Επιστήμονες από την Ολλανδία πιστεύουν ότι βρήκαν τον λόγο για τον οποίο η υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος αυξάνει τις πιθανότητες εκδηλώσεως καρκίνου του παχέος εντέρου.

Το κλειδί, λένε, είναι η χρωστική ουσία που δίνει στη μπριζόλα και στον κιμά το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα τους.

Η ουσία αυτή είναι η αίμη - το συστατικό της αιμοσφαιρίνης που ενώνεται με το οξυγόνο για να το μεταφέρει σε όλο το σώμα και το οποίο είναι πλούσιο σε σίδηρο που δημιουργεί το κόκκινο χρώμα.

Σε αναλύσεις που πραγματοποίησαν οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το κόκκινο κρέας περιέχει πολύ περισσότερη αίμη απ’ ό,τι το άσπρο. Όταν, εξάλλου, την χορήγησαν σε ποντίκια, τα ζώα ανέπτυξαν γρήγορα αλλοιώσεις στον βλεννογόνο του παχέος εντέρου.

Παρότι το κόκκινο κρέας (συμπεριλαμβάνει το μοσχάρι, το χοιρινό, το αρνί, το κατσίκι και το κυνήγι) έχει σχετισθεί εδώ και δεκαετίες με τον καρκίνο, έως τώρα δεν ήταν γνωστό με ποιο μηχανισμό ευνοεί την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης περιγράφουν την έρευνά τους στο τρέχον τεύχος της επιθεωρήσεως «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS).

Όπως εξηγούν, χορήγησαν αίμη σε ομάδα ποντικιών και ανακάλυψαν πως τα βακτήρια του εντέρου τους την μετέτρεπαν σε υδρόθειο.

Το υδρόθειο είναι η χημική ουσία που δίνει στα κλούβια αυγά τη χαρακτηριστική δυσωδία τους.

Όπως απεδείχθη, το υδρόθειο προκαλούσε φθορές στα κύτταρα που επιστρώνουν το εσωτερικό τοίχωμα (βλεννογόνος) του εντέρου και για να τις επιδιορθώσουν, τα εντερικά κύτταρα επιτάχυναν τις διαδικασίες αναπαραγωγής τους.

Η επιτάχυνση αυτή, όμως, δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες να γίνει κάποιο λάθος στην αντιγραφή του γενετικού υλικού (DNA) τους και έτσι να ανοίξει ο δρόμος για να δημιουργηθεί ένα καρκινικό κύτταρο.

Οι ερευνητές κατόρθωσαν να αναχαιτίσουν αυτή τη διαδικασία χορηγώντας στα ποντίκια αντιβιοτικά, που σκότωσαν τα εντερικά βακτήρια.

Το κόκκινο κρέας είναι θαυμάσια πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, αλλά πολλές μελέτες δείχνουν ότι σε μεγάλες ποσότητες σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων δεινών για την υγεία.

Γι’ αυτό τον λόγο οι διεθνείς υγειονομικοί οργανισμοί, όπως το NHS της Βρετανίας, συνιστούν να μην υπερβαίνει η κατανάλωσή του τα 70 γραμμάρια την ημέρα.

Η Έιμι, πάσχει από τον καρκίνου του μαστού και ο γιος της Ράντομ Ράσαμ έκανε κάτι μοναδικό για να της δείξει ότι θα βρίσκεται στο πλευρό της και θα τη στηρίζει ό,τι και αν γίνει.

Η ίδια διαγνώσθηκε με το δεύτερο στάδιο του καρκίνου του μαστού και φοβόταν πάρα πολύ να κάνει τις απαραίτητες χημειοθεραπείες και να δει να χάνει τα μαλλιά της να πέφτουν σιγά-σιγά. Θέλοντας έτσι οι παίχτες της ποδοσφαιρικής ομάδας του West Jordan High School που αρχηγός είναι ο γιος της, Ράντομ, ξύρισαν το κεφάλι τους ως ένδειξη συμπαράστασης στη μητέρα του συμπαίκτη τους.

Μαζί τους ξύρισε το κεφάλι της και η ίδια η Έιμι, κρατώντας σφιχτά το χέρι του γιου της, φανερά συγκινημένη από την κίνηση του παιδιού της και των συμπαικτών του!
Δείτε το συγκινητικό βίντεο που ακολουθεί.

Μια μεταβολική ανισορροπία που προκαλείται από την ακτινοβολία που εκπέμπουν οι ασύρματες συσκευές ίσως είναι ο συνδετικός κρίκος με μια σειρά κινδύνων για την υγεία όπως είναι διάφορες νευροεκφυλιστικές ασθένειες αλλά και ο καρκίνος, υποστηρίζει τώρα νέα μελέτη.

Η ανισορροπία αυτή, γνωστή ως οξειδωτικό στρες, προκύπτει μεταξύ της παραγωγής παραγωγής δραστικών μορφών οξυγόνου ROS (Reactive Oxygen Species) και της αντιοξειδωτικής άμυνας του οργανισμού. Όπως επισημαίνει ο Δρ. Igor στο σχετικό άρθρο «Οξειδωτικοί Μηχανισμοί της Βιολογικής Δραστηριότητας της Χαμηλής Έντασης Ακτινοβολίας Ραδιοσυχνοτήτων» που δημοσιεύει η επιθεώρηση Electromagnetic Biology & Medicine, το οξειδωτικό στρες εξαιτίας της μακροπρόθεσμης έκθεσης σε ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων θα μπορούσε να εξηγήσει όχι μόνο τον καρκίνο αλλά και άλλες δευτερεύουσες διαταραχές όπως πονοκεφάλους, κόπωση και ερεθισμούς στο δέρμα.

Η εν λόγω μελέτη (Oxidative Mechanisms of Biological Activity of Low-intensity Radiofrequency Radiation) διερευνά πειραματικά δεδομένα των μεταβολικών επιπτώσεων που έχει η χαμηλής έντασης ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων στα ζωντανά κύτταρα. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, οι δραστικές μορφές οξυγόνου που παράγονται στα κύτταρα λόγω «επιθετικού περιβάλλοντος» παράγονται επίσης και από την «συνηθισμένη ασύρματη ακτινοβολία». Και οι «κλασσικοί μηχανισμοί» που διέπουν τις οξειδωτικές βλάβες στα ζωντανά κύτταρα καθιστούν τις επικίνδυνες επιπτώσεις της ακτινοβολίας ραδιοσυχνοτήτων (RFR) όχι κάτι θεωρητικό αλλά ρεαλιστικά επικίνδυνο.

«Τα στοιχεία αυτά αποτελούν ξεκάθαρο σημάδι των υπαρκτών κινδύνων που συνιστά το συγκεκριμένο είδος ακτινοβολίας για την ανθρώπινη υγεία» τονίζει ο Δρ. Yakymenko. Γι’ αυτό και οι συντάκτες της μελέτης προειδοποιούν να χρησιμοποιούμε τις εφαρμογές της τεχνολογίας wireless –κινητά και ασύρματο Ίντερνετ– με εξαιρετική προσοχή
onmed.gr

Μάλιστα τα τρία τέταρτα των κρουσμάτων του στοματικού καρκίνου θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν οι ασθενείς σταματούσαν το κάπνισμα και το αλκοόλ!

Αυτό αναφέρουν επιστημονικές μελέτες για τον στοματικό καρκίνο που πλήττει παγκοσμίως κάθε χρόνο περισσότερο από 310.000 άτομα (220.000 άνδρες και 90.000 γυναίκες).
«Η παγκόσμια κοινότητα πληρώνει σε ετήσια βάση βαρύ φόρο σε ανθρώπινο δυναμικό από τον καρκίνο του στόματος» τονίζει ο καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής Ε.Κ.Π.Α και διευθυντής στον «Ευαγγελισμό» κ Νικόλαος Παπαδογεωργάκης, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα( 27 Ιουλίου) κατά του καρκίνου του στόματος.
Σύμφωνα με τον κ Παπαδογεωργάκη «η πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου σε αρχικά στάδια είναι καθοριστική για την επιβίωση του ασθενούς. Ο καρκίνος του στόματος σε αρχικά στάδια μπορεί να εξαιρεθεί εύκολα και ριζικά και η πενταετής επιβίωση των ασθενών είναι άνω του 90%. Αντίθετα σε προχωρημένα στάδια με μεταστάσεις στους λεμφαδένες η πενταετής επιβίωση κυμαίνεται σε 10 - 15% των ασθενών».
ΜΟΡΦΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας έχει περίπου 30 διαφορετικές μορφές. Η μορφή που απαντάται στο 90% των περιπτώσεων είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.

Ο στοματικός καρκίνος εμφανίζεται συνήθως ως:
 Ένα ανώδυνο έλκος (πληγή)
 Μία άφθα που δεν επουλώνεται με την πάροδο του χρόνου, αντίθετα μεγαλώνει δημιουργώντας προβλήματα στη μάσηση, την ομιλία ή την κατάποση
 Μια λευκή πλάκα ή μια κόκκινη περιοχή.

Εντοπίζεται σε συχνά:
 Στο κάτω χείλος,
 Στη γλώσσα,
 Στο έδαφος του στόματος,
 Στις παρειές,
 Στα ούλα και
 Στην υπερώα
Ο καρκίνος αυτός προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, τα τελευταία όμως χρόνια έχει παρατηρηθεί μια αύξηση 6% σε άτομα ηλικίας κάτω των 45χρόνων. Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες, η αναλογία όμως αυτή τείνει να ανατραπεί.

ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ Η ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η αιτιοπαθογένεια του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι πολυπαραγοντική και σχετίζεται κυρίως με διαιτητικές και κοινωνικές συνήθειες.
Επίσης και με την κακή στοματική υγιεινή, όπως χαλασμένα ή αιχμηρά δόντια, παλιές οδοντοστοιχίες ή γέφυρες που τραυματίζουν τα ούλα, τη γλώσσα ή την παρειά.
Ο συνδυασμός όμως αλκοόλ και καπνού αποτελεί τη συχνότερη αιτία πρόκλησης του στοματικού καρκίνου. Ειδικά στην περίπτωση του καρκίνου του κάτω χείλους, η κύρια αιτία είναι η χρόνια έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Ο πιθανός ρόλος άλλων παραγόντων που έχουν ενοχοποιηθεί για τον καρκίνο του στόματος και του στοματοφάρυγγα, όπως των ιών HPV και ιδίως του τύπουHPV 16 βρίσκεται ακόμα υπό διερεύνηση.
«Όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και είναι βαρείς καπνιστές, έχουν 38 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου από εκείνους που απέχουν από το αλκοόλ και τον καπνό» εξηγεί ο κ Παπαδογεωργάκης και προσθέτει «Αντίθετα, όπως αναφέρεται σε πολλές επιστημονικές μελέτες, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στην ελάττωση της εμφάνισης του στοματικού καρκίνου».

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ο γενικός οδοντίατρος παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη και την πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου καθότι εκείνος είναι που έρχεται σε επαφή με τη στοματική κοιλότητα του ασθενούς. Ο οδοντίατρος είναι επίσης εκείνος που θα καθοδηγήσει τον ασθενή του για μια σωστή αντιμετώπιση και θα τον παρακολουθεί και θα τον φροντίζει πριν και μετά τη θεραπεία. Η διάγνωση τίθεται πάντα με τη λήψη βιοψίας και την ιστολογική εξέταση της βλάβης.
Η θεραπεία του στοματικού καρκίνου είναι κυρίως η χειρουργική αφαίρεση της βλάβης επί υγειών ορίων και συνήθως συνοδεύεται από αφαίρεση των λεμφαδένων στον τράχηλο ανάλογα πάντα με την περίπτωση.
Ο πλέον κατάλληλος για να αντιμετωπίσει το στοματικό καρκίνο είναι ο ειδικά εκπαιδευμένος Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός. Εξαιρετικά σημαντικός είναι και ο ρόλος του ογκολογικού συμβουλίου, το οποίο αποφασίζει το είδος της θεραπείας που θα πρέπει να ακολουθηθεί και το αν ο ασθενής θα χρειασθεί μετεγχειρητική ακτινοβολία ή και χημειοθεραπεία.
«Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η πρώιμη διάγνωση και ιδίως η πρόληψη του καρκίνου του στόματος με την αποφυγή των παραγόντων που τον προκαλούν αποτελούν μέχρι και σήμερα την καλύτερη θεραπεία του» καταλήγει ο κ Παπαδεογεωργάκης.

ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΕΙΡΩΝ
Η επίπτωση του καρκίνου του στόματος εμφανίζει σημαντικές διακυμάνσεις μεταξύ διαφορετικών ηπείρων και χωρών, γεγονός που αποδίδεται κυρίως σε διαφορετικές συνήθειες έκθεσης σε γνωστούς προδιαθεσικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, σε χώρες της Ασίας, όπως η Ινδία και το Πακιστάν παρατηρούνται υψηλά ποσοστά ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος που οφείλονται στις διαδεδομένες συνήθειες χρήσης προϊόντων καπνού (betel-quid). Στις ΗΠΑ, μόνο για το 2008, καταγράφηκαν 15.250 νέα περιστατικά καρκίνου του στόματος στους άνδρες και 7.650 στις γυναίκες. Στην Ευρώπη επικρατεί ιδιαίτερα έντονη ετερογένεια στην επίπτωση του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος, με τα υψηλότερα ποσοστά να έχουν καταγραφεί στη βόρεια Γαλλία (49,4 νέες περιπτώσεις ανά 100.000 άνδρες ετησίως), καθώς και στην Ουγγαρία, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά αναφέρονται στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αν και τα διαθέσιμα επιδημιολογικά στοιχεία στην Ελλάδα είναι περιορισμένα, έχει παρατηρηθεί μια αυξητική τάση στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του στόματος, κυρίως στο γυναικείο πληθυσμό, αλλά και σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Πηγή: cosmos επικοινωνία