πλευρά της Κω κοντά στη Κέφαλο μαζί με ένα λόχο αλεξιπτωτιστών της ίδιας μεραρχίας που έπεσε μεταξύ Κεφάλου και αεροδρομίου της Αντιμάχειας.
Αυτοί οι δύο λόχοι υπό την διοίκηση του λοχαγού Αρμιν Κουλμαν και του υπολοχαγού Οsatz είχαν ως κύριο στόχο την κατάληψη του αεροδρομίου. Οι Γερμανοί έχοντας κυριαρχήσει αεροπορικά στις προηγούμενες μέρες της απόβασης με αστραπιαίες κινήσεις κατάφεραν να καταλάβουν ολόκληρο το νησί της Κω μέσα σε μια ημέρα, αιχμαλωτίζοντας 3145 Ιταλούς και 1388 Βρετανούς.
Ο Γερμανός διοικητής όλων των δυνάμεων της απόβασης αντιστράτηγος Φρίντριχ Μύλλερ όρισε έκτακτο στρατοδικείο μεταξύ 5-6 Οκτωβρίου στο ιταλικό στρατόπεδο της περιοχής Λινοποτίου. Εκεί δικαστής υπήρξε ο σκληρός λοχαγός των καταδρομέων Άρμιν Κούλμαν ο οποίος με συνοπτικές διαδικασίες απήλλαξε όσους Ιταλούς αξιωματικούς παρέμειναν κατά τη διάρκεια της μάχης αδρανείς και αποδεδειγμένα πιστοί στην φασιστική και ναζιστική συμμαχία και όσους άλλους αξιωματικούς υπηρετούσαν σε μονάδες υγειονομικού.
Οι υπόλοιποι 103 αξιωματικοί με το πρόσχημα ότι θα οδηγηθούν στην παραλία κοντά στην αλυκή για να τους παραλάβει πλοίο που θα τους μεταφέρει στον Πειραιά και από εκεί σε άλλους χώρους αιχμαλωσίας εκτελέστηκαν κατά ομάδες και θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους που ήδη είχαν ανοιχθεί στην περιοχή Τσιφλίκα δίπλα στην αλυκή. Xρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να αποκαλυφθεί ο τόπος των εκτελέσεων που ήταν μυστικός και να εντοπιστούν τα οστά και τα αντικείμενα των θυμάτων.
Σήμερα 12 Οκτωβρίου 2016 συμπληρώνονται 72 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Ναζί.
Μια σημαντική ημερομηνία η οποία είναι λιγότερο γνωστή και αρκετές φορές ενδεχομένως να παραβλέπεται λόγω του ότι η Ελλάδα έχει ως εθνική επέτειο την 28ης Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Να σημειωθεί πως η απόφαση αυτή, δηλαδή να γιορτάζεται ως εθνική εορτή η είσοδος στον πόλεμο και όχι η απελευθέρωση από τους κατακτητές όπως σε άλλες χώρες οφείλεται στο γεγονός πως μετά την απελευθέρωση ακολούθησε ο σπαραγμός του Εμφυλίου Πολέμου.
Πριν από 72 χρόνια, στις 12 Οκτωβρίου του 1944 η Αθήνα απελευθερώθηκε από τους Ναζί και ο ελληνικός λαός κατέβηκε στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας πανηγυρίζοντας τον τερματισμό μιας ζοφερής περιόδου τρισήμιση ετών σκλαβιάς υπό τον γερμανικό ζυγό.
Στις 12 Οκτωβρίου, ημέρα Πέμπτη, η Αθήνα γιόρτασε την απελευθέρωσή της μετά από τις 1.264 μέρες κατά τις οποίες υφίστατο την καταπίεση των χιτλερικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Στο Σύνταγμα, την Ομόνοια, την οδό Πανεπιστημίου, στη Σταδίου, στο Ζάππειο και στην Ακαδημίας, ο κόσμος γιόρταζε την απελευθέρωση. Γνωστοί και άγνωστοι αγκαλιάζονταν ο ένας με τον άλλον, ενώ γαλανόλευκες και κόκκινες σημαίες υψώθηκαν στα περισσότερα κτήρια.
Ωστόσο, η αποχώρηση των χιτλερικών δυνάμεων από την Αθήνα δεν ήταν καθόλου ειρηνική και αναίμακτη. Στις 12 Οκτωβρίου όταν τα γερμανικά στρατεύματα άρχισαν να αποσύρονται από την Αθήνα, ο διοικητής τους ο στρατηγός Φέλμι είχε φροντίσει να διαδοθεί από νωρίς η πληροφορία ότι οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν την ελληνική πρωτεύουσα, διαβεβαιώνοντας ότι κατά την αποχώρησή τους δεν θα υπάρξουν καταστροφές. Ωστόσο, οι Γερμανοί δεν παρέλειψαν να αφήσουν μια εκατόμβη θυμάτων πριν φύγουν εκτελώντας Έλληνες πατριώτες στο Δαφνί.
Με την απελευθέρωση κατεύθασε στην Ελλάδα ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, ο Γεώργιος Παπανδρέου ο οποίος ύψωσε στην Ακρόπολη τη γαλανόλευκη, εκεί ακριβώς όπου πριν από μερικές ημέρες κυμάτιζε η σημαία των κατακτητών
Η ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας ήταν «η πιο όμορφη, η πιο ελαφριά μέρα του κόσμου», γράφει ο Γιώργος Σεφέρης. Ωστόσο, πέρα από τους πανηγυρισμούς και τη διάχυτη χαρά, η Ελλάδα μετρούσε τα βαριά της τραύματα από τη γερμανική κατοχή. Η χώρα είχε καταστραφεί οικονομικά, οι υποδομές της ήταν σε τραγική κατάσταση, ενώ οι μαζικές θανατώσεις, οι κακουχίες κ.λπ. είχαν εκτελέσει την Ελλάδα και από δημογραφικής άποψης. Το τίμημα της κατοχής ήταν μεγάλο για τους Αθηναίους καθότι εκτιμάται πως περισσότεροι από 45.000 άνθρωποι πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες που έζησαν.
topontiki.gr
Ένας πρωτοφανές σκάνδαλο με επιχορηγήσεις σε νεοναζιστικά και φασιστικά κόμματα από το Ευρωκοινοβούλιο αποκάλυψε σουηδικό περιοδικό.
Το δημοσίευμα προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση Ευρωβουλευτών, οι οποίοι ζητούν εδώ και τώρα τη διακοπή των χρηματοδοτήσεων.
Δείτε το βίντεο του ALPΗA
enikos.gr
Η δίκη του Reinhold Hanning ξεκίνησε φέρνοντας στην επιφάνεια φρικιαστικές λεπτομέρειες για το Άουσβιτς και φοβερές μνήμες στην Γερμανία
Η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη του Reihold Hanning ήταν ένα από τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Γερμανία πριν λίγους μήνες. Και αυτό γιατί μέσω του 94χρονου πλέον Ηanning η κοινή γνώμη της χώρας ψάχνει για μία ακόμα φορά την εξιλέωση αλλά βρίσκει και την ευκαιρία να συζητήσει ξανά -και ίσως πιο ψύχραιμα πια- την πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας της.
Ο Reinhold Hanning κατηγορείται ότι ήταν στις ομάδες που έκαναν τις επιλογές για το ποιοι φυλακισμένοι θα πήγαιναν για εργασία και ποιοι θα πήγαιναν για εκτέλεση στους θαλάμους αερίων. Το κατηγορητήριο μάλιστα τον φέρνει υπεύθυνο για την τύχη του απίστευτου αριθμού των 170.000 ανθρώπων (Εβραίων και όχι μόνο).
Ο ίδιος ο 94χρονος Hanning είπε στο δικαστήριο ότι μετανοιώνει που υπήρξε μέρος αυτής της «εγκληματικής οργάνωσης» όπως την ονόμασε, που σκότωσε τόσους πολλούς ανθρώπους και προκάλεσε τόσο πόνο.
«Ντρέπομαι που εν γνώσει μου άφησα να γίνουν τόσα εγκλήματα και δεν έκανα τίποτα να τα αντιπαλέψω» είπε ο πρώην αξιωματικός των SS, καθισμένος ο ίδιος πλέον στο αναπηρικό του καροτσάκι μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου στην πόλη Detmold.
Oι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος εκφράζουν την ικανοποίησή τους με την απόφαση του κατηγορουμένου να σπάσει την σιωπή του σε μία δίκη που όπως όλα δείχνουν θα είναι μία από τις τελευταίες (αν όχι η τελευταία) στην Γερμανία.
«Έμεινα σιωπηλός για όλη μου τη ζωή» είπε στο δικαστήριο ο Hanning. «Προσπάθησα να ξεπεράσω εκείνη την περίοδο, όμως το Άουσβιτς ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης. Θα ευχόμουν να μην είχα βρεθεί ποτέ εκεί. Άνθρωποι πυροβολούνταν, εκτελούνταν με αέρια, καίγονταν. Μπορούσα να βλέπω τα πτώματα να πετιούνται από εδώ και από εκεί. Μύριζα τα καμμένα σώματα, γνώριζα από μακριά την μυρωδιά καμμένων σωμάτων» είπε στην δήλωσή του στο δικαστήριο.
Πάντως ο πρώην αξιωματικός αρνείται ότι ο ίδιος είχε αναμιχθεί στην μαζική εκτέλεση ανθρώπων, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν στο μέρος του στρατοπέδου όπου δεν γίνονταν οι εκτελέσεις με αέρια. Πάντως, παρά το γεγονός ότι η κατηγορίες που βαραίνουν τον Hanning δεν έχουν να κάνουν με άμεση εμπλοκή του στης εκτελέσεις, οι δικαστές τον κατηγορούν ότι διευκόλυνε την σφαγή με την ιδιότητα ως φύλακα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρσι, ένα Γερμανικό δικαστήριο καταδίκασε τον Oskar Groening, 94 ετών, σε φυλάκιση τεσσάρων ετών για την ανάμιξή του στον θάνατο πάνω από 300.000 ανθρώπους. Ενώ ένας ακόμα άνδρας, μέλος και αυτός των SS πέθανε στις αρχές του μήνα, στα 93 του, λίγο πριν οδηγηθεί και αυτός σε δίκη. Στην περίπτωση του Henning η ακροαματική διαδικασία θα συνεχιστεί, και η απόφαση αναμένεται στις 27 Μαΐου.
Protothema.gr