Αθήνα 2016. Τέσσερις Έλληνες αθλητές προπονούνται στις ερειπωμένες εγκαταστάσεις των άλλοτε εμβληματικών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η οικονομική κρίση αντανακλάται στα σπασμένα καθίσματα, τα χορταριασμένα στάδια, τα σκουριασμένα κάγκελα, τα παρηκμασμένα πανάκριβα έργα.
Η υπο κατάρρευση Ελλάδα, έχει λόγο να συνεχίσει να μάχεται. Μπορεί να ακούγεται ιδιαίτερα προβοκατόρικο, αλλά είναι η πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες αθλητές. Οι υπερβολικές δαπάνες για τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων αντιπαραβάλλονται με την τρέχουσα κατάσταση της υπερχρεωμένης μας χώρας. Η Nike λέει στους Έλληνες αθλητές «Just Do It». Η κολυμβήτρια Ελένη Χατζηδημητρίου, ο δρομέας των Παραολυμπιακών Αγώνων Μιχάλης Σεΐτης, ο παίκτης του NBA Γιάννης Αντετοκουνμπο και η πρωταθλήτρια του επί κοντώ, Νικόλ Κυριακοπούλου «είναι ανώτεροι των περιστάσεων» τονίζει ο αφηγητής του διαφημιστικού σποτ.
«Δεν μας επηρεάζουν οι συνθήκες, δεν μας πτοούν οι αντιξοότητες, είμαστε ανώτεροι των περιστάσεων. Εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας». Το ελληνικό τμήμα μάρκετινγκ της εταιρείας δημιούργησε τη διαφήμιση, ελπίζοντας να εμπνεύσει τους αθλητές της χώρας, ερασιτέχνες και επαγγελματίες.
Στόχος της επίσης είναι «να δείξει στους νέους πώς ο αθλητισμός μπορεί να τους δώσει κίνητρα να βελτιώσουν την καθημερινή ζωή τους, και να τους βοηθήσει να αναλάβουν την ευθύνη για το μέλλον τους», λέει η εταιρεία.
womantoc.gr
Το να είσαι μαμά είναι ο πιο δύσκολος ρόλος που μπορείς να υποδυθείς στη ζωή σου. Είναι ένας ρόλος που απαιτεί αγάπη, δύναμη, κουράγιο, όνειρα και διαρκή προσπάθεια.
Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου
Προσπάθεια για έμπνευση, για το πώς θα μεγαλώσεις το παιδί σωστά, με τα εφόδια που εσύ μπορείς να του δώσεις, και αυτό μεγαλώνοντας να σε κοιτά γλυκά στα μάτια ευχαριστώντας σε με ένα βλέμμα.
Ο ιδιαίτερα απαιτητικός ρόλος της μητέρας μάς καλεί καθημερινά να αναλογιζόμαστε πόσο η δική μας μητέρα αγωνίστηκε και προσέφερε στη σχέση μας, χωρίς να υπολογίζει οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Με αυτά τα ιδανικά μεγαλώνεις κι εσύ το δικό σου παιδί, ελπίζοντας μία μέρα να θελήσει να πει: «Ευχαριστώ μαμά».
#ThankYouMom
100 ημέρες πριν την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο, η P&G, η εταιρία πίσω από καθημερινά προϊόντα όπως Ariel, Pampers, Alwaysκαι H&S, παρουσιάζει τη συνέχεια της βραβευμένης καμπάνιας «Σ ’ευχαριστώ, Μαμά». Η νέα εκδοχή της ιστορίας εστιάζει στη μεγάλη αλήθεια ότι η καθημερινή δύναμη των μαμάδων συνοδεύει τα παιδιά στις δύσκολες στιγμές της ζωής τους. Ακολουθεί την πορεία προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες τεσσάρων μαμάδων και των παιδιών τους μέσα από μικρές και μεγάλες στιγμές, όπου η δύναμη της μαμάς είναι καταλυτική δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να αντιμετωπίσουν με θάρρος το μεγαλύτερο τους αθλητικό άθλο.
Δείτε το βίντεο
Συγκινηθήκατε; Κλάψατε; Κι εμείς μόλις το είδαμε. Διότι, πράγματι, αποδεικνύεται σε ελάχιστα λεπτά πώς η δύναμη της μητέρας δίνει στο παιδί το κουράγιο να ξεπεράσει τους φόβους του και να επιτύχει ό,τι έχει ονειρευτεί. Γιατί είμαστε πάντοτε εκεί. Γιατί είμαστε πάντα δίπλα. Ένα βλέμμα, ένα νεύμα, ένα χτύπημα στην πλάτη, είναι αρκετά. Και ύστερα έρχεται το ευχαριστώ. Πάλι με τον ίδιο τρόπο. Το βλέμμα σε αναζητά και εσύ αμέσως καταλαβαίνεις. Διότι η μαμά τα καταλαβαίνει πάντοτε όλα...
Ο Ελευθέριος Πετρούνιας είναι ο πρεσβευτής αυτής της ιδέας και ευχαριστεί τη δική του μητέρα, που ανυπομονεί να τον καμαρώσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το ερχόμενο καλοκαίρι.
«Ήταν σαν να παρακολουθώ τη δική μου ιστορία», σημειώνει ο αθλητής Ελευθέριος Πετρούνιας,διπλά παγκόσμιος πρωταθλητής στην Ενόργανη Γυμναστική, που μαζί με τη μαμά του Σοφία Μποτσίου-Πετρούνια είναι οι Έλληνες πρεσβευτές της καμπάνιας «Σ’ ευχαριστώ, Μαμά» στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο 2016.
«Η δύναμη της μαμάς μου σε πολλές στιγμές τις πορείας μου με ενθάρρυνε να συνεχίσω και να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα. Η P&G αναδεικνύει τον ρόλο που παίζουν οι μαμάδες μας σε αυτή τη διαδρομή και για το λόγο αυτό είμαι περήφανος που είμαι πρεσβευτής της καμπάνιας «Σ’ ευχαριστώ, Μαμά» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο 2016».
Και για ποιο λόγο ξεκίνησε αυτή η καμπάνια; «Η καμπάνια “Σ’ ευχαριστώ, Μαμά” ξεκίνησε από την ιδέα ότι πίσω από κάθε αθλητή βρίσκεται μια καταπληκτική μαμά», σημειώνει ο MarcPritchard, Διευθυντής Επικοινωνίας προϊόντων της P&G παγκοσμίως. «Το να είμαστε ο Υπερήφανος Υποστηρικτής των Μαμάδων είναι για μας η φυσική σύνδεση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα προϊόντα μας είναι μέρος του “ταξιδιού” που οι μαμάδες των Ολυμπιονικών, όπως άλλωστε και όλες οι μαμάδες, κάνουν μαζί με τα παιδιά τους. Βλέπουμε πόσο δυνατές είναι οι μαμάδες σε κάθε έκφανση της ζωής τους και πώς τα παιδιά μεγαλώνοντας αντλούν ενέργεια από αυτό. Μέσω της καμπάνιας μας καλούμε όλο τον κόσμο να πει “Σ’ ευχαριστώ, Μαμά” για τη δύναμη που δείχνουν καθημερινά όλες οι μαμάδες».
«Σ’ ευχαριστώ μαμά». Τρεις λέξεις, μία δύναμη: Αυτή που τα παιδιά μας δίνουν.
Tην ώρα της προπόνησης του ένας νεαρός πρωταθλητής ποδηλασίας που μάλιστα ανήκει στην ομάδα του Παναθηναϊκού έχασε τη ζωή του το απόγευμα της Τετάρτης 13 Απριλίου.
Σύμφωνα με το lamiastar.gr βγαίνοντας όπως κάθε μέρα με το ποδήλατο του από το σπίτι του στην Άμφισσα για να προπονηθεί, από άγνωστη αιτία, προσέκρουσε σε σταθμευμένο φορτηγό στην είσοδο της πόλης, με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο, παρά το γεγονός ότι φορούσε προστατευτικό κράνος.
Τραγική ειρωνεία, για τον ανήλικο αθλητή της ποδηλασίας, είναι ότι τον ακολουθούσε καθημερινά με το αυτοκίνητο ο πατέρας του. Σήμερα όμως καθυστέρησε για μερικά λεπτά. Τον νεαρό παρέλαβε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και τον μετέφερε στο νοσοκομείο της Άμφισσας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι ένας από τους πιο άτυχους αθλητές. Μπορεί, όμως, να έχει τραυματιστεί σοβαρά πολλές φορές στην καριέρα του, αλλά δεν το βάζει ποτέ κατώ.
Ο 31χρονος φόργουορντ του Κοροίβου μοιράστηκε τις εμπειρίες του με τον κόσμο, βάζοντας τον στο μυαλό ενός αθλητή.
Αναλυτικά:
"Είναι αυτά τα βράδια του πόνου…αυτά τα βράδια που κάθεσαι στον καναπέ ή πέφτεις να κοιμηθείς και τεστάρεις να δεις αν πονάει το γόνατο, αν μπορείς να κλείσεις το πόδι σου, αν μπορείς να σηκώσεις το χέρι σου. Αυτά τα βράδια που παλεύεις με τον εαυτό σου και το σώμα σου, βλαστημώντας τη μοίρα σου που σε έφερε σε αυτήν την κατάσταση, ελπίζοντας πως -όταν πέσεις να κοιμηθείς- το πρωί που θα ξυπνήσεις το σώμα σου θα έχει γιατρέψει κατά πολύ το πρόβλημα που έχεις.
Έλα όμως που δεν μπορείς να κοιμηθείς γιατί πονάς τόσο που δεν μπορείς ούτε πλευρό να γυρίσεις. Από την αγωνία σου ξυπνάς και τεστάρεις ξανά να δεις αν όντως πονάς ή αν νιώθεις καλύτερα. Ποτέ όμως δεν νιώθεις καλύτερα, ίσα ίσα που δεν κοιμάσαι κιόλας από το άγχος και την αγωνία της αυριανής μέρας.
Πόσοι αθλητές δεν το έχουν νιώσει αυτό;!;! Πόσοι αθλητές παλεύουν μέχρι τελευταίο δευτερόλεπτο ώστε να γίνουν όσο πιο καλά μπορούν για να συμμετάσχουν στον αυριανό αγώνα;; Με κίνδυνο τις πιο πολλές φορές να τραυματιστούν περισσότερο ή να μην αποδώσουν αυτό που μπορούν. Αλλά… η κριτική πάντα είναι ίδια, αμείλικτη και σκληρή. Όπως πρέπει να είναι. Γιατί στο αποτέλεσμα δεν χωράει η προσωπική θυσία, μας νοιάζει μόνο η νίκη, δεν θέλουμε ήρωες. Οι ήρωες είναι νεκροί!!! «Αν δεν μπορεί να παίξει να μείνει εκτός, μόνο κακό κάνει στην ομάδας μας». Αν μείνεις όμως εκτός και δεν παίξεις, τότε η κριτική επανέρχεται το ίδιο σκληρή «γιατί δεν έπαιξε, τόσα λεφτά παίρνει.. Δεν τον νοιάζει η ομάδα, αλλά ο εαυτός του γιατί θέλει να είναι καλά για να βρει συμβόλαιο και τη νέα χρονιά». Όλα αυτά μόνο σε περίπτωση ήττας, γιατί στη νίκη τα πάντα ανατρέπονται και γίνεσαι ο ένας και μοναδικός.
Πόσα περνάνε από το μυαλό ένος αθλητή που όλη του η περιουσία είναι το κορμί του;; Ένα πράγμα μόνο δεν μπορεί να διαχειριστεί και δεν ξέρει τι να κάνει όταν βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, το να πονάει!! Γιατί εξαρτάσαι από κάποιον άλλον.. Δεν είσαι εσύ αυτός που έχει την μπάλα στα χέρια του και μπορεί να αποφασίσει τι θα κάνει. Δεν είσαι εσύ που έχεις κάνει τόσες ώρες προπόνηση, που έχεις δουλέψει άπειρες ώρες πάνω στα συστήματα και σε αυτοματισμούς κρίνοντας το αποτέλεσμα με κάποια δική σου επιλογή.
Δεν είναι η τύχη, η μοίρα ή η κακιά στιγμή. Απλά ήταν να γίνει και ο πιο δυνατός είναι αυτός που συνεχίζει. Γιατί τα πιο σοβαρά εμπόδια σε έναν αθλητή είναι οι τραυματισμοί και πόσο θα δουλέψει για να τους ξεπεράσει!
Πόσες φορές βλέπω τον γιο μου να παίζει και να γονατίζει με δύναμη στο πάτωμα και εγώ να πονάω από μέσα μου, αλλά αυτός χαμογελάει. Εκείνη την ώρα πάντα σκέφτομαι «ρε αδερφέ εσύ από πότε έχεις να γονατίσεις; Γιατί πρέπει πάντα να προσέχεις να μην κάνεις τίποτα που θα σε κάνει να τραυματιστείς και να μην είσαι καλά την επόμενη μέρα στην προπόνηση;;».
Πόσοι αθλητές κάθε πρωί που ξυπνάνε δεν μπορούν να περπατήσουν μέχρι να ζεσταθεί το σώμα τους, αλλά αυτό δεν τους πτοεί και κάθε μέρα προσπαθούν να γίνουν ακόμη καλύτεροι και ας πονάνε όλο και περισσότερο.
Με ρωτάνε αν θέλω ο γιος μου να γίνει μπασκετμπολίστας και τους απαντώ «μόνο αν θέλει εκείνος, δεν θα τον πιέσω». Η αλήθεια είναι ότι απλά δεν θέλω να πονέσει όσο εγώ. Αλλά από την άλλη, όλα αυτά είναι που κάνουν τη στιγμή της επιτυχίας να έχει τόση αξία και να θέλεις συνέχεια να πρωταγωνιστείς. Αυτά τα βράδια του πόνου είναι που σε κάνουν πιο δυνατό ψυχικά και που σου θυμίζουν να μην τα παρατήσεις ποτέ.
Αυτό θα του πω όταν μεγαλώσει «αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"…
Πηγή: athletes.gr