Η είδηση έσκασε σαν βόμβα! Η εταιρεία παραγωγής ερωτικών ταινιών - πορνό του Δημήτρη Σειρηνάκη γυρίζει ταινία στην Ρόδο!!!

Οι αποκλειστικές πληροφορίες έφτασαν στο AEGEANTODAY.GR ότι τα γυρίσματα γίνονται σε Λίνδο και Νότια Ρόδο και μάλιστα πρωταγωνίστρια είναι η... "διάδοχος" της Τζούλιας Αλεξανδράτου ένα πολύ γνωστό μοντέλο που πρόσφατα γύρισε ταινία στην Μύκονο!

Πρόκειται για κορυφαίο μοντέλο που πριν από οκτώ χρόνια σάρωνε σε πασαρέλες τόσο του εξωτερικού αλλά και στην χώρα μας. Πλέον άφησε τη μόδα και άλλαξε ρότα. Αποφάσισε να δείξει ότι μπορεί να μεγαλουργήσει και στην αγορά του πορνό. Οι πληροφορίες λένε ότι τα γυρίσματα ολοκληρώνονται εντός των ημερών και το συνεργείο του Σειρηνάκη ψάχνει κι άλλα μέρη στο νησί της Ρόδου. Πάντως στην ταινία θα συμμετέχουν και άλλοι διάσημοι του χώρου στις πορνο-ταινίες!

Ο φοιτητής που τράβηξε τις φωτογραφίες και έκανε τη σχετική καταγγελία πήγε για βραδινό φαγητό και... βρέθηκε προ εκπλήξεων

Αντιδράσεις και πολλές συζητήσεις τόσο εντός όσο και εκτός του ΑΠΘ, προκαλεί η καταγγελία (που συνοδεύεται από φωτογραφίες), για την ποιότητα του φαγητού που σερβίρεται στη φοιτητική λέσχη. Ο φοιτητής Αδριανός Παππάς, αναφέρει:

«Την Τετάρτη 10/06, πήγα στην φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ για να φάω βραδινό. Εκεί, προς μεγάλη μου έκπληξη, παρατήρησα πως στην σαλάτα μαρούλι που μου σερβιρίστηκε, υπήρχε ένα ζωύφιο, πιθανώς σκαθάρι, νεκρό. Αν ήταν αποσπασμένη η προσοχή μου λίγο παραπάνω εκείνη την στιγμή, θα το είχα φάει χωρίς να το καταλάβω...

Αυτό είναι ένα προφανές δείγμα πως η σαλάτα είχε πλυθεί ελάχιστα έως καθόλου. Σημειωτέον πως αυτό δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, καθώς έχω ακούσει αρκετές διηγήσεις από συμφοιτητές για παρόμοια συμβάντα, όπου έχουν βρει σκουλήκια, μυρμήγκια, σαλιγκάρια και αράχνες στο φαγητό τους. Αυτή όμως ήταν η πρώτη φορά που μου συμβαίνει προσωπικά.

Όπως είναι φυσικό, είμαι απηυδισμένος και θυμωμένος με αυτή την κατάσταση. Παρατηρούμε μια σταθερή μείωση της ποιότητας του φαγητού, της ποσότητας του φαγητού, της ποικιλίας του φαγητού, του ρυθμού με τον οποίο σερβίρονται μερίδες και γενικά επικρατεί ένα κλίμα παρακμής στην λέσχη.

Ζητώ ανοιχτά από τις Πρυτανικές Αρχές, την ευρύτερη πανεπιστημιακή κοινότητα του ΑΠΘ, αλλά και κάθε αρμόδιο/α να ενεργήσει καταλλήλως για την επίλυση αυτού του θέματος. Η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει, και η λέσχη του ΑΠΘ παράσχει μια κάκιστη υπηρεσία στους φοιτητές, όπου πλέον ελλοχεύει ο κίνδυνος για την υγεία μας. Αδριανός Παππάς, φοιτητής ΑΠΘ»

seleo.gr

“Υπάρχουν άνθρωποι που περπατάνε και γράφουν μηνύματα, πέφτουν πάνω σε άλλους, είναι απρόσεχτοι, καθυστερούν στον δρόμο και γενικά είναι πολύ ενοχλητικοί.

Έτσι η δική τους λωρίδα στο πεζοδρόμιο ήταν απαραίτητη”, αναφέρεται στον τοπικό τύπο του Βελγίου.

Η λωρίδα φέρει την ένδειξη “Τext Walking Lane” και είναι αυστηρά για όσους δεν αποχωρίζονται λεπτό τα κινητά τους, για να στείλουν κάποιο μήνυμα στα social media, να απαντήσουν σε έναν φίλο ή να κάνουν like σε κάποιον κολλητό…

any-news.gr

Γράφει η Caroline Boudet, δημοσιογράφος και μητέρα δύο παιδιών για την κόρης της με σύνδρομο Down:

Έγραψα αυτό το μικρό άρθρο όχι για να εκφράσω την κακή μου διάθεση, αλλά μετά από μερικά σχόλια – αρκετά συνήθη για μένα- που έλαβα σήμερα το πρωί κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης ρουτίνας για την κόρη μου Λουίζα. Με τον καιρό το συνηθίζεις – λες στον εαυτό σου ότι αυτά είναι απλά λάθη, ότι πρέπει να γίνεις πιο σκληρός- αλλά μερικές φορές έρχεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.

Αναρωτήθηκα τι μπορούσα να κάνω για να νιώθω καλύτερα αλλά και να αποτρέψω να συμβεί το ίδιο σε άλλους ή έστω να συμβαίνει σε μένα τόσο συχνά. Έγραψα λοιπόν αυτό το κομμάτι και το μοιράστηκα στο Facebook.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα τερματίσει το θέμα της διαφορετικότητας της κόρης μου, και ότι δεν θα χρειάζεται πια να το εξηγώ. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν είναι αυτή η περίπτωση. Αλλά ίσως να μπορούσε να αλλάξει μερικές απόψεις πάνω στο θέμα...

Αυτή είναι η κόρη μου, Λουίζα. Είναι 4 μηνών, έχει δύο χέρια, δύο πόδια, δύο τρυφερά μαγουλάκια, και ένα έξτρα χρωμόσωμα.

Σας παρακαλώ, όταν βλέπετε κάποιον σαν τη Λουίζα, μη ρωτάτε τη μητέρα της «Πώς και δεν το εντοπίσατε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης;». Είτε το είχε εντοπίσει, που σημαίνει ότι πήρε την απόφαση να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της, είτε δεν το είχε εντοπίσει, και η έκπληξη ήταν αρκετή ώστε να μη χρειάζεται να επανέλθει στο θέμα. Επιπλέον, κάθε μητέρα έχει την τρομερή συνήθεια να νιώθει ενοχές για σχεδόν τα πάντα, οπότε όσον αφορά το έξτρα χρωμόσωμα...Δεν χρειάζεται να σας πω.

Μην πείτε στη μητέρα «Είναι το μωρό σου, όπως και να χει». «Όχι. Είναι το μωρό μου, τελεία.». Και η φράση «Όπως και να χει», δεν είναι ότι καλύτερο. Είναι πολύ καλύτερο να αναφερόμαστε σε αυτήν με το όνομά της, «Είναι η Λουίζα ».

Μην πείτε στη μητέρα της «Τι ωραίο παιδάκι με σύνδρομο Down...ή κάτι αντίστοιχο». «Όχι. Είναι ένα τεσσάρων μηνών κοριτσάκι που πάσχει από σύνδρομο Down ή που έχει σύνδρομο Down, αν θέλετε. Το 47ο χρωμόσωμα που έχει δεν είναι αυτό που ΕΙΝΑΙ. Είναι αυτό που ΕΧΕΙ». Δε θα λέγαμε ποτέ πχ. «Τι ωραίο παιδάκι που πάσχει από καρκίνο...».

Μην λέτε «Αυτά τα παιδιά είναι έτσι ή είναι αλλιώς». «Αυτά» τα παιδιά έχουν τη δική τους προσωπικότητά, το δικό τους σώμα, τη δική τους αντίληψη, τη δική τους διαδρομή. Είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, όσο εσείς από το γείτονά σας.

Ξέρω ότι όταν δεν το ζούμε καθημερινά, δεν το σκεφτόμαστε, αλλά οι λέξεις παίζουν σημαντικό ρόλο. Μπορεί να παρηγορούν ή να πληγώνουν. Οπότε σκεφθείτε το για ένα δευτερόλεπτο, ειδικά αν είστε μέλος της ιατρικής κοινότητας, και φοράτε λευκή, ροζ ή πράσινη μπλούζα.

Δεν συνηθίζω να κοινοποιώ τις αναρτήσεις μου στο Facebook σε όλους, αλλά για αυτή την ανάρτηση, επέλεξα να το κάνω. Μπορείτε αν θέλετε να το μοιραστείτε κι εσείς. Γιατί υπάρχουν 500 νέες «μαμάδες της Λουίζας» κάθε χρόνο, των οποίων η ψυχολογία καταστρέφεται από τέτοιες αγενείς φράσεις. Ξέρω ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυτές οι φράσεις. Το να το ξέρουμε είναι αρκετό.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην HuffPost France και μεταφράστηκε στα Ελληνικά από το Lifenewscy.com

Τις απίστευτες και σοκαριστικές εικόνες μίας σκυλίτσας μέσα σε πίσσα αντίκρισαν οι φιλόζωοι σε εργοτάξιο του Δήμου Σιντικής Σερρών.

Η σκυλίτσα ήταν κολλημένη στην πίσσα για δύο μέρες και αρχικά εντοπίστηκε από μία γυναίκα. Στη συνέχεια ειδοποίησε τους εθελοντές φιλόζωους προκειμένου να απεγκλωβίσουν το άτυχο σκυλάκι.

Το φιλοζωικό σωματείο «ΦΙΛΟΣ» απεγκλώβησε το ζώο και του παρείχε τις πρώτες βοήθειες. Πρόκειται για δεσποζόμενο ζώο που είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια ενός κυνηγού, ο οποίος σύμφωνα με τη μαρτυρία υπαλλήλου του, το έχει μόνιμα δεμένο και δε δίστασε μάλιστα να πετάξει τα κουτάβια του μόλις εκείνο γέννησε. Μάλιστα, η σκυλίτσα ήταν γεμάτη τσιμπούρια και δεν αντιστάθηκε στους σωτήρες της.





koolnews.gr