Μυοκαρδίτιδα. Πρόκειται για μια ασθένεια που αφορά τον μυ της καρδιάς. Ο μυς της καρδιάς λειτουργεί σαν αντλία και κυκλοφορεί το αίμα σε όλο το σώμα. Εάν αυτός ο μυς υποστεί κάποια φλεγμονή, γίνεται αδύναμος και μειώνεται η λειτουργία του.

Η μυοκαρδίτιδα δεν είναι μια απλή φλεγμονή του μυοκαρδίου της καρδιάς. Πρόκειται ουσιαστικά για καταστροφή του καρδιακού μυός. Ο καρδιακός μυς νεκρώνεται και καταστρέφεται σε ορισμένες περιοχές, ως αποτέλεσμα της προσβολής του από ιούς, μικρόβια ή τοξικές ουσίες.

Θεωρητικά μπορεί ο καθένας να αρρωστήσει από μυοκαρδίτιδα. Τόσο οι πρωταθλητές, όσο και άνθρωποι που κάθονται μόνο στον καναπέ. Όμως οι αθλητές διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, διότι συχνά η μυοκαρδίτιδα δημιουργείται όταν ένας άνθρωπος αθλείται πρόωρα μετά από μια λοίμωξη.

Γενικά, ο οργανισμός είναι λιγότερο ανθεκτικός απέναντι σε λοιμώξεις μετά τη γυμναστική. Όταν εισέλθουν βακτήρια και ιοί στον οργανισμό, εισέρχονται και στο αίμα. Κατά τη διάρκεια της άθλησης, το αίμα ρέει πιο γρήγορα μέσα από τις τέσσερις κοιλότητες της καρδιάς. Οι κοιλότητες συνδέονται μεταξύ τους με βαλβίδες, όπου το αίμα αποκτά υψηλή πίεση. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος αθλείται, η πίεση αυξάνεται ακόμη περισσότερο και τότε υπάρχει ο κίνδυνος οι παθογόνοι παράγοντες που βρίσκονται στο αίμα να «προσκολληθούν» στις βαλβίδες. Συνέπεια αυτού είναι η φλεγμονή του μυϊκού ιστού της καρδιάς, δηλαδή η μυοκαρδίτιδα.

Αξίζει να προσέξει κανείς ότι η διάγνωση της μυοκαρδίτιδας είναι αρκετά δύσκολη, μια και τα συμπτώματα διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση.
Τις περισσότερες φορές ο άρρωστος δεν αντιλαμβάνεται το παραμικρό. Η προσβολή έχει περιορισμένη έκταση και δεν αφήνει κανένα κατάλοιπο. Σε άλλες όμως περιπτώσεις, ο άρρωστος εμφανίζει συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, με αιφνίδια δύσπνοια ή με δύσπνοια που εκδηλώνεται σιγά σιγά. ´Άλλοτε πάλι η μυοκαρδίτιδα εκδηλώνεται με καρδιακές αρρυθμίες, που πολλές φορές απειλούν την ίδια τη ζωή του ασθενούς. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, οι αρρυθμίες εκδηλώνονται με συγκοπή ή ακόμη και με αιφνίδιο θάνατο, ιδίως σε αθλητές ή αθλούμενους νέους.

Δεν είναι σπάνιο έπειτα από μια γρίπη, η μυοκαρδίτιδα να εκδηλώνεται με αρρυθμίες. ´Ετσι, η ελαφρά ταχυκαρδία που επιμένει σταθερά ύστερα από μια οποιαδήποτε ίωση, συνήθως δεν είναι αθώα.

Εάν η προσβολή του μυοκαρδίου αφορά περιοχές κοντά στο περικάρδιο όπου υπάρχει το νευρικό πλέγμα, τότε η μυοκαρδίτιδα εκδηλώνεται με πόνο στο στήθος που μοιάζει με τον πόνο του εμφράγματος ή της οξείας περικαρδίτιδας. Για αυτό και η μυοκαρδίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μια καλά κρυμμένη ωρολογιακή βόμβα.

Οι θεραπείες της μυοκαρδίτιδας διαφέρουν, όπως και οι μορφές της ασθένειας. Υπάρχουν όμως τρόποι να αποφύγει κανείς τη μυοκαρδίτιδα. Η πλήρης ανάρρωση από μια γρίπη ή ένα κρυολόγημα είναι το πιο σημαντικό. Πρέπει να έχουν περάσει περίπου δυο μέρες από τον πυρετό. Γενικά πάντως, πρέπει να αποφεύγει κανείς τη σωματική άσκηση, καθώς και την κατανάλωση αλκοόλ για περίπου έξι μήνες.

Επιπλέον συνιστάται η υγιεινή διατροφή και πολλές ώρες ύπνου. Δεν χρειάζεται όμως να φτάσει κανείς στη θεραπεία, όταν η πρόληψη είναι εύκολη και αποτελεσματική. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αντιλαμβάνεται κανείς τα σημάδια του οργανισμού και να αναρρώνει πλήρως μετά από κάθε κρυολόγημα.

premium.paratiritis- boro.gr

Αν αναρωτιέστε τι ακριβώς γίνεται στο ανθρώπινο αίμα, όταν κάποιον τον δαγκώσει ένα δηλητηριώδες φίδι, δεν έχετε παρά να δείτε το βίντεο που...

ακολουθεί και δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας.

Τα φίδια, δεν έχουν όλα το ίδιο δηλητήριο. Άλλα έχουν ισχυρότερο, αλλά όχι τόσο. Υπάρχουν όμως μερικά, που εάν μας δαγκώσουν δεν υπάρχει επιστροφή. Και μάλιστα μέσα σε ελάχιστα λεπτά.

Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε, ξεκινάει με το πως λαμβάνουν το δηλητήριο από τα φίδια, ειδικά εκπαιδευμένοι άνθρωποι, το οποίο αργότερα θα δώσουν σε φαρμακευτικές εταιρίες, διότι πολλά φάρμακα και αντιβιοτικά έχουν σαν βάση το δηλητήριο του φιδιού.

Προσεκτικά βγάζουν το φίδι από το μέρος που το έχουν, το πιάνουν από το πάνω μέρος του κεφαλιού και πλησιάζουν προς το ειδικό (για δάγκωμα) πλαστικό κουτί, στο οποίο το φίδι και θα στάξει το δηλητήριο του, αλλά και δεν θα τραυματίσει τα δόντια του αφού μετέπειτα θα το ξαναχρησιμοποιήσει, όταν ο οργανισμός του παράξει νέο δηλητήριο.

Αστραπιαία, με μια κίνηση που και η κάμερα δύσκολα συλλαμβάνει, το φίδι δαγκώνει με μανία με τα μπροστινά του δόντια, το ειδικό πανί. Το δηλητήριο αρχίζει να στάζει. Φανταστείτε να ήταν ανθρώπινο δέρμα… Ο ειδικός, με ένα ξύλο πιέζει επιπλέον τα δόντια του για να χυθεί όλο το δηλητήριο.

Στη συνέχεια αρχίζει το πείραμα. Ο δημοσιογράφος, από πριν έχει δώσει λίγο αίμα, και το έχει φυλάξει σε ένα μπουκαλάκι. Με μια σύριγγα τραβάει το δηλητήριο που έχει χύσει με το δάγκωμα του το φίδι, και ρίχνει μια μόνο σταγόνα μέσα στο μπουκαλάκι με το αίμα του.

Το τι συμβαίνει δείτε το στο βίντεο και δεν θα το πιστεύετε. Σας λέμε μόνο ότι με τα φίδια δεν παίζουμε, ακόμη και εάν βρισκόμαστε δίπλα σε κάποιο νοσοκομείο με τον αντίδοτο σε ορό, έτοιμο να μας περιμένει. Μην ξεχνάμε ότι πριν λίγες ημέρες ένας συνάνθρωπος μας πέθανε στο Μαντούδι, όταν τον δάγκωσε φίδι.

Δείτε το βίντεο:

tromaktiko.gr

Το μούδιασμα των άκρων μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα μιας σειράς ασθενειών ή διαταραχών που επηρεάζουν τη ροή του αίματος ή τραυματισμού των νεύρων.

Το προσωρινό μούδιασμα των χεριών μπορεί να οφείλεται σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που προκαλεί η παρατεταμένη πίεση σε ένα νεύρο, όπως λεπτές κινητικές δραστηριότητες (σχέδιο), η επαναλαμβανόμενη κίνηση ή η λάθος στάση στον ύπνο.

Μούδιασμα των χεριών μπορεί επίσης να προκαλούν ορθοπεδικές ασθένειες που συμπιέζουν ένα συγκεκριμένο νεύρο, όπως το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, η εκφυλιστική ασθένεια δίσκων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και εξογκώματα.

Ο καρπιαίος σωλήνας δημιουργείται από τα οστά του καρπού και περιέχει τους τένοντες και ένα νεύρο. Οι επαναλαμβανόμενες, μονότονες κινήσεις στη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή (πληκτρολόγηση, «ποντίκι»), το ράψιμο και το βάψιμο, μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνισή του.
Άλλες ασθένειες που μπορεί να προκαλούν μούδιασμα των άκρων είναι:

Αρθρίτιδα
Φλεγμονή σε μία ή και περισσότερες αρθρώσεις που εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, με τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα στην πάσχουσα περιοχή.

Διαβήτης τύπου 1 και 2
Οι μακροπρόθεσμες βλάβες στα νεύρα λόγω ανεπαρκούς επεξεργασίας της γλυκόζης στο αίμα εκδηλώνονται συχνά με την παραισθησία.

Σκλήρυνση κατά πλάκας
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που οδηγεί σε απομυελίνωση των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αποτέλεσμα την εκφύλισης είναι να δυσλειτουργούν τα τμήματα των νευρικών κυττάρων που μεταφέρουν τα διάφορα ερεθίσματα στα υπόλοιπα κύτταρα του σώματος.

Περιφερική νευροπάθεια
Πρόκειται για διαταραχή της λειτουργίας των νεύρων, εκτός αυτών που βρίσκονται στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το μούδιασμα στην περίπτωση αυτή είναι συνήθως «συμμετρικό», επηρεάζει δηλαδή και τα δύο χέρια ή και τα δύο πόδια.

Περιφερική αρτηριοπάθεια
Πρόκειται για στένωση ή απόφραξη των αρτηριών λόγω συσσώρευσης αθηροσκληρωτικών πλακών. Παράγοντες κινδύνου για την περιφερική αρτηριοπάθεια είναι η αυξημένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, η υπέρταση, η αποχή από τη σωματική άσκηση και το αυξημένο βάρος.

Συμπίεση νεύρου
Οφείλεται στην υπερβολική πίεση που ασκείται σε ένα περιφερικό νεύρο, με αποτέλεσμα τον ερεθισμό ή τη φθορά του. Περιφερικά ονομάζονται τα νεύρα που δε βρίσκονται στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό. Η πάθηση συνδέεται με τη χρόνια οσφυαλγία και το αυχενικό σύνδρομο.

Σύνδρομο Ρεϊνό
Χαρακτηρίζεται από τις εναλλαγές στην απόχρωση του δέρματος των άκρων (χλωμό και στη συνέχεια μελανό και κόκκινο δέρμα) συνήθως έπειτα από την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το σύνδρομο είναι αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων σπασμών των αιμοφόρων αγγείων.

onmed.gr