Ερευνητές δημιούργησαν μια ηλεκτρονική συσκευή (διεπαφή) εγκεφάλου-μηχανής, που επιτρέπει σε μια μαϊμού να ελέγχει με το νου της τις κινήσεις ενός ρομποτικού αναπηρικού αμαξίδιου.

Τέτοιες συσκευές προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε λίγα χρόνια από ανθρώπους με σοβαρή παράλυση ή άλλη ασθένεια, όπως η νόσος Λου Γκέριγκ, που προκαλεί κινητικά προβλήματα.

Αυτά τα ασύρματα εγκεφαλικά εμφυτεύματα, που επιτρέπουν την επικοινωνία νου-μηχανής, είχαν έως τώρα δοκιμαστεί σε πιθήκους, που είχαν καταφέρει να κινούν τεχνητά άκρα με το νου.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον πρωτοπόρο καθηγητή Μιγκουέλ Νικολέλις του Πανεπιστημίου Ντιουκ της Β.Καρολίνα των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports", εμφύτευσαν δύο τέτοιες συσκευές σε δύο ρέζους μακάκους.

Σε πρώτη φάση το εμφύτευμα επέτρεψε να γίνει ασύρματη καταγραφή και αποκωδικοποίηση της δραστηριότητας των νευρώνων που ρυθμίζουν τις κινήσεις των μαϊμούδων. Με τον τρόπο αυτό -και με τη βοήθεια των κατάλληλων υπολογιστικών αλγόριθμων- συσχετίσθηκαν τα σήματα των νευρώνων με τις αντίστοιχες κινήσεις (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι επιστήμονες «διάβαζαν» όντως τις σκέψεις των ζώων).

Στη συνέχεια, τα πειραματόζωα κάθησαν στο ρομποτικό αναπηρικό καροτσάκι και παρακολουθούσαν παθητικά ως επιβάτες, καθώς αυτό κινείτο μόνο του μέσα στο χώρο. Τελικά, οι μαϊμούδες προσπάθησαν να «πλοηγήσουν» οι ίδιες το αμαξίδιο. Το εμφύτευμα «έπιανε» τα εγκεφαλικά σήματά τους και τα μετέτρεπε σε ασύρματες εντολές για κίνηση. Ο στόχος -και το κίνητρό- των ζώων ήταν να φθάσουν στην τροφή που τους περίμενε στην άλλη μεριά του δωματίου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το εμφύτευμα μπορούσε να «μεταφράσει» αποτελεσματικά την εγκεφαλική-νοητική δραστηριότητα των ζώων και να κατευθύνει το ρομποτικό καροτσάκι στην επιθυμητή κατεύθυνση. Με το πέρασμα μάλιστα του χρόνου και την εξάσκηση, οι μαϊμούδες βελτίωσαν πολύ την ικανότητά τους να κινούν ασύρματα (με το νου τους) το καροτσάκι.

Το 2014 ο Νικολέλις είχε παρουσιάσει έναν εξωσκελετό που ελεγχόταν από ηλεκτρικά σήματα μέσω μιας ειδικής κάσκας στο κεφάλι. Η συσκευή αυτή χρησιμοποιήθηκε στην τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, επιτρέποντας σε ένα νεαρό παραπληγικό να κλωτσήσει μια μπάλα.

Η νέα τεχνολογία πάει ένα βήμα πέρα από τους εξωσκελετούς που ελέγχονται από το νου, οι οποίοι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τετραπληγικούς. Στην περίπτωσή των τελευταίων, χρειάζεται ένα αναπηρικό καροτσάκι που ελέγχεται με το νου.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Από τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας συνελήφθη χθες (04-03-2016), γιατρός – γυναικολόγος δημόσιου Νοσοκομείου της Αττικής, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε δικογραφία για δωροληψία υπαλλήλου.

Η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία ιδιώτη ημεδαπού, σύμφωνα με την οποία ο γιατρός απαίτησε το χρηματικό ποσό των (650) ευρώ, προκειμένου να αναλάβει τον τοκετό της συζύγου του.

Χθες, μετά τον τοκετό, σε προκαθορισμένη συνάντηση σε μη προσβάσιμο για το κοινό χώρο (χειρουργεία) του Νοσοκομείου, ο γιατρός παρέλαβε από τον ιδιώτη το παραπάνω χρηματικό ποσό, το οποίο είχε προσημειωθεί.

Άμεσα επενέβησαν αστυνομικοί της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων και συνέλαβαν τον γιατρό. Σε έρευνα στον χώρο των χειρουργείων βρέθηκε επιμελώς κρυμμένο στην ψευδοροφή το προσημειωμένο χρηματικό ποσό, ενώ στην κατοχή του γιατρού βρέθηκαν και κατασχέθηκαν άλλα (500) ευρώ.

Ο συλληφθείς, με τη σε βάρος του σχηματισθείσα δικογραφία, θα οδηγηθεί σήμερα (05-03-2016) στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.

Είναι ένας νέος, εξελιγμένος κόσμος, μια φρέσκια μορφή επικοινωνίας και άλλωστε, τι θα γινόμασταν χωρίς το Facebook; Πιο ευτυχισμένοι ή πιο μόνοι;

Η τηλεπαρουσιάστρια και ραδιοφωνική παραγωγός Sara Cox, η οποία δεν ανήκει στα 1,6 δις μέλη του fb, έκανε μια σχετική έρευνα-ντοκυμαντέρ για να βρει πόσο επηρεάζει τις φιλίες μας το Facebook. Η ίδια έχει λογαριασμούς σε Instagram και Twitter και προτιμά να βλέπει τις φίλες της από κοντά, να γελούν και να περνάνε ωραία, όπως λέει. Αρχικά, δέχτηκε να υποβληθεί σε εγκεφαλογράφημα για να δει τι συμβαίνει στο μυαλό της όταν βλέπει φωτογραφίες κοντινών της φίλων. Ο νευρολόγος που την εξέτασε βρήκε ότι δραστηριοποιούνται μέρη του εγκεφάλου που κινούν το συναίσθημα και τη μακροχρόνια μνήμη. Οι φίλοι κάνουν το μυαλό μας να φωτίζεται! Τέλειο; Μη βιάζεσαι.

Στην επόμενη φάση η Cox μίλησε με έναν ψυχοθεραπευτή που αναλαμβάνει εθισμένους στα social media και της είπε ότι αυτή η ευχαρίστηση που νιώθουμε όταν βλέπουμε φωτογραφίες φίλων μας μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση! Και επεσήμανε ότι έχουμε ανάγκη από την αληθινή ζωή, τις αληθινές επαφές γιατί εκεί βλέπεις ή καταλαβαίνεις την αντίδραση και ανταπόκριση του ανθρώπου που έχεις μπροστά σου. Καλά είναι τα likes και τα emoticons αλλά σαν μια βόλτα έξω με τις φίλες, δεν υπάρχει! Το λένε και οι επιστήμονες και το faysbook.gr.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Γενεύης στην Ελβετία – μεταξύ των οποίων ο διακεκριμένος καθηγητής γενετικής Εμμανουήλ Δερμιτζάκης- έριξαν για πρώτη φορά φως στους μηχανισμούς μέσω των οποίων γεννιούνται νέα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) από βλαστικά κύτταρα του εγκεφάλου.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Ντενί Ζαμποντόν του Τμήματος Βασικών Νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", ανέπτυξαν μια νέα τεχνολογία με την ονομασία FlashTag, η οποία καθιστά δυνατή την παρακολούθηση των νευρώνων, καθώς γεννιούνται.

Η δυνατότητα αυτή επέτρεψε στους επιστήμονες να απομονώσουν και να παρατηρήσουν επιμέρους νευρώνες σε πραγματικό χρόνο, ακριβώς τη στιγμή που δημιουργούνται. Αυτό βοήθησε επίσης τους ερευνητές να αποκωδικοποιήσουν για πρώτη φορά τον βασικό γενετικό κώδικα που επιτρέπει την κατασκευή ενός νευρώνα.

Η ανακάλυψη αυτή όχι μόνο διευρύνει την κατανόηση του πώς αναπτύσσεται ο εγκέφαλος, αλλά -το κυριότερο- ανοίγει το δρόμο για να χρησιμοποιηθεί αυτός ο γενετικός κώδικας, προκειμένου στο μέλλον να δημιουργηθούν νευρώνες από βλαστικά κύτταρα. Έτσι, όχι μόνο θα κατανοηθούν καλύτερα οι διάφορες νευρολογικές παθήσεις (αυτισμός, σχιζοφρένεια κ.α.), αλλά πιθανώς ανοίγουν και νέες προοπτικές για τη θεραπεία τους.

Ο εγκέφαλος διαθέτει πολλά διαφορετικά είδη νευρώνων, το καθένα με τη δική του ξεχωριστή γενετική «υπογραφή», η οποία καθορίζει και την αντίστοιχη εξειδίκευση και λειτουργία του. Όλοι οι νευρώνες προέρχονται από προγονικά βλαστικού τύπου κύτταρα.

Με την τεχνική FlashTag, κάθε φορά που ένα βλαστικό κύτταρο γεννά ένα νευρώνα, αυτός αμέσως καθίσταται ορατός χάρη σε ένα φωσφορίζοντα δείκτη. Οι επιστήμονες, στη συνέχεια, μπορούν να παρακολουθούν καθένα ξεχωριστό νευρώνα και να βλέπουν ποιά γονίδια ενεργοποιούνται (εκφράζονται) τις πρώτες ώρες μετά τη δημιουργία του. Επίσης, στη συνέχεια, είναι σε θέση να καταγράφουν τις εξελικτικές αλλαγές που συμβαίνουν σε βάθος χρόνου στη γονιδιακή έκφραση κάθε νευρώνα.

«Μέχρι τώρα είχαμε μόνο λίγες φωτογραφίες με τις οποίες έπρεπε να ανακατασκευάσουμε την ιστορία των νευρώνων, πράγμα που άφηνε μεγάλα περιθώρια για εικασίες. Χάρη στο FlashTag, έχουμε πλέον μια κανονική γενετική ταινία να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας», δήλωσε ο Ζαμποντόν.

Δοκιμάζοντας την τεχνική στον εγκεφαλικό φλοιό ποντικιών, οι επιστήμονες εντόπισαν τα γονίδια-κλειδιά για την ανάπτυξη των νευρώνων. Ορισμένα από αυτά τα γονίδια φαίνεται να εμπλέκονται στις νευροαναπτυξιακές και νευροεκφυλιστικές παθήσεις, οι οποίες μπορεί να εμφανιστούν πολλά χρόνια μετά τη γέννηση των νευρώνων.

Οι ερευνητές δεν αποκλείουν να υπάρχει ήδη μια γενετική προδιάθεση στους νευρώνες, οι οποίοι αργότερα θα δυσλειτουργήσουν, υπό την επήρεια και περιβαλλοντικών παραγόντων. Γι' αυτό, θα αναζητήσουν πιθανές πρώιμες ενδείξεις ανωμαλίας και μελλοντικών παθήσεων στους νεογέννητους νευρώνες, τώρα πια που τους έχουν «βάλει στο μάτι» κυριολεκτικά.

Ήδη, γνωρίζοντας τον γενετικό κώδικα των νευρώνων, προχώρησαν δοκιμαστικά στην τροποποίηση (αλλαγή έκφρασης) ορισμένων γονιδίων, επεμβαίνοντας έτσι στο «σενάριο» ανάπτυξης των εγκεφαλικών κυττάρων και επιταχύνοντας την ανάπτυξή τους.

Μάλιστα οι ερευνητές δημιούργησαν μια ιστοσελίδα, ώστε και άλλοι επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν ελεύθερα το νέο εργαλείο FlashTag, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα περιεχει περίπου 20.000 γονίδια και κάθε μία ερευνητική ομάδα δεν μπορεί να εστιαστεί παρά σε μερικά μόνο από αυτά κάθε φορά.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στην εποχή που η μόνη μας συνήθεια πριν κοιμηθούμε είναι να ρίξουμε μία βόλτα στο feed του Instagram και να δούμε και τα τελευταία Snaps της ημέρας από τους φίλους μας, δύσκολα κάποιος μπαίνει στη διαδικασία του να διαβάσει ένα βιβλίο.

Σύμφωνα με το το neopolis.gr τα μάτια μας επιδίδονται σε ένα διαρκές, καθημερινό πινγκ - πονγκ. Από τα posts στο facebook, στα ανοιχτά παράθυρα των τσατ και από τα αδιάβαστα email στα gif με τις γάτες που χορεύουν. Αν και μαθαίνουμε καθημερινά ένα σωρό πράγματα, σχεδόν ποτέ δεν αφομοιώνουμε αυτά που διαβάζουμε, καθώς σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει ο μέσος όρος ανάγνωσης ενός άρθρου στο διαδίκτυο δεν ξεπερνά τα 20 δευτερόλεπτα.

Το 2014, το ερευνητικό κέντρο Pew αποκάλυψε πως το 1/4 των ενηλίκων Αμερικανών δεν διάβασε ούτε ένα βιβλίο την προηγούμενη χρονιά. Αυτό είναι αρκετά λυπηρό, αν σκεφτείτε πως όσοι διαβάζουν βιβλία παρουσιάζουν βελτιωμένη μνήμη και πνευματικές ικανότητες σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Γίνονται, επίσης, ακόμα καλύτεροι δημόσιοι ομιλητές, σκέφτονται πιο έξυπνα και σε γενικές γραμμές είναι πιο ποιοτικοί ως άνθρωποι.

Το διάβασμα ενός βιβλίου πριν από τον ύπνο βοηθάει εξαιρετικά στην καταπολέμηση της αϋπνίας: Μια μελέτη του 2009, από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Sussex έδειξε ότι έξι λεπτά ανάγνωσης μειώνουν το άγχος κατά 68% (είναι πιο χαλαρωτικό για τον οργανισμό απ' ότι η μουσική ή ένα φλιτζάνι τσάι), ανοίγουν το μυαλό και ετοιμάζουν το σώμα για τον ύπνο.

Αυτό ισχύει, διότι ένα βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από μία απλή απόδραση από την καθημερινότητα. Εμπλέκεται η φαντασία και τελικά οδηγούμαστε σε μία τελείως διαφορετική συνειδησιακή κατάσταση, σύμφωνα με την ψυχολόγο Dr. David Lewis.

Δεν έχει καμία σημασία αν η επιλογή σας είναι ένα βιβλίο του James Patterson ή του James Joyce, αν είναι μυθοπλασία ή βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, αρκεί να σας προκαλεί το ενδιαφέρον. Γιατί όταν το μυαλό περιπλανιέται μέσα σε ένα σύμπαν κατασκευασμένο από λέξεις, η ένταση εξατμίζεται και το σώμα χαλαρώνει, ανοίγοντας το δρόμο για τον ύπνο.